Zwanger
alle pijlers
101 vragen tijdens je zwangerschap. Help elkaar hier !
woensdag 31 augustus 2011 om 12:01
Mensen die regelmatig het Viva forum 'kinderen' bekijken hebben vast al wel wat topics van mij voorbij zien komen. Pas sinds kort weet ik dat ik zwanger ben (zit nu in 7e week) en als dit kindje gezond ter wereld mag komen is het mijn 1e. Ik heb dus heel veel vragen.
Nu ga ik er helemaal vanuit dat hier meer aanstaande moeders rond forummen die ook vragen hebben. Daarom deze overkoepelende topic waar iedereen z'n vragen neer kan stellen en de experts onder ons deze kunnen beantwoorden.... of onderling kunnen beantwoorden.
Ik zal starten met mijn 1e vraag.
Ik lees op het moment veel over de voeding die je wel/niet binnen moet krijgen nu ik zwanger ben. Zo staat er bijvoorbeeld dat je 2x in de week vette vis moet eten zoals haring, zalm (gebakken) of makreel. Nu lust ik deze vissoorten allemaal niet. En moet ik eerlijk zeggen ook voor de zwangerschap weinig vis te eten (af en toe pangafilet of ander witvisje). Nu is mijn vraag of er nog meer vette vissoorten zijn (die ik dan misschien wel lus) .
En anders las ik ergens dat je visolie moet slikken als tegenhanger van het vis eten. Klopt dat? En kan je dat gewoon in tabletformaat bij de apotheek halen of vloeibaar?
Alvast bedankt (en ik hoop op heel veel vragen op dit topic).
Nu ga ik er helemaal vanuit dat hier meer aanstaande moeders rond forummen die ook vragen hebben. Daarom deze overkoepelende topic waar iedereen z'n vragen neer kan stellen en de experts onder ons deze kunnen beantwoorden.... of onderling kunnen beantwoorden.
Ik zal starten met mijn 1e vraag.
Ik lees op het moment veel over de voeding die je wel/niet binnen moet krijgen nu ik zwanger ben. Zo staat er bijvoorbeeld dat je 2x in de week vette vis moet eten zoals haring, zalm (gebakken) of makreel. Nu lust ik deze vissoorten allemaal niet. En moet ik eerlijk zeggen ook voor de zwangerschap weinig vis te eten (af en toe pangafilet of ander witvisje). Nu is mijn vraag of er nog meer vette vissoorten zijn (die ik dan misschien wel lus) .
En anders las ik ergens dat je visolie moet slikken als tegenhanger van het vis eten. Klopt dat? En kan je dat gewoon in tabletformaat bij de apotheek halen of vloeibaar?
Alvast bedankt (en ik hoop op heel veel vragen op dit topic).
zaterdag 3 september 2011 om 08:57
Hoi zomersevlaflip,
in het begin van mijn zwangerschap heeft een goede vriendin mij een boek aangeraden: Veilig door de zwangerschap van Beatrijs Smulders. De auteur is wel van het zo veel als het kan 'natuurlijk bevallen'. Met dat in het achterhoofd is het een geweldig boek, echt bordevol informatie over wat er met Jouw lijf gebeurt en tips om met zwangerschapskwaaltjes om te gaan.
Ook aan de partner wordt er de nodige aandacht besteed.
Verder las ik in een van je eerdere topics dat je in een buurland woont. Je hebt daar - net als in NL - ook cursussen ter voorbereiding vd bevalling. Daar worden ook veel vragen beantwoordt! En tenslotte kun je ook de verliskundige de oren van het lijf vragen.
Ik zelf voelde me in de eerste maanden soms opgelaten qua informatie, omdat wij alle controles in het ziekenhuis kregen en de artsen niet bepaald vrijgevig waren met tijd en infos. Ik had het gevoel dat ik alles zelf moest uitzoeken. Achteraf was dat niet verkeert, heb ik gemerkt. Daar kwam bij dat het in de 5e/ 6e maand helemaal goed kwam met het begin van zwangerschapsgym, yoga, borstvoedingsbijeenkomst en norm maar op. Je krijgt in het verloop van je zwangerschap nog ontzettend veel informatie.
Ik zou zeggen, bestel wat goede boeken op bol of koop ze in een Nederlandse biekenwinkel en lees je in.
Groetjes en succes!
in het begin van mijn zwangerschap heeft een goede vriendin mij een boek aangeraden: Veilig door de zwangerschap van Beatrijs Smulders. De auteur is wel van het zo veel als het kan 'natuurlijk bevallen'. Met dat in het achterhoofd is het een geweldig boek, echt bordevol informatie over wat er met Jouw lijf gebeurt en tips om met zwangerschapskwaaltjes om te gaan.
Ook aan de partner wordt er de nodige aandacht besteed.
Verder las ik in een van je eerdere topics dat je in een buurland woont. Je hebt daar - net als in NL - ook cursussen ter voorbereiding vd bevalling. Daar worden ook veel vragen beantwoordt! En tenslotte kun je ook de verliskundige de oren van het lijf vragen.
Ik zelf voelde me in de eerste maanden soms opgelaten qua informatie, omdat wij alle controles in het ziekenhuis kregen en de artsen niet bepaald vrijgevig waren met tijd en infos. Ik had het gevoel dat ik alles zelf moest uitzoeken. Achteraf was dat niet verkeert, heb ik gemerkt. Daar kwam bij dat het in de 5e/ 6e maand helemaal goed kwam met het begin van zwangerschapsgym, yoga, borstvoedingsbijeenkomst en norm maar op. Je krijgt in het verloop van je zwangerschap nog ontzettend veel informatie.
Ik zou zeggen, bestel wat goede boeken op bol of koop ze in een Nederlandse biekenwinkel en lees je in.
Groetjes en succes!
zaterdag 3 september 2011 om 09:16
zaterdag 3 september 2011 om 11:33
Hoi Kraaltje,
Nou en of de eerste maanden onzeker zijn. En zeker omdat het mijn eerste kindje gaat worden en ik dus geen idee heb wat ik allemaal kan verwachten.
wat je schrijft over het vliegen met een kleintje... deze vraag komt niet bij mij vandaan, maar van iemand anders (weet zo even niet wie precies) vandaan.
quote:kraaltje1 schreef op 03 september 2011 @ 08:49:
zomersevlaflip, ja das normaal hoor. Je baarmoeder rekt op en dat voel je. Ik had ook vrij veel kramp en trekkend gevoel in het begin. Zolang je geen bloed verliest, is er meestal niks aan de hand.
Lastig he, die eerste onzekere maanden!
Las even terug iets over het vliegen; als je mazzel hebt kan je maxi cosi mee in het vliegtuig, als er een stoel vrij is naast je, kan je die gebruiken voor de maxi. Echter, het is geen recht natuurlijk, zolang je geen extra stoel koopt.
Verschilt een beetje per maatschappij, soms zeggen ze; neem maxi maar mee, mss kunnen we nog wat schuiven met mensen dat je een extra stoel hebt en als het niet lukt, doen we de maxi gewoon in de bagagebak bovenin.
Maar kan ook best dat als het een volle vlucht is, de maxi niet mee naar binnen mag. Dan moet baby eruit en doen ze de maxi onderin het vliegtuig bij de bagage.
Ik las dat je een draagzak mee wilde nemen, realiseer je wel dat ook daarin de regels en meningen verschillen.
Kan best zijn dat baby eruit moet omdat ze riem voor de baby anders niet goed om kan. Maar voor hetzelfde geldt mag je deze omhouden.
Nou en of de eerste maanden onzeker zijn. En zeker omdat het mijn eerste kindje gaat worden en ik dus geen idee heb wat ik allemaal kan verwachten.
wat je schrijft over het vliegen met een kleintje... deze vraag komt niet bij mij vandaan, maar van iemand anders (weet zo even niet wie precies) vandaan.
quote:kraaltje1 schreef op 03 september 2011 @ 08:49:
zomersevlaflip, ja das normaal hoor. Je baarmoeder rekt op en dat voel je. Ik had ook vrij veel kramp en trekkend gevoel in het begin. Zolang je geen bloed verliest, is er meestal niks aan de hand.
Lastig he, die eerste onzekere maanden!
Las even terug iets over het vliegen; als je mazzel hebt kan je maxi cosi mee in het vliegtuig, als er een stoel vrij is naast je, kan je die gebruiken voor de maxi. Echter, het is geen recht natuurlijk, zolang je geen extra stoel koopt.
Verschilt een beetje per maatschappij, soms zeggen ze; neem maxi maar mee, mss kunnen we nog wat schuiven met mensen dat je een extra stoel hebt en als het niet lukt, doen we de maxi gewoon in de bagagebak bovenin.
Maar kan ook best dat als het een volle vlucht is, de maxi niet mee naar binnen mag. Dan moet baby eruit en doen ze de maxi onderin het vliegtuig bij de bagage.
Ik las dat je een draagzak mee wilde nemen, realiseer je wel dat ook daarin de regels en meningen verschillen.
Kan best zijn dat baby eruit moet omdat ze riem voor de baby anders niet goed om kan. Maar voor hetzelfde geldt mag je deze omhouden.
zaterdag 3 september 2011 om 11:36
Ontzettend bedankt Lu.
Ja de vragen die je te binnen schieten (zeker nu in zo'n eerste periode) zijn oneindelijk. Ik heb al wel een boek gekregen met heel veel informatie, maar niet echt met info over wat je kan voelen de 1e periode. En dat is juist waar ik zo mee bezig ben. Althans... als ik wat voel vraag ik mij af of het er bij hoort (of niet).
Ik ga zeker even naar de bruna in NL om wat in te slaan.
En kijk gelijk ook naar jouw titel..
quote:lu1981 schreef op 03 september 2011 @ 08:57:
Hoi zomersevlaflip,
in het begin van mijn zwangerschap heeft een goede vriendin mij een boek aangeraden: Veilig door de zwangerschap van Beatrijs Smulders. De auteur is wel van het zo veel als het kan 'natuurlijk bevallen'. Met dat in het achterhoofd is het een geweldig boek, echt bordevol informatie over wat er met Jouw lijf gebeurt en tips om met zwangerschapskwaaltjes om te gaan.
Ook aan de partner wordt er de nodige aandacht besteed.
Verder las ik in een van je eerdere topics dat je in een buurland woont. Je hebt daar - net als in NL - ook cursussen ter voorbereiding vd bevalling. Daar worden ook veel vragen beantwoordt! En tenslotte kun je ook de verliskundige de oren van het lijf vragen.
Ik zelf voelde me in de eerste maanden soms opgelaten qua informatie, omdat wij alle controles in het ziekenhuis kregen en de artsen niet bepaald vrijgevig waren met tijd en infos. Ik had het gevoel dat ik alles zelf moest uitzoeken. Achteraf was dat niet verkeert, heb ik gemerkt. Daar kwam bij dat het in de 5e/ 6e maand helemaal goed kwam met het begin van zwangerschapsgym, yoga, borstvoedingsbijeenkomst en norm maar op. Je krijgt in het verloop van je zwangerschap nog ontzettend veel informatie.
Ik zou zeggen, bestel wat goede boeken op bol of koop ze in een Nederlandse biekenwinkel en lees je in.
Groetjes en succes!
Ja de vragen die je te binnen schieten (zeker nu in zo'n eerste periode) zijn oneindelijk. Ik heb al wel een boek gekregen met heel veel informatie, maar niet echt met info over wat je kan voelen de 1e periode. En dat is juist waar ik zo mee bezig ben. Althans... als ik wat voel vraag ik mij af of het er bij hoort (of niet).
Ik ga zeker even naar de bruna in NL om wat in te slaan.
En kijk gelijk ook naar jouw titel..
quote:lu1981 schreef op 03 september 2011 @ 08:57:
Hoi zomersevlaflip,
in het begin van mijn zwangerschap heeft een goede vriendin mij een boek aangeraden: Veilig door de zwangerschap van Beatrijs Smulders. De auteur is wel van het zo veel als het kan 'natuurlijk bevallen'. Met dat in het achterhoofd is het een geweldig boek, echt bordevol informatie over wat er met Jouw lijf gebeurt en tips om met zwangerschapskwaaltjes om te gaan.
Ook aan de partner wordt er de nodige aandacht besteed.
Verder las ik in een van je eerdere topics dat je in een buurland woont. Je hebt daar - net als in NL - ook cursussen ter voorbereiding vd bevalling. Daar worden ook veel vragen beantwoordt! En tenslotte kun je ook de verliskundige de oren van het lijf vragen.
Ik zelf voelde me in de eerste maanden soms opgelaten qua informatie, omdat wij alle controles in het ziekenhuis kregen en de artsen niet bepaald vrijgevig waren met tijd en infos. Ik had het gevoel dat ik alles zelf moest uitzoeken. Achteraf was dat niet verkeert, heb ik gemerkt. Daar kwam bij dat het in de 5e/ 6e maand helemaal goed kwam met het begin van zwangerschapsgym, yoga, borstvoedingsbijeenkomst en norm maar op. Je krijgt in het verloop van je zwangerschap nog ontzettend veel informatie.
Ik zou zeggen, bestel wat goede boeken op bol of koop ze in een Nederlandse biekenwinkel en lees je in.
Groetjes en succes!
zaterdag 3 september 2011 om 16:24
Kraaltje, bedankt voor je berichtje. Ik neem de maxi cosy sowieso niet mee het vliegtuig in. We hebben een extra staan bij ouders tegen die tijd ws (en anders kunnen we er 1tje lenen). Ik neem de draagdoek mee maar vind het niet erg als die af moet in het vliegtuig hoor, snap dat het kindje mogelijk ook in de gordels moet.
Het ging mij meer om de noodzaak van een kinderwagen voor een weekje. Denk dat we daaruit zijn en de wagen niet mee gaan nemen.
Maar evengoed bedankt voor het meedenken!
Het ging mij meer om de noodzaak van een kinderwagen voor een weekje. Denk dat we daaruit zijn en de wagen niet mee gaan nemen.
Maar evengoed bedankt voor het meedenken!
zaterdag 3 september 2011 om 17:09
Over dat boek van Beatrijs Smulders, 'Veilig Zwanger': ik heb het ook gelezen tijdens mijn eerste zwangerschap, evenals haar boek 'Veilig Bevallen'. Beide boeken bevatten inderdaad veel nuttige informatie, maar persoonlijk vind ik de schrijfster wel heel erg van het geitenwollensokken natuurlijke enzo. Ik wilde ook graag een volledig 'natuurlijke' bevalling, in mijn weeën duiken enzo . Dat liep toch een beetje anders. Sommige dingen wat betreft zwangerschap en bevallen zijn niet zo romantisch als het in de boeken wordt voorgesteld. Ik dacht, ik zeg het maar even. Lees ze dus vooral, er staan veel nuttige dingen in. Maar houd ook in je achterhoofd dat het geen bijbels zijn.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
zaterdag 3 september 2011 om 18:29
zaterdag 3 september 2011 om 18:32
Sinds mijn bevalling ben ik heftig 'tegen' Beatrijs Smulders. Ik vind dat ze behoorlijk belerend is en er kan je als (aanstaande) moeder snel een schuldgevoel aangepraat worden door haar visie en boeken. Wees daar dus op bedacht als je besluit ze te lezen, zomersevlaflip.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
zaterdag 3 september 2011 om 18:33
ik heb Veilig bevallen ook gelezen voor mijn bevalling en vond het een fijn prettig boek voor iemand die alles nog moet meemaken.
Ja, ik wilde ook wel gezellig thuis bevallen bij kaarslicht, maar dat kwam er niet van. Desalniettemin heb ik toch veel aan het boek gehad als geruststelling van te voren.
Dat in principe elke vrouw gewoon kàn bevallen zonder platgespoten te hoeven worden. Dat heeft me tijdens moeilijke momenten er toch wel doorheen gesleept.
Ja, ik wilde ook wel gezellig thuis bevallen bij kaarslicht, maar dat kwam er niet van. Desalniettemin heb ik toch veel aan het boek gehad als geruststelling van te voren.
Dat in principe elke vrouw gewoon kàn bevallen zonder platgespoten te hoeven worden. Dat heeft me tijdens moeilijke momenten er toch wel doorheen gesleept.
zaterdag 3 september 2011 om 18:36
Starshine, hehehe nee gelukkig hoeven niet alle vrouwen platgespoten te worden ik bedoel ook niet zozeer haar boeken, die zijn wel ok.
Maar hoe ze zich de laatste jaren presenteert vind ik alles behalve ok. Ik ben het eens met Chryssa en vind ook dat hoe zij erin staat absoluut niet is zoals het merendeel van de verloskundigen erin staan..
Maar hoe ze zich de laatste jaren presenteert vind ik alles behalve ok. Ik ben het eens met Chryssa en vind ook dat hoe zij erin staat absoluut niet is zoals het merendeel van de verloskundigen erin staan..
zaterdag 3 september 2011 om 18:41
Ik heb na 33 uur rugweeën uitgeput en met een mega-schuldgevoel om een ruggeprik gevraagd. Volgens de leer van Beatrijs zou dit mijn zoon ernstige schade berokkenen en zouden we vrijwel zeker geen band opbouwen. Maar ik kon echt niet meer en mijn baby daar binnen ook niet. Toen de prik eenmaal zat, had ik binnen paar uur mijn zoon. En ik kan niet zeggen dat onze band er minder door is geworden. Voor dergelijk geneuzel van haar ben ik sindsdien enigszins allergisch.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
zaterdag 3 september 2011 om 18:45
de laatste tijd...ik ben een beetje uit het zwangerschapsgebeuren, dus ik heb geen idee hoe B.S. zich tegenwoordig presenteert.
Ik had hele moeilijk momenten de eerste bevalling, heb ook nog om pijnstilling gevraagd, maar dat kon niet vanwege het een of ander. Maar verder nooit schuldgevoel gehad dat ik toch in het ziekenhuis belandde en men met een vacuumpomp aan de gang wilde
Ik had hele moeilijk momenten de eerste bevalling, heb ook nog om pijnstilling gevraagd, maar dat kon niet vanwege het een of ander. Maar verder nooit schuldgevoel gehad dat ik toch in het ziekenhuis belandde en men met een vacuumpomp aan de gang wilde
zaterdag 3 september 2011 om 18:47
Chryssa, ach goshie arme jij. Je moet nooit maar dan ook nooit een schuldgevoel hebben over een ruggenprik... Dat het de band zou schaden is volgens mij nog nooit uit een onderzoek naar voren gekomen. Na 33 uur weeen is het niet meer dan logisch dat je iets nodig hebt. Trouwens al vraag je er na de eerste wee om.
Ik vind dat ik niet kan oordelen over andermans pijn, het is niet aan mij om daar een oordeel over te vellen.
Maar goed ik heb makkelijk praten, ik werk (en woon) sinds een jaar niet meer in NL. Hier bepaal je zelf over pijnstilling en wanneer het moment daar is.
(overigens wil ik zelf graag zonder bevallen waarop mijn collega's mij soms wat warrig aankijken..)
Ik vind dat ik niet kan oordelen over andermans pijn, het is niet aan mij om daar een oordeel over te vellen.
Maar goed ik heb makkelijk praten, ik werk (en woon) sinds een jaar niet meer in NL. Hier bepaal je zelf over pijnstilling en wanneer het moment daar is.
(overigens wil ik zelf graag zonder bevallen waarop mijn collega's mij soms wat warrig aankijken..)
zaterdag 3 september 2011 om 19:28
Ik ben in de VS bevallen, dus hier is pijnstilling meer regelen dan uitzondering. De verpleegsters moeten wel gedacht hadden dat ik niet goed bij m'n hoofd was, 33 uur pijn lijden zonder verdoving. Maar goed, ik had Beatrijs gelezen, dus het moest allemaal natuurlijk gebeuren. Achteraf wilde ik dat ik eerder om een ruggenprik gevraagd had.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
maandag 5 september 2011 om 12:08
quote:Starshine schreef op 03 september 2011 @ 18:33:
k toch veel aan het boek gehad als geruststelling van te voren.
Dat in principe elke vrouw gewoon kàn bevallen zonder platgespoten te hoeven worden. Dat heeft me tijdens moeilijke momenten er toch wel doorheen gesleept.
Hoi,
dit bedoel ik eigenlijk. Het klopt wat de andere posters hier schrijven, het is goed om het 'missie'-gedeelte van mevrouw Smulders met een korreltje zout te nemen. Maar wat ik echt een hulp vindt is dat Beatrijs Smulders duidelijk schrijft dat zij de zwangere/ barende vrouw in staat acht om het te kunnen, en zo'n zin geeft mij gewoon vertrouwen en zelfbewustzijn. Wij lopen sinds het begin in het zh en daar is het gewoon overgeven aan het (vakkundige en vriendelijke ) personeel. Toch moet ik het uiteindelijk helemaal zelf doen, toch? OOk over verschillende houdingen tijdens de bevallingen heb ik ondanks navragen in het ziekenhuis nog niemand gehoord. Standaard beval je daar half zittend / liggend op het bed, op je rug, terwijl dat eventueel voor mij niet de meest geschikte houding is. Misschien wil ik wel hurken of knielen, wie weet.. Maar ja, het moet ergonomisch zijn voor de vk of gyn. Dus een beetje informatie voor de aanstaande moeder kan geen kwaad, je bent geen hulpeloze zieke die maar moet doen wat er verteld wordt. En dit idee vindt ik persoonlijk in de boeken van Smulders goed uitgedrukt. Ik kan mij goed voorstellen dat anderen dat anders ervaren.
Smulders schrijft zelf in 'Veilig bevallen' trouwens over haar eigen vacuumpomp- verlossing in het ziekenhuis.
k toch veel aan het boek gehad als geruststelling van te voren.
Dat in principe elke vrouw gewoon kàn bevallen zonder platgespoten te hoeven worden. Dat heeft me tijdens moeilijke momenten er toch wel doorheen gesleept.
Hoi,
dit bedoel ik eigenlijk. Het klopt wat de andere posters hier schrijven, het is goed om het 'missie'-gedeelte van mevrouw Smulders met een korreltje zout te nemen. Maar wat ik echt een hulp vindt is dat Beatrijs Smulders duidelijk schrijft dat zij de zwangere/ barende vrouw in staat acht om het te kunnen, en zo'n zin geeft mij gewoon vertrouwen en zelfbewustzijn. Wij lopen sinds het begin in het zh en daar is het gewoon overgeven aan het (vakkundige en vriendelijke ) personeel. Toch moet ik het uiteindelijk helemaal zelf doen, toch? OOk over verschillende houdingen tijdens de bevallingen heb ik ondanks navragen in het ziekenhuis nog niemand gehoord. Standaard beval je daar half zittend / liggend op het bed, op je rug, terwijl dat eventueel voor mij niet de meest geschikte houding is. Misschien wil ik wel hurken of knielen, wie weet.. Maar ja, het moet ergonomisch zijn voor de vk of gyn. Dus een beetje informatie voor de aanstaande moeder kan geen kwaad, je bent geen hulpeloze zieke die maar moet doen wat er verteld wordt. En dit idee vindt ik persoonlijk in de boeken van Smulders goed uitgedrukt. Ik kan mij goed voorstellen dat anderen dat anders ervaren.
Smulders schrijft zelf in 'Veilig bevallen' trouwens over haar eigen vacuumpomp- verlossing in het ziekenhuis.
maandag 5 september 2011 om 13:06
toen ik tijdens de bevalling in het ziekenhuis belandde werd ik aan zo'n CTG-apparaat gelegd (zo heette dat toch, ik ben het een beetje kwijt). Toen kon ik alleen nog maar op bed liggen, wat een verschrikking.
De tweede keer hoefde dat niet en kon ik gewoon rondlopen en onder de douche zitten (aanrader!).
De tweede keer hoefde dat niet en kon ik gewoon rondlopen en onder de douche zitten (aanrader!).
dinsdag 6 september 2011 om 04:33
Hallo,
Ik heb geen kinderen en ben ook niet zwanger, maar ik mag vast ook wel iets vragen toch?
Wat is toch die charme van het 'natuurlijk bevallen'? Ik heb vriendinnen die net als iemand hierboven na 24 uur horror zich zo vreselijk schuldig voelen als ze om pijnbestrijding vragen, maar ik begrijp daar echt helemaal niets van. Misschien is het iets hormonaals hoor, en zou ik het zelf ook zo zien mocht het een keer zover zijn, maar vooralsnog: waar-om?!
Ik geloof absoluut dat het vrouwenlichaam -uitzonderingen daargelaten- prima in staat is om zonder pijnstilling een kind op de wereld te zetten. Ook mijn lichaam. Ik ben niet bang voor pijn in mijn huidige niet-zwangere leven (wel ervaring mee tot 'out' gaan aan toe, maar ik pretendeer nog steeds niet dat dat even erg is), maar ik zie gewoon echt niet in waarom je geen pijnbestrijding zou vragen/aannemen/gebruiken. Als ik een wond laat hechten hoeft dat toch ook niet zonder verdoving?
Vanwaar toch die middeleeuwse gedachte dat je het vooral 'zelf' moet doen, ook al zijn de weeën bijvoorbeeld wel medisch opgewekt? Kan iemand me dat uitleggen?
Ik heb geen kinderen en ben ook niet zwanger, maar ik mag vast ook wel iets vragen toch?
Wat is toch die charme van het 'natuurlijk bevallen'? Ik heb vriendinnen die net als iemand hierboven na 24 uur horror zich zo vreselijk schuldig voelen als ze om pijnbestrijding vragen, maar ik begrijp daar echt helemaal niets van. Misschien is het iets hormonaals hoor, en zou ik het zelf ook zo zien mocht het een keer zover zijn, maar vooralsnog: waar-om?!
Ik geloof absoluut dat het vrouwenlichaam -uitzonderingen daargelaten- prima in staat is om zonder pijnstilling een kind op de wereld te zetten. Ook mijn lichaam. Ik ben niet bang voor pijn in mijn huidige niet-zwangere leven (wel ervaring mee tot 'out' gaan aan toe, maar ik pretendeer nog steeds niet dat dat even erg is), maar ik zie gewoon echt niet in waarom je geen pijnbestrijding zou vragen/aannemen/gebruiken. Als ik een wond laat hechten hoeft dat toch ook niet zonder verdoving?
Vanwaar toch die middeleeuwse gedachte dat je het vooral 'zelf' moet doen, ook al zijn de weeën bijvoorbeeld wel medisch opgewekt? Kan iemand me dat uitleggen?
dinsdag 6 september 2011 om 07:12
Ik heb ook het boek van Beatrijs Smulders gelezen, veilig bevallen. Van de bieb had ik een versie die samen geschreven is met die verloskundige uit "babyboom" die was iets milder. Toen heb ik het boek gekocht en bleek alleen Beatrijs aan het woord te komen. Ik heb wel wat aan het boek gehad maar er wordt wel ontzettend gehamerd op thuis bevallen. En dat wilde ik niet. Ik wilde naar het ziekenhuis. Vrijwillig. En dan hoofdstuk na hoofdstuk "thuis ontsluit het beter" begon ik wel heel erg aan mijn keuze te twijfelen. Maar verder inderdaad wel informatief. Als je de kans krijgt, koop dan de versie waar die andere verloskundige ook aan meegewerkt heeft.
Over het natuurlijk bevallen: In NL wordt daar heel normaal over gedaan. Door heel veel mensen. Toen ik in het ziekenhuis werd ingeleid kreeg ik best veel pijn. Toen ik even in bad ging zitten kreeg ik ongelofelijk veel pijn. Ik had vantevoren over pijnstilling nagedacht en vond dat wel het juiste moment om er om te vragen. Maar toen de gyn kwam om te beoordelen of het mocht wilde ik niet meer. Ik was zwanger geworden na vier jaar via ICSI/IVF en moest tijdens de zwangerschap medicatie gebruiken tegen de misselijkheid. En nu kon ik niet bevallen. Ik kon niet zwanger worden, ik was slecht in zwanger zijn en nu ook nog in bevallen. Zo redeneerde ik. De gyn en verpleegkundige gingen weer weg, ik durfde niet te zeggen waarom ik toch ineens geen pompje wilde. De verpleegster zei dat ze over een half uurtje terug zou komen om het nog eens te bespreken. Toen heb ik mijn twijfels aan mijn man verteld en hij heeft het na 10 minuten aan de verpleegster, gyn en vlos verteld want ik had hartstikke veel pijn en kon dat halve uurtje al niet meer wachten. Zij hebben me toen "overgehaald" om toch voor het pompje te gaan. Ik zet het tussen aanhalingstekens want ze hebben me niets opgedrongen maar me wel duidelijk gemaakt dat pijnstilling tijdens een bevalling heel normaal is. Met de pijnstilling ging ik ineens in 2 uur van 2 naar bijna 10 centimeter en werd zoon via natuurlijke weg geboren. Terwijl de gyn al een keizersnede had ingepland want het schoot voor geen (centi)meter op voordat ik het pompje kreeg. Ik heb er geen spijt van en ben heel blij dat ik de pijnstilling gekregen heb. Ik was er ook heel bewust bij toen mijn zoontje geboren werd. Toen stond het pompje uit en ik weet alles nog van de geboorte. Maar toch, als je zwanger bent wordt er veel over pijnstilling gepraat en krijg je het idee dat het eigenlijk niet normaal is dat je het nodig bent. Ik denk dat dat in de loop van de jaren, als pijnstilling vaker ingezet wordt, wel verdwijnt.
Over het natuurlijk bevallen: In NL wordt daar heel normaal over gedaan. Door heel veel mensen. Toen ik in het ziekenhuis werd ingeleid kreeg ik best veel pijn. Toen ik even in bad ging zitten kreeg ik ongelofelijk veel pijn. Ik had vantevoren over pijnstilling nagedacht en vond dat wel het juiste moment om er om te vragen. Maar toen de gyn kwam om te beoordelen of het mocht wilde ik niet meer. Ik was zwanger geworden na vier jaar via ICSI/IVF en moest tijdens de zwangerschap medicatie gebruiken tegen de misselijkheid. En nu kon ik niet bevallen. Ik kon niet zwanger worden, ik was slecht in zwanger zijn en nu ook nog in bevallen. Zo redeneerde ik. De gyn en verpleegkundige gingen weer weg, ik durfde niet te zeggen waarom ik toch ineens geen pompje wilde. De verpleegster zei dat ze over een half uurtje terug zou komen om het nog eens te bespreken. Toen heb ik mijn twijfels aan mijn man verteld en hij heeft het na 10 minuten aan de verpleegster, gyn en vlos verteld want ik had hartstikke veel pijn en kon dat halve uurtje al niet meer wachten. Zij hebben me toen "overgehaald" om toch voor het pompje te gaan. Ik zet het tussen aanhalingstekens want ze hebben me niets opgedrongen maar me wel duidelijk gemaakt dat pijnstilling tijdens een bevalling heel normaal is. Met de pijnstilling ging ik ineens in 2 uur van 2 naar bijna 10 centimeter en werd zoon via natuurlijke weg geboren. Terwijl de gyn al een keizersnede had ingepland want het schoot voor geen (centi)meter op voordat ik het pompje kreeg. Ik heb er geen spijt van en ben heel blij dat ik de pijnstilling gekregen heb. Ik was er ook heel bewust bij toen mijn zoontje geboren werd. Toen stond het pompje uit en ik weet alles nog van de geboorte. Maar toch, als je zwanger bent wordt er veel over pijnstilling gepraat en krijg je het idee dat het eigenlijk niet normaal is dat je het nodig bent. Ik denk dat dat in de loop van de jaren, als pijnstilling vaker ingezet wordt, wel verdwijnt.
dinsdag 6 september 2011 om 07:29
Ik snap dat hele 'natuurlijk bevallen' ook niet. Het is natuurlijk heel fijn als je zonder problemen en al teveel pijn kunt bevallen. Maar meestal is dat gewoon niet zo.
Ik vind bevallen een medische aangelegenheid waar je de nodige hulp bij kunt gebruiken. Je doet het net zo goed als je in het ziekenhuis bevalt en/of om pijnstilling vraagt, als wanneer je thuis bevalt zonder pijnstilling.
Ben nu weer zwanger en ga én in het ziekenhuis bevallen én pijnstilling van tevoren bespreken.
Ik vind bevallen een medische aangelegenheid waar je de nodige hulp bij kunt gebruiken. Je doet het net zo goed als je in het ziekenhuis bevalt en/of om pijnstilling vraagt, als wanneer je thuis bevalt zonder pijnstilling.
Ben nu weer zwanger en ga én in het ziekenhuis bevallen én pijnstilling van tevoren bespreken.
