15 t/m 31 december, deel 2

Maat 62 al?! Wat een flinke jongen zeg! Of is dat de Italiaanse maat 62?

Nee sproet, de Nederlandse maat 62. In Italië draagt hij baby kleding voor 3-6 maanden. Nog even en hij kan ook niet meer in zijn wiegje. Als hij zich uitrekt, dan raken zijn benen de onderkant en zijn hoofd bijna de bovenkant... Ook het aankleedkussen beslaat hij bijna in zijn geheel...

@ Sproet: Goed idee van die osteopaat, vriendin van mij had een huilbaby, hij huilde vooral ook veel in bed, bleek dat er een wervel tijdens de bevalling was verschoven. Na een paar sessies, sliep hij als een roosje. Hij kon pijnloos op zijn rug liggen!



@ Italiagirl: Het is idd even zoeken met al die soorten luiers, teveel aanbod en elk kind is anders.



@ Buikgriep: Sinds vannacht enorm kotsen en diarree (ik), voel me hondsberoerd en zo slap als een dweil. Mooi moment om beter te leren 'om hulp te vragen'. Vriend en Vader wisselen elkaar af qua zorg voor S en mij vandaag en vannacht, doen ze met liefde gelukkig. Vind het ook gevaarlijk, ben hartstikke duizelig en bang om hem te laten vallen.



Moet vanmiddag wel naar de lactatiedeskundige, helemaal geen zin in en geen energie voor, maar dat kolven en flesjes geven vreet ook energie. Hopelijk hangt hij vanavond weer aan de tiet terwijl Vriend hem tussendoor verschoont en zijn krampjes weg troost. Ik zal ook checken of S geen spruw heeft Wellhello.



S ligt nu heerlijk na zijn voeding bij me te slapen. Ik zie dat ook maar als quality time. En als hij wakker is praat ik ook veel tegen hem. En hij kijkt me zo lief aan als ik de fles geef... Met borstvoeding duikt hij in mijn borst en hebben we geen echt oogcontact.

@wellhello: wat sneu voor F! Fijn dat het er wel ‘goed’ uitziet. Troost haar maar lekker veel!

Temperaturen lukt hier gewoon goed. Soms is D ook heel wild met verschonen enzo, hele kunst om het dan goed te doen…

Hier is D ook onrustig en lijkt regeldag te hebben, vooral gisteren…maar ja, we geven er maar gewoon aan toe.



@seks: hier langzaam maar zeker wel zin, man sowieso…. Ik vloei echter nog wel een beetje en het voelt af en toe nog niet helemaal lekker down under, dus ik denk dat we eerst maar op een andere manier creatief gaan worden…



@kilo’s: hier vliegen ze er nog niet af helaas…maar ik heb ook iets teveel gesnoept afgelopen week, dus moet wat strenger worden voor mezelf…



@sproet: muziekje aan en speentje werkt hier ook goed. Lastig dat het nog niet wil lukken! Osteopaat biedt misschien wel nieuwe inzichten, heb ik veel positieve dingen over gehoord in ieder geval.



@italia: maat 62?? Serieus?? Hier echt nog maatje 50…



@ras: wat naar dat je ziek bent! Beterschap! Gelukkig heb je goede hulp!



@hier: zometeen even naar een babywinkel om een lekkere fleece wikkeldeken te kopen en daarna eten bij mijn ouders, gezellig!

Breek weer even in hoor..



Max6, jij had zelfde uitgerekende datum als mij en we zijn beide 30 december bevallen

En ook beide een meisje.

Meiden, Nu heb ik jullie lang genoeg verwaarloosd! Dus na weer eens een goede nacht nu ipv een middagdutje maar eens de laptop gepakt om wat uitgebreider te reageren hier en om eens mijn bevallingverhaal te vertellen.



Welhello: Ben je vandaag al terug geweest bij de dokter met je meisje? Wat een bikkel die meid van je dat ze zich goed hield! Het klinkt erg akelig

Oh ik lees nu de volgende pagina… Gelukkig ziet het er goed uit! Hopelijk is die fase snel voorbij en voelt je meid zich gauw weer beter. Sneu he bij die kleintjes…



Italia: Die buik wordt vanzelf wel platter. Niet zo gek dat je buikspieren nog wijken toch. Komt helemaal goed!



Kuzu: 40 dagen zullen wij hier ook wel gaan halen hoor denk ik



Ras: Al is de mijne nog weer wat kleiner, hij slaapt ook de hele dag tussen voeden door. Heel soms als ie niet in slaap valt en gaat jengelen dan neem ik hem bij me en knuffelen we lekker. En als hij zo lief zoet ligt te slapen ga ik er gewoon naar zitten kijken. En beterschap voor jou! Fijn dat je zoveel hulp krijgt van vriend en vader. Kan jij mooi even opknappen!



Sproet: Ik heb al vaker goede verhalen gelezen over een osteopaat. Proberen waard toch? Hoop dat het snel beter gaat!



Italia: Maat 62 al!! Wat gaat dat hard!! Fijn dat je goede pampers hebt gevonden!



Mommy: Heerlijk die fleece wikkeldekens! Veel plezier bij je ouders!



Alcohol: Drink sowieso bijna nooit dus heb er ook nog geen behoefte aan gehad.



Seks: Nouja, ik vloei nog dus sowieso nog geen optie, maar moet er ook echt nog niet aan denken! Nog teveel pijn aan de wond en moet er nu eigenlijk sowieso gewoon nog niet aan denken



Kilo’s: Was er bijna 20 aangekomen en er zitten er nu na een week nog 10 aan. Elke dag dat ik op de weegschaal sta is er weer wat af. Moet ook zeggen dat ik niet echt trek heb en eigenlijk maar eet omdat het voor me klaargemaakt wordt.



Ik heb vannacht/vanmorgen tijdens het voeden eens het topic teruggelezen met al jullie ervaringen in de eerste week van jullie kleintjes. Jullie zijn natuurlijk allemaal al minstens 2 weken verder dan ik nu. Fijn om te lezen, want ik herken echt alles wel. Dus bedankt voor al jullie ervaringen



Hier: Gaat goed. Vannacht een goede nacht gehad na 2 langelangelange prutnachten. Waarom klinkt dat huilen in de nacht zoveel erger dan overdag he? Ik dacht altijd dat ik geen speen wilde gaan gebruiken maar ik wist echt niet meer wat ik moest doen, dus toch maar de speen uit de kast getrokken.

Vandaag voor het laatst kraamzorg. Uiteindelijk was het toch wel fijn! Hele huis is schoon, was is gedaan, kreeg lekker kopjes thee en eten en fruit enzo. Veel tips gekregen. Had nog voor morgen en overmorgen een paar uurtjes kunnen krijgen vanwege de ks maar het weekend is mijn vriend gewoon thuis en ik wil gewoon eigenlijk lekker met zn tweetjes zijn na alle hectiek. Lekker gaan Genieten.



Ik zal nog mijn bevalling even vertellen. Merk toch dat ik er graag over praat en kreeg ook de tip om het op te schrijven dus nouja, dan maar gelijk hier Dus pas op, gaat een heel verhaal worden. Hoef je niet te lezen uiteraard



Ik moest me dus vrijdag om 6 uur in de ochtend melden in het ziekenhuis om te worden ingeleid. Werd gelijk aan de ctg gehangen voor een half uur. Echo er achteraan. Was allemaal goed dus de vliezen konden gebroken worden. Elektrode werd op het hoofdje van L geplaatst zodat ze die tijdens de bevalling in de gaten konden houden. Ik begon die dag met 2 cm ontsluiting.



Rond kwart voor 7 werd het infuus aangebracht met de wee-opwekkers. Wat een paardenmiddel… De weeën kwamen gelijk! Kon ze nog goed hebben op dat moment, maar een half uur later eigenlijk al niet meer. Keerde in mijn eigen wereldje en mijn vriend mocht vooral niet tegen me praten of aan me plukken. Die heeft dus maar een boekje zitten lezen uit mijn zicht



Rond half 10 trok ik de pijn echt niet meer en wilde ik pijnstilling. Ze gingen eerst even kijken hoeveel ontsluiting ik had. Nog steeds 2cm. Baalde ik echt van. De bevallingen van de vrouwen in mijn familie gingen allemaal als een trein, dus was best teleurgesteld. Voelde me ook echt een mietje dat ik nu al, na 2,5 uur met pas 2cm ontsluiting al om pijnstilling vroeg. Op de bevalcursus vertelde ze namelijk dat de eerste 6 cm nog wel te doen waren. Nouja, bij mij niet dus… Ruggenprik was net iemand me voor dus zou ik een uur op moeten wachten. Pethidine kon ik gelijk krijgen. Dus maar voor pethidine gekozen. Wat een drugs zeg! Was helemaal van de kaart. Maar de weeën kon ik er goed mee opvangen dus ik was allang blij. Maar die uren daarna kan ik me vrij weinig van herinneren.



Rond half 2 was de pethidine uitgewerkt en wilde ik alsnog een ruggenprik. De weeën kwamen achter elkaar. Gingen van mijn buik naar mijn rug en kwamen zonder pauze weer gelijk in mn buik. Dacht echt dat mijn rug gebroken was. Man wat een pijn. Ruggenprik dus! Eerst weer even kijken naar de ontsluiting. 4cm. Godkanonnen. Maar die ruggenprik die kreeg ik niet. Ze merkten dat de hartslag van L bij elke wee behoorlijk dipte. Ze wilden dus eerst een half uurtje aankijken wat zijn hartslag ging doen voor ze een besluit namen over de ruggenprik. Ik hoorde ze toen ook al over eventueel een keizersnede, maar dacht daar verder niet over na.

Ze hebben nog geprobeerd om via een sneetje op L zijn hoofdje bloed op te vangen om te kijken wat zijn zuurstof gehalte was. Maar dat is 2 keer mislukt. (Lekker hoor, in de stijgbeugels met je rugweeën).



Een gyn kwam naast me zitten om me te helpen de weeën op te vangen. Tijdens de wee hoorde ik L zijn hartslag weer heel erg zakken. Wat een eng geluid… Kon me totaal niet meer concentreren op die wee. Toch weg kunnen zuchten/puffen, maar dat hartje bleef zo langzaam gaan… Op het moment dat ik dat besefte stond de gyn naast me op, pakte haar telefoon en rende al bellend de kamer uit en binnen 10 tellen stond er iets van 8 man om me heen.



1 trok de elektrode van zijn hoofdje, een ander haalde de ctg weg, weer een ander trok mijn hemd uit, de volgende haalde de wee-opwekkers van het infuus en hing er remmers aan en 5 tellen later werd ik door de gang gerend naar de OK. Puffend en al. Ik dacht dat ik in een aflevering van Greys Anatomy was beland



Op de OK vroeg ik (waarschijnlijk niet heel vriendelijk) wanneer nou in hemelsnaam die remmers gingen werken. Dat wist die jongen niet, maar zei wel dat ik er snel niks meer van zou voelen omdat ik onder narcose ging straks. Ik dacht WAT? Narcose? Wist niet beter dan dat ze een ks deden met een ruggenprik. Dus dat zei ik ook. Maar daar was geen tijd meer voor. Kindje moest er NU uit. Werd een katheter ingeduwd (auw) en ik werd helemaal voorbereid toen een vrouw bij mijn hoofd nog even naar de gyn riep: Ze is nog niet onder narcose hoor!! Ze is nog niet onder narcose!! Erg geruststellend…



Een paar uur later werd ik wakker op de uitslaapkamer. Ik vroeg hoe het met mijn kind was, maar dat wisten ze niet. Wel hadden ze een foto van de kleine man gemaakt toen hij er net uit was gehaald. Ik heb daar denk ik 3 kwartier gelegen. De kraamafdeling had het druk, daarom duurde het zo lang voor ze me kwamen halen. Ik wist niet waar mijn vriend was en hoe het met mijn kind was en was nog high van al die medicijnen en narcose.



Eindelijk werd ik gehaald en mocht ik naar mijn vriend en kind. Hij deed het. Hij was gezond. Wat een geluk!



Later vertelde vriend ( die al die tijd bij L is geweest) dat hij er helemaal grijs en grauw uitkwam en niet ademde. Ze hebben slijm en troep uit zijn luchtwegen en longen moeten en halen en daarna beademen. Verschrikkelijk om te horen, maar ik moet er niet aan denken dat hij het heeft moeten zien.



Gisteren zijn mijn krammen eruit gehaald door de vk en die zei toen ze mijn wond zag dat ze echt haast hebben gehad. Normaal schijnen ze de snee op een andere plek te maken oid. Maar de wond ziet er verder netjes uit.



Wat nou de reden is geweest dat hij het zo slecht deed weet ik niet. De placenta was nog mooi. Je zag wel dat hij op zn eind was, maar in ieder geval nog niet op. Over 3 weken heb ik een nabespreking bij de gyn, dus dan maar eens vragen hoe en wat allemaal.



Nou pfff, heel verhaal geworden. Zal nog wel dingen zijn vergeten maarja… vriend heeft de operatie en daarna de controle van L bij de kinderarts allemaal gefilmd, dus ooit ga ik het eens terugkijken. Nu eerst genieten van de kleine man!

Jeeeetje Sas, wat een verhaal... Wat een draak van een bevalling, afschuwelijk!

Ben je na de tijd verder wel goed begeleid/verzorgd in het ziekenhuis? Want zo'n heftige bevalling gaat je niet in de koude kleren zitten.

Hoe kijkt je vriend er op terug?

Wel over blijven praten he! Het is niet zo maar even iets.





Mommy veel plezier bij je ouders!



Wellhello, wat zielig voor die kleine schat. Hopen dat alles snel herstelt, echt naar als die kleintjes wat mankeren.



Ras, beterschap.



Italia, wat een reuzenkind!



Sproet, naar he die onrustige nachten. Ook ik heb veel goede verhalen over de osteopaat gehoord.



Famke, lekker he dat huid op huid contact. Vind ik met T ook zo lekker.

Hello



Ras

Hoe voel je je nu? Hopelijk goede tips gehad van de lk? In het begin van het inbakeren moesten onze kindjes ook wat 'bijslapen'. Nu zijn ze al meer wakker.



Welhello

Agossie, wat zielig voor je meisje. Ik hoop dat het snel genezen is. Hoe was het wegen?



Max

Leuk zo'n draagdoek! Ik vind het met twee Helaas niet handig, anders zou ik het ook doen.



Italia

Maat 62! Wow! Onze tweeling is nu 8 weken en draagt maat 50 .



Sasssa

Wat een verhaal meid, logisch dat je het van je af moet schrijven. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen... Zoon heeft ook even hulp gehad met ademhalen. Ik heb daar niets van meegekregen maar mijn man stond erbij. Heftig hoor.



Seks

Euhm nee. Nog geen puf voor. Zijn wel op een andere manier actief geweest.



Ik voel me gelukkig weer wat beter. Helaas snotteren de kindjes nu ook, ik hoop dat het daarbij blijft. Ik merk dat ik steeds meer kan lichamelijk en dat is heel fijn. Al is het niets vergeleken met voor de zwangerschap. Ik probeer steeds grotere rondjes te wandelen maar doe dat nu even niet ivm de kou. Wel heb ik nog vaak behoefte aan een dutje. Niet zo gek als je bedenkt dat onze twee nog steeds op acht voedingen zitten... Ze wegen nu trouwens 3600 gr.

Verder zit ik nu op twee voedingen bv en zes fles per dag. Dar bevalt goed.



Fijne avond allemaal!

Jee, Sas, wat een heftig verhaal! Jij hebt de bevalling gehad waar ik het meest bang voor was (o.a. door mijn angst voor een algehele narcose), ik heb het dan ook met een brok in mijn keel gelezen. Gelukkig is het allemaal goed gegaan en heb je een gezond mannetje. Blijf erover praten, hoor!



Frutje, jouw kindjes zitten nu op het geboortegewicht van de mijne. Toch een gek idee! Fijn dat het goed gaat, op het gesnotter na dan. Hopelijk wordt het weer snel beter, zodat we er weer op uit kunnen!



Ras, beterschap! Hoe was het bij de lk? Hoe gaat het nu met het inbakeren en de methode Blom?



Sproet, vervelend hoor, dat het niet goed loopt. Volgens Blom zou het toch na twee dagen juist beter moeten gaan? Goed dat je een osteopaat in wil schakelen.



Inbreekster Mirjam, wat leuk en toevallig! Gaat alles goed met jou en de kleine meid?



Wellhello, die arme prul van jou! Wat naar! Verwen haar maar lekker nu met je aandacht. De poncho is lelijk, maar wel functioneel. Vandaag niet buiten geweest, maar morgen ga ik een poging wagen. Bugaboo in sneeuw gaat dus ook goed?



Italia, wow, wat een bink hebben jullie! Hier ook maatje 50 nu.



Kilo's, ik was 23 kilo aangekomen en ben er nu al 15 kwijt. Dat gaat best snel, vind ik.



Hier, vannacht wilde J. niet in haar eigen bedje slapen, dus die heeft tussen ons in gelegen op het voedingskussen. Ze heeft een tuk gemaakt van bijna zes uur! Nu ligt ze out van het badje en een voeding wel in haar eigen bed.

Jeetje sassaa wat een heftige bevalling zeg!!! Gelukkig is alles nu goed met hem, maar dat was zeker schrikken. Blijf er idd over praten, ook met je vriend!

Kuzu, ben verder heel goed verzorgd in het ziekenhuis ja! Tijdens de bevalling trouwens ook wel hoor. Ze hebben alles wat ze deden steeds goed uitgelegd. Maarja, kwam bij mij allemaal niet echt binnen.

Vriend is zo nuchter als de pest. Die heeft geen moment gedacht dat het ook weleens fout kon gaan. Zelfs niet toen L beademd werd. Gek hoor. Hij had er gewoon zoveel vertrouwens in dat we straks met zijn drietjes thuis zouden zitten dat het niet eens in hem opkwam dat het ook wel eens mis kon gaan.



Frutje, he bah jouw zoon ook. Was je onder narcose? Wat vond jouw man ervan?



Max, zal er inderdaad over blijven praten! Had liever ook een andere bevalling gehad, maarja, het zij zo!

Als J op het voedingskussen tussen jullie in slaapt leg je dat kussen dan aan het hoofdeinde tussen jullie in? En doe je dan een waskussenhoes ofzo over het kussen heen? anders valt ze er misschien toch tussen? Ik vind het wel een mooie optie namelijk voor als er hier weer een slechte nacht komt!



Italia, zal ik zeker doen!

Sasssa, ik leg het voedingskussen inderdaad tussen onze hoofdkussens in, in de vorm van een rookworst. Daaroverheen een hydrofiele luier in een ruitvorm, zodat ze niet weg kan zakken en dan dek ik haar toe met het wieglakentje en dekentje die we instoppen onder het voedingskussen. Ik zal een foto posten op FB, zodat je het kunt zien!

@ Sasssa: Wow, heftige verhaal je bevalling. Ik herkende er veel in ook, we hebben op veel punten hetzelfde doorstaan. Maar ik had de mazzel dat ik al die ruggeprik had en niet onder narcose hoefde. En S kwam er niet blauw uit. Vervelend dat je op de uitslaapkamer zo slecht geïnformeerd werd. Afschuwelijk lijkt me dat. Hoeveel tijd zat er tussen de geboorte en je hem kon zien?



@ LK: Enorm veel nieuwe inzichten gehad dankzij de LK, waar staat die afkorting eigenlijk voor? Het lijkt erop dat ik S aan het overvoeden ben. Mijn melk spuit er echt uit en eigenlijk heeft S binnen 5 minuten al een hele maaltijd binnen, terwijl ik hem zeker 15/20 min liet drinken. Hij raakt daar zo overvol van, dat zijn darmen het niet aan kunnen en hij kramp krijgt, soms al tijdens het drinken. En hij heeft moeite met het verwerken van die straal melk en probeert zich te beschermen door meer afstand van mijn tepel te nemen. En daar krijg ik tepelkloven van.



Advies is nu: pauze inlassen en de werkelijke drinktijd verkorten. Hij zal daar boos van worden, omdat hij gewend is zijn zuigbehoefte te bevredigen door langer aan de borst te hangen. Speen kan helpen, troosten, wandelen met hem in de draagdoek, etc. Maar liever niet door mama, want die ruikt teveel naar lekkere melk.



Dat worden dus nog wat extra huiluurtjes erbij voor hij in het nieuwe ritme zit. Poeh..

De methode Ria Blom werkt redelijk. S kan zichzelf nu in slaap helpen zonder te huilen, zolang hij in een andere ruimte zonder prikkels is en ingebakerd is. Maar vaak slaapt hij al na de voeding en leg ik hem toch slapend terug al dan niet ingebakerd. Ik ga hem niet voor die methode wakker maken, dat zou wat zijn, haha.



Maar goed, die hele methode heeft misschien nu wel geen effect meer, omdat S niet meer zolang aan de borst mag. Of hij dan ook zoet zelf gaat slapen lijkt me een illusie.



De buikgriep is echt killing. Ik ben zo ontzettend moe en futloos. Ik ga straks kolven zodat ik hopelijk de nacht zo passief mogelijk door kan komen. Van de LK hoeft ik met mijn productie niet meer midden in de nacht te kolven gelukkig.

Jeetje Sasssa, wat een verhaal! Goed dat je het hebt opgeschreven, zoiets moet je wel echt verwerken. Ergens wel een gelukje dat je vriend er zo nuchter in stond, had een flink trauma kunnen zijn voor hem.



Alle verhalen hier doen me wel weer beseffen dat bevallingen zó risicovol kunnen zijn. We hebben onze portie wel gehad met z'n allen, poeh.



Wellhello, helemaal vergeten te reageren op je zielige meisje Arm schaapje



Ras, overvoeden dus! Wow, maar je had ook wel een super kolfopbrengst laatst zag ik op FB (ik kolf in 2x 15 minuten 80cc).

En een voor je buikgriep, wat een ellendige timing. Maar wat een rijkdom die mannen in jouw leven! Goed dat je hen om hulp vraagt nu.



Italia, wat lastig dat het aanhappen zo moeilijk gaat. Ik zou inderdaad proberen z'n eerste honger even te stillen en dan weer proberen. En ook niet met iedere voeding proberen, alleen op de momenten dat hij het minst onrustig is.

Sassaa, wat een heftige bevalling.

Hoeveel bevallingen zijn er bij ons eigenlijk enigszins 'normaal' verlopen? Volgens mij heb ik die van mij niet opgeschreven, maar ook bij die van mij ging niet alles zoals het zou moeten gaan.

Ja, het is wat met al die bevallingen hè hier? De mijne ging gelukkig 'normaal'. Alleen de placenta kwam niet los dus die moest op de ok verwijderd worden. Maar tot en met de geboorte gelukkig geen problemen

Sasssa

Ik had een ruggenprik en was dus gewoon bij. In eerste instantie deden beide kindjes het goed. Ze werden snel ingepakt en gingen toen (na een kus van mama) naar de kinderafdeling om gecontroleerd te worden. Man ging mee. Daar stopte zoon opeens met ademhalen en werd paars. Ze hebben hem op zijn buik gelegd en beademd. Gelukkig hielp dat heel snel. Mijn man schrok wel maar zag dat de arts rustig bleef. Doordat er geen paniek was, ervoer hij het ook niet zo.

Wat ik overigens echt jammer van mijn bevalling vond (waar ik meer aan terugdenk als een operatie dan een bevalling gek genoeg) is dat ik mijn kindjes niet op de borst kreeg. Ik zag alleen snel twee kleine koppies langskomen. Pas bijna twee uur later kon ik ze voor het eerst bekijken en knuffelen. Logisch maar heel erg jammer.

Ik lig nu lekker met zoon op mijn borst. Die vond het beneden véél gezelliger dan boven in zijn bed .

Max, gaat erg goed met mijn meisje ja. Bij jou ook?



Sasssa, was even aan t lezen en zag jouw bevallingsverhaal, wat een verschrikking zeg! Ik zou al je vragen opschrijven voor het nagesprek.

Mijn dochter had aan het einde geen hartslag meer en kwam paars ter wereld. Vriend moest 112 bellen, want kraamzorg was er nog niet en VK was zuurstof aan het toedienen.

Door de verloskundige die aanwezig was bij de thuisbevalling en de andere VK's die in kraamweek langs kwamen werd het steeds ter sprake gebracht, dat heeft wel geholpen voor mijn gevoel.

Ik heb op advies van mijn kraamhulp ook mijn bevallingsverhaal opgeschreven. Ook met de pufclub gedeeld, veel verhalen voorbij zien komen. En ja, er kleven nogal wat risico's aan een bevalling. Maar... Het is bij iedereen uiteindelijk goed afgelopen! Mocht iemand behoefte hebben aan mijn verhaal te lezen, dan wil ik dat best delen in onze Facebookclub. Maar ik kan me ook voorstellen dat het leuker is om te lezen dat het goed met onze kindjes gaat.





Daarstraks S minder lang aan de borst gehad, onder hevig protest van hem natuurlijk. En het duurde veel langer om hem slapend in zijn wieg te krijgen. Maar inmiddels ligt hij al 3 uur zoet te slapen en zijn we de 4 uur tussen de voedingen al gepasseerd. Ik ben geneigd hem wakker te maken voor zijn voeding, maar doe het niet. Blijkbaar heeft hij nog geen honger. En heeft die stiekemerd wel degelijk genoeg gehad daarstraks. Boefje!

Ach lieve Sassa, wat moet je je naar hebben en gevoeld en bang!!! Lijkt me niet niks en ik snap volkomen dat je erover wil praten! Had ik ook na mijn ziekenhuis avontuur met de twins.

Hoe voel je je er nu onder? En hoe kijk je er zelf op terug? Ik vind het heftig hoor, net als Ras haar bevalling. Zorg dat je het niet wegstopt want zoiets moet je echt verwerken.



Welhello wat zielig voor jullie meisje!!!! Auw!!! Maar wat is ze een bikkel zeg! Wauw! Ben plaatsvervangend trots!



Ras: goed dat je advies hebt gevraagd! En fijn dat het wat beter gaat. Hoe is t met je buikgriep?



Hier: vanavond hebben we een feestje en gaan we in een hotel slapen!! Opa en oma passen op in ons huis. Zo fijn! Probeer nu nog een beetje te slapen maar ben gewoon te excited en dus lukt het niet. Dat is balen want ik moet nog een hele nacht doorhalen, haha! En ik lig er echt elke dag om 21:00 in anders trek ik het niet. Dus dat wordt nog wat vananvond. Moet ook op het feest kolven. Ook voor mij de eerste keer, ben benieuwd of ik ergens een rustig plekje kan vinden en anders maar op de wc ofzo??



Ik ga nog even mijn disco napje proberen! Fijn weekend!!!

Max, Thnx voor de foto. Ga het zeker een keer proberen!



Ras, L is om 14.04u geboren en rond half 5 zag ik hem voor het eerst. Bizar dat we een soortgelijke bevalling hebben gehad. Ben wel benieuwd naar jouw verhaal. Hoe ging de nacht met S minder lang aan de borst laten drinken?



Nou hè, sproet. Bizar hoeveel bevallingen hier bij ons anders zijn gelopen dan zou moeten!



Famke, heb je je bevalling voor jezelf op geschreven?



Frutje, wat zijn die mannen toch bikkels hè. Als ik dat zou zien zou ik volkomen in paniek raken. Fijn dat je ze nog een kus kon geven voor ze onderzocht werden. En wat je zegt over dat het meer als een operatie voelde dan een bevalling heb ik ook wel. Nouja, een bevalling die eindigde in een operatie.



mirjam, wat eng! En toen? Gelijk naar het ziekenhuis?



Welhello, mooi dat de wond er wat beter uitziet! En een kilo aangekomen al! Gaat hard hè!



Gold, ik vind het jammer dat het zo is gegaan. Eerst al dat het niet uit zichzelf kwam en het een inleiding moest worden. En dat het dan ook nog zo eindigt. Aan de andere kant ben ik heel blij dat het zo eindigde en ik al in het ziekenhuis was, want anders laag die kleine man nu misschien wel helemaal niet naast me. Het voelt nog een beetje alsof het om de bevalling van een ander gaat en niet die van mij.

Spannend zeg vanavond!! Wel lekker even eruit, maar kan me goed voorstellen dat je het ook eng vindt! Maak er een leuke avond en nacht van en geniet ervan!!

@ Sasssa: Poeh, dat is idd een lange tijd voor je je kleintje zag. Ik kan me goed voorstellen dat dit heftig was voor je. Zeker omdat je toen je wakker werd geen idee had waar hij was en hoe het met hem was. Ik vind dit vrij bruut, zeker voor Nederlandse begrippen. Ik vond het al heftig dat het een uur duurde voor ik hem echt in mijn armen kon houden. Maar toen had ik hem al even gezien. Ze hielden hem omhoog toen hij eruit was en na de testjes mocht hij een paar minuten bij mijn schouder/gezicht liggen, terwijl ik gewoon verder dicht genaaid werd. Het was te koud voor S om daar te blijven, dus een uur later zag ik hem weer. Ik hoop dat je je bevalling een plekje kan geven Sasssa. Het belangrijkste is dat hij er is en gezond is en nu voor altijd bij zijn mama kan zijn. Ook als hij de hele nacht heel hard huilt, haha.



@ Gold: Heeeeel veel plezier!



Ik ga binnenkort S showen op mijn werk. Betekent dat ik met de bus en de trein ga. Lijkt me zo'n leuk avontuur met z'n tweetjes. Denk niet dat ik daar ga borstvoeden, neem lekker een flesje mee.



Merk dat ik het wakker in bed leggen alweer uit mijn regime heb geweerd. Hij slaapt toch wel verder als ik hem er slapend in leg. Inbakeren doe ik alleen 's nachts. En verder heb ik besloten alles wat meer op gevoel te doen ipv uit het boekje. Ik word een beetje panisch en gestresst van al die regels, adviezen, ritmes en regimes. Ik voed alleen nog op verzoek en troost hem als ik zie dat hij daar behoefte aan heeft. En dan zien we wel weer verder...