6+ groep probeert zwanger te worden met en zonder mm

Hier is het erg stil............ Iedereen in de wacht in het medische traject?
Hier wel. Maar qua emoties loopt het soms wel hoog op hoor. Vorig jaar april had ik een positieve test in handen, en nu geen kans ivm de 'kunstmatige' overgang. Hoe zuur is dat.

Hoe is het bij jou afgelopen Puk?

Heb al stiekem zitten lezen in je andere groep Puk. Wat fijn dat het toch nog goedgekomen is met de eicellen. Wat een opluchting moet dat zijn geweest.
En al een terugplaatsing gehad zie ik. Spannend spannend ga heeeeeeeeeeel hard voor jou duimen dat jij deze maand degene bent met de positieve zwangerschapstest, en dat het natuurlijk goed mag aflopen

Ons gesprek viel enorm tegen, we hebben nu ons oude ziekenhuis weer benaderd.

Mijn vader is aan de beterende hand!
Nu vanuit meer optimisme dus weer meekletsen . Bedankt voor het duimen iedereen!

Susie, wat een rotbericht! En inderdaad bizar. Ik hoop dat je ergens terecht kunt waar ze jullie serieuzer nemen.

Rosalie, kunstmatige overgang lijkt me heel bevreemdend. Ik kan de medische uitleg lezen, maar desondanks is het contra-intuitief. Ik hoop dat je je goed kunt vastklampen aan de kansen die IVF hopelijk bieden gaat.
Die lege kamer staart mij hier thuis ook aan. We gingen verhuizen voor ons werk, en hebben meteen maar iets 'op de groei' gekocht. Dat nu dus ontzettend confronterend is, wat moeten we met al die ruimte? Het huis voelt te groot en te leeg. Ik zou je voorbeeld misschien maar moeten volgen, maar weet niet echt wat ik dan van die hopelijk-ooit-babykamer maken moet. Ik hoop dat het voor jullie beter voelt nu jullie er wel iets anders van gemaakt hebben.

Puk, wat mooi dat je een terugplaatsing hebt! Ik kan de klavertje-vier-emoticon niet vinden, maar duim ontzettend voor je!

Nu mijn vader aan de beterende hand is, heeft mijn hoofd het ICSI-traject ook meteen weer terug naar de voorgrond gehaald. Niet dat dat zin heeft, want het blijft rustig verder wachten. Van alle stress werden mijn cycli spontaan 5 weken ipv 4, dus die drie maanden duren wel even zo. Maar mijn vader leeft, en dan komt bovendien nog de lente eraan. .

mensen ik breek even in (want ik lees/leef nog steeds met jullie mee). Check het topic van Yinthe even, denk dat zij nu ook wel even een knuffel nodig heeft:

zwanger/2-softmarkers-benen-nieren-guo/ ... ges/439887

Susie, wat bagger dat gesprek in het ziekenhuis. Zal ook geen details noemen aangezien je ze zelf weggehaald hebt maar vind het echt absurd. Inmiddels al meer duidelijkheid bij jullie oude ziekenhuis? Hoop het!

Rosalie, naar he om stil te staan bij dat soort dingen en hoe het dan ook had kunnen lopen. voor jou. Ik hoop dat het er snel weer wat positiever uit gaat zien als jullie weer verder kunnen. Hoe gaat het met de kunstmatige overgang en de bijwerkingen?

En inderdaad, echt geen moment in dit traject was zo beladen als de dinsdag en de woensdag na de punctie. Kon gewoon bijna niet meer normaal functioneren maar aangezien ik toch op de bank zat vanwege mijn best heftige punctie, hoefde dat gelukkig ook niet. Maar hoe anders de ene ICSI vergeleken met de andere kan zijn is maar weer bewezen. Uiteindelijk dus een terugplaatsing maar ook nog gewoon 4 (5-daagse) emmy's in de vriezer! Echt zo'n opluchting na de laatste ICSI. Nu zou ook inderdaad een positieve test nog geweldig zijn maar merk dat er al zoveel spanning is weggevallen puur omdat we gewoon weer wat kansen hebben. Ergens heb ik wel hoop want heb allerlei symptomen maar volgens mij komen die allemaal door de Utrogestan. Veels te vroeg getest vandaag en die was negatief dus het wordt toch nog gewoon even geduld hebben. Maandag maar weer een testje, dan zit ik twee weken na de punctie.

Emceetje en Hearts, denk ook aan jullie en hoop Hearts dat jij een goed gesprek hebt gehad waar in ieder geval is gebleken dat jullie nog kansen hebben en Emceetje dat het geluk nu aan jouw zijde gaat zijn!

Celenne, wat ontzettend fijn dat het weer wat beter gaat met je vader! Wat een opluchting moet dat zijn. Gelukkig dat het wachten ook enigszins okay voelt op het moment. Ik blijf dat de moeilijkste periodes vinden; wanneer er (voor je gevoel) niks gebeurt.

AV en Mollebol, hoe is het met jullie?

Jeetje wat een verhaal van Yinthe... zo kan het dus ook lopen. Stiekem mijn grootste angst. Dat het uiteindelijk wél lukt maar een afwijking heeft of met beperkingen geboren wordt... vreselijk.

puk veel geluk met je tp! Wat super dat jullie eskimootjes hebben! ❤

susie Ik heb je details niet gelezen, maar je voelt je duidelijk niet gehoord. Zo rot om afhankelijk te zijn van anderen... hoe ga je nu verder?

rosalie hopelijk is het het allemaal waard. Nu nog even doorbijten. Straks kun je weer prikken en dan doe je weer iets. 🕯

Celenne fijn dat het beter gaat met je vader. Bij mijn 4 ivf pogingen was ik ook altijd spontaan een week te laat ongesteld voordat ik kon starten Schijnt vaker te gebeuren

Met mij gaat het niet goed. Punctie inmiddels gehad. Genoeg eicellen, nu maar hopen en duimen dat er deze keer meer bevruchtingen zijn. We gaan niet voor een verse tp, tenzij een embryo niet kan worden ingevroren, omdat ik dat nu echt niet aan kan. Ik ben behoorlijk depressief aan het worden. Zo dichtbij definitief kinderloos en ik kan daar totaal niet mee omgaan. Ik voel me zo machteloos, eenzaam, woedend en nog veel meer. Ik heb me ook ziek gemeld. Overal word ik geconfronteerd met mensen die wél zwanger raken en hoe erg ik het iedereen ook gun, mijn hart brokkelt af. Mensen ik hoop dat jullie dit allemaal bespaard blijft.

Emceetje, een hele dikke knuffel . Ik ben in ieder geval keihard aan het duimen voor bevruchtingen en mooie doordelende embryootjes. Heb je zelf al ergens hulp gezocht? Om je te helpen met hier door heen te komen? Ik hoop zo dat een beetje positief nieuws over jullie embryo's een beetje zal helpen om je wat fijner te voelen. Goed aan jezelf denken en zien of je een manier kan vinden om het een beetje aan te kunnen .

Hoi meiden,

Ik was even verdwenen zoals jullie hebben gemerkt. Het ging mentaal even echt de verkeerde kant op met mij en mn angsten.
Daarom hebben ik en mn man besloten even afstand van de kinderwens te nemen.

Ik wil me met een psycholoog eerst focussen op mezelf weer een beetje terugvinden en mentaal wat weerbaarder worden. Het gaat nu weer wat beter en daarom zetten we dit jaar wel door met nog wat IUIs zonder hormonen. Maar geen gepruts aan mn hormonen dit jaar en ook geen IVF traject.
Dat geeft me eigenlijk zoveel rust, dat ik plotseling ook best wel een stuk acceptatie voel bij een kinderloos bestaan, waardoor ik twijfel of ik uberhaupt wel via IFV wil proberen. Maar ik hou alles open voor volgend jaar.

In elk geval wil ik voor nu ook uit dit topic. Het is nu gewoon beter om me niet zoveel te focussen op wat er allemaal niet lukt.
Neemt niet weg dat ik erg met jullie mee leef en jullie alle succes van de wereld wens. Het is een loodzwaar iets en jullie dragen het ontzettend sterk. Hopelijk volgt voor jullie ook een mooie zwangerschap, en anders acceptatie. Die twee dingen hoop ik voor mezelf ook nog steeds.

Bye meiden. Wie weet kom ik ooit weer laten weten hoe het gaat.

@ Puk, ja in mei hebben we een afspraak bij ons oude ziekenhuis, hopelijk kunnen/willen zij ons wel helpen.

@ Emceetje, heftig om te lezen. Denk je dat het gebruik van alle hormonen er ook een rol in speelt? Ik duim voor je.

@ Molleboll, hoop dat deze stap je rust mag geven. Het is gewoon een ontzettend zwaar en slopend proces, en al helemaal als het al lang duurt.

Puk wat fijn dat je de embryo's in de vriezer hebt zitten. Dat lijkt me zeker een hele opluchting om verder te gaan.

Emceetje, hoe is het bij jou gegaan na de punctie? Wat verdrietig om te lezen dat het niet goed met je ging.

Mol, ik wens je het beste.

Is het een idee om even een nieuw topic aan te maken en dat degene die daar inwillen zich daar weer aanmelden? Er is hier al zoveel geschreven, vol goede moed starten met een nieuw topic dat hopelijk snel leeg stroomt?

Susie, hopelijk levert het gesprek in jullie oude ziekenhuis meer duidelijkheid op

Celenne fijn goed nieuws over je vader. Wanneer kan je weer verder het ICSI traject in?

Hier volgende week alweer de tweede injectie van de drie. Vind het nu ineens eigenlijk wel snel gaan. Heb er een soort van zin in maar zie ook wel op tegen de punctie. Vanaf de derde injectie gaan we van start. Volgende week ook meteen prikinstructie en een afspraak voor de start IVF. Kom maar op

Fijn dat ivf in zicht komt Rosalie!

Ik zit nog steeds erg slecht in mijn vel. Dat het nu afgelopen is, is doodeng. Nu ga ik nooit meer een traject in.

We hebben alles laten invriezen. Dolgelukkig met 4 cryos.

Ik wilde weer even wat van me laten horen.

Puk, hoe is het nu met jou?

Fijn dat het met je vader beter gaat Celenne. Ik herken wat jij en Rosalie schrijven over die lege kamer. Bij ons is het een ‘kattenkamer’ of ‘marktplaatskamer’ of ‘nikskamer’. Op zich valt het mee met hoe confronterend ik dat vind. Vooral onze buurt is confronterend, letterlijk iedereen heeft een baby of is zwanger. Afgelopen zomer was babyboom 1.0 (want: nieuwbouwblokje), en komende zomer wordt babyboom 2.0. De postbode belt niet eens aan voor een pakketje ‘want de baby slaapt misschien’, en de loodgieter zegt ‘kijk maar uit hoor, vruchtbare grond hier’. Om hopeloos verdrietig van te worden. Verhuizen is helaas geen optie, we zitten nu in een vrije sector huurhuis en ik heb straks voor 2,5 jaar geen salaris tijdens stageperiode.

Yinthe, ik wil jou even een grote knuffel geven. Leek die achtbaan eindelijk over te zijn, stap je in een nieuwe. Ik vind het knap hoe je je staande houdt en ben blij te horen dat jullie samen tot een beslissing zijn gekomen waar jullie beiden achter staan.

Emceetje, ik kan me totaal nog niet voorstellen hoe jij je moet voelen en tegelijkertijd ook ergens weer wel. Ik wil van alles tegen je zeggen, maar ik ben bang dat niks echt zal helpen. Wat een enorm verdriet, wat een boosheid en frustratie en wat een angst. Ik gun het je zo enorm. Ik heb een boek besteld en ben er gisteren aan begonnen, het heet ‘Echte vrouwen krijgen een kind’. Het gaat over zowel gewenste als ongewenste kinderloosheid en alles er tussenin, en wat voor impact dat kan hebben op jouzelf, je omgeving, je relaties en vriendschappen. Ik ben er dus pas net aan begonnen, maar ik vind het nu al een goed boek. Het herinnert me eraan dat m’n leven niet ophoudt of minder waardevol is als ik geen kind krijg. En waarom ik moeite heb met sommige vragen, of met kinderfeestjes. Hoe vriendschappen kunnen veranderen en dat ik niet de enige ben die dat zo ervaart. Misschien heb je daar nu totaal (nog) geen behoefte aan, maar misschien ook wel.

Knap dat je dat besluit hebt genomen Mollebol. Ik herken deels wat je schrijft. Ik voel me eindelijk weer mezelf nu het traject even op pauze staat, dat ik me soms even afvraag of ik wel aan IVF wil beginnen in augustus. Maar tegelijkertijd wil ik zo graag weten hoe dit afloopt, vooral om er eindelijk echt vanaf te zijn. En dan komt weer die gedachte aan wat emceetje nu doormaakt. Het lijkt me nu nog een soort van fijn om te weten hoe het afloopt, om aan het einde van dit alles te zijn, maar wat als het einde van dit alles betekent dat je definitief zonder kinderen blijft? Daar moet ik dan ook weer niet aan denken. Goed dat je voor nu even afstand neemt, ik hoop nog eens van je te horen!

Het gaat opeens snel Rosalie! Fijn dat je er positief tegenaan kijkt.

Hier is niet zoveel te melden. Het gaat best goed met me nu alles even op pauze staat. Afgelopen weekend was m’n vrijgezellenfeest en ik ben enorm verrast door al m’n lieve vriendinnen. Ben vandaag pas echt hersteld van m’n kater, dus het was een goed weekend. Fijn om alles even naast me neer te leggen. Ik ben me op de achtergrond nog wel ergens bewust van m’n cyclus, maar ben niet meer verbaasd of teleurgesteld als ik ongesteld word en het interesseert me ook niet als we in m’n vruchtbare periode geen seks hebben. Want zo vruchtbaar is die periode blijkbaar niet :-p

Mijn kat is dood. Zomaar ineens, hij was jong en gezond en toen ineens ziek. Het leek eerst blaasgruis, en hij mocht ook weer mee naar huis gisteravond. Maar toen leek hij juist zwakker te worden, dus vanochtend meteen weer terug naar de dierenarts. Die kon niet vinden wat er aan de hand was, en terwijl we planden hem naar Utrecht over te plaatsen ging mijn katje zomaar dood.

Ik ben compleet van slag. Zal later weer een keer bijlezen en reageren.

Wat verschrikkelijk Celenne. Ik heb zelf 2 katten en ik zou kapot zijn als er eentje overleed. Het zijn echt een beetje m'n kindjes geworden. Heel veel sterkte gewenst en een grote knuffel

Oh Celenne wat erg!! Heel veel sterkte

Hey meiden,

Ik kom snel weer even uitgebreid reageren. Hier even alleen gelezen op het forum en niet geschreven. Hoe gaat het met jullie?

Lieve Mollebol, ik weet niet of je nog leest maar ik hoop dat het al weer een klein beetje beter met je gaat. Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte om deze moeilijke periode door te komen en hoop daarnaast ook dat jullie droom snel mag uitkomen . Altijd welkom om mee te lezen om nog eens sporadisch een berichtje achter te laten.

Celenne,

AV, Emceetje, Rosalie, Susie hoe is het met jullie?

Hee puk, fijn om weer van je te horen. Hoe is het en waar zit je nu in het traject?

Hier is het rustig. Ik start met m'n volgende menstruatie met de anticonceptiepil. Dat voelt nogal tegenstrijdig, maar ik kijk er eigenlijk wel naar uit. Dan ben ik met de bruiloft en huwelijksreis niet ongesteld. Begin augustus gaan we naar de ivf informatieavond en daarna ergens starten we. Tot die tijd richten we ons vooral op ons samen en op de aankomende bruiloft. Heb er mega veel zin in! Ik moet nog verzinnen wat ik tegen hem wil zeggen tijdens de ceremonie. Het lijkt onvermijdelijk om er iets in te verwerken van de afgelopen jaren in dit traject; hoe verdrietig ook, het heeft ons gemaakt tot wie we zijn en dichter bij elkaar gebracht. Toch wil ik dat de dag vooral in het teken staat van positiviteit en liefde, en daar lijkt het traject niet zo bij te passen. Hebben jullie toevallig tips?

Liefs!

AV, het gaat goed met mij gelukkig. Na de terugplaatsing voelde de wachtmaand ook wel echt even fijn. Even geen hormonen en na maanden (in mijn hoofd) bezig te zijn geweest met eicelkwaliteit, geven de 4 embryo's in de vriezer ook daadwerkelijk het gevoel dat ik weer even normaal kan leven. Met koningsdag heerlijk gedanst, gedronken en gelachen; dat was zo lang geleden en wat voelde het fijn. Maar we gaan er natuurlijk weer voor, de eerste cryo terugplaatsing zit er nu aan te komen. Mijn eigen eicel wordt nu gevolgd en als deze groot genoeg is dan mag ik Ovitrelle zetten en 6 dagen later hebben we de terugplaatsing. Ik verwacht dat dit volgende week donderdag of vrijdag gaat zijn. heel veel zin om nu ook weer verder te gaan en weer kansen te hebben.

Lijkt mij echt een goede beslissing die je hebt genomen met de anticonceptiepil. Lekker eerst genieten van je bruiloft en huwelijksreis! Vind het lastig wat betreft je tekst bij de ceremonie. Misschien als je je tekst gaat schrijven dat het vanzelf duidelijk wordt of het er voor je gevoel wel of niet in hoort. Ik denk namelijk dat je hier niet fout kunt gaan en dat je echt je gevoel kan volgen.

Leest er verder nog iemand mee? Hoop dat het met alle andere meiden ook helemaal goed gaat!

ik lees nog mee, maar zit niet in een traject

Ik lees mee. Maar we gaan pas na de zomer verder. Ik geloof niet meer dat het ooit gaat lukken.

@ Av, eerst genieten van jullie bruiloft en huwelijksreis.
Oeh lastig om je tekst te bedenken, het traject heeft jullie al die jaren gevormd.

@Puk, ga voor je duimen.

Ik durf het bijna niet te zeggen, ik ben opnieuw in verwachting.
Deze week hebben we de eerste echo gehad, en een kloppend hartje gezien. Het is ontzettend spannend allemaal.

susieflower!!!!!!! goed nieuws!!!!!!!

Ohh Susie, wat een ontzettend fijn nieuws!! Gefeliciteerd! Zo blij voor jullie dat het weer raak is. Is het nu zonder hulp gelukt of was het een IUI poging? Oh en wat moet het allemaal spannend voor jullie zijn. Lukt het om er een klein beetje van te genieten? Heerlijk in ieder geval dat jullie het hartje gezien hebben.

Emceetje, een heleboel knuffels voor jou . Ik vind het altijd zo naar voor je om te lezen dat je zo verdrietig bent en de hoop kwijt bent. Ik ben hoopvol voor jou. Die prachtige 5-daagse cryo's zijn allemaal kansjes en soms zijn er gewoon wat meer terugplaatsingen nodig.

Rosalie, ook zo benieuwd hoe het met jou gaat. Jullie moeten inmiddels ook bijna beginnen of begonnen zijn. Al een tijd geen berichtje gezien dus hoop dat je gewoon even zonder forum van de 'rust' periode aan het genieten bent.

Celenne, en AV hoe gaat het met jullie?

Florence, leuk dat je nog mee leest. Hoe gaat het met jou?

Hier, was het een fijne dag. We hebben vanmiddag de terugplaatsing gehad van een mooie cryo. Gelukkig in 1 keer goed ontdooit dus mocht dit hem niet worden dan gelukkig nog wat kansjes. Maar voor nu fingers crossed dat dit de plakkerd wordt. Hij bleef in ieder geval al 1 keer in het slangetje zitten en er was dus een tweede poging nodig om hem eruit te krijgen. Dus hopen dat ie nu net zo hard zijn best doet om te blijven zitten

Gefeliciteerd Susie!

Av, Ik weet niet hoe je het moet verwoorden. Ik denk dat je er wel op kan vertrouwen dat als je gaat schrijven het vanzelf komt. Misschien gewoon halverwege beginnen?

Ik lees af en toe mee. En duim nog steeds.

Liefs