Zwanger
alle pijlers
Abortus derde kindje?
donderdag 1 juni 2023 om 11:46
Hallo allemaal,
Ik ben er afgelopen week achter gekomen dat ik ongepland zwanger ben van nr 3. Ik ben inmiddels 8 weken ver.
Mijn man wilt abortus, ziet het niet zitten om nog een kind te krijgen, hij vindt het druk genoeg met 2 kids (5 en 3). Met 3 kinderen is het een stuk moeilijker om nog tijd met z’n 2en te spenderen, omdat je 3 kids niet zo makkelijk naar opa en oma brengt zoals nu met 2 kinderen. Daar komt bij dat mijn schoonouders niet meer de jongste zijn en wij geen beroep op ze kunnen doen zoals dat nu het geval is.
Voor mijn man is de feutus nu nog niet meer dan en klompje cellen en hij ziet het gewoon echt niet zitten.
En ik…. Ik snap zijn redenatie, maar ik ben zo bang om spijt te krijgen van abortus.
We waren compleet, maar we zijn samen zo stom geweest en dit is het gevolg ervan en daar zullen we mee moeten dealen.
Ik ga van nee het is goed zo, we willen onze kids alles bieden, naar dit kindje past met enige aanpassingen nog en prima in ons leven. Ik ben heel bang dat ik het mijn man ga verwijten als ik het kindje toch laat weghalen.
Ons huis heeft genoeg slaapkamers en financieel kan het, maar ik kan het mijn man en deze baby ook niet aandoen om een kind te laten komen dat niet door beide ouders gewenst is.
Ik kan alleen maar huilen. Ben zo bang dat ik spijt krijg als ik dit kindje laat weghalen, maar als het er wel komt maak ik mijn man doodongelukkig. Voor mijn gevoel kan ik het gewoon niet goed doen.
Morgen hebben we een gesprek met een hulpverlener. Ik hoop dat zij ons wat meer inzicht kan geven, maar wellicht zijn hier ook mensen met goede tips en wellicht ervaring?
Ik ben er afgelopen week achter gekomen dat ik ongepland zwanger ben van nr 3. Ik ben inmiddels 8 weken ver.
Mijn man wilt abortus, ziet het niet zitten om nog een kind te krijgen, hij vindt het druk genoeg met 2 kids (5 en 3). Met 3 kinderen is het een stuk moeilijker om nog tijd met z’n 2en te spenderen, omdat je 3 kids niet zo makkelijk naar opa en oma brengt zoals nu met 2 kinderen. Daar komt bij dat mijn schoonouders niet meer de jongste zijn en wij geen beroep op ze kunnen doen zoals dat nu het geval is.
Voor mijn man is de feutus nu nog niet meer dan en klompje cellen en hij ziet het gewoon echt niet zitten.
En ik…. Ik snap zijn redenatie, maar ik ben zo bang om spijt te krijgen van abortus.
We waren compleet, maar we zijn samen zo stom geweest en dit is het gevolg ervan en daar zullen we mee moeten dealen.
Ik ga van nee het is goed zo, we willen onze kids alles bieden, naar dit kindje past met enige aanpassingen nog en prima in ons leven. Ik ben heel bang dat ik het mijn man ga verwijten als ik het kindje toch laat weghalen.
Ons huis heeft genoeg slaapkamers en financieel kan het, maar ik kan het mijn man en deze baby ook niet aandoen om een kind te laten komen dat niet door beide ouders gewenst is.
Ik kan alleen maar huilen. Ben zo bang dat ik spijt krijg als ik dit kindje laat weghalen, maar als het er wel komt maak ik mijn man doodongelukkig. Voor mijn gevoel kan ik het gewoon niet goed doen.
Morgen hebben we een gesprek met een hulpverlener. Ik hoop dat zij ons wat meer inzicht kan geven, maar wellicht zijn hier ook mensen met goede tips en wellicht ervaring?
citroentje1990 wijzigde dit bericht op 01-06-2023 11:47
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
2.76% gewijzigd
donderdag 1 juni 2023 om 13:28
donderdag 1 juni 2023 om 13:29
Daar was hij zelf ook bij hè? Het is niet alleen jouw schuld. Als hij het ècht ècht ècht niet had gewild had hij een condoom kunnen gebruiken/kunnen steriliseren. Maar dat deed hij niet. En nu zit het in jouw buik en niet in het zijne, terwijl hij weet dat jij nog best had gewild/het moeilijk vind om het weg te halen.citroentje1990 schreef: ↑01-06-2023 13:28Bedankt voor alle reacties tot nu toe! We beseffen ons allebei hoe ontzettend dom we zijn geweest.
Na de geboorte van de jongste heb ik wel eens naar mijn man uitgesproken dat ik een derde kind wel zag zitten. Ben zelf enig kind en dat vind ik heel jammer. Maar mijn man heeft toen meteen aangegeven dat het goed is zo. Nu de jongste ouder is, heb ik die wens ook losgelaten. Alles wordt makkelijker nu de jongste een peuter is en hebben we ook weer wat meer tijd voor onszelf.
We kunnen er gelukkig goed over praten en verwijten elkaar ook niks.
Als mijn man zou zeggen we gaan ervoor, zou ik geen twijfels hebben, maar punt blijft dat hij het niet wilt en ik ben zo bang dat ik hem dit ga verwijten als ik het weg laat halen, maar tegelijkertijd wil ik hem ook niet opzadelen met een kind waar hij niet om heeft gevraagd. Dit is echt de grootste nachtmerrie waar ik ooit in ben beland, ook is het mijn eigen schuld…
ugli wijzigde dit bericht op 01-06-2023 13:30
5.66% gewijzigd
donderdag 1 juni 2023 om 13:30
Ook sterilisatie is niet 100% betrouwbaar.Blossom schreef: ↑01-06-2023 13:08Dan had hij zich moeten laten steriliseren. Ik vind niet dat zij zich moet schikken.
Maar ik ben zeker geen tegenstander van abortus.
Maar snap zelf gewoon niet dat stellen zulke risico’s nemen. Bij voldoende bescherming is de kans gewoon nihil.
Maar goed het gaat niet om mijn mening. Zelf gebruik ik bewust geen anticonceptie.
Bij ons is man gesteriliseerd maar mocht ik toch zwanger raken kan ik me het dilemma toch goed voorstellen en weet ik niet of ik een abortus zou kunnen. Maar dat is mijn persoonlijke gevoel.
donderdag 1 juni 2023 om 13:30
Wat een lastige kwestie, TO. Sterkte met de keuze die je/jullie gaan maken.
Ik zou willen meegeven, vanuit een wat pessimistische kijk op de toestand in de wereld, de planeet en de toekomst: het is nogal wat om een persoon op de wereld te zetten, zeker met alles dat er speelt en alle bijbehorende onzekerheden. En realiseer je goed dat je op dit moment ook in de luren wordt gelegd door je hormonen.
Familie van ons heeft dit trouwens ook aan de hand gehad, ongepland zwanger van de derde. Hij wilde het niet, zij wel. Het verschil is wel dat zij er pas later achter kwamen (ik geloof rond 14 weken). Er werd een echo gemaakt om te zien hoe ver ze al was, nadat ze die echo had gezien met een kloppend hartje etc, was abortus voor haar geen optie meer. Ik vreesde destijds dat dit het einde van hun relatie zou betekenen, maar dat is gelukkig niet gebeurd, hij legde zich erbij neer en was uiteindelijk toch ook erg blij met het kindje. (hij werkt wel in het buitenland en is heel weinig thuis, waardoor de opvoeding voor 95% toch bij haar ligt, dat scheelt misschien ook)
Ik zou willen meegeven, vanuit een wat pessimistische kijk op de toestand in de wereld, de planeet en de toekomst: het is nogal wat om een persoon op de wereld te zetten, zeker met alles dat er speelt en alle bijbehorende onzekerheden. En realiseer je goed dat je op dit moment ook in de luren wordt gelegd door je hormonen.
Familie van ons heeft dit trouwens ook aan de hand gehad, ongepland zwanger van de derde. Hij wilde het niet, zij wel. Het verschil is wel dat zij er pas later achter kwamen (ik geloof rond 14 weken). Er werd een echo gemaakt om te zien hoe ver ze al was, nadat ze die echo had gezien met een kloppend hartje etc, was abortus voor haar geen optie meer. Ik vreesde destijds dat dit het einde van hun relatie zou betekenen, maar dat is gelukkig niet gebeurd, hij legde zich erbij neer en was uiteindelijk toch ook erg blij met het kindje. (hij werkt wel in het buitenland en is heel weinig thuis, waardoor de opvoeding voor 95% toch bij haar ligt, dat scheelt misschien ook)
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 1 juni 2023 om 13:30
TO: Ik snap de angst voor gevoel van verwijt. En ik zeg niet dat dat gevoel er niet zal komen. Maar als dat gevoel van verwijt er komt, lijkt het mij dat je hulp kunt vinden om dat een plekje te geven. Je wil hem niet opzadelen met een kind dat hij niet wil, maar je wil toch ook geen 3e kind ter wereld brengen waarvan de vader het niet wil terwijl nummer 1 en 2 wel heel geliefd zijn?
Ik hoop dat jullie er samen uitkomen. Fijn om te lezen dat jullie er wel over kunnen praten.
Ik hoop dat jullie er samen uitkomen. Fijn om te lezen dat jullie er wel over kunnen praten.
donderdag 1 juni 2023 om 13:32
donderdag 1 juni 2023 om 13:38
Op zijn mening.
En ja, zij mag de eindbeslissing nemen, een die zal altijd dubbel zijn.
Keuze voor kind is keuze tegen man.
Keuze voor abortus is keuze voor man maar tegen zichzelf.
donderdag 1 juni 2023 om 13:39
donderdag 1 juni 2023 om 13:41
citroentje1990 schreef: ↑01-06-2023 13:28Bedankt voor alle reacties tot nu toe! We beseffen ons allebei hoe ontzettend dom we zijn geweest.
Na de geboorte van de jongste heb ik wel eens naar mijn man uitgesproken dat ik een derde kind wel zag zitten. Ben zelf enig kind en dat vind ik heel jammer. Maar mijn man heeft toen meteen aangegeven dat het goed is zo. Nu de jongste ouder is, heb ik die wens ook losgelaten. Alles wordt makkelijker nu de jongste een peuter is en hebben we ook weer wat meer tijd voor onszelf.
We kunnen er gelukkig goed over praten en verwijten elkaar ook niks.
Als mijn man zou zeggen we gaan ervoor, zou ik geen twijfels hebben, maar punt blijft dat hij het niet wilt en ik ben zo bang dat ik hem dit ga verwijten als ik het weg laat halen, maar tegelijkertijd wil ik hem ook niet opzadelen met een kind waar hij niet om heeft gevraagd. Dit is echt de grootste nachtmerrie waar ik ooit in ben beland, ook is het mijn eigen schuld…
En het kind met een vader die hem/haar niet wil en de andere twee kinderen met alle spanning en gevolgen die daarbij komt kijken.
Het klinkt een beetje alsof je nu via een achterdeurtje toch nog aan je wens voor een derde kind kunt voldoen. Ik snap dat dat voor jou persoonlijk heel fijn lijkt, maar voor alle andere betrokkenen lijkt het me helemaal niet fijn.
Voor mij zou het een no-brainer zijn met jouw verhaal.
donderdag 1 juni 2023 om 13:43
Hmmm als de wens er wel al was en je alleen rationeel besloten had om het bij 2 te laten, zou ik dat ook heel moeilijk vinden.
Ik heb in dezelfde uitgangspunt gezeten: 2 kinderen. Ik wel een wens voor een 3de, hij niet.
Wij hebben nooit gerommeld met anticonceptie en het is nooit gebeurd, maar mijn vriend wist wel dat áls ik per ongeluk toch zwanger zou raken van de 3de, dat hij dan niet hoefde te verwachten dat ik emotioneel in staat zou zijn om te kiezen voor abortus.
Hij begreep volledig dat dan die derde er gewoon zou zijn gekomen.
Want feitelijk heeft alleen je man gezegd 'nee geen derde' en dat heb je geaccepteerd, maar nu is de 3de in je schoot geworpen en dat is echt een hele andere situatie.
Ik heb in dezelfde uitgangspunt gezeten: 2 kinderen. Ik wel een wens voor een 3de, hij niet.
Wij hebben nooit gerommeld met anticonceptie en het is nooit gebeurd, maar mijn vriend wist wel dat áls ik per ongeluk toch zwanger zou raken van de 3de, dat hij dan niet hoefde te verwachten dat ik emotioneel in staat zou zijn om te kiezen voor abortus.
Hij begreep volledig dat dan die derde er gewoon zou zijn gekomen.
Want feitelijk heeft alleen je man gezegd 'nee geen derde' en dat heb je geaccepteerd, maar nu is de 3de in je schoot geworpen en dat is echt een hele andere situatie.
dropdrop wijzigde dit bericht op 01-06-2023 13:56
0.84% gewijzigd
donderdag 1 juni 2023 om 13:50
Wat een lastige situatie TO. Ik lees wel begrip voor elkaars standpunt, jullie maken elkaar geen verwijten en hebben hulp ingeschakeld om de keuze te kunnen maken. Dat is een sterke basis, ongeacht of je wel of niet voor abortus kiest.
Wat ik me afvroeg: je man wilde het bij 2 kinderen houden en jullie jongste is al 3. Weet je wat hem de afgelopen jaren ervan weerhouden heeft om zich te laten steriliseren en de kans op een 3e nihil te maken? Was dat uit laksheid, of ging hij ervan uit dat jij anticonceptie gebruikte, of stond de deur voor een 3e toch nog op een kier voor hem? En hebben jullie ooit na de geboorte van de jongste het gesprek gevoerd welke anticonceptie jullie zouden gebruiken en wat jullie zouden doen als jij toch zwanger werd (houden of abortus)? En wat was toen de conclusie? Oftewel: wil hij écht geen 3e of is vooral het ongeplande en onverwachtse waardoor dit nu zijn eerste reactie is?
Hoe dan ook. Veel sterkte met jullie (jouw) keuze.
Wat ik me afvroeg: je man wilde het bij 2 kinderen houden en jullie jongste is al 3. Weet je wat hem de afgelopen jaren ervan weerhouden heeft om zich te laten steriliseren en de kans op een 3e nihil te maken? Was dat uit laksheid, of ging hij ervan uit dat jij anticonceptie gebruikte, of stond de deur voor een 3e toch nog op een kier voor hem? En hebben jullie ooit na de geboorte van de jongste het gesprek gevoerd welke anticonceptie jullie zouden gebruiken en wat jullie zouden doen als jij toch zwanger werd (houden of abortus)? En wat was toen de conclusie? Oftewel: wil hij écht geen 3e of is vooral het ongeplande en onverwachtse waardoor dit nu zijn eerste reactie is?
Hoe dan ook. Veel sterkte met jullie (jouw) keuze.
amaryllis wijzigde dit bericht op 01-06-2023 13:55
19.03% gewijzigd
donderdag 1 juni 2023 om 13:54
Je praat alsof je de wens voor een 3e helemaal nooit hebt losgelaten. Je zou niet eens twijfelen als het in je schoot geworpen zou worden. HIJ is het grote obstakel om uit jouw 'grootste nachtmerrie van je leven' te komen.citroentje1990 schreef: ↑01-06-2023 13:28Bedankt voor alle reacties tot nu toe! We beseffen ons allebei hoe ontzettend dom we zijn geweest.
Na de geboorte van de jongste heb ik wel eens naar mijn man uitgesproken dat ik een derde kind wel zag zitten. Ben zelf enig kind en dat vind ik heel jammer. Maar mijn man heeft toen meteen aangegeven dat het goed is zo. Nu de jongste ouder is, heb ik die wens ook losgelaten. Alles wordt makkelijker nu de jongste een peuter is en hebben we ook weer wat meer tijd voor onszelf.
We kunnen er gelukkig goed over praten en verwijten elkaar ook niks.
Als mijn man zou zeggen we gaan ervoor, zou ik geen twijfels hebben, maar punt blijft dat hij het niet wilt en ik ben zo bang dat ik hem dit ga verwijten als ik het weg laat halen, maar tegelijkertijd wil ik hem ook niet opzadelen met een kind waar hij niet om heeft gevraagd. Dit is echt de grootste nachtmerrie waar ik ooit in ben beland, ook is het mijn eigen schuld…
Tegelijkertijd lees ik geen enkele plus voor een 3e anders dan angst voor abortus.
Wees eens eerlijk naar jezelf. En van daaruit eerlijk naar je partner.
kleinezon wijzigde dit bericht op 01-06-2023 13:56
0.25% gewijzigd
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
donderdag 1 juni 2023 om 13:55
Zo te lezen is het voor de man van TO niet een hele andere situatie. Hij zou doodongelukkig worden van een 3e kindje.
donderdag 1 juni 2023 om 14:02
Dat hij meer recht op zijn mening zou hebben, vind ik ook onzin. Zij heeft evenveel recht op haar mening als hij op de zijne.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 1 juni 2023 om 14:04
Huh, je zegt eerst dat ze de wens voor een derde nooit heeft losgelaten en dan dat je geen enkele plus voor een derde leest dan angst voor een abortus. Zij heeft dan toch ook gewoon de wens voor een derde kind? Dat is toch méér dan alleen de angst voor een abortus?Kleinezon schreef: ↑01-06-2023 13:54Je praat alsof je de wens voor een 3e helemaal nooit hebt losgelaten. Je zou niet eens twijfelen als het in je schoot geworpen zou worden. HIJ is het grote obstakel om uit jouw 'grootste nachtmerrie van je leven' te komen.
Tegelijkertijd lees ik geen enkele plus voor een 3e anders dan angst voor abortus.
Wees eens eerlijk naar jezelf. En van daaruit eerlijk naar je partner.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 1 juni 2023 om 14:07
Ik ben na de geboorte van de jongste begonnen met de mini pil ivm borstvoeding. Ik heb bij mijn man een jaar geleden zoiets aangegeven dat ik ging stoppen met de pil en dat hij voor anti conceptie mocht zorgen. Hij heeft toen nog geopperd of ik me niet wilde steriliseren. Ik ben toen heel duidelijk geweest dat ik mezelf daar echt te jong voor vindt. Hij wilde geen sterilisatie omdat hij van een collega had gehoord dat het pijnlijk was en dus hebben we condooms gebruikt…. Behalve die ene keer….
Mijn wens voor een derde kindje had ik oprecht losgelaten. Ik had er vrede mee en het was goed zo, maar dit verandert mijn gevoel wel ja
Mijn wens voor een derde kindje had ik oprecht losgelaten. Ik had er vrede mee en het was goed zo, maar dit verandert mijn gevoel wel ja
donderdag 1 juni 2023 om 14:09
donderdag 1 juni 2023 om 14:16
Dat lees ik niet. Hij heeft allemaal praktische rationele bezwaren, druk, weinig tijd voor elkaar.
Allemaal prima bezwaren overigens, maarja die golden bij de eerste 2 natuurlijk ook al.
En ja ik reken het hem zwaarder aan dat hij niet voorzichtig is geweest met zijn vrouw. Hij wilde niet meer. Zij heeft haar wens voor hem aan de kant geschoven.
Ze hebben samen met vuur gespeeld en nu is ze zwanger van het door haar gewenste 3de kindje en zadelt hij haar op met dit onmogelijke dilemma.
donderdag 1 juni 2023 om 14:23
Dit. Want meneer vond 2 knipjes te veel gevraagd. Ik sta heel erg aan jouw kant TO.SimpeleZiel schreef: ↑01-06-2023 14:19Hij wilde geen pijn van een sterilisatie dus dat mocht jij doen? Jij hebt verdorie 2 kinderen ter wereld gebracht en nu vraagt hij ook een abortus van jou. Dat zijn allemaal pretjes zeker. Oeff hier zou ik echt heel boos om worden.
donderdag 1 juni 2023 om 14:25
Nou jouw man wist dus goed welk risico hij nam. Jij slikte eerst de pil, toen moest jij je maar laten steriliseren. Lekker makkelijk van hem om het behalve de condooms, maar aan jou over te laten.
Als ik het zo lees denk ik dat jij het hem echt kwalijk gaat nemen als je abortus laat plegen.
Als ik het zo lees denk ik dat jij het hem echt kwalijk gaat nemen als je abortus laat plegen.
Cum non tum age
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
