Zwanger
alle pijlers
Als eerste zwanger; gekwetste oudere zus
vrijdag 15 augustus 2014 om 18:31
Hoi allemaal,
Ik vraag me af of er meer mensen zijn met dit probleem, en hoe ze ermee omgaan. Of misschien ben je zelf die zus wel (geweest) en heb je ook tips voor me.
Ik ben 12 weken zwanger. 30 jaar, 7 jaar een relatie en we zijn er helemaal klaar voor samen. Het wordt het eerste kleinkind voor mijn ouders, ook zij zijn er superblij mee.
Mijn zus is bijna 33, heeft al even geen serieuze relatie meer en wel al jaren rammelende eierstokken. Het doet haar pijn dat haar jongere zusje eerder zwanger is dan zij. Ik kan me dit heel goed voorstellen, en ben blij dat ze er eerlijk over is.
Ik weet echter niet hoe ik er rekening mee kan houden of wat ik kan doen dat het minder pijnlijk voor haar wordt. Moet ze alleen wennen of blijft het zo? Moet ik me inhouden met info of juist niet? Haar extra betrekken bij de zwangerschap en de kleine straks of juist niet?
Ben benieuwd hoe jullie er over denken, alvast bedankt voor je reactie!
Ik vraag me af of er meer mensen zijn met dit probleem, en hoe ze ermee omgaan. Of misschien ben je zelf die zus wel (geweest) en heb je ook tips voor me.
Ik ben 12 weken zwanger. 30 jaar, 7 jaar een relatie en we zijn er helemaal klaar voor samen. Het wordt het eerste kleinkind voor mijn ouders, ook zij zijn er superblij mee.
Mijn zus is bijna 33, heeft al even geen serieuze relatie meer en wel al jaren rammelende eierstokken. Het doet haar pijn dat haar jongere zusje eerder zwanger is dan zij. Ik kan me dit heel goed voorstellen, en ben blij dat ze er eerlijk over is.
Ik weet echter niet hoe ik er rekening mee kan houden of wat ik kan doen dat het minder pijnlijk voor haar wordt. Moet ze alleen wennen of blijft het zo? Moet ik me inhouden met info of juist niet? Haar extra betrekken bij de zwangerschap en de kleine straks of juist niet?
Ben benieuwd hoe jullie er over denken, alvast bedankt voor je reactie!
vrijdag 15 augustus 2014 om 21:16
vrijdag 15 augustus 2014 om 21:39
quote:prulletje schreef op 15 augustus 2014 @ 21:16:
Prima, jij je mening. Ik voel wat ik voel en er bestaat geen knopje om dat uit te zetten.
En als ik na de middelbare school niet was gaan doorstuderen en aan kinderen was begonnen zonder diploma, werk of huis had je me onverantwoordelijk verklaard waarschijnlijk.Waar slaat dat nou weer op? Beetje sneu.
Prima, jij je mening. Ik voel wat ik voel en er bestaat geen knopje om dat uit te zetten.
En als ik na de middelbare school niet was gaan doorstuderen en aan kinderen was begonnen zonder diploma, werk of huis had je me onverantwoordelijk verklaard waarschijnlijk.Waar slaat dat nou weer op? Beetje sneu.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
vrijdag 15 augustus 2014 om 22:19
Ik werd iets eerder tante dan moeder. En ik ben de oudste, en mijn kind niet het oudste kleinkind, daar heb ik aan moeten wennen, ik vond het een gek idee maar ik vond het niet ERG.
Ik vond het heel bijzonder om tante te mogen worden, die vertrouwdheid, de bloedband die je terugziet, supermooi! En onze kinderen zijn dol op elkaar.
Maar jouw zus heeft geen partner en Wel een kinderwens, ja dus het zal even steken. Maar het is aan haar om zich daar over heen te zetten vind ik persoonlijk.
Ik vond het heel bijzonder om tante te mogen worden, die vertrouwdheid, de bloedband die je terugziet, supermooi! En onze kinderen zijn dol op elkaar.
Maar jouw zus heeft geen partner en Wel een kinderwens, ja dus het zal even steken. Maar het is aan haar om zich daar over heen te zetten vind ik persoonlijk.
vrijdag 15 augustus 2014 om 22:57
[quote]prulletje schreef op 15 augustus 2014 @ 21:16:
Prima, jij je mening. Ik voel wat ik voel en er bestaat geen knopje om dat uit te zetten.
Dat is precies wat ik bedoel. Je kan je gevoelens toch niet uitzetten. Dat hier mensen zijn die het totaal niet begrijpen, oke. Maar het bestaat wel degelijk. De vraag is dus meer hoe ga je er mee om?
Prima, jij je mening. Ik voel wat ik voel en er bestaat geen knopje om dat uit te zetten.
Dat is precies wat ik bedoel. Je kan je gevoelens toch niet uitzetten. Dat hier mensen zijn die het totaal niet begrijpen, oke. Maar het bestaat wel degelijk. De vraag is dus meer hoe ga je er mee om?
vrijdag 15 augustus 2014 om 23:21
quote:prulletje schreef op 15 augustus 2014 @ 21:02:
eldorado, het is geen misgunnen. Het is echt niet zo dat wij denken 'zij mag niet zwanger zijn, en ik wel!'. Je gunt het een ander echt
Zoals gezegd heb ik andere ervaringen. Ik heb het behoorlijk schokkend gevonden dat een bevriend stel het contact beindigde omdat zij er niet tegen kon dat ze moeite had (voor de tweede!) zwanger te worden, en het bij ons wel lukte.
En het is bepaald niet uitzonderlijk, heb ik gemerkt, en zie ik ook in dit topic, dat niet-zwangere vrouwen met onverholen jaloezie reageren richting zwangere vrouwen. En dat zwangere vrouwen daar nog "rekening" mee houden ook.
eldorado, het is geen misgunnen. Het is echt niet zo dat wij denken 'zij mag niet zwanger zijn, en ik wel!'. Je gunt het een ander echt
Zoals gezegd heb ik andere ervaringen. Ik heb het behoorlijk schokkend gevonden dat een bevriend stel het contact beindigde omdat zij er niet tegen kon dat ze moeite had (voor de tweede!) zwanger te worden, en het bij ons wel lukte.
En het is bepaald niet uitzonderlijk, heb ik gemerkt, en zie ik ook in dit topic, dat niet-zwangere vrouwen met onverholen jaloezie reageren richting zwangere vrouwen. En dat zwangere vrouwen daar nog "rekening" mee houden ook.
vrijdag 15 augustus 2014 om 23:24
quote:fientje1982 schreef op 15 augustus 2014 @ 22:57:
[quote]prulletje schreef op 15 augustus 2014 @ 21:16:
Prima, jij je mening. Ik voel wat ik voel en er bestaat geen knopje om dat uit te zetten.
Dat is precies wat ik bedoel. Je kan je gevoelens toch niet uitzetten. Dat hier mensen zijn die het totaal niet begrijpen, oke. Maar het bestaat wel degelijk. De vraag is dus meer hoe ga je er mee om?Emoties zijn in hoge mate wel degelijk beheersbaar.
[quote]prulletje schreef op 15 augustus 2014 @ 21:16:
Prima, jij je mening. Ik voel wat ik voel en er bestaat geen knopje om dat uit te zetten.
Dat is precies wat ik bedoel. Je kan je gevoelens toch niet uitzetten. Dat hier mensen zijn die het totaal niet begrijpen, oke. Maar het bestaat wel degelijk. De vraag is dus meer hoe ga je er mee om?Emoties zijn in hoge mate wel degelijk beheersbaar.
zaterdag 16 augustus 2014 om 00:26
quote:eldorado schreef op 15 augustus 2014 @ 23:21:
[...]
Zoals gezegd heb ik andere ervaringen. Ik heb het behoorlijk schokkend gevonden dat een bevriend stel het contact beindigde omdat zij er niet tegen kon dat ze moeite had (voor de tweede!) zwanger te worden, en het bij ons wel lukte.
Ja daar heb je gelijk in, dat zou ik ook echt niet begrijpen, ook al was het de eerste. Ik spreek dan in elk geval voor mezelf als ik zeg dat ik ook oprecht blij kan zijn voor de ander. Ik vind mijn nieuwe nichtje juist super! Wil haar graag zien. En met mijn zwangere schoonzusje praat ik ook honderduit over het babygebeuren. Ik zeg juist niet tegen haar dat ik het ook zo graag wil en dat ik vorige maand een miskraam gehad heb. Ik wil niet dat ze 'voorzichtig' gaat doen naar mij, want ze mág gewoon ook echt blij en enthousiast zijn! Het is toch ook iets superleuks?
Maar daarnaast baal ik er wel gewoon van dat wij dat nog niet hebben en dat ons kindje niet de eerste bij opa en oma zal zijn. Maar dat zeg ik niet tegen hen en ik zou er nooit het contact om verbreken. Het is gewoon een rotgevoel wat ergens knaagt. Maar dat is mijn probleem, daar val ik verder niemand mee lastig.
[...]
Zoals gezegd heb ik andere ervaringen. Ik heb het behoorlijk schokkend gevonden dat een bevriend stel het contact beindigde omdat zij er niet tegen kon dat ze moeite had (voor de tweede!) zwanger te worden, en het bij ons wel lukte.
Ja daar heb je gelijk in, dat zou ik ook echt niet begrijpen, ook al was het de eerste. Ik spreek dan in elk geval voor mezelf als ik zeg dat ik ook oprecht blij kan zijn voor de ander. Ik vind mijn nieuwe nichtje juist super! Wil haar graag zien. En met mijn zwangere schoonzusje praat ik ook honderduit over het babygebeuren. Ik zeg juist niet tegen haar dat ik het ook zo graag wil en dat ik vorige maand een miskraam gehad heb. Ik wil niet dat ze 'voorzichtig' gaat doen naar mij, want ze mág gewoon ook echt blij en enthousiast zijn! Het is toch ook iets superleuks?
Maar daarnaast baal ik er wel gewoon van dat wij dat nog niet hebben en dat ons kindje niet de eerste bij opa en oma zal zijn. Maar dat zeg ik niet tegen hen en ik zou er nooit het contact om verbreken. Het is gewoon een rotgevoel wat ergens knaagt. Maar dat is mijn probleem, daar val ik verder niemand mee lastig.
zaterdag 16 augustus 2014 om 01:01
Ik ben ook gedumpt door een vriendin omdat ik zwanger ben geworden. Ze had het al aangekondigd. Als ik wel zwanger zou worden en zij niet, dan zou ze het contact verbreken. Ben toen best van slag geweest, maar dacht tegelijkertijd dat het niet zo'n vaart zou lopen. Wel dus.
Niet lang daarna werd ik zwanger. Voor de derde keer. Eerste twee keer resulteerde in een miskraam. Die beide keren had ik het gelijk verteld. De derde keer niet. Uit pure angst dat het weer mis zou gaan. Pas met 14 weken. Die vriendin heb ik het met 8,5 week verteld. Na de eerste echo. Op jaar verzoek per mail.
In eerste instantie geen reactie. Later via anderen. Mijn gedrag was onacceptabel. Ik had het gelijk moeten vertellen. Want ze had altijd meegeleefd. Mijn reactie dat ik het stil had gehouden vanwege mijn angst werd afgedaan als onvolwassen en dramatisch doen. Dat ik haar gevoel kon begrijpen, maar dat dit ook omgekeerd zou kunnen, werd niet eens gehoord. Paar weken niks gehoord. Met 14 weken bekend gemaakt aan de wereld via FB. Ze had me ooit eens verteld dat zo pijnlijk te vinden. Om haar te sparen, heb ik de avond ervoor een persoonlijk berichtje gestuurd zodat het niet rauw op haar dak zou vallen. Geen reactie en een paar dagen later ben ik van FB verwijderd.
Ik vind het dubbel. Aan de ene kant kan ik haar begrijpen. Ze wil graag moeder worden en dat lukt dus niet. Aan de andere kant iemand zo terzijde schuiven, vind ik ook niet getuigen van vriendschap. Maar ik respecteer haar mening. Wel ben ik bang dag ze een verbitterde vrouw word als blijkt dat het helemaal niet gaat lukken.
Niet lang daarna werd ik zwanger. Voor de derde keer. Eerste twee keer resulteerde in een miskraam. Die beide keren had ik het gelijk verteld. De derde keer niet. Uit pure angst dat het weer mis zou gaan. Pas met 14 weken. Die vriendin heb ik het met 8,5 week verteld. Na de eerste echo. Op jaar verzoek per mail.
In eerste instantie geen reactie. Later via anderen. Mijn gedrag was onacceptabel. Ik had het gelijk moeten vertellen. Want ze had altijd meegeleefd. Mijn reactie dat ik het stil had gehouden vanwege mijn angst werd afgedaan als onvolwassen en dramatisch doen. Dat ik haar gevoel kon begrijpen, maar dat dit ook omgekeerd zou kunnen, werd niet eens gehoord. Paar weken niks gehoord. Met 14 weken bekend gemaakt aan de wereld via FB. Ze had me ooit eens verteld dat zo pijnlijk te vinden. Om haar te sparen, heb ik de avond ervoor een persoonlijk berichtje gestuurd zodat het niet rauw op haar dak zou vallen. Geen reactie en een paar dagen later ben ik van FB verwijderd.
Ik vind het dubbel. Aan de ene kant kan ik haar begrijpen. Ze wil graag moeder worden en dat lukt dus niet. Aan de andere kant iemand zo terzijde schuiven, vind ik ook niet getuigen van vriendschap. Maar ik respecteer haar mening. Wel ben ik bang dag ze een verbitterde vrouw word als blijkt dat het helemaal niet gaat lukken.
zaterdag 16 augustus 2014 om 01:19
Stel dat zij eerder zwanger was geweest en jij had dat als reden aangegrepen om het contact te verbreken, had ze dat dan ook kunnen begrijpen, denk je? Of was je dan weer geen goede vriendin geweest omdat je haar het geluk niet gunde?
Ze klinkt als een vriendin bij wie je het nooit goed kunt doen, die gewoon boos is omdat jij iets hebt wat zij niet heeft. Dat dat steekt snap ik, nogmaals, goed. Maar om daar dan zo op te reageren en dan ook nog je vriendin het gevoel te geven dat ze iets verkeerds heeft gedaan in plaats van dat je toegeeft dat het pure jaloezie is, dat vind ik wel erg.
Ik vraag me dan ook af wat ze doet als ze alsnog zwanger raakt, of ze dan met hangende pootjes terugkomt. Of misschien terugkomt en doet alsof er niks is gebeurd.
Ze klinkt als een vriendin bij wie je het nooit goed kunt doen, die gewoon boos is omdat jij iets hebt wat zij niet heeft. Dat dat steekt snap ik, nogmaals, goed. Maar om daar dan zo op te reageren en dan ook nog je vriendin het gevoel te geven dat ze iets verkeerds heeft gedaan in plaats van dat je toegeeft dat het pure jaloezie is, dat vind ik wel erg.
Ik vraag me dan ook af wat ze doet als ze alsnog zwanger raakt, of ze dan met hangende pootjes terugkomt. Of misschien terugkomt en doet alsof er niks is gebeurd.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 16 augustus 2014 om 07:06
Dag TO, ik ben ook zo'n oudere zus en misschien heb je iets aan mijn verhaal. Toen mijn broer en zijn vrouw vertelden dat ze een kindje zouden krijgen, was ik net een jaar weduwe. Mijn man en ik waren ook bezig met zwanger worden, maar dat was niet gelukt. Toen mijn broer me het nieuws vertelde, heb ik ze eerst uitbundig gefeliciteerd en ben daarna in tranen uitgebarsten. Beide emoties waren oprecht. Gedurende de zwangerschap vond ik het soms best wel moeilijk, maar zodra mijn nichtje er was, was dat over. Wat was ik blij met haar! Ze is inmiddels 13 en nog altijd hou ik zielsveel van haar. Ze was de grootste vreugde in mijn leven tot ik 12 (!) jaar later alsnog zelf een zoontje kreeg.
Ik hoop van harte dat jouw zus de komst van jullie baby ook zo zal ervaren.
Ik hoop van harte dat jouw zus de komst van jullie baby ook zo zal ervaren.
zaterdag 16 augustus 2014 om 08:29
Het is goed dat ze het zegt. Geef het gewoon wat tijd. Toen mijn broertje als eerste een kind kreeg, moest ik ook even slikken - ik zat in een relatie die op z'n eind liep. Je hebt als oudste toch het idee in je hoofd dat je de eerste zult zijn. Maar na een paar weken was ik aan het goeie nieuws gewend en ik heb nu twee hele leuke neefjes van 5 en 2, en ben inmiddels zelf ook in verwachting. Ik ga er vanuit dat je zus een leuke volwassen vrouw is, geef het even de tijd om te bezinken.
zaterdag 16 augustus 2014 om 16:24
@Eldorado met negatieve gedachten en gevoelens kun je wel mee leren omgaan of veranderen. Maar in eerste instantie zijn ze er wel. En niet iedereen wil veranderen of is zo met zijn psyche bezig. Wel vind ik dat je als zwangere niet krampachtig met de situatie hoeft om te gaan, je mag natuurlijk ook genieten.
zaterdag 16 augustus 2014 om 16:39
quote:fientje1982 schreef op 16 augustus 2014 @ 16:24:
@Eldorado met negatieve gedachten en gevoelens kun je wel mee leren omgaan of veranderen. Maar in eerste instantie zijn ze er wel. En niet iedereen wil veranderen of is zo met zijn psyche bezig.En dat is prima. Maar dat betekent ook dat het een keuze is, en ik geen schijn van respect voor die keuze hoef op te brengen.
@Eldorado met negatieve gedachten en gevoelens kun je wel mee leren omgaan of veranderen. Maar in eerste instantie zijn ze er wel. En niet iedereen wil veranderen of is zo met zijn psyche bezig.En dat is prima. Maar dat betekent ook dat het een keuze is, en ik geen schijn van respect voor die keuze hoef op te brengen.
zaterdag 16 augustus 2014 om 17:04
Ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik herken het gevoel van je zus maar ik ben het met haar eens dat zij het moet leren accepteren en jij 'normaal' moet doen:)
Normaal is alleen een lastig begrip want wat de een normaal vindt, vindt de ander dat niet. Daarom zou ik je als tip willen meegeven om ook over andere dingen te praten behalve de baby, ook als de baby er is.
Wij zijn 1,5 jr bezig geweest met zwanger worden en om me heen werd iedereen zomaar zwanger. Ook m'n schoonzusje was zwanger bij de eerste keer. Op zo'n moment steekt het best wel, niet zozeer dat jij het de ander niet gunt maar meer dat jij het jezelf ook gunt:) gelukkig zijn wij afgelopen maand erachter gekomen dat ook ik zwanger ben:) succes hiermee
Normaal is alleen een lastig begrip want wat de een normaal vindt, vindt de ander dat niet. Daarom zou ik je als tip willen meegeven om ook over andere dingen te praten behalve de baby, ook als de baby er is.
Wij zijn 1,5 jr bezig geweest met zwanger worden en om me heen werd iedereen zomaar zwanger. Ook m'n schoonzusje was zwanger bij de eerste keer. Op zo'n moment steekt het best wel, niet zozeer dat jij het de ander niet gunt maar meer dat jij het jezelf ook gunt:) gelukkig zijn wij afgelopen maand erachter gekomen dat ook ik zwanger ben:) succes hiermee
zaterdag 16 augustus 2014 om 17:18
quote:BellatrixVanDetta schreef op 15 augustus 2014 @ 18:35:
Wat is dat toch de laatste tijd met die zeikende zussen.
Mijn zus en ik gunnen elkaar alles.
Zonder gezeik en afgunst.
Komen wij nou echt van een andere planeet?
TO, gewoon lekker blij zijn en genieten.Nou inderdaad, mijn zusje gun ik alles ookal heb ik niks.
Wat is dat toch de laatste tijd met die zeikende zussen.
Mijn zus en ik gunnen elkaar alles.
Zonder gezeik en afgunst.
Komen wij nou echt van een andere planeet?
TO, gewoon lekker blij zijn en genieten.Nou inderdaad, mijn zusje gun ik alles ookal heb ik niks.
zaterdag 16 augustus 2014 om 17:39
Volgens mij zijn jullie al goed bezig. Jullie hebben in ieder geval respect voor elkaar gevoelens en dat is al heel wat. Nu gewoon in gesprek blijven met elkaar van hoe en wat.
Ik denk ook eerlijk gezegd dat je zus naarmate de tijd verstrijkt steeds meer aan het idee went, en dat ze haar neefje of nichtje geweldig gaat vinden. De jaloezie gaat namelijk ook vaak het idee van 'zwanger zijn' van de ander en niet zozeer het kindje op zich.
En hopelijk komt jouw zus een leuke vent tegen en gaat haar eigen kinderwens ook nog in vervulling.
Ik denk ook eerlijk gezegd dat je zus naarmate de tijd verstrijkt steeds meer aan het idee went, en dat ze haar neefje of nichtje geweldig gaat vinden. De jaloezie gaat namelijk ook vaak het idee van 'zwanger zijn' van de ander en niet zozeer het kindje op zich.
En hopelijk komt jouw zus een leuke vent tegen en gaat haar eigen kinderwens ook nog in vervulling.
.
zaterdag 16 augustus 2014 om 17:49
Ik begrijp de gevoelens van degenen die dachten dat ze voor het eerste kleinkind van hun ouders zouden gaan zorgen op zich wel. Al denk ik dat je ook voordelen kunt zien in het krijgen van kinderen als je ouders al kleinkinderen hebben. Veel jonge ouders krijgen tenslotte te maken met overmatig veel interesse, bemoeienis, drukte aan de deur en de behoefte van opa's en oma's om veel van de kleinkinderen te zien en er mee te kunnen pronken. Als de kinderen die je krijgt niet de eerste kleinkinderen van je ouders zijn, is dat misschien ook wel fijn. Misschien krijg je dan iets meer ruimte en rust om zelf als gezin te genieten.
