baby eigen kamer of niet?

26-05-2014 23:16 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vandaag was de kraamzorg geweest voor een intake. Zij vertelde mij dat ik me kind de eerste maanden op mijn kamer moet laten slapen. Dit doordat wanneer een kind huilt, de bloedsuiker omlaag gaat en dan valt het in slaap tijdens het eten en krijgt het niet voldoende voeding. ( vond het een erg onduidelijk verhaal achteraf) Nou kan ik dit verhaal nergens op internet echt terug vinden. En vraag ik mij ook af of het in belang van de gezondheid van het kind nodig is om de eerste maanden in onze kamer te slapen. (baby kamer is tegenover onze kamer + heb een babyfoon) en zo ja moet je dan 2 bedjes hebben?
Alle reacties Link kopieren
Doe wat je zelf wilt. Ik werd de eerste nacht gek, vriend is op de bank gaan slapen. Lekker in zijn eigen bedje gelegd in zijn kamertje.
quote:Noah_ schreef op 27 mei 2014 @ 07:25:

Hier gaat zoals de planning nu is ongeveer twee jaar lang 'ge-cosleept' worden. Wel vanaf het begin in eigen bedje, maar dus vastgemaakt aan het ouderbed.

En nee, dat heeft geen invloed op mijn seksleven (ik gooi hem er zelf maar even in).





Even voor mijn eigen beeldvorming. Jullie gaan sexen naast de baby? Of jullie gaan sexen in een andere ruimte?



Mijn vraag komt wellicht onbeschoft over, maar ik ben nieuwschierig en zwengel hem dus ook maar gewoon in. Hahahaha.



Nee, even serieus.....,ons kind heeft meteen in eigen kamer geslapen. Ik weet zeker dat ik dan in mijn bed geen zin zou hebben in toenadering van dien aard.
Alle reacties Link kopieren
Andere ruimte, andere momenten. Doen we nu ook al. Vriend heeft zeer druk leven en 's nachts slapen we. We zijn heel inventief geworden, er verandert hier dus niet veel.
Dochter van vier maanden slaapt bij ons op de kamer. We (vriend en ik) vinden het gezellig, ze slaapt heel goed, wij ook. Daarbij schijnt het de kans op wiegendood te verkleinen.



Baby past met vier maanden trouwens nog steeds in wieg hoor. Lees hier mensen die het hebben over een 'paar weken' maar dat kan dus echt veel langer. En ook als je zoals ik flesvoeding geeft is het handig als baby bij je slaapt hoor.
Oh en de eerste nachten waren hier ook niet ideaal omdat baby meer wakker was dan sliep. Maar vond dat nou niet meteen reden om haar maar ergens anders te leggen.

Verder: TO, je moet natuurlijk niets.
@ Noah_

Prima dus.

Vriendin van mij heeft eerste kind tot 2,5 op kamer gehad tot tweede kwam. En toen tweede kwam was eerste verdrietig omdat die wel op kamer papa en mama mag. Uiteindelijk is haar partner er wel vaak boos over op haar dat deze situatie zo is gecreëerd. De vraag is natuurlijk of dit terecht is, immers beiden hiervoor gekozen.

De tweede slaapt nu sinds een jaar op hun kamer en is naar haar zeggen op geen manier te vervoeren naar eigen kamer want dan 5 a 6 keer per nacht krijsend wakker.
Grappig, hier heeft de mevrouw van de kraamzorg aangegeven dat ze niet aan 'rooming in' doen als de ouders er achter staan. Ze respecteerde onze keuze voor een eigen kamer.



Wij hebben ook een babyfoon (met camera), ik weet niet of ik van een zuchtje wakker zou worden, ook al zou ze naast ons slapen. Bij ons liggen de slaapkamers dicht bij elkaar, ik hoor haar zo ook wel. Ik maak mij er persoonlijk niet zo druk om.
Alle reacties Link kopieren
Het blijft ten alle tijden de keuze van de ouders. Niemand kan dat verplichten.
Alle reacties Link kopieren
Hier heeft de kleine tot 3 weken bij ons op de kamer geslapen. Geen wieg maar in de kinderwagen bak. Ja ik weet dat het volgens de huidige richtlijnen niet meer mag maar ledikant paste niet op onze kamer.

Nu met 9 weken slaap hij heerlijk in zijn eigen bed in de kamer naast ons.

En als hij voor een voeding komt hoor ik hem echt wel. Hij huilt bijna niet maar gaat geluidjes maken.

Slaapt sinds 3 nachten heerlijk door!!! Van 23 tot 7!! Daarvoor 1 nachtvoeding en dat deed ik dan bij hem op de kamer zodat man door kon slapen.



Maar denk dat je moet doen waar jij je goed bij voelt. Man wilde de kleine niet tussen ons in leggen heeft hij al vanaf het begin geroepen, zo bang dat hij erop zou liggen.

Hebben dit dus niet gedaan.

Wel heeft de kleine af en toe op mijn borst gelegen in het begin van de avond/nacht en als hij goed in slaap was legde we hem in de bak.
Alle reacties Link kopieren
Troelalaatje, dat lijkt me minder. Zal hier niet aan de orde zijn. Het blijft er bij eentje en we staan samen achter de filosofie van rooming-in. En omdat er voor ons letterlijk niks zal veranderen qua seksleven, gaat dit wel werken.
Alle reacties Link kopieren
Doen wat bij jou past en bij je kind past. De oudste ging na 3 weken naar z'n eigen kamer, de jongste met 18 maanden. Beide voelde goed.

En qua slaapgedrag geen verschil tussen de twee. Ze zijn nu 2 en 4 en slapen allebei belabberd.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring: (Doe het vooral zoals jij het prettig vindt!)



Wij wilden de eerste weken ons kind graag op onze kamer. Het plan was dat ze na een paar weken op haar eigen kamer zou gaan slapen. Zes maanden later ligt ze nog steeds in haar ledikant op onze slaapkamer.

Ik vind het heel handig, hoef m'n bed niet uit om eventueel de speen terug te geven. En ik ben er sneller bij, zodat ze niet helemaal wakker wordt en direct weer inslaapt. De meeste nachten slaapt ze door.



Nachtvoedingen hebben we al een poos niet meer. Maar toen ze daar nog wel behoefte aan had, hoorde ik haar direct als ze begon te smakken. Ook handig, dan dronk ze half slapend aan de borst en sliep direct weer door. Als ik echt heel moe was, hoorde ik haar niet direct, tot ze begon te huilen. Dan was ze wakker en sliep niet meer direct na voeden. Hoe sneller ik ben, hoe meer slaap we allen hebben!



Man hoort niets vanwege oordoppen. Ik snurk enorm sinds mijn zwangerschap en anders kan hij niet slapen. Vandaar dat ik de nachtelijke verzorging doe.
quote:En een kind heel lang bij je in bed houden kan ook als gevolg hebben dat je peuter/kleuter nooit in zijn eigen bed wil. (Een vriendin van mij heeft dat, daar slaapt papa op de kinderkamer omdat de kids van vijf en acht niet in hun eigen bed willen)

Daar ben je als ouders natuurlijk ook gewoon bij.

Als ik iets geleerd heb bij mijn oudste: als dingen je op een bepaald moment makkelijk lijken, doe ze dan, en laat je er niet van weerhouden doordat je bang bent het weer af te moeren leren. Daar komen nog kansen genoeg voor. Zolang onze kinderen klein zijn, eindigen ze regelmatig in ons bed. Dat we slapen vind ik belangrijker dan waar iedereen slaapt. Zo rond een jaar of twee houdt dat wel op.



Ik ken wel mensen die met een kleuter in bed slapen, maar daar is dat een hele bewuste keuze, niet iets wat de kinderen opdringen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn eerste heeft drie maanden bij ons op de kamer geslapen. Dat was wegens ruimtegebrek (geen extra kamer) en beviel slecht. Zoon was heel onrustig 's nachts en hield ons wakker. Na de verhuizing en een groot ledikant ipv wieg slaapt hij op zijn eigen kamer en wil nu zelf ook nooit bij ons in bed slapen.

Tweede kind slaapt nu nog bij ons op de kamer en ik vind het heel prettig. Deze zoon is nogal een druktemaker overdag, maar 's nachts slaapt hij heerlijk rustig. Hij is graag bij ons, dus ik vind het fijn om hem bij ons te laten slapen. Hij slaapt ook nog absoluut niet door, dus we kunnen snel bij hem zijn (hongersignalen pikken we snel op), waardoor hij niet 's nachts huilt en onze andre zoon wakker maakt.



Onze kraamzorg was wel erg voorstander voor rooming in, maar opdringen/ verplichten doen ze echt niet.
De voordelen met voeden zie ik eigenlijk alleen als je echt aan cosleeping doet. Ik moest ook uit bed toen de wieg op onze kamer stond, die paar extra stappen naar de babykamer maken mij dan ook niet uit.

De eerste weken lag onze baby in de wieg bij ons op de kamer. Ik werd wakker van elke kik en slapen ging sowieso niet zo goed. Na een week of drie stonden we op het punt een cosleeper aan te schaffen en toen ging hij opeens veel beter slapen!

Niet al te lang daarna is hij naar zijn eigen kamer gegaan (deuren open) zodat ik niet meer van elk zuchtje wakker werd. Voor de voedingen was ik meestal ruim op tijd wakker, bij de eerste signalen. Nu begint dat (door vermoeidheid?) wel wat af te nemen.

Maar mochten we ooit nog een kind met slaapproblemen krijgen dan zou ik die (tijdelijk) in een cosleeper leggen.
Alle reacties Link kopieren
Persoonlijk ben ik een enorme fan van co-sleepen. We moesten ons bed onlogisch draaien voor het paste, maar dat was het wel waard:

- Kind wordt 's nachts nooit echt wakker, omdat ik haar als ze een klein beetje begint te piepen met één hand slapend een aai kan geven/ speen er in kan proppen (1x geprobeerd speen in een oor te duwen - oeps) dus ik slaap heerlijk.

- Ik hoef mijn bed niet uit voor de nachtvoedingen (fv, ik lees dit voordeel altijd in één adem met bv, maar dat hoeft dus niet), en nu de vroege ochtendvoeding (verschonen doe ik dan ook gewoon op bed)

- Eerder genoemd wiegendood voordeel

- Ik vond het gewoon niet aardig om een wezentje dat alleen maar "samen" met jouw gewend is apart te leggen.



En ik vind het gewoon zelf erg leuk om kijkend naar haar in slaap te vallen



Eigen kamer hadden we wel geschilderd etc, dus als baby en wij elkaar wakker zouden houden ze gewoon daar neer gezet kon worden. Ik denk dat wat jou maar het beste nachtrust geeft het meest ideale is.
Ons werd aangeraden kind een jaar op onze kamer te laten slapen. Het zijn 13 weken geworden. Overdag al eerder in eigen kamertje, 's nachts vanaf 13 weken.

Ik vond het de eerste weken fijn, zoon sliep prima. En sliep en slaapt ook prima in eigen kamer.

Ik zou me meer zorgen maken over kraamzorg die zo stellig zegt dat iets moet.
Unuance, relax. Je slaat door...
Eerste half jaar bij de ouders op de kamer is het officiële advies van de WHO en de NL overheid. Omdat het de kans op wiegendood verkleint.



Baby slaapt te diep op de eigen kamer ( want geen omgevingsgeluiden ouders) wordt niet wakker voor een voeding en dan is er het het risico dat de bloedsuiker daalt. Het gaat er dus niet alleen om dat de ouders de baby horen maar ook dat de baby de ouders hoort.



Een ander belangrijk aspect is dat kleine babies nog niet kunnen rillen en hun temperatuur slecht kunnen regelen zelf. Als het snachts fors afkoelt in jouw kamer merk je dat sneller en kun je ook makkelijker en sneller de baby controleren.



In de praktijk vond ik zes maanden wel heel lang trouwens. Maar goed, de kraamhulp geeft deze adviezen met een reden, niet omdat alle ouders het zo gezellig moeten vinden met een wieg op de kamer. Er zit wel degelijk een risico analyse achter. Je bent zeker niet verplicht dit soort adviezente volgen maar het is wel belangrijk om te weten waarom ze gegeven worden vind ik.
Ik zou doen waar je je zelf prettig bij voelt. Zelf zou ik heel graag onze zoon bij ons op de kamer hebben laten slapen, vind dat voor 't kindje zelf denk ik een stuk natuurlijker voelen dan ineens in zo'n apart kamertje/bedje maar hier zijn 't helaas maar 2 nachten geworden omdat mijn vrouw zelf prettiger sliep als zoon op de kamer liep en ik hoorde 'm toch wel om de 3 uur voor zijn voeding (en wilde bovendien sowieso zeker elke 3 uur even bij hem gaan kijken).

Iedere ouder staat er anders in denk ik, dus kies waar je je fijn bij voelt maar zorg dat je hem wel hoort!
Mijn dochter is nu 4,5 en sliep door vanaf 2,5. In die eerste 2,5 jaar sliep ze afwisselend bij ons en op haar eigen kamer. En ik moest er héél vaak uit 's nachts. Zo vaak dat ik nu nog een slaapstoornis heb, zelfs nu ze al 2 jaar geen kik geeft 's nachts. Zodra ik op moet staan, ga ik 'aan' en slaap ik niet meer. Vreselijke tijd.



Dat ga ik bij de volgende niet meer doen. Ik weiger om er 's nachts nog uit te gaan. Zoon in productie komt dus aan mijn kant in een co-sleeper. Ik verschoon hem in bed, en voed hem zonder zelfs maar omhoog te komen. Geen idee hoe lang hij naast me gaat slapen; in ieder geval tot hij doorslaapt en als dat 2,5 jaar is, dan is dat 2,5 jaar. Mijn slaap is me heilig.



Overigens heb ik heel vaak seks gehad terwijl mijn dochter naast me lag. Geen probleem hoor, merkte ze niets van. En zo wel: ze had geen benul, dus wat boeit het.
Alle reacties Link kopieren
Hier was de kraamzorg ook voor Rooming in. Maar wij wilden dit niet. We hadden alleen een ledikant en dat pastte niet in onze kamer zonder alles overhoop te gooien. Plus dat ik van elke geluidje rechtover eind in mijn bed zat.



Ze heeft vanaf dag 1 's nachts op haar kamer geslapen. Ze heeft nooit lang gehuild, want helaas ben ik (na 3 jaar) bij de eerste kik wakker. En dat dunne muurtje tussen onze kamers is duidelijk geen geluidswal. De eerste week voor de zekerheid de wekker gezet om aan de "voorwaarde" te voldoen om elke 3 uur te voeden. Was nodig, omdat ons meisje graag sliep en ons dit door de kraamzorg vertelt was.



Zoals zovelen al gezegd hebben, volg je gevoel en kijk wat werkt voor jullie.
Bekijk de dingen eens van een positieve kant
Ik werd helemaal gek van alle geluidjes die dochterlief produceerde. Na 3 nachten geen slaap, hebben we haar lekker in haar eigen bed gelegd.



Ik voedde zo ongeveer om de drie uur en was daar in het begin een klein uurtje mee bezig. Dus ik was al blij als ik een keer 2 uurtjes achter elkaar door kon slapen.
Alle reacties Link kopieren
@unuance: jij weet het allemaal wel heel goed hè! Een beetje nuancering en tolerantie zou je niet misstaan.



Hier was de kraamzorg neutraal. Ze hebben voor- en nadelen van beide benoemd maar lieten de keus voor rooming in of eigen kamer volledig bij de ouders. Dat vond ik heel prettig.



Beide kinderen zijn bij ons begonnen op onze kamer. Dochter ging na vier weken en zoon na ca 3 maanden naar de eigen kamer.



Wat betreft voeden vond ik het fijn omdat je de signalen vroeg hoort. Dus drinkt de baby al voordat hij überhaupt heeft kunnen huilen. Dat het minder werk is vond ik dan weer meevallen; ik moest toch ook echt m'n bed uit om kind uit de wieg te vissen dus die zes stappen extra naar de babykamer hadden niet uitgemaakt. Als je een cosleeper hebt, gaat dat voordeel wel weer op.



TO, ik herken je onzekerheid hierin en wil je graag meegeven om wel naar adviezen te luisteren maar vooral je hart te volgen. Dat heb ik bij mijn eerste te weinig gedaan en daar heb ik nog wel eens spijt van!
Hoi Layla,



Gefeliciteerd met je zwangerschap! Een eerste is altijd spannend, nieuw, en je word er misschien onzeker van.



Jij moet niets! Niets van de kraamhulp, niets van je omgeving of van wie dan ook. Doe lekker wat je zelf wilt, waar jij jezelf prettig bij voelt. Ook straks als je naar het consultatieburo moet.



Ik ben HET voorbeeld slechte moeder.

Ziekenhuis bevallen (bewuste keuze), flesvoeding (o my god!!), en de baby in eigen bed vanaf dag 1 dat we thuis waren. Ook liet ik (na gekeken te hebben of er sprake was van een vieze luier of een dwars zittende boer) mijn kinderen rustig even huilen.

Na 1 week kregen ze in de laatste fles wat kindermeel zodat ze de nacht doorgingen.

Allemaal fout.



En toch zijn ook mijn kinderen groot geworden en ondanks al het bovengenoemde hebben we een prima band.



Mijn oudste had ook een heel plat hoofd aan 1 kant. Overigens kwam dat niet door mijn verwaarlozing () maar door zijn eigen voorkeurshouding. Dit is helemaal weer goed gekomen hoor.



Toch vind ik het wel zorgelijk. Mijn neef is pas vader geworden. Gelukkig hebben hij en zijn vrouw een gezond, nuchter verstand. Maar de kraamhulp was inderdaad wel erg opdringerig voor wat betreft het zogenaamde co-sleepen. (de baby ligt op eigen kamer). En hoewel mijn nicht bewust heeft gekozen voor de fles, hoorde ze toch regelmatig van de kraamzorg "ze zijn gemaakt om borstvoeding te krijgen".

Gelukkig is mijn nicht van de korte metten en heeft ze de kraamhulp haarfijn uitgelegd dat ze zelf bepaald wat ze doet. Maar het verpest wel je kraamtijd.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven