baby eigen kamer of niet?

26-05-2014 23:16 66 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vandaag was de kraamzorg geweest voor een intake. Zij vertelde mij dat ik me kind de eerste maanden op mijn kamer moet laten slapen. Dit doordat wanneer een kind huilt, de bloedsuiker omlaag gaat en dan valt het in slaap tijdens het eten en krijgt het niet voldoende voeding. ( vond het een erg onduidelijk verhaal achteraf) Nou kan ik dit verhaal nergens op internet echt terug vinden. En vraag ik mij ook af of het in belang van de gezondheid van het kind nodig is om de eerste maanden in onze kamer te slapen. (baby kamer is tegenover onze kamer + heb een babyfoon) en zo ja moet je dan 2 bedjes hebben?
Baby bij je laten slapen is handig (nachtvoedingen, huilen, verschonen) en het verkleint de kans op wiegedood.



Ik had een ledikant op de babykamer en een cosleeper aan ons bed vast.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb er niet veel verstand van maar dat lijkt me rare argumentatie.

Vraag eens een lactatiedeskundige.

Ik zou wel een beetje in de verdediging schieten, ik werk zelf in de zorg, volgens mij is het gewoon niet waar.
Alle reacties Link kopieren
Tis misschien wel prettig dat je kind dichtbij je slaapt, maar de argumentatie lijkt me niet kloppend
Ik vind baby bij ons laten slapen helemaal niet handig, bovendien vergroot het de kans op een echtscheiding in mijn geval.



Je moet in dit geval vooral doen wat jij prettig vindt.
Alle reacties Link kopieren
Als je baby ergens anders slaapt kan je hongersignalen missen waardoor je baby later voeding krijgt dan het eigenlijk nodig zou hebben. Daardoor kan de suikerspiegel te laag worden.
Alle reacties Link kopieren
O god weer het volgend verhaal om aanstaande/jonge moeders uit hun evenwicht te brengen. Na alle griezelscenario's van rauwe vis/melk/ vlees en wat nog meer, is nu dit aan de beurt?
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
quote:Vl43inder schreef op 26 mei 2014 @ 23:22:

Ik vind baby bij ons laten slapen helemaal niet handig, bovendien vergroot het de kans op een echtscheiding in mijn geval.



Je moet in dit geval vooral doen wat jij prettij vindt.



Uiteraard ook dit.



Eigen keuze natuurlijk.



Maar, en dit is misschien gek, tot ik het toevallig ergens las, wist ik niet eens dat samen slapen een mogelijkheid was.



Ik ben zelf namelijk grootgebracht met eigen kamer, 's nachts laten huilen en flesvoeding op de klok. Geen flauw benul had ik van cosleepen, (borst)voeding op verzoek etc.



Vandaar dat ik het schreef. Geen must, wellicht fijn om te weten dat het een mogelijkheid is.
Alle reacties Link kopieren
Het verhaal wat ze mij vertelden was dat samen slapen de kans op wiegendood verminderd. Het verminderde echter ook nogal mijn nachtrust, tot nul. En minder werk werd het er ook niet van, die commode stond namelijk nog altijd op de kinderkamer en die ene nachtvoeding deed ik toch in bed, de 10 stappen extra naar de kinderkamer was het werk niet.



Wij hebben het dus braaf uitgeprobeerd met de kinderwagen op onze kamer en na 2 doorwaakte nachten er mee opgehouden.
quote:layla19 schreef op 26 mei 2014 @ 23:16:

Vandaag was de kraamzorg geweest voor een intake. Zij vertelde mij dat ik me kind de eerste maanden op mijn kamer moet laten slapen. Dit doordat wanneer een kind huilt, de bloedsuiker omlaag gaat en dan valt het in slaap tijdens het eten en krijgt het niet voldoende voeding. ( vond het een erg onduidelijk verhaal achteraf) Nou kan ik dit verhaal nergens op internet echt terug vinden. En vraag ik mij ook af of het in belang van de gezondheid van het kind nodig is om de eerste maanden in onze kamer te slapen. (baby kamer is tegenover onze kamer + heb een babyfoon) en zo ja moet je dan 2 bedjes hebben?

Je moest sowieso niets, maar als je baby op jouw kamer slaapt, heb je natuurlijk niet nog een extra bed nodig waar hij of zij niet in ligt

Wij hadden 1 bedje (nou ja, eerst een wieg, toen een bedje) dat op onze kamer stond tot het moment dat ze verhuisden naar hun eigen kamer: toen verhuisde het bed ook.



Verder vermoed ik dat je het verhaal niet helemaal goed begrepen hebt, en dat Deejee83 samenvat wat wel ongeveer de bedoeling was.
Alle reacties Link kopieren
Ik had bij mijn eerste een wiegje naast mijn bed en een ledikantje op zijn eigen kamer. Zo kon ik gewoon kijken wat het beste werkt voor ons.

Ik vond uiteindelijk wiegje naast het bed fijn, sliep rustiger als ik af en toe zuchtje hoorde en vond het fijn dat ik mijn bed niet uit hoefde voor voeding (verschonen deden we ook zittend op ons bed).

Een vriendin van me wordt juist helemaal onrustig als ze ieder zuchtje en kreuntje hoort, dus haar dochter sliep direct op haar eigen kamertje.

Doe lekker wat bij je past.
beetje handige huisvrouw slaat een stel drukknopen in het kruis
Alle reacties Link kopieren
Je moet niets maar als je borstvoeding wil/kan geven (en dus niet perse je bed uitmoet voor een nachtvoeding) is een bedje aan het voeteneind of naast je bed wel heel gemakkelijk.
Nog steeds hopend op een beter leesbare vormgeving :(
Alle reacties Link kopieren
Hier slaapt de baby na 6 mnd nog steeds bij ons.

Ik ben een luie en praktische moeder: ik ga niet heen en weer lopen 's nachts en ik vind het gezellig, oh en met borstvoeding: reuze handig!!! Kind legt zichzelf aan en we slapen allemaal weer verder.

Mijn man vindt het allemaal prima.

Betreft wiegendood: je baby reageert op jullie ademhaling en daardoor is er minder kans dat de baby stopt met ademhalen.

Als de baby geen nachtvoeding meer wil en lekker rustig slaapt, gaan we eens verder kijken. Ik maak me niet zo snel druk ;)

Oh en ik vond het een vreemd plan om een baby ver van je vandaan te leggen. In het ziekenhuis pakte ze steeds de baby en legde hem in zo'n aquarium: flikker op, dat kind hoort bij mij!
Alle reacties Link kopieren
Amen cootjep, 10+



Kinderen altijd lekker bij me genomen.

Een babytje hoort bij de moeder.



Het begon er al mee dat mijn meisje onderkoelt werd geboren, in een mandje met kruik vlak buiten mijn bereik werd gelegd. Ze werd niet warmer het was zorgelijk en ik miste haar net moeder geworden vreselijk ! (Dit is echt een trauma geworden) de kraamhulp bleef langer om haar warm zien te houden. Ja ze moest tussen die kruik blijven weg van mij en werd maar niet warm. Zodra de kraamhulp na die extra uren eindelijk wegwas het rijk alleen haar tegen het advies in gauw stiekem bij me gelegd, tegen me aan. Ze werdt direct warm ! En mijn moederhart ook :-)

Volg dus je moederhart en moederinstinct.



Kwam ook nog bij dat mijn 2de zijn ademhaling vaak langdurig stokt en ik dan als het echt te lang lijkt fe duren hem een aaitje kan geven zodat ie weer adem haalt en wie weet helpt het horen ademen van anderen ook inderdaad. Scheelt denk ik wiegendood als je altijd voeling nabij je babytje hebt. Je kan de gezondheid altijd monitoren. Ze stikken ook minder snel in overgeefsel of bij grote oprisping. Dat is gewoon levensgevaarlijk daar kunnen ze in blijven liggen en stikken of al was het maar dat ze er dan niet in die stinktroep langdurig onopgemerkt hoeven te blijven liggen.

En goed voor de hechting en moeder en kind binding, goed voor het gewicht.



Nooit meer mijn kinderen koud huilend ver weg laten liggen.



Ik wordt furieus als ik hoor dat anderen bv de buuf hun kinderen (behalve eventjes, heel af en toe) maar elke avond volkomen overstuur en eenzaam wanhopig langdurig laten huilen. En het hoofdje niet regelmatig draaien, mij is verteld dat dat moet en altijd braaf zeer regelmatig hun hoofdjes gedraaid. De buuf haar kindje heeft doordat zij dus niet of niet regelmatig genoeg draaide en ze ook niet op tijd en langdurig genoeg een cap op het hoofdje wilde nu een zeer zichtbaar heel misvormt plat achter hoofd d'r leven lang ! Pure verwaarlozing zoiets. Bij haar is dat nog verklaarbaar uit een depressie door een bevallings trauma wat haar lichaam ernstig beschadigde waardoor ze haar kindje niet echt wilde verzorgen en geen echte goede binding aan kon gaan met haar baby maar blijft vreselijk.



Comfortabel en natuurlijk hield ik mijn kinderen vanaf nacht één dus in mijn bed, tot ze er zelf aan toe zijn weg te gaan stapje voor stapje. Geloof me je ontwikkeld als je het de kans geeft even doorzet direct een antenne om niet op ze te gaan liggen(neem dan wel bewust geen medicijnen of leg opgerolde handdoeken neer of cosleeper), op het laatst leggen ze zichzelf inderdaad aan terwijl je half door kan slapen, zo hou je borstvoeding ook comfortabeler en langer vol, verschonen doe je uiteindeljk zelfs vaardig in het donker haha.

Ideaal ook als je direct in bed toch niet aandurft ; met een co sleeper.



Tsja wat voor man of huwelijk heb je als de kleine niet meer welkom is in bed dan hij ?!

Stel echt wel mijn kwetsbare babytje die me nog zo hard nodig heeft en niet zelfstandig is boven een volwassen zelfstandige kerel.



Het lijkt mij helemaal geen onzinverhaal van die bloedsuiker. Kinderen die zich in slaap huilen worden moeilijker wakker (huilen is een probaat natuurlijk slaapmiddel, let maar eens op hoe vermoeid je je zelf voelt na een huilbui leer naar je lijf te luisteren) het voordeel is dus de slaap het nadeel is te diep slapen, niet goed doorademen, niet op tijd wakker voor voldoende voeding en een minder goede veilige hechting en binding, wat vele psychische gevolgen kan hebben. Weet niet of het kan samenhangen met de veilige hechting versus verwaarlozing (zal ook een stuk opvoeding en karakter bijkomen) maar zo voelt het wel ; De buurkinderen huilen dag en nacht om werkelijk alles, zijn onhandelbare hysterische jaloerse doodnerveuze onhebbelijke kids vol ernstige tics en driftbuien en lopen de pedagogen wanhopig plat. Mijn kinderen zijn gezond, evenwichtig, huilen zelden, leren goed, geen driftbuien etc. (Niet dat ze helemaal nooit wat hebben natuurlijk maar het verschil is en voelt wel heel sterk & schrijnend) Heb het gevoel dat enorm veel meer tijd en aandacht in mijn baby's investeren er toch mee kan samenhangen ?



Hoe dan ook ; mijn advies neem ze lekker bij je als je voelt dat jij of je baby daar behoefte aan heeft. En heb je zelf behoefte aan afstand zet toch het belang van je kind altijd voorop en zoek een zo veilig mogelijke middenweg.
@ unuance

Ik geloof dat in jouw lichaam de hormonen nog volop tikkertje spelen.

Een mening hebben over het wel of niet slapen in eigen bed of bij ouders op de kamer is prima, maar de benamingen die jij geeft. Furieus, pure verwaarlozing, huwelijk en man slecht.

Wat mij betreft wat te veel vooraannames, maar goed.
Alle reacties Link kopieren
Beide kinderen lagen in een klein wiegje bij ons op de slaapkamer.

Ik weet niet of het daardoor kwam, maar mijn babies huilden s'nachts nooit.
Alle reacties Link kopieren
@ troelalaatje heb op dit moment geen baby. Jij noemt uren om hun moeder krijsende baby's en een door hun hoofdje niet draaien echt compleet plat achterhoofd geen verwaarlozing ? :-/



En ik zeg niet dat het niet kan, elk kind en situatie is anders.



En ja als een grote gezonde kerel zichzelf boven een kwetsbaar babytje stelt vind ik het geen goede man of vader maar een nare egoïst.



Ja ideaal toch raccoon. +
Alle reacties Link kopieren
Je mag helemaal zelf weten wat je doet, Layla19.



Bij ons pastte het ledikantje niet naast ons bed dus dat stond op het eigen kamertje.

We hadden van iemand een wiegje geleend voor de eerste weken naast ons bed. Na slechts enkele weken verhuisden onze kinderen naar het eigen kamertje want wij deden bijna geen oog dicht met dat gezucht en gepruttel naast ons.

Wel altijd babyfoon gebruikt.
Alle reacties Link kopieren
Of je je kindje bij jou op de kamer laat slapen of niet moet je zelf weten. Het is namelijk niet het verschil tussen een goede of slechte moeder.

Mijn kinderen hebben op onze kamer geslapen en kregen borstvoeding, en zijn onrustige slapers. Alsnog.



Ik begreep dat je beter op je kindje kan letten als het in de kamer slaapt. Als ze nog heel klein zijn/in de eerste weken, dan huilen ze niet altijd als het fout gaat. Als ze te koud worden, of te lang niet eten/te lage bloedsuiker krijgen, huilen ze niet. Ze glijden langzaam weg. Je kunt dat zelf wel aan ze merken, als ze op jouw kamer slapen.



Die vijf stappen naar het kamertje bleek voor ons te ver, we gaven alleen zo nodig een schone luier in de nacht, en op een kastje/ons bed in de kamer. Kind sliep tegen de regels in een kinderwagen bak/reis wieg, omdat een bedje niet paste. Ik gaf borstvoeding, man deed de luier. Vriendin van mij mixte de flesvoeding in bed: thermos warm water, fles koud water, mixen voor temperatuur en poeder erbij.

We hebben kind op eigen kamer gelegd toen hij met zijn verkouden ademhaling ons wakker hield. Hij kon toen goed hard huilen, hij was niet meer te koud en dronk regelmatig.

Een vriendin heeft een baby die met drie weken al door slaapt. Het kan allemaal, zolang je goed naar je kindje kijkt. Bij het consultatie bureau kunnen ze met je meedenken. Sommige mensen noemen het 't consternatie bureau, ze hebben gewoon een mening, jij bent de moeder en het is de bedoeling dat je naar eer en geweten de beste zorg aan je kindje geeft.

Dus overleg regelmatig, doe wat jou het beste lijkt.
Alle reacties Link kopieren
Onze eerste sliep direct op haar eigen kamer, in haar eigen bedje. Onze tweede vanwege ruimtegebrek bij ons. Beiden slapen prima door (eerste eigenlijk zelfs wat beter dan de tweede), maar ik kan niet wachten tot we naar ons nieuwe huis gaan en baby2 haar eigen kamer heeft.

Doe wat goed voelt voor jou en laat je geen complexen aanpraten.
Ik ben nu vijf maanden zwanger en we hebben in onze slaapkamer nauwelijks ruimt, er kan de eerste weken een wiegje aan het voeteneinde, maar dat is al krap.

Dus het plan is hier om zolang die kleine in het wiegje past bij ons te slapen en dan te verhuizen naar een andere kamer.



Wat hier wordt geopperd dat je kind in je bed goed is en een eigen kamer fout omdat je dan je kind uren zou laten huilen is in mijn ogen wat ongenuanceerd, je kan je kind ook in de eigen kamer leggen zonder dat je het urenlang laat huilen namelijk.

Bovendien slapen mijn man en ik nogal onrustig, worden snel wakker, maar draaien ook veel, ik zou echt doodsbang zijn dat ik op die kleine terecht kom, of dat je hem/haar een elleboogstoot geeft of zo.



En een kind heel lang bij je in bed houden kan ook als gevolg hebben dat je peuter/kleuter nooit in zijn eigen bed wil. (Een vriendin van mij heeft dat, daar slaapt papa op de kinderkamer omdat de kids van vijf en acht niet in hun eigen bed willen)
Alle reacties Link kopieren
Over 2 maanden komt hier een klein meisje We hebben een wiegje geleend en die komt de eerste weken op de slaapkamer te staan. Reden: we hebben de ruimte ervoor, we hebben vakantie (dus niet bang voor gebroken nachten want vriend kan ook veel doen) en ik vind het wel zo fijn om tijdens de kraamtijd de baby bij me te hebben zodat niet jan en alleman op de kinderkamer gaat kijken. Na de eerste weken gaat ze lekker naar haar eigen kamertje toe.
Alle reacties Link kopieren
Hier gaat zoals de planning nu is ongeveer twee jaar lang 'ge-cosleept' worden. Wel vanaf het begin in eigen bedje, maar dus vastgemaakt aan het ouderbed.

En nee, dat heeft geen invloed op mijn seksleven (ik gooi hem er zelf maar even in).
Nou nou unuance jij hebt wel gevoel voor drama is het niet?



En to je moet gewoon kijken wat voor jou straks het prettigst is.
quote:unuance schreef op 27 mei 2014 @ 06:14:

@ troelalaatje heb op dit moment geen baby. Jij noemt uren om hun moeder krijsende baby's en een door hun hoofdje niet draaien echt compleet plat achterhoofd geen verwaarlozing ? :-/



En ik zeg niet dat het niet kan, elk kind en situatie is anders.



En ja als een grote gezonde kerel zichzelf boven een kwetsbaar babytje stelt vind ik het geen goede man of vader maar een nare egoïst.



Ja ideaal toch raccoon. +



Hier geen baby's gehad die urenlang om hun moeder (of vader.!) lagen te krijsen en ook geen platte achterhoofden.!

En toch hebben ze beiden vanaf dag 1 in hun eigen bed op hun eigen kamer geslapen.!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven