Zwanger
alle pijlers
Baby vernoemen naar opa's
donderdag 10 juli 2014 om 13:07
Hoi allemaal,
Binnenkort zal ik gaan bevallen van mijn eerste kind, een zoontje. Wij gaan hem een korte, stoere naam geven.
Nu hebben mijn vriend en ik een discussie waar we maar niet uitkomen. Vorige week bedacht mijn vriend opeens dat hij het mooi zou vinden als ons zoontje straks als tweede en derde naam die van zijn opa's, mijn vader en schoonvader, krijgt.
Ik wil dit juist niet. Mijn vader en ik hebben nooit een goede band gehad. Vroeger hadden we vaak ruzie en mijn vader heeft mij vroeger zelfs twee jaar lang genegeerd terwijl wij samen in een huis woonden (doen alsof ik er niet ben, doodzwijgen, niet voor mij koken/boodschappen doen etc.) totdat ik besloot te gaan samenwonen, om het voor mezelf wat prettiger te maken.Nu, jaren later, proberen we uit beleefdheid contact te houden, maar het is nog altijd heel ongemakkelijk als we elkaar zien. Mijn vader ziet mijn broer wekelijks, terwijl hij bij mij in de stad woont, en mij ziet hij eens in de drie maanden. Begrijp me goed: we hebben nu geen ruzie, maar we hebben gewoon niks met elkaar. Ook de band tussen mijn vriend en zijn vader is stroef, ik zal niet te veel uitweiden maar het is vergelijkbaar met mijn situatie.
Ik zou het heel vreemd vinden om mijn kind te vernoemen naar onze vaders. Mijn vader kijkt niet eens naar mij om, zelfs nu tijdens mijn zwangerschap niet!
Mijn vriend vindt het juist een mooi gebaar naar de vaders toe, en vindt dat ik dit niet voor onze baby moet beslissen. Hij wil ons kind naar zijn opa's vernoemen, om zo te laten zien hoe belangrijk ze voor hem zijn. Maar ze zijn helemaal niet belangrijk, want ons kind zal zijn opa's nauwelijks gaan zien (is mijn mening/voorspelling).
Daarnaast vind ik het heel fout klinken, een frisse naam met twee oubollige namen, zoals bijv. Sem Wilhelmus Leonardus. Dit is overigens een totaal onbelangrijke reden ten opzichte van de eerste.
Omdat we er echt niet uitkomen, ben ik benieuwd of ik nu echt zo onredelijk ben. Wat zouden jullie doen?
Binnenkort zal ik gaan bevallen van mijn eerste kind, een zoontje. Wij gaan hem een korte, stoere naam geven.
Nu hebben mijn vriend en ik een discussie waar we maar niet uitkomen. Vorige week bedacht mijn vriend opeens dat hij het mooi zou vinden als ons zoontje straks als tweede en derde naam die van zijn opa's, mijn vader en schoonvader, krijgt.
Ik wil dit juist niet. Mijn vader en ik hebben nooit een goede band gehad. Vroeger hadden we vaak ruzie en mijn vader heeft mij vroeger zelfs twee jaar lang genegeerd terwijl wij samen in een huis woonden (doen alsof ik er niet ben, doodzwijgen, niet voor mij koken/boodschappen doen etc.) totdat ik besloot te gaan samenwonen, om het voor mezelf wat prettiger te maken.Nu, jaren later, proberen we uit beleefdheid contact te houden, maar het is nog altijd heel ongemakkelijk als we elkaar zien. Mijn vader ziet mijn broer wekelijks, terwijl hij bij mij in de stad woont, en mij ziet hij eens in de drie maanden. Begrijp me goed: we hebben nu geen ruzie, maar we hebben gewoon niks met elkaar. Ook de band tussen mijn vriend en zijn vader is stroef, ik zal niet te veel uitweiden maar het is vergelijkbaar met mijn situatie.
Ik zou het heel vreemd vinden om mijn kind te vernoemen naar onze vaders. Mijn vader kijkt niet eens naar mij om, zelfs nu tijdens mijn zwangerschap niet!
Mijn vriend vindt het juist een mooi gebaar naar de vaders toe, en vindt dat ik dit niet voor onze baby moet beslissen. Hij wil ons kind naar zijn opa's vernoemen, om zo te laten zien hoe belangrijk ze voor hem zijn. Maar ze zijn helemaal niet belangrijk, want ons kind zal zijn opa's nauwelijks gaan zien (is mijn mening/voorspelling).
Daarnaast vind ik het heel fout klinken, een frisse naam met twee oubollige namen, zoals bijv. Sem Wilhelmus Leonardus. Dit is overigens een totaal onbelangrijke reden ten opzichte van de eerste.
Omdat we er echt niet uitkomen, ben ik benieuwd of ik nu echt zo onredelijk ben. Wat zouden jullie doen?
donderdag 10 juli 2014 om 13:11
Ik geef jou gelijk hoor. Ik vind het niet onredelijk van jou. Baby vernoemen is al een beetje achterhaald en in dit geval vind ik het helemaal onnodig. Zo'n kind zit wel zijn hele leven met die twee namen opgescheept!
Ik heb mijn dochter ook niet vernoemd, omdat je vroeger van die oubollige namen had en ik wilde een mooie naam die bij haar past.
Ik zou het in elk geval niet doen!
Ik heb mijn dochter ook niet vernoemd, omdat je vroeger van die oubollige namen had en ik wilde een mooie naam die bij haar past.
Ik zou het in elk geval niet doen!
donderdag 10 juli 2014 om 13:22
Vernoemen doe je naar mijn mening omdat je een hechte band hebt met diegene waar je naar vernoemd. Eigenlijk meer om te laten zien hoe belangrijk die voor jou/jullie (de ouders) zijn.
In jouw geval zou ik het dus raar vinden. Maar zou je er mee kunnen leven als je vriend zegt "ok, jij wil geen vernoeming naar je vader gezien jullie band. Maar ondanks dat wat er tussen mijn vader en mij gebeurd is is mijn vader me wel dusdanig dierbaar dat ik wél naar mijn vader wil vernoemen"?
In jouw geval zou ik het dus raar vinden. Maar zou je er mee kunnen leven als je vriend zegt "ok, jij wil geen vernoeming naar je vader gezien jullie band. Maar ondanks dat wat er tussen mijn vader en mij gebeurd is is mijn vader me wel dusdanig dierbaar dat ik wél naar mijn vader wil vernoemen"?
donderdag 10 juli 2014 om 13:25
Niet doen!
Het zou mij niets verbazen als je vriend al dan niet onbewust door te vernoemen hoopt dat de band met zijn vader beter zal worden.
Kijk eens papa jij bent zo belangrijk voor mij dat ik zelfs mijn kind naar je vernoem. Nu moet je wel laten zien dat ik en je kleinkind ook belangrijk zijn voor jou. Je vriend zal teleurgesteld worden want opa zal heus niet ineens als een blad aan een boom omdraaien en een ander karakter krijgen.
Jij hebt niets met je vader, ziet je vriend geen goede band hebben met zijn vader. Alle reden dus om niet te vernoemen.
Jij hebt een negatieve associatie met je vader en met de vriend van je vader. Je wil geen negatieve associaties bij de naam van je kind hebben.
Het zou mij niets verbazen als je vriend al dan niet onbewust door te vernoemen hoopt dat de band met zijn vader beter zal worden.
Kijk eens papa jij bent zo belangrijk voor mij dat ik zelfs mijn kind naar je vernoem. Nu moet je wel laten zien dat ik en je kleinkind ook belangrijk zijn voor jou. Je vriend zal teleurgesteld worden want opa zal heus niet ineens als een blad aan een boom omdraaien en een ander karakter krijgen.
Jij hebt niets met je vader, ziet je vriend geen goede band hebben met zijn vader. Alle reden dus om niet te vernoemen.
Jij hebt een negatieve associatie met je vader en met de vriend van je vader. Je wil geen negatieve associaties bij de naam van je kind hebben.
donderdag 10 juli 2014 om 13:26
donderdag 10 juli 2014 om 13:27
donderdag 10 juli 2014 om 13:28
Jullie hebben allebei een beetje gelijk, vind ik. Ik snap jouw overwegingen, maar ik denk dat je vriend ook gelijk heeft als hij zegt dat het een opening kan zijn in de relaties met jullie beider vaders. Uit ervaring kan ik zeggen dat hoe iemand als ouder is totaal niet voorspelt hoe hij/zij als grootouder is. Waardeloze vaders/moeders kunnen fantastische opa/oma worden, geweldige ouders kunnen uiteindelijk hele niet-betrokken grootouders blijken. Dat weet je niet van tevoren.
Am Yisrael Chai!
donderdag 10 juli 2014 om 13:30
Oke, ik ben het dus met jullie eens. Inderdaad, vriend wil dit (volgens mij) doen om een beetje te pleasen, in de hoop dat ons kind een goede band met zijn opa's krijgt. De opa's zouden het echt een eer vinden, maar ik vind het een beetje nep en schijnheilig. Die band komt er toch wel, of niet, maar een naam draagt daar niet aan bij. Bedankt, ik ben er uit!
donderdag 10 juli 2014 om 13:31
quote:fashionvictim schreef op 10 juli 2014 @ 13:28:
Dat weet je niet van tevoren.
Precies je weet het niet van te voren en als vader nu precies dezelfde blijft als hij altijd was dan ben je dus toch teleurgesteld dat vernoemen niets heeft opgeleverd.
Maar je kind zit dan wel aan die naam vast. Je kan niet zomaar zeggen oh opa ontpopt zich toch niet tot een lieve opa dus veranderen we de naam wel even.
Als opa het in zich heeft om een lieve opa te worden dan wordt hij dat ook wel zonder dat kind naar hem vernoemd is.
Dat weet je niet van tevoren.
Precies je weet het niet van te voren en als vader nu precies dezelfde blijft als hij altijd was dan ben je dus toch teleurgesteld dat vernoemen niets heeft opgeleverd.
Maar je kind zit dan wel aan die naam vast. Je kan niet zomaar zeggen oh opa ontpopt zich toch niet tot een lieve opa dus veranderen we de naam wel even.
Als opa het in zich heeft om een lieve opa te worden dan wordt hij dat ook wel zonder dat kind naar hem vernoemd is.
donderdag 10 juli 2014 om 13:31
quote:fashionvictim schreef op 10 juli 2014 @ 13:28:
Jullie hebben allebei een beetje gelijk, vind ik. Ik snap jouw overwegingen, maar ik denk dat je vriend ook gelijk heeft als hij zegt dat het een opening kan zijn in de relaties met jullie beider vaders. Uit ervaring kan ik zeggen dat hoe iemand als ouder is totaal niet voorspelt hoe hij/zij als grootouder is. Waardeloze vaders/moeders kunnen fantastische opa/oma worden, geweldige ouders kunnen uiteindelijk hele niet-betrokken grootouders blijken. Dat weet je niet van tevoren.Ik zou de naam van mijn kind echt nooit gebruiken om als opening in de relatie met anderen te dienen, echt nooit. Waar zadel je je kind mee op zeg...
Jullie hebben allebei een beetje gelijk, vind ik. Ik snap jouw overwegingen, maar ik denk dat je vriend ook gelijk heeft als hij zegt dat het een opening kan zijn in de relaties met jullie beider vaders. Uit ervaring kan ik zeggen dat hoe iemand als ouder is totaal niet voorspelt hoe hij/zij als grootouder is. Waardeloze vaders/moeders kunnen fantastische opa/oma worden, geweldige ouders kunnen uiteindelijk hele niet-betrokken grootouders blijken. Dat weet je niet van tevoren.Ik zou de naam van mijn kind echt nooit gebruiken om als opening in de relatie met anderen te dienen, echt nooit. Waar zadel je je kind mee op zeg...
donderdag 10 juli 2014 om 13:33
Los van dat je natuurlijk gewoon moet doen wat je wil doen, vind ik het niet fair om te zeggen dat het nep en schijnheilig is. Van je vriend uit is het een legitieme wens om voor zijn kind een betere band met zijn opa's te wensen dan jullie met diezelfde mannen als vaders hebben. En zeker als de opa's er waarde aan hechten zou het zomaar eens kunnen dat je vriend gewoon gelijk heeft dat het zou kunnen betekenen dat de opa's een grotere rol zullen willen spelen dan zonder vernoeming.
Ik vind dat allesbehalve nep en schijnheilig van je vriend, maar juist heel mooi en getuigen van het feit dat hij zijn kind heel veel gunt. Wees blij met zo'n vriend.
Ik vind dat allesbehalve nep en schijnheilig van je vriend, maar juist heel mooi en getuigen van het feit dat hij zijn kind heel veel gunt. Wees blij met zo'n vriend.
Am Yisrael Chai!
donderdag 10 juli 2014 om 13:37
quote:sugarmiss schreef op 10 juli 2014 @ 13:31:
[...]
Precies je weet het niet van te voren en als vader nu precies dezelfde blijft als hij altijd was dan ben je dus toch teleurgesteld dat vernoemen niets heeft opgeleverd.
Maar je kind zit dan wel aan die naam vast. Je kan niet zomaar zeggen oh opa ontpopt zich toch niet tot een lieve opa dus veranderen we de naam wel even.
Als opa het in zich heeft om een lieve opa te worden dan wordt hij dat ook wel zonder dat kind naar hem vernoemd is.
Waarom zie je het als een voor wat, hoort wat? Kan het niet gewoon zo zijn dat nu vriend zelf vader wordt, hij beseft dat dat een behoorlijk bijzondere taak is en dat hij daardoor in ieder geval zijn eigen vader met andere ogen is gaan bekijken? En dat hij met het vernoemen niet per se iets wil krijgen, maar juist wil geven? De boodschap aan zijn vader dat ondanks dat de relatie niet altijd soepel is geweest, maar dat zijn vader toch belangrijk voor hem (en dus zijn kind) is, bijvoorbeeld?
Ik kan me daar genoeg bij voorstellen, hoor. Ik ging mijn eigen moeder ook met hele andere ogen bekijken toen ik zelf moeder werd. Waarom direct zo cynisch en van het slechtste uitgaan?
[...]
Precies je weet het niet van te voren en als vader nu precies dezelfde blijft als hij altijd was dan ben je dus toch teleurgesteld dat vernoemen niets heeft opgeleverd.
Maar je kind zit dan wel aan die naam vast. Je kan niet zomaar zeggen oh opa ontpopt zich toch niet tot een lieve opa dus veranderen we de naam wel even.
Als opa het in zich heeft om een lieve opa te worden dan wordt hij dat ook wel zonder dat kind naar hem vernoemd is.
Waarom zie je het als een voor wat, hoort wat? Kan het niet gewoon zo zijn dat nu vriend zelf vader wordt, hij beseft dat dat een behoorlijk bijzondere taak is en dat hij daardoor in ieder geval zijn eigen vader met andere ogen is gaan bekijken? En dat hij met het vernoemen niet per se iets wil krijgen, maar juist wil geven? De boodschap aan zijn vader dat ondanks dat de relatie niet altijd soepel is geweest, maar dat zijn vader toch belangrijk voor hem (en dus zijn kind) is, bijvoorbeeld?
Ik kan me daar genoeg bij voorstellen, hoor. Ik ging mijn eigen moeder ook met hele andere ogen bekijken toen ik zelf moeder werd. Waarom direct zo cynisch en van het slechtste uitgaan?
Am Yisrael Chai!
