Bang voor een 2e depressie

16-05-2014 00:14 22 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo Lady's



Ik ben nu 24 weken zwanger en ben erg bang weer een depressie op te lopen. Kreeg 2 jaar geleden een keizersnede omdat mijn zoontje niet indaalde (kruinligging) `was erg teleurgesteld en werd erg depri.

Ik zag het allemaal niet meer zitten, omdat mijn wereld was ingestort leek wel.



Nu ben ik weer zwanger en ben erg bang dat ik me weer depri ga voelen (postnatale depressie) Ik voel me vaak eenzaam en heb het gevoel dat ik niet begrepen wordt.



Wie heeft zoiets meegemaakt.



groetjes
Alle reacties Link kopieren
Knuffel voor jou! Ik ken het niet.. helaas ook nog niet zwanger geweest.. maar het lijkt me heel rot om je zo te voelen.. misschien met iemand praten? In ieder geval sterkte!



Liefs
you will be beautiful
Alle reacties Link kopieren
Beste geluk-baby,



Vervelend dat je je zo naar hebt gevoeld na de vorige zwangerschap.



Heb je toen ook medicijnen geslikt, en/of heb je echt de "diagnose" post-natale depressie gehad?

Je kan eens informeren of het ziekenhuis bij jou in de buurt een POP-poli kent, die kunnen je hier goed in begeleiden.



Succes en sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Tussen een post natale depressie of je depri voelen zit toch echt een wereld van verschil.
http://www.babyblues-domstad.nl



Alle reacties Link kopieren
Waar is de man in dit verhaal?
Ik kan me ontzettend goed voorstellen dat je ontzettend bang bent. Daarom wil ik je vertellen dat mijn moeder rondom/na mijn geboorte best heel erg depressief is geweest, maar na mij nog drie kinderen heeft gekregen zonder opnieuw depressief te worden. Zelf werd ik op latere leeftijd depressief en ik heb een poos gedacht (en 'men' leek dat ook te denken, eerder wist ik ook niet dat mijn moeder depressief was geweest) dat er misschien een verband was, maar een dergelijk verband lijkt niet duidelijk vastgesteld te zijn. Wel heb ik me nog enkele jaren na mijn depressie heel veel zorgen gemaakt dat 'het' terug zou komen, en ik werd soms al bijna enkel depressief van die zorgen alleen al.



Oftewel: probeer je angst op afstand te houden, het is niet gegrond, en werkt op zijn best averechts. Als dat niet lukt zoek dan zeker wel hulp: er is niks om je voor te schamen en je wilt domweg niet terug naar waar je bent geweest.
Ik begrijp niet dat je een 2e kind neemt als je weer zo'n grote kans op depressie hebt.
Alle reacties Link kopieren
Begrijp ik het goed dat je teleurgesteld was over de kruinligging van de baby en de keizersnee?

Waarom in godsnaam? Is het gezond ter wereld komen van de baby niet het belangrijkste?
Alle reacties Link kopieren
quote:Taralina schreef op 16 mei 2014 @ 07:47:

Ik begrijp niet dat je een 2e kind neemt als je weer zo'n grote kans op depressie hebt.Een depressie hoeft zich niet te herhalen natuurlijk.
quote:Taralina schreef op 16 mei 2014 @ 07:47:

Ik begrijp niet dat je een 2e kind neemt als je weer zo'n grote kans op depressie hebt.



Tja, ik was pre-nataal depressief tijdens mijn eerste zwangerschap en tijdens mijn tweede zwangerschap bijna de hele tijd happy de peppy.



Reden dat ik het aandurfde: het duurt 'maar' een paar maanden, iedereen in mijn directe omgeving wist van mijn eerste depressie en was er alert op hoe ik me voelde/hoe ik er mee om zou gaan en ook zelf had ik al voorzorgsmaatregelen genomen als ik zou denken dat ik weer depressief was.
Je kan er dus niet tegen als er iets anders loopt dan je had verwacht.
Dat kan best een probleem worden met kinderen want je kan slechts hopen dat ze je verwachtingen waarmaken maar dat komt maar zelden voor.



Ik zou dus niets verwachten maar het beste hopen.
Depri en teleurgesteld is wat anders dan een depressie, kan me ook niet voorstellen dat je daar depressief van word, maar misschien helpt je teleurstelling je chemische disbalans dan ook niet.



Daarnaast lijkt me dat een gezonde baby ter wereld brengen het belangrijkste is toch?



Ik zou me niet zo blindstaren op het natuurlijk bevallen, het gaat maar om 1 ding en dat je baby er heel uit komt.
Alle reacties Link kopieren
Hallo dames



Bedankt voor jullie reactie's.



En ja er was een postnatale depressie vastgesteld en voor dat ik zwanger raakte voelde ik me weer de oude. Nu het steeds dichter bij komt (24 weken) voel ik de stress en paniek van toen. Ik krijg nog steeds geestelijke ondersteuning, maar merk dat ik onrustig wordt bij het idee van Stel dat ik weer zo diep in de put kom.



Up



liefs
Alle reacties Link kopieren
Lieve gelukbaby,



Ik heb ervaring. Na de geboorte van de eerste een pnd gehad en tijdens de zwangerschap van mijn tweede werd ik weer depressief. Intensieve begeleiding gehad (en nog steeds) medicatie gestart. Vorige week ben ik bevallen en wat voel ik me anders. Perfecte bevalling gehad en ik straal nu voel het ook zo. Ben rustig kan uren naar mijn kind kijken en geniet. Ook van de eerste geniet ik, als ik zie hoe lief ze is dan snelt ik.

Ik ben er nog niet want pas een week post partum maar ik ben positief!



Vraag maar raak ik weet hoe zwaar het kan zijn.



X
Alle reacties Link kopieren
Hai Floortje



Gefeliciteerd en wat zalig dat je van je kleine geniet.



Ik kan de hele tijd alleen maar piekeren en ben zooo bang dat het weer gebeurd ik heb in een hele grote zwarte gat gezeten.

1 ding weet ik wel en dat is dat je er uiteindelijk bovenop komt.

Nu ik lees dat jij je tijdens je 2e zwangerschap ook zo voelde en jij nu geniet, geniet ik stiekem mee haha.



liefs en geniet
Ik heb bij de eerste twee een ppd gehad, de tweede keer veel minder heftig omdat ik het herkende en gelijk weer medicijnen ben gaan slikken. Bij de derde een plan gemaakt met de verloskundige en de huisarts, gelijk na de bevalling gestart met de medicijnen en slaappillen en flesvoeding. En dat heeft goed gewerkt, een grote roze wolk, heerlijk om mee te maken. Het was bij mij echt hormonaal, na een paar maanden zonder problemen af kunnen bouwen, alleen nog wat last de dagen voor mijn menstruatie.
Alle reacties Link kopieren
Gelukbaby, laat je goed begeleiden. En probeer je nu te focussen op je zwangerschap, en daar een beetje positief in te staan, de depressie is er hopelijk nu nog niet.



De tips van Reisa zijn de gangbare in het post-partum protocol bij een depressie na de bevalling. Een POP poli kan je daar verder mee helpen, of je VK als je een goede hebt.



Jammer dat er overigens nog steeds mensen zijn die denken dat je van een zware bevalling depressief wordt en daar TO op aanvallen ... Het zal er vast aan meewerken als e.e.a. niet volgens het boekje loopt, maar die depressie komt of niet, en was er bij TO waarschijnlijk ook geweest als ze haar baby in 2 persen eruit geworpen had.
O, ik kreeg ook nog extra uren kraamzorg, zodat ik wat langer 's middags kon slapen.
Alle reacties Link kopieren
Na mijn eerste zwangerschap kreeg ik een depressie. Ik had hellp syndroom wat ons beide bijna ons leven kostte, spoedkeizersnee na 3 mislukte wee opwek pogingen, mijn dochter was een huilbaby die amper sliep, lichamelijk was ik nog een wrak Door de hellp, geen recht meer op kraamzorg, man moest meteen weer aan het werk. Ik kon alleen maar huilen. Uiteindelijk kwam de zorg op gang ( ggze consultatiebureau huisarts etc). Tijdens mijn tweede zwangerschap dacht ik er weleens aan: wat als ik weer een depressie krijg? De zwangerschap verliep echter vlekkeloos, met een geplande keizersnee exact met 37 weken. Deze keer een kerngezond kind, lichamelijk snel herstel, kraamzorg, man was 3 weken thuis, het was een heerlijke kraamtijd en ik heb geen enkele keer last gehad van depressiviteit. Het is belangrijk dat je alles uitspreekt waar je bang voor bent en wat je voelt. Het hoeft zeker geen tweede keer te gebeuren. Ik begrijp je angst maar laat je indien nodig goed begeleiden. Succes
Alle reacties Link kopieren
Hoi Gelukbaby, ook ik heb na mijn 1e een PND gehad en ben nu 24 weken zwanger van de 2e. Veel herkenning dus! Ik ben nu heel bewust aan het onderzoeken welke maatregelen ik kan nemen om herhaling te voorkomen, dit maakt dat ik eigenlijk nog geen spanning heb. Al weet ik dat een PND je overkomt en ook een goede voorbereiding niet perse wil zeggen dat het te voorkomen is, het heeft me voor nu een goed gevoel 'dat ik er tenminste alles aan gedaan heb'. Waren er voor jou nog bepaalde triggers naast de keizersnede? Of er wel of niet een keizersnede komt heb je niet in de hand, maar misschien zijn er wel andere zaken waar je iets mee kan? Verder zou ik zeggen: wees lief voor jezelf: je angst mag er wezen want een PND is iets verschrikkelijks!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven