Berekenen uitgerekende datum & inleiden

30-04-2011 08:07 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



ik ben zwanger van ons tweede kindje. Volgens mijn eigen berekening, die vrij nauwkeurig is omdat we ovulatietesten hebben gebruikt en ik een stabiele, regelmatige cyclus heb, nu 40 weken en een dag. (29 april uitgerekende datum)



Bij de termijnecho met 10 weken werd 28 april als uitgerekende datum vastgesteld. Vond ik prima. Dat is ook de datum waar mijn verlof is berekend en de datum waar we de hele zwangerschap vanuit zijn gegaan.



Nu heb ik in de dertiende week een nekplooimeting laten doen. Daaruit kwam 25 april als uitgerekende datum en ik ontdekte een aantal weken geleden dat de verloskundige die datum aan is gaan houden. Scheelt dus vier dagen met mijn 'eigen datum'. Onze baby maakt niet echt aanstalten geboren te gaan worden. Het protocol is dat ik met 41+3 weken naar het ziekenhuis moet en vanaf dat moment wordt er ook gesproken over eventueel inleiden. Ze zijn daarin vrij vooruitstrevend en nemen weinig risico. Maar dan ben ik dus eigenlijk pas 40+6! Vanwege die protocollen lijkt er weinig onderhandelingsruimte en dit voelt niet goed.



Ik heb erg slechte ervaringen in het ziekenhuis rondom mijn eerste bevalling, durf best te zeggen dat die ervaringen me getraumatiseerd hebben. Ik ga me dus niet zomaar meer neerleggen bij elk 'advies' wat me gegeven wordt. Zijn er misschien vrouwen die ervaring hebben met een afwijkende uitgerekende datum en inleiden, of die sowieso tips en adviezen hebben? Dankjewel!
anoniem_82074 wijzigde dit bericht op 30-04-2011 08:41
Reden: rekenen is nooit mijn sterke kant geweest. ;)
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik zou je laatste alinea gewoon zeggen tegen de gyn.

Het lastige is alleen: als hun datum wel klopt (en de 12wk echo is daar toch echt het betrouwbaarste meetmoment voor) lopen je kindje en jij wel gevaar door te lang door te lopen. Ze doen het dus niet zomaar. Maar, bespreek je angst met de gyn!

Mijn 1e bevalling was een ingeleide bevalling en die ging prima, was in 4 uurtjes gepiept. Was wel iets heftiger dan een normale bevalling (die ik 2.,5 jaar later had) maar ik kon de gyn die met een injectie pijnmedicatie stond te zwaaien omdat zij het te zwaar vond gewoon nog wegsturen...



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Dankje Sosofie.



Het vreemde is volgens mij dat niet de nekplooimeting (want die is optioneel, daar hebben we zelf voor gekozen) maar de termijnecho (de naam zegt het al) toch bepalend zou moeten zijn voor de uitgerekende datum? En die klopt dus wel.



Ik heb mijn angst besproken met de VK, ze snapt me en wil zich hard maken voor mijn verhaal. Ik heb er alleen zó weinig vertrouwen in. Wel in de VK hoor, maar niet in het ziekenhuis. Ben bang dat ik blokkeer, dat de adrenaline die hele bevalling gaat tegenhouden. Na de bevalling van mijn eerste heb ik ruim drie jaar gedacht nooit meer een kind te willen. (hij is nu bijna vijf) Dat kwam vooral door de bevalling.



Ik hoop zo dat 'ie voor donderdag wil komen!
Vergis je je nu niet een week? De bijgestelde uitgerekende datum is vier dagen eerder dan de eerst uitgerekende datum, dan zou je dus geen 39+6 zijn, maar 40+6.



Daarnaast, als de conditie van het kind goed is, wordt er vaak besloten nog 'even' af te wachten alvorens direct te beginnen met inleiden.
Alle reacties Link kopieren
quote:Labyrint schreef op 30 april 2011 @ 08:29:

Vergis je je nu niet een week? De bijgestelde uitgerekende datum is vier dagen eerder dan de eerst uitgerekende datum, dan zou je dus geen 39+6 zijn, maar 40+6.



Daarnaast, als de conditie van het kind goed is, wordt er vaak besloten nog 'even' af te wachten alvorens direct te beginnen met inleiden.Oh ja, klopt uiteraard. Zwangerschapsdementie... ;) Zal 't even aanpassen.
Natuurlijk hoop ik van ganser harte voor je dat kind vanzelf komt en je niet naar het ziekenhuis moet, zéker als de eerste bevalling zo traumatisch was.



Maar je schrijft het zelf al; het ziekenhuis neemt geen risico. Dat wil dus niet zeggen dat ze je direct gaan inleiden, maar de conditie van jou en je kind in de gaten zullen houden. De protocollen verschillen per ziekenhuis, maar de meesten geven je nog een aantal dagen de tijd in de hoop op een spontane bevalling en indien de conditie van moeder en kind goed is, wordt dan pas over inleiden gesproken na 42 weken.



Overigens ben ik twee maal ingeleid en vond ik het goed te doen.



Is het een idee om een afspraak te maken in het ziekenhuis om over je angsten en trauma te praten met een gyneacoloog?
Alle reacties Link kopieren
Ik blijf er liever helemaal weg Labyrint. ;)

Na de eerste bevalling heeft er een klachtenprocedure gelopen. Heb mijn verhaal toen meerdere malen 'moeten' vertellen, de ass-gyn die mijn bevalling deed is overgeplaatst, 't was geen flauwekul allemaal.



Dat trauma is me niet zozeer waar het over gaat. (hoewel erg vervelend uiteraard) Ik ben meer benieuwd naar eventueel dezelfde ervaringen, dus uitgerekende data die niet klopten en hoe het ziekenhuis daarmee omging. Blijven ze star, denken ze mee, wat kan ik verwachten? Ook dus omdat ik niet echt een 'normale' ervaring als referentiekader heb...
Bij de tweede bleek bij de termijnecho dat de uitgerekende datum vier dagen eerder was, net als bij jou. Máár dat werd toen niet bijgesteld, omdat toen nog enkel werd bijgesteld als het verschil vijf dagen of meer was. Tijdens mijn zwangerschap is dát protocol veranderd naar een verschil van drie dagen.



Ik baalde ervan, omdat de eerste met 41+2 geboren werd, na inleiden en ik was bang nu te moeten doorlopen tot 41+4 (protocol ziekenhuis qua inleiden), met nog eens die vier dagen erbij.....



Mijn ervaring is dat ze niet star zijn qua meedenken. De conditie van het kind komt op de eerste plaats. Stel, jij moet volgende week naar het ziekenhuis voor een afspraak over inleiden. Dan krijg je een controle, waarschijnlijk CTG en een echo om te kijken hoeveel vruchtwater je hebt. Als dat allemaal goed zit, wordt je lekker terug naar huis gestuurd en mag je één of twee dagen later terug komen voor weer een controle. And so on.



Mijn oudste is 3, mijn jongste 1. En in die twee tussenliggende jaren is de hele houding van ziekenhuizen wel zó veranderd... Bij de eerste kreeg ik na 36 uur weeën eindelijk de lang beloofde ruggenprik, bij de tweede kwam ik s'nachts aan met gebroken vliezen en niet-ingedaald kind. En prompt kreeg ik een echo en diverse onderzoeken en werd er een heel bevallingsplan voor en mét me gemaakt.



Ik weet niet of deze houding voor meer ziekenhuizen geldt, maar ik hoop het voor je. En onthoud dit: maak duidelijk wat jij wel en absoluut niet wil. Laat het weten, vertel het elke verloskundige, gyn, verpleegkundige. Dat is de beste manier om serieus genomen te worden.



Heel veel sterkte, en ik hou je topic in de gaten!
Alle reacties Link kopieren
zou je niet helemaal voor een ander ziekenhuis kiezen? Als je toch moet worden ingeleid kan dat ook wel in een ander ziekenhuis, en met jou verhaal kan ik me niet voorstellen dat je dat geweigerd wordt. Misschien ben je dan wat minder gestressed voor je bevalling, ik zou het ook niet fijn vinden te moeten bevallen in het ziekenhuis waar ik zoveel problemen mee had de eerste keer (dat is hypothetisch, ik ben wel in het ziekenhuis bevallen maar heb dat niet als vervelend ervaren).



iig heel veel succes, en misschien hoeft het allemaal helemaal niet! Misschien komt je kindje wel lekker vanzelf vanavond ofzo. zou ook nog best kunnen toch?
Alle reacties Link kopieren
Ik hou dit even in de gaten ook nu. De eerste echo met 7 weken was de datum 29 september. De 12 weken echo kwam uit op 25 september. Aangezien ik 3x een overtijdloper ben geweest.wat ik dus niet grappig vind. Elke keer een datum gepland voor inleiden en net daarvoor kwamen ze dat dan weer wel...ga het met de 20 weken echo volgende week gewoon vragen.



hoop ook voor je dat het vanzelf op gang komt vandaag of morgen.
Puck
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik was zelf 28 april uitgeteld..

Volgende week dinsdag weer naar de gyn, en ze vertelde me vorige week al dat ze tegenwoordig vanaf 41 weken inleiden aanbieden.

Dit omdat de kans op overlijden in de baarmoeder tussen de 41 en 42 weken grote zou zijn.

Ik heb echter wel zelf de keuze toch tot 42 weken uit te zitten.

Dus opzich zou met 40+6 ingeleid worden niet zo erg zijn lijkt me.



Heb je je trauma en angst besproken met de arts?

Zo niet, doe dit alsjeblieft!

Ook ik heb de vorige keer als verre van prettig ervaren, echter was dit ruim 4 jaar geleden, durfde ik zelf niets te zeggen, vragen of aangeven.

Nu heb ik ze zoveel gevraagd, heb ik overal geduldig antwoord opgegeven en hebben ze zelfs in de Memo kort beschreven hoe ik me voel erbij.

Bevallen blijft eng, maar ik heb er nu wel vertrouwen in dat de artsen/verpleegkundigen oid me gaan helpen. En doen ze dat niet dat ik het lef heb hier wat van te zeggen ipv over me heen te laten lopen.



Sterkte en succes!
Alle reacties Link kopieren
quote:Labyrint schreef op 30 april 2011 @ 09:07:

Bij de tweede bleek bij de termijnecho dat de uitgerekende datum vier dagen eerder was, net als bij jou. Máár dat werd toen niet bijgesteld, omdat toen nog enkel werd bijgesteld als het verschil vijf dagen of meer was. Tijdens mijn zwangerschap is dát protocol veranderd naar een verschil van drie dagen.



Ik baalde ervan, omdat de eerste met 41+2 geboren werd, na inleiden en ik was bang nu te moeten doorlopen tot 41+4 (protocol ziekenhuis qua inleiden), met nog eens die vier dagen erbij.....



Mijn ervaring is dat ze niet star zijn qua meedenken. De conditie van het kind komt op de eerste plaats. Stel, jij moet volgende week naar het ziekenhuis voor een afspraak over inleiden. Dan krijg je een controle, waarschijnlijk CTG en een echo om te kijken hoeveel vruchtwater je hebt. Als dat allemaal goed zit, wordt je lekker terug naar huis gestuurd en mag je één of twee dagen later terug komen voor weer een controle. And so on.



Mijn oudste is 3, mijn jongste 1. En in die twee tussenliggende jaren is de hele houding van ziekenhuizen wel zó veranderd... Bij de eerste kreeg ik na 36 uur weeën eindelijk de lang beloofde ruggenprik, bij de tweede kwam ik s'nachts aan met gebroken vliezen en niet-ingedaald kind. En prompt kreeg ik een echo en diverse onderzoeken en werd er een heel bevallingsplan voor en mét me gemaakt.



Ik weet niet of deze houding voor meer ziekenhuizen geldt, maar ik hoop het voor je. En onthoud dit: maak duidelijk wat jij wel en absoluut niet wil. Laat het weten, vertel het elke verloskundige, gyn, verpleegkundige. Dat is de beste manier om serieus genomen te worden.



Heel veel sterkte, en ik hou je topic in de gaten!



Wat ik hierboven lees herken ik dus ook heel sterk.

Toen moest ik zeuren en wachten op een ruggenprik.

Nu heb ik vooraf informatie gekregen over welke pijnbestrijding er is, en hebben ze aangegeven dat, zo snel je hier om vraag, ze dit aanbieden!
Alle reacties Link kopieren
Zou je in een ander ziekenhuis kunnen bevallen dan de eerste keer? Zelf ben ik ook ingeleid en heb juist een hele fijne bevalling gehad in het ziekenhuis. Het personeel was geweldig. Voor ons was het dus een mooie ervaring.



Overigens heb ik ook lopen lullen om de datum te veranderen, maar juist de andere kant op dan jij wil. Mijn berekeningen waren eerder dan die van de verloskundige. Scheelde 2 dagen. Ook de termijn echo wees mijn datum aan.



Uiteindelijk ben ik op 42+1 bevallen.



Toen ik bevallen was en de placenta gecontroleerd werd, was ook wel duidelijk dat die al achteruitgegaan was. Er zaten kalkvlekken op, wat betekent dat je kindje minder voeding kan halen uit de placenta. Dit komt doordat je lichaam eigenlijk al afbouwt. Houd daar rekening mee. Dat is ook waarom men sneller inleid dan vroeger. Een kind wordt zwakker na ongeveer 40 weken en niet sterker.
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring is wel iets anders, maar toch.



Ik heb bij mijn eerste door 'mogen' lopen tot 42 + 6. Met 42 + 3 werd mij gezegd dat ik ingeleid zou worden binnen 2 dagen, de volgende dag vond men dat ik nog wel even kon wachten. Ik ben toen boos geworden, ik was het zat en was bang dat er iets mis zou gaan. Vanaf dat moment was het ook over, vertelden zij mij niet meer wat er ging gebeuren, maar was het andersom.



Ik heb daarvan geleerd heel assertief te zijn. Zeker met jouw vorige bevallingsverhaal in het achterhoofd, vind ik dat jij sterk op je strepen moet gaan staan! Maar eigenlijk hoop ik dat je gewoon de komende week natuurlijk bevalt! Sterkte!
Be yourself; everyone else is already taken - Oscar Wilde
Alle reacties Link kopieren
Overigens toen ik eenmaal bij het ziekenhuis was, ging het snel. Heb bij mijn verloskundige moeten lullen als brugman om die eerste afspraak met een gynacoloog te kunnen hebben. Volgens haar was het nog veel te vroeg en ohhhh wat wou zij graag een natuurlijke bevalling.



Wat een verademing was het toen ik eenmaal in het ziekenhuis was. Opeens werd er naar mij geluisterd. Ik kwam daar vrijdag voor het eerst (de controle echo en CTG) en mocht als ik dat wou maandag al opgenomen om ingeleid te worden.
Alle reacties Link kopieren
Dank voor alle reacties tot nu toe. Er zijn twee ziekenhuizen in onze buurt. Bij de een is het misgegaan tijdens mijn eerste bevalling, de andere heeft me 3 (!) dagen met een gebroken nek laten liggen omdat ze weigerden een scan uit te voeren. Ik mag van geluk spreken dat ik dat overleefd heb, het was een van de eerste schadeclaim-zaken in NL destijds. (dat is inmiddels wel bijna 18 jaar geleden hoor, maar jullie snappen dat ik met dat zkhs ook niet bepaald positieve associaties heb) Eigenlijk heb ik dus alleen maar nare ervaringen in het ziekenhuis, ze hebben me eerder tegengewerkt dan geholpen tot op heden.



Op zich heb ik het allemaal wel redelijk verwerkt en een plaats gegeven en ik ben ook best wel rustig hoor. Maar vind het juist zo fijn dat ik nog gewoon bij de VK ben, geen gyn heb gezien en zou het zo jammer vinden als ik straks door die stomme verkeerd berekende datum weer zo'n nare ervaring krijg.



Ik zal jullie op de hoogte houden van hoe het verder gaat. Mijn (lieve) VK heeft maandag sowieso een extra afspraak ingepland, misschien dat ze dan nog gaat proberen te strippen ofzo. Ze denkt echt wel mee. Mijn angst is gewoon wederom het slachtoffer te worden van allerlei protocollen.
Alle reacties Link kopieren
schrijf je eigen bevallingsprotocol, met daarin heel duidelijk wat je wel en niet wilt tijdens en na je bevalling. Laat het van te voren lezen door je partner en je vk, en zorg dat het duidelijk bij de hand is als je tóch naar het ziekenhuis moet. Dan heb je een poot om op te staan/iets om naar te verwijzen mocht dat nodig zijn. Misschien geeft het je ook meer het gevoel dat jij de regie hebt.



En wees assertief, inderdaad. Desnoods brúl je wat je wilt dat er gebeurt, maar zorg dat je gehoord wordt. Misschien helpt het je om in het ziekenhuis van je keuze een voorgesprek te hebben?



ennuh, je kindje kan nog steeds vanzelf komen he? Las een avondje ontspannen in, en, ik mag het niet zeggen maar voor sommigen helpt het, drink één glaasje witte wijn oid. Maak een stevige wandeling, drink een litertje tonic, eet een ananas en heb wat wilde walvissex. Misschien komt het dan op gang enhoef je je nergens druk om te maken.
Alle reacties Link kopieren
en vergeet niet, te lang doorlopen met je zwangerschap levert óók risico's op. Dus mochten ze je willen inleiden, dan is dat niet voor niks, het gaat dan ook om de veiligheid en gezondheid van jou en je kindje.
Met mijn 1e kindje liep ik 2 weken overtijd en ben ingeleid, was best wel een nare, zware bevalling.

Met de 2e kindje was ik 2 dagen overtijg en ging naar de gyn. Ik vertelde hem dat ik niet meer zo lang wilde lopen als met de 1e. Hij zei prik maar een dag, ik zeg doe dan morgen maar.



Misschien kun jij ook zoiets "regelen" met je gyn
Hertje, hoe gaat het?
Alle reacties Link kopieren
Op zich goed, alleen nog steeds geen baby. Vanavond extra controle VK, dan weet ik meer. Maak me zorgen.

Dank voor jullie meeleven en interesse!
Waarom krijg je een extra controle? Omdat je je zorgen maakt?



Ik kan je zorgen niet wegnemen, maar je mag ze best allemaal tegen me vertellen. Soms lucht het al op om alles even een beetje op te schrijven.
Alle reacties Link kopieren
Dank Labyrint, voor je lieve woorden & medeleven!

Sorry dat ik zo laat reageer, ik kon het forum niet op, alles stond door elkaar heen en kon niet inloggen. Ligt dat aan mij? (kan me niet voorstellen)



Het gaat goed hier, zowel met mij als de baby, die helaas nog niet geboren is. Ben maandag bij de VK geweest, heb mijn zorgen besproken en de VK heeft voorgesteld te proberen me morgen te strippen. Ze kijkt dan ook hoe het 'aanvoelt' en bepaalt aan de hand daarvan of ik vrijdag of maandag naar het zkhs moet voor extra controle van vruchtwater etc.



Voel me nu gehoord. Zal nog een update geven zodra ik meer weet. (of de baby er is na strippen of toch controle zkhs)
Ik kon ook niet op het VF komen, lag dus niet aan jou.



Ha! Je voelt je gehoord en dáár gaat het om. Het is fijn als je enigszins het idee hebt dat je zelf controle hebt over de situatie.



Vandaag wordt je dus gestript? Hopelijk zet dat de boel aan de gang. Ik ga voor de duimen en aan je denken.
Alle reacties Link kopieren
Om het verhaal nog even compleet te maken, hou niet van topics zonder 'einde';



Onze zoon is inmiddels geboren, na een prachtige, vlotte thuisbevalling. Hij besloot te willen komen na 41 weken en 2 dagen. Ik kan het nog amper geloven; geen scheur, geen knip, een prachtig gaaf kindje. Hij drinkt heerlijk uit de borst en we genieten ons suf. Zo kan het dus ook. Dank voor jullie adviezen en luisterend oor.



Liefs Hertje1981

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven