Binnen 3 dgn kiezen: Wel of geen vruchtwaterpunctie?

27-09-2011 09:19 52 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben op dit moment 20 weken zwanger.

Bij 12 weken hebben de nekplooimeting laten doen i.c.m. bloedonderzoek. Uitslag: netplooi verdikt. Ik in de stress natuurlijk maar na onderzoek op internet bleek dat niet zo veel te zeggen en kon het nog alle kanten op. Toen besloten dat we de uitslag van het bloed niet wilde weten omdat ik mezelf helemaal gek aan het maken was. Bovendien kwam het in de famulie ook niet echt voor. Waarom heb je dan het onderzoek gedaan kun je zeggen? Tja... dat vraag ik me achteraf ook af.

Voor de zekerheid bij 18 en 20 weken een echo gehad maar ze twijfelen nog al. Lichamelijk ziet het er allemaal goed uit alleen is nog onduidelijk of de hersenen voldoende groeien, want dat gebeurd pas vanaf ongeveer deze tijd.

Nu ook de bloeduitslag erbij genomen van de 12 weken en daaruit blijkt gewoon een grote kans op een afwijking. HCGhormoon was 8x zo hoog dan normaal. Kans van 1/3 op chromosoomafwijking en 1/5 op andere afwijkingen. Erg grote kans dus.

Ik heb altijd gezegd geen vruchtwaterpunctie te willen gezien de risico's die het met zich meebrengt maar begin nu steeds meer te twijfelen. Ik weet het niet!!! Gezien de termijn van mijn zwangerschap moet ik deze week een keuze maken....
Alle reacties Link kopieren
Allereerst een hele dikke knuffel ! Lijkt me ontzettend moeilijk.

Wil je de zwangerschap voortzetten ook al is het kindje niet gezond ? Als je dat wel wilt, dan zou ik het niet laten doen. Je weet nu dat een grote kans hebt op een kindje met een beperking, lees je in. Praat erover met anderen en je partner. Tref goede voorzorgsmaatregelen (medisch kinderdagverblijf, eventuele aanpassingen in de kinderkamer, bereid ook je omgeving voor en eventuele andere kinderen binnen het gezin).



Heel veel succes !!
Alle reacties Link kopieren
Wat heftig



Ik denk dat je je moet afvragen wat je wilt met de uitslag van een eventuele punctie. Zou je overwegen de zwangerschap af te breken als blijkt dat het kindje ernstige afwijkingen heeft?
The time is now
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel voor je snelle reactie des_ree.

Nou dat weet ik dus niet. Ik weet niet of ik het aan zou kunnen. Altijd gezegd dat het altijd welkom is maar als het dan in je zit is het toch een ander verhaal. Zoals ik er nu tegenaan kijk vind ik het niet erg wanneer het een beperking heeft. Maar wanneer het helemaal niets kan en verstandelijk heel beperkt is dan denk ik toch dat ik ga twijfelen.

Ik ben bang om de stap te zetten maar van de andere kant ook bang om het niet te doen. Ik denk dat ik dan de komende 20 weken helemaal geen rust meer heb en helemaal niet meer kan genieten van de zwangerschap.

Als de kans op een miskraam niet zo groot was (1 op 200) zou ik het zeker doen. Maar dadelijk is het wel gezond en krijg ik een miskraam. Daar zit mijn grootste zorg in.

Straks nog effe naar de verloskundige toe voor advies...
Alle reacties Link kopieren
Wat Des_ree zegt, als je een slechte uitslag zou krijgen wil je het kindje dan weg laten halen? Zo nee als jij het ongeacht de uitslag wil laten komen zou ik het niet doen.

Ik heb voor dezelfde keuze gestaan, en ik en maliman zeiden gelijk dat we de baby na ruim 20 weken niet weg wilden of konden laten halen en hebben het dus niet gedaan!



Ben nu vandaag precies 30 weken en heb er geen spijt van dat ik het niet heb laten doen.
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
Alle reacties Link kopieren
Ongeacht de vraag of je de zwangerschap wilt voortzetten of niet,geeft de uitslag je misschien wel tijd om je voor te bereiden op het soort afwijking dat je kindje kan hebben. Is er verhoogde kans op complicaties bij de bevalling? zo ja, dan kan daar al mogelijk op geanticipeerd worden door de gynaecoloog.

Persoonlijk zou ik het willen weten om me voor te kunnen bereiden op de bevalling en het leven met een kindje met een afwijking,maar ik begrijp ook wel dat mensen er blanco in willen gaan
Alle reacties Link kopieren
"Als de kans op een miskraam niet zo groot was (1 op 200) zou ik het zeker doen."



Het hoofd van de afdeling gyneacologie van het Wilhelmina kinderziekenhuis in Utrecht zei tegen mij dat de kans op een miskraam ± 1 op 1000 is.
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
Alle reacties Link kopieren
Eens me bamba. Voor ons reden om het niet te doen. Wij wisten dat we een gehandicapt kindje ook een plekje wilde en konden geven.
Alle reacties Link kopieren
Kans van 1/3 op chromosoomafwijking en 1/5 op andere afwijkingen. Erg grote kans dus.

Maar een veel grotere kans dat het niet zo is!



Veel succes met welke keuze je ook maakt.
Alle reacties Link kopieren
Pfff wat lijkt mij dit ontzettend moeilijk.... Ik denk dat de beslissing valt en staat met wat je zou doen als het kindje niet gezond is. Wil je de zwangerschap dan voortzetten dan zou ik het niet doen. Wel zou ik me dan goed laten informeren door artsen om me te laten informeren wat de mogelijke medische gevolgen zijn voor het kindje. Alleen kun je pas goed advies krijgen als je de punctie laat doen. Wellicht weegt dit toch op tegen de erg kleine kans op een mogelijke miskraam.



Ik heb mezelf altijd voorgehouden dat als ik ooit tijdens mijn zwangerschap zou horen dat mijn kind zwaar gehandicapt is en het kind onnodig moet lijden dat ik de zwangerschap zou beëindigen. Alleen zou ik dat pas doen als onomstotelijk vaststond en dat kan alleen op basis van medisch onderzoek. Ik vind dat een kind wel een menswaardig bestaan moet krijgen met de mogelijkheid om eventueel later ook (semi) zelfstandig door het leven te gaan. Laat je dus goed informeren over de mogelijke gevolgen van de afwijking, de impact op het kind maar ook de impact die het op jouw leven zal hebben.



Maar het lijkt me enorm moeilijk...... wat moet er allemaal niet door je heen gaan. Heel veel sterkte de komende tijd!
Alle reacties Link kopieren
Vrienden van ons zaten in precies dezelfde situatie. Hebben vlokkentest gedaan en kindje bleek gelukkig gezond.



Als je jezelf nu al zo gek zit te maken zou ik de punctie wel doen. De kans op een miskraam is heel erg klein en je weet wel waar je je op voor moet bereiden.
Alle reacties Link kopieren
Wat je ook kiest: heel veel sterkte!!!!
Alle reacties Link kopieren
Als je het gevoel hebt dat je de komende 20 weken in spanning/stress zal zitten, zou ik het overwegen om toch te doen. Dan heb je in ieder geval zekerheid en kan je eventele voorzorgsmaatregelen nemen (of niet).

Laat je goed informeren bij je verloskundige. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ja ik denk ook dat een vwp de beste optie is. Gister had ik heel sterk het gevoel: dat moet dan maar. Maar gisteravond en vanmorgen ging ik weer zo hard twijfelen dat ik het echt niet weet.

Ik wil ook graag goed voorbereid zijn voor het geval er iets mis mee is. Maar van de andere kant, dadelijk krijg ik een miskraam terwijl achteraf blijkt dat het gezond is.

Dat is eigenlijk mijn grootste twijfel nog op dit moment.
Alle reacties Link kopieren
Na wat rondspeuren zie ik dat de kans op een miskraam 0,3% is. Dat is toch net iets minder dan 1 op 200 (0,5%). Ook is het bij een vlokkentest net even hoger dan bij een vruchtwaterpunctie.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt de nekplooimeting laten doen zonder na te denken waarom. Stel jezelf de vraag (en bespreek dit met je partner) of je de zwangerschap afbreekt als de uitslag van de vruchtwaterpunctie positief is.



Zo niet, dan zou ik geen vruchtwaterpunctie doen. Mijn gynaecoloog vertelde mij dat eventuele afwijkingen (bv. hartafwijkingen) later in de zwangerschap met een echo vast te stellen zijn.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
quote:jonneke83 schreef op 27 september 2011 @ 09:47:

Ik wil ook graag goed voorbereid zijn voor het geval er iets mis mee is. Maar van de andere kant, dadelijk krijg ik een miskraam terwijl achteraf blijkt dat het gezond is.

Dat is eigenlijk mijn grootste twijfel nog op dit moment.Dat was dus mijn vraag aan de gyn: als ik geen vwp doe en er is iets met het kindje, is dat dan nog vast te stellen, zodat bij de bevalling meteen de nodige artsen klaar kunnen staan? Het antwoord was ja, dat kan via een echo later in de zwangerschap. Een vwp is niet voor niets aan deze termijn gebonden: het idee is dat je de zwangerschap dan nog kan afbreken als er iets niet goed met je kindje blijkt te zijn.
Ga in therapie!
Ik denk toch ook dat ik het liever zou willen weten. Ik zou het wel doen, want anders zou ik bang zijn de rest van de zwangerschap alleen maar te gaan piekeren.

Mocht het een afwijking hebben, kunnen ze het dan nav de punctie zien?

Maar wat een moeilijke keuze waar je voor staat zeg. Ik hoop dat je de keuzen kunt maken die jezelf het beste ligt en dan hoop ik op een hele verdere onbezorgde zwangerschap!
Alle reacties Link kopieren
Mocht het een afwijking hebben, kunnen ze het dan nav de punctie zien?



Ja met een vwp kunnen ze de chromosomen onderzoeken en dus heel veel informatie te weten komen. Natuurlijk niet alles maar wel een heleboel.



Dank je wel voor alle lieve en snelle reacties op dit onderwerp. Het stelt me ergens wel een beetje gerust moet ik zeggen. Al blijft de keuze nog net zo moeilijk natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Lastige situatie, maar ik zou het toch doen. De kans dat het niet goed gaat is beperkt. De rest van je zwangerschap zal ontzettend worden gekleurd door onzekerheid, terwijl weten dat er iets aan de hand is jullie en de artsen al veel voorsprong kan geven bij het bepalen van een behandelplan. Uit eigen ervaring, mijn oudste dochter heeft een aangeboren afwijking, ik was erg blij het te weten en al de nodige voorbereidingen te kunnen treffen!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb in deze zwangerschap een vwp gehad. Reden? Ik wilde met zekerheid weten of het kindje een chromosoomafwijking zou hebben.

Ik wist ook zeker wat ik zou doen als het ook zou blijken te zijn.

Het risico van een miskraam is aanwezig maar ik wilde dat risico wel nemen. Achteraf ben ik ook blij dat ik dit heb gedaan.

Ik ben zeer bewust deze zwangerschap aangegaan en voor dat ik überhaupt zwanger was heb ik over de mogelijke risico's nagedacht. Dit heeft mij dan ook weinig tot geen stress gebracht.

Voor jou is het belangrijk om heel snel te weren wat je zou doen in geval van.

Sterkte
Alle reacties Link kopieren
Je hebt de nekplooimeting laten doen zonder na te denken waarom. Stel jezelf de vraag (en bespreek dit met je partner) of je de zwangerschap afbreekt als de uitslag van de vruchtwaterpunctie positief is



Ja heel naief misschien maar ik hoorde dat meerderen het deden en dacht alles wat je uit kan sluiten kan je uitsluiten. Voor ik zwanger werd heb ik altijd gezegd dat ik het altijd zou houden, ook toen ik het zag op de eerste echo was ik meteen verliefd. Maar stel dat het dadelijk heel erg gehandicapt is en zoals Jesmitsos ook al zei:



Ik heb mezelf altijd voorgehouden dat als ik ooit tijdens mijn zwangerschap zou horen dat mijn kind zwaar gehandicapt is en het kind onnodig moet lijden dat ik de zwangerschap zou beëindigen. Alleen zou ik dat pas doen als onomstotelijk vaststond en dat kan alleen op basis van medisch onderzoek. Ik vind dat een kind wel een menswaardig bestaan moet krijgen met de mogelijkheid om eventueel later ook (semi) zelfstandig door het leven te gaan.



dan weet ik niet meer wat ik zal doen. Ik denk niet dat ik zoiets aan zou kunnen. Maar om dat te weten moet ik inderdaad wel een vwp doen. Dus ik denk, hoe eng ik het ook vindt, dat ik het toch moet doen...
Alle reacties Link kopieren
Wat een moeilijke keuze.. toen ik zwanger was van mijn eerste wilde ik ook koste wat het kost een kind op de wereld zetten. Wij wilde geen onderzoeken omdat wij het toch niet wilde afbreken. Bij de tweede dacht ik daar toch heel anders over. Dan zou ik t.o.v. het broertje al niet meer eerlijk vinden een zwaar gehandicapt(dan heb ik het niet over schisses of down) maar een ernstig gehandicapt kind op de wereld willen zetten.



Inmiddels zijn mijn kinderen al wat ouder en heb ik om mij heen gezien dat er kinderen worden geboren waarbij je je afvraagt of het leven dan nog zin heeft. Die dermate gehandicapt zijn wat overigens pas bij de geboorte geconstateerd wordt. Maar dan denk ik als je dat met 20 weken kunt afbreken kun je ook een hoop kinderleed besparen. Leven met een gehandicapt kind is niet eenvoudig, is heel zwaar ik denk dat dat vaak wordt onderschat.
Kunnen ze ook zien of het 'heel erg' gehandicapt is? Of kunnen ze alleen zien dat het gehandicapt is?

Gaan ze je 100% zekerheid geven over het 'kasplantjesgehalte'?



Want als de mate van gehandicapt zijn voor jou een twijfelpunt is, is dat wel van belang.
Alle reacties Link kopieren
En 20 weken op een heel mensenleven is nog niets natuurlijk. De bonding met een zwangerschap van 20 weken is toch totaal iets anders dan met bijvoorbeeld een kind van een jaar oud. Dat is dan weer iets wat vaker wordt overschat. Is die band die je in 20 weken hebt opgebouwd je meer waard om te doen beslissen dat je je kindje wilt houden dan de ellende die je de rest van je leven staat te wachten.



Wellicht is jouw kindje gezond en maak je je zorgen voor niets, dat kan ook nog het geval zijn. Ik zou in de tijd van nu wel voor de vruchtwaterpunctie kiezen, dat kan ook eventuele onzekerheden weg halen voor de rest van je zwangerschap.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven