De laatste weken, de bemoeizucht.

Nog vijf weken te gaan en de agenda harder nodig dan normaal. Heerlijk die afleiding, maar soms wordt het mij te veel.



Een tijdje geleden heb ik hier ook een bericht geplaatst ivm de vader van het kindje waarbij ADD en PDD NOS is vast gesteld.

We krijgen extra begeleiding hierin voor hem en het consultatiebureau heeft ook afspraken met ons gemaakt en we zien het allemaal zonnig in...

Hier gaat het dus om hulp en advies waar we om gevraagd hebben.



Maar nu een situatie waarbij het lijkt te gaan om overbezorgdheid, maar waarbij ikzelf zwaar het vermoeden heb dat het gaat om eigen belang. En daarbij wordt ook niet geschroomd mij in te zetten!!

Mijn vraag is of jullie ff mee willen lezen. Heb ik gelijk of zie ik beren op de weg?



Mijn schoonzus (zus van mijn vriend) en ik zijn vorig jaar zomer in Brazilië geweest bij de wereld jongeren dagen. We hebben daar vijf dagen in een gezin gelogeerd waar we nog steeds intensief via o.a Facebook contact mee hebben.



Een goede vriendin van dit gastgezin woont nu voor 3 jaar in nederland en zij heeft bijna 2 maanden geleden familie bezocht in brazilie en heeft van onze gastouders ook allemaal cadeaus meegekregen voor ons.



Mijn schoonzus, vriend en ik gaan donderdag de cadeaus ophalen in de buurt van wageningen waar die goede vriendin woont. Wij kennen haar ook heel goed dus dat wordt gezellig!



Mijn schoonzus wil echter perse met de auto, omdat ze zegt dat het voor mij niet meer verantwoord is om dan met de trein te gaan. Mijn vriend en ik zien het probleem niet zo. Als we met de trein gaan, dan ben ik toch ook niet alleen? En we zijn maar een kwartier langer onderweg dan met de auto! Vriendlief en ik vinden de trein ook absoluut geen probleem, schoonzus heeft er een hekel aan.



Maar schoonzus heeft geen auto meer, moet ze van haar ouders lenen. Van schoonmoeder kunnen we hem zo meekrijgen, schoonvader wil het niet hebben, omdat er nooit brandstof in de tank wordt gegooid door haar. Vaak zet ze hem met bijna lege tank weer terug bij haar ouders. Dus ik snap punt van schoonvader wel.



Vriend en ik hebben nu besloten dat het voor ons geen probleem is om met de trein te gaan als de auto niet mee mag. Waarom ruzie maken om de auto als het niet nodig is? Ik heb ook aangegeven bij alle partijen dat trein absoluut geen probleem is. Want durf ik niet meer met de trein, dan ga ik ook niet met de auto. Maar schoonzus en moeder blijven drammen en het is nu weer oorlog!!



Dus... oprecht bezorgdheid om mij of puur eigen belang van schoonzus?

Ga ik ook doen. En als ik het niet meer aandurf om met de trein te gaan, dan stap ik ook niet meer in de auto. Ik ben mss wel hoogzwanger, maar dat betekend niet dat ik beperkt ben om te gaan en staan hoe ik wil.

Vriend zegt al gekscherend 'laat die beperkingen maar aan mij over'.