Zwanger
alle pijlers
De laatste zwangerschapsloodjes: kom er maar uit baby!!!
woensdag 25 april 2012 om 10:18
Ik ben dolblij dat ik zwanger ben en alles goed gaat met de baby en relatief goed gaat met mij, begrijp me niet verkeerd...
Maar oh, die laatste zwangerschapsloodjes.... Nu in de 39e week en de stand by modus begint me een beetje op te breken. Elke nacht ga ik ondanks dat ik het niet wil, toch slapen met de gedachte: zal het deze nacht...?!
Om vervolgens toch wat teleurgesteld de volgende ochtend wakker te worden met een bolle buik. En dan bekruipt me direct de gedachte: zou dan vandaag...?! Ik ben naarstig op zoek naar een slijmprop, analyseer elk krampje in mijn buik en brekende vliezen, al gebeurt dat in de Appie. Al moet ik midden op De Dam bevallen en ingeknipt worden tot mijn navel: I don't care!! Ik verlang zo intens naar mijn baby.
Door bekkenklachten ben ik al 5 weken thuis en behoorlijk beperkt in mijn bewegingsvrijheid. Middag shoppen zit er helaas niet in (misschien maar goed ook haha) en de verveling slaat behoorlijk toe. Daarbij komt dat mijn schoonouders me iets te veel zien als "voortzetstervandedynastie" en bijna elke dag vragen of de baby al in aantocht is en mijn schoonmoeder dramatische smsjes stuurt over 'moed, kracht en vertrouwen' als ze hoort dat ik een steekje voel en me succes wenst 'met broeden'. Erg lief bedoeld allemaal, maar ik heb een dagtaak aan iedereen te woord staan aan de telefoon, per mail of andere berichtjes. Zondag heb ik met vriend afgesproken om even een week NIET zwanger te zijn, wat natuurlijk niet zo werkt haha.
Alle belangstelling is superlief bedoeld en ik ben blij met alle steun en support tot zo ver, maar het wordt me gewoon te veel nu. Vragen als: hou je het nog vol? (ik moet wel...) of opmerkingen als: er is er nog nooit een blijven zitten (die van mij zal de eerste zijn) of 'de baby komt als de tijd rijp is' (I know...) en de uitsmijter: 'geniet er nog maar even van...'(ik geniet niet meer, ik wil mijn kindje!) En als ik niet reageer, is iedeteen in de veronderstelling dat ik aan het bevallen ben en kan ik weeeeer mededelen dat de baby er nog niet is.
Wat ik wil met deze post?! Even lekker klagen denk ik en de laatsteloodjesfrustratie delen met lotgenoten. Tips voor die laatste dagen/weken beetje door te komen zijn ook welkom.
(afpoeiertips voor schoonouders ook btw ben al gewaarschuwd door onlamgs bevallen schoonzusje dat ik op mijn kraambed plechtig bedankt ga worden voor het dragen en baren van Het Kleinkind. Kan ik mijn pokerface vast oefenen haha!)
Maar oh, die laatste zwangerschapsloodjes.... Nu in de 39e week en de stand by modus begint me een beetje op te breken. Elke nacht ga ik ondanks dat ik het niet wil, toch slapen met de gedachte: zal het deze nacht...?!
Om vervolgens toch wat teleurgesteld de volgende ochtend wakker te worden met een bolle buik. En dan bekruipt me direct de gedachte: zou dan vandaag...?! Ik ben naarstig op zoek naar een slijmprop, analyseer elk krampje in mijn buik en brekende vliezen, al gebeurt dat in de Appie. Al moet ik midden op De Dam bevallen en ingeknipt worden tot mijn navel: I don't care!! Ik verlang zo intens naar mijn baby.
Door bekkenklachten ben ik al 5 weken thuis en behoorlijk beperkt in mijn bewegingsvrijheid. Middag shoppen zit er helaas niet in (misschien maar goed ook haha) en de verveling slaat behoorlijk toe. Daarbij komt dat mijn schoonouders me iets te veel zien als "voortzetstervandedynastie" en bijna elke dag vragen of de baby al in aantocht is en mijn schoonmoeder dramatische smsjes stuurt over 'moed, kracht en vertrouwen' als ze hoort dat ik een steekje voel en me succes wenst 'met broeden'. Erg lief bedoeld allemaal, maar ik heb een dagtaak aan iedereen te woord staan aan de telefoon, per mail of andere berichtjes. Zondag heb ik met vriend afgesproken om even een week NIET zwanger te zijn, wat natuurlijk niet zo werkt haha.
Alle belangstelling is superlief bedoeld en ik ben blij met alle steun en support tot zo ver, maar het wordt me gewoon te veel nu. Vragen als: hou je het nog vol? (ik moet wel...) of opmerkingen als: er is er nog nooit een blijven zitten (die van mij zal de eerste zijn) of 'de baby komt als de tijd rijp is' (I know...) en de uitsmijter: 'geniet er nog maar even van...'(ik geniet niet meer, ik wil mijn kindje!) En als ik niet reageer, is iedeteen in de veronderstelling dat ik aan het bevallen ben en kan ik weeeeer mededelen dat de baby er nog niet is.
Wat ik wil met deze post?! Even lekker klagen denk ik en de laatsteloodjesfrustratie delen met lotgenoten. Tips voor die laatste dagen/weken beetje door te komen zijn ook welkom.
(afpoeiertips voor schoonouders ook btw ben al gewaarschuwd door onlamgs bevallen schoonzusje dat ik op mijn kraambed plechtig bedankt ga worden voor het dragen en baren van Het Kleinkind. Kan ik mijn pokerface vast oefenen haha!)
woensdag 25 april 2012 om 10:26
Ha springstof,
Ik ben nu 38'5 week, dus we gaan bijna gelijk op. Gisteravond was ik ervan overtuigd dat het zou gebeuren. Ik kreeg krampjez. Maar nee hoor, zit hier nog met een dikke en rustige buik.
Vind het met name moeilijk dat ik niet weet wanneer ze komt. Als ik nou een datum had, dan zou ik het al makkelijker vinden.
Gelukkig heb ik geen bellende mensen. Merk dat ik me daar ook een beetje voor afsluit.
Vandaag heb ik voor mezelf een relax dag. Ben krantje aan het lezen, koffie aan het drinken en aan het forummen. Heb al gekeken welke slechte programma's ik vanavond ga kijken en misschien trakteer ik mezelf op een film vanmiddag.
Is het trouwens je eerste kind?
Ik ben nu 38'5 week, dus we gaan bijna gelijk op. Gisteravond was ik ervan overtuigd dat het zou gebeuren. Ik kreeg krampjez. Maar nee hoor, zit hier nog met een dikke en rustige buik.
Vind het met name moeilijk dat ik niet weet wanneer ze komt. Als ik nou een datum had, dan zou ik het al makkelijker vinden.
Gelukkig heb ik geen bellende mensen. Merk dat ik me daar ook een beetje voor afsluit.
Vandaag heb ik voor mezelf een relax dag. Ben krantje aan het lezen, koffie aan het drinken en aan het forummen. Heb al gekeken welke slechte programma's ik vanavond ga kijken en misschien trakteer ik mezelf op een film vanmiddag.
Is het trouwens je eerste kind?
woensdag 25 april 2012 om 10:29
Dat "geniet er nog maar even van" zou ik wel serieus nemen hoor ik vond de eerste weken heel moeilijk en verlangde vaak terug naar de rust van geen kind. Ineens kan je niet meer doen wat je zelf wil en moet je rekening houden met een kindje. Nu, na 2,5 maand begin ik pas echt volop te genieten en te wennen aan het moeten zorgen voor haar. Dus die opmerking zou ik ter harte nemen, ook al verheug je je heel erg op de komst van de kleine. Daar kan je nog lang genoeg van genieten
Verder veel succes met de laatste loodjes. Ik vond ze gelukkig niet zo zwaar en voor ik het wist was ze er. Week te vroeg geboren dus daar had ik eigenlijk niet op gerekend haha!
Verder veel succes met de laatste loodjes. Ik vond ze gelukkig niet zo zwaar en voor ik het wist was ze er. Week te vroeg geboren dus daar had ik eigenlijk niet op gerekend haha!
woensdag 25 april 2012 om 10:29
wat heerlijk geschreven! Nog niet herkenbaar, want ben pas net zwanger van de eerste. Maar dat stukje over de Dam en ingeknipt-tot-navel: ik lachte echt mn billen uit mijn broek
Hou het maar lekker even niet vol, een dag alleen maar instorten en klagen schaadt de baby niet
Succes met het baren van Het Kleinkind!
x Spruit
Hou het maar lekker even niet vol, een dag alleen maar instorten en klagen schaadt de baby niet
Succes met het baren van Het Kleinkind!
x Spruit
woensdag 25 april 2012 om 10:30
woensdag 25 april 2012 om 10:32
quote:Springstof schreef op 25 april 2012 @ 10:18:
. Elke nacht ga ik ondanks dat ik het niet wil, toch slapen met de gedachte: zal het deze nacht...?!
Om vervolgens toch wat teleurgesteld de volgende ochtend wakker te worden met een bolle buik.
Het zou toch ook wat zijn als je 's ochtends wakker wordt, je buik is weg en je zoon/dochter brengt je net een ontbijtje op bed, "ja mam, ik was er al een tijdje, maar je lag zo lekker te slapen dat we je maar niet wakker hebben gemaakt".
sorry.. levendige fantasie..
. Elke nacht ga ik ondanks dat ik het niet wil, toch slapen met de gedachte: zal het deze nacht...?!
Om vervolgens toch wat teleurgesteld de volgende ochtend wakker te worden met een bolle buik.
Het zou toch ook wat zijn als je 's ochtends wakker wordt, je buik is weg en je zoon/dochter brengt je net een ontbijtje op bed, "ja mam, ik was er al een tijdje, maar je lag zo lekker te slapen dat we je maar niet wakker hebben gemaakt".
sorry.. levendige fantasie..
woensdag 25 april 2012 om 10:34
Ha ivetje, jij ook hier?
Helemaal mee eens dat het in de kraamtijd gedaan is met de rust. Wat vond ik dat zwaar. Gebroken nachten, gesloopt lichaam en dan die hormonen! De achtbaan in sixflags is er niets bij.
Het duurde bij mijn eerste ook zijn 2,5 maand voordat ik enigszins een ritme in de verzorging had. Hoop dat nu iets sneller voor elkaar te krijgen.
Helemaal mee eens dat het in de kraamtijd gedaan is met de rust. Wat vond ik dat zwaar. Gebroken nachten, gesloopt lichaam en dan die hormonen! De achtbaan in sixflags is er niets bij.
Het duurde bij mijn eerste ook zijn 2,5 maand voordat ik enigszins een ritme in de verzorging had. Hoop dat nu iets sneller voor elkaar te krijgen.
woensdag 25 april 2012 om 10:34
Haha Nicky, mooie tip!
Ik ben er echt te nuchter voor geloof ik, alsof ik mijn dochter voor hen op de wereld heb gezet. Come on!
Paque: thanx!! Gelukkig wonen ze op 2u reisafstand en komen ze niet vaak op bezoek. Het zijn verder schatten overigens, hoor. Maaar nu is het even te veel. Ze willen het liefst dat we bellen als het 'goed op gang is' zodat ze vast in de auto kunnen stappen. Ik heb ze direct duidelijk gemaakt dat ik in alle rust beval en we daarna pas bellen. Stel je voor, schoonmoeder die me onder luide aanmoediging vanaf de gang de laatste persweeen doorhelpt: blijven broeden, komop!! *gruwel*
Cassa dat is ook naar, totale desinteresse... Waarom is dat?!
Ik ben er echt te nuchter voor geloof ik, alsof ik mijn dochter voor hen op de wereld heb gezet. Come on!
Paque: thanx!! Gelukkig wonen ze op 2u reisafstand en komen ze niet vaak op bezoek. Het zijn verder schatten overigens, hoor. Maaar nu is het even te veel. Ze willen het liefst dat we bellen als het 'goed op gang is' zodat ze vast in de auto kunnen stappen. Ik heb ze direct duidelijk gemaakt dat ik in alle rust beval en we daarna pas bellen. Stel je voor, schoonmoeder die me onder luide aanmoediging vanaf de gang de laatste persweeen doorhelpt: blijven broeden, komop!! *gruwel*
Cassa dat is ook naar, totale desinteresse... Waarom is dat?!
woensdag 25 april 2012 om 10:36
quote:Mambo schreef op 25 april 2012 @ 10:30:
Haha, herkenbaar.. Die laatste dagen (positief blijven) zijn best zwaar. Maar al die telefoontjes?! Hoplakee, telefoon uitzetten. Of eerst even kijken wie er belt en dan alsnog niet opnemen.
Ook gehoord: ja hoor, en hij heet Jan. En dan ophangen .
Ha,ha, dat doe ik dus ook. Had gisteren als resultaat dat manlief 9! Keer gebeld had in een uur. En ook nog naar de crèche of ik zoontje al had opgehaald.
Dat had ik, we waren even buiten aan het spelen. Telefoon lag binnen.
Haha, herkenbaar.. Die laatste dagen (positief blijven) zijn best zwaar. Maar al die telefoontjes?! Hoplakee, telefoon uitzetten. Of eerst even kijken wie er belt en dan alsnog niet opnemen.
Ook gehoord: ja hoor, en hij heet Jan. En dan ophangen .
Ha,ha, dat doe ik dus ook. Had gisteren als resultaat dat manlief 9! Keer gebeld had in een uur. En ook nog naar de crèche of ik zoontje al had opgehaald.
Dat had ik, we waren even buiten aan het spelen. Telefoon lag binnen.
woensdag 25 april 2012 om 10:37
Ik voel met je mee! Echt. Ben nu 39,5 week zwanger, en voel ook de hete adem van mijn ouders en schoonouders in mijn nek. Allemaal heel lief, fijn dat ze zo betrokken zijn. Fijn dat mijn kind vier liefhebbende grootouders op zich heeft wachten, maar kunnen ze me alsjeblieft met rust laten?! Ik weet dat het spannend voor ze is, maar echt, voor ons is het nog veel spannender.
Maar goed, ligt ook aan mij. Ik ben zo verschrikkelijk zwanger, en ik kan niet zo veel meer hebben. Geen ernstige bekkenklachten, maar mijn kind zit echt in de weg in mijn lijf, en zo soepel gaat het allemaal niet meer.
Ik verwacht overigens niet Officieel Bedankt te worden, dat dan weer niet. Zou mijn gezicht niet in de plooi kunnen houden...
Sterkte met de laatste loodjes.
Maar goed, ligt ook aan mij. Ik ben zo verschrikkelijk zwanger, en ik kan niet zo veel meer hebben. Geen ernstige bekkenklachten, maar mijn kind zit echt in de weg in mijn lijf, en zo soepel gaat het allemaal niet meer.
Ik verwacht overigens niet Officieel Bedankt te worden, dat dan weer niet. Zou mijn gezicht niet in de plooi kunnen houden...
Sterkte met de laatste loodjes.
woensdag 25 april 2012 om 10:39
Ik heb toendertijd op mijn facebook pagina gezet..
Baby is niet onderweg , maar ik wil terug trekken in mijn coconnetje en ik meld mij wel weer wanneer ik er zin aan heb of wanneer baby er is. Ook stukje tekst erbij dat ik niet op iedereen ga reageren maar dat dit gewoon een mededeling is en dat alle smsjes , telefoontjes e.d. zinloos is want ik reageer toch niet.
Moet zeggen op schoonmoeder , moeder , zusje en schoonzusje na heeft niemand mij meer gesmst en gebeld. Moeder en schoonmoeder belden elke dag rond 14uur smiddags. Vaste afspaak of ik belde hun. Alleen af en toe op Facebook kwamen er wat vragen e.d. die heb ik keurig beantwoord. En och dat gaf toch zo'n rust.. Heerlijk gewoon.
Baby is niet onderweg , maar ik wil terug trekken in mijn coconnetje en ik meld mij wel weer wanneer ik er zin aan heb of wanneer baby er is. Ook stukje tekst erbij dat ik niet op iedereen ga reageren maar dat dit gewoon een mededeling is en dat alle smsjes , telefoontjes e.d. zinloos is want ik reageer toch niet.
Moet zeggen op schoonmoeder , moeder , zusje en schoonzusje na heeft niemand mij meer gesmst en gebeld. Moeder en schoonmoeder belden elke dag rond 14uur smiddags. Vaste afspaak of ik belde hun. Alleen af en toe op Facebook kwamen er wat vragen e.d. die heb ik keurig beantwoord. En och dat gaf toch zo'n rust.. Heerlijk gewoon.
woensdag 25 april 2012 om 10:40
Hier ook in week 39, 38.3 om precies te zijn.
Verlangen naar de baby: check!
Met als groot verschil dat ik al weet dat ik hem vrijdag ga ontmoeten, want ik ga bevallen met een geplande keizersnee.
Ik heb juist de neiging om mijn benen tegen elkaar te houden zodat ie niet nog even besluit om zich te melden vandaag of morgen.
Maar het zat zijn van de zwangerschap herken ik enorm. Ik wil mezelf weer zijn! (en ja, ik weet dat dat niet op dag 1 is, heb al een kindje en het duurt echt wel even). Die buik zit me zo in de weg en ik verlang ook enorm naar mijn zoontje.
SChoonouders: niet herkenbaar, de mijne zijn geïnteresseerd doch op gepaste afstand. Ze komen wel een aantal dagen oudste dochter vermaken als ik nog in het ziekenhuis ben, zodat man bij mij kan zijn. Heb ze wel vriendelijk verzocht te vertrekken zodra ik ontslagen ben maar dat begrijpen ze prima.
(dit overigens wel na een enorm meningsverschil bij geboorte dochter, toen zijn ze op vakantie gegaan terwijl ik doodziek was en dochter op de neonatologie lag.)
Anyway: veel sterkte met wachten, ik zal niet zeggen 'geniet er nog maar even van'.. Kan dat zelf ook niet meer horen!
Verlangen naar de baby: check!
Met als groot verschil dat ik al weet dat ik hem vrijdag ga ontmoeten, want ik ga bevallen met een geplande keizersnee.
Ik heb juist de neiging om mijn benen tegen elkaar te houden zodat ie niet nog even besluit om zich te melden vandaag of morgen.
Maar het zat zijn van de zwangerschap herken ik enorm. Ik wil mezelf weer zijn! (en ja, ik weet dat dat niet op dag 1 is, heb al een kindje en het duurt echt wel even). Die buik zit me zo in de weg en ik verlang ook enorm naar mijn zoontje.
SChoonouders: niet herkenbaar, de mijne zijn geïnteresseerd doch op gepaste afstand. Ze komen wel een aantal dagen oudste dochter vermaken als ik nog in het ziekenhuis ben, zodat man bij mij kan zijn. Heb ze wel vriendelijk verzocht te vertrekken zodra ik ontslagen ben maar dat begrijpen ze prima.
(dit overigens wel na een enorm meningsverschil bij geboorte dochter, toen zijn ze op vakantie gegaan terwijl ik doodziek was en dochter op de neonatologie lag.)
Anyway: veel sterkte met wachten, ik zal niet zeggen 'geniet er nog maar even van'.. Kan dat zelf ook niet meer horen!
woensdag 25 april 2012 om 10:42
woensdag 25 april 2012 om 10:43
Ik zou trouwens niemand laten weten dat het begonnen is/goed op gang is.
Want ook goed op gang wil niet zeggen dat de baby er zo maar is, en dan zit je met die mensen in huis of op de gang van het ziekenhuis.
Als het kind er is is het nog vroeg genoeg om te bellen. Nadat je eerst zelf een uurtje samen met je man naar je baby hebt gekeken.
Want ook goed op gang wil niet zeggen dat de baby er zo maar is, en dan zit je met die mensen in huis of op de gang van het ziekenhuis.
Als het kind er is is het nog vroeg genoeg om te bellen. Nadat je eerst zelf een uurtje samen met je man naar je baby hebt gekeken.
woensdag 25 april 2012 om 10:45
woensdag 25 april 2012 om 10:46
Ivetje ik snap wel wat je bedoelt maar met vooruitwerkende kracht genieten is knap lastig moet ik zeggen. Over het algemeen word je zwanger omdat je een kindje wil en niet omdat je het zwanger zijn zelf zo leuk vind, toch?! (is leuke bijkomstigheid, dat wel) Dus ik verlang naar het moment dat ze er is, ongeacht wat daarbij komt kijken.
Stop79: goede tip!!!
Stop79: goede tip!!!
