Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
dinsdag 11 oktober 2011 om 06:50
quote:MagiC_ schreef op 10 oktober 2011 @ 21:16:
Merel, ik kan me goed voorstellen dat het je een dubbel gevoel geeft. Zekerheid (overgang) had rust kunnen geven... Knuffel meisje, ik leef echt met je mee!
Dat is ook precies waarom een beetje teleurgesteld ben Je slaat de spijker op zijn kop.
Had gisteren ongesteld moeten worden en ben het nog niet.. Ga je toch weer malen..
Merel, ik kan me goed voorstellen dat het je een dubbel gevoel geeft. Zekerheid (overgang) had rust kunnen geven... Knuffel meisje, ik leef echt met je mee!
Dat is ook precies waarom een beetje teleurgesteld ben Je slaat de spijker op zijn kop.
Had gisteren ongesteld moeten worden en ben het nog niet.. Ga je toch weer malen..
dinsdag 11 oktober 2011 om 08:42
@Ginger: ik heb net je blog weer even gelezen....Ik ken een paragnoste waar ik vanaf 2006 al kom. Zij heeft mij ooit verteld dat kinderen hun ouders uitkiezen. Ik stel mij dat altijd zo voor dat er een heel leger kindjes op een wolk zitten en als het tijd voor een kindje is om af te dalen, dat ze allemaal over de rand kijken of ze een leuk gezin zien om die mensen blij te maken. Zo heb ik mijzelf getroost, de maanden dat het niet lukte. Dat ons kindje er nog niet klaar voor was....Ik zeg het ook vaak tegen Greysbaby, dat hij een goed gezin heeft uitgekozen, dat hier vreselijk veel liefde is, dat hij nergens meer kusjes en knuffels had kunnen krijgen dan hier....
Dat dacht ik dus meteen toen ik je verhaaltje las over die meisjes. En toen ik de foto zag van je taartjes. Er komt een dag dat er een kindje aan jouw been hangt, er komt een dag dat jij taartjes maakt met je kindje! Ik gun het jou zo want volgens mij ben jij een onwijs leuke moeder (wel een beetje gek maar ja; dat vinden kinderen natuurlijk wel hartstikke leuk. Totdat ze 13 zijn.....)
Hang in there, meisje! Jouw tijd komt! Dat moet gewoon! En in the meantime heb je een onwijs leuke kerel die je nog helemaal in moet wijden in de geheimen van het land van de sprookjes .....
Dat dacht ik dus meteen toen ik je verhaaltje las over die meisjes. En toen ik de foto zag van je taartjes. Er komt een dag dat er een kindje aan jouw been hangt, er komt een dag dat jij taartjes maakt met je kindje! Ik gun het jou zo want volgens mij ben jij een onwijs leuke moeder (wel een beetje gek maar ja; dat vinden kinderen natuurlijk wel hartstikke leuk. Totdat ze 13 zijn.....)
Hang in there, meisje! Jouw tijd komt! Dat moet gewoon! En in the meantime heb je een onwijs leuke kerel die je nog helemaal in moet wijden in de geheimen van het land van de sprookjes .....
dinsdag 11 oktober 2011 om 09:15
Greys niet aanvallend bedoelt hoor maar ik vind wat jij hierboven schrijft best moeilijk. Want hoe zit het dan met de mensen bij wie het nooit lukt...... Is er dan geen kindje wat hun vanaf het wolkje leuk genoeg vindt... dat is dan toch heel akelig...
Merel, dikke knuffel voor jou. Wat is het naar als je lijf je zo voor de gek houdt zonder aanleiding. Ik vind jou echt zo ongelofelijk dapper, echt je bent een held hoor! En je man ook trouwens!
KK hoe is het met jou vandaag? Hoe voel je je?
Yamuna, ook voor jou een dikke knuffel voor onder je steen. Ik duim dat je snel positief mag testen. Iedereen hier trouwens!!!
over die punctie. Ik heb er gelukkig nooit 1 gehad maar man wat zag ik daar op voorhand al tegenop... Het lijkt mij echt vreselijk namelijk en als ik dan die verhalen hier lees word je daar natuurlijk niet echt vrolijk van. Ik vind het knap dat sommige van jullie het allemaal maar gewoon ondergaan zonder echte pijnstilling of wat dan ook.
Ik vraag me af of het bij technisch gezien mogelijk was geweest zonder pijnstilling. Tijdens mijn kijkoperatie is namelijk gezien dat mijn eierstokken achter mijn baarmoeder gevouwen liggen. Dus niet netjes links en rechts. Ik was ook zeer lastig te echo-en. Handig zulke eierstokken!! Misschien dat ze nu door de zwangerschap goed gaan liggen??
xx Floortje
Merel, dikke knuffel voor jou. Wat is het naar als je lijf je zo voor de gek houdt zonder aanleiding. Ik vind jou echt zo ongelofelijk dapper, echt je bent een held hoor! En je man ook trouwens!
KK hoe is het met jou vandaag? Hoe voel je je?
Yamuna, ook voor jou een dikke knuffel voor onder je steen. Ik duim dat je snel positief mag testen. Iedereen hier trouwens!!!
over die punctie. Ik heb er gelukkig nooit 1 gehad maar man wat zag ik daar op voorhand al tegenop... Het lijkt mij echt vreselijk namelijk en als ik dan die verhalen hier lees word je daar natuurlijk niet echt vrolijk van. Ik vind het knap dat sommige van jullie het allemaal maar gewoon ondergaan zonder echte pijnstilling of wat dan ook.
Ik vraag me af of het bij technisch gezien mogelijk was geweest zonder pijnstilling. Tijdens mijn kijkoperatie is namelijk gezien dat mijn eierstokken achter mijn baarmoeder gevouwen liggen. Dus niet netjes links en rechts. Ik was ook zeer lastig te echo-en. Handig zulke eierstokken!! Misschien dat ze nu door de zwangerschap goed gaan liggen??
xx Floortje
dinsdag 11 oktober 2011 om 09:18
Oh Greys geloof jij dat echt? Ik vind het best wel een vreemde redenering... Als iemand dus nooit een kindje krijgt, zijn die dan niet leuk of lief genoeg? Ik kan me voorstellen dat het een mooie gedachte is als je eenmaal een kindje hebt, maar ik vind het best wel kwetsend voor mensen die met lege handen achterblijven..
Merel, het lijkt me Zo lastig voor jou meid. Ik duim toch elke maand voor je. Als ik toch van iemand een zwangerschapsaankondiging hoop te lezen..
Merel, het lijkt me Zo lastig voor jou meid. Ik duim toch elke maand voor je. Als ik toch van iemand een zwangerschapsaankondiging hoop te lezen..
dinsdag 11 oktober 2011 om 09:25
@Floortje en Eva: ja, sorry. Jullie hebben gelijk. Dat is alleen maar leuk op het moment dat je zwanger bent of al een kind hebt gekregen. Natuurlijk bedoel ik het zo helemaal niet.
Het is ook zo moeilijk om iemand te supporten (inclusief jezelf) of op te peppen. Het is namelijk niet uit te leggen waarom de grootste debielen gewoon maar kinderen krijgen en andere mensen die er de hele wereld voor over hebben gewoon keihard niet! Ik kan natuurlijk zeggen dat het gewoon nog geen tijd is als iemand of ik een kind krijg maar mijn God, sommige mensen moeten wel verdomd lang wachten en soms zelfs helemaal tevergeefs.
Nee, het spijt me. Dat is helemaal geen leuke opmerking van mij!
Sorry sorry sorry!
Het is ook zo moeilijk om iemand te supporten (inclusief jezelf) of op te peppen. Het is namelijk niet uit te leggen waarom de grootste debielen gewoon maar kinderen krijgen en andere mensen die er de hele wereld voor over hebben gewoon keihard niet! Ik kan natuurlijk zeggen dat het gewoon nog geen tijd is als iemand of ik een kind krijg maar mijn God, sommige mensen moeten wel verdomd lang wachten en soms zelfs helemaal tevergeefs.
Nee, het spijt me. Dat is helemaal geen leuke opmerking van mij!
Sorry sorry sorry!
dinsdag 11 oktober 2011 om 09:29
dinsdag 11 oktober 2011 om 09:29
Het is trouwens een goede om voor te leggen aan de paragnoste waar ik af en toe kom. Ik ben helemaal niet zweverig. Ik ging ooit naar haar toe met het gevoel van 'leuk, ben benieuwd'... en ik kwam zwaar onder de indruk bij haar vandaan. Ik ga er soms 2 x per jaar naar toe en echt, tot nu toe klopt alles. Door haar durfde ik er ook 2 terug te laten plaatsen, 1,5 jaar geleden en had ik de rust in mij om te weten dat we inderdaad een kind zouden krijgen. Ook al leef je dan nog steeds in spanning en ben je nog steeds bang dat er onderweg iets fout gaat maar toch.....
Ik denk dat zij zoiets zegt dat er een andere weg te bewandelen is; misschien zijn sommige stellen meant to be adoptieouders of zo... Ik heb het antwoord er niet op maar wat het ook is; het blijft natuurlijk super onuitstaanbaar en frustrerend en oneerlijk!
Ik denk dat zij zoiets zegt dat er een andere weg te bewandelen is; misschien zijn sommige stellen meant to be adoptieouders of zo... Ik heb het antwoord er niet op maar wat het ook is; het blijft natuurlijk super onuitstaanbaar en frustrerend en oneerlijk!
dinsdag 11 oktober 2011 om 09:31
Zo'n verhaal als Greys heb ik ook wel eens gehoord. En ik vind het vreselijk kwetsend. Alsof er geen kindje bestaat dat ons leuk genoeg vindt als ouders...
Merel
Ja, zekerheid was wel fijn geweest, hoe vervelend het nieuws dan ook zou zijn. En dan ook weer overtijd... Pffff.... En dan ga je toch weer hopen. Wat slopend moet dat zijn voor je!
Yam
Dat je onder een steen zat wist ik wel. Maar dure woorden voor overspannen? Die zag ik niet aankomen... Pas je wel een beetje op jezelf?
En muisz? Hoe is het bij jou?
En peggy, haiti, loekie, missA, sophy, jusa?
En aaatje?
Het laatste wat we van jjw hoorden was dat het niet goed ging met haar relatie. Mijn gevoel zegt dat ze daar genoeg aan heeft en zich daarom niet meer meld. Maar ik hoop gewoon dat ik het fout heb... (En dat het dus gewoon hartstikke goed met haar en haar vriend gaat)
Merel
Ja, zekerheid was wel fijn geweest, hoe vervelend het nieuws dan ook zou zijn. En dan ook weer overtijd... Pffff.... En dan ga je toch weer hopen. Wat slopend moet dat zijn voor je!
Yam
Dat je onder een steen zat wist ik wel. Maar dure woorden voor overspannen? Die zag ik niet aankomen... Pas je wel een beetje op jezelf?
En muisz? Hoe is het bij jou?
En peggy, haiti, loekie, missA, sophy, jusa?
En aaatje?
Het laatste wat we van jjw hoorden was dat het niet goed ging met haar relatie. Mijn gevoel zegt dat ze daar genoeg aan heeft en zich daarom niet meer meld. Maar ik hoop gewoon dat ik het fout heb... (En dat het dus gewoon hartstikke goed met haar en haar vriend gaat)
dinsdag 11 oktober 2011 om 09:31
Alle uitslagen zijn denk ik vandaag wel bekend en ik heb geen idee wanneer de gynaecoloog een teamoverleg heeft, zal wel elke maandag zijn... maar hij zei tegen mij dat hij zou bellen en ik neem aan of eind van deze week, of uiterlijk begin volgende week. Heel spannend.
Ik heb geen idee of het ons nog gegeven is; alle omstandigheden zijn misschien wel in orde maar goed, dat geeft natuurlijk helemaal geen garanties!
Ik heb totaal geen rust en ik voel er niet goed over. Moet ook echt mijn best doen om niet chagrijnig te zijn en tralalala naar de kinderen toe te blijven... Ik vind dit al vreselijk, laat staan wat andere hier mee moeten maken. Is echt killing!!!!
Ik heb geen idee of het ons nog gegeven is; alle omstandigheden zijn misschien wel in orde maar goed, dat geeft natuurlijk helemaal geen garanties!
Ik heb totaal geen rust en ik voel er niet goed over. Moet ook echt mijn best doen om niet chagrijnig te zijn en tralalala naar de kinderen toe te blijven... Ik vind dit al vreselijk, laat staan wat andere hier mee moeten maken. Is echt killing!!!!
dinsdag 11 oktober 2011 om 09:34
Karan, ik snap heel goed wat je bedoelt hoor! En natuurlijk zijn jullie lief genoeg als ouders! De wereld is gewoon niet eerlijk! Dat valt ook wel in het STOM rijtje.
Grey het overleg is vanwege je leeftijd? Of ze het daarom nog aandurven toch? Weet je wat jullie gaan doen als het antwoord nee is? Gaan jullie dan verder kijken of gaan jullie dan proberen een manier te vinden ermee om te gaan?
Grey het overleg is vanwege je leeftijd? Of ze het daarom nog aandurven toch? Weet je wat jullie gaan doen als het antwoord nee is? Gaan jullie dan verder kijken of gaan jullie dan proberen een manier te vinden ermee om te gaan?
dinsdag 11 oktober 2011 om 09:39
Het geeft niet Greys, gelukkig snap je ons punt ook. Zenuwslopend dat wachten, hopelijk krijg je snel goed nieuws.
Ik ben vandaag 'ongesteld' geworden, duurt dat net zo lang als een gewone menstruatie? Vrijdag uitgangsecho en dan hopelijk starten met Gonal F, alleen beetje jammer dat ik de deca ook moet blijven spuiten, ik wil niet klagen maar ik vind het zulke rot naalden.
Ik ben vandaag 'ongesteld' geworden, duurt dat net zo lang als een gewone menstruatie? Vrijdag uitgangsecho en dan hopelijk starten met Gonal F, alleen beetje jammer dat ik de deca ook moet blijven spuiten, ik wil niet klagen maar ik vind het zulke rot naalden.
dinsdag 11 oktober 2011 om 09:41
dinsdag 11 oktober 2011 om 10:17
quote:Floortje_1981 schreef op 11 oktober 2011 @ 09:34:
Grey het overleg is vanwege je leeftijd? Of ze het daarom nog aandurven toch? Weet je wat jullie gaan doen als het antwoord nee is? Gaan jullie dan verder kijken of gaan jullie dan proberen een manier te vinden ermee om te gaan?Ja, dat is vanwege mijn leeftijd. In mei / juni 2010 had ik al niet zo veel eitjes, en we zijn nu natuurlijk weer een tijdje verder en inmiddels ben ik net 43 jaar geworden. Greysman kan zich niet voorstellen dat het nu opeens niet meer goed genoeg is allemaal maar ja, er kan natuurlijk veel gebeuren in een jaar tijd. Anderhalf jaar want die kleine is alweer 8 maanden!
De gynaecoloog had toen ook al zoiets van 'mmm...' maar vond het wel een poging waard. Omdat alles verder goed was; medisch gezien bedoel ik. Poging 1 was meteen raak. Wat mij nu een beetje beangstigt is dat ik nu 4 x bloed heb moeten laten prikken en op basis daarvan gaat hij een inschatting maken. Die man is helemaal geweldig en heeft een dijk van ervaring dus natuurlijk zal hij wel alles in overweging nemen, ook dat waarden weleens fluctueren per maand en natuurlijk zal hij ook in ogenschouw nemen dat het de vorige keer meteen is gelukt maar toch....Het feit dat hij nu niet zei dat ik gewoon mee kon gaan draaien als het kon maakt mij bang. Hij wilde eerst al die onderzoeken voordat hij daar dus een uitspraak over gaat doen. Rationeel weet ik natuurlijk ook heus wel dat dat alleen maar goed is, want wat heb ik er aan als ik er aan begin terwijl de kans van slagen echt minimaal is? Vorige keer was ik zwaar pissed toen mij weer gezegd werd dat de waarden niet goed genoeg waren. Toen zei ik dat ik er niet jonger op zou worden en dat ik mij dus ook niet kon voorstellen dat het uberhaupt nog beter zou gaan worden. Gelukkig moest ik een maand wachten want stel je voor dat je het wel gaat doen, zo'n punctie (hell) moet ondergaan terwijl het niet optimaal is... Was blij dat ik een maand had moeten wachten achteraf. Maar dat is natuurlijk altijd achteraf.
Als het een nee is, weet ik het niet. Aan de ene kant heb ik zo veel fiducie in deze man, en als hij er al geen heil in ziet, heeft het dan zin om naar een ander ziekenhuis te gaan?
Greysman laat het aan mij over; die wil zo ver gaan als ik kan, als verantwoord is, als ik wil. Ik moet het per slot van rekening allemaal ondergaan. Maar ik zei al tegen hem: al is de kans van slagen 10% dan wil ik het zeker allemaal doen! Hij was erg blij met die opmerking. Ik wil gewoon alles gedaan hebben wat in mijn macht ligt want als het dan niet lukt, dan heb ik pas rust, kan ik het verwerken en verder gaan....
Ik hoop wel dat ik nog bij machte ben als hij met een nee belt om te vragen waarom niet, of er nog iets mogelijk is, of ik iets anders kan ondernemen etc. etc. Ik ben namelijk bang dat ik, terwijl ik super extravert ben normaliter, dichtklap en een potje ga janken zodra ik hem gedag heb gezegd.....
Grey het overleg is vanwege je leeftijd? Of ze het daarom nog aandurven toch? Weet je wat jullie gaan doen als het antwoord nee is? Gaan jullie dan verder kijken of gaan jullie dan proberen een manier te vinden ermee om te gaan?Ja, dat is vanwege mijn leeftijd. In mei / juni 2010 had ik al niet zo veel eitjes, en we zijn nu natuurlijk weer een tijdje verder en inmiddels ben ik net 43 jaar geworden. Greysman kan zich niet voorstellen dat het nu opeens niet meer goed genoeg is allemaal maar ja, er kan natuurlijk veel gebeuren in een jaar tijd. Anderhalf jaar want die kleine is alweer 8 maanden!
De gynaecoloog had toen ook al zoiets van 'mmm...' maar vond het wel een poging waard. Omdat alles verder goed was; medisch gezien bedoel ik. Poging 1 was meteen raak. Wat mij nu een beetje beangstigt is dat ik nu 4 x bloed heb moeten laten prikken en op basis daarvan gaat hij een inschatting maken. Die man is helemaal geweldig en heeft een dijk van ervaring dus natuurlijk zal hij wel alles in overweging nemen, ook dat waarden weleens fluctueren per maand en natuurlijk zal hij ook in ogenschouw nemen dat het de vorige keer meteen is gelukt maar toch....Het feit dat hij nu niet zei dat ik gewoon mee kon gaan draaien als het kon maakt mij bang. Hij wilde eerst al die onderzoeken voordat hij daar dus een uitspraak over gaat doen. Rationeel weet ik natuurlijk ook heus wel dat dat alleen maar goed is, want wat heb ik er aan als ik er aan begin terwijl de kans van slagen echt minimaal is? Vorige keer was ik zwaar pissed toen mij weer gezegd werd dat de waarden niet goed genoeg waren. Toen zei ik dat ik er niet jonger op zou worden en dat ik mij dus ook niet kon voorstellen dat het uberhaupt nog beter zou gaan worden. Gelukkig moest ik een maand wachten want stel je voor dat je het wel gaat doen, zo'n punctie (hell) moet ondergaan terwijl het niet optimaal is... Was blij dat ik een maand had moeten wachten achteraf. Maar dat is natuurlijk altijd achteraf.
Als het een nee is, weet ik het niet. Aan de ene kant heb ik zo veel fiducie in deze man, en als hij er al geen heil in ziet, heeft het dan zin om naar een ander ziekenhuis te gaan?
Greysman laat het aan mij over; die wil zo ver gaan als ik kan, als verantwoord is, als ik wil. Ik moet het per slot van rekening allemaal ondergaan. Maar ik zei al tegen hem: al is de kans van slagen 10% dan wil ik het zeker allemaal doen! Hij was erg blij met die opmerking. Ik wil gewoon alles gedaan hebben wat in mijn macht ligt want als het dan niet lukt, dan heb ik pas rust, kan ik het verwerken en verder gaan....
Ik hoop wel dat ik nog bij machte ben als hij met een nee belt om te vragen waarom niet, of er nog iets mogelijk is, of ik iets anders kan ondernemen etc. etc. Ik ben namelijk bang dat ik, terwijl ik super extravert ben normaliter, dichtklap en een potje ga janken zodra ik hem gedag heb gezegd.....
dinsdag 11 oktober 2011 om 10:24
[quote]Karan schreef op 11 oktober 2011 @ 09:31:
Zo'n verhaal als Greys heb ik ook wel eens gehoord. En ik vind het vreselijk kwetsend. Alsof er geen kindje bestaat dat ons leuk genoeg vindt als ouders...
Karan, ik vind het echt super stom van mezelf dat ik dat hier heb gezegd. Ik zat puur met het verhaal van Ginger na het lezen van haar blog in mijn hoofd.
Ik zat net in de auto om snel een boodschap te doen en toen dacht ik ook 'tsjeesus, hoe bot kan ik zijn zeg.....'
Je snapt hopelijk wel na alles wat je van mij gelezen hebt dat ik ontzettend begaan ben met jullie allemaal. Gisteren bij de gynaecoloog kwam er een stel van de ivf afdeling. Ik was enorm onder de indruk (volgens mij had ze net een punctie gehad), en voelde me ongemakkelijk omdat ik met die kleine daar stond. Ik kan er niets aan doen, het is super kut en confronterend want overal zijn zwangere vrouwen en kindjes dus je wordt continu geconfronteerd met dit feit maar ik leef wel echt heel erg mee. Je moet eens weten hoe vaak ik boos en verdrietig ben. Toen ik het verhaal van Dolfijn las, heb ik heel wat tranen gelaten. Laatst nog toen ik naar die kleine lag te kijken en Greysman vroeg wat ik dacht, snikte ik ook dat ik wil dat zij dit ook mee gaat maken, dat het toch niet kan zijn dat wij gewoon 3 gezonde kinderen hebben gekregen en dat zij niet eens gezegend wordt met 1 kindje?
En echt hoor, ik heb het een kennis ook gezegd: als ik iemand zou kunnen helpen, zou ik het onmiddellijk doen. Ook een punctie!
Dus nogmaals: sorry voor die ongelooflijk stomme beeldschetsing.
Ik weet ook niet waarom dit soort dingen bepaalde mensen niet gegund zijn. Er is gewoon geen reden voor. Waarom kan mijn vriendin geen kind krijgen? Is dat omdat er een kindje in een tehuis ergens op de wereld voor haar bestemd is?
Of moet het gewoon zo zijn dat ze een ander pad in haar leven op moet?
Soms kan je niet eens je lichaam de schuld geven want bij sommigen lijkt er helemaal niets mis te zijn dus wat het dan is?
Ik weet het niet....
Zo'n verhaal als Greys heb ik ook wel eens gehoord. En ik vind het vreselijk kwetsend. Alsof er geen kindje bestaat dat ons leuk genoeg vindt als ouders...
Karan, ik vind het echt super stom van mezelf dat ik dat hier heb gezegd. Ik zat puur met het verhaal van Ginger na het lezen van haar blog in mijn hoofd.
Ik zat net in de auto om snel een boodschap te doen en toen dacht ik ook 'tsjeesus, hoe bot kan ik zijn zeg.....'
Je snapt hopelijk wel na alles wat je van mij gelezen hebt dat ik ontzettend begaan ben met jullie allemaal. Gisteren bij de gynaecoloog kwam er een stel van de ivf afdeling. Ik was enorm onder de indruk (volgens mij had ze net een punctie gehad), en voelde me ongemakkelijk omdat ik met die kleine daar stond. Ik kan er niets aan doen, het is super kut en confronterend want overal zijn zwangere vrouwen en kindjes dus je wordt continu geconfronteerd met dit feit maar ik leef wel echt heel erg mee. Je moet eens weten hoe vaak ik boos en verdrietig ben. Toen ik het verhaal van Dolfijn las, heb ik heel wat tranen gelaten. Laatst nog toen ik naar die kleine lag te kijken en Greysman vroeg wat ik dacht, snikte ik ook dat ik wil dat zij dit ook mee gaat maken, dat het toch niet kan zijn dat wij gewoon 3 gezonde kinderen hebben gekregen en dat zij niet eens gezegend wordt met 1 kindje?
En echt hoor, ik heb het een kennis ook gezegd: als ik iemand zou kunnen helpen, zou ik het onmiddellijk doen. Ook een punctie!
Dus nogmaals: sorry voor die ongelooflijk stomme beeldschetsing.
Ik weet ook niet waarom dit soort dingen bepaalde mensen niet gegund zijn. Er is gewoon geen reden voor. Waarom kan mijn vriendin geen kind krijgen? Is dat omdat er een kindje in een tehuis ergens op de wereld voor haar bestemd is?
Of moet het gewoon zo zijn dat ze een ander pad in haar leven op moet?
Soms kan je niet eens je lichaam de schuld geven want bij sommigen lijkt er helemaal niets mis te zijn dus wat het dan is?
Ik weet het niet....
dinsdag 11 oktober 2011 om 10:32
Greys heeeeeeellll veel succes met het wachten!!!!! Ik hoop echt dat het goed nieuws is!
Eva tijdens de deca was mijn menstruatie toch anders, bij mij was er 1 dag normaal bloed, dan 5 dagen wat Bruins en heel weinig.
Greys het is fijn dat dat verhaal jouw een soort van positiviteit geeft, maar het is lastig voor de meiden waarbij het niet lukt. Zelfde als pratn over " hèt lot" , dat het bij ons op de natuurlijke manier niet lukt omdat wij zijn voorbestemd een adoptiekindje op te voeden.
Bah dat wil je helemaal niet horen!!!!
Yam sterkte hoor!!! Ga je niet stiekum eerder testen??
Hier gaat t wel, heb nog wel last van m'n buik, en vooral als ik naar de wc moet kan ik hèt wel uitschreeuwen!! Had gisteren wat verhoging maar dat is vandaag gelukkig over.
Eva tijdens de deca was mijn menstruatie toch anders, bij mij was er 1 dag normaal bloed, dan 5 dagen wat Bruins en heel weinig.
Greys het is fijn dat dat verhaal jouw een soort van positiviteit geeft, maar het is lastig voor de meiden waarbij het niet lukt. Zelfde als pratn over " hèt lot" , dat het bij ons op de natuurlijke manier niet lukt omdat wij zijn voorbestemd een adoptiekindje op te voeden.
Bah dat wil je helemaal niet horen!!!!
Yam sterkte hoor!!! Ga je niet stiekum eerder testen??
Hier gaat t wel, heb nog wel last van m'n buik, en vooral als ik naar de wc moet kan ik hèt wel uitschreeuwen!! Had gisteren wat verhoging maar dat is vandaag gelukkig over.
dinsdag 11 oktober 2011 om 10:44
[quote]knappekloon schreef op 11 oktober 2011 @ 10:32:
Greys heeeeeeellll veel succes met het wachten!!!!! Ik hoop echt dat het goed nieuws is!
Greys het is fijn dat dat verhaal jouw een soort van positiviteit geeft, maar het is lastig voor de meiden waarbij het niet lukt. Zelfde als pratn over " hèt lot" , dat het bij ons op de natuurlijke manier niet lukt omdat wij zijn voorbestemd een adoptiekindje op te voeden.
Bah dat wil je helemaal niet horen!!!!
Dank je wel.
Ja, daar ben ik mijzelf wel van bewust.
Ik probeer altijd een reden te vinden om iets te kunnen accepteren.
Waarom ging mijn eerste zwangerschap 16 jaar geleden mis?
Waarom blijft dat verdriet zo groot?
Waarom hebben mijn ouders het contact verbroken toen ik hun vertelde dat ik zwanger was?
Waarom waren ze vorig jaar ook niet blij met mijn zwangerschap, heb ik tot 3 weken voor mijn bevalling geen contact met ze gehad en zijn ze nu lyrisch over die kleine?
Voor mijzelf heb ik het nodig om dingen te begrijpen, anders is het zo moeilijk om het van mij af te zetten. Sommige gevoelens kan je wel even parkeren maar niet al te lang natuurlijk. Mij zitten nog steeds dingen dwars en ik raak super gefrustreerd door de machteloosheid soms over dingen... Mijn lief is altijd wat nuchterder: als ik zeg 'waarom dan' zegt hij 'just because..' ....Grrr... ik kan sowieso dingen lastig van mij afzetten. Kan 3 dagen blijven hangen in een ruzie en er in zwelgen. Bepaalde dingen vergeet ik ook niet meer, in ruzies zijn hier ook wel eens dingen gezegd en die slinger ik nog steeds af en toe naar het hoofd van mijn lief....Ik sabel hem genadeloos af en toe nog neer daardoor.
Slecht, i know. Maar ik ben een nogal temperamentvol typetje. Gelukkig niet agressief en sinds ik kinderen heb, heb ik veel meer geduld gelukkig want dat is wel handig met kindjes.... ....
Greys heeeeeeellll veel succes met het wachten!!!!! Ik hoop echt dat het goed nieuws is!
Greys het is fijn dat dat verhaal jouw een soort van positiviteit geeft, maar het is lastig voor de meiden waarbij het niet lukt. Zelfde als pratn over " hèt lot" , dat het bij ons op de natuurlijke manier niet lukt omdat wij zijn voorbestemd een adoptiekindje op te voeden.
Bah dat wil je helemaal niet horen!!!!
Dank je wel.
Ja, daar ben ik mijzelf wel van bewust.
Ik probeer altijd een reden te vinden om iets te kunnen accepteren.
Waarom ging mijn eerste zwangerschap 16 jaar geleden mis?
Waarom blijft dat verdriet zo groot?
Waarom hebben mijn ouders het contact verbroken toen ik hun vertelde dat ik zwanger was?
Waarom waren ze vorig jaar ook niet blij met mijn zwangerschap, heb ik tot 3 weken voor mijn bevalling geen contact met ze gehad en zijn ze nu lyrisch over die kleine?
Voor mijzelf heb ik het nodig om dingen te begrijpen, anders is het zo moeilijk om het van mij af te zetten. Sommige gevoelens kan je wel even parkeren maar niet al te lang natuurlijk. Mij zitten nog steeds dingen dwars en ik raak super gefrustreerd door de machteloosheid soms over dingen... Mijn lief is altijd wat nuchterder: als ik zeg 'waarom dan' zegt hij 'just because..' ....Grrr... ik kan sowieso dingen lastig van mij afzetten. Kan 3 dagen blijven hangen in een ruzie en er in zwelgen. Bepaalde dingen vergeet ik ook niet meer, in ruzies zijn hier ook wel eens dingen gezegd en die slinger ik nog steeds af en toe naar het hoofd van mijn lief....Ik sabel hem genadeloos af en toe nog neer daardoor.
Slecht, i know. Maar ik ben een nogal temperamentvol typetje. Gelukkig niet agressief en sinds ik kinderen heb, heb ik veel meer geduld gelukkig want dat is wel handig met kindjes.... ....
dinsdag 11 oktober 2011 om 12:12
Hey greys... Maak je niet zo druk joh!
Ik kan best snappen dat zoiets voor de een steun geeft, en voor de ander juist helemaal niet.
Ik heb dezelfde opmerking een tijdje terug gehad. In 1 gesprek samen met de 'je moet er niet teveel mee bezig zijn'. Dat schoot mij dus echt totaal in het verkeerde keelgat.
En precies wat KK ook zegt...
Wij weten dat het bij ons wel goed komt, want we zijn nog jong genoeg om te adopteren en daar staan we positief tegenover. Dus dat kindje komt er wel...
Maar dan nog wil je niet horen dat je voorbestemd bent om adoptieouders te worden.
Maar ga je nou niet helemaal druk maken om die opmerking. We snappen echt allemaal wel dat je het niet rot bedoeld!
Ik kan best snappen dat zoiets voor de een steun geeft, en voor de ander juist helemaal niet.
Ik heb dezelfde opmerking een tijdje terug gehad. In 1 gesprek samen met de 'je moet er niet teveel mee bezig zijn'. Dat schoot mij dus echt totaal in het verkeerde keelgat.
En precies wat KK ook zegt...
Wij weten dat het bij ons wel goed komt, want we zijn nog jong genoeg om te adopteren en daar staan we positief tegenover. Dus dat kindje komt er wel...
Maar dan nog wil je niet horen dat je voorbestemd bent om adoptieouders te worden.
Maar ga je nou niet helemaal druk maken om die opmerking. We snappen echt allemaal wel dat je het niet rot bedoeld!
dinsdag 11 oktober 2011 om 12:40
Grrr belde net om een afspraak te maken met de acupuncturiste voor de terugplaatsing (donderdag), werkt ze alleen op dinsdag en vrijdag
Dus ze kon alleen vandaag, maar heb nog hartstikke last van m'n buik dus ga echt niet vandaag naar haar toe.
Bah als het nu mislukt heb ik toch iets om me schuldig over te voelen
Dus ze kon alleen vandaag, maar heb nog hartstikke last van m'n buik dus ga echt niet vandaag naar haar toe.
Bah als het nu mislukt heb ik toch iets om me schuldig over te voelen
dinsdag 11 oktober 2011 om 12:47
mijn beste vriendin kreeg van de psychotherapeute ook iets soortgelijks te horen, ze was binnen een maand zwanger en ' dit kindje wil er heel erg graag zijn' . Toen ze mij dat vertelde kreeg ik echt zo'n knal in m'n gezicht, wij waren toen ook al even bezig en het eerste wat je dan denkt is dat een kindje dat ooit bij ons gaat komen er dus niet heel erg graag wil zijn? Ik weet dat dat onzin is, en dat het alleen een verhaal is dat helpt als het voor jou geldt (snap je..?) maar Greys. ik snap wel wat je bedoelt met steun krijgen uit de wat meer spirituele hoek.
Ik ben jaren geleden eens naar een paragnoste geweest en zij heeft dingen gezegd waar ik destijds nogal sceptisch tegenover stond, en achteraf had ik zo veel beter naar m'n gevoel moete luisteren. dan was er heel veel verdriet bespaard gebleven. En wat zij deed was eigenlijk benoemen/bevestigen wat ik stiekem ook wel wist (had te maken met mijn relatie destijds). En het gekke is: ik heb haar NIKS verteld, had alleen wat foto's bij me. Ik was erg op m'n hoede om geen open kaart te gaan spelen, dus tsja wat deze dame ' door' krijgt, ik weet het niet precies, maar ben er ook zeker van overtuigd dat er meer is tussen hemel en aarde. Maar soms is het erg moeilijk om er mee om te gaan, zeker gezien de situatie waar wij in zitten. Ik probeer ook wel eens contact te krijgen met een zieltje van mijn toekomstige kind, dat lukt dus niet. Misschien krijgt ons kind wel gewoon een nieuwe ziel, dat kan natuurlijlk ook. Maar die kan de weg naar ons nog niet vinden ofzo denk ik dan maar. Maar we moeten inderdaad uitkijken met (onbewust) kwetsende uitspraken want dat is gewoon heel vervelend,ondanks dat het natuurlijk niet met opzet gebeurt. Dus greys ik zou me inderdaad niet te druk maken hoor, je weet hoe we ons voelen en je bent heel erg meelevend.
Heb je trouwens meer ervaring met spiritualiteit? Bloesemtherapie bijvoorbeeld?
Ik ben jaren geleden eens naar een paragnoste geweest en zij heeft dingen gezegd waar ik destijds nogal sceptisch tegenover stond, en achteraf had ik zo veel beter naar m'n gevoel moete luisteren. dan was er heel veel verdriet bespaard gebleven. En wat zij deed was eigenlijk benoemen/bevestigen wat ik stiekem ook wel wist (had te maken met mijn relatie destijds). En het gekke is: ik heb haar NIKS verteld, had alleen wat foto's bij me. Ik was erg op m'n hoede om geen open kaart te gaan spelen, dus tsja wat deze dame ' door' krijgt, ik weet het niet precies, maar ben er ook zeker van overtuigd dat er meer is tussen hemel en aarde. Maar soms is het erg moeilijk om er mee om te gaan, zeker gezien de situatie waar wij in zitten. Ik probeer ook wel eens contact te krijgen met een zieltje van mijn toekomstige kind, dat lukt dus niet. Misschien krijgt ons kind wel gewoon een nieuwe ziel, dat kan natuurlijlk ook. Maar die kan de weg naar ons nog niet vinden ofzo denk ik dan maar. Maar we moeten inderdaad uitkijken met (onbewust) kwetsende uitspraken want dat is gewoon heel vervelend,ondanks dat het natuurlijk niet met opzet gebeurt. Dus greys ik zou me inderdaad niet te druk maken hoor, je weet hoe we ons voelen en je bent heel erg meelevend.
Heb je trouwens meer ervaring met spiritualiteit? Bloesemtherapie bijvoorbeeld?
dinsdag 11 oktober 2011 om 13:46
Ha Eva en Karan, lief dat jullie naar me vragen. Ik lees nog wel mee, maar heel onregelmatig. Ben erg aan het genieten van mijn pauze en daarom heb ik ook niet zo'n behoefte om hier te komen. Ik merk dat ik me nu stukken beter voel dan een paar maanden geleden. Het hele IVF-proces en die 8 terugplaatsingen binnen iets meer dan een jaar hebben er meer ingehakt dan ik door had. Op dit moment ben ik tenminste niet meer de hele tijd in mijn hoofd bezig met die kinderwens en kan ik ook genieten van de vele leuke dingen in mijn leven. Maar goed, binnenkort gaat het circus weer beginnen. Waarschijnlijk start ik begin nov met de Deca.
dinsdag 11 oktober 2011 om 16:41
M'n acupuncturiste is lief!!!! Ze wilt donderdag eventueel nog op huisbezoek komen voordat we de terugplaatsing hebben 
(dus hoop ik wel dat we smiddags de terugplaatsing hebben)
Vandaag lukte het echt niet meer om wat te regelen en op woensdag is ze altijd vrij.
Morgen wil ik ook sowieso thuis blijven en bereikbaar zijn omdat we dan gebeld worden over de embryos (spannend!!!)
Dus als ik donderdagochtend de tp heb, dan laat ik de acupunctuur maar voor deze poging...
Muisz wat stoer dat je weer gaat beginnen in november, spannend weer hoor!!!
(dus hoop ik wel dat we smiddags de terugplaatsing hebben)
Vandaag lukte het echt niet meer om wat te regelen en op woensdag is ze altijd vrij.
Morgen wil ik ook sowieso thuis blijven en bereikbaar zijn omdat we dan gebeld worden over de embryos (spannend!!!)
Dus als ik donderdagochtend de tp heb, dan laat ik de acupunctuur maar voor deze poging...
Muisz wat stoer dat je weer gaat beginnen in november, spannend weer hoor!!!
