Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
woensdag 14 maart 2012 om 10:22
Maris, succes vandaag!!
Ikke, lekker naar buiten met de honden, een beetje genieten van het voorjaar en je hoofd leeg maken.
Karan, wat slim dat jullie het zo gespeeld hebben met je ouders.
Ik zag er toendertijd heel erg tegenop om het mijn ouders te vertellen. Mijn moeder is nogal een emotioneel mens en ze kletst graag. Ik was dus bang om haar verdriet er bij te krijgen en dat ze het aan allerlei mensen (familie vooral) zou vertellen. Maar gelukkig was dat helemaal niet zo, ze heeft er nooit naar gevraagd zonder dat wij er over begonnen en heeft echt haar mond gehouden tegen iedereen. Ik vond het wel een opluchting om het gezegd te hebben. Het moeilijkst vond ik mijn schoonzusje omdat zij nogal pusherig was over kinderen krijgen. Maar ook dat is erg meegevallen eigenlijk. Achteraf schrok ze van haar eigen opmerkingen en vragen en dat deed me stiekem wel goed. En daarna ook nooit meer rare opmerkingen gehad en dat is ook wel wat waard.
Hier is alles goed. Nog 1 1/2 week en dan gaan we een midweekje weg met de opa's en oma's, om ze te bedanken voor alle hulp. En dan nog een weekje vrij en dan moet ik weer werken. Aan de ene kant kijk ik er wel naar uit maar ik heb er nog niet echt heel veel zin in. Ach, dat komt wel weer als ik begin want ik vind mijn werk erg leuk.
Ikke, lekker naar buiten met de honden, een beetje genieten van het voorjaar en je hoofd leeg maken.
Karan, wat slim dat jullie het zo gespeeld hebben met je ouders.
Ik zag er toendertijd heel erg tegenop om het mijn ouders te vertellen. Mijn moeder is nogal een emotioneel mens en ze kletst graag. Ik was dus bang om haar verdriet er bij te krijgen en dat ze het aan allerlei mensen (familie vooral) zou vertellen. Maar gelukkig was dat helemaal niet zo, ze heeft er nooit naar gevraagd zonder dat wij er over begonnen en heeft echt haar mond gehouden tegen iedereen. Ik vond het wel een opluchting om het gezegd te hebben. Het moeilijkst vond ik mijn schoonzusje omdat zij nogal pusherig was over kinderen krijgen. Maar ook dat is erg meegevallen eigenlijk. Achteraf schrok ze van haar eigen opmerkingen en vragen en dat deed me stiekem wel goed. En daarna ook nooit meer rare opmerkingen gehad en dat is ook wel wat waard.
Hier is alles goed. Nog 1 1/2 week en dan gaan we een midweekje weg met de opa's en oma's, om ze te bedanken voor alle hulp. En dan nog een weekje vrij en dan moet ik weer werken. Aan de ene kant kijk ik er wel naar uit maar ik heb er nog niet echt heel veel zin in. Ach, dat komt wel weer als ik begin want ik vind mijn werk erg leuk.
woensdag 14 maart 2012 om 10:27
quote:ikke_1984 schreef op 14 maart 2012 @ 10:06:
Karan, hoe is het met jou?
Goed! Maar na alle verdrietige berichtjes heb ik niet zo'n zin om hier allemaal fijne verhalen te gaan vertellen.... Dat klopt dan niet helemaal.
Maar wel even wat positieve dingen:
- We krijgen een enorme bak geld terug van de belasting
- Ik kom tóch in aanmerking voor de zwangerschapsuitkering (en dat geeft lucht... veel lucht!)
- Karaman is hard aan het solliciteren en is in een vergevorderd stadium met 1 bedrijf. We rekenen ons nog niet rijk (sterker nog, we knijpen hem allebei enorm voor als dit niet door mocht gaan want dan hebben we nog niks en zijn we bijna door zijn WW heen...). Maar de kans dat hij een aanbieding gaat krijgen is wel groot. En het is ook een baan en een bedrijf waar hij heeeeeel graag wil werken!
- Jerom groeit goed en mijn buik ook. Langzamerhand begin ik het ook te geloven (m.a.w. ik word niet meer midden in de nacht wakker om gestresst te denken dat ik het allemaal maar gedroomd heb).
- Ik doe iets rustiger aan met werken omdat ik het lichamelijk anders niet volhou. In ruil daarvoor zit ik wat meer achter mn naaimachine en probeer zo wat extra geld te verdienen (met het maken van laptophoezen, boxkleden, wikkeldoeken en naamslingers)
Karan, hoe is het met jou?
Goed! Maar na alle verdrietige berichtjes heb ik niet zo'n zin om hier allemaal fijne verhalen te gaan vertellen.... Dat klopt dan niet helemaal.
Maar wel even wat positieve dingen:
- We krijgen een enorme bak geld terug van de belasting
- Ik kom tóch in aanmerking voor de zwangerschapsuitkering (en dat geeft lucht... veel lucht!)
- Karaman is hard aan het solliciteren en is in een vergevorderd stadium met 1 bedrijf. We rekenen ons nog niet rijk (sterker nog, we knijpen hem allebei enorm voor als dit niet door mocht gaan want dan hebben we nog niks en zijn we bijna door zijn WW heen...). Maar de kans dat hij een aanbieding gaat krijgen is wel groot. En het is ook een baan en een bedrijf waar hij heeeeeel graag wil werken!
- Jerom groeit goed en mijn buik ook. Langzamerhand begin ik het ook te geloven (m.a.w. ik word niet meer midden in de nacht wakker om gestresst te denken dat ik het allemaal maar gedroomd heb).
- Ik doe iets rustiger aan met werken omdat ik het lichamelijk anders niet volhou. In ruil daarvoor zit ik wat meer achter mn naaimachine en probeer zo wat extra geld te verdienen (met het maken van laptophoezen, boxkleden, wikkeldoeken en naamslingers)
woensdag 14 maart 2012 om 10:29
Hmm... dat was niet echt een korte update van me.quote:kaetje schreef op 14 maart 2012 @ 10:22:
Achteraf schrok ze van haar eigen opmerkingen en vragen en dat deed me stiekem wel goed. En daarna ook nooit meer rare opmerkingen gehad en dat is ook wel wat waard.
Maar dit komt me wel heel bekend voor! Hier ook zo'n schoonzusje en ik vond het ook wel fijn om te merken dat ze enorm schrok van alles wat ze gezegd had... (En daar vond ik mezelf dan ook weer heel gemeen door)
Muisz, hoe is het met jou?
Achteraf schrok ze van haar eigen opmerkingen en vragen en dat deed me stiekem wel goed. En daarna ook nooit meer rare opmerkingen gehad en dat is ook wel wat waard.
Maar dit komt me wel heel bekend voor! Hier ook zo'n schoonzusje en ik vond het ook wel fijn om te merken dat ze enorm schrok van alles wat ze gezegd had... (En daar vond ik mezelf dan ook weer heel gemeen door)
Muisz, hoe is het met jou?
woensdag 14 maart 2012 om 10:34
Dit topic mag echt in het zonnetje gezet worden, wat een herkenning qua gevoelens.
De buitenwereld lijkt het maar niet te snappen dat sommige opmerkingen iemand met een onvervulde kinderwens kunnen raken.
@Dolfijn, geef het niet op. Hou altijd voor ogen dat er een hummeltje van jullie twee er zal komen.
Hoe slopend en lang die weg ook zal zijn. Jullie hebben eens bewezen dat het kan.
De buitenwereld lijkt het maar niet te snappen dat sommige opmerkingen iemand met een onvervulde kinderwens kunnen raken.
@Dolfijn, geef het niet op. Hou altijd voor ogen dat er een hummeltje van jullie twee er zal komen.
Hoe slopend en lang die weg ook zal zijn. Jullie hebben eens bewezen dat het kan.
woensdag 14 maart 2012 om 11:35
Lieve meiden/dames, allemaal heel veel sterkte! Sinds een tijdje volg ik dit topic ook; ongelooflijk hoeveel steun jullie aan elkaar kunnen geven! Ik zit zelf in het begin van de mmm ('alleen maar' clomid, wat niet meer doet wat het moet doen), en dat vind ik al superzwaar, laat staan jullie trajecten! Echt heel veel respect hoe jullie ermee omgaan.
.
woensdag 14 maart 2012 om 11:35
Pop, dolfijn en ikke heb de afgelopen zo meegeleefd en moest ook huilen toen de berichten kwamen dat het niet gelukt is. Het jullie zo gegund.
Kaetje ik hoop lekker weer heb tijdens je laatste dagen en dat je een leuk weekend heb met schoonouders en ouders. Wel een leuke kado voor ze.
Karan klinkt allemaal dat het goed gaat. Fijn dat je er nu zelf in gaat geloven.
Edc ik ben blij voor je dat het allemaal gaat lukken met de inseminatie en je vriend. Dit maal loop ik niet gelijk met je op, dit komt door de deca. Ik heb aanstaande vrijdag een echo om te zien hoeveel eitjes er groeien en wanneer de inseminatie waarschijnlijk de vrijdag erna. Wel graag dat ik nu in eens een cyclus heb van 5 weken
Kaetje ik hoop lekker weer heb tijdens je laatste dagen en dat je een leuk weekend heb met schoonouders en ouders. Wel een leuke kado voor ze.
Karan klinkt allemaal dat het goed gaat. Fijn dat je er nu zelf in gaat geloven.
Edc ik ben blij voor je dat het allemaal gaat lukken met de inseminatie en je vriend. Dit maal loop ik niet gelijk met je op, dit komt door de deca. Ik heb aanstaande vrijdag een echo om te zien hoeveel eitjes er groeien en wanneer de inseminatie waarschijnlijk de vrijdag erna. Wel graag dat ik nu in eens een cyclus heb van 5 weken
woensdag 14 maart 2012 om 13:07
dag digidinnetjes!
haha, pop die beschonken forumt. topper!
mannen lijken allemaal toch wel op elkaar he. en wij vrouwen natuurlijk ook, want wat een feest van herkenning hier.
ik kom net van de bieb vandaan en een IVF boek gevonden, waargebeurd verhaal. leest al lekker weg. aanrader dus: de babyplanner van barbare muller.
karan, leuk. jij ook zo creatief! heb je n site? ben zo nieuwsgierig! fijn dat het goed met je gaat. jij weet als geen ander wat hier allemaal doorgemaakt wordt dus denk dat je vooral moet blijven posten. het geluk is je gegund en wacht ons vast allemaal nog!
gister weer naar alternatieve therapie geweest. ik herken Ikke, jezelf compleet beschermen tegen pijn en doordaar maar shockerende opmerkingen zeggen. op een gegeven moment bestond mijn lichaam alleen maar uit hoofd, rest werkte niet zoals ik wilde en daarom voelde ik ook niet. veel hulp en patronen doorbreken (nagelbijten!) therapeut zei dat ik goed in de emotie zat en het nu meer durf te uiten. al blijf ik dat lastig vinden want ik wil sterk blijven. ivf krijgt mij er niet onder. ik wil neit gezien worden als DE ivf'er maar als die sterke vrouw. beetje te voorbarig dus. probeer nu meer te delen met anderen ipv alleen thuis depri in joggingpak op de bank te hangen.
klinkt best wel zwaar nu ik het lees.. maar denk dat reiki/yoga/acupunctuur e.d. erg zinvol zijn om rust in ons overvolle hoofd te krijgen.
(nee, heb geen aandelen)
kaetje, wat gaat het snel! wel weer n klein beetje zin om te werken?? werk je minder? waar gaan de jongens overdag heen?
ik ga verder lezen!
haha, pop die beschonken forumt. topper!
mannen lijken allemaal toch wel op elkaar he. en wij vrouwen natuurlijk ook, want wat een feest van herkenning hier.
ik kom net van de bieb vandaan en een IVF boek gevonden, waargebeurd verhaal. leest al lekker weg. aanrader dus: de babyplanner van barbare muller.
karan, leuk. jij ook zo creatief! heb je n site? ben zo nieuwsgierig! fijn dat het goed met je gaat. jij weet als geen ander wat hier allemaal doorgemaakt wordt dus denk dat je vooral moet blijven posten. het geluk is je gegund en wacht ons vast allemaal nog!
gister weer naar alternatieve therapie geweest. ik herken Ikke, jezelf compleet beschermen tegen pijn en doordaar maar shockerende opmerkingen zeggen. op een gegeven moment bestond mijn lichaam alleen maar uit hoofd, rest werkte niet zoals ik wilde en daarom voelde ik ook niet. veel hulp en patronen doorbreken (nagelbijten!) therapeut zei dat ik goed in de emotie zat en het nu meer durf te uiten. al blijf ik dat lastig vinden want ik wil sterk blijven. ivf krijgt mij er niet onder. ik wil neit gezien worden als DE ivf'er maar als die sterke vrouw. beetje te voorbarig dus. probeer nu meer te delen met anderen ipv alleen thuis depri in joggingpak op de bank te hangen.
klinkt best wel zwaar nu ik het lees.. maar denk dat reiki/yoga/acupunctuur e.d. erg zinvol zijn om rust in ons overvolle hoofd te krijgen.
(nee, heb geen aandelen)
kaetje, wat gaat het snel! wel weer n klein beetje zin om te werken?? werk je minder? waar gaan de jongens overdag heen?
ik ga verder lezen!
woensdag 14 maart 2012 om 13:33
quote:lolaM schreef op 14 maart 2012 @ 13:07:
karan, leuk. jij ook zo creatief! heb je n site?
Als je op hyves zit kan je me even een berichtje sturen, en anders mag je me even mailen op karanviva apestaart hotmail puntcom. Dan mail ik je even mijn blog door. (Kan m ook wel hier neerzetten, maar toen ik dat laatst deed bleek ik heeeeel herkenbaar te zijn, dus dat doe ik maar niet meer)
Babyplanner is trouwens een fijn boek!
karan, leuk. jij ook zo creatief! heb je n site?
Als je op hyves zit kan je me even een berichtje sturen, en anders mag je me even mailen op karanviva apestaart hotmail puntcom. Dan mail ik je even mijn blog door. (Kan m ook wel hier neerzetten, maar toen ik dat laatst deed bleek ik heeeeel herkenbaar te zijn, dus dat doe ik maar niet meer)
Babyplanner is trouwens een fijn boek!
woensdag 14 maart 2012 om 14:19
Hey lieve meiden,
Dolfijn en Pop; jullie zijn allebei kanjers. Echt; geweldige meiden!! Dikke voor jullie.
Karan; naar aanleiding van je vitamine lijstje heb ik een vitamine B complex gekocht met een flink aantal hoge dosering B vitaminen erin. Dat ga ik nu dus gebruiken naast mijn foliumzuur.
Voor wat betreft het je ouders vertellen; die weten het wel, maar vragen er weinig en altijd voorzichtig naar. Helemaal na de miskraam zijn ze nog voorzichtiger gaan informeren. Wel zo fijn. Van IVF 2 en geen bevruchtingen; dat weet ook maar 1 vriendin, mijn ouders weten dat niet. Ik ben sowieso gestopt met mensen echt goed op de hoogte te houden. Ik vond het te moeilijk worden om bij iedere teleurstelling ook nog eens mensen te moeten inlichten. Bah en STOM vond ik dat. Dus niemand weet wanneer wij bezig zijn en dat is wel zo rustig... Ik heb bij slecht nieuws mijn handen vol aan mezelf. Omdat Joop zo ziek is wil ik mijn moeder ook niet meer belasten dan nodig is en dit werkt voor ons allebei prima.
Hier gaat het goed, we staan weer in de startblokken voor IVF 3. Aankomende woensdag gesprek met verpleegkundige en ik mag meteen starten met de pil (cyclusdag 3), dat is waarschijnlijk volgende week donderdag. Het receptje heb ik al, dus komt hoe dan ook goed.
Gisteren had ik een afspraak met de gyn en alles was goed. Magicman had prima zaad (67 miljoen zaadjes en dat voor Prins Carnaval! ) en bloed en echo was allemaal okay. Dus mochten we 'door'!
En oh ja; er was wel 1 dingetje. De gyn had het er met het lab over gehad dat wij GEEN bevruchtingen uit ICSI hadden en wel uit IVF. Dat hadden ze nog nooit meegemaakt! Arts en lab staat wel achter IVF, dus wij blijven IVF doen. Onder het motto 'uit het verleden behaalde resultaten bieden hopelijk wel een garantie voor de toekomst'.
Maar eerst gaan Magicman en ik een lang weekend naar Rome!
We vertrekken vrijdag en komen dinsdag terug.
JOEPIEEEEEH!!
Dolfijn en Pop; jullie zijn allebei kanjers. Echt; geweldige meiden!! Dikke voor jullie.
Karan; naar aanleiding van je vitamine lijstje heb ik een vitamine B complex gekocht met een flink aantal hoge dosering B vitaminen erin. Dat ga ik nu dus gebruiken naast mijn foliumzuur.
Voor wat betreft het je ouders vertellen; die weten het wel, maar vragen er weinig en altijd voorzichtig naar. Helemaal na de miskraam zijn ze nog voorzichtiger gaan informeren. Wel zo fijn. Van IVF 2 en geen bevruchtingen; dat weet ook maar 1 vriendin, mijn ouders weten dat niet. Ik ben sowieso gestopt met mensen echt goed op de hoogte te houden. Ik vond het te moeilijk worden om bij iedere teleurstelling ook nog eens mensen te moeten inlichten. Bah en STOM vond ik dat. Dus niemand weet wanneer wij bezig zijn en dat is wel zo rustig... Ik heb bij slecht nieuws mijn handen vol aan mezelf. Omdat Joop zo ziek is wil ik mijn moeder ook niet meer belasten dan nodig is en dit werkt voor ons allebei prima.
Hier gaat het goed, we staan weer in de startblokken voor IVF 3. Aankomende woensdag gesprek met verpleegkundige en ik mag meteen starten met de pil (cyclusdag 3), dat is waarschijnlijk volgende week donderdag. Het receptje heb ik al, dus komt hoe dan ook goed.
Gisteren had ik een afspraak met de gyn en alles was goed. Magicman had prima zaad (67 miljoen zaadjes en dat voor Prins Carnaval! ) en bloed en echo was allemaal okay. Dus mochten we 'door'!
En oh ja; er was wel 1 dingetje. De gyn had het er met het lab over gehad dat wij GEEN bevruchtingen uit ICSI hadden en wel uit IVF. Dat hadden ze nog nooit meegemaakt! Arts en lab staat wel achter IVF, dus wij blijven IVF doen. Onder het motto 'uit het verleden behaalde resultaten bieden hopelijk wel een garantie voor de toekomst'.
Maar eerst gaan Magicman en ik een lang weekend naar Rome!
We vertrekken vrijdag en komen dinsdag terug.
JOEPIEEEEEH!!
Lekker laten leven...
woensdag 14 maart 2012 om 15:12
Floor, . Sommige reacties vond ik echt bizar.
MagiC, veel plezier in Rome.
Ik heb bij de eerste poging iedereen op de hoogte gehouden, bij de tweede poging niet meer. Ik wou mijn eigen verdriet kunnen verwerken samen met mijn vriend zonder het verdriet van de hele familie erbij.
Mochten we ooit besluiten voor een tweede te gaan, dan zeg ik helemaal niks. Hooguit tegen mijn baas als verklaring voor alle extra ziekenhuisbezoeken, voor de rest van mijn collega's gooi ik het gewoon op mijn nierziekte. Dat werd de afgelopen keer ook geaccepteerd (één collega heeft trouwens het verband tussen mijn extra ziekenhuisbezoeken en -opname en mijn zwangerschap wel gelegd. Bij hem heb ik dat dus maar toegegeven, hij kan zijn mond wel houden.).
MagiC, veel plezier in Rome.
Ik heb bij de eerste poging iedereen op de hoogte gehouden, bij de tweede poging niet meer. Ik wou mijn eigen verdriet kunnen verwerken samen met mijn vriend zonder het verdriet van de hele familie erbij.
Mochten we ooit besluiten voor een tweede te gaan, dan zeg ik helemaal niks. Hooguit tegen mijn baas als verklaring voor alle extra ziekenhuisbezoeken, voor de rest van mijn collega's gooi ik het gewoon op mijn nierziekte. Dat werd de afgelopen keer ook geaccepteerd (één collega heeft trouwens het verband tussen mijn extra ziekenhuisbezoeken en -opname en mijn zwangerschap wel gelegd. Bij hem heb ik dat dus maar toegegeven, hij kan zijn mond wel houden.).
woensdag 14 maart 2012 om 15:23
Floortje: heb niet gereageerd maar ik ben blij dat je steun hebt gehad van Eva en Kaetje.
Stomme mensen heb je toch......
Wat betreft vertellen: ik heb bij de eerste poging meer mensen op de hoogte gebracht en heb daar achteraf wel en geen spijt van gehad. Het voelde inderdaad wel vervelend om iedereen op de hoogte te houden en zo vroeg in de zwangerschap zo openlijk te zijn. Aan de andere kant heeft het mij heel veel steun opgeleverd omdat ik een miskraam heb gehad. Dubbel dus.
Bij de tweede poging waren het een stuk minder mensen en dat heb ik wel als prettig en rustiger ervaren. Ik zou het niet helemaal kunnen verzwijgen tegenover mijn omgeving, vooral omdat ik ook mijn moeder op de hoogte wilde houden en het op mijn werk wel handig was (kan niet zomaar even weg gaan).
Het is zo persoonlijk en per situatie verschillend. Ik kan me ook zo goed voorstellen dat wanneer je al jaren in de medische molen zit, het op een gegeven moment extra belastend is als je het gevoel hebt ook anderen niet te willen teleurstellen. Het incasseren van opmerkingen en vragen ben je na een tijd ook wel zat denk ik, wij waren pas anderhalf jaar bezig met de IVF toen het gelukt is, dus wat dat betreft kan ik van geluk spreken en kan ik me voorstellen dat het een lastige keuze is wanneer je aan het begin staat van de behandelingen: vertel je omgeving waar je mee bezig bent? Blijf je vaag om vragen te vermijden of heb je behoefte om erover te praten?
Keuzes...... die je eigenlijk niet wil maken omdat je deze weg vanaf het startpunt eigenlijk helemaal niet had willen bewandelen.
Stomme mensen heb je toch......
Wat betreft vertellen: ik heb bij de eerste poging meer mensen op de hoogte gebracht en heb daar achteraf wel en geen spijt van gehad. Het voelde inderdaad wel vervelend om iedereen op de hoogte te houden en zo vroeg in de zwangerschap zo openlijk te zijn. Aan de andere kant heeft het mij heel veel steun opgeleverd omdat ik een miskraam heb gehad. Dubbel dus.
Bij de tweede poging waren het een stuk minder mensen en dat heb ik wel als prettig en rustiger ervaren. Ik zou het niet helemaal kunnen verzwijgen tegenover mijn omgeving, vooral omdat ik ook mijn moeder op de hoogte wilde houden en het op mijn werk wel handig was (kan niet zomaar even weg gaan).
Het is zo persoonlijk en per situatie verschillend. Ik kan me ook zo goed voorstellen dat wanneer je al jaren in de medische molen zit, het op een gegeven moment extra belastend is als je het gevoel hebt ook anderen niet te willen teleurstellen. Het incasseren van opmerkingen en vragen ben je na een tijd ook wel zat denk ik, wij waren pas anderhalf jaar bezig met de IVF toen het gelukt is, dus wat dat betreft kan ik van geluk spreken en kan ik me voorstellen dat het een lastige keuze is wanneer je aan het begin staat van de behandelingen: vertel je omgeving waar je mee bezig bent? Blijf je vaag om vragen te vermijden of heb je behoefte om erover te praten?
Keuzes...... die je eigenlijk niet wil maken omdat je deze weg vanaf het startpunt eigenlijk helemaal niet had willen bewandelen.
woensdag 14 maart 2012 om 15:45
Maris, hoe was de punctie vandaag? Ik hoop dat hij is meegevallen en dat je pracht eitjes hebt die straks mooi gaan bevruchten. Nu goed voor jezelf zorgen en lief voor jezelf zijn he?
Wat heerlijk dat er hier toch zoveel herkenning is. Echt, ik had dit hele traject niet zonder jullie gekund hoor!
quote:Nina28 schreef op 14 maart 2012 @ 10:34:
@Dolfijn, geef het niet op. Hou altijd voor ogen dat er een hummeltje van jullie twee er zal komen.
Hoe slopend en lang die weg ook zal zijn. Jullie hebben eens bewezen dat het kan.
Dank je Nina! ik houd mezelf dit ook voor en het geeft me veel steun. Na het verlies van Jasmijn* vorig jaar was dat ook echt mijn houvast. Mijn lichaam kan het en het zal nog een keer lukken! Op dagen dat ik minder positief ben denk ik echter alleen maar dat Jasmijn ons enige kindje zal blijven. Wisten we het maar he? Dat scheelde een hoop verdriet en wanhoop.
Ik ben vanmorgen wezen werken en het ging gelukkig super. Mijn collega's stonden ervan te kijken Ik kreeg een prachtige roos van mijn collega's, echt ze zijn zulke schatten!
Nu net even heerlijk het huis geboend, boodschappen gedaan en nu voldaan met een kop thee achter de computer.
Wat heerlijk dat er hier toch zoveel herkenning is. Echt, ik had dit hele traject niet zonder jullie gekund hoor!
quote:Nina28 schreef op 14 maart 2012 @ 10:34:
@Dolfijn, geef het niet op. Hou altijd voor ogen dat er een hummeltje van jullie twee er zal komen.
Hoe slopend en lang die weg ook zal zijn. Jullie hebben eens bewezen dat het kan.
Dank je Nina! ik houd mezelf dit ook voor en het geeft me veel steun. Na het verlies van Jasmijn* vorig jaar was dat ook echt mijn houvast. Mijn lichaam kan het en het zal nog een keer lukken! Op dagen dat ik minder positief ben denk ik echter alleen maar dat Jasmijn ons enige kindje zal blijven. Wisten we het maar he? Dat scheelde een hoop verdriet en wanhoop.
Ik ben vanmorgen wezen werken en het ging gelukkig super. Mijn collega's stonden ervan te kijken Ik kreeg een prachtige roos van mijn collega's, echt ze zijn zulke schatten!
Nu net even heerlijk het huis geboend, boodschappen gedaan en nu voldaan met een kop thee achter de computer.
woensdag 14 maart 2012 om 16:13
En ik maar in mijn hoofd hebben dat Maris vrijdag pas de punctie zou hebben. Shame on me
Ik hoop dat alles goed is gegaan, Maris, en dat je niet teveel pijn hebt gehad. Laat je nog wat van je horen?!
Dolfijntje, wat lief van jouw collega's en wat fijn dat je inmiddels weer "lekker" hebt gewerkt. Je moet er inderdaad vertrouwen in blijven houden dat er ooit een tweede kindje gaat komen. Die onzekerheid of en wanneer is verschrikkelijk, maar je wéét dat het kan. Ook van mij nog een
Ik hoop dat alles goed is gegaan, Maris, en dat je niet teveel pijn hebt gehad. Laat je nog wat van je horen?!
Dolfijntje, wat lief van jouw collega's en wat fijn dat je inmiddels weer "lekker" hebt gewerkt. Je moet er inderdaad vertrouwen in blijven houden dat er ooit een tweede kindje gaat komen. Die onzekerheid of en wanneer is verschrikkelijk, maar je wéét dat het kan. Ook van mij nog een
woensdag 14 maart 2012 om 18:02
Ben helemaal ontroerd, schrijf hier pas hééél kort en toch denken jullie aan mijn punctie. Echt heel lief.
Het was pittig, maar te doen. De pijnstilling deed z'n werk goed, was behoorlijk van de wereld Ondanks dat, was het toch nog best pijnlijk, maar wel te doen, niet dat ik door het plafond ging van de pijn. En de score is...12!!! Prima score dus!
Rest van de middag liggen slapen, en begin nu weer wat bij te komen. Buik doet nog wel erg zeer, kan wel merken dat ze er flink hebben lopen wroeten. Besloten dat ik morgen lekker thuis blijf, ook op advies van mn collega's trouwens, die een onwijs mooi bos bloemen hadden gestuurd, zo lief!
Vrijdagochtend horen we hoeveel embryo's er zijn ontstaan, spannend! (denk dat je daarom met vrijdag in de war was Jemie)
Ons eten komt er aan, hebben lekker lui shoarma laten bezorgen. Tot later.
Het was pittig, maar te doen. De pijnstilling deed z'n werk goed, was behoorlijk van de wereld Ondanks dat, was het toch nog best pijnlijk, maar wel te doen, niet dat ik door het plafond ging van de pijn. En de score is...12!!! Prima score dus!
Rest van de middag liggen slapen, en begin nu weer wat bij te komen. Buik doet nog wel erg zeer, kan wel merken dat ze er flink hebben lopen wroeten. Besloten dat ik morgen lekker thuis blijf, ook op advies van mn collega's trouwens, die een onwijs mooi bos bloemen hadden gestuurd, zo lief!
Vrijdagochtend horen we hoeveel embryo's er zijn ontstaan, spannend! (denk dat je daarom met vrijdag in de war was Jemie)
Ons eten komt er aan, hebben lekker lui shoarma laten bezorgen. Tot later.
