Zwanger
alle pijlers
De prikbitches
zondag 15 september 2013 om 17:57
Welkom op het topic van de Prikbitches. Één van de langstlopende topics op het vivaforum.
De Prikbitches zijn een groep meiden en vrouwen die schrijven over hun ervaringen in de medische molen.
Voel je welkom om mee te lezen, mee te schrijven, of je ervaring te delen. Je kunt hier je vragen stellen over de medische molen, er zijn voldoende 'prikbitches' die je een antwoord kunnen geven.
En ben of wordt je 'prikbitch'.. voel je welkom om mee te schrijven!
Laatste tabel-update 16 oktober 2013
Superstoere prikbitches
*emke104: 33 jaar, juni 2011 gestopt met de pil. April 2012 mmm, tot nu toe geen oorzaak gevonden. Februari 2013 gestart met IUI.
Juli 2013 verminderd zaadkwaliteit, start IVF. Eerste poging gestaakt ivm weinig follikels => escape IUI. Sept 2013 start IVF poging
*Evw1984: 28 jaar. Zoon begin 2011, clomid vanaf november 2011, eerste iui november 2012, spontaan zwanger maart 2013 mk, 1x ivf miskraam met 6 weken. Nu eerste cryo, dus 2e terugplaatsing.
Pioenrooske: 32 jaar, oktober 2012 1e ICSI poging mislukt daarna 5 cryo pogingen zonder resultaat. September 2013 2e ICSI poging gestart.
*Yezka, 39 jr. Alleenstaand. Ruim 30 pogingen Z.I. met verschillende donors, sept. '11 missed abortion met 8 weken, gedeeltelijke Asherman gehad. Start IVF febr. 2013.
*Dartel86: sinds 2011 bezig, partner verminderd vruchtbaar, aangewezen op icsi. 1e poging eind 2012. Geen bevruchtingen, 2e poging begin 2013 vroege miskraam.3e poging miskraam, nu allerlaatste poging
Dolfijntje: Mei 2006 begonnen, endometriose, 6 x IUI, 1e IVF mislukt, 2e keer ICSI zwanger en bevallen met 22 weken van dochter* Daarna 6 ICSI's met 7 TP gehad. Laag AMH.
*Kidon 38 jaar. Moeder van zoontje 5 jaar door 1e keer IUI
Zaad man erg verslehterd daarom nu ICSI. 1e Poging eind okt 2012.
Zwangere prikbitches
*Choco: 6 x IUI, 1x ICSI (0 bevruchtingen). Manlief slecht zaad en bij mij denken ze aan endometriose (nog geen kijkoperatie gehad). Na een secondopinion tweede ICSI en zwanger!
*Ciccietta: 35 jaar. Aangewezen op ICSI. Eerste poging eind 2011 geslaagd (2 cryo's over). Bevallen van een dochter augustus 2012. Spontaan zwanger van 'n tweede kindje!
*Linde77: 35 jaar. Sinds januari 2011 bezig. 5 mislukte IUI's (3 keer in eigen cyclus, 2 keer met hormonen). Geen oorzaak gevonden. Start IVF zomer '13, en nu zwanger.
*Noe-noe, 33 jaar, bezig met IUI 7. Partner verminderd vruchtbaar. Miskraam na IUI 6. Zwanger!
*Kuuk: 35 jaar, door slechte zaadkwaliteit aangewezen op icsi. Na lange zoektocht en een aantal afwijzingen ivm hartziekte na anderhalf jaar groen licht om te beginnen. Start nov. 2012.
4x ICSI, zwanger na tp 11.
Prikbitches die bevallen zijn
* Krissie: zoon
* Draaimolen: zoontje
* Marielle: dochter
* Sammy300: adoptiezoon
*Sweety: dmv IUI een dochter
* Yamuna: dmv IUI 2x een dochter
* Nicks: zoon
* Doggie75: 4x IUI. Spontaan zwanger: zoon
* Fre: 1e IVF een zoon en dochter
* Debgirl1984: PCO, een dochter
* Nicky22: dchter
* Rebels: twee dochters
* Maria 52 (Pierel): Zoon, en na 3 maal IUI en hsg spontaan een dochter
* Tornapart: dmv een cryo na IVF een zoon
* Peggysue2: dmv IVF een tweeling, zoon en dochter
*Zitah: IUI, een zoon
* Sophy: na 3 keer ICSI in eigen cyclus een dochter
*Bengal: na start fertiliteitstraject spontaan een dochter.
*Allis: IUI nr.2 een miskraam, daarna een dochter
*Watson: 2 x IUI, daarna via ICSI een dochter
*Lynn80: 8x IUI, daarna IVF een dochter
* Fleur: 3 x IVF/ICSI,geen succes, daarna spontaan zwanger
*Naski: 40 jaar. Laatste ronde IUI zwanger
*Aaatje: 3e IVF in eigen cyclus een dochter
* Mousie: 5 poging ICSI eigen cycluseen zoon, daarna spontaan een tweede kindje
*Carpe Diem: ICSI een dochter, na een cryo-tp een tweede kindje
*Jusa: na 6x IUI en 1x IVF een dochter, IVF 2 eent tweeling, zoon en dochter
* Kaetje: 33 jaar. 8 keer IUI met hormonen. Zoon na ICSI, tweede zoon spontan
*Floortje: Clomid, 4x IUI, spontaan zwanger, meisje
*Blogbabe: na 4e IUI dochter
*Taartje: 1e poging IVF miskraam, tweede IVF zoon
*Abc: 1e ICSI overstimulatie, tweede cryo dochter
*Sherto: 1e ICSI zoon
*Ramiaatje: zwanger door IUI
*Karan: door NL arts naar Gent ivm een TESE operatie, maar die vonden ze daar niet nodig. Zoon na 1e ICSI, tweede cryo-tp
*Giraffje : zwanger van 3e IUI zwanger
*Muisz: na vijf IVF-pogingen met 9 terugplaatsingen een zoon en dochter
*Ciccietta: 1e ICSI dochter
*Maris: 1e IVF kindje
*ks04: 3 IUI pogingen, spontaan zwanger voor start IVF
*Haiti: 1e ICSI zoon, tweede ICSI dochter
*Ginger: na 4x IUI spontaan zwanger
*Ikke_1984: dmv IUI zoon
*Pop77: 4x IUI, 1x IVF, 1e ICSI zoon en dochter
*Dotjemol: 3e ICSI kindje
*Jennecke: 8 x iui 2 x miskraam. 1e IVF een kindje
*EDC1975: 6 x IUI mislukt, 2e IVF een dochter
*Sawasdee: Vriendlief heeft een TESE operatie ondergaan.
Dochter uit de 1e ICSI.
En dit zijn de allerstoerste prikbitches: Uitbehandeld, samen verder.
Noodgedwongen zijn zij de allerstoerste meisjes:
* Merel29: Gestopt met de pil in april 2004. Na 6 keer iui, 2 keer ivf (waarvan 1 zonder bevruchting), 2 keer icsi en 2 keer een cryo terugplaatsing uitbehandeld. September 2010 een vroege miskraam na de laatste cryo terugplaatsing.
**MagiC: 39 jaar, actief sinds 2008, 5 x IUI, mei 2011 start met IVF. Zwanger na eerste poging, miskraam met 9 weken. IVF 2 geen bevruchtingen. IVF 3 geen resultaat. FSH test; start overgang positief. Augustus 2012 start IVF 4, laatste 'erop of eronder' poging is helaas niet gelukt.
*(Deze rij is veel en veel langer dan alleen Magic en Merel.
Een voor de allerstoerste meisjes.)
Hier vind je het vorige topic
De Prikbitches zijn een groep meiden en vrouwen die schrijven over hun ervaringen in de medische molen.
Voel je welkom om mee te lezen, mee te schrijven, of je ervaring te delen. Je kunt hier je vragen stellen over de medische molen, er zijn voldoende 'prikbitches' die je een antwoord kunnen geven.
En ben of wordt je 'prikbitch'.. voel je welkom om mee te schrijven!
Laatste tabel-update 16 oktober 2013
Superstoere prikbitches
*emke104: 33 jaar, juni 2011 gestopt met de pil. April 2012 mmm, tot nu toe geen oorzaak gevonden. Februari 2013 gestart met IUI.
Juli 2013 verminderd zaadkwaliteit, start IVF. Eerste poging gestaakt ivm weinig follikels => escape IUI. Sept 2013 start IVF poging
*Evw1984: 28 jaar. Zoon begin 2011, clomid vanaf november 2011, eerste iui november 2012, spontaan zwanger maart 2013 mk, 1x ivf miskraam met 6 weken. Nu eerste cryo, dus 2e terugplaatsing.
Pioenrooske: 32 jaar, oktober 2012 1e ICSI poging mislukt daarna 5 cryo pogingen zonder resultaat. September 2013 2e ICSI poging gestart.
*Yezka, 39 jr. Alleenstaand. Ruim 30 pogingen Z.I. met verschillende donors, sept. '11 missed abortion met 8 weken, gedeeltelijke Asherman gehad. Start IVF febr. 2013.
*Dartel86: sinds 2011 bezig, partner verminderd vruchtbaar, aangewezen op icsi. 1e poging eind 2012. Geen bevruchtingen, 2e poging begin 2013 vroege miskraam.3e poging miskraam, nu allerlaatste poging
Dolfijntje: Mei 2006 begonnen, endometriose, 6 x IUI, 1e IVF mislukt, 2e keer ICSI zwanger en bevallen met 22 weken van dochter* Daarna 6 ICSI's met 7 TP gehad. Laag AMH.
*Kidon 38 jaar. Moeder van zoontje 5 jaar door 1e keer IUI
Zaad man erg verslehterd daarom nu ICSI. 1e Poging eind okt 2012.
Zwangere prikbitches
*Choco: 6 x IUI, 1x ICSI (0 bevruchtingen). Manlief slecht zaad en bij mij denken ze aan endometriose (nog geen kijkoperatie gehad). Na een secondopinion tweede ICSI en zwanger!
*Ciccietta: 35 jaar. Aangewezen op ICSI. Eerste poging eind 2011 geslaagd (2 cryo's over). Bevallen van een dochter augustus 2012. Spontaan zwanger van 'n tweede kindje!
*Linde77: 35 jaar. Sinds januari 2011 bezig. 5 mislukte IUI's (3 keer in eigen cyclus, 2 keer met hormonen). Geen oorzaak gevonden. Start IVF zomer '13, en nu zwanger.
*Noe-noe, 33 jaar, bezig met IUI 7. Partner verminderd vruchtbaar. Miskraam na IUI 6. Zwanger!
*Kuuk: 35 jaar, door slechte zaadkwaliteit aangewezen op icsi. Na lange zoektocht en een aantal afwijzingen ivm hartziekte na anderhalf jaar groen licht om te beginnen. Start nov. 2012.
4x ICSI, zwanger na tp 11.
Prikbitches die bevallen zijn
* Krissie: zoon
* Draaimolen: zoontje
* Marielle: dochter
* Sammy300: adoptiezoon
*Sweety: dmv IUI een dochter
* Yamuna: dmv IUI 2x een dochter
* Nicks: zoon
* Doggie75: 4x IUI. Spontaan zwanger: zoon
* Fre: 1e IVF een zoon en dochter
* Debgirl1984: PCO, een dochter
* Nicky22: dchter
* Rebels: twee dochters
* Maria 52 (Pierel): Zoon, en na 3 maal IUI en hsg spontaan een dochter
* Tornapart: dmv een cryo na IVF een zoon
* Peggysue2: dmv IVF een tweeling, zoon en dochter
*Zitah: IUI, een zoon
* Sophy: na 3 keer ICSI in eigen cyclus een dochter
*Bengal: na start fertiliteitstraject spontaan een dochter.
*Allis: IUI nr.2 een miskraam, daarna een dochter
*Watson: 2 x IUI, daarna via ICSI een dochter
*Lynn80: 8x IUI, daarna IVF een dochter
* Fleur: 3 x IVF/ICSI,geen succes, daarna spontaan zwanger
*Naski: 40 jaar. Laatste ronde IUI zwanger
*Aaatje: 3e IVF in eigen cyclus een dochter
* Mousie: 5 poging ICSI eigen cycluseen zoon, daarna spontaan een tweede kindje
*Carpe Diem: ICSI een dochter, na een cryo-tp een tweede kindje
*Jusa: na 6x IUI en 1x IVF een dochter, IVF 2 eent tweeling, zoon en dochter
* Kaetje: 33 jaar. 8 keer IUI met hormonen. Zoon na ICSI, tweede zoon spontan
*Floortje: Clomid, 4x IUI, spontaan zwanger, meisje
*Blogbabe: na 4e IUI dochter
*Taartje: 1e poging IVF miskraam, tweede IVF zoon
*Abc: 1e ICSI overstimulatie, tweede cryo dochter
*Sherto: 1e ICSI zoon
*Ramiaatje: zwanger door IUI
*Karan: door NL arts naar Gent ivm een TESE operatie, maar die vonden ze daar niet nodig. Zoon na 1e ICSI, tweede cryo-tp
*Giraffje : zwanger van 3e IUI zwanger
*Muisz: na vijf IVF-pogingen met 9 terugplaatsingen een zoon en dochter
*Ciccietta: 1e ICSI dochter
*Maris: 1e IVF kindje
*ks04: 3 IUI pogingen, spontaan zwanger voor start IVF
*Haiti: 1e ICSI zoon, tweede ICSI dochter
*Ginger: na 4x IUI spontaan zwanger
*Ikke_1984: dmv IUI zoon
*Pop77: 4x IUI, 1x IVF, 1e ICSI zoon en dochter
*Dotjemol: 3e ICSI kindje
*Jennecke: 8 x iui 2 x miskraam. 1e IVF een kindje
*EDC1975: 6 x IUI mislukt, 2e IVF een dochter
*Sawasdee: Vriendlief heeft een TESE operatie ondergaan.
Dochter uit de 1e ICSI.
En dit zijn de allerstoerste prikbitches: Uitbehandeld, samen verder.
Noodgedwongen zijn zij de allerstoerste meisjes:
* Merel29: Gestopt met de pil in april 2004. Na 6 keer iui, 2 keer ivf (waarvan 1 zonder bevruchting), 2 keer icsi en 2 keer een cryo terugplaatsing uitbehandeld. September 2010 een vroege miskraam na de laatste cryo terugplaatsing.
**MagiC: 39 jaar, actief sinds 2008, 5 x IUI, mei 2011 start met IVF. Zwanger na eerste poging, miskraam met 9 weken. IVF 2 geen bevruchtingen. IVF 3 geen resultaat. FSH test; start overgang positief. Augustus 2012 start IVF 4, laatste 'erop of eronder' poging is helaas niet gelukt.
*(Deze rij is veel en veel langer dan alleen Magic en Merel.
Een voor de allerstoerste meisjes.)
Hier vind je het vorige topic
donderdag 19 september 2013 om 16:51
Femke ik vind het nu ook een mooi aantal. Wij hadden ook zoiets waaruit 6 eitjes, 2 bevruchtingen en 1 embryo kwam. Toen ik die uitslag kreeg was ik echt teleurgesteld, maar die ene embryo zal als alles goed gaat over ong 16 weken geboren worden. Als ik dan meiden zie hier me meer eitjes, maar nog steeds niet zwanger zijn. Het gaat bij de eitjes altijd over de kwantiteit maar kwaliteit. Succes!
Kuuk ik kan jouw wel begrijpen zo was bij mij mijn schildklier een probleem waar ook niet altijd op geprikt wordt. Het is goed dat je het zegt, maar het kan zoveel zijn.
Jemie ik ga zo voor je duimen.
Missor bij mij was het niet mijn zus maar al mijn team genootjes en vriendinnen. Ik had momenten dat ik elke maand te horen kreeg dat er weer een zwanger was en later elke maand een geboorte kaart. op een gegeven moment heb ik het vertelt wat er aan de hand was. Ook omdat bij ons bleek dat mijn schildklier een grote rol speelde en deze zorgde er ook voor dat ik mijzelf niet meer was. Ik kon veel dingen gewoon weg niet meer. Daarnaast was een van mijn vriendinnen uitgerekende vlakbij wat onze uitgerekende datum van een van de miskramen. Ik heb een tijd lang vriendinnen minder gesproken voornamelijk omdat ze bang waren. Nu moet ik zeggen dat ik er ook niet behoefte aan had. Ik ben uiteindelijk 1 vriendin verloren omdat ik niet op kraamvisite was gekomen. Dit had trouwens niet zo zeer met het niet zwanger worden te maken, maar ik was aan het hyperen waardoor ik raar reageerde op dingen. Ze kon niet begrijpen dat ik niet kwam. Ach ja het was toch al niet zo'n goede vriendin.
Ik had trouwens de 'mazzel' dat een goede vriendin over de eerst ook 3 jaar heeft gedaan en uiteinde via iui een zoon heeft gekregen. Zij begreep me goed en ik nu haar weer nu het bij de tweede ook niet snel gaat. Succes
Kuuk ik kan jouw wel begrijpen zo was bij mij mijn schildklier een probleem waar ook niet altijd op geprikt wordt. Het is goed dat je het zegt, maar het kan zoveel zijn.
Jemie ik ga zo voor je duimen.
Missor bij mij was het niet mijn zus maar al mijn team genootjes en vriendinnen. Ik had momenten dat ik elke maand te horen kreeg dat er weer een zwanger was en later elke maand een geboorte kaart. op een gegeven moment heb ik het vertelt wat er aan de hand was. Ook omdat bij ons bleek dat mijn schildklier een grote rol speelde en deze zorgde er ook voor dat ik mijzelf niet meer was. Ik kon veel dingen gewoon weg niet meer. Daarnaast was een van mijn vriendinnen uitgerekende vlakbij wat onze uitgerekende datum van een van de miskramen. Ik heb een tijd lang vriendinnen minder gesproken voornamelijk omdat ze bang waren. Nu moet ik zeggen dat ik er ook niet behoefte aan had. Ik ben uiteindelijk 1 vriendin verloren omdat ik niet op kraamvisite was gekomen. Dit had trouwens niet zo zeer met het niet zwanger worden te maken, maar ik was aan het hyperen waardoor ik raar reageerde op dingen. Ze kon niet begrijpen dat ik niet kwam. Ach ja het was toch al niet zo'n goede vriendin.
Ik had trouwens de 'mazzel' dat een goede vriendin over de eerst ook 3 jaar heeft gedaan en uiteinde via iui een zoon heeft gekregen. Zij begreep me goed en ik nu haar weer nu het bij de tweede ook niet snel gaat. Succes
donderdag 19 september 2013 om 20:23
ALERT: door persoonlijk reacties op iedereen is het een enorm ego verhaal geworden... Sorry!
Wat ben ik blij dat ik hier weer even een berichtje heb geschreven. Jullie reacties helpen echt en de verhalen zijn zo herkenbaar. Bedankt lieve bitches!
Cicietta, mijn zus is op de hoogte van alles, en ze heeft het nieuws ook voorzichtig gebracht. Waar ik dan weer heel verdrietig van word ook, de hele familie loopt op dun ijs omdat het voor mij zo’n gevoelig onderwerp is. Ik wilde dat iedereen er gewoon keihard van kon genieten, maar ik zit in de weg... En bij elke zwangerschap denk ik inderdaad, misschien word ik in tussentijd wel zwanger en wordt het allemaal weer leuk, pfff... waar is die crystal boll?!
Yezka, die site doorsturen is een heel goed idee, dat doe ik misschien ook wel. En ik denk ook wel dat ik veel steun van mijn zus kan krijgen, en van mijn ouders, iedereen is op de hoogte, maar op dit moment ben ik gewoon zo boos en verdrietig, ik zie nog even niet hoe ik uberhaupt een normaal gesprek met mijn zus kan hebben. Ik zit in de US, dus hoef geen familiefeestje te mijden, maar als we straks weer in Nl wonen, hoe ga ik dan met kerst/sinterklaas/verjaardagen om? Ik wil niet meer verdriet hebben dan nodig, maar ik wil ook niet alle relaties kapot maken door maar weg te blijven, onvruchtbaarheid maakt al zoveel kapot.
Dolfijn, zucht... we hebben zoveel gemeen. En jij bent al zoveel langer bezig, hebt al zoveel meer meegemaakt. Ik gun het je zo! Sterkte met het orienteren, ECD is een grote stap. Wij zijn er wel zeker van dat we dit willen doen, misschien met mijn jongste zusje, misschien anoniem, we’ll see.
Wat jij omschrijft voel ik nu ook, ik voel me zo’n bitch! Ik ben boos, ik ben kwaad, voel me belazerd, allemaal belachelijk natuurlijk, want ik weet ook wel dat ze niet op mij moet ‘wachten’. Wie weet he lang het duurt... Maar het is zo’n diepgeworteld oergevoel wat niet weg te rederen valt. Ik ben inderdaad zo verdrietig en jaloers dat zij papa en mama opa en oma gaat maken. En ik weet wel dat oma mij niet bijzonderder vind dan anderen omdat ik het eerste kleinkind ben, maar ik zie gewoon als een berg op tegen al die vrolijkheid rond die geboorte. Ik zie er tegen op om mijn zus zwanger te zien, om haar uitgeput met een baby te zien, want ik had dat moeten zijn en misschien kan ik dat nooit mee maken en het is allemaal zo oneerlijk. Ik kan me echt voorstellen dat je je zus zo lang niet wilt zien, ik kan het me nu ook niet voorstellen dat ik even gezellig met haar ga zitten kletsen zoals vanouds... En nu verwacht natuurlijk iedereen dat we voor de geboorte naar Nl vliegen, dat is al lastig plannen met die terugplaatsingen enzo, maar ik denk ook dat het de trip van hel word (want met mijn zusjes baby zijn er letterlijk 7 andere babies in vriendenkring/familie die ik nog niet ontmoet heb).
(Een jaar geleden was mijn AMH 0.54, ik weet niet wat het nu is. Bij de laatste punctie hadden we 15 eitjes (!), maar meteen 4 abnormaal bevrucht, er is gewoon iets met mijn/ons DNA wat niet goed gaat. Maar van die ronde hebben we ook 4 dag 3 en 1 dag 6 (van de vorige ronde was niets over, omdat ze tot dag 6 gewacht hebben en blijkbaar houden mijn eitjes niet zo van celkweek, want er waren van de 11 bevruchtingen maar 2 ‘redelijke’ dag 6 over), dus ik heb zeker een aantal kansen. Tis moeilijk positief blijven though...)
Leonie, ik merk ook dat ik bepaalde vrienden gewoon niet meer echt spreek. Ik heb er inderdaad geen behoefte aan, ik weet dat als ik tegenover ze zit en die ‘gloed’ zie en de dikke buik dat ik me dan zo vreselijk voel dat er toch geen leuk gesprek meer uit komt. Maar ik ben ook bang om vrienden kwijt te raken. Er zijn er een paar die nog niet zwanger zijn en daar heb ik goede gesprekken mee, maar er vallen er steeds meer ‘af’. Een vriendin heeft er 1.5 jaar over gedaan en ondanks dat ze nu zwanger is lijkt deze vriendschap tot dusver bestand tegen mijn onzekerheden en haar zwangerschap, ik denk inderdaad dat het feit dat het haar niet kwam aanwaaien mee helpt.
Jemie, ik heb dat ook wel, die groeiende buik is als een mes in je hart wat langzaam wordt omgedraaid, maar als de baby er is dan kan ik die persoon weer als een normale vriendin/collega zien (zolang ze niet met de baby loopt te sjouwen), in plaats van een soort supergod die over mij heen schaduwd. Dat is mijn grootste probleem, ik voel me zoveel minder dan de zwangeren...
Kuuk, ik heb toch even een notitie gemaakt van het stollingsverhaal, even de arts vragen, je weet maar nooit.
Jemie, ik duim voor het goede ontdooien, dat moet echt vreselijk spannend zijn!
Femke, goed nieuws! Ik duim voor een goede punctie en mooie bevruchtingen. Jij ook heel veel succces, Pioenrooske! En ik vind jou positieve benaderingen van een baby in de naaste familie ook erg inspirerend, wie weet kan ik die gedachte nog eens adopteren.
Wat ben ik blij dat ik hier weer even een berichtje heb geschreven. Jullie reacties helpen echt en de verhalen zijn zo herkenbaar. Bedankt lieve bitches!
Cicietta, mijn zus is op de hoogte van alles, en ze heeft het nieuws ook voorzichtig gebracht. Waar ik dan weer heel verdrietig van word ook, de hele familie loopt op dun ijs omdat het voor mij zo’n gevoelig onderwerp is. Ik wilde dat iedereen er gewoon keihard van kon genieten, maar ik zit in de weg... En bij elke zwangerschap denk ik inderdaad, misschien word ik in tussentijd wel zwanger en wordt het allemaal weer leuk, pfff... waar is die crystal boll?!
Yezka, die site doorsturen is een heel goed idee, dat doe ik misschien ook wel. En ik denk ook wel dat ik veel steun van mijn zus kan krijgen, en van mijn ouders, iedereen is op de hoogte, maar op dit moment ben ik gewoon zo boos en verdrietig, ik zie nog even niet hoe ik uberhaupt een normaal gesprek met mijn zus kan hebben. Ik zit in de US, dus hoef geen familiefeestje te mijden, maar als we straks weer in Nl wonen, hoe ga ik dan met kerst/sinterklaas/verjaardagen om? Ik wil niet meer verdriet hebben dan nodig, maar ik wil ook niet alle relaties kapot maken door maar weg te blijven, onvruchtbaarheid maakt al zoveel kapot.
Dolfijn, zucht... we hebben zoveel gemeen. En jij bent al zoveel langer bezig, hebt al zoveel meer meegemaakt. Ik gun het je zo! Sterkte met het orienteren, ECD is een grote stap. Wij zijn er wel zeker van dat we dit willen doen, misschien met mijn jongste zusje, misschien anoniem, we’ll see.
Wat jij omschrijft voel ik nu ook, ik voel me zo’n bitch! Ik ben boos, ik ben kwaad, voel me belazerd, allemaal belachelijk natuurlijk, want ik weet ook wel dat ze niet op mij moet ‘wachten’. Wie weet he lang het duurt... Maar het is zo’n diepgeworteld oergevoel wat niet weg te rederen valt. Ik ben inderdaad zo verdrietig en jaloers dat zij papa en mama opa en oma gaat maken. En ik weet wel dat oma mij niet bijzonderder vind dan anderen omdat ik het eerste kleinkind ben, maar ik zie gewoon als een berg op tegen al die vrolijkheid rond die geboorte. Ik zie er tegen op om mijn zus zwanger te zien, om haar uitgeput met een baby te zien, want ik had dat moeten zijn en misschien kan ik dat nooit mee maken en het is allemaal zo oneerlijk. Ik kan me echt voorstellen dat je je zus zo lang niet wilt zien, ik kan het me nu ook niet voorstellen dat ik even gezellig met haar ga zitten kletsen zoals vanouds... En nu verwacht natuurlijk iedereen dat we voor de geboorte naar Nl vliegen, dat is al lastig plannen met die terugplaatsingen enzo, maar ik denk ook dat het de trip van hel word (want met mijn zusjes baby zijn er letterlijk 7 andere babies in vriendenkring/familie die ik nog niet ontmoet heb).
(Een jaar geleden was mijn AMH 0.54, ik weet niet wat het nu is. Bij de laatste punctie hadden we 15 eitjes (!), maar meteen 4 abnormaal bevrucht, er is gewoon iets met mijn/ons DNA wat niet goed gaat. Maar van die ronde hebben we ook 4 dag 3 en 1 dag 6 (van de vorige ronde was niets over, omdat ze tot dag 6 gewacht hebben en blijkbaar houden mijn eitjes niet zo van celkweek, want er waren van de 11 bevruchtingen maar 2 ‘redelijke’ dag 6 over), dus ik heb zeker een aantal kansen. Tis moeilijk positief blijven though...)
Leonie, ik merk ook dat ik bepaalde vrienden gewoon niet meer echt spreek. Ik heb er inderdaad geen behoefte aan, ik weet dat als ik tegenover ze zit en die ‘gloed’ zie en de dikke buik dat ik me dan zo vreselijk voel dat er toch geen leuk gesprek meer uit komt. Maar ik ben ook bang om vrienden kwijt te raken. Er zijn er een paar die nog niet zwanger zijn en daar heb ik goede gesprekken mee, maar er vallen er steeds meer ‘af’. Een vriendin heeft er 1.5 jaar over gedaan en ondanks dat ze nu zwanger is lijkt deze vriendschap tot dusver bestand tegen mijn onzekerheden en haar zwangerschap, ik denk inderdaad dat het feit dat het haar niet kwam aanwaaien mee helpt.
Jemie, ik heb dat ook wel, die groeiende buik is als een mes in je hart wat langzaam wordt omgedraaid, maar als de baby er is dan kan ik die persoon weer als een normale vriendin/collega zien (zolang ze niet met de baby loopt te sjouwen), in plaats van een soort supergod die over mij heen schaduwd. Dat is mijn grootste probleem, ik voel me zoveel minder dan de zwangeren...
Kuuk, ik heb toch even een notitie gemaakt van het stollingsverhaal, even de arts vragen, je weet maar nooit.
Jemie, ik duim voor het goede ontdooien, dat moet echt vreselijk spannend zijn!
Femke, goed nieuws! Ik duim voor een goede punctie en mooie bevruchtingen. Jij ook heel veel succces, Pioenrooske! En ik vind jou positieve benaderingen van een baby in de naaste familie ook erg inspirerend, wie weet kan ik die gedachte nog eens adopteren.
donderdag 19 september 2013 om 20:25
Dolfijn omschrijf je het verdriet goed zeg.
Kuuk geniet van de bruiloft van je broer. Hopelijk hebben jullie een heerlijk weekend.
Ciccietta inderdaad so far so good, ben benieuwd hoe het er zaterdag uit ziet.
Jemie wat een goed nieuws dat je al weer klaar bent voor de cryo! Is het in je natuurlijke cyclus?
Femke wat een goede score. Vorig jaar had ik bij de laatste echo voor de punctie 9 grote follikels en uiteindelijk zijn er meer aangeprikt en 12 eicellen gevonden. Bij de punctie prikken ze ook een aantal iets kleinere aan en dan kunnen er dus meer cellen gevonden worden dan verwacht.
Wel heel grappig te lezen dat jij je focust op het aantal follikels en je het baarmoederslijmvlies wel geloofd en dat het bij mij anders om is. Ik zit steeds in een soort van "spanning" of het bms nu eens een keer gemiddeld van dikte wordt (bij de cryo's was het steeds net genoeg).
Het aantal doet er niet altijd toe, ik ben 1 van degene die veel cryo's had maar daar geen succes mee heeft gehad.
Kuuk geniet van de bruiloft van je broer. Hopelijk hebben jullie een heerlijk weekend.
Ciccietta inderdaad so far so good, ben benieuwd hoe het er zaterdag uit ziet.
Jemie wat een goed nieuws dat je al weer klaar bent voor de cryo! Is het in je natuurlijke cyclus?
Femke wat een goede score. Vorig jaar had ik bij de laatste echo voor de punctie 9 grote follikels en uiteindelijk zijn er meer aangeprikt en 12 eicellen gevonden. Bij de punctie prikken ze ook een aantal iets kleinere aan en dan kunnen er dus meer cellen gevonden worden dan verwacht.
Wel heel grappig te lezen dat jij je focust op het aantal follikels en je het baarmoederslijmvlies wel geloofd en dat het bij mij anders om is. Ik zit steeds in een soort van "spanning" of het bms nu eens een keer gemiddeld van dikte wordt (bij de cryo's was het steeds net genoeg).
Het aantal doet er niet altijd toe, ik ben 1 van degene die veel cryo's had maar daar geen succes mee heeft gehad.
donderdag 19 september 2013 om 20:29
Missor onze berichten kruisten elkaar net. Je verdriet over de zwangerschap van je zus kan ik me ook goed voorstellen hoor. Ik ben ook wel heel blij dat ik toch zo van ons nieuwe familielid kan genieten. Wie weet dat je dat gevoel ook nog eens krijgt.
Maar wat een trip naar NL wordt het zeg met al die baby's, daar zou ik ook niet goed tegen bestand zijn.
Maar wat een trip naar NL wordt het zeg met al die baby's, daar zou ik ook niet goed tegen bestand zijn.
donderdag 19 september 2013 om 21:08
Wat is er weer veel geschreven zeg. En zo herkenbaar allemaal.
South, ja precies wat ik ook heb. Jij dus ook. Dan al het wel goed zijn. Het is alleen zo anders dan de afgelopen jaren.
Jij hebt al zo veel meegemaakt. Heel veel sterkte en dat je grootste wens maar vervuld mag worden.
Missor, pff, jij slaat de spijker op z'n kop zeg. Dat gevoel van falen is zo enorm herkenbaar.
Wat klote dat het is de us zo duur is. Voor edc kan je dan niet naar spanje? Daar is het ook wel duur, maar ik geloof een stuk betaaldbaarder. Het mooiste is natuurlijk een klein wondertje van jullie samen.
Hier meerdere collega's en vriendinnen zwanger (geweest). Dat kon ik heel goed handelen.
De week dat wij te horen kregen dat het niet vanzelf zou gaan kwamen mijn zwager en schoonzus vertellen dat ze zwanger was. "Gewoon" gestopt met de pil en de eerste ronde zwanger, want een zwangerschap die plan je toch gewoon in in je leven?
Vanaf het moment dat hun baby geboren was draaide alles om de baby, logisch bij het eerste kleinkind. Maar vanaf dat moment bestonden wij (en onze zorgen en problemen) niet meer. Mijn man werd vaak domweg genegeerd tijdens familiediners en gelegenheden. Nu ben ik enigs kind en mijn ouders steunen ons in werkelijk alles, dat is super, maar mijn schoonouders grrr. Verschrikkelijk. Toen we gongen vertellen dat de derde icsi gelukt was maar een bbz ( daar gingen ze toen nog vanuit) en ik misschien geoppereerd moest worden werd er enkel, oke, gezegd. Erg tof.
Van mijn schoonzus krijg ik enkel van die shitopmerkingen als, je denkt er teveel aan, waarom maak je je zo druk, jullie tijd komt nog wel. Dan wil ik alleen maar schreeuwen dat onze tijd waarschijnlijk NOOIT komt trut!
Dat doe je natuurlijk niet, liefjes lachen en doorgaan.
Femke, wat fijn dat het er nu zoveel zijn. Geeft wel een betje rust denk ik he?
Yezka, jemig meid, wat een verhaal. Sterk stuk in die link.
Pioen en jemie, hier wordt aan jullie gedacht hoor en flink geduimd natuurlijk.
Dolfijn, het is ook echt niet eerlijk he? Ben niet boos op jezelf, dat verdien je niet!
Voor alle lieve vrouwen die zo verschrikkelijk veel verdriet, pijn en ellende door moeten voor zoiets moois wat hopelijk voor ons allemaal eens is weggelegd!
South, ja precies wat ik ook heb. Jij dus ook. Dan al het wel goed zijn. Het is alleen zo anders dan de afgelopen jaren.
Jij hebt al zo veel meegemaakt. Heel veel sterkte en dat je grootste wens maar vervuld mag worden.
Missor, pff, jij slaat de spijker op z'n kop zeg. Dat gevoel van falen is zo enorm herkenbaar.
Wat klote dat het is de us zo duur is. Voor edc kan je dan niet naar spanje? Daar is het ook wel duur, maar ik geloof een stuk betaaldbaarder. Het mooiste is natuurlijk een klein wondertje van jullie samen.
Hier meerdere collega's en vriendinnen zwanger (geweest). Dat kon ik heel goed handelen.
De week dat wij te horen kregen dat het niet vanzelf zou gaan kwamen mijn zwager en schoonzus vertellen dat ze zwanger was. "Gewoon" gestopt met de pil en de eerste ronde zwanger, want een zwangerschap die plan je toch gewoon in in je leven?
Vanaf het moment dat hun baby geboren was draaide alles om de baby, logisch bij het eerste kleinkind. Maar vanaf dat moment bestonden wij (en onze zorgen en problemen) niet meer. Mijn man werd vaak domweg genegeerd tijdens familiediners en gelegenheden. Nu ben ik enigs kind en mijn ouders steunen ons in werkelijk alles, dat is super, maar mijn schoonouders grrr. Verschrikkelijk. Toen we gongen vertellen dat de derde icsi gelukt was maar een bbz ( daar gingen ze toen nog vanuit) en ik misschien geoppereerd moest worden werd er enkel, oke, gezegd. Erg tof.
Van mijn schoonzus krijg ik enkel van die shitopmerkingen als, je denkt er teveel aan, waarom maak je je zo druk, jullie tijd komt nog wel. Dan wil ik alleen maar schreeuwen dat onze tijd waarschijnlijk NOOIT komt trut!
Dat doe je natuurlijk niet, liefjes lachen en doorgaan.
Femke, wat fijn dat het er nu zoveel zijn. Geeft wel een betje rust denk ik he?
Yezka, jemig meid, wat een verhaal. Sterk stuk in die link.
Pioen en jemie, hier wordt aan jullie gedacht hoor en flink geduimd natuurlijk.
Dolfijn, het is ook echt niet eerlijk he? Ben niet boos op jezelf, dat verdien je niet!
Voor alle lieve vrouwen die zo verschrikkelijk veel verdriet, pijn en ellende door moeten voor zoiets moois wat hopelijk voor ons allemaal eens is weggelegd!
vrijdag 20 september 2013 om 10:59
Wauw Kuuk, ik wil je van harte feliciteren, ik gun het je zo!!!!
En Yezka, een dikke
Pop,wil je mij in de tabel plaatsen?
Vliertje: 37 jaar, vanaf November 2011 5 x ICSI, 11 embryo’s, deze mochten niet terug worden geplaatst omdat ik chemokuren moest ondergaan.
1e cryo terugplaatsing juli 2013,helaas zonder resultaat.
2e terugplaatsing niet doorgegaan,2 cryo’s niet goed ontdooid.
Ik vind het zo fijn dat dit topic er is, ook al schrijf ik niet vaak, ik hecht hier zeer veel waarde aan!
En Yezka, een dikke
Pop,wil je mij in de tabel plaatsen?
Vliertje: 37 jaar, vanaf November 2011 5 x ICSI, 11 embryo’s, deze mochten niet terug worden geplaatst omdat ik chemokuren moest ondergaan.
1e cryo terugplaatsing juli 2013,helaas zonder resultaat.
2e terugplaatsing niet doorgegaan,2 cryo’s niet goed ontdooid.
Ik vind het zo fijn dat dit topic er is, ook al schrijf ik niet vaak, ik hecht hier zeer veel waarde aan!
vrijdag 20 september 2013 om 12:45
Ha meiden, lang niet geweest hier. Ben op vakantie geweest en verder een beetje in mijn cocon gezeten.... Wat lees ik nu Kuuk? Yes! Van harte meid, het is je zo gegund.
Verder lees ik veel verdriet en frustratie, wat naar allemaal. Ik hoop dat dit topic een steun mag blijven voor iedereen die dat nodig heeft. Heel veel sterkte voor diegenen die het nodig hebben.
Met mij en mini-me is het goed. We hebben de nipt laten doen in België en een goede uitslag gehad. Pak van mijn hart, ik ben nogal een stresskip en dit helpt om te ontspannen en te genieten. Verder weten we nu dat we een dochter krijgen. Helemaal geweldig natuurlijk....
De bruiloft gaat later plaatsvinden in hetzelfde jaar. Iedereen heeft alle begrip en is dolblij voor ons. Het voelt bijna naar om alles te melden hier. Ik zal bijven meelezen en af en toe eens inbreken, maar ik denk dat ik met mijn verhalen ook wel eens mensen zou kunnen kwetsen en dat wil ik niet. Ik ga dus niet weg, maar zal er minder zijn.
Ik wil iedereen heeeeel erg danken voor alle steun en meelevende woorden en ik hoop dat voor iedereen hier de zo lang gekoesterde wens zo snel mogelijk waarheid kan worden. Jullie zijn stuk voor stuk echte bikkels en fantastische vrouwen!
Verder lees ik veel verdriet en frustratie, wat naar allemaal. Ik hoop dat dit topic een steun mag blijven voor iedereen die dat nodig heeft. Heel veel sterkte voor diegenen die het nodig hebben.
Met mij en mini-me is het goed. We hebben de nipt laten doen in België en een goede uitslag gehad. Pak van mijn hart, ik ben nogal een stresskip en dit helpt om te ontspannen en te genieten. Verder weten we nu dat we een dochter krijgen. Helemaal geweldig natuurlijk....
De bruiloft gaat later plaatsvinden in hetzelfde jaar. Iedereen heeft alle begrip en is dolblij voor ons. Het voelt bijna naar om alles te melden hier. Ik zal bijven meelezen en af en toe eens inbreken, maar ik denk dat ik met mijn verhalen ook wel eens mensen zou kunnen kwetsen en dat wil ik niet. Ik ga dus niet weg, maar zal er minder zijn.
Ik wil iedereen heeeeel erg danken voor alle steun en meelevende woorden en ik hoop dat voor iedereen hier de zo lang gekoesterde wens zo snel mogelijk waarheid kan worden. Jullie zijn stuk voor stuk echte bikkels en fantastische vrouwen!
zaterdag 21 september 2013 om 11:35
Dartel wat een nare reacties van je schoonfamilie zeg! Liefjes naar hun lachen en hier even afreageren. Maar zeg je helemaal niets tegen ze over dat die opmerkingen toch echt niet kunnen?
Vliertje wanneer gaan jullie verder met nieuwe cryopoging?
Noe-noe fijn dat met jullie alles goed is en dat de nipt test een goede uitslag gaf.
Vanmorgen weer een fm gehad en er zijn 10 follikels waar we wat van mogen verwachten (zo zei de arts het), die zijn nu geloof ik 15mm of groter. Mijn baarmoederslijmvlies is bijna 10mm, echt super dik voor mijn doen. Moet zeggen dat het rust geeft dat er en voldoende follikels zijn en dat het bms goed opbouwt. Maandagavond aan de pregnyl 10.000 ie, het was 5000 maar door voortschrijdende inzichten hebben ze als nieuw protocol het opgehoogd naar 10.000. Wel fijn te merken dat ze bezig zijn toepassen van nieuwe inzichten.
Woensdag is de punctie en zaterdag de terugplaatsing. Spannende week dus!
Vliertje wanneer gaan jullie verder met nieuwe cryopoging?
Noe-noe fijn dat met jullie alles goed is en dat de nipt test een goede uitslag gaf.
Vanmorgen weer een fm gehad en er zijn 10 follikels waar we wat van mogen verwachten (zo zei de arts het), die zijn nu geloof ik 15mm of groter. Mijn baarmoederslijmvlies is bijna 10mm, echt super dik voor mijn doen. Moet zeggen dat het rust geeft dat er en voldoende follikels zijn en dat het bms goed opbouwt. Maandagavond aan de pregnyl 10.000 ie, het was 5000 maar door voortschrijdende inzichten hebben ze als nieuw protocol het opgehoogd naar 10.000. Wel fijn te merken dat ze bezig zijn toepassen van nieuwe inzichten.
Woensdag is de punctie en zaterdag de terugplaatsing. Spannende week dus!
zaterdag 21 september 2013 om 14:49
Wat fijn Pioenroos! Wordt zeker een spannende week voor je. Heel veel succes!
Ik moest overigens ook 10.000 eenheden spuiten. Bij de IUI-pogingen was dat 5.000.
Wat een bijzondere en hartverscheurende verhalen heeft een ieder van jullie.
Dartel, echt niet te geloven die schoonfamilie van je!
Het groene monster is bij mij ook al vaak langs gekomen. Bij familie, vrienden, collega's die vaak binnen een mum van tijd zwanger waren.
Het meest lastige vind ik dat ik er niet met mijn moeder over kan praten, terwijl ik een erg goede band met haar heb. Zij heeft geen idee wat we allemaal voor onze kiezen hebben gehad.
Dat is een bewuste keuze geweest. Enkele jaren geleden hebben mijn broer en zus een verschrikkelijk ongeval gehad. Mijn broer is daarbij overleden en mijn zus is ernstig gehandicapt geraakt. Mijn ouders waren en zijn daar helemaal kapot van. Ik ben dus het enige gezonde kind wat ze nog hebben en ik wil ze niet nog meer verdriet doen door ze over onze problemen te vertellen.
Wat mij het meeste pijn doet is dat we al zoveel hebben meegemaakt en dan ook nog door deze martelgang moeten gaan. Mijn schoonzusje was direct na de eerste keer proberen zwanger (altijd leuk om zo'n ontzettend belangrijk detail te horen) en heeft nog helemaal niets meegemaakt in haar leven. Alles komt haar aanwaaien. Niet dat ik haar dit traject gun, absoluut niet, maar het komt niet eens bij haar op dat bij sommige mensen het krijgen van kinderen niet vanzelfsprekend is. Ze gaat ervan uit dat we geen kinderen willen.
Ik mag woensdag testen en hoop zo dat we na 3,5 jaar een positieve test in handen krijgen.
Petuniade, jij mag ook bijna testen toch?
Voor iedereen een dikke knuffel!
Ik moest overigens ook 10.000 eenheden spuiten. Bij de IUI-pogingen was dat 5.000.
Wat een bijzondere en hartverscheurende verhalen heeft een ieder van jullie.
Dartel, echt niet te geloven die schoonfamilie van je!
Het groene monster is bij mij ook al vaak langs gekomen. Bij familie, vrienden, collega's die vaak binnen een mum van tijd zwanger waren.
Het meest lastige vind ik dat ik er niet met mijn moeder over kan praten, terwijl ik een erg goede band met haar heb. Zij heeft geen idee wat we allemaal voor onze kiezen hebben gehad.
Dat is een bewuste keuze geweest. Enkele jaren geleden hebben mijn broer en zus een verschrikkelijk ongeval gehad. Mijn broer is daarbij overleden en mijn zus is ernstig gehandicapt geraakt. Mijn ouders waren en zijn daar helemaal kapot van. Ik ben dus het enige gezonde kind wat ze nog hebben en ik wil ze niet nog meer verdriet doen door ze over onze problemen te vertellen.
Wat mij het meeste pijn doet is dat we al zoveel hebben meegemaakt en dan ook nog door deze martelgang moeten gaan. Mijn schoonzusje was direct na de eerste keer proberen zwanger (altijd leuk om zo'n ontzettend belangrijk detail te horen) en heeft nog helemaal niets meegemaakt in haar leven. Alles komt haar aanwaaien. Niet dat ik haar dit traject gun, absoluut niet, maar het komt niet eens bij haar op dat bij sommige mensen het krijgen van kinderen niet vanzelfsprekend is. Ze gaat ervan uit dat we geen kinderen willen.
Ik mag woensdag testen en hoop zo dat we na 3,5 jaar een positieve test in handen krijgen.
Petuniade, jij mag ook bijna testen toch?
Voor iedereen een dikke knuffel!
zaterdag 21 september 2013 om 20:04
Noe-noe, wat fijn dat het goed gaat. Geeft wel rust denkik he zo'n gunstige uitslag.
De bruiloft toch in hetzelfde jaar? 2014 wordt een druk jaar voor jullie dan. Wel leuk dat jullie kleintje er dan al is.
Je bent hier nog van harte welkom hoor! Altijd fijn om te horen hoe het ook kan gaan, geeft de burger weer moed zeg maar.
Pioen, ik heb ooit 1 keer gereageerd van, tuurlijk als ik er niet zo veel mee bezig ben wordt het zaad van mijn man beter. Verder eigenlijk nooit, laat het maar gewoon gaan.
Wegens andere gezondhiedsklachten ben ik vorig jaar een tijdje uit de running geweest. Mijn baas had het hier van de week nog over; ja, toen jij met zwangerschapsverlof was toen was er dit en dit. Uhhh, ik was niet met verlof weet je nog.
Pioen 10 is een heel mooi aantal toch? Wel fijn dat je nu weet van woensdag de punctie en dan zaterdag de terugplaatsing. Kan je je daar op instellen en naar toe leven. Alvast heel veel succes in ieder geval.
Julia, wat een verhaal zeg. Verschrikkelijk dat het verdriet van je moeder zo tegen houd om je verhaal te doen en steun te zoeken.
Hier kan je altijd terecht hoor, daar zijn we voor.
En dan woensdag een positieve test zou geweldig zijn.
De bruiloft toch in hetzelfde jaar? 2014 wordt een druk jaar voor jullie dan. Wel leuk dat jullie kleintje er dan al is.
Je bent hier nog van harte welkom hoor! Altijd fijn om te horen hoe het ook kan gaan, geeft de burger weer moed zeg maar.
Pioen, ik heb ooit 1 keer gereageerd van, tuurlijk als ik er niet zo veel mee bezig ben wordt het zaad van mijn man beter. Verder eigenlijk nooit, laat het maar gewoon gaan.
Wegens andere gezondhiedsklachten ben ik vorig jaar een tijdje uit de running geweest. Mijn baas had het hier van de week nog over; ja, toen jij met zwangerschapsverlof was toen was er dit en dit. Uhhh, ik was niet met verlof weet je nog.
Pioen 10 is een heel mooi aantal toch? Wel fijn dat je nu weet van woensdag de punctie en dan zaterdag de terugplaatsing. Kan je je daar op instellen en naar toe leven. Alvast heel veel succes in ieder geval.
Julia, wat een verhaal zeg. Verschrikkelijk dat het verdriet van je moeder zo tegen houd om je verhaal te doen en steun te zoeken.
Hier kan je altijd terecht hoor, daar zijn we voor.
En dan woensdag een positieve test zou geweldig zijn.
zaterdag 21 september 2013 om 21:05
Hallo allemaal,
Ik heb net dit topic door zitten lezen en wil graag met jullie meeschrijven.
Ik ben 24 jaar en weet sinds januari dat ik endometriose heb, ik mag dus niet ongesteld worden want dan krijg ik meer klachten.
Toen ik dit hoorde waren wij al een half jaar aan het proberen daarom in overleg met arts besloten ivf te gaan doen.
Eerste poging is een escape iui geworden en 1 oktober mag ik weer opnieuw gaan beginnen.
Door de endo krijg ik cystes dit jaar al twee keer geopereerd en is de kans op vervroegde overgang of onvruchtbaarheid erg groot.
Ik heb vooral moeite met de opmerkingen van mensen die het niet snappen.
Het zou fijn zijn om mensen te leren kennen die hetzelfde meemaken.
Groetjes
Ik heb net dit topic door zitten lezen en wil graag met jullie meeschrijven.
Ik ben 24 jaar en weet sinds januari dat ik endometriose heb, ik mag dus niet ongesteld worden want dan krijg ik meer klachten.
Toen ik dit hoorde waren wij al een half jaar aan het proberen daarom in overleg met arts besloten ivf te gaan doen.
Eerste poging is een escape iui geworden en 1 oktober mag ik weer opnieuw gaan beginnen.
Door de endo krijg ik cystes dit jaar al twee keer geopereerd en is de kans op vervroegde overgang of onvruchtbaarheid erg groot.
Ik heb vooral moeite met de opmerkingen van mensen die het niet snappen.
Het zou fijn zijn om mensen te leren kennen die hetzelfde meemaken.
Groetjes
zondag 22 september 2013 om 17:58
noe-noe: fijn te horen dat het goed met je gaat! 2014 wordt een mooi jaar voor jullie een kindje en trouwen!
Pioen: 10 vind ik ook een mooi aantal hoor. Je hoort wel een verhalen van 20-30 follikels. de kliniek waar wij onder behandeling zijn heeft gezegd,'ons streven is 6-10 follikels, want het gaat om de kwaliteit, niet om de kwantiteit!'
Julia: wat een verhaal zeg. Ik heb ook een zus verloren, maar ik wat toen een 5 mnd oud. maar voor mijn ouders is en blijft het een groot verdriet.
over families: daar heb ik gelukkig weinig over te klagen. Mijn ouders, (schoon) zus leven erg mee, zo ook mijn schoonouders.
Na elke echo krijg ik een berichtje hoe het gegaan is.
Verder vandaag weer een fm gehad. Na 7 follikels geteld te hebben zijn ze gestopt met tellen. er zijn minimaal 7 die serieus meedoen, ze moeten alleen nog iets groeien. Dinsdag waarschijnlijk de laatste echo en dan gaan ze de punctie inplannen!
Voel me alleen vandaag erg beroerd. tijdens de rit naar huis (van nog geen 20 minuten) werd ik kots misselijk, we moesten halverwege ook de auto even aan de kant zetten.
Verder hoofdpijn en voel ik me uitgeblust.
Vanmiddag heb ik ook 2 uur geslapen en nu voel ik met wat beter.
Morgen moet ik weer gaan werken, de eerste dienst na de vakantie, hopelijk voel ik me dan wat beter!
Pioen: 10 vind ik ook een mooi aantal hoor. Je hoort wel een verhalen van 20-30 follikels. de kliniek waar wij onder behandeling zijn heeft gezegd,'ons streven is 6-10 follikels, want het gaat om de kwaliteit, niet om de kwantiteit!'
Julia: wat een verhaal zeg. Ik heb ook een zus verloren, maar ik wat toen een 5 mnd oud. maar voor mijn ouders is en blijft het een groot verdriet.
over families: daar heb ik gelukkig weinig over te klagen. Mijn ouders, (schoon) zus leven erg mee, zo ook mijn schoonouders.
Na elke echo krijg ik een berichtje hoe het gegaan is.
Verder vandaag weer een fm gehad. Na 7 follikels geteld te hebben zijn ze gestopt met tellen. er zijn minimaal 7 die serieus meedoen, ze moeten alleen nog iets groeien. Dinsdag waarschijnlijk de laatste echo en dan gaan ze de punctie inplannen!
Voel me alleen vandaag erg beroerd. tijdens de rit naar huis (van nog geen 20 minuten) werd ik kots misselijk, we moesten halverwege ook de auto even aan de kant zetten.
Verder hoofdpijn en voel ik me uitgeblust.
Vanmiddag heb ik ook 2 uur geslapen en nu voel ik met wat beter.
Morgen moet ik weer gaan werken, de eerste dienst na de vakantie, hopelijk voel ik me dan wat beter!
maandag 23 september 2013 om 08:37
Femke, wat vervelend dat je je zo beroerd voelt! Hopelijk snel de punctie. Spannend!
Pioen, jij ook deze week de punctie! Dat wordt weer een gezellig wachtbankje!
Wat een opmerkingen toch allemaal van familieleden.... Hier heb ik inmiddels ook een hele ernstige. Mijn zwager heeft mij verteld nooit ivf te gaan doen als het niet lukt. "Nee, een kind moet uit liefde ontstaan zijn, en niet in een laboratorium..." Hij mag zijn mening daarover hebben, maar het was wel een klap in mijn gezicht.
Ik denk dat velen gewoon niet weten hoe ze er mee om moeten gaan en dat veel dingen uit 'krampachtigheid' nog eens botter overkomen dan bedoeld. Veel is onwetendheid. Maar het is zo verrekte hard dat wíj altijd degenen moeten zijn die dat moet relativeren..... Daardoor moet je nog weer eens extra op je tenen lopen, terwijl die mmm al zo enorm zwaar is!
Dikke knuffel voor iedereen!
Pioen, jij ook deze week de punctie! Dat wordt weer een gezellig wachtbankje!
Wat een opmerkingen toch allemaal van familieleden.... Hier heb ik inmiddels ook een hele ernstige. Mijn zwager heeft mij verteld nooit ivf te gaan doen als het niet lukt. "Nee, een kind moet uit liefde ontstaan zijn, en niet in een laboratorium..." Hij mag zijn mening daarover hebben, maar het was wel een klap in mijn gezicht.
Ik denk dat velen gewoon niet weten hoe ze er mee om moeten gaan en dat veel dingen uit 'krampachtigheid' nog eens botter overkomen dan bedoeld. Veel is onwetendheid. Maar het is zo verrekte hard dat wíj altijd degenen moeten zijn die dat moet relativeren..... Daardoor moet je nog weer eens extra op je tenen lopen, terwijl die mmm al zo enorm zwaar is!
Dikke knuffel voor iedereen!
maandag 23 september 2013 om 10:58
Julia wat heftig wat er in jou familie is gebeurd. Ik kan me voorstellen dat je jou ouders niet met meer verdriet wilt opzadelen. Maar zouden ze je niet juist graag willen steunen of is daar het verdriet te groot voor?
Hier kun je in ieder geval altijd terecht met je verhaal.
Ik duim dat jullie woensdag een positieve test hebben!
Wat een botte en onnadenkende opmerkingen worden er toch vaak gemaakt zeg.
Dartel 10 is zeker een heel mooi aantal. Liever 10 dan 20. Inderdaad wel fijn dat ik nu al weet wanneer punctie en tp, heb dus ook direct de invaller voor mijn werk kunnen regelen.
Ka-bo helaas welkom hier.
Femke wat naar dat je je zo beroerd hebt gevoeld, hopelijk gaat het vandaag wat beter. Super dat er meer dan 7 goede follikels zijn. Morgen hoor je dus wanneer jij de punctie krijgt, heb je al een idee wanneer het zal zijn?
Hier kun je in ieder geval altijd terecht met je verhaal.
Ik duim dat jullie woensdag een positieve test hebben!
Wat een botte en onnadenkende opmerkingen worden er toch vaak gemaakt zeg.
Dartel 10 is zeker een heel mooi aantal. Liever 10 dan 20. Inderdaad wel fijn dat ik nu al weet wanneer punctie en tp, heb dus ook direct de invaller voor mijn werk kunnen regelen.
Ka-bo helaas welkom hier.
Femke wat naar dat je je zo beroerd hebt gevoeld, hopelijk gaat het vandaag wat beter. Super dat er meer dan 7 goede follikels zijn. Morgen hoor je dus wanneer jij de punctie krijgt, heb je al een idee wanneer het zal zijn?
maandag 23 september 2013 om 11:43
Hoi meiden,
ik zou vandaag de terugplaatsing hebben,maar het gaat weer niet door,de cryo is er niet goed uitgekomen.
Wat een ellende,ik wil heel hard gillen.
Ik had de dokter zelf aan de telefoon,nu wil ze met mijn volgende cyclus mijn eierstokken gaan bekijken.
Misschien gaan we dan een verse IVF poging doen......
Ik weet niet meer hoe ik hier mee om moet gaan,domper op domper.
X
ik zou vandaag de terugplaatsing hebben,maar het gaat weer niet door,de cryo is er niet goed uitgekomen.
Wat een ellende,ik wil heel hard gillen.
Ik had de dokter zelf aan de telefoon,nu wil ze met mijn volgende cyclus mijn eierstokken gaan bekijken.
Misschien gaan we dan een verse IVF poging doen......
Ik weet niet meer hoe ik hier mee om moet gaan,domper op domper.
X
maandag 23 september 2013 om 16:19
maandag 23 september 2013 om 19:54
Vliertje, wat afschuwelijk! Het is ons ook overkomen met de enige 2 cryo's die we hadden. Maar jij hebt eigenlijk geen alternatief toch? Al begrijp ik nu dat een verse IVF toch nog een optie is? Ik hoop op zoveel mogelijk kans voor jullie. Sterkte meid
Kuuuuuuk!! Wat een goed nieuws! Ik heb er gewoon kippenvel van. Zat al vol spanning te scrollen. Wauw! Wauw! Wauw!
Welkom Ka_bo!
Julia, wat een verdriet in jullie gezin! En ook verdrietig dat je je daardoor geremd voelt. Wij hebben het overigens nooit gedeeld met onze ouders. Mijn man wilde dat pertinent niet. En ik vind het achteraf ook wel fijn eigenlijk. We hadden genoeg aan onszelf. Maar goed, niet te vergelijken natuurlijk.
Pioen en Femke, goede vooruitzichten voor deze week. Ik begin vast met duimen.
Yezka, Dartel, Petuniade en Jemie, hoe is het met jullie?
Liefs!
Kuuuuuuk!! Wat een goed nieuws! Ik heb er gewoon kippenvel van. Zat al vol spanning te scrollen. Wauw! Wauw! Wauw!
Welkom Ka_bo!
Julia, wat een verdriet in jullie gezin! En ook verdrietig dat je je daardoor geremd voelt. Wij hebben het overigens nooit gedeeld met onze ouders. Mijn man wilde dat pertinent niet. En ik vind het achteraf ook wel fijn eigenlijk. We hadden genoeg aan onszelf. Maar goed, niet te vergelijken natuurlijk.
Pioen en Femke, goede vooruitzichten voor deze week. Ik begin vast met duimen.
Yezka, Dartel, Petuniade en Jemie, hoe is het met jullie?
Liefs!
maandag 23 september 2013 om 21:44
Julia, ik lees nu de berichten uitgebreider terug en zie dat ik jou bericht eerder totaal gemist heb! Sorry.. Maar wat een vreselijk verdriet. Voor je ouders, maar ook voor jou!! Ik snap dat je je geremd voelt om het je ouders te vertellen.. Ik hoop ook dat je ze heel snel heel goed nieuws kan vertellen! Misschien dat het makkelijker is om er 'achteraf' over te praten. Maar voor nu erg moeilijk voor jou, je hebt een goede band en je wil het dan eigenlijk delen..
Vorig jaar hebben wij ervoor gekozen om de allereerste poging helemaal stiekem te doen. We wilden onze ouders (en vooral de mijne) ook de stress niet aandoen. Ik heb dat vreselijk moeilijk gevonden. Ik had het heel graag gedeeld. Maar het was een bewuste keus (ook in verband met de heftige zorgen die er al geweest waren qua gezondheid, daarnaast nog het chemo-traject waar mijn moeder in zat) Ik begrijp je keuze dus heel goed Julia! Je bent bang dat je ze met je eigen verhaal nog meer verdriet doet... en dat is het allerlaatste wat je wil!
Kun je het wel met anderen delen? (ook niet met je schoonzus dus....)
Vorig jaar hebben wij ervoor gekozen om de allereerste poging helemaal stiekem te doen. We wilden onze ouders (en vooral de mijne) ook de stress niet aandoen. Ik heb dat vreselijk moeilijk gevonden. Ik had het heel graag gedeeld. Maar het was een bewuste keus (ook in verband met de heftige zorgen die er al geweest waren qua gezondheid, daarnaast nog het chemo-traject waar mijn moeder in zat) Ik begrijp je keuze dus heel goed Julia! Je bent bang dat je ze met je eigen verhaal nog meer verdriet doet... en dat is het allerlaatste wat je wil!
Kun je het wel met anderen delen? (ook niet met je schoonzus dus....)
