
De prikbitches
zondag 15 september 2013 om 17:57
Welkom op het topic van de Prikbitches. Één van de langstlopende topics op het vivaforum.
De Prikbitches zijn een groep meiden en vrouwen die schrijven over hun ervaringen in de medische molen.
Voel je welkom om mee te lezen, mee te schrijven, of je ervaring te delen. Je kunt hier je vragen stellen over de medische molen, er zijn voldoende 'prikbitches' die je een antwoord kunnen geven.
En ben of wordt je 'prikbitch'.. voel je welkom om mee te schrijven!
Laatste tabel-update 16 oktober 2013
Superstoere prikbitches
*emke104: 33 jaar, juni 2011 gestopt met de pil. April 2012 mmm, tot nu toe geen oorzaak gevonden. Februari 2013 gestart met IUI.
Juli 2013 verminderd zaadkwaliteit, start IVF. Eerste poging gestaakt ivm weinig follikels => escape IUI. Sept 2013 start IVF poging
*Evw1984: 28 jaar. Zoon begin 2011, clomid vanaf november 2011, eerste iui november 2012, spontaan zwanger maart 2013 mk, 1x ivf miskraam met 6 weken. Nu eerste cryo, dus 2e terugplaatsing.
Pioenrooske: 32 jaar, oktober 2012 1e ICSI poging mislukt daarna 5 cryo pogingen zonder resultaat. September 2013 2e ICSI poging gestart.
*Yezka, 39 jr. Alleenstaand. Ruim 30 pogingen Z.I. met verschillende donors, sept. '11 missed abortion met 8 weken, gedeeltelijke Asherman gehad. Start IVF febr. 2013.
*Dartel86: sinds 2011 bezig, partner verminderd vruchtbaar, aangewezen op icsi. 1e poging eind 2012. Geen bevruchtingen, 2e poging begin 2013 vroege miskraam.3e poging miskraam, nu allerlaatste poging
Dolfijntje: Mei 2006 begonnen, endometriose, 6 x IUI, 1e IVF mislukt, 2e keer ICSI zwanger en bevallen met 22 weken van dochter* Daarna 6 ICSI's met 7 TP gehad. Laag AMH.
*Kidon 38 jaar. Moeder van zoontje 5 jaar door 1e keer IUI
Zaad man erg verslehterd daarom nu ICSI. 1e Poging eind okt 2012.
Zwangere prikbitches
*Choco: 6 x IUI, 1x ICSI (0 bevruchtingen). Manlief slecht zaad en bij mij denken ze aan endometriose (nog geen kijkoperatie gehad). Na een secondopinion tweede ICSI en zwanger!
*Ciccietta: 35 jaar. Aangewezen op ICSI. Eerste poging eind 2011 geslaagd (2 cryo's over). Bevallen van een dochter augustus 2012. Spontaan zwanger van 'n tweede kindje!
*Linde77: 35 jaar. Sinds januari 2011 bezig. 5 mislukte IUI's (3 keer in eigen cyclus, 2 keer met hormonen). Geen oorzaak gevonden. Start IVF zomer '13, en nu zwanger.
*Noe-noe, 33 jaar, bezig met IUI 7. Partner verminderd vruchtbaar. Miskraam na IUI 6. Zwanger!
*Kuuk: 35 jaar, door slechte zaadkwaliteit aangewezen op icsi. Na lange zoektocht en een aantal afwijzingen ivm hartziekte na anderhalf jaar groen licht om te beginnen. Start nov. 2012.
4x ICSI, zwanger na tp 11.
Prikbitches die bevallen zijn
* Krissie: zoon
* Draaimolen: zoontje
* Marielle: dochter
* Sammy300: adoptiezoon
*Sweety: dmv IUI een dochter
* Yamuna: dmv IUI 2x een dochter
* Nicks: zoon
* Doggie75: 4x IUI. Spontaan zwanger: zoon
* Fre: 1e IVF een zoon en dochter
* Debgirl1984: PCO, een dochter
* Nicky22: dchter
* Rebels: twee dochters
* Maria 52 (Pierel): Zoon, en na 3 maal IUI en hsg spontaan een dochter
* Tornapart: dmv een cryo na IVF een zoon
* Peggysue2: dmv IVF een tweeling, zoon en dochter
*Zitah: IUI, een zoon
* Sophy: na 3 keer ICSI in eigen cyclus een dochter
*Bengal: na start fertiliteitstraject spontaan een dochter.
*Allis: IUI nr.2 een miskraam, daarna een dochter
*Watson: 2 x IUI, daarna via ICSI een dochter
*Lynn80: 8x IUI, daarna IVF een dochter
* Fleur: 3 x IVF/ICSI,geen succes, daarna spontaan zwanger
*Naski: 40 jaar. Laatste ronde IUI zwanger
*Aaatje: 3e IVF in eigen cyclus een dochter
* Mousie: 5 poging ICSI eigen cycluseen zoon, daarna spontaan een tweede kindje
*Carpe Diem: ICSI een dochter, na een cryo-tp een tweede kindje
*Jusa: na 6x IUI en 1x IVF een dochter, IVF 2 eent tweeling, zoon en dochter
* Kaetje: 33 jaar. 8 keer IUI met hormonen. Zoon na ICSI, tweede zoon spontan
*Floortje: Clomid, 4x IUI, spontaan zwanger, meisje
*Blogbabe: na 4e IUI dochter
*Taartje: 1e poging IVF miskraam, tweede IVF zoon
*Abc: 1e ICSI overstimulatie, tweede cryo dochter
*Sherto: 1e ICSI zoon
*Ramiaatje: zwanger door IUI
*Karan: door NL arts naar Gent ivm een TESE operatie, maar die vonden ze daar niet nodig. Zoon na 1e ICSI, tweede cryo-tp
*Giraffje : zwanger van 3e IUI zwanger
*Muisz: na vijf IVF-pogingen met 9 terugplaatsingen een zoon en dochter
*Ciccietta: 1e ICSI dochter
*Maris: 1e IVF kindje
*ks04: 3 IUI pogingen, spontaan zwanger voor start IVF
*Haiti: 1e ICSI zoon, tweede ICSI dochter
*Ginger: na 4x IUI spontaan zwanger
*Ikke_1984: dmv IUI zoon
*Pop77: 4x IUI, 1x IVF, 1e ICSI zoon en dochter
*Dotjemol: 3e ICSI kindje
*Jennecke: 8 x iui 2 x miskraam. 1e IVF een kindje
*EDC1975: 6 x IUI mislukt, 2e IVF een dochter
*Sawasdee: Vriendlief heeft een TESE operatie ondergaan.
Dochter uit de 1e ICSI.
En dit zijn de allerstoerste prikbitches: Uitbehandeld, samen verder.
Noodgedwongen zijn zij de allerstoerste meisjes:
* Merel29: Gestopt met de pil in april 2004. Na 6 keer iui, 2 keer ivf (waarvan 1 zonder bevruchting), 2 keer icsi en 2 keer een cryo terugplaatsing uitbehandeld. September 2010 een vroege miskraam na de laatste cryo terugplaatsing.
**MagiC: 39 jaar, actief sinds 2008, 5 x IUI, mei 2011 start met IVF. Zwanger na eerste poging, miskraam met 9 weken. IVF 2 geen bevruchtingen. IVF 3 geen resultaat. FSH test; start overgang positief. Augustus 2012 start IVF 4, laatste 'erop of eronder' poging is helaas niet gelukt.
*(Deze rij is veel en veel langer dan alleen Magic en Merel.
Een voor de allerstoerste meisjes.)
Hier vind je het vorige topic
De Prikbitches zijn een groep meiden en vrouwen die schrijven over hun ervaringen in de medische molen.
Voel je welkom om mee te lezen, mee te schrijven, of je ervaring te delen. Je kunt hier je vragen stellen over de medische molen, er zijn voldoende 'prikbitches' die je een antwoord kunnen geven.
En ben of wordt je 'prikbitch'.. voel je welkom om mee te schrijven!
Laatste tabel-update 16 oktober 2013
Superstoere prikbitches
*emke104: 33 jaar, juni 2011 gestopt met de pil. April 2012 mmm, tot nu toe geen oorzaak gevonden. Februari 2013 gestart met IUI.
Juli 2013 verminderd zaadkwaliteit, start IVF. Eerste poging gestaakt ivm weinig follikels => escape IUI. Sept 2013 start IVF poging
*Evw1984: 28 jaar. Zoon begin 2011, clomid vanaf november 2011, eerste iui november 2012, spontaan zwanger maart 2013 mk, 1x ivf miskraam met 6 weken. Nu eerste cryo, dus 2e terugplaatsing.
Pioenrooske: 32 jaar, oktober 2012 1e ICSI poging mislukt daarna 5 cryo pogingen zonder resultaat. September 2013 2e ICSI poging gestart.
*Yezka, 39 jr. Alleenstaand. Ruim 30 pogingen Z.I. met verschillende donors, sept. '11 missed abortion met 8 weken, gedeeltelijke Asherman gehad. Start IVF febr. 2013.
*Dartel86: sinds 2011 bezig, partner verminderd vruchtbaar, aangewezen op icsi. 1e poging eind 2012. Geen bevruchtingen, 2e poging begin 2013 vroege miskraam.3e poging miskraam, nu allerlaatste poging
Dolfijntje: Mei 2006 begonnen, endometriose, 6 x IUI, 1e IVF mislukt, 2e keer ICSI zwanger en bevallen met 22 weken van dochter* Daarna 6 ICSI's met 7 TP gehad. Laag AMH.
*Kidon 38 jaar. Moeder van zoontje 5 jaar door 1e keer IUI
Zaad man erg verslehterd daarom nu ICSI. 1e Poging eind okt 2012.
Zwangere prikbitches
*Choco: 6 x IUI, 1x ICSI (0 bevruchtingen). Manlief slecht zaad en bij mij denken ze aan endometriose (nog geen kijkoperatie gehad). Na een secondopinion tweede ICSI en zwanger!
*Ciccietta: 35 jaar. Aangewezen op ICSI. Eerste poging eind 2011 geslaagd (2 cryo's over). Bevallen van een dochter augustus 2012. Spontaan zwanger van 'n tweede kindje!
*Linde77: 35 jaar. Sinds januari 2011 bezig. 5 mislukte IUI's (3 keer in eigen cyclus, 2 keer met hormonen). Geen oorzaak gevonden. Start IVF zomer '13, en nu zwanger.
*Noe-noe, 33 jaar, bezig met IUI 7. Partner verminderd vruchtbaar. Miskraam na IUI 6. Zwanger!
*Kuuk: 35 jaar, door slechte zaadkwaliteit aangewezen op icsi. Na lange zoektocht en een aantal afwijzingen ivm hartziekte na anderhalf jaar groen licht om te beginnen. Start nov. 2012.
4x ICSI, zwanger na tp 11.
Prikbitches die bevallen zijn
* Krissie: zoon
* Draaimolen: zoontje
* Marielle: dochter
* Sammy300: adoptiezoon
*Sweety: dmv IUI een dochter
* Yamuna: dmv IUI 2x een dochter
* Nicks: zoon
* Doggie75: 4x IUI. Spontaan zwanger: zoon
* Fre: 1e IVF een zoon en dochter
* Debgirl1984: PCO, een dochter
* Nicky22: dchter
* Rebels: twee dochters
* Maria 52 (Pierel): Zoon, en na 3 maal IUI en hsg spontaan een dochter
* Tornapart: dmv een cryo na IVF een zoon
* Peggysue2: dmv IVF een tweeling, zoon en dochter
*Zitah: IUI, een zoon
* Sophy: na 3 keer ICSI in eigen cyclus een dochter
*Bengal: na start fertiliteitstraject spontaan een dochter.
*Allis: IUI nr.2 een miskraam, daarna een dochter
*Watson: 2 x IUI, daarna via ICSI een dochter
*Lynn80: 8x IUI, daarna IVF een dochter
* Fleur: 3 x IVF/ICSI,geen succes, daarna spontaan zwanger
*Naski: 40 jaar. Laatste ronde IUI zwanger
*Aaatje: 3e IVF in eigen cyclus een dochter
* Mousie: 5 poging ICSI eigen cycluseen zoon, daarna spontaan een tweede kindje
*Carpe Diem: ICSI een dochter, na een cryo-tp een tweede kindje
*Jusa: na 6x IUI en 1x IVF een dochter, IVF 2 eent tweeling, zoon en dochter
* Kaetje: 33 jaar. 8 keer IUI met hormonen. Zoon na ICSI, tweede zoon spontan
*Floortje: Clomid, 4x IUI, spontaan zwanger, meisje
*Blogbabe: na 4e IUI dochter
*Taartje: 1e poging IVF miskraam, tweede IVF zoon
*Abc: 1e ICSI overstimulatie, tweede cryo dochter
*Sherto: 1e ICSI zoon
*Ramiaatje: zwanger door IUI
*Karan: door NL arts naar Gent ivm een TESE operatie, maar die vonden ze daar niet nodig. Zoon na 1e ICSI, tweede cryo-tp
*Giraffje : zwanger van 3e IUI zwanger
*Muisz: na vijf IVF-pogingen met 9 terugplaatsingen een zoon en dochter
*Ciccietta: 1e ICSI dochter
*Maris: 1e IVF kindje
*ks04: 3 IUI pogingen, spontaan zwanger voor start IVF
*Haiti: 1e ICSI zoon, tweede ICSI dochter
*Ginger: na 4x IUI spontaan zwanger
*Ikke_1984: dmv IUI zoon
*Pop77: 4x IUI, 1x IVF, 1e ICSI zoon en dochter
*Dotjemol: 3e ICSI kindje
*Jennecke: 8 x iui 2 x miskraam. 1e IVF een kindje
*EDC1975: 6 x IUI mislukt, 2e IVF een dochter
*Sawasdee: Vriendlief heeft een TESE operatie ondergaan.
Dochter uit de 1e ICSI.
En dit zijn de allerstoerste prikbitches: Uitbehandeld, samen verder.
Noodgedwongen zijn zij de allerstoerste meisjes:
* Merel29: Gestopt met de pil in april 2004. Na 6 keer iui, 2 keer ivf (waarvan 1 zonder bevruchting), 2 keer icsi en 2 keer een cryo terugplaatsing uitbehandeld. September 2010 een vroege miskraam na de laatste cryo terugplaatsing.
**MagiC: 39 jaar, actief sinds 2008, 5 x IUI, mei 2011 start met IVF. Zwanger na eerste poging, miskraam met 9 weken. IVF 2 geen bevruchtingen. IVF 3 geen resultaat. FSH test; start overgang positief. Augustus 2012 start IVF 4, laatste 'erop of eronder' poging is helaas niet gelukt.
*(Deze rij is veel en veel langer dan alleen Magic en Merel.
Een voor de allerstoerste meisjes.)
Hier vind je het vorige topic
woensdag 18 september 2013 om 08:51
Hee, alweer een nieuw topic! Wat wordt er toch veel geschreven. En het vorige topic wordt prachtig afgesloten met een zwangere Kuuk! Gefeliciteerd Kuuk! Heb je het al aan wat mensen verteld? Weet nog dat ik het bijna niet hardop durfde uit te spreken omdat ik het maar niet kon bevatten. Ben benieuwd hoe tactvol ke schoonouders gaan reageren 
Geniet en je hoeft nog maar 34 weken. Klinkt best kort zo.
Yezka, dikke
Knap hoe velen van jullie idd op de vraag van *ben naam kwijt* reageren. Ik hoop ook dat als ze er meer over wilt weten ze er zelf een topic over opent. Dit topic is zo mooi doordat we allemaal hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt en er weinigen zijn die ons zo begrijpen als wij prikbitches. Zelfs onze ouders en partner voelen niet wat wij voelen. Heel fijn om hier dan steun van gelijkgestemden te krijgen.
Als je vraag daadwerkelijk oprecht is dan snap ik niet waarom je hem in dit topic stelt. Oprecht had ik het gevonden als je er een nieuw topic over had geopend. Daar zou je genoeg reacties op hebben gekregen want het is wel een interessante discussie.
Lieve prikbitches, ik wens jullie allemaal een heel fijn nieuw topic toe met veel positiefs nieuws. Ik lees nog steeds mee.
Xx

Geniet en je hoeft nog maar 34 weken. Klinkt best kort zo.
Yezka, dikke
Knap hoe velen van jullie idd op de vraag van *ben naam kwijt* reageren. Ik hoop ook dat als ze er meer over wilt weten ze er zelf een topic over opent. Dit topic is zo mooi doordat we allemaal hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt en er weinigen zijn die ons zo begrijpen als wij prikbitches. Zelfs onze ouders en partner voelen niet wat wij voelen. Heel fijn om hier dan steun van gelijkgestemden te krijgen.
Als je vraag daadwerkelijk oprecht is dan snap ik niet waarom je hem in dit topic stelt. Oprecht had ik het gevonden als je er een nieuw topic over had geopend. Daar zou je genoeg reacties op hebben gekregen want het is wel een interessante discussie.
Lieve prikbitches, ik wens jullie allemaal een heel fijn nieuw topic toe met veel positiefs nieuws. Ik lees nog steeds mee.
Xx
woensdag 18 september 2013 om 11:05
@Jennecke, dankje! We hebben het de (schoon-)ouders verteld en afgelopen zaterdag de broers/zus/zwagers/schoonzussen. Iedereen superblij (en emotioneel!) voor ons. Mijn schoonouders reageerden overigens met "We feliciteren nog niet, want er kan nog van alles misgaan.." (dat weten we zelf ook!) En op mijn uitleg dat er 1 embryo is teruggeplaatst vanwege mijn gezondheid en dat een tweelingzwangerschap voor mij te veel risico's met zich mee zou brengen, reageerde mijn schoonpa met "Oh, maar ik zou het wel heel leuk vinden als jullie toch een tweeling krijgen!" *zucht*
Ik ben elk toiletbezoek bang dat het toch misgaat.. Al weken aan het broekloeren...
Mocht alles goed gaan dan wordt het sowieso geen 40-weken zwangerschap.. (vanwege mijn hart)
@Yezka, kun je het wel delen met je omgeving?
@Dolfijntje, is er bij jou al stollingsonderzoek gedaan? Misschien toch het overwegen waard... (gewoon via HA)
Zwaai naar alle lieve bitches hier!
Ik ben elk toiletbezoek bang dat het toch misgaat.. Al weken aan het broekloeren...
Mocht alles goed gaan dan wordt het sowieso geen 40-weken zwangerschap.. (vanwege mijn hart)
@Yezka, kun je het wel delen met je omgeving?
@Dolfijntje, is er bij jou al stollingsonderzoek gedaan? Misschien toch het overwegen waard... (gewoon via HA)
Zwaai naar alle lieve bitches hier!

woensdag 18 september 2013 om 11:29
Ik breek weer eens in....
@Kuuk; gefeliciteerd. En nu heel hard duimen voor een mooie echo. Wanneer mag je?
@Yezka; ik ken je nog uit het "er weer voor gaan na een miskraam"-topic; ook nog steeds met lege handen dus...
En dan nu de reden dat ik inbreek:
@dartel; ik heb na mijn laatste miskraam ook weer veel meer pijn bij mijn eisprong en bijna de hele luteale fase bruinverlies, gevolgd door slechts 1 dag menstruatie. Kan dit me ook herinneren van de miskraam die ik eerder had. Ging na een aantal cycli wel weer over. Nu ben ik pas 3 cycli verder. Vorige keer had ik de vraag neergelegd bij de FA, die zei dat het geen kwaad kon (in combi met een goede echo van een groeiend eitje en dik genoeg bms).
@Kuuk; gefeliciteerd. En nu heel hard duimen voor een mooie echo. Wanneer mag je?
@Yezka; ik ken je nog uit het "er weer voor gaan na een miskraam"-topic; ook nog steeds met lege handen dus...
En dan nu de reden dat ik inbreek:
@dartel; ik heb na mijn laatste miskraam ook weer veel meer pijn bij mijn eisprong en bijna de hele luteale fase bruinverlies, gevolgd door slechts 1 dag menstruatie. Kan dit me ook herinneren van de miskraam die ik eerder had. Ging na een aantal cycli wel weer over. Nu ben ik pas 3 cycli verder. Vorige keer had ik de vraag neergelegd bij de FA, die zei dat het geen kwaad kon (in combi met een goede echo van een groeiend eitje en dik genoeg bms).
woensdag 18 september 2013 om 14:00
Oh ja, South! Nu weet ik weer dat ik je daarvan ken. Begrijp ik nou uit jouw post dat jij ook nog steeds... Nee toch... Het is anderhalf jaar geleden dat ik met je meeschreef. Ik hoop zo voor je dat jouw wens ook gauw in vervulling mag gaan.
En Kuuk, wat lief dat je dat vraagt. Ik kan gelukkig goed bij mijn moeder terecht. Bij vriendinnen soms wel en soms niet. Merk gewoon dat ze het niet echt kunnen begrijpen. En ik heb van het Uppies topic ook een paar RL vriendinnen overgehouden. Die snappen het wel. Maar eenzaam is het toch. Ik hoop nu iig dat het snel doorbreekt, zodat ik me kan richten op poging nummer 43.
En Kuuk, wat lief dat je dat vraagt. Ik kan gelukkig goed bij mijn moeder terecht. Bij vriendinnen soms wel en soms niet. Merk gewoon dat ze het niet echt kunnen begrijpen. En ik heb van het Uppies topic ook een paar RL vriendinnen overgehouden. Die snappen het wel. Maar eenzaam is het toch. Ik hoop nu iig dat het snel doorbreekt, zodat ik me kan richten op poging nummer 43.
woensdag 18 september 2013 om 15:58
@Yezka, moeders zijn top om verdriet te delen! Ik kon bij haar ook meer kwijt dan bij vriendinnen... Die snappen het gewoon niet altijd. En je wil ook niet dat elk gesprek daarover gaat.
Lief zijn voor jezelf hoor! Want de dagen dat je loopt te wachten totdat je 'ein-de-lijk' ongesteld wordt zijn zó dubbel: je wilt het niet en je wil het wel (NU!!!) Er wordt wel erg veel geduld van je gevraagd.... Hoop dat het een prachtig juni-kindje wordt!!
@South, dankje! Heb je al vaker gelezen. En hoop met Yezka mee op snel goed nieuws!
Lief zijn voor jezelf hoor! Want de dagen dat je loopt te wachten totdat je 'ein-de-lijk' ongesteld wordt zijn zó dubbel: je wilt het niet en je wil het wel (NU!!!) Er wordt wel erg veel geduld van je gevraagd.... Hoop dat het een prachtig juni-kindje wordt!!
@South, dankje! Heb je al vaker gelezen. En hoop met Yezka mee op snel goed nieuws!
woensdag 18 september 2013 om 20:43
Lieve bitches,
Ik heb een half jaar geleden af en toe meegeschreven, maar toen een tijd stil geweest omdat ik het allemaal niet bij kon houden. Even kort mijn geschiedenis: Ik ben nog steeds niet zwanger, we hebben 3 IVF pogingen gedaan, steeds best veel eitjes, maar er blijven er maar weinig over, het lijkt erop dat de kwailiteit van mijn eitjes heel slecht is (lage AMH). De laatste IVF poging hebben we helemaal ingevroren vanwege vocht bij mijn verstopte eileider. Gisteren heb ik een Essure laten plaatsten, dat is een buisje wat ingekapseld wordt en zo de eileider afsluit. Dit is goedkoper en minder invasief dan de eileider verwijderen en bovendien zouden we dat zelf moeten betalen. Over 3 maanden krijg ik een HSG om te kijken of de eileider dicht is. Dan hebben we nog 4 dag 3 embryo's en 1 dag 6 om terug te plaatsen, we gaan waarschijnlijk 2x2 en eventueel die dag 6 doen. En als dat mislukt... ik durf er niet aan te denken... donor eitjes, adoptie,.. we wonen in USA, maar zonder vaste verblijfsvergunning, dus adoptie wordt heel moeilijk. Donor eitjes 'kopen' is $30.000 en we hebben al zoveel schulden...
Maar Kuuk's verhaal geeft hoop!! Wat een geweldig nieuws, gefeliciteerd!
Tijdens het lezen zag ik Dolfijn's reactie op de vragen van Jira, je vertelde dat je zus opeens zwanger was. Dat is hier ook gebeurt en daarom schrijf ik nu een berichtje, omdat ik er niet mee om kan gaan en niet weet wat ik moet doen: mijn zusje is de eerste ronde na het stoppen met de pil zwanger geraakt... Wij zijn 2.5 jaar bezig (wat hier misschien ook wel kort is), hebben $40.000 uitgegeven, een miskraam gehad, en nog steeds niets. Ik ben zo boos, verdrietig, en ik voel me zo'n faalhaas. Ik voel dat ik mijn ouders heb teleurgesteld en jaloers dat mijn zusje ze opa en oma maakt. Ik weet dat het niet waar is, maar het gevoel van falen is zo sterk. Ik voel me zo'n mislukkeling. En ik weet niet hoe ik met mijn zus om moet gaan nu, ik heb haar een berichtje gestuurd dat ik het fijn voor ze vind, maar verder weet ik niet hoe en wat. Ik wil onze relatie niet kwijt, maar ik wil eigenlijk ook niet met haar praten. En naar Nl vliegen om die baby straks te ontmoeten... ik zie er zo tegenop, terwijl ik tante word!! Moet ik daar niet gewoon heel blij mee zijn....?! Hoe gaan jullie hier mee om?
Ik heb een half jaar geleden af en toe meegeschreven, maar toen een tijd stil geweest omdat ik het allemaal niet bij kon houden. Even kort mijn geschiedenis: Ik ben nog steeds niet zwanger, we hebben 3 IVF pogingen gedaan, steeds best veel eitjes, maar er blijven er maar weinig over, het lijkt erop dat de kwailiteit van mijn eitjes heel slecht is (lage AMH). De laatste IVF poging hebben we helemaal ingevroren vanwege vocht bij mijn verstopte eileider. Gisteren heb ik een Essure laten plaatsten, dat is een buisje wat ingekapseld wordt en zo de eileider afsluit. Dit is goedkoper en minder invasief dan de eileider verwijderen en bovendien zouden we dat zelf moeten betalen. Over 3 maanden krijg ik een HSG om te kijken of de eileider dicht is. Dan hebben we nog 4 dag 3 embryo's en 1 dag 6 om terug te plaatsen, we gaan waarschijnlijk 2x2 en eventueel die dag 6 doen. En als dat mislukt... ik durf er niet aan te denken... donor eitjes, adoptie,.. we wonen in USA, maar zonder vaste verblijfsvergunning, dus adoptie wordt heel moeilijk. Donor eitjes 'kopen' is $30.000 en we hebben al zoveel schulden...
Maar Kuuk's verhaal geeft hoop!! Wat een geweldig nieuws, gefeliciteerd!
Tijdens het lezen zag ik Dolfijn's reactie op de vragen van Jira, je vertelde dat je zus opeens zwanger was. Dat is hier ook gebeurt en daarom schrijf ik nu een berichtje, omdat ik er niet mee om kan gaan en niet weet wat ik moet doen: mijn zusje is de eerste ronde na het stoppen met de pil zwanger geraakt... Wij zijn 2.5 jaar bezig (wat hier misschien ook wel kort is), hebben $40.000 uitgegeven, een miskraam gehad, en nog steeds niets. Ik ben zo boos, verdrietig, en ik voel me zo'n faalhaas. Ik voel dat ik mijn ouders heb teleurgesteld en jaloers dat mijn zusje ze opa en oma maakt. Ik weet dat het niet waar is, maar het gevoel van falen is zo sterk. Ik voel me zo'n mislukkeling. En ik weet niet hoe ik met mijn zus om moet gaan nu, ik heb haar een berichtje gestuurd dat ik het fijn voor ze vind, maar verder weet ik niet hoe en wat. Ik wil onze relatie niet kwijt, maar ik wil eigenlijk ook niet met haar praten. En naar Nl vliegen om die baby straks te ontmoeten... ik zie er zo tegenop, terwijl ik tante word!! Moet ik daar niet gewoon heel blij mee zijn....?! Hoe gaan jullie hier mee om?
woensdag 18 september 2013 om 20:57
Missor, had al gelezen op het andere topic en ik wil je allereerst een hele dikke geven. Het is ook gewoon k . t! Probeer allereerst te accepteren dat je al deze vervelende gevoelens hebt. Er tegen vechten heeft geen zin. Is je zus op de hoogte van jullie 'geschiedenis'?
In de tijd dat wij bezig waren ben ik ook 2x tante geworden. Bij de 1e was ik er nog niet mee bezig en vond ik het in de eerste plaats geweldig om tante worden. Vooral de laatste keer (hun 3e kind) vond ik moeilijk. Wij zaten toen al in de MMM. De gedachte die mij hielp, was dat ik het mijn brus als geen ander ook zo ontzettend gun. Had er juist bij mensen die verder van mij afstaan erg veel moeite mee. Gelukkig kregen wij ruim een half jaar na laatste neefje/nichtje zelf ook een kindje. Dus ik heb eigenlijk 'gemakkelijk praten'. Eigenlijk heb ik dus geen advies voor je. Als je zus wel op de hoogte is, zou ik het denk ik toch wel bespreekbaar maken. Heel veel sterkte en ik hoop met heel mijn hart dat met de volgende poging je grootste wens in vervulling zal gaan!
In de tijd dat wij bezig waren ben ik ook 2x tante geworden. Bij de 1e was ik er nog niet mee bezig en vond ik het in de eerste plaats geweldig om tante worden. Vooral de laatste keer (hun 3e kind) vond ik moeilijk. Wij zaten toen al in de MMM. De gedachte die mij hielp, was dat ik het mijn brus als geen ander ook zo ontzettend gun. Had er juist bij mensen die verder van mij afstaan erg veel moeite mee. Gelukkig kregen wij ruim een half jaar na laatste neefje/nichtje zelf ook een kindje. Dus ik heb eigenlijk 'gemakkelijk praten'. Eigenlijk heb ik dus geen advies voor je. Als je zus wel op de hoogte is, zou ik het denk ik toch wel bespreekbaar maken. Heel veel sterkte en ik hoop met heel mijn hart dat met de volgende poging je grootste wens in vervulling zal gaan!
woensdag 18 september 2013 om 21:48
Oh, Missor, ik begrijp zo goed hoe moeilijk dat is! Tien jaar geleden gaf mijn toenmalige vriend toe dat hij eigenlijk geen kinderen wilde. We waren 14 jaar bij elkaar, maar ik ben toch bij hem weggegaan, omdat ik wel graag kinderen wilde. Een week (!) later stonden mijn jongste zusje en haar man op de stoep om te vertellen dat ze een kindje verwachtten. Ik heb me groot gehouden, maar heb vreselijk gehuild toen ze weg waren. Twee jaar later ging mijn 'verkering' uit met de vriend die ik toen had en weer stonden ze daar... Daarna zijn er bij mijn stiefzusjes nog 6 kinderen geboren. Allemaal in die 5,5 jaar dat ik het nu alleen aan het proberen ben. (Met alleen 2 miskramen als resultaat). En dat is gewoon heel erg zwaar. Ondanks dat ik wel een hele goede band met mijn jongste zusje en ook met haar oudste kind heb. (Met de jongste is het ook leuk, maar minder sterk).
Ik heb toen ik startte met mijn tweede IVF een mail gestuurd aan iedereen in de familie over hoe dit proces voor mij is en dat ik hun steun nodig heb hierbij. Dat ik me met verjaardagen vaak onbewust buitengesloten voel en hoe moeilijk ik het vind om met zijn alleen bij elkaar te zijn. Daarbij heb ik een stuk gehaald van de site van Freya ( http://www.freya.nl/web_folders/folderzz.php?smnr=17 )
en meegestuurd met het verzoek het te lezen. Daarna zijn er een aantal heel open gesprekken ontstaan en voel ik me veel meer gesteund door mijn (stief-) zussen. Dat is heel fijn.
Ook weet iedereen dat ik niet op alle familiebijeenkomsten kom, gewoon omdat het me soms te veel is.
Misschien kun je kijken waar jij behoefte aan hebt en dit aangeven bij jouw familie? We zijn natuurlijk allemaal verschillend en onze situaties zijn ook niet hetzelfde, dus het is zoeken naar wat bij jou past en wat je fijn vindt. Ik hoop dat jullie er uit komen met elkaar.
Ik heb toen ik startte met mijn tweede IVF een mail gestuurd aan iedereen in de familie over hoe dit proces voor mij is en dat ik hun steun nodig heb hierbij. Dat ik me met verjaardagen vaak onbewust buitengesloten voel en hoe moeilijk ik het vind om met zijn alleen bij elkaar te zijn. Daarbij heb ik een stuk gehaald van de site van Freya ( http://www.freya.nl/web_folders/folderzz.php?smnr=17 )
en meegestuurd met het verzoek het te lezen. Daarna zijn er een aantal heel open gesprekken ontstaan en voel ik me veel meer gesteund door mijn (stief-) zussen. Dat is heel fijn.
Ook weet iedereen dat ik niet op alle familiebijeenkomsten kom, gewoon omdat het me soms te veel is.
Misschien kun je kijken waar jij behoefte aan hebt en dit aangeven bij jouw familie? We zijn natuurlijk allemaal verschillend en onze situaties zijn ook niet hetzelfde, dus het is zoeken naar wat bij jou past en wat je fijn vindt. Ik hoop dat jullie er uit komen met elkaar.
woensdag 18 september 2013 om 22:49
Oh Missor (en Yezka en alle anderen) wat kan ik je goed begrijpen. Al heb ik het zelf niet meegemaakt! Bij mijn oudere broer 'lukt' het ook niet. Mijn jongere zusje gaf laatst aan met de pil te stoppen... Toen heb ik me ook bezig gehouden met de vraag 'hoe reageer ik als het bij hun wél snel lukt?' En 'hoe trek ik dat?' Ik heb er echt nachten van wakker gelegen.. Het zweet brak me dan uit! Wetende dat wij met de allerlaatste poging bezig waren.. Daar komt bij dat de man van mijn zusje tegen ivf is. (ik zal zijn botte opmerkingen hierover niet plaatsen want dan ben ik bang dat jullie hem op gaan zoeken...)
Aan de kant van mijn man is het jongste neefje/nichtje 13. En in onze vriendenkring zijn er stellen met juist wat oudere kinderen of géén kinderen. Al moet ik zeggen dat het bij vrienden toch iets verder van me afstaat ofzo.
En ook het gevoel dat je faalt.. Dat je lichaam niet doet wat je wil, en dat dat bij zoveel anderen allemaal zo makkelijk werkt. Kwam voor mij bij dat mijn lichaam al 'mislukt' is... Die frustratie is er de afgelopen 10 mislukte pogingen ook elke keer uitgekomen.
Dikke knuffel voor jullie! Echt, de 'buitenwereld' heeft geen flauw idee hoe vreselijk zwaar dit traject is. En ondanks dat ik nog heel erg onzeker ben en er haast vanuit ga dat het nog wel mis zal gaan (ik durf gewoon haast niet te geloven dat wij dit mogen mee gaan maken!) ziet de wereld er al zo anders uit dan de afgelopen maanden/jaren.
@evw, extra knuffel voor jou!
Aan de kant van mijn man is het jongste neefje/nichtje 13. En in onze vriendenkring zijn er stellen met juist wat oudere kinderen of géén kinderen. Al moet ik zeggen dat het bij vrienden toch iets verder van me afstaat ofzo.
En ook het gevoel dat je faalt.. Dat je lichaam niet doet wat je wil, en dat dat bij zoveel anderen allemaal zo makkelijk werkt. Kwam voor mij bij dat mijn lichaam al 'mislukt' is... Die frustratie is er de afgelopen 10 mislukte pogingen ook elke keer uitgekomen.
Dikke knuffel voor jullie! Echt, de 'buitenwereld' heeft geen flauw idee hoe vreselijk zwaar dit traject is. En ondanks dat ik nog heel erg onzeker ben en er haast vanuit ga dat het nog wel mis zal gaan (ik durf gewoon haast niet te geloven dat wij dit mogen mee gaan maken!) ziet de wereld er al zo anders uit dan de afgelopen maanden/jaren.
@evw, extra knuffel voor jou!
donderdag 19 september 2013 om 07:39
Missor wat een rot situatie zeg.
Kort geleden zijn wij oom en tante geworden en mij heeft dat wel goed gedaan. Door het vast houden van het kleintje had ik weer zoiets van: zo een kindje is het doel van al dat spuiten, ziekenhuis bezoekjes etc.
Nu is het zusje ook niet komen aanwaaien, dat scheelt misschien en ook geven ze ruimte voor ons verdriet.
Gister de eerste fm echo gehad. Er zijn geloof ik een stuk of 6-8 follikels 10-14mm, het gaat dus niet zo hard. Dus zaterdag mag ik weer en ik ben dus nog wel even aan het spuiten. Het goede nieuws was, als we het goed verstaan hebben, dat het baarmoeder slijmvlies al 8mm is! Vorig jaar bij de eerste fm was het nog maar 5,4mm, afgelopen maanden had ik ook steeds maar net genoeg bms en nu is het gewoon al super
Nu de follikels nog even flink door groeien.
Kort geleden zijn wij oom en tante geworden en mij heeft dat wel goed gedaan. Door het vast houden van het kleintje had ik weer zoiets van: zo een kindje is het doel van al dat spuiten, ziekenhuis bezoekjes etc.
Nu is het zusje ook niet komen aanwaaien, dat scheelt misschien en ook geven ze ruimte voor ons verdriet.
Gister de eerste fm echo gehad. Er zijn geloof ik een stuk of 6-8 follikels 10-14mm, het gaat dus niet zo hard. Dus zaterdag mag ik weer en ik ben dus nog wel even aan het spuiten. Het goede nieuws was, als we het goed verstaan hebben, dat het baarmoeder slijmvlies al 8mm is! Vorig jaar bij de eerste fm was het nog maar 5,4mm, afgelopen maanden had ik ook steeds maar net genoeg bms en nu is het gewoon al super

donderdag 19 september 2013 om 08:12
Missor wat een nachtmerrie zit je in... Hele dikke voor jou! Vocht in je eileiders, weer wachten, zo bang dat het nooit gaat lukken en dan ook nog eens je zus zo pats boem zwanger. Ik ben woest geweest op m'n zus, zo jaloers was ik. Oh en tuurlijk op momenten dat ik even realistisch was gunde ik het ze tuurlijk wel. Ik gun niemand deze vreselijke lijdensweg, maar moest het gelijk in 1 keer lukken? Waarom dat super grote verschil? Wij al 7 jaar en een kind verliezen en zij gewoon zo in 1 keer en dan ook gelijk gezond kindje? Niet boos zijn op jezelf dat je deze gevoelens hebt hoor Missor! Ik heb mijn zus de hele zwangerschap niet kunnen zien (ik weet het, ik ben een bitch in hart en nieren) maar ik vond het zo pijnlijk. Het voelde gewoon echt als een steek in mijn hart elke keer aks ik er überhaupt aan dacht. Zij maakte mijn onvermogen op zwanger worden zo extra duidelijk. Zij maakte mijn ouders opa en oma terwijl ik daar al zo lang op hoopte. Ik voelde me zo'n mislukkeling.
Geef jezelf de tijd en 1 ding: niemand begrijpt hoe jij je voelt. Echt niet. "Gun je het ze dan niet?" Daar gaat het toch niet om? Het doet gigantisch pijn en je wordt op je eigen onvermogen en grote gemis gewezen bij het zien van haar, maar dat lijkt niemand te begrijpen.
Inmiddels is de kleine van m'n zus bijna 1,5 jaar en ik heb nu pas m'n ouders voor het eerst met hem bezig gezien en dat doet onwijs veel pijn. Kan niet beschrijven hoeveel.
Ik wens je heel veel sterkte en echt, doe niks tegen je gevoel in. Neem de tijd
Over je angsten met AMH en slechte eitjes: dat denken de artsen bij mij dus ook. De eitjes zijn prachtig qua uiterlijk en de embryo's ook van topkwaliteit, maar toch niet zwanger. De arts denkt dat de embryo's van binnen toch niet goed zijn. Ik ben nu aan het orieteren op eiceldonatie. Oriënteren hoor, ben er nog lang niet uit of ik dat echt wel wil of kan. Maar de prijs die je noemt, die is in Europa heel wat goedkoper hoor. Nog steeds een smak geld, maar je moet hier rekenen op ¤5000-¤10000. Misschien geeft je dat wat lucht? En ik hoop met heel mijn hart dat de cryos wel gaan blijven zitten! Je hebt zelfs cryos dus de kwaliteit zal super zijn anders en zelfs een blasto! Ik heb er vertrouwen in voor je!
Yezka voor jou. Je bent een sterke vrouw en ik hoop dat de volgende poging gaat lukken, ik duim!
Kuuk, bij mij is nog nooit stollingsonderzoek gedaan. Waar moet ik op laten testen? Ik vraag het volgende week sowieso bij de gyn.
Geef jezelf de tijd en 1 ding: niemand begrijpt hoe jij je voelt. Echt niet. "Gun je het ze dan niet?" Daar gaat het toch niet om? Het doet gigantisch pijn en je wordt op je eigen onvermogen en grote gemis gewezen bij het zien van haar, maar dat lijkt niemand te begrijpen.
Inmiddels is de kleine van m'n zus bijna 1,5 jaar en ik heb nu pas m'n ouders voor het eerst met hem bezig gezien en dat doet onwijs veel pijn. Kan niet beschrijven hoeveel.
Ik wens je heel veel sterkte en echt, doe niks tegen je gevoel in. Neem de tijd
Over je angsten met AMH en slechte eitjes: dat denken de artsen bij mij dus ook. De eitjes zijn prachtig qua uiterlijk en de embryo's ook van topkwaliteit, maar toch niet zwanger. De arts denkt dat de embryo's van binnen toch niet goed zijn. Ik ben nu aan het orieteren op eiceldonatie. Oriënteren hoor, ben er nog lang niet uit of ik dat echt wel wil of kan. Maar de prijs die je noemt, die is in Europa heel wat goedkoper hoor. Nog steeds een smak geld, maar je moet hier rekenen op ¤5000-¤10000. Misschien geeft je dat wat lucht? En ik hoop met heel mijn hart dat de cryos wel gaan blijven zitten! Je hebt zelfs cryos dus de kwaliteit zal super zijn anders en zelfs een blasto! Ik heb er vertrouwen in voor je!
Yezka voor jou. Je bent een sterke vrouw en ik hoop dat de volgende poging gaat lukken, ik duim!
Kuuk, bij mij is nog nooit stollingsonderzoek gedaan. Waar moet ik op laten testen? Ik vraag het volgende week sowieso bij de gyn.
donderdag 19 september 2013 om 08:16
Oh maar Missor wat ik nog wel wilde zeggen. Ik heb een AMH van 0,14. Ik weet niet wat jouw AMH is? Ik heb nu behoorlijk wat gelezen erover en er zijn gelukkig gigantisch veel vrouwen die wel zwanger worden via IVF of zelfs op de natuurlijke manier met een laag AMH, dus echt houd hoop! Er zijn ook weer onderzoeken die tegenspreken dat laag AMH ook slechte kwaliteit betekent. Lage kwantiteit, dat wel, maar geen lage kwaliteit.
donderdag 19 september 2013 om 08:28
@Dolfijntje, wat heb je het enorm goed verwoord. En wat een verdriet klinkt er uit je verhaal... Heel veel sterkte voor jou, sterke vrouw!!
Niet alle gyns. staan te juichen als je stollingsonderzoek wil doen.. Je kan het dan ook via je HA laten doen. Als ze je op stolling prikken nemen ze alle mogelijke afwijkingen mee op stollingsgebied (dus ook factor V leiden, en AFS)
@Evw, ik voel me eigenlijk heel goed (niet misselijk en daar word ik dan weer onzeker van!) Maandag hebben we de eerste echo, 2 dagen later de intake bij de gyn. in een ac. zh. (misschien meteen eccho 2?)
Maar eerst morgen naar het buitenland voor de bruiloft van mijn broer! Zondagavond laat zijn we pas weer thuis. Goede afleiding dus....
En voor al die prikbitches die meeschrijven en meelezen en al zó lang bezig zijn en er maar niet achterkomen wat er nu precies mis is: overweeg stollingsonderzoek! Bespreek het met je arts. Ik ken inmiddels te veel vrouwen waar uiteindelijk de stolling het probleem bleek te zijn. En met de juiste medicatie (2 soorten bloedverdunners en evt. prednison) is dit probleem goed op te lossen!!!!
Niet alle gyns. staan te juichen als je stollingsonderzoek wil doen.. Je kan het dan ook via je HA laten doen. Als ze je op stolling prikken nemen ze alle mogelijke afwijkingen mee op stollingsgebied (dus ook factor V leiden, en AFS)
@Evw, ik voel me eigenlijk heel goed (niet misselijk en daar word ik dan weer onzeker van!) Maandag hebben we de eerste echo, 2 dagen later de intake bij de gyn. in een ac. zh. (misschien meteen eccho 2?)
Maar eerst morgen naar het buitenland voor de bruiloft van mijn broer! Zondagavond laat zijn we pas weer thuis. Goede afleiding dus....
En voor al die prikbitches die meeschrijven en meelezen en al zó lang bezig zijn en er maar niet achterkomen wat er nu precies mis is: overweeg stollingsonderzoek! Bespreek het met je arts. Ik ken inmiddels te veel vrouwen waar uiteindelijk de stolling het probleem bleek te zijn. En met de juiste medicatie (2 soorten bloedverdunners en evt. prednison) is dit probleem goed op te lossen!!!!
donderdag 19 september 2013 om 09:10
Dolfijn, Wat een diep verdriet. En al zo'n lange tijd. Toch weer heftig om te lezen. Hoop dat je familie er begrip voor heeft. Het is voor hen natuurlijk ook op verschillende manieren verdrietig. En oh wat hoop ik dat je ooit je eigen kindje in de armen kunt sluiten. Nogmaals een
Kuuk, hier ook nooit misselijk geweest hoor. Maar snap je gevoel heel goed. Eerst zien en dan geloven hè Fijne dagen met de bruiloft van je broer. En dan op naar mooi nieuws op maandag!
Yezka, ook hele hele dikke voor jou!
Evw, vooralsnog niets gevonden dus. Fijn, maar ook vaag lijkt me. Hoop dat je snel kunt starten voor de cryo tp.
Pioen, so far so good toch?
Petuniade en Julia, hoe is het met jullie??
Kuuk, hier ook nooit misselijk geweest hoor. Maar snap je gevoel heel goed. Eerst zien en dan geloven hè Fijne dagen met de bruiloft van je broer. En dan op naar mooi nieuws op maandag!
Yezka, ook hele hele dikke voor jou!
Evw, vooralsnog niets gevonden dus. Fijn, maar ook vaag lijkt me. Hoop dat je snel kunt starten voor de cryo tp.
Pioen, so far so good toch?
Petuniade en Julia, hoe is het met jullie??
donderdag 19 september 2013 om 10:18
Hè beetje mosterd Yezka, maar wat verdrietig! Veel sterkte en dikke
Missor ook voor jou een . Het is ook verschrikkelijk moeilijk dus wees niet boos op jezelf, precies wat Dolfijntje schrijft: als iemand zo dichtbij (zo snel) zwanger raakt, komt het onvermogen en diepe verdriet/angst dat je voelt ook heel dichtbij en het is verschrikkelijk lastig om voor jezelf een manier te vinden om daarmee om te gaan.
Zelf heb ik dat ervaren toen een jongere collega van mij zwanger raakte. Dag in dag uit geconfronteerd worden met een steeds dikkere buik en dito aandacht daarvoor, maakte dat mijn zelfmedelijden en mislukte gevoel steeds meer groeide. Toen het kind er eenmaal was ging het gelukkig wel weer; dan is het op de een of andere manier een voldongen feit waar je niet meer omheen kunt. Net als dat ik geen moeite heb met vrienden/kennissen/collega's die al kinderen hadden voordat ik ze leerde kennen.
Dolfijntje jij bent volgens mij zeker geen bitch en zo ja: dan wel een hele lieve bitch! Een met terugwerkende kracht.
Kuuk, ik weet dat je het lief bedoelt..maar mij op de een of andere manier schiet het bij mij een beetje verkeerd dat je nu telkens aan iedereen vraagt of zij een stollingsonderzoek gehad heeft. Bij iedereen is er weer een andere oorzaak en dat een stollingsfactor nu (misschien) bij jou de boosdoener bleek te zijn, hoeft nog niet te zeggen dat het bij anderen (misschien) ook zo is. "Helaas" heb ik zelf een uitgebreid stollingsonderzoek gehad zonder enig resultaat: er is simpelweg geen oorzaak gevonden. En alleen bij echt ernstige stollingsfactoren (zoals factor V Leiden) zijn medicijnen noodzakelijk, terwijl bij andere oorzaken of herhaalde miskramen nog steeds niet een adequaat middel voorhanden is.
Ik heb vanmorgen de eerste echo gehad in de allerlaatste cryocyclus en deze was gelijk goed! BMS was al 0,85 dus da's al een mooie dikte. Nu maar heeeeeeeeeeeeeel hard duimen dat de cryo's goed ontdooien, vind het wel retespannend eerlijk gezegd!!
Missor ook voor jou een . Het is ook verschrikkelijk moeilijk dus wees niet boos op jezelf, precies wat Dolfijntje schrijft: als iemand zo dichtbij (zo snel) zwanger raakt, komt het onvermogen en diepe verdriet/angst dat je voelt ook heel dichtbij en het is verschrikkelijk lastig om voor jezelf een manier te vinden om daarmee om te gaan.
Zelf heb ik dat ervaren toen een jongere collega van mij zwanger raakte. Dag in dag uit geconfronteerd worden met een steeds dikkere buik en dito aandacht daarvoor, maakte dat mijn zelfmedelijden en mislukte gevoel steeds meer groeide. Toen het kind er eenmaal was ging het gelukkig wel weer; dan is het op de een of andere manier een voldongen feit waar je niet meer omheen kunt. Net als dat ik geen moeite heb met vrienden/kennissen/collega's die al kinderen hadden voordat ik ze leerde kennen.
Dolfijntje jij bent volgens mij zeker geen bitch en zo ja: dan wel een hele lieve bitch! Een met terugwerkende kracht.
Kuuk, ik weet dat je het lief bedoelt..maar mij op de een of andere manier schiet het bij mij een beetje verkeerd dat je nu telkens aan iedereen vraagt of zij een stollingsonderzoek gehad heeft. Bij iedereen is er weer een andere oorzaak en dat een stollingsfactor nu (misschien) bij jou de boosdoener bleek te zijn, hoeft nog niet te zeggen dat het bij anderen (misschien) ook zo is. "Helaas" heb ik zelf een uitgebreid stollingsonderzoek gehad zonder enig resultaat: er is simpelweg geen oorzaak gevonden. En alleen bij echt ernstige stollingsfactoren (zoals factor V Leiden) zijn medicijnen noodzakelijk, terwijl bij andere oorzaken of herhaalde miskramen nog steeds niet een adequaat middel voorhanden is.
Ik heb vanmorgen de eerste echo gehad in de allerlaatste cryocyclus en deze was gelijk goed! BMS was al 0,85 dus da's al een mooie dikte. Nu maar heeeeeeeeeeeeeel hard duimen dat de cryo's goed ontdooien, vind het wel retespannend eerlijk gezegd!!
donderdag 19 september 2013 om 12:08
Jemie, het is niet mijn bedoeling om dat stolingonderzoek op te dringen en ik wil er ook zeer zeker niet mee zeggen dat het 'dan' de oorzaak wel eens zou kunnen zijn. Zeker niet!
Er zijn ook tal van andere oorzaken en er zijn ook genoeg stellen waar ook echt niks te vinden is.
Wat ik alleen erg jammer vind, is dat er vaak geen stollingsonderzoek ingezet wordt omdat de arts dat niet nodig vindt. ("omdat er geen juiste behandeling zou zijn")
Ik wil alleen maar aangeven dat het een erg simpel onderzoek is en er vaak door artsen te weinig aandacht aan besteed wordt.
Er zijn momenteel artsen die bij elke stollingsafwijking bloedverdunners inzetten. En dat blijkt (volgens die artsen) toch erg succesvol (niet alleen bij Factor V Leiden trouwens!)
Maar ik zal ophouden over mijn stollingsverhaal! Ik deed dit vooral omdat ik er vanuit ging dat mijn bloed goed was, omdat het door dr. Pf. zo uitgebreid was onderzocht.
Sorry als het verkeerd geschoten is!
(maar dat geldt ook voor het prikken op bv. AMH, dat vindt mijn arts bijvoorbeeld onzin, terwijl ik het graag geprikt had willen hebben!)
Er zijn ook tal van andere oorzaken en er zijn ook genoeg stellen waar ook echt niks te vinden is.
Wat ik alleen erg jammer vind, is dat er vaak geen stollingsonderzoek ingezet wordt omdat de arts dat niet nodig vindt. ("omdat er geen juiste behandeling zou zijn")
Ik wil alleen maar aangeven dat het een erg simpel onderzoek is en er vaak door artsen te weinig aandacht aan besteed wordt.
Er zijn momenteel artsen die bij elke stollingsafwijking bloedverdunners inzetten. En dat blijkt (volgens die artsen) toch erg succesvol (niet alleen bij Factor V Leiden trouwens!)
Maar ik zal ophouden over mijn stollingsverhaal! Ik deed dit vooral omdat ik er vanuit ging dat mijn bloed goed was, omdat het door dr. Pf. zo uitgebreid was onderzocht.
Sorry als het verkeerd geschoten is!
(maar dat geldt ook voor het prikken op bv. AMH, dat vindt mijn arts bijvoorbeeld onzin, terwijl ik het graag geprikt had willen hebben!)
donderdag 19 september 2013 om 14:09
Vanmorgen hebben we weer een fm gehad.
minimaal 6 grote follikels van 14mm tot 16 mm en een stuk of 5 wat kleinere, die kunnen nog gaan meedoen.
We zijn weer wat opgelucht. Het is geen topscore, maar meer dan een verdubbeling tov de vorige poging, toen waren het er 3!
Zondag weer een meting en dan ip dinsdag of woendag de punctie.
Ik durf ook wat positiever te zijn.
Het baarmoederslijmvlies was prima, maar dat is eigenlijk nooit het probleem geweest.
minimaal 6 grote follikels van 14mm tot 16 mm en een stuk of 5 wat kleinere, die kunnen nog gaan meedoen.
We zijn weer wat opgelucht. Het is geen topscore, maar meer dan een verdubbeling tov de vorige poging, toen waren het er 3!
Zondag weer een meting en dan ip dinsdag of woendag de punctie.
Ik durf ook wat positiever te zijn.
Het baarmoederslijmvlies was prima, maar dat is eigenlijk nooit het probleem geweest.