Zwanger
alle pijlers
Dilemma proberen zwanger te worden of nog niet
maandag 1 april 2013 om 08:43
Twijfel deze pijler of psyche.
Hele nacht slaap niet kunnen vatten. Gister bij schoonfamilie gesprek over zwager en zn vrouw net baby gekregen . Man en ik willen ook zwanger proberen te geraken kregen toch stroom kritiek over ons uitgespuwd toen we dat zeiden. Zit zo nl ik zit vanaf begin dit jaar zonder baan. Daarvoor af en aan uitzendwerk gedaan. Heb studie gedaan waar overstroming van de markt is met werkzoekenden. Toekomst niet positief op dat gebied. Man heeft heeft stabiel inkomen en financieel redden we het als er nu een baby komt.
Nu dilemma. Iedereen zonder uitzondering zegt eerst baan die aansluit bij studie dan heb je werkervaring zwangerschapsverlof enzovoorts dan kan zwangerschap goed. Maar hoe lang moet k daar nog op wachten? Loop tegen de 30 en mn oma en moeder geraakten met begin 30 in de overgang. Bang dat dat mij ook overkomt en dat ik over ene jaar werkloos ben en ook geen baby's meer kan krijgen.
Maar nu zwanger geraken is kritiek van mijn ouders, zijn ouders en vrienden
Hele nacht slaap niet kunnen vatten. Gister bij schoonfamilie gesprek over zwager en zn vrouw net baby gekregen . Man en ik willen ook zwanger proberen te geraken kregen toch stroom kritiek over ons uitgespuwd toen we dat zeiden. Zit zo nl ik zit vanaf begin dit jaar zonder baan. Daarvoor af en aan uitzendwerk gedaan. Heb studie gedaan waar overstroming van de markt is met werkzoekenden. Toekomst niet positief op dat gebied. Man heeft heeft stabiel inkomen en financieel redden we het als er nu een baby komt.
Nu dilemma. Iedereen zonder uitzondering zegt eerst baan die aansluit bij studie dan heb je werkervaring zwangerschapsverlof enzovoorts dan kan zwangerschap goed. Maar hoe lang moet k daar nog op wachten? Loop tegen de 30 en mn oma en moeder geraakten met begin 30 in de overgang. Bang dat dat mij ook overkomt en dat ik over ene jaar werkloos ben en ook geen baby's meer kan krijgen.
Maar nu zwanger geraken is kritiek van mijn ouders, zijn ouders en vrienden
maandag 1 april 2013 om 08:48
Dan heb je een baan: ze mogen je 3x een tijdelijk contract geven, 3x 1 jaar. Ga je daar op wachten? Je hebt ook geen zekerheid als je een tijdelijk contract hebt. En misschien geven ze je dat niet eens na 3 jaar. En dan? Dan ben je misschien in de overgang (erg vroeg!!!)
Ik zou het risico niet willen nemen. Het is rot dag je nu geen baan hebt, maar als jullie het nu financieel kunnen redden, waarom niet?
Ik zou het risico niet willen nemen. Het is rot dag je nu geen baan hebt, maar als jullie het nu financieel kunnen redden, waarom niet?
maandag 1 april 2013 om 08:51
Een kind lijkt me belangrijker dan de goedkeuring van je familie. Als het er eenmaal is, zijn ze er toch allemaal dol op. Het argument dat je moeder en oma vroeg in de overgang raakten, lijkt me reden om het niet lang uit te stellen.
Wel is het belangrijk dat jij weer aan het werk komt, zeker als je een kind krijgt. Daar zou ik dus wel een doortimmerd plan voor maken (omscholing bijvoorbeeld?).
Wel is het belangrijk dat jij weer aan het werk komt, zeker als je een kind krijgt. Daar zou ik dus wel een doortimmerd plan voor maken (omscholing bijvoorbeeld?).
Ga in therapie!
maandag 1 april 2013 om 08:53
mijn enige advies...
als de liefde groot genoeg is en financieel geen grote problemen
...
GA ERVOOR
ik herken veel in je verhaal...
vriendin van me was bijna dertig en net klaar met opleiding haar vriend ook.
haar en zijn fam zeiden dat ze moesten wachten. eerst maar n paar jaar werken enz...dat terwijl ze ook zonder haar inkomen voldornde lees iets onder modaal konden leven.
ze hebben nu twee kinderen en zijn zo gelukkig elke fase genieten ze zo van.
als jouw situ en die van mn vriendin niet voldoende zouden zijn...
dan zouden er nog maar heel weinig babies geboren worden hoor volg je hart!!!
als de liefde groot genoeg is en financieel geen grote problemen
...
GA ERVOOR
ik herken veel in je verhaal...
vriendin van me was bijna dertig en net klaar met opleiding haar vriend ook.
haar en zijn fam zeiden dat ze moesten wachten. eerst maar n paar jaar werken enz...dat terwijl ze ook zonder haar inkomen voldornde lees iets onder modaal konden leven.
ze hebben nu twee kinderen en zijn zo gelukkig elke fase genieten ze zo van.
als jouw situ en die van mn vriendin niet voldoende zouden zijn...
dan zouden er nog maar heel weinig babies geboren worden hoor volg je hart!!!
maandag 1 april 2013 om 08:55
Als ik op de zaken had moeten wachten was dochter er niet geweest en was ik op dit moment ook niet zwanger geweest....
Bij dochter studeerde ik nog, tsja man had qua gezondheid op dat moment geen goede vooruitzichten. Overigens geen moment spijt van gehad en financieel hebben we het altijd kunnen redden.
Nu zit man zonder baan, ja als ik ga wachten op totdat man een baan heeft is hij nog ouder ( man en ik schelen flink) en het verschil met dochter loopt ook op. Wij zijn er nu klaar voor, de basis ( wij samen) is goed. Maar ook nu is het financieel haalbaar!
Zeker in jouw geval met moeder en oma die rond de 30 in de overgang raakten zou ik niet langer wachten!
Ik vraag me altijd af waarom iedereen altijd moet wachten op het perfecte moment.... ik ben beide keren snel zwanger geraakt maar wat als dat tegen zit? Dan ben je zo weer 2 jaar verder....
Bij dochter studeerde ik nog, tsja man had qua gezondheid op dat moment geen goede vooruitzichten. Overigens geen moment spijt van gehad en financieel hebben we het altijd kunnen redden.
Nu zit man zonder baan, ja als ik ga wachten op totdat man een baan heeft is hij nog ouder ( man en ik schelen flink) en het verschil met dochter loopt ook op. Wij zijn er nu klaar voor, de basis ( wij samen) is goed. Maar ook nu is het financieel haalbaar!
Zeker in jouw geval met moeder en oma die rond de 30 in de overgang raakten zou ik niet langer wachten!
Ik vraag me altijd af waarom iedereen altijd moet wachten op het perfecte moment.... ik ben beide keren snel zwanger geraakt maar wat als dat tegen zit? Dan ben je zo weer 2 jaar verder....
maandag 1 april 2013 om 08:57
Merci voor t reageren
Fam was om deze reden tegen studie. Vonden dat k beter direct werk-leerplek kon zoeken maar studie was mijn droom en achteraf had ik misschien slimmer geweest om jong te gaan werken maar studie is door gezondheid en andere reden zo uitgelopen had vooraf niet dit ingeschat.
Omscholing ben ik naar aan het kijken nu wel dingen op t oog.
Fam was om deze reden tegen studie. Vonden dat k beter direct werk-leerplek kon zoeken maar studie was mijn droom en achteraf had ik misschien slimmer geweest om jong te gaan werken maar studie is door gezondheid en andere reden zo uitgelopen had vooraf niet dit ingeschat.
Omscholing ben ik naar aan het kijken nu wel dingen op t oog.
maandag 1 april 2013 om 08:58
maandag 1 april 2013 om 09:00
heel herkenbaar, de vroege overgang zit ook bij mij in de familie. Mijn familie waarschuwde mij altijd dat wanneer ik kinderen wou daar niet te lang op moest wachten. Onze werksituaties zijn ook niet heel stabenbiel, maar daar komen we wel uit. wij zijn er vorige week achter gekomen dat ik zwanger ben. Ik vond het risico te groot om te wachten op een stabiele baan in deze tijd. Sterkte met je keuze, maar onthoud dat het om jullie gaat en niet om de reactie van familie., jullie moeten gelukkig zijn.
maandag 1 april 2013 om 09:44
Beetje dubbel.
Maar als jullie nu financieel een kind kunnen onderhouden, waarom niet? Er zijn nu zat mensen die met hele kleine kindjes zitten en te horen hebben gekregen dat ze hun baan kwijtraken. Die zullen het ook moeten zien te redden. Het niet alsof je vanuit een uitzichtloze situatie aan kinderen begint.
Die zekerheid waar jouw schoonfamilie over spreekt, die krijg je tegenwoordig niet meer zo een twee drie (e.e.a. Ook sterk afhankelijk van de sector waarin je werkt). En jij hebt wel eventueel te maken met vervroegde overgang. En als jij zeker weet dat je kinderen wil, zou ik er niet al te lang mee wachten.
Mijn schoonfamilie vond mij 'te oud' (was 31 toen zoon werd geboren). Mijn motto: wie niet s'ochtends opstaat voor de kleine en geen rekeningen betaalt, krijgt geen stem. Wat de rest 'vindt' mogen ze lekker houden.
Maar als jullie nu financieel een kind kunnen onderhouden, waarom niet? Er zijn nu zat mensen die met hele kleine kindjes zitten en te horen hebben gekregen dat ze hun baan kwijtraken. Die zullen het ook moeten zien te redden. Het niet alsof je vanuit een uitzichtloze situatie aan kinderen begint.
Die zekerheid waar jouw schoonfamilie over spreekt, die krijg je tegenwoordig niet meer zo een twee drie (e.e.a. Ook sterk afhankelijk van de sector waarin je werkt). En jij hebt wel eventueel te maken met vervroegde overgang. En als jij zeker weet dat je kinderen wil, zou ik er niet al te lang mee wachten.
Mijn schoonfamilie vond mij 'te oud' (was 31 toen zoon werd geboren). Mijn motto: wie niet s'ochtends opstaat voor de kleine en geen rekeningen betaalt, krijgt geen stem. Wat de rest 'vindt' mogen ze lekker houden.
maandag 1 april 2013 om 09:48
quote:waterplant schreef op 01 april 2013 @ 09:28:
Misschien moet je minder bespreken met je schoonfamilie en gewoon eerst de dingen doen. Iedereen heeft altijd wel commentaar over hoe een ander zijn leven moet indelen maar daar moet je nooit rekening mee houden als je zelf iets anders wil.
Dat is mij de laatste jaren dus ook opgevallen, maar ik vraag me af waar dat door komt. Waarom hebben mensen "commentaar" op anderen? Of voelen sommige mensen zich geroepen om een (negatieve) reactie te geven op de situatie van een ander. Ik ben dit zelf helemaal niet gewend (ik reageer enthousiast, denk met anderen mee, of houd negatieve gedachtes voor me) tenzij iemand mij heel direct en letterlijk vraagt: "Zeg jij nu eens eerlijk, wat vind jij er nu van als ik dit of dat doe)
Maar nooit ongevraagd, of als impuls-reactie, dat iets dom/onverstandig etc. is.
Toch merk ik wel dat in gezelschap vaak kritiek wordt geuit: op de politiek, op een werkloze buurman, op een opvoedingsmethode van een ouder, op de werkwijze van een collega, op de financiële uitgaven van een familielid, en meestal negatief/neerbuigend/met ongeloof/wantrouwen etc. Soms over anderen (achter de rug om) en soms ook direct als reactie op de persoon zelf: "Dat vind ik nou echt dom/onverstandig." etc.
Ik vraag me dus echt af met welke reden mensen van dit soort "commentaren" uiten.
Misschien moet je minder bespreken met je schoonfamilie en gewoon eerst de dingen doen. Iedereen heeft altijd wel commentaar over hoe een ander zijn leven moet indelen maar daar moet je nooit rekening mee houden als je zelf iets anders wil.
Dat is mij de laatste jaren dus ook opgevallen, maar ik vraag me af waar dat door komt. Waarom hebben mensen "commentaar" op anderen? Of voelen sommige mensen zich geroepen om een (negatieve) reactie te geven op de situatie van een ander. Ik ben dit zelf helemaal niet gewend (ik reageer enthousiast, denk met anderen mee, of houd negatieve gedachtes voor me) tenzij iemand mij heel direct en letterlijk vraagt: "Zeg jij nu eens eerlijk, wat vind jij er nu van als ik dit of dat doe)
Maar nooit ongevraagd, of als impuls-reactie, dat iets dom/onverstandig etc. is.
Toch merk ik wel dat in gezelschap vaak kritiek wordt geuit: op de politiek, op een werkloze buurman, op een opvoedingsmethode van een ouder, op de werkwijze van een collega, op de financiële uitgaven van een familielid, en meestal negatief/neerbuigend/met ongeloof/wantrouwen etc. Soms over anderen (achter de rug om) en soms ook direct als reactie op de persoon zelf: "Dat vind ik nou echt dom/onverstandig." etc.
Ik vraag me dus echt af met welke reden mensen van dit soort "commentaren" uiten.
maandag 1 april 2013 om 10:30
Er zullen altijd mensen iets van je keuzes vinden. Aangezien de meeste van die mensen niet met de gevolgen van die keuzes hoeven leven zijn het nogal makkelijke meningen, vind ik persoonlijk. Als jullie je klaar voelen voor kinderen, zou ik het doen. Die familie voedt het kind niet op, dan doen jullie toch? Gewoon laten gaan. Dikke kans dat ze helemaal bijdraaien als er een kind onderweg is en zo niet: als mensen zo veroordelend zijn ben je ze beter kwijt dan rijk, denk ik zo.
