Zwanger
alle pijlers
En toen waren er drie
woensdag 24 mei 2023 om 15:08
Hi lieve forummers
Reeds ruim een jaar proberen mijn man en ik onze kinderwens in vervulling te laten gaan. Het zwanger worden wilde weleens lukken; het zwanger blijven niet. Op deze manier hebben wij al meerdere miskramen te verduren gekregen.
Toen ik eventjes geleden al voor mijn NOD misselijk begon te worden, dacht ik eerst dat ik spoken zag. Toch knalde er al snel een tweede streep van mijn test, en bleek ik opnieuw zwanger. De misselijkheid wou geen seconde verzwakken, en nam zelfs alleen maar toe. Ik was nog maar net 5 weken ver, toen het spugen al kwam aanzetten. Afgelopen week wou het spugen ook niet meer stoppen, voelde ik me slap op mijn benen staan, kon ik eigenlijk niets meer. Daarop besloot ik naar het ziekenhuis te gaan om verdere dehydratatie tegen te gaan.
Daar aangekomen werd een inwendige echo gemaakt om uit te sluiten dat het vruchtje op de verkeerde plaats zou zitten en daardoor een verklaring kon vormen voor mijn extreme misselijkheid. Omdat ik pas 6 weken ver was, werd niet verwacht om een hartje te zien. Tot onze immense verbazing kwamen daar de knipperende lichtjes op het scherm, die we herkenden als kloppende hartjes.
Meerdere hartjes.
Dus niet één hartje.
Nou zeg, zelfs niet twéé hartjes.
In mijn buik groeien er maar liefst 3 vruchtjes, gezellig bij elkaar.
Inmiddels is de eerste schok wel wat gezakt. Gisteren wist ik eigenlijk niet goed hoe ik de ene voet voor de andere moest zetten, vandaag begint het besef te komen dat dit echt heel uniek en bijzonder is. Tegelijk ben ik onwijs bang voor wat er gaat komen, en voelt alles nog steeds als een enorme rollercoaster.
Zijn er mensen die ervaring hebben met drielingzwangerschappen? Zijn er dingen waar ik me bij voorbaat op moet voorbereiden, of vragen die ik moet stellen aan de arts? Ik merk dat mijn hoofd nog erg veel waas bevat, en dat het me niet goed lukt op alles op orde te stellen. Het zou heel fijn zijn als iemand hier enige helpende hand in kan bieden!
Liefs!
Reeds ruim een jaar proberen mijn man en ik onze kinderwens in vervulling te laten gaan. Het zwanger worden wilde weleens lukken; het zwanger blijven niet. Op deze manier hebben wij al meerdere miskramen te verduren gekregen.
Toen ik eventjes geleden al voor mijn NOD misselijk begon te worden, dacht ik eerst dat ik spoken zag. Toch knalde er al snel een tweede streep van mijn test, en bleek ik opnieuw zwanger. De misselijkheid wou geen seconde verzwakken, en nam zelfs alleen maar toe. Ik was nog maar net 5 weken ver, toen het spugen al kwam aanzetten. Afgelopen week wou het spugen ook niet meer stoppen, voelde ik me slap op mijn benen staan, kon ik eigenlijk niets meer. Daarop besloot ik naar het ziekenhuis te gaan om verdere dehydratatie tegen te gaan.
Daar aangekomen werd een inwendige echo gemaakt om uit te sluiten dat het vruchtje op de verkeerde plaats zou zitten en daardoor een verklaring kon vormen voor mijn extreme misselijkheid. Omdat ik pas 6 weken ver was, werd niet verwacht om een hartje te zien. Tot onze immense verbazing kwamen daar de knipperende lichtjes op het scherm, die we herkenden als kloppende hartjes.
Meerdere hartjes.
Dus niet één hartje.
Nou zeg, zelfs niet twéé hartjes.
In mijn buik groeien er maar liefst 3 vruchtjes, gezellig bij elkaar.
Inmiddels is de eerste schok wel wat gezakt. Gisteren wist ik eigenlijk niet goed hoe ik de ene voet voor de andere moest zetten, vandaag begint het besef te komen dat dit echt heel uniek en bijzonder is. Tegelijk ben ik onwijs bang voor wat er gaat komen, en voelt alles nog steeds als een enorme rollercoaster.
Zijn er mensen die ervaring hebben met drielingzwangerschappen? Zijn er dingen waar ik me bij voorbaat op moet voorbereiden, of vragen die ik moet stellen aan de arts? Ik merk dat mijn hoofd nog erg veel waas bevat, en dat het me niet goed lukt op alles op orde te stellen. Het zou heel fijn zijn als iemand hier enige helpende hand in kan bieden!
Liefs!
donderdag 1 juni 2023 om 13:45
Even een update:
Afgelopen dinsdag heb ik nog 3 heerlijk knipperende lichtjes op de echo mogen aanschouwen, de drieling groeide goed. Na de echo bleef ik licht bloedverlies houden, wat ik toeschreef aan het inwendige gebeuren.
Het bloedverlies stopte niet en werd ook wat heftiger. De gynaecoloog liet me vandaag terugkomen voor controle, en wij zijn jammer genoeg één van onze knipperlichtjes verloren
Ik ben intens verdrietig, ook al weet ik dat het medisch gezien wellicht makkelijker zal worden. Had me toch helemaal ingesteld op 3 kindjes, tegelijk heel opgelucht dat er nog 2 goed groeien. Maak me toch ook wel zorgen over die 2, hopelijk blijven zij goed groeien...
Afgelopen dinsdag heb ik nog 3 heerlijk knipperende lichtjes op de echo mogen aanschouwen, de drieling groeide goed. Na de echo bleef ik licht bloedverlies houden, wat ik toeschreef aan het inwendige gebeuren.
Het bloedverlies stopte niet en werd ook wat heftiger. De gynaecoloog liet me vandaag terugkomen voor controle, en wij zijn jammer genoeg één van onze knipperlichtjes verloren
Ik ben intens verdrietig, ook al weet ik dat het medisch gezien wellicht makkelijker zal worden. Had me toch helemaal ingesteld op 3 kindjes, tegelijk heel opgelucht dat er nog 2 goed groeien. Maak me toch ook wel zorgen over die 2, hopelijk blijven zij goed groeien...
donderdag 1 juni 2023 om 22:56
Wat vreselijk verdrietig... ondanks de schok van het nieuws van een meerling hoop je alleen maar dat het goed gaat (dat herken ik ontzettend van toen ik hoorde dat ik een tweeling kreeg)
Alle ratio ten spijt is het gewoon ontzettend verdrietig en dit is gewoon niet wat je wil.
Ik hoop ontzettend met je mee dat deze spannende zwangerschap gaat zoals jullie hopen.
♡
Alle ratio ten spijt is het gewoon ontzettend verdrietig en dit is gewoon niet wat je wil.
Ik hoop ontzettend met je mee dat deze spannende zwangerschap gaat zoals jullie hopen.
♡
zaterdag 3 juni 2023 om 09:30
Ach TO, gecondoleerd met jullie verlies 
Ik hoop enorm voor je dat t bloedverlies is gestopt en de andere 2 goed doorgroeien. Het zijn hoe dan ook sterke kleintjes in een sterke moeder.
Je verdriet mag er natuurlijk echt zijn, ondanks dat t nu medisch gezien een ‘betere situatie’ is. Neem daar je tijd voor en zoek evt ook hulp, want tis niet niets allemaal!
Ik hoop enorm voor je dat t bloedverlies is gestopt en de andere 2 goed doorgroeien. Het zijn hoe dan ook sterke kleintjes in een sterke moeder.
Je verdriet mag er natuurlijk echt zijn, ondanks dat t nu medisch gezien een ‘betere situatie’ is. Neem daar je tijd voor en zoek evt ook hulp, want tis niet niets allemaal!
maandag 5 juni 2023 om 22:33
sterkte
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
