Er is altijd een reden om te wachten..

25-10-2012 21:19 24 berichten
Alle reacties Link kopieren
...terwijl ik nu zo graag wil! Hoe lang blijf je uitstellen vraag ik me dan af?



Vriend (29) en ik (27) zijn al paar jaar samen en hebben net samen een huis gekocht. Tot begin 2013 gaan we klussen en dan gaan we ervoor hebben we afgesproken.



Maar ja, tegen die tijd loopt mijn contract af en moet mijn werkgever met een vast contract komen (verlengen mag dan niet meer). En dat doen ze haast nooit. Ben al tijden aan het solliciteren, maar niks ook niet in 'mindere banen'. Vriendlief wil ook heel graag maar heeft net als ik soms angst wbt werkloosheid.



Sinds een paar weken zie ik echt overal zwangeren en babies. Natuurlijk kunnen we wachten op meer zekerheid, maar anderzijds las ik hier gister een topic over grote gezinnen en opeens kwam dat hard aan. Want zonder het in de gaten te hebben sluit je dingen uit door het uit te stellen...



Dit zijn dus mijn twijfels en ik vroeg me af hoe dat bij anderen is gegaan: Wanneer houd het wikken en wegen nou op?
Alle reacties Link kopieren
Voor mij was wel een voorwaarde dat we beide een vaste baan zouden hebben, kinderen worden niet groot op alleen liefde. Dus als jij nu al weet dat je contract niet word verlengd, en je red het niet op alleen het salaris van je vriend, dan zou ik wachten. Maar dat ben ik.
Alle reacties Link kopieren
Angst om werkeloosheid blijft de komende jaren als je de vooruitzichten mag geloven. Voor mij zou dat geen reden zijn om mijn kinderwens uit te stellen. Ik ben van mening dat als je wil werken en je bent gezond, je altijd wel ergens aan de slag kunt en geld verdienen om je zelf en je kind te onderhouden.
Alle reacties Link kopieren
Een vast baan betekent tegenwoordig ook niet zo heel veel zekerheid meer.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt ook je baan kwijtraken als je kind 15 is. Dat is nog erger. Ik zou me daardoor in jouw situatie niet laten tegenhouden. Als je nu werkloos was en dikke schulden had a la...maar aan je OP te lezen hebben jullie het best goed voor elkaar.
Alle reacties Link kopieren
Valt tegen hoor 3wieler, ik ken meerdere mensen die het afgelopen jaar hun baan zijn kwijt geraakt, als een gek solliciteren maar nergens aan de bak komen. Niet omdat er niks is, maar op iedere vacature komen 300 gegadigden af, je moet maar net geluk hebben. Voor callcenterwerk ben je te oud, voor vakken vullen overgekwalificeerd, te duur...



Langdurig werkloos zijn is in deze tijd een reeel vooruitzicht.
Alle reacties Link kopieren
Een vaste baan zegt idd niet alles, maar de tijdelijke contracten vliegen er vaak als eerste uit.
Alle reacties Link kopieren
Soms denk ik dat het andersom is, in elk geval dat het voor onze tijd anders was: je kreeg kinderen en dan moet je wel een manier zoeken om te overleven, wellicht is dat een natuurlijkere manier.
"Dus zie je iemand lopen Met rode ogen heel bedeesd Dan weet je, haar potje is pas vol geweest."
Alle reacties Link kopieren
Tja, ik werd werkeloos toen kind 1 was. Toen gewoon weer andere baan gezocht. Ja, ook onder m'n opleidingsniveau, maar moest wel.



De situatie waarin alles perfect is voor kinderen is er eigenlijk nooit, er is altijd wel wat om over te twijfelen.
Alle reacties Link kopieren
Met je mij niet vragen, als je het antwoord hebt, liefst even melden
Alle reacties Link kopieren
Dank voor de reacties, aan de reacties te zien is het ook gewoon lastig. We hebben een buffer voor tegenslagen maar dat gaat sneller dan je denkt, denk ik dan.



Het belangrijkste vind ik dat we nu al vrij lang allebei op het punt zitten dat we eraan toe zijn en bereid zijn dingen op te geven.

Maar, geld hoe plastisch ook is toch ook belangrijk.



Eerlijk gezegd dacht ik net als didi, je doet het met wat je hebt. Maar nu ik keer op keer niet eens op gesprek hoef te komen (te onervaren of juist overgekwalificeerd etc), lijken de doemscenario's steeds belangrijker te worden.



Mijn vriend heeft wel een vast contract, maar ja wat als de boel failliet gaat. Of als we allebei geen werk meer hebben....



kipkluifje, had je toen meteen werk? En werk je nog met plezier?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben vorige maand getrouwd. Toen had ik nog werk en zijn voor die tijd gestopt met de pil en ben ik aan de foliumzuur gegaan. Per 1 november gaan we ervoor.



MAAAAR...Drie weken voor de bruiloft ben ik (totaal onverwacht) werkloos geraakt. Nu dus hard op zoek naar een nieuwe baan of misschien wil ik voor mezelf gaan beginnen. Allemaal dus helemaal niet zoals wij het hadden uitgestippeld. Maar uitstellen daarom? Nee. Wij gaan ervoor en zien wel hoe het komt. Nu moet ik er eerlijkheidshalve wel bij zeggen dat we mijn inkomen ook niet nodig hebben om rond te komen, dus hebben we wel wat meer speling en ook een buffer.
Alle reacties Link kopieren
Maar dat risico kun je nooit uitsluiten, er zal altijd een kans zijn dat je je baan kwijt raakt. Angst is een slechte raadgever. Echter in jouw geval, is de kans heel reeel dat je op korte termijn je baan kwijt bent. Dat zou ik persoonlijk toch wel af willen wachten, daarbij, als je zwanger bent is de kans vrij klein dat je aan de bak komt.
Alle reacties Link kopieren
Nee, het heeft tijd geduurd voordat ik wat had gevonden, even de broekriem moeten aanhalen.

Wat ook wel eens goed was, kwam er toen achter dat ik veel geld uitgaf aan onzin.



Ik zit nog steeds in die baan ja, simpel werk, maar toffe collega's. En brood op de plank.
Alle reacties Link kopieren
Wij gingen voor zoveel jaar samen, ik werd er niet jonger op (man ook niet, maar dat speelt dan toch minder) het kan wel even duren voordat je zwanger wordt én een vaste baan voor beide. Helaas, toen ik stopte met de pil, had ik ook ongeveer tegelijkertijd m'n vaste contract en ging het bedrijf van m'n man failliet.... Toch geen pilstrip meer gehaald, man kreeg gelukkig vrij snel nieuwe baan. Dat wel. (hij liep op dat moment nog in het gips ook, is op krukken de uitzendbureaus langsgegaan)



Wij hadden geluk, maar beseffen daardoor wel dat er geen zekerheid is, qua baan. Dat je beide werk hebt is al mooi meegenomen, want dan blijft er in elk geval één inkomen binnenkomen.



En ja.. je kunt je baan verliezen, je kunt hem ook behouden. Je kunt een tijd van een uitkering moeten leven. Wat je na een bepaalde leeftijd niet zo goed meer kunt is zwanger worden.



Ik zeg: succes.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Als je wilt wachten tot je een vaste baan hebt ben je zo weer 3 jaar verder, want bijna overal krijg je eerst 3 jaarcontracten is mijn ervaringen en dan maar hopen dat je mag blijven. Dan kun je blijven uitstellen. Ik heb van januari tot mei gesolliciteerd. 0,0 reactie. In mei liep mijn contract af en op die dag kreeg ik mijn eerste uitnodiging. Ik heb wel consessies moeten doen in uren en salaris, maar ik werk tenminste weer. Wel weer met een jaarcontract...



Overigens gaf het mij wel rust dat ik als het nodig was een uitkering had. Heb jij dat ook? Na de geboorte van zoon 2 had ik dan namelijk niet. Mijn contract liep toen af aan het eind van de zwangerschap (in gezamenlijk overleg contract beëindigd) en dat was toen wel lastiger, omdat je niet weet hoe lang het dan gaat duren. Overigens had ik toen ook na 1,5 maand weer een baan. En toen was er ook al crisis. Een uitkering wil je ook niet, maar geeft wel iets meer lucht.



M.a.w. voor mij zou het geen reden zijn tot uitstel.
Alle reacties Link kopieren
Als je wilt wachten tot je een vaste baan hebt ben je zo weer 3 jaar verder, want bijna overal krijg je eerst 3 jaarcontracten is mijn ervaringen en dan maar hopen dat je mag blijven. Dan kun je blijven uitstellen. Ik heb van januari tot mei gesolliciteerd. 0,0 reactie. In mei liep mijn contract af en op die dag kreeg ik mijn eerste uitnodiging. Ik heb wel consessies moeten doen in uren en salaris, maar ik werk tenminste weer. Wel weer met een jaarcontract...



Overigens gaf het mij wel rust dat ik als het nodig was een uitkering had. Heb jij dat ook? Na de geboorte van zoon 2 had ik dan namelijk niet. Mijn contract liep toen af aan het eind van de zwangerschap (in gezamenlijk overleg contract beëindigd) en dat was toen wel lastiger, omdat je niet weet hoe lang het dan gaat duren. Overigens had ik toen ook na 1,5 maand weer een baan. En toen was er ook al crisis. Een uitkering wil je ook niet, maar geeft wel iets meer lucht.



M.a.w. voor mij zou het geen reden zijn tot uitstel.
Alle reacties Link kopieren
Alsof je de komende 18 jaar kunt voorzien.. je kan wachten tot je 35 bent en alles goed voor elkaar heb, krijg je een kind is het 5 wordt je ziek, raak je jebaan kwijt, gaat je man vreemd, loop je onder een bus..

Een vaste baan hebben is een schijnzekerheid. Zeker als over een aantal jaar het ontslagrecht is versoepeld.



Natuurlijk is het wel handig dat je wat zekerheid hebt. Vooral dat je er als mens voloende klaar voor bent en je relatie stabiel is. Dat kan ook veranderen, maar als het bij voorbaat al niet goed voelt is die kans wel heel groot dat het misgaat.



Verder is wat spaargeld wel handig zodat je daar een tijdje van zou kunnen leven. Geen must, maar wel een geruststellend gevoel.



Ik kan me goed voorstellen dat werkelozen het krikgen van kinderen uit stellen. Vanwege onzekerheid of kleinere kansen op een baan. Prima, niks mis mee. Maar als bij jullie de balans de andere kant op slaat, ook prima toch! Je behoort tot de rijkste 1% van de wereld!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er gewoon voor gaan. Als je in deze tijd moet wachten op die banen, en de vooruitzichten dan kun je nog wel 5 jaar wachten, als het niet langer is.. Jullie hebben beide een mooie leeftijd, ik zou het gewoon doen.. Misschien wel een belangrijke vraag: Kunnen jullie met vriend's salaris rondkomen? of niet helemaal? of echt zeker niet? Als het het eerste 2 is, dan hoef je helemaal niet meer te twijfelen.



Succes!!
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
Alle reacties Link kopieren
Als ik geen vast contract krijg heb ik wel ong 1 jaar recht op ww. Op 1 inkomen redden we het net niet, met 1 van de 2 ww redden we het wel.



Al vind ik het lastig inschatten omdat we nu wel sparen maar verder erg luxe leven.



De afgelopen jaren had ik ook nooit een vast contract maar toch altijd genoeg werk, ff wennen dat die luxe voorlopig voorbij is..
Alle reacties Link kopieren
Wij hadden ook een lijst met eisen waar we eerst aan wilden voldoen voor we zouden beginnen, zoals beiden een vaste baan enz. Maar dingen gaan niet altijd als gepland en tadaaa, daar was ik opeens zwanger. Met mijn contractje dat in december afloopt en waarschijnlijk niet verlengd wordt. Maar goed, we zullen wel zien wat er tegen die tijd te werken valt. Ik ben nu ruim 8 weken zwanger en kots- en kotsmisselijk. Dus ik kan mijn werk niet eens naar behoren uitvoeren. Als ik nu zonder werk zat, kon ik dus ook niet solliciteren. Wat dat betreft is het fijn als je in elk geval die zekerheid van een vaste baan hebt, maar als je denkt dat julli ehet -tijdelijk- kunnen redde van alleen je vriend zn baan, zou ik zeggen: go for it. Er komt altijd wel weer iets om het uit te stellen.
Alle reacties Link kopieren
Sorry, maar een vaste baan zegt helemaal niets. Ik werd -met een vast contract en met zeer goede beoordelingen- net na mijn verlof verzocht een andere baan te zoeken vanwege economische reorganisatie. Ik denk dat je gewoon een buffer moet aanleggen.
Wij hadden alles 'goed' geregeld dachten we, huis gekocht, vaste banen, bla bla. Toen bleek dat t nogal lang duurde voordat we zwanger werden, en vervolgens ging dat de eerste keer ook nog fout. Tegen de tijd dat we 'eindelijk' zwanger waren van onze zoon was alles anders, van banen gewisseld, huis verbouwd, etc etc. Eerste jaar 'wachten' op de zwangerschap alles uitgesteld qua veranderingen, grote aanschaf uitgesteld etc maar daarna besloten ons leven niet langer te pauzeren tot het ooit zou lukken. Dus je kunt alles willen proberen goed te regelen van te voren, maar je weet nooit hoe lang van te voren gaat duren.... Er is eigenlijk nooit een 'perfect' moment om een kindje te krijgen, tot het moment dat je zwanger bent en dat is geweldig! Daar kan geen contract of spaarrekening tegen op, en alles komt goed!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een beetje het idee dat vaste contracten uit het 'vorige tijdperk' stammen. In hoeverre is echte baanzekerheid nu realistisch? Ik kamp met precies dezelfde gedachten: nooit financiele zekerheid, al wel tot nu toe steeds losse banen gehad, nooit lang zonder werk, en een goede gespaarde buffer voor noodgevallen.



Een baby heeft stabiliteit nodig, stabiele ouders, een dak boven het hoofd. En ja, ook financiele zekerheid. Maar dat hoeft niet te komen van ouders met vaste contracten.
Als je alles van tevoren weet, ga je liggen voordat je valt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven