Zwanger
alle pijlers
Er weer voor gaan na een miskraam
maandag 11 juni 2012 om 12:52
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
vrijdag 24 augustus 2012 om 00:32
Jayla: ik dacht dat er in NL altijd automatisch een brief naar de huisarts gaat?
Sproetje: Wel heel netjes dat de huisarts je belde! Geeft toch vertrouwen in hem lijkt mij. Wat vervelend dat je nog zo bloed. Gewoon blijven bellen hoor als je je zorgen maakt, daar zijn ze voor
. Knap dat je bent gaan sporten. Geen buikpijn gehad?
Freyanna: bah dat lijkt me idd erg moeilijk, Vooral als je haar nu gaat zien groeien. Ik hoop dat je snel weer een wondertje in je buik mag hebben die netjes blijft zitten, dan zal het denk ik ook minder moeilijk zijn om die collega te zien. Heb hier een soort van gelijke situatie. Een vriendin loopt net een week op mij vooruit. Eerst had ik het daar heel moeilijk mee, maar nu is dat gelukkig wel weg.
Hier: Gisteren de curretage gehad. Het spulletje dat van te voren werd ingebracht gaf uiteindelijk best nare krampen zodat ik toch om pijnstilling heb gevraagd. Prik in mn kont die me aardig stoned maakte dus dat vond ik wel prima haha. Iedereen weer echt heel erg vriendelijk. Verpleegster kwam me instoppen omdat ik het koud had en kwamen regelmatig checken of alles goed ging. Toen naar OK en alles werd nog eens netjes uitgelegd en toen werd ik alweer wakker. Even traantje gelaten want het drong ineens door dat het nu dus echt over is. Maar de pleeg was ook heel lief voor me en meelevend. Mocht na een uurtje opgehaald worden en thuis ben ik de rest van de dag knock out geweest haha. Ik reageer nogal heftig op medicatie en ze hebben me uiteindelijk zo veel pijnstilling gepropt dat ik niks anders kon dan slapen. Stond ook erg zwak op mijn benen. Vriend was super lief voor me.
Vandaag voel ik me eigenlijk wel weer prima. Geen buikkrampen en het bloeden valt me erg mee. Nog wel een dagje thuis van werk, maandag weer starten.
Is het raar dat ik er niet meer erg emotioneel onder ben? Ik ben 2 a 3 dagen echt van de kaart geweest en nu is dat over. alsof ik er vrede mee heb. En om heel eerlijk te zijn geeft het me rust. Ik voelde me de 8 weken van de zwangerschap niet lekker in mijn vel, heel moeilijk geen controle meer over mijn lichaam te hebben en ook die ontzettende allesoverheersende angst dat het fout zou gaan. Mijn moeder zei al twee dagen nadat ik dus had gehoord dat het niet goed zat dat mijn ogen ineens heel rustig stonden. Ik maak me wel zorgen over een volgende zwangerschap dat ik me weer zo uit controle voel. Het was zo'n shit gevoel. Voel me ook wel schuldig dat ik blij ben dat ik nu even niet meer zwanger ben door dat gevoel. Raar om uit te leggen. Weet ook niet wat ik ermee moet. Wil echt wel heel graag een kindje, maar het benauwd me gewoon dat ik ben overgeleverd aan iets.
Sorry lang verhaal geworden maar moest het even kwijt.
Sproetje: Wel heel netjes dat de huisarts je belde! Geeft toch vertrouwen in hem lijkt mij. Wat vervelend dat je nog zo bloed. Gewoon blijven bellen hoor als je je zorgen maakt, daar zijn ze voor
. Knap dat je bent gaan sporten. Geen buikpijn gehad?Freyanna: bah dat lijkt me idd erg moeilijk, Vooral als je haar nu gaat zien groeien. Ik hoop dat je snel weer een wondertje in je buik mag hebben die netjes blijft zitten, dan zal het denk ik ook minder moeilijk zijn om die collega te zien. Heb hier een soort van gelijke situatie. Een vriendin loopt net een week op mij vooruit. Eerst had ik het daar heel moeilijk mee, maar nu is dat gelukkig wel weg.
Hier: Gisteren de curretage gehad. Het spulletje dat van te voren werd ingebracht gaf uiteindelijk best nare krampen zodat ik toch om pijnstilling heb gevraagd. Prik in mn kont die me aardig stoned maakte dus dat vond ik wel prima haha. Iedereen weer echt heel erg vriendelijk. Verpleegster kwam me instoppen omdat ik het koud had en kwamen regelmatig checken of alles goed ging. Toen naar OK en alles werd nog eens netjes uitgelegd en toen werd ik alweer wakker. Even traantje gelaten want het drong ineens door dat het nu dus echt over is. Maar de pleeg was ook heel lief voor me en meelevend. Mocht na een uurtje opgehaald worden en thuis ben ik de rest van de dag knock out geweest haha. Ik reageer nogal heftig op medicatie en ze hebben me uiteindelijk zo veel pijnstilling gepropt dat ik niks anders kon dan slapen. Stond ook erg zwak op mijn benen. Vriend was super lief voor me.
Vandaag voel ik me eigenlijk wel weer prima. Geen buikkrampen en het bloeden valt me erg mee. Nog wel een dagje thuis van werk, maandag weer starten.
Is het raar dat ik er niet meer erg emotioneel onder ben? Ik ben 2 a 3 dagen echt van de kaart geweest en nu is dat over. alsof ik er vrede mee heb. En om heel eerlijk te zijn geeft het me rust. Ik voelde me de 8 weken van de zwangerschap niet lekker in mijn vel, heel moeilijk geen controle meer over mijn lichaam te hebben en ook die ontzettende allesoverheersende angst dat het fout zou gaan. Mijn moeder zei al twee dagen nadat ik dus had gehoord dat het niet goed zat dat mijn ogen ineens heel rustig stonden. Ik maak me wel zorgen over een volgende zwangerschap dat ik me weer zo uit controle voel. Het was zo'n shit gevoel. Voel me ook wel schuldig dat ik blij ben dat ik nu even niet meer zwanger ben door dat gevoel. Raar om uit te leggen. Weet ook niet wat ik ermee moet. Wil echt wel heel graag een kindje, maar het benauwd me gewoon dat ik ben overgeleverd aan iets.
Sorry lang verhaal geworden maar moest het even kwijt.
vrijdag 24 augustus 2012 om 08:53
@ zwangere collegae vriendinnen e.d. Hier ook het geval, gelukkig hoorde ik het ook via via, dan kun je even rustig aan het idee wennen. Ik ben natuurlijk nu al wat maanden verder , ik ben erg blij voor deze persoon dat het bij haar wel goed gaat, maar elke keer denk je er toch wel even aan.....dat was bij mij nu ook geweest. Is geen jalouzie maar gewoon een constatering.
@ozzie herkenbaar hoor die gevoelens!!! Rustig aan doen van het weekend, fijn dat je nu een rustig gevoel hebt.
Helaas heb je emoties niet in de hand, geef het rustig de tijd. Hier echt diverse fases doorlopen. Komt vanzelf weer een moment dat het goed voelt en je er weer voor wilt gaan. Ik denk dat
voorgevoel ook een rol speelt. Je lichaam geeft genoeg signalen af. Ik hoop dat dit ook zo is bij een goede zwangerschap.
@hier is de buik gelukkig wat rustiger.
Fijn weekend allemaal liefs Coentje
@ozzie herkenbaar hoor die gevoelens!!! Rustig aan doen van het weekend, fijn dat je nu een rustig gevoel hebt.
Helaas heb je emoties niet in de hand, geef het rustig de tijd. Hier echt diverse fases doorlopen. Komt vanzelf weer een moment dat het goed voelt en je er weer voor wilt gaan. Ik denk dat
voorgevoel ook een rol speelt. Je lichaam geeft genoeg signalen af. Ik hoop dat dit ook zo is bij een goede zwangerschap.
@hier is de buik gelukkig wat rustiger.
Fijn weekend allemaal liefs Coentje
vrijdag 24 augustus 2012 om 14:44
Niet leuk, helemaal niet leuk yezka!!
Natuurlijk is het leuk voor haar, maar had ze niet even 1 dagje later uitgerekend kunnen zijn?!
@coentje Fijn dat het beter gaat met je buik!!
@ozzie Fijn dat het goed is verlopen!
Helemaal hetzelfde gevoel hier, vond het helemaal niet leuk om zwanger te zijn en nu even heerlijk om niet meer zwanger te zijn! Iedereen zegt tegen me dat het waarschijnlijk wel leuk wordt als alles goed verloopt en je goede echo's heb, Maarja wie zegt er dat het de volgende keer wel goed verloopt??
Ik heb ook heel vaak tijdens de zwangerschap gedacht, ik kan gewoon niet meer terug (lichamelijk dan, het kindje was erg welkom) dan vond ik wel een heel benauwd idee.
Ik vind het nu wel een even lekker om baas te zijn over mijn eigen lichaam!
En wat nog beter is! Ik heb VAKANTIE! Ik ga echt alleen maar leuke dingen doen, heel veel zin in!!
Natuurlijk is het leuk voor haar, maar had ze niet even 1 dagje later uitgerekend kunnen zijn?!
@coentje Fijn dat het beter gaat met je buik!!
@ozzie Fijn dat het goed is verlopen!
Helemaal hetzelfde gevoel hier, vond het helemaal niet leuk om zwanger te zijn en nu even heerlijk om niet meer zwanger te zijn! Iedereen zegt tegen me dat het waarschijnlijk wel leuk wordt als alles goed verloopt en je goede echo's heb, Maarja wie zegt er dat het de volgende keer wel goed verloopt??
Ik heb ook heel vaak tijdens de zwangerschap gedacht, ik kan gewoon niet meer terug (lichamelijk dan, het kindje was erg welkom) dan vond ik wel een heel benauwd idee.
Ik vind het nu wel een even lekker om baas te zijn over mijn eigen lichaam!
En wat nog beter is! Ik heb VAKANTIE! Ik ga echt alleen maar leuke dingen doen, heel veel zin in!!
zondag 26 augustus 2012 om 14:05
zondag 26 augustus 2012 om 14:42
zondag 26 augustus 2012 om 15:03
@ Yezka: Wat rot zeg, kan me voorstellen dat het veel verdiet oproept, laat het maar lekker gaan meis. Hopelijk is het voor jou ook snel weer raak en kunnen jullie lekker samen gaan genieten van jullie zwangerschappen!
@ Coentje: Hiere dag helaas een regenachtig... Valt wel een beetje tegen na het zonnige en warme weekend van vorige week
@ Sproetje: Lekker hoor vakantie, geniet ervan!
@ Ozzie: Gelukkig dat de curretage achter de rug is, is die 'hobbel' tenminste ook weer genomen. Herkenbaar hoor je gevoel, ik ben ook de eerste dagen erg verdietig geweest, maar daarna werd het al snel veel minder & op het moment dat de curretage achter de rug was heb ik bijna helemaal een plekje kunnen geven.
@ Freyanne: Wat kan dat dat pijnlijk zijn hè zo'n zwangerschapaankondiging in je omgeving. Vlak nadat wij de slechte echo hadden gehad vertelde mijn nicht zwanger te zijn, 1 dag uitgerekend voordat ik was... Pfff dat kwam toen ook wel even hard binnen hoor, ook al ben ik erg blij voor haar.
@ South: Hoe gaat het nu met jou? Gaan jullie er nu al weer helemaal voor?
@ Hier: @ Hier: Eerste werkweek is goed gedaan, nu heerlijk van het weekend aan het genieten. Nog 1 weekje werken en dan vertrekken we volgend weekend lekker voor 2 weken vakantie, zin in! En de curretage is nu bijna 2 weken geleden, dus ik hoop stiekem ook een beetje mijn ei-sprong in de vakantie te krijgen, zodat we er goed gebruik van kunnen maken Meestal voel ik mijn ei-sprong wel, maar het helpt dan wel mee dat ik weet wanneer ik het ongeveer kan verwachten. Nu heb ik natuurlijk geen idee wanneer ik het kan verwachten, hopelijk voel ik het evengoed
@ Coentje: Hiere dag helaas een regenachtig... Valt wel een beetje tegen na het zonnige en warme weekend van vorige week
@ Sproetje: Lekker hoor vakantie, geniet ervan!
@ Ozzie: Gelukkig dat de curretage achter de rug is, is die 'hobbel' tenminste ook weer genomen. Herkenbaar hoor je gevoel, ik ben ook de eerste dagen erg verdietig geweest, maar daarna werd het al snel veel minder & op het moment dat de curretage achter de rug was heb ik bijna helemaal een plekje kunnen geven.
@ Freyanne: Wat kan dat dat pijnlijk zijn hè zo'n zwangerschapaankondiging in je omgeving. Vlak nadat wij de slechte echo hadden gehad vertelde mijn nicht zwanger te zijn, 1 dag uitgerekend voordat ik was... Pfff dat kwam toen ook wel even hard binnen hoor, ook al ben ik erg blij voor haar.
@ South: Hoe gaat het nu met jou? Gaan jullie er nu al weer helemaal voor?
@ Hier: @ Hier: Eerste werkweek is goed gedaan, nu heerlijk van het weekend aan het genieten. Nog 1 weekje werken en dan vertrekken we volgend weekend lekker voor 2 weken vakantie, zin in! En de curretage is nu bijna 2 weken geleden, dus ik hoop stiekem ook een beetje mijn ei-sprong in de vakantie te krijgen, zodat we er goed gebruik van kunnen maken Meestal voel ik mijn ei-sprong wel, maar het helpt dan wel mee dat ik weet wanneer ik het ongeveer kan verwachten. Nu heb ik natuurlijk geen idee wanneer ik het kan verwachten, hopelijk voel ik het evengoed
maandag 27 augustus 2012 om 20:17
Ik was vandaag weer voor het eerst op m'n werk. De meeste collegae weten van niets en dat is best wel fijn. Ik merk dat ik er zelf ook eigenlijk helemaal overheen ben. Misschien dat ik nog wel
een steekje zal voelen als ik die zwangere collega zie groeien, maar in pincipe staat die miskraam nu gewoon echt in het rijtje van maanden waarin we niet dichterbij een tweede kindje zijn gekomen. (oftewel niet zwanger zijn geworden)
Ik heb nu in ieder geval weer een eisprong gehad en de kans hebben we zeker gepakt.
Ik zie er alleen wel enorm tegenop om daadwerkelijk weer zwanger te zijn. Ben juist blij dat ik weer een beetje mezelf ben en niet zo vermoeid etc. En natuurlijk lijkt het me ook verschrikkelijk spannend die eerste weken.
Sorry voor de ego post. Ben wel erg benieuwd hoe het met de rest is. Of alle hormonen weer een beetje tot rust zijn gekomen bij iedereen en of er bij anderen ook al eisprongen zijn gesignaleerd.
Liefs South!
een steekje zal voelen als ik die zwangere collega zie groeien, maar in pincipe staat die miskraam nu gewoon echt in het rijtje van maanden waarin we niet dichterbij een tweede kindje zijn gekomen. (oftewel niet zwanger zijn geworden)
Ik heb nu in ieder geval weer een eisprong gehad en de kans hebben we zeker gepakt.
Ik zie er alleen wel enorm tegenop om daadwerkelijk weer zwanger te zijn. Ben juist blij dat ik weer een beetje mezelf ben en niet zo vermoeid etc. En natuurlijk lijkt het me ook verschrikkelijk spannend die eerste weken.
Sorry voor de ego post. Ben wel erg benieuwd hoe het met de rest is. Of alle hormonen weer een beetje tot rust zijn gekomen bij iedereen en of er bij anderen ook al eisprongen zijn gesignaleerd.
Liefs South!
dinsdag 28 augustus 2012 om 09:15
Hai allemaal!!
South: fijn dat je de 1e werkdag achter de rug hebt. Zo te lezen goed gegaan. Wellicht wel lekker dat het "gewone" leven weer verder gaat zo. Wat spannend, weer afwachten of je wellicht weer zwanger bent. Ik hoop het voor je.
Hier zijn de hormonen weer enigszins tot rust gekomen. Het vloeien is vrijwel gestopt. Hoofdpijn is eindelijk weg. Ik voel me weer aardig goed in mijn vel. Ik wacht eerst mijn menstruatie af en bekijk hoe ik me dan voel. Maar op het moment denk ik dat ik nog 2 a 3 maanden wacht met opnieuw zwanger raken. Want het is uiteraard heel leuk maar idd ook erg vermoeiend en slopend voor je lichaam. Ik hoop in het najaar weer zwanger te zijn, dat gaat vast lukken.
Sproetje is het vloeien gestopt? Fijne vakantie!!! \
Ozzie: is het goed gegaan op je werk? Ik merk ook dat ik niet meer zo emotioneel ben. Het verbaasd me dat ik er zo snel overheen ben. Alleen af en toe raken dingen me wel meer dan anders. Ik hoorde van iemand die bij 18 weken was bevallen, kindje had 15 min geleefd. Ja dan moet ik wel effe snikken. Maar dan besef ik me ook wel weer dat ik heel blij mag zijn dat het bij mij al veel eerder mis is gegaan.
Yeska: hoe krijgt ze het voor elkaar? Dezelfde uitgerekende datum!! Pijnlijk...
Jayla: wat een heerlijk vooruitzicht. Succes met je eisprong
South: fijn dat je de 1e werkdag achter de rug hebt. Zo te lezen goed gegaan. Wellicht wel lekker dat het "gewone" leven weer verder gaat zo. Wat spannend, weer afwachten of je wellicht weer zwanger bent. Ik hoop het voor je.
Hier zijn de hormonen weer enigszins tot rust gekomen. Het vloeien is vrijwel gestopt. Hoofdpijn is eindelijk weg. Ik voel me weer aardig goed in mijn vel. Ik wacht eerst mijn menstruatie af en bekijk hoe ik me dan voel. Maar op het moment denk ik dat ik nog 2 a 3 maanden wacht met opnieuw zwanger raken. Want het is uiteraard heel leuk maar idd ook erg vermoeiend en slopend voor je lichaam. Ik hoop in het najaar weer zwanger te zijn, dat gaat vast lukken.
Sproetje is het vloeien gestopt? Fijne vakantie!!! \
Ozzie: is het goed gegaan op je werk? Ik merk ook dat ik niet meer zo emotioneel ben. Het verbaasd me dat ik er zo snel overheen ben. Alleen af en toe raken dingen me wel meer dan anders. Ik hoorde van iemand die bij 18 weken was bevallen, kindje had 15 min geleefd. Ja dan moet ik wel effe snikken. Maar dan besef ik me ook wel weer dat ik heel blij mag zijn dat het bij mij al veel eerder mis is gegaan.
Yeska: hoe krijgt ze het voor elkaar? Dezelfde uitgerekende datum!! Pijnlijk...
Jayla: wat een heerlijk vooruitzicht. Succes met je eisprong
dinsdag 28 augustus 2012 om 20:07
Hoi allemaal, even wat minder geschreven, probeer mezelf een beetje te beschermen en daarom niet teveel op het forum te zijn.
Het vloeien is hier vrijwel gestopt en dus kan ik fijn op vakantie en kan ik gewoon zwemmen! Joepie!
Emotioneel gaat het hier met vlagen. Het kindje was zo welkom.. Het voelde ook echt als 'mijn kindje'. Hebben jullie dit ook?
Lichamelijk gaat het helemaal weer goed.
Ik ben benieuwd wanneer ik weer ongesteld word en vanaf dan gaan we denk ik weer proberen. Waarschijnlijk oktober ofzo...
Hebben jullie al een idee wanneer jullie willen proberen?
@ south fijn dat je eerste werkdag weer hebt gehad!
Had jij vakantie gehad? (omdat je eisprong al hebt gehad?)
Net als jij zie ik ook verschrikkelijk op tegen een volgende zwangerschap. Ik vind het ook fijn dat ik weer een beetje mezelf ben!
Het vloeien is hier vrijwel gestopt en dus kan ik fijn op vakantie en kan ik gewoon zwemmen! Joepie!
Emotioneel gaat het hier met vlagen. Het kindje was zo welkom.. Het voelde ook echt als 'mijn kindje'. Hebben jullie dit ook?
Lichamelijk gaat het helemaal weer goed.
Ik ben benieuwd wanneer ik weer ongesteld word en vanaf dan gaan we denk ik weer proberen. Waarschijnlijk oktober ofzo...
Hebben jullie al een idee wanneer jullie willen proberen?
@ south fijn dat je eerste werkdag weer hebt gehad!
Had jij vakantie gehad? (omdat je eisprong al hebt gehad?)
Net als jij zie ik ook verschrikkelijk op tegen een volgende zwangerschap. Ik vind het ook fijn dat ik weer een beetje mezelf ben!
dinsdag 11 september 2012 om 07:22
Wat is het rustig hier! Misschien een positief teken dat het een beetje een plekje krijgt?
Voel vandaag ineens weer even de behoefte om te posten. Sorry alvast voor de ego post!
De curretage is nu 2 1/2 week geleden en hoewel het zowel lichamelijk als psychisch erg goed ging, gaat het nu ineens bergafwaarts. Lichamelijk niet, pijntjes zijn zo goed als weg en voel me weer fit. Maar psychisch ineens. Ben bijna hele dagen bezig met de miskraam. Het leek eerst alsof het niet bij mij was gebeurd, maar bij iemand anders. Nu komt het soms ineens binnen dat het wel bij mij is gebeurd. Het hele medische van de curretage lijkt nu ineens realiteit te worden en het feit dat ik toch echt zwanger ben geweest en dit nu ineens niet meer ben. Ik kan geen kant op met het verdriet, maar voel me de hele tijd shit, erover praten met mensen heb ik het gevoel dat ik anderen lastig val en ik ben boos dat mijn lichaam nog steeds een licht positieve zw, test geeft want ik wil zsm er weer voor gaan maar wel eerst nog een menstruatie afwachten.
Zouden de emoties er ook mee te maken hebben dat het zwangerschaps hormoon in 1 keer aan het dalen is, dat ik daardoor ineens zo emotioneel ben?
Of komt het doordat het nu pas eigenlijk begint door te dringen?
Ik ben ook ineens heel boos op zwangere vrouwen, kan er niet mee omgaan als mensen me foto's laten zien van hun schattige kindjes/babies en het helpt al niet dat op FB ineens een babyboom gaande is.
Het is gewoon zo raar dat ik zo nuchter was eronder en dacht van ach... het is nu eenmaal zo en gewoon weer even fijn mijn lichaam terug en nog even wachten met weer zwanger worden en nu ineens dit heftige.
Vind het best wel lastig. Herkent iemand dit?
Sorry voor het hele verhaal maar voor mijn gevoel is dit de enige plek waar ik dit momenteel kwijt kan ....
Voel vandaag ineens weer even de behoefte om te posten. Sorry alvast voor de ego post!
De curretage is nu 2 1/2 week geleden en hoewel het zowel lichamelijk als psychisch erg goed ging, gaat het nu ineens bergafwaarts. Lichamelijk niet, pijntjes zijn zo goed als weg en voel me weer fit. Maar psychisch ineens. Ben bijna hele dagen bezig met de miskraam. Het leek eerst alsof het niet bij mij was gebeurd, maar bij iemand anders. Nu komt het soms ineens binnen dat het wel bij mij is gebeurd. Het hele medische van de curretage lijkt nu ineens realiteit te worden en het feit dat ik toch echt zwanger ben geweest en dit nu ineens niet meer ben. Ik kan geen kant op met het verdriet, maar voel me de hele tijd shit, erover praten met mensen heb ik het gevoel dat ik anderen lastig val en ik ben boos dat mijn lichaam nog steeds een licht positieve zw, test geeft want ik wil zsm er weer voor gaan maar wel eerst nog een menstruatie afwachten.
Zouden de emoties er ook mee te maken hebben dat het zwangerschaps hormoon in 1 keer aan het dalen is, dat ik daardoor ineens zo emotioneel ben?
Of komt het doordat het nu pas eigenlijk begint door te dringen?
Ik ben ook ineens heel boos op zwangere vrouwen, kan er niet mee omgaan als mensen me foto's laten zien van hun schattige kindjes/babies en het helpt al niet dat op FB ineens een babyboom gaande is.
Het is gewoon zo raar dat ik zo nuchter was eronder en dacht van ach... het is nu eenmaal zo en gewoon weer even fijn mijn lichaam terug en nog even wachten met weer zwanger worden en nu ineens dit heftige.
Vind het best wel lastig. Herkent iemand dit?
Sorry voor het hele verhaal maar voor mijn gevoel is dit de enige plek waar ik dit momenteel kwijt kan ....
dinsdag 11 september 2012 om 10:20
Lieve Ozzy, ik doe hier bijna niets anders dan ego-posten, dus voel je vooral niet bezwaard.
Ik herken je verhaal helemaal! Het ging prima met me (ondanks dat ik 8 dagen in het ziekenhuis heb gelegen voor de curettage). Ik praatte over het ziekenhuis als 'een prima hotel met dito service, alleen jammer dat er geen zwembad was'. Tot ik zo'n twee weken thuis was en toen kwamen de emoties pas. De eerste twee dagen na de foute echo heb ik ook veel gehuild, maar daarna is er dus een pauze van bijna 4 weken geweest. Ik kon het gewoon niet toelaten. Bovendien dacht ik dat alles voorbij was met de curettage, maar dat is helemaal niet zo. Dan begint het pas. De onzekerheid wanneer je cyclus weer op gang komt en of het wel lukt om weer zwanger te worden. Ondertussen worden anderen om je heen zwanger (en in mijn geval ondertussen zelfs al bevallen van een baby). En dat blijft maar doorgaan.
Ik hoop dat je je open kan stellen naar de mensen om je heen zodat je je niet zo alleen hoeft te voelen met je emoties. Bovendien is het voor je omgeving echt belangrijk om te weten wat er in je om gaat. Geef ze die kans er voor je te zijn.
Ik herken je verhaal helemaal! Het ging prima met me (ondanks dat ik 8 dagen in het ziekenhuis heb gelegen voor de curettage). Ik praatte over het ziekenhuis als 'een prima hotel met dito service, alleen jammer dat er geen zwembad was'. Tot ik zo'n twee weken thuis was en toen kwamen de emoties pas. De eerste twee dagen na de foute echo heb ik ook veel gehuild, maar daarna is er dus een pauze van bijna 4 weken geweest. Ik kon het gewoon niet toelaten. Bovendien dacht ik dat alles voorbij was met de curettage, maar dat is helemaal niet zo. Dan begint het pas. De onzekerheid wanneer je cyclus weer op gang komt en of het wel lukt om weer zwanger te worden. Ondertussen worden anderen om je heen zwanger (en in mijn geval ondertussen zelfs al bevallen van een baby). En dat blijft maar doorgaan.
Ik hoop dat je je open kan stellen naar de mensen om je heen zodat je je niet zo alleen hoeft te voelen met je emoties. Bovendien is het voor je omgeving echt belangrijk om te weten wat er in je om gaat. Geef ze die kans er voor je te zijn.
dinsdag 11 september 2012 om 12:21
ozzy
De emoties na de curettage zijn zeker herkenbaar. Ik dacht ook dat ik er klaar mee zou zijn als het maar weg was. En voor southman was dat ook wel redelijk zo, maar de hormoonschommelingen namen echt een loopje met mijn emoties.
Ik ben enerzijds nog boos dat het nu nog langer duurt voordat er een tweede komt, aan de andere kant geniet ik ook enorm van de tijd die ik nu voor nr 1 heb. En ik ben erg blij met het bewijs dat we toch echt zwanger kunnen worden. Toch kan ik slecht tegen mensen die me vragen wanneer er nou eens een tweede komt.
Ik merk dat ik wel wil vertellen over de miskraam, maar dat ik geen zin heb om zielig gevonden te worden. Bovendien kan het best weer eens lang duren voordat ik weer zwanger ben en heb dus echt geen zin in mensen die voortdurend naar m'n buik staren om te zien of het al zo ver is.
Ik hoop dat je snel weer alles op een rijtje hebt qua hormonen en dat je emoties daar achteraan komen. Succes!
De emoties na de curettage zijn zeker herkenbaar. Ik dacht ook dat ik er klaar mee zou zijn als het maar weg was. En voor southman was dat ook wel redelijk zo, maar de hormoonschommelingen namen echt een loopje met mijn emoties.
Ik ben enerzijds nog boos dat het nu nog langer duurt voordat er een tweede komt, aan de andere kant geniet ik ook enorm van de tijd die ik nu voor nr 1 heb. En ik ben erg blij met het bewijs dat we toch echt zwanger kunnen worden. Toch kan ik slecht tegen mensen die me vragen wanneer er nou eens een tweede komt.
Ik merk dat ik wel wil vertellen over de miskraam, maar dat ik geen zin heb om zielig gevonden te worden. Bovendien kan het best weer eens lang duren voordat ik weer zwanger ben en heb dus echt geen zin in mensen die voortdurend naar m'n buik staren om te zien of het al zo ver is.
Ik hoop dat je snel weer alles op een rijtje hebt qua hormonen en dat je emoties daar achteraan komen. Succes!
woensdag 12 september 2012 om 10:02
Hoi allemaal,
Die emoties zijn heel herkenbaar, ook de rust eerst en daarna het verdriet, onmacht en boosheid.
Ik ben op vakantie maar moest ff wat kwijt, hopelijk hebben jullie hier wel begrip voor. Ik wil me namelijk nog niet op een ander topic melden.
W.s. Ben ik morgen zes weken zwanger uitgaande an de laatste menstruatie. Testen heeft even geduurd voor ik dit durfde. Nu wilde ik na de vakantie een afspraak maken bij de vk. Echter ben
ik dus gister van een stenen trap gevallen. In eerste instantie valt de schade mee, alleen veel kneuzingen en spierpijn. Na even van
de schrik te zijn bekomen heb ik flink gehuild en maakte ik me
toch wel zorgen. Ik heb de vk gemaild en uigelegd wat er is
gebeurd. Zij heeft vanacht nog terug gemaild. Volgende week
hebben we een echo en intake. Hopelijk goed nieuws. Probeer me
niet al teveel zorgen te maken. Maar ook de buikspieren doen
goed pijn, was dan ook een behoorlijke val.
Liefs coentje
Die emoties zijn heel herkenbaar, ook de rust eerst en daarna het verdriet, onmacht en boosheid.
Ik ben op vakantie maar moest ff wat kwijt, hopelijk hebben jullie hier wel begrip voor. Ik wil me namelijk nog niet op een ander topic melden.
W.s. Ben ik morgen zes weken zwanger uitgaande an de laatste menstruatie. Testen heeft even geduurd voor ik dit durfde. Nu wilde ik na de vakantie een afspraak maken bij de vk. Echter ben
ik dus gister van een stenen trap gevallen. In eerste instantie valt de schade mee, alleen veel kneuzingen en spierpijn. Na even van
de schrik te zijn bekomen heb ik flink gehuild en maakte ik me
toch wel zorgen. Ik heb de vk gemaild en uigelegd wat er is
gebeurd. Zij heeft vanacht nog terug gemaild. Volgende week
hebben we een echo en intake. Hopelijk goed nieuws. Probeer me
niet al teveel zorgen te maken. Maar ook de buikspieren doen
goed pijn, was dan ook een behoorlijke val.
Liefs coentje
woensdag 12 september 2012 om 10:39
woensdag 12 september 2012 om 12:00
Dank jullie wel voor jullie verhaal! Het steunt me om te horen dat jullie dit ook zo beleefd hebben. Gisteren eindelijk even goed gehuild en voel me vandaag gelukkig weer wat beter. Wat een rollercoaster dit!!!
Coentje wat schrikken die val!!!! Kan me voorstellen dat je geschrokken bent. Maar je hebt daarna niet gebloed toch? Dan vooral uitgaan van het positieve. Gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Wat fijn en toch ook eng tegelijk denk ik? Hoop dat je toch nog een fijne vakantie hebt.
Coentje wat schrikken die val!!!! Kan me voorstellen dat je geschrokken bent. Maar je hebt daarna niet gebloed toch? Dan vooral uitgaan van het positieve. Gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Wat fijn en toch ook eng tegelijk denk ik? Hoop dat je toch nog een fijne vakantie hebt.
woensdag 12 september 2012 om 13:24
@ozzie Hier ook zo'n n enorme klap gehad achteraf. Dacht dat ik wel even door kon gaan, maar dit ging dus niet...
Heb er nog steeds veel last van, vooral als ik me bedenk hoelang ik nu zwanger zou zijn geweest.
Dat van FB herken ik zo, iedereen post maar foto's van baby's en zwangere buiken. Mag van vriendlief niet meer op FB, sinds ik dat niet meer doe geeft dat een hoop rust!
Voor jou!
Neem je tijd en rust ervoor!
Heb er nog steeds veel last van, vooral als ik me bedenk hoelang ik nu zwanger zou zijn geweest.
Dat van FB herken ik zo, iedereen post maar foto's van baby's en zwangere buiken. Mag van vriendlief niet meer op FB, sinds ik dat niet meer doe geeft dat een hoop rust!
Voor jou!
Neem je tijd en rust ervoor!
woensdag 12 september 2012 om 15:53
@allemaal,
Bedankt voor het medeleven!
Realistisch gezien is de kans natuurlijk klein dat er een miskraam volgt door de val, maar de angst voor een miskraam is er natuurlijk wel en dat wordt hierdoor niet beter.
Ik geniet van mijn vakantie alhoewel het vandaag een regen dag is, dus verplicht extra rust.
Het gekke is dat ik me veel rustiger en fitter voel dan de vorige keer, dus ga er maar vanuit dat dit een goed teken is.
Voordeel is natuurlijk ook da ik nu rustig aan kan doen.
@yezka in principer is de kans volgens de vk nihil afhankelijk van de innestelling.
@ozzie nee niet gebloed, maar dat heb ik vorige keer ook niet, die missed abbortion zit mijn gevoel dus wel wat dwars.
Vind het een fijn gevoel toch met 7 weken al een echo, is erg vroeg en zegt nog niets, maar als het weer fout zit weet ik het wel op tijd.
Sorry voor mijn egopost snap dat dit ook erg confronterend is, maar moest het ff kwijt.
Duim voor jullie ook op voorspoedig hertsel en nieuwe zwangerschappen!
X coentje
Bedankt voor het medeleven!
Realistisch gezien is de kans natuurlijk klein dat er een miskraam volgt door de val, maar de angst voor een miskraam is er natuurlijk wel en dat wordt hierdoor niet beter.
Ik geniet van mijn vakantie alhoewel het vandaag een regen dag is, dus verplicht extra rust.
Het gekke is dat ik me veel rustiger en fitter voel dan de vorige keer, dus ga er maar vanuit dat dit een goed teken is.
Voordeel is natuurlijk ook da ik nu rustig aan kan doen.
@yezka in principer is de kans volgens de vk nihil afhankelijk van de innestelling.
@ozzie nee niet gebloed, maar dat heb ik vorige keer ook niet, die missed abbortion zit mijn gevoel dus wel wat dwars.
Vind het een fijn gevoel toch met 7 weken al een echo, is erg vroeg en zegt nog niets, maar als het weer fout zit weet ik het wel op tijd.
Sorry voor mijn egopost snap dat dit ook erg confronterend is, maar moest het ff kwijt.
Duim voor jullie ook op voorspoedig hertsel en nieuwe zwangerschappen!
X coentje
woensdag 12 september 2012 om 16:03
Coentje; wat gaaf dat je weer zwanger bent. Gefeliciteerd. Wat een schrik die val, maar het zal vast geen kwaad kunnen hoor. Een vriendin van me deed nog aan een sport waarbij ze regelmatig met een buikschuiver maakte. Geen probleem, zolang de baby nog ander het schaambot zit. En dat is die eerste weken echt nog het geval.
Ik vraag me de laatste weken steeds maar af hoe ik er in zou staan als ik weer zwanger zou zijn. Zou ik gek worden van de spanning? Zou ik blij kunnen zijn? Of zou ik het gewoon zo lang mogelijk negeren en wegstoppen ofzo? Ik zou het niet echt weten. Hoe is dat nu bij jou Coentje? En hoe denken anderen daar over?
Ik kan ook slecht tegen happy family FB foto's, ii ben gewoon jaloers. Maar ik gun het die mensen echt wel. Bovendien heb ik natuurlijk al een kindje en dat maakt het echt wel heel anders. (heb ooit een discussie gehad voordat ik zwanger was van nr1, met iemand bij wie nr2 niet zomaar lukte en nr1 was aankomen waaien. Zij zei dat het net zo erg was wanneer een tweede niet zomaar lukt, als wanneer een eerste niet zomaar lukt. Daar was ik het toen al niet mee eens en nu ik het allebei min- of meer ervaren heb, weet ik het zeker... Het is vervelend dat er nog geen broertje of zusje is, maar ik ben al 'n heel happy mama. En dat gun ik iedereen)
Ik vraag me de laatste weken steeds maar af hoe ik er in zou staan als ik weer zwanger zou zijn. Zou ik gek worden van de spanning? Zou ik blij kunnen zijn? Of zou ik het gewoon zo lang mogelijk negeren en wegstoppen ofzo? Ik zou het niet echt weten. Hoe is dat nu bij jou Coentje? En hoe denken anderen daar over?
Ik kan ook slecht tegen happy family FB foto's, ii ben gewoon jaloers. Maar ik gun het die mensen echt wel. Bovendien heb ik natuurlijk al een kindje en dat maakt het echt wel heel anders. (heb ooit een discussie gehad voordat ik zwanger was van nr1, met iemand bij wie nr2 niet zomaar lukte en nr1 was aankomen waaien. Zij zei dat het net zo erg was wanneer een tweede niet zomaar lukt, als wanneer een eerste niet zomaar lukt. Daar was ik het toen al niet mee eens en nu ik het allebei min- of meer ervaren heb, weet ik het zeker... Het is vervelend dat er nog geen broertje of zusje is, maar ik ben al 'n heel happy mama. En dat gun ik iedereen)
woensdag 12 september 2012 om 16:07
woensdag 12 september 2012 om 16:24
Goed zo sproetje! You go girl! Je klinkt echt heel enthousiast. (mag ik ook een beetje van je enthousiasme? )
Is deze menstruatie nu ook precies 14 dgn na de eisprong die je voelde? Bij mij kwam het iets eerder dan die 14 dagen en ik was ook flink ongesteld. Zoals de gyn dus al had voorspeld. Mijn NOD is nu 2 oktober, maar ik vind het al stukken minder spannend moet ik dus eerlijk zeggen.
Heel veel geluk Sproetje! Zet 'm op!
Is deze menstruatie nu ook precies 14 dgn na de eisprong die je voelde? Bij mij kwam het iets eerder dan die 14 dagen en ik was ook flink ongesteld. Zoals de gyn dus al had voorspeld. Mijn NOD is nu 2 oktober, maar ik vind het al stukken minder spannend moet ik dus eerlijk zeggen.
Heel veel geluk Sproetje! Zet 'm op!
woensdag 12 september 2012 om 16:47
@south verwacht ook niet dat het kwaad kan, maar was vooral bang omdat het zo pril is, misschien nog niet ingenesteld ofzo. Was ook vooral eerst de schrik, was eerst heel kalm rustig naar beneden gelopen, schade bekeken en even gaan liggen, toen moest ik ff flink huilen.
Wat betreft het reageren wist ook niet hoe ik dit zou doen.
Ik was er vanaf half augustus van overtuigd dat het deze maand raak was, gek voorgevoel. Wilde wachten met testen maar had ene reden dit niet te doen. Uitgaande van een 27 daagse cyclus op dag 30 gestest, negatief dus, maar na de vijf minuten een licht streepje. Daarna op vakantie gegaan en niet meer durven testen tot zaterdag nog steeds niet ongesteld en wel wat voortekenen. Maar na de miskraam wat wantrouwig betreffende voortekeken, maar net als vorig x klopte mijn gevoel. Eigenlijk zijn we er allebij heel rustig onder, maar voel me ook stukken beter dan vorige x. Gister was natuurlijk wel ff schrikken. Mijn zelfvertrouwen op dit gebied is dan ook niet erg groot.
Wat betreft geluk van anderen, tuurlijk gun je ze dat en ben je blij voor ze maar zet je ook altijd ana het denken over je eigen situatie en wensen.
@sproetje gek he dat je daar blij mee kan zijn en wat fijn zo snel!
@yezka hoe gaat het nu met jouw?
Liefs Coentje
Wat betreft het reageren wist ook niet hoe ik dit zou doen.
Ik was er vanaf half augustus van overtuigd dat het deze maand raak was, gek voorgevoel. Wilde wachten met testen maar had ene reden dit niet te doen. Uitgaande van een 27 daagse cyclus op dag 30 gestest, negatief dus, maar na de vijf minuten een licht streepje. Daarna op vakantie gegaan en niet meer durven testen tot zaterdag nog steeds niet ongesteld en wel wat voortekenen. Maar na de miskraam wat wantrouwig betreffende voortekeken, maar net als vorig x klopte mijn gevoel. Eigenlijk zijn we er allebij heel rustig onder, maar voel me ook stukken beter dan vorige x. Gister was natuurlijk wel ff schrikken. Mijn zelfvertrouwen op dit gebied is dan ook niet erg groot.
Wat betreft geluk van anderen, tuurlijk gun je ze dat en ben je blij voor ze maar zet je ook altijd ana het denken over je eigen situatie en wensen.
@sproetje gek he dat je daar blij mee kan zijn en wat fijn zo snel!
@yezka hoe gaat het nu met jouw?
Liefs Coentje
