Zwanger
alle pijlers
Er weer voor gaan na een miskraam
maandag 11 juni 2012 om 12:52
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
woensdag 12 september 2012 om 17:13
Hallo iedereen,
ik lees al een tijdje mee en wil toch ook wel graag meeschrijven.
Begin augustus heb ik tijdens mijn vakantie in het buitenland een miskraam gehad, lichte bloedingen waardoor ik dacht dat dit er misschien bijhoorde. Bij thuiskomst de vk gebeld, een echo gehad en helaas geen kindje meer. Vorige week ben ik weer ongesteld geworden en nu gaan we er weer voor. Ik merk dat ik er nu meer mee bezig ben, heel spannend..
ik lees al een tijdje mee en wil toch ook wel graag meeschrijven.
Begin augustus heb ik tijdens mijn vakantie in het buitenland een miskraam gehad, lichte bloedingen waardoor ik dacht dat dit er misschien bijhoorde. Bij thuiskomst de vk gebeld, een echo gehad en helaas geen kindje meer. Vorige week ben ik weer ongesteld geworden en nu gaan we er weer voor. Ik merk dat ik er nu meer mee bezig ben, heel spannend..
woensdag 12 september 2012 om 17:25
Wat een herkenning jullie verhalen. Confronterend ook.
Ik kreeg vorige week (10 weken) bij de echo te horen dat het niet goed zat.
Het afwachten is nu of de mk vanzelf op gang komt.
Morgen afspraak bij de gyn om te bespreken hoe verder. Ik wil eigenlijk geen curretage...
Ik heb heel erg de neiging om me af te sluiten voor mijn omgeving. Herkenbaar?
Ik mag overigens niet klagen, ik heb al twee kinderen...(maar toch, dit kindje was zo gewenst!)
Ik had al eerder een mk, bij 6 weken.
Ik kreeg vorige week (10 weken) bij de echo te horen dat het niet goed zat.
Het afwachten is nu of de mk vanzelf op gang komt.
Morgen afspraak bij de gyn om te bespreken hoe verder. Ik wil eigenlijk geen curretage...
Ik heb heel erg de neiging om me af te sluiten voor mijn omgeving. Herkenbaar?
Ik mag overigens niet klagen, ik heb al twee kinderen...(maar toch, dit kindje was zo gewenst!)
Ik had al eerder een mk, bij 6 weken.
woensdag 12 september 2012 om 20:56
quote:wagoni schreef op 12 september 2012 @ 17:25:
Wat een herkenning jullie verhalen. Confronterend ook.
Ik kreeg vorige week (10 weken) bij de echo te horen dat het niet goed zat.
Het afwachten is nu of de mk vanzelf op gang komt.
Morgen afspraak bij de gyn om te bespreken hoe verder. Ik wil eigenlijk geen curretage...
Ik heb heel erg de neiging om me af te sluiten voor mijn omgeving. Herkenbaar?
Ik mag overigens niet klagen, ik heb al twee kinderen...(maar toch, dit kindje was zo gewenst!)
Ik had al eerder een mk, bij 6 weken.Als je geen curretage wil moet je het niet doen.. Ik heb het ook niet gedaan ik heb ook op de miskraam gewacht tot hij zelf opgang zou komen. Het is ''fijn'' om dit thuis te hebben zonder al die mensen erbij die aan je zitten te frutten en te doen. Ik heb het thuis als ''fijn'' ervaren hoe erg het ook was. Het was fijn om in je eigen omgeving te zijn ik had erg veel bloed verlies en was erg zwak kon lekker thuis op de bank over dag en s avonds heerlijk in bed me moeder kwam me lekker iedere ochtend brood brengen en s avonds een lekker bordje warm eten..Het was fijn om iemand bij me te hebben die er voor me kon zijn.
Wat een herkenning jullie verhalen. Confronterend ook.
Ik kreeg vorige week (10 weken) bij de echo te horen dat het niet goed zat.
Het afwachten is nu of de mk vanzelf op gang komt.
Morgen afspraak bij de gyn om te bespreken hoe verder. Ik wil eigenlijk geen curretage...
Ik heb heel erg de neiging om me af te sluiten voor mijn omgeving. Herkenbaar?
Ik mag overigens niet klagen, ik heb al twee kinderen...(maar toch, dit kindje was zo gewenst!)
Ik had al eerder een mk, bij 6 weken.Als je geen curretage wil moet je het niet doen.. Ik heb het ook niet gedaan ik heb ook op de miskraam gewacht tot hij zelf opgang zou komen. Het is ''fijn'' om dit thuis te hebben zonder al die mensen erbij die aan je zitten te frutten en te doen. Ik heb het thuis als ''fijn'' ervaren hoe erg het ook was. Het was fijn om in je eigen omgeving te zijn ik had erg veel bloed verlies en was erg zwak kon lekker thuis op de bank over dag en s avonds heerlijk in bed me moeder kwam me lekker iedere ochtend brood brengen en s avonds een lekker bordje warm eten..Het was fijn om iemand bij me te hebben die er voor me kon zijn.
woensdag 12 september 2012 om 20:58
quote:blibla schreef op 12 september 2012 @ 19:33:
Mag ik ook meeschrijven? Ik heb vorige week een miskraam gehad met 7 weken. Het was mijn eerste zwangerschap. De eerste paar dagen was ik vooral heel verdrietig om het niet meer zwanger zijn, en nu ben ik vooral bozig omdat we weer opnieuw moeten beginnen. Weer die onzekerheid over wanneer en of je wel zwanger raakt, bah . We willen er wel meteen weer voor gaan en stiekem hoop ik dat het weer zo snel raak is als de vorige keer, maar ik wil die hoop ook weer niet teveel hebben want het kan nu natuurlijk zo maar langer duren...
Heb dit hele topic inmiddels gelezen en het is fijn om zoveel te herkennen in hoe jullie je voelen.Het gebeurt warneer je het niet verwacht.. Ik heb 4 miskramen gehad we hadden ons erbij neer gelegt dat het misschien niet ging lukken. Maar toen ik uiteindelijk zwanger was was het een wonder. En het is dan dubbel genieten..
Mag ik ook meeschrijven? Ik heb vorige week een miskraam gehad met 7 weken. Het was mijn eerste zwangerschap. De eerste paar dagen was ik vooral heel verdrietig om het niet meer zwanger zijn, en nu ben ik vooral bozig omdat we weer opnieuw moeten beginnen. Weer die onzekerheid over wanneer en of je wel zwanger raakt, bah . We willen er wel meteen weer voor gaan en stiekem hoop ik dat het weer zo snel raak is als de vorige keer, maar ik wil die hoop ook weer niet teveel hebben want het kan nu natuurlijk zo maar langer duren...
Heb dit hele topic inmiddels gelezen en het is fijn om zoveel te herkennen in hoe jullie je voelen.Het gebeurt warneer je het niet verwacht.. Ik heb 4 miskramen gehad we hadden ons erbij neer gelegt dat het misschien niet ging lukken. Maar toen ik uiteindelijk zwanger was was het een wonder. En het is dan dubbel genieten..
woensdag 12 september 2012 om 21:20
Lizzy, ben jij thuis gebleven van je werk? Ik merk dat dat voor mij de enige reden is om het te willen; omdat ik me bezwaard voel om thuis "af te wachten".
Werken is voor mij geen optie, als ik er ben kan ik niet zomaar weg, en ik reis met ov.
Ik wil morgen medicatie vragen om het op gang te brengen en hoop dat dat iets gaat doen.
Morgen dus ook weer echo. Vreselijk naar.
Het beeld van dat stille kindje zal ik nooit vergeten.
Mijn zoontje ook niet vrees ik (kon geen oppas regelen).
Vier keer dit te moeten meemaken. Heftig...
Werken is voor mij geen optie, als ik er ben kan ik niet zomaar weg, en ik reis met ov.
Ik wil morgen medicatie vragen om het op gang te brengen en hoop dat dat iets gaat doen.
Morgen dus ook weer echo. Vreselijk naar.
Het beeld van dat stille kindje zal ik nooit vergeten.
Mijn zoontje ook niet vrees ik (kon geen oppas regelen).
Vier keer dit te moeten meemaken. Heftig...
woensdag 12 september 2012 om 22:57
Hallo meiden,
Ik zal verder niet meeschrijven maar wil jullie laten weten dat ik na 2 miskramen nu 23,5 week zwanger ben! Wat is het onwijs moeilijk om na een miskraam je lichaam weer te vertrouwen. En te geloven dat je wel een zwangerschap kan voldragen! Mijn laatste miskraam was afgelopen September, daarna tot en met Januari bewust niet willen proberen ik was compleet de weg kwijt. Echt depressief! Vanaf Januari zijn we aan de slag gegaan met ovulatie testen en op koninginnedag had ik een positieve test in handen!
Het kan dus echt goed gaan!
Maar neem wel de tijd om je miskraam te verwerken, ik heb gewacht tot ik voelde er weer klaar voor te zijn..
Mensen kunnen heel bot reageren in de zin van joh dan was het gewoon niet goed.. Maar dat neemt de pijn niet weg! De teleurstelling en het blinde vertrouwen.. De "mooie" kant van het zwanger raken is hierdoor aangetast.. En dat wordt onderschat!
Voor iedereen onwijs veel sterkte toegewenst, en volg je eigen gevoel! En ik hoop dat jullie allemaal spoedig zwanger raken en blijven!!
Ik zal verder niet meeschrijven maar wil jullie laten weten dat ik na 2 miskramen nu 23,5 week zwanger ben! Wat is het onwijs moeilijk om na een miskraam je lichaam weer te vertrouwen. En te geloven dat je wel een zwangerschap kan voldragen! Mijn laatste miskraam was afgelopen September, daarna tot en met Januari bewust niet willen proberen ik was compleet de weg kwijt. Echt depressief! Vanaf Januari zijn we aan de slag gegaan met ovulatie testen en op koninginnedag had ik een positieve test in handen!
Het kan dus echt goed gaan!
Maar neem wel de tijd om je miskraam te verwerken, ik heb gewacht tot ik voelde er weer klaar voor te zijn..
Mensen kunnen heel bot reageren in de zin van joh dan was het gewoon niet goed.. Maar dat neemt de pijn niet weg! De teleurstelling en het blinde vertrouwen.. De "mooie" kant van het zwanger raken is hierdoor aangetast.. En dat wordt onderschat!
Voor iedereen onwijs veel sterkte toegewenst, en volg je eigen gevoel! En ik hoop dat jullie allemaal spoedig zwanger raken en blijven!!
Na regen komt zonneschijn!!
donderdag 13 september 2012 om 07:51
quote:wagoni schreef op 12 september 2012 @ 21:20:
Lizzy, ben jij thuis gebleven van je werk? Ik merk dat dat voor mij de enige reden is om het te willen; omdat ik me bezwaard voel om thuis "af te wachten".
Werken is voor mij geen optie, als ik er ben kan ik niet zomaar weg, en ik reis met ov.
Ik wil morgen medicatie vragen om het op gang te brengen en hoop dat dat iets gaat doen.
Morgen dus ook weer echo. Vreselijk naar.
Het beeld van dat stille kindje zal ik nooit vergeten.
Mijn zoontje ook niet vrees ik (kon geen oppas regelen).
Vier keer dit te moeten meemaken. Heftig...
Ik heb een eigenzaak en werk vanuit huis dus ik was al thuis. Voor het begint heb je last van dingen die je voelt voor je menstruatie.. Misschien heb je specifice kenmerken waaraan je het kan merken.
Heftig ook voor je zoontje. Ik weet niet hoe oud hij is?? Anders een foto van de echo waar niks zat met een mooie tekening erbij in een lijstje ter verwerking samen te maken en ergens een plekje voor te zoeken in huis..
Lizzy, ben jij thuis gebleven van je werk? Ik merk dat dat voor mij de enige reden is om het te willen; omdat ik me bezwaard voel om thuis "af te wachten".
Werken is voor mij geen optie, als ik er ben kan ik niet zomaar weg, en ik reis met ov.
Ik wil morgen medicatie vragen om het op gang te brengen en hoop dat dat iets gaat doen.
Morgen dus ook weer echo. Vreselijk naar.
Het beeld van dat stille kindje zal ik nooit vergeten.
Mijn zoontje ook niet vrees ik (kon geen oppas regelen).
Vier keer dit te moeten meemaken. Heftig...
Ik heb een eigenzaak en werk vanuit huis dus ik was al thuis. Voor het begint heb je last van dingen die je voelt voor je menstruatie.. Misschien heb je specifice kenmerken waaraan je het kan merken.
Heftig ook voor je zoontje. Ik weet niet hoe oud hij is?? Anders een foto van de echo waar niks zat met een mooie tekening erbij in een lijstje ter verwerking samen te maken en ergens een plekje voor te zoeken in huis..
donderdag 13 september 2012 om 07:53
quote:blibla schreef op 12 september 2012 @ 21:09:
Pfff Lizzy, 4 miskramen, heftig hoor. Is er ooit onderzocht waardoor je zoveel miskramen hebt gehad? Lijkt me echt heel zwaar om zoveel miskramen te hebben. Erg fijn dat het uiteindelijk (nu?) goed is gekomen!Wij hebben een chromosomen onderzoek gehad duurt 20 weken voor je de uitslag hebt. Hieruit bleek dat mijn man en ik niet onvruchtbaar waren en het dus een keer moest lukken. En inderdaad we hebben nu 2 gezonde kinderen.
Pfff Lizzy, 4 miskramen, heftig hoor. Is er ooit onderzocht waardoor je zoveel miskramen hebt gehad? Lijkt me echt heel zwaar om zoveel miskramen te hebben. Erg fijn dat het uiteindelijk (nu?) goed is gekomen!Wij hebben een chromosomen onderzoek gehad duurt 20 weken voor je de uitslag hebt. Hieruit bleek dat mijn man en ik niet onvruchtbaar waren en het dus een keer moest lukken. En inderdaad we hebben nu 2 gezonde kinderen.
donderdag 13 september 2012 om 10:18
Hallo dames,
mag ik ook met jullie meeschrijven? Ik ben nena 33 jaar en had 30 januari jl een positieve test in handen, wat waren we blij! Helaas bleek het fout te zijn bij de eerste echo. Heel veel verdriet. Ik heb nog 3 weken met een dood vruchtje rondgelopen omdat ik niet eerder voor curretage terecht kon. De dag voor de curretage kwam de miskraam opgang alleen ging dat helemaal mis omdat in die 3 weken mijn placenta wel bleef doorgroeien en die scheurde. Met spoed ziekenhuis in en 1,5 dag van de wereld. Toen ik bij kwam was de curretage uitgevoerd en was ik ruim 1.5 liter bloed kwijt geraakt.
De eerste maanden waren erg zwaar, vooral om het een plaatsje te geven. Sinds juni gaat het beterder en hebben we er meer rust mee, vooral rust dat ik het in ieder geval heb overleefd. Wij zijn dan ook weer volle bak bezig om zwanger te worden.
Over 2 weken komt de oorspronkelijk uitgerekende datum in zicht, dat zal wel een moeilijkere dag worden.
Ik weet wel dat ik en nena-man er sterker uit zijn gekomen en dat we vol vertrouwen zijn dat het goed gaat komen. We hebben besloten nog niet te gaan tempen en ovu-testen te gebruiken en dat we de MMM niet in willen.
Ik vind het fijn om met jullie ervaringen te kunnen delen en te zien dat ik echt niet de enige ben (zo voelt namelijk wel vaak zo omdat ik mijn omgeving iedereen in een vloek en een zucht zwanger is en die verlopen dan ook allemaal voorspoedig)
Liefs Nena
mag ik ook met jullie meeschrijven? Ik ben nena 33 jaar en had 30 januari jl een positieve test in handen, wat waren we blij! Helaas bleek het fout te zijn bij de eerste echo. Heel veel verdriet. Ik heb nog 3 weken met een dood vruchtje rondgelopen omdat ik niet eerder voor curretage terecht kon. De dag voor de curretage kwam de miskraam opgang alleen ging dat helemaal mis omdat in die 3 weken mijn placenta wel bleef doorgroeien en die scheurde. Met spoed ziekenhuis in en 1,5 dag van de wereld. Toen ik bij kwam was de curretage uitgevoerd en was ik ruim 1.5 liter bloed kwijt geraakt.
De eerste maanden waren erg zwaar, vooral om het een plaatsje te geven. Sinds juni gaat het beterder en hebben we er meer rust mee, vooral rust dat ik het in ieder geval heb overleefd. Wij zijn dan ook weer volle bak bezig om zwanger te worden.
Over 2 weken komt de oorspronkelijk uitgerekende datum in zicht, dat zal wel een moeilijkere dag worden.
Ik weet wel dat ik en nena-man er sterker uit zijn gekomen en dat we vol vertrouwen zijn dat het goed gaat komen. We hebben besloten nog niet te gaan tempen en ovu-testen te gebruiken en dat we de MMM niet in willen.
Ik vind het fijn om met jullie ervaringen te kunnen delen en te zien dat ik echt niet de enige ben (zo voelt namelijk wel vaak zo omdat ik mijn omgeving iedereen in een vloek en een zucht zwanger is en die verlopen dan ook allemaal voorspoedig)
Liefs Nena
donderdag 13 september 2012 om 21:06
Nena, helaas ook jij; Welkom!
Wat een heftig verhaal heb jij zeg.
Hoelang deden jullie erover om het weer aan te durven om te proberen?
Ik moet eerlijk zeggen dat wij nu dus wel proberen, maar eigenlijk ben ik er nog niet helemaal klaar voor. Maar ik vind het ook zonde om kansen te laten schieten. (dat doe ik altijd alleen in maart, omdat ik echt niet in december uitgerekend wil zijn... Hihi)
Jouw oorspronkelijk uitgerekende datum komt dus alweer dichterbij. Ik ben zo benieuwd hoe ik er tegen die tijd in sta. Ik hoop zwanger... Dat maakt het vast een stuk minder pijnlijk.
Ik hoop voor jou ook dat je snel en positieve test in handen hebt.
En wat betreft je omgeving; het lijkt altijd of het bij iedereen zomaar meteen lukt en dan nog goed gaat ook. De vervelende verhalen blijven nu eenmaal wat meer achter gesloten deuren. Maar zoals je hier leest, gaat het echt lang niet bij iedereen zo makkelijk. Uiteindelijk zijn er gelukkig maar heel erg weinig vrouwen bij wie het echt niet lukt. Houd moed!
Wat een heftig verhaal heb jij zeg.
Hoelang deden jullie erover om het weer aan te durven om te proberen?
Ik moet eerlijk zeggen dat wij nu dus wel proberen, maar eigenlijk ben ik er nog niet helemaal klaar voor. Maar ik vind het ook zonde om kansen te laten schieten. (dat doe ik altijd alleen in maart, omdat ik echt niet in december uitgerekend wil zijn... Hihi)
Jouw oorspronkelijk uitgerekende datum komt dus alweer dichterbij. Ik ben zo benieuwd hoe ik er tegen die tijd in sta. Ik hoop zwanger... Dat maakt het vast een stuk minder pijnlijk.
Ik hoop voor jou ook dat je snel en positieve test in handen hebt.
En wat betreft je omgeving; het lijkt altijd of het bij iedereen zomaar meteen lukt en dan nog goed gaat ook. De vervelende verhalen blijven nu eenmaal wat meer achter gesloten deuren. Maar zoals je hier leest, gaat het echt lang niet bij iedereen zo makkelijk. Uiteindelijk zijn er gelukkig maar heel erg weinig vrouwen bij wie het echt niet lukt. Houd moed!
vrijdag 14 september 2012 om 11:18
Welkom suwe, wagoni, blibla en Nena,
Wat naar dat jullie ons ook hebben moeten vinden
@south, dat proberen van af het begin en er niet klaar voor zijn is herkenbaar. Hier was dat ook zo. Ik heb nu het gevoel dit wel te zijn. Ik heb echt heel veel geluk gehad dat het ook al zo snel weer is gelukt. Gek is, het voelt nu wel goed, beter dan de vorige x, weinig angst en onrust. Voel me ook erg goed lichamelijk, afgezien van de misselijkheid en de auw auw auw pijnlijke borsten.
Hoop voor jouw ook dat je de uitgerekende datum weer zwanger bent.
@suwes, heftig ervaring op vakantie! Maar fijn dat je nu alweer ongesteld bent.
@wagoni, heftig he zon echo, weet het nog precies. Ook ik wilde absoluut geen curretage als eerste optie, volg je gevoel en probeer het zover als het kan zelf naar je hand te zetten.
@blibla ik merkte ook dat ik deze behoefte had, heel jammer dat het hier zo druk is geworden maar fijn dat er zoveel steun en begrip is.
@gretuh proficiat, fijn, al over de helft!
@nena, heftig verhaal, goed dat e de tijd hebt genomen. Hopelijk kun jij ook snel de leuke dingen delen.
Ik merk zelf dat ik weer wat zelfvertrouwen krijg, gek maar intuitief voel ik heel veel aan. Nu geen stomme capriolen meer uithalen dan maak ik het mezelf ook niet extra moeilijk.
Wel fijn dat de eerste echo al binnen een week is. Gek maar in tegenstelling tot de eerste keer maak ik me hier (nog) niet druk om.
Iedereen een goed weekend gewenst en zorg goed voor jezelf!!!
Wat naar dat jullie ons ook hebben moeten vinden
@south, dat proberen van af het begin en er niet klaar voor zijn is herkenbaar. Hier was dat ook zo. Ik heb nu het gevoel dit wel te zijn. Ik heb echt heel veel geluk gehad dat het ook al zo snel weer is gelukt. Gek is, het voelt nu wel goed, beter dan de vorige x, weinig angst en onrust. Voel me ook erg goed lichamelijk, afgezien van de misselijkheid en de auw auw auw pijnlijke borsten.
Hoop voor jouw ook dat je de uitgerekende datum weer zwanger bent.
@suwes, heftig ervaring op vakantie! Maar fijn dat je nu alweer ongesteld bent.
@wagoni, heftig he zon echo, weet het nog precies. Ook ik wilde absoluut geen curretage als eerste optie, volg je gevoel en probeer het zover als het kan zelf naar je hand te zetten.
@blibla ik merkte ook dat ik deze behoefte had, heel jammer dat het hier zo druk is geworden maar fijn dat er zoveel steun en begrip is.
@gretuh proficiat, fijn, al over de helft!
@nena, heftig verhaal, goed dat e de tijd hebt genomen. Hopelijk kun jij ook snel de leuke dingen delen.
Ik merk zelf dat ik weer wat zelfvertrouwen krijg, gek maar intuitief voel ik heel veel aan. Nu geen stomme capriolen meer uithalen dan maak ik het mezelf ook niet extra moeilijk.
Wel fijn dat de eerste echo al binnen een week is. Gek maar in tegenstelling tot de eerste keer maak ik me hier (nog) niet druk om.
Iedereen een goed weekend gewenst en zorg goed voor jezelf!!!
vrijdag 14 september 2012 om 11:31
Gisteren in zh geweest. Vk had spoedafspraak en echo geregeld.
Ik kwam bij assistent terecht die geen gegevens van me had.
Echt klote. Kan je eerst vertellen wat je komt doen. Ze had geen echo mogelijkheid, dat moest ze regelen.
Wilde ze inwendige echo maken. Heb ik geweigerd. Vorige week kon het ook nog uitwendig.
Ze kon het niet vinden, echoscopist er bij.
Kindje was kleiner, minder herkenbaar als kindje.
Vorige week 8,5 week nu 7.4.
Opties moest ik zelf benoemen.
Medicatie mee gekregen. Toen bloed prikken.
Om bloedgroep te bepalen.
Alsof die veranderd is?
Maar goed.
Heb vanochtend 4 tabletten misoprostol ingebracht en dat moet morgen nog keer.
Heb wat kramp, meer niet.
Hoop zo dat het wat gaat doen!!
Ik heb meerdere zwangeren in mijn omgeving en dat vind ik lastig.
De verjaardag van mijn man was ongeveer mijn ud. Zal er dus altijd even aan denken.
Mijn vorige mk had ook een ud in april. Toeval?
O en eh... December kindjes zijn leuk hoor
Ik heb er eentje van 31 december
Ik kwam bij assistent terecht die geen gegevens van me had.
Echt klote. Kan je eerst vertellen wat je komt doen. Ze had geen echo mogelijkheid, dat moest ze regelen.
Wilde ze inwendige echo maken. Heb ik geweigerd. Vorige week kon het ook nog uitwendig.
Ze kon het niet vinden, echoscopist er bij.
Kindje was kleiner, minder herkenbaar als kindje.
Vorige week 8,5 week nu 7.4.
Opties moest ik zelf benoemen.
Medicatie mee gekregen. Toen bloed prikken.
Om bloedgroep te bepalen.
Alsof die veranderd is?
Maar goed.
Heb vanochtend 4 tabletten misoprostol ingebracht en dat moet morgen nog keer.
Heb wat kramp, meer niet.
Hoop zo dat het wat gaat doen!!
Ik heb meerdere zwangeren in mijn omgeving en dat vind ik lastig.
De verjaardag van mijn man was ongeveer mijn ud. Zal er dus altijd even aan denken.
Mijn vorige mk had ook een ud in april. Toeval?
O en eh... December kindjes zijn leuk hoor
Ik heb er eentje van 31 december
vrijdag 14 september 2012 om 11:35
Nena wat een heftige ervaring met alle bloedverlies.
Ik zou vandaag 11 weken zwanger zijn.
Al 2,5 week met een dood kindje in mijn buik.
Schijnt maanden te kunnen duren als er niet wordt ingegrepen.
Kreeg vd echoscopist trouwens een foto mee.
Wilde ik in eerste instantie niet. Zit nog in dichte envelop maar ben toch blij dat ik 'm heb.
Ik zou vandaag 11 weken zwanger zijn.
Al 2,5 week met een dood kindje in mijn buik.
Schijnt maanden te kunnen duren als er niet wordt ingegrepen.
Kreeg vd echoscopist trouwens een foto mee.
Wilde ik in eerste instantie niet. Zit nog in dichte envelop maar ben toch blij dat ik 'm heb.
vrijdag 14 september 2012 om 11:43
Hoi Wagoni, Blibla, Suwe en Nena, wat verdrietig dat jullie hier ook mee kunnen schrijven. En Nena, wat heftig hoe het gegaan is.
Coentje wat fijn dat je zoveel meer vertrouwen hebt deze keer!! Dat is toch wel een heel goed teken.
Sproetje gefeliciteerd! (huh dat klinkt raar in deze context). Fijn dat je cyclus weer op gang is. Willen jullie er nu meteen weer voor gaan?
Ben blij dat jullie het herkennen van FB foto's. Voel me soms zo gemeen als ik er niet tegen kan, maar is ook gewoon jalouzie omdat ik dat ook zo graag wil.
Hier gaat het nu wel weer. Vandaag eindelijk weer een goede dag. Heb nu alleen al 2 dagen veel pijn in mijn baarmoeder. Weet niet zo goed wat ik ervan moet denken. De pijn is hetzelfde als toen ik zwanger was (ben er nog voor naar het ziekenhuis geweest maar toen konden ze geen oorzaak vinden, ik vermoed dat het de start van een miskraam was, hoewel het uiteindelijk een missed abortion was dus mijn lichaam heeft niet uit zichzelf het afgestoten). Word er een beetje onzeker van. Mijn borsten worden ook steeds gevoeliger. Ben van de ene kant bang dat ik weer zwanger zou zijn (hoewel we een menstruatie af wilden wachten bleken we niet erg goed met condooms) en aan de andere kant denk ik dat het wellicht mijn menstruatie is die op gang komt en mijn baarmoeder gewoon erg gevoelig is. Het enige dat ik kan doen is afwachten. Heb vrijdag een afspraak bij de huisarts voor controle, als ik dan niet ongesteld ben vraag ik toch maar om een echo. Heeft iemand hier dat ook gehad, rare pijn in je baarmoeder voordat je de eerste keer ongesteld werd?
Gisteren nog steeds een pos zw. test gehad dus de hormonen zijn nog steeds niet weg (of weer terug?).
Erg frustrerend dat er een collega op het werk bezig is met zwanger worden. Het is al iemand die op mijn zenuwen werkt en nu dus helemaal. Ze voelt de behoefte om het allemaal met me te delen en ik voel me inwendig zoooo boos... ze weet van de miskraam en is dus niet zo fijn gevoelig.. (en ze is ook nog eens hulpverlener, soms medelijden met haar clienten). Mijn vriend zegt dat ik gewoon tegen dr moet zeggen dat ik nu even niet zo zit te wachten op die verhalen, maar in Australie is die directheid best wel "not done" dus durf dat niet zo. Slikken, lachen en doorgaan dus.. haha.
Knuffel voor jullie allemaal en op naar pos. zwangerschappen zonder teveel zorgen (in hoeverre dit kan)
Coentje wat fijn dat je zoveel meer vertrouwen hebt deze keer!! Dat is toch wel een heel goed teken.
Sproetje gefeliciteerd! (huh dat klinkt raar in deze context). Fijn dat je cyclus weer op gang is. Willen jullie er nu meteen weer voor gaan?
Ben blij dat jullie het herkennen van FB foto's. Voel me soms zo gemeen als ik er niet tegen kan, maar is ook gewoon jalouzie omdat ik dat ook zo graag wil.
Hier gaat het nu wel weer. Vandaag eindelijk weer een goede dag. Heb nu alleen al 2 dagen veel pijn in mijn baarmoeder. Weet niet zo goed wat ik ervan moet denken. De pijn is hetzelfde als toen ik zwanger was (ben er nog voor naar het ziekenhuis geweest maar toen konden ze geen oorzaak vinden, ik vermoed dat het de start van een miskraam was, hoewel het uiteindelijk een missed abortion was dus mijn lichaam heeft niet uit zichzelf het afgestoten). Word er een beetje onzeker van. Mijn borsten worden ook steeds gevoeliger. Ben van de ene kant bang dat ik weer zwanger zou zijn (hoewel we een menstruatie af wilden wachten bleken we niet erg goed met condooms) en aan de andere kant denk ik dat het wellicht mijn menstruatie is die op gang komt en mijn baarmoeder gewoon erg gevoelig is. Het enige dat ik kan doen is afwachten. Heb vrijdag een afspraak bij de huisarts voor controle, als ik dan niet ongesteld ben vraag ik toch maar om een echo. Heeft iemand hier dat ook gehad, rare pijn in je baarmoeder voordat je de eerste keer ongesteld werd?
Gisteren nog steeds een pos zw. test gehad dus de hormonen zijn nog steeds niet weg (of weer terug?).
Erg frustrerend dat er een collega op het werk bezig is met zwanger worden. Het is al iemand die op mijn zenuwen werkt en nu dus helemaal. Ze voelt de behoefte om het allemaal met me te delen en ik voel me inwendig zoooo boos... ze weet van de miskraam en is dus niet zo fijn gevoelig.. (en ze is ook nog eens hulpverlener, soms medelijden met haar clienten). Mijn vriend zegt dat ik gewoon tegen dr moet zeggen dat ik nu even niet zo zit te wachten op die verhalen, maar in Australie is die directheid best wel "not done" dus durf dat niet zo. Slikken, lachen en doorgaan dus.. haha.
Knuffel voor jullie allemaal en op naar pos. zwangerschappen zonder teveel zorgen (in hoeverre dit kan)
vrijdag 14 september 2012 om 11:44
vrijdag 14 september 2012 om 11:48
vrijdag 14 september 2012 om 12:06
Ik was juist heel erg blij met de foto van de echo. Er is echt een heel duidelijk kindje op te zien en is daarmee het enige bewijs dat ik echt zwanger ben geweest.
Ik heb bij Ikea een fotolijstje gekocht met ruimte tussen de achterwand en het glas. Daar heb ik de echo ingeplakt en wat andere aandenkens aan mijn korte zwangerschap. (De test die MvM heeft gedaan, een knuffelbeestje, kaartje dat ik in het ziekenhuis kreeg, enz). Het lijstje staat in mijn slaapkamer.
Ik heb bij Ikea een fotolijstje gekocht met ruimte tussen de achterwand en het glas. Daar heb ik de echo ingeplakt en wat andere aandenkens aan mijn korte zwangerschap. (De test die MvM heeft gedaan, een knuffelbeestje, kaartje dat ik in het ziekenhuis kreeg, enz). Het lijstje staat in mijn slaapkamer.
vrijdag 14 september 2012 om 12:10
Wagoni, heel veel sterkte. Ik hoop ook dat je er zonder curettage vanaf komt...
En Nena, wat een heftige ervaring was dat voor jou! En nu al bijna je uitgerekende datum. Ik vond het heel moeilijk om daar overheen te gaan zonder weer zwanger te zijn. Mijn uitgerekende datum was op koninginnedag en ik zou dus uiterlijk op moederdag (dat was dit jaar twee weken later) bevallen zijn. Twee dagen die ik met mijn deken over mijn hoofd in bed ben gebleven en die ook nooit ongemerkt voorbij zullen gaan.
Ik hoop dat je steun hebt aan je partner op dit soort dagen.
En Nena, wat een heftige ervaring was dat voor jou! En nu al bijna je uitgerekende datum. Ik vond het heel moeilijk om daar overheen te gaan zonder weer zwanger te zijn. Mijn uitgerekende datum was op koninginnedag en ik zou dus uiterlijk op moederdag (dat was dit jaar twee weken later) bevallen zijn. Twee dagen die ik met mijn deken over mijn hoofd in bed ben gebleven en die ook nooit ongemerkt voorbij zullen gaan.
Ik hoop dat je steun hebt aan je partner op dit soort dagen.
