Zwanger
alle pijlers
Er weer voor gaan na een miskraam
maandag 11 juni 2012 om 12:52
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
vrijdag 5 april 2013 om 14:10
Volgens internet ( ovulatie berekenen.com) moet ik vorige week of deze week mijn vruchtbare week hebben gehad. ( uitgaande van een 30 of 35 daagse cyclus)
Mijn cyclus voor de zwangerschap was 30 dagen en na de curretage 35 dagen. Ik weet dus niet zo goed wat ik moet aanhouden.
Het wel het vruchtbare slijm gespot dus wie weet..
En de hoop is er uiteraard weer..we willen dit ook zo graag.. en toen ik zwanger werd hadden we zo'n goeie hoop, juist omdat we 2x een kloppend hartje gezien hadden en de kleine hadden zien bewegen..( 7 weken en 9 weken)
Lastig om los te laten, na de miskraam dacht ik, ik laat het los en ik zie wel maar uiteindelijk werkt dat toch niet zo.
Dus we moeten weer afwachten.
@tjoek Heel veel sterkte vandaag!
@druppel Ook voor jou heel veel sterkte, hopelijk mag alles goed gaan!
@kissyfur02 Zo herkenbaar wat je schrijft, ik dacht ook, daar stap ik wel snel overheen maar zo werkt het echt niet.
In mijn familie kreeg ik heel veel onbegrip en dat maakte het nog moeilijker.
Reacties van, je hebt toch al 3 gezonde kinderen, of , je man word wel te oud ( hij is 39 ik bijna 33)
En ook ik heb die dagen van heel goed voelen tot heel down zijn.
Maar ja, het is ook niet niks wat we hebben meegemaakt toch?
Mijn cyclus voor de zwangerschap was 30 dagen en na de curretage 35 dagen. Ik weet dus niet zo goed wat ik moet aanhouden.
Het wel het vruchtbare slijm gespot dus wie weet..
En de hoop is er uiteraard weer..we willen dit ook zo graag.. en toen ik zwanger werd hadden we zo'n goeie hoop, juist omdat we 2x een kloppend hartje gezien hadden en de kleine hadden zien bewegen..( 7 weken en 9 weken)
Lastig om los te laten, na de miskraam dacht ik, ik laat het los en ik zie wel maar uiteindelijk werkt dat toch niet zo.
Dus we moeten weer afwachten.
@tjoek Heel veel sterkte vandaag!
@druppel Ook voor jou heel veel sterkte, hopelijk mag alles goed gaan!
@kissyfur02 Zo herkenbaar wat je schrijft, ik dacht ook, daar stap ik wel snel overheen maar zo werkt het echt niet.
In mijn familie kreeg ik heel veel onbegrip en dat maakte het nog moeilijker.
Reacties van, je hebt toch al 3 gezonde kinderen, of , je man word wel te oud ( hij is 39 ik bijna 33)
En ook ik heb die dagen van heel goed voelen tot heel down zijn.
Maar ja, het is ook niet niks wat we hebben meegemaakt toch?
vrijdag 5 april 2013 om 15:23
Hoi lieve dames,
Onze mk dateert alweer van ruim een jaar geleden (jan 2012) en sindsdien geen zwangerschap. Inmiddels zijn we voor consult bij de firtiliteitsarts geweest. Vruchtbaarheidstest loopt nu en wachten op de uitslag en 2e consult, afspraak staat op 25-4. Net na de miskraam gaven we het wel ruim de tijd. Ik hoefde niet direct 2 maanden daarna zwanger te raken, een half jaar was prima. Maar nu we weer ruim een jaar verder zijn, begint de tijd wel te dringen. Zeker omdat ik al 37 ben...
Fijn dat deze topic er is, hoe verdrietig ook. Ik merk toch dat het lastig is om met de directe omgeving te delen: wij zijn er niet heel open over,.. enkele vrienden weten dit.
Hoe ervaren jullie dat? Bespreek je je zwangerschapswens (incl evt. ZH-traject) met je omgeving?
Ik hoop voor iedereen hier dat jullie wensen uitkomen en er verder geschreven kan worden in een ander (zwangerschaps)topic!!
Onze mk dateert alweer van ruim een jaar geleden (jan 2012) en sindsdien geen zwangerschap. Inmiddels zijn we voor consult bij de firtiliteitsarts geweest. Vruchtbaarheidstest loopt nu en wachten op de uitslag en 2e consult, afspraak staat op 25-4. Net na de miskraam gaven we het wel ruim de tijd. Ik hoefde niet direct 2 maanden daarna zwanger te raken, een half jaar was prima. Maar nu we weer ruim een jaar verder zijn, begint de tijd wel te dringen. Zeker omdat ik al 37 ben...
Fijn dat deze topic er is, hoe verdrietig ook. Ik merk toch dat het lastig is om met de directe omgeving te delen: wij zijn er niet heel open over,.. enkele vrienden weten dit.
Hoe ervaren jullie dat? Bespreek je je zwangerschapswens (incl evt. ZH-traject) met je omgeving?
Ik hoop voor iedereen hier dat jullie wensen uitkomen en er verder geschreven kan worden in een ander (zwangerschaps)topic!!
Only dead fish go with the flow
vrijdag 5 april 2013 om 16:40
Vanuit mijn omgeving is er niet altijd begrip, zeker nu ik het over een nieuwe zwangerschap heb.
Het lijkt wel alsof iedereen met zichzelf bezig is en ze zich niet even in mij kunnen verplaatsen.
Dat maakt wel dat ik me af en toe erg eenzaam voel.. ik praat er wel met manlief over maar das toch weer anders dan met 1 van mijn vriendinnen.
Daarom ben ik wel blij dat dit forum er is, dan kun je toch met mensen praten die hetzelfde ( helaas) hebben meegemaakt.
@Dreamglasses Was je voor de mk snel zwanger of heeft dat ook nog even geduurd?
Het lijkt wel alsof iedereen met zichzelf bezig is en ze zich niet even in mij kunnen verplaatsen.
Dat maakt wel dat ik me af en toe erg eenzaam voel.. ik praat er wel met manlief over maar das toch weer anders dan met 1 van mijn vriendinnen.
Daarom ben ik wel blij dat dit forum er is, dan kun je toch met mensen praten die hetzelfde ( helaas) hebben meegemaakt.
@Dreamglasses Was je voor de mk snel zwanger of heeft dat ook nog even geduurd?
vrijdag 5 april 2013 om 23:37
Tjoek, wat ontzettend rot dat t toch zo gelopen is, maar fijn dat t erop zit!!!! Laat je maar lekker verwennen, dat heb je verdiend!
Hier 2e ongesteldheid weer gehad, beetje zelfde als kissifur en druppel dus, positief omdat cyclus weer 33 dgn was (mijn onregelmatige regelmatigheid) maar toch weer ff baalmomentje, je heb toch hoop.... Je denkt stiekem: misschien nu wel n keer geluk...tegelijkertijd baal ik dan van mezelf, die stomme Ups&downs, en ben er stiekem toch (te) veel mee bezig. Loslaten lukt gewoon niet
Dat 'eenzame' wat Nadia voelt heb ik ook sterk, bijna iedereen in omgeving heeft nu kinderen (of ver zwanger) en ik voel me echt n buitenbeentje... Maakt t gemis nog erger. Net nog reünie gehad en na zoveelste vraag 'heb je ook kinderen' had ik t helemaal gehad.
Nadia, hier weten ook alleen paar goede vrienden t, maar vanuit hun wel veel begrip, alleen verdwijnt het nu beetje naar achtergrond, er is ook weinig meer te over te zeggen...
Druppel, suc6, laat ff weten hoe t was!
Hier 2e ongesteldheid weer gehad, beetje zelfde als kissifur en druppel dus, positief omdat cyclus weer 33 dgn was (mijn onregelmatige regelmatigheid) maar toch weer ff baalmomentje, je heb toch hoop.... Je denkt stiekem: misschien nu wel n keer geluk...tegelijkertijd baal ik dan van mezelf, die stomme Ups&downs, en ben er stiekem toch (te) veel mee bezig. Loslaten lukt gewoon niet
Dat 'eenzame' wat Nadia voelt heb ik ook sterk, bijna iedereen in omgeving heeft nu kinderen (of ver zwanger) en ik voel me echt n buitenbeentje... Maakt t gemis nog erger. Net nog reünie gehad en na zoveelste vraag 'heb je ook kinderen' had ik t helemaal gehad.
Nadia, hier weten ook alleen paar goede vrienden t, maar vanuit hun wel veel begrip, alleen verdwijnt het nu beetje naar achtergrond, er is ook weinig meer te over te zeggen...
Druppel, suc6, laat ff weten hoe t was!
zaterdag 6 april 2013 om 08:09
Even geplakt uit andere topic
HSG is meegevallen. Wel bijna 2 uur uitgelopen qua wachttijd, dus extra tijd om me druk te maken. Het plaatsen van cupje was te doen, de inspuiting van eerste beetje olie ook, dit ging met een automatisch pompje (die je ook wel eens aan een infuus ziet). Toen bm vol was werd het wel gevoeliger (denk: auw....)
Links vulde eileider en buikholte zich mooi, rechts niet, daar was alleen een klein wit bolletje vlak na bm te zien.
Dus de gyn een loodschort om en de pomp los gemaakt om handmatig meer druk te kunnen geven, toen werd het minder leuk (denk: AUWWWW!!!!) ik heb echt het bloed uit Drupman zijn handen geknepen en gelukkig stopte gyn ook meteen.
Toen de pijn gezakt was hebben we het nog een keer geprobeerd maar het deed al snel weer gruwelijk pijn. Ze gaf aan meteen het cupje weg te halen zodat de druk eraf kon. Ik zei dat ik het nog wel een keer wilde proberen als de pijn weer gezakt was, maar dat zou ze niet meer doen.
Ik was een beetje draaierig van de pijn, en kreeg een beetje water en een marshmallow aangeboden voor de duizelingen, maar ik lust echt geen marshmallows, dus de radioloog at 'm grijnzend zelf op en ging bekertje limonade voor de suikers halen.
De pijn was inmiddels gezakt en ik mocht weer aankleden. Toen moest ik een half uurtje rondlopen en zou er nog een controle foto gemaakt worden. Links was de vloeistof mooi de buikholte in gelopen, rechts niet...
Voor zover de gyn nu kon zien en uitleggen zou zeer waarschijnlijk niet door vocht komen, maar waardoor wel wist ze ook niet. Dat moest verder in te team bekeken en besproken worden en dat hoor ik over 2 weken.
Lichamelijk voel ik me ik me nu prima, alsof er niets gebeurd is, als had ik wel een beetje bloedverlies. We zijn even lekker uit eten geweest. En eerlijk gezegd, en misschien vinden jullie het raar, maar ik ben wel blij met de voorlopige uitslag.
Ook al zit de rechterkant misschien dicht, het is wel een verklaring waarom het wat moeizamer gaat. Het is wel dezelfde kant die zich ook op de echo's niet goed laat zien, en waar ik menstruatie- en/of ovulatiepijn voel.
Omdat rechterkant dicht zit moet ik nu wel een antibiotica kuur. De vloeistof die in de eileider blijft zitten zou een ontstekingsbron kunnen worden. Maar het sexverbod is wel voorbij!! Nabloeden is ook bijna over, dus zondag de ovutesten weer uit de mottenballen.
Al met al is het me meegevallen en ben ik benieuwd naar de definitieve uitslag en het vervolg.
HSG is meegevallen. Wel bijna 2 uur uitgelopen qua wachttijd, dus extra tijd om me druk te maken. Het plaatsen van cupje was te doen, de inspuiting van eerste beetje olie ook, dit ging met een automatisch pompje (die je ook wel eens aan een infuus ziet). Toen bm vol was werd het wel gevoeliger (denk: auw....)
Links vulde eileider en buikholte zich mooi, rechts niet, daar was alleen een klein wit bolletje vlak na bm te zien.
Dus de gyn een loodschort om en de pomp los gemaakt om handmatig meer druk te kunnen geven, toen werd het minder leuk (denk: AUWWWW!!!!) ik heb echt het bloed uit Drupman zijn handen geknepen en gelukkig stopte gyn ook meteen.
Toen de pijn gezakt was hebben we het nog een keer geprobeerd maar het deed al snel weer gruwelijk pijn. Ze gaf aan meteen het cupje weg te halen zodat de druk eraf kon. Ik zei dat ik het nog wel een keer wilde proberen als de pijn weer gezakt was, maar dat zou ze niet meer doen.
Ik was een beetje draaierig van de pijn, en kreeg een beetje water en een marshmallow aangeboden voor de duizelingen, maar ik lust echt geen marshmallows, dus de radioloog at 'm grijnzend zelf op en ging bekertje limonade voor de suikers halen.
De pijn was inmiddels gezakt en ik mocht weer aankleden. Toen moest ik een half uurtje rondlopen en zou er nog een controle foto gemaakt worden. Links was de vloeistof mooi de buikholte in gelopen, rechts niet...
Voor zover de gyn nu kon zien en uitleggen zou zeer waarschijnlijk niet door vocht komen, maar waardoor wel wist ze ook niet. Dat moest verder in te team bekeken en besproken worden en dat hoor ik over 2 weken.
Lichamelijk voel ik me ik me nu prima, alsof er niets gebeurd is, als had ik wel een beetje bloedverlies. We zijn even lekker uit eten geweest. En eerlijk gezegd, en misschien vinden jullie het raar, maar ik ben wel blij met de voorlopige uitslag.
Ook al zit de rechterkant misschien dicht, het is wel een verklaring waarom het wat moeizamer gaat. Het is wel dezelfde kant die zich ook op de echo's niet goed laat zien, en waar ik menstruatie- en/of ovulatiepijn voel.
Omdat rechterkant dicht zit moet ik nu wel een antibiotica kuur. De vloeistof die in de eileider blijft zitten zou een ontstekingsbron kunnen worden. Maar het sexverbod is wel voorbij!! Nabloeden is ook bijna over, dus zondag de ovutesten weer uit de mottenballen.
Al met al is het me meegevallen en ben ik benieuwd naar de definitieve uitslag en het vervolg.
zaterdag 6 april 2013 om 10:35
@tjoek het is zeker een rotgevoel, ik dacht na de curretage ook steeds, gaat dit rotgevoel ooit nog weg?!!
Sterkte!
@jamaz het is ook niet los te laten.. ik ben vandaag weer in een *P* humeur omdat ik weer dat gevoel heb, als het nou wel goed was gegaan...dan was ik nu 19 weken zwanger geweest...waarom moest het nou toch fout gaan..?
Maar ja zal er geen antwoord op krijgen..
En nu met de naderende nod, dan denk ik aan de ene kant stel dat het nu wel gelukt is, maar aan de andere kant weet ik bijna wel zeker dat het niet zo is..
In de maand dat ik zwanger werd merkte ik dat mijn borsten ineens veel gevoeliger waren ( voor nod) en dat heb ik nu helemaal niet..
Dus ik riep wel heel hard ik laat het los en ik zie wel, maar ik betrap me er nu op dat ik er weer veel mee bezig ben
@druppel fijn dat het erop zit!
Nu dus afwachten op de uitslag..ik hoop dat die goed mag zijn!
Sterkte!
@jamaz het is ook niet los te laten.. ik ben vandaag weer in een *P* humeur omdat ik weer dat gevoel heb, als het nou wel goed was gegaan...dan was ik nu 19 weken zwanger geweest...waarom moest het nou toch fout gaan..?
Maar ja zal er geen antwoord op krijgen..
En nu met de naderende nod, dan denk ik aan de ene kant stel dat het nu wel gelukt is, maar aan de andere kant weet ik bijna wel zeker dat het niet zo is..
In de maand dat ik zwanger werd merkte ik dat mijn borsten ineens veel gevoeliger waren ( voor nod) en dat heb ik nu helemaal niet..
Dus ik riep wel heel hard ik laat het los en ik zie wel, maar ik betrap me er nu op dat ik er weer veel mee bezig ben
@druppel fijn dat het erop zit!
Nu dus afwachten op de uitslag..ik hoop dat die goed mag zijn!
zaterdag 6 april 2013 om 12:35
tjoek: heel veel sterkte, na alles wat je hebt meegemaakt kan ik alleen maar voor je duimen dat je het snel een plekje kunt geven!! kan je je nu even goed laten verwennen? heb je namelijk wel verdiend nu!
Druppel: fijn dat jullie verbod is opgeheven, ik hoop dat je die uitslag niet eens meer nodig hebt en anders natuurlijk dat het meevalt of makkelijk te verhelpen is of dat je een superproductieve linkereierstok hebt!!
jamaz: ik heb mezelf er ook op betrapt, ik weet niet wanneer ik ongesteld moet worden na de laatste ingreep (ben het volgens mij vlak daarna kort geweest, maar dat weet ik niet zeker) en heb zelfs al een test gedaan (negatief natuurlijk). Aan de ene kant wil ik het zo snel mogelijk worden, zodat ik weet dat het weer 'normaal' en in het ritme is en aan de andere kant blijf ik (tegen beter weten in) toch wat hoop houden, zodat het weer tegen gaat vallen als ik ongesteld word..pffff kan het mezelf zo moeilijk maken...
de eenzaamheid herken ik totaal niet. het was bij mij zichtbaar, de eerste echo was goed en onze kleuterdochter wist het en dus eigenlijk bijna iedereen, dus heb ontzettend veel steun gekregen. De keerzijde is wel dat mensen (vooral collega's) nu steeds vragen hoe het gaat terwijl ik daar nu niet meer op zit te wachten, hoe lief het ook bedoeld is. Zeker nu wel ongesteld, nog niet, misschien toch?? Dan vind ik al die vragen allemaal heel vervelend.
Overigens zit mijn zorg vrijwel alleen in het wel of niet nog zwanger kunnen worden en blijven. Het kindje gaat nog weleens door mijn hoofd, maar zonder dat ik daar intens verdrietig van word. Op een rare manier hoort het nu bij mij op deze manier en kan ik daar wel in berusten.
Wat niet wegneemt dat ik wel heeeeeeeeeeeeeeeel graag zwanger wil zijn op mijn uitgerekende datum. Dat houdt me echt bezig, maar daar heb ik gelukkig nog wel een aantal maanden voor.
Iedereen succes en sterkte maar weer!
Druppel: fijn dat jullie verbod is opgeheven, ik hoop dat je die uitslag niet eens meer nodig hebt en anders natuurlijk dat het meevalt of makkelijk te verhelpen is of dat je een superproductieve linkereierstok hebt!!
jamaz: ik heb mezelf er ook op betrapt, ik weet niet wanneer ik ongesteld moet worden na de laatste ingreep (ben het volgens mij vlak daarna kort geweest, maar dat weet ik niet zeker) en heb zelfs al een test gedaan (negatief natuurlijk). Aan de ene kant wil ik het zo snel mogelijk worden, zodat ik weet dat het weer 'normaal' en in het ritme is en aan de andere kant blijf ik (tegen beter weten in) toch wat hoop houden, zodat het weer tegen gaat vallen als ik ongesteld word..pffff kan het mezelf zo moeilijk maken...
de eenzaamheid herken ik totaal niet. het was bij mij zichtbaar, de eerste echo was goed en onze kleuterdochter wist het en dus eigenlijk bijna iedereen, dus heb ontzettend veel steun gekregen. De keerzijde is wel dat mensen (vooral collega's) nu steeds vragen hoe het gaat terwijl ik daar nu niet meer op zit te wachten, hoe lief het ook bedoeld is. Zeker nu wel ongesteld, nog niet, misschien toch?? Dan vind ik al die vragen allemaal heel vervelend.
Overigens zit mijn zorg vrijwel alleen in het wel of niet nog zwanger kunnen worden en blijven. Het kindje gaat nog weleens door mijn hoofd, maar zonder dat ik daar intens verdrietig van word. Op een rare manier hoort het nu bij mij op deze manier en kan ik daar wel in berusten.
Wat niet wegneemt dat ik wel heeeeeeeeeeeeeeeel graag zwanger wil zijn op mijn uitgerekende datum. Dat houdt me echt bezig, maar daar heb ik gelukkig nog wel een aantal maanden voor.
Iedereen succes en sterkte maar weer!
zaterdag 6 april 2013 om 13:31
Dat herken ik wel murpeltje, het intense verdriet is weg maar de gedachte 'aan' is er nog wel.
Maar het stomme is dat ik nog steeds door tel, dus zoals ik al zei, ik zou nu bijna op de helft geweest zijn..
Zojuist was ik even bij mijn vriendin en ik zei ook dat ik zo onzeker ben op het moment... zal ik nog zwanger worden en zal het dan wel goed gaan?
Manlief is zo positief, die zegt dat het wel goed zal komen. Ik zou willen dat ik wat van zijn positiviteit had
Maar het stomme is dat ik nog steeds door tel, dus zoals ik al zei, ik zou nu bijna op de helft geweest zijn..
Zojuist was ik even bij mijn vriendin en ik zei ook dat ik zo onzeker ben op het moment... zal ik nog zwanger worden en zal het dan wel goed gaan?
Manlief is zo positief, die zegt dat het wel goed zal komen. Ik zou willen dat ik wat van zijn positiviteit had
maandag 8 april 2013 om 21:12
nadia: goed op je man vertrouwen!
ik tel niet echt door, maar heb nog wel steeds de uitgerekende datum in mijn hoofd.. ik hoop dan ergens in een warm land ter afleiding te zitten (en hopelijk weer zwanger te zijn . ik heb helaas geen tips voor je tegen het doortellen, misschien is dat juist wel goed of houdt het op als je voorbij de 20 weken zou zijn....(omdat dat de laatste echte mijlpaal voor de bevalling is..)
ik tel niet echt door, maar heb nog wel steeds de uitgerekende datum in mijn hoofd.. ik hoop dan ergens in een warm land ter afleiding te zitten (en hopelijk weer zwanger te zijn . ik heb helaas geen tips voor je tegen het doortellen, misschien is dat juist wel goed of houdt het op als je voorbij de 20 weken zou zijn....(omdat dat de laatste echte mijlpaal voor de bevalling is..)
maandag 8 april 2013 om 21:35
Ik probeer het #vertrouwen
Vanmorgen bij het opstaan mega gevoelige borsten, maar ben toch bang dat het weer een teleurstelling zal worden.
Dus aan de ene kant een beetje hoop en aan de andere kant bang om toch ongesteld te worden en weer die teleurstelling te hebben..
Ik hoop iig dat ik dit jaar nog zwanger mag worden, en dan het liefst voor de uitgerekende datum ( 30-8) dan heb ik weer iets om naar uit te kijken!
Vanmorgen bij het opstaan mega gevoelige borsten, maar ben toch bang dat het weer een teleurstelling zal worden.
Dus aan de ene kant een beetje hoop en aan de andere kant bang om toch ongesteld te worden en weer die teleurstelling te hebben..
Ik hoop iig dat ik dit jaar nog zwanger mag worden, en dan het liefst voor de uitgerekende datum ( 30-8) dan heb ik weer iets om naar uit te kijken!
dinsdag 9 april 2013 om 13:20
quote:nadia32 schreef op 05 april 2013 @ 16:40:
Vanuit mijn omgeving is er niet altijd begrip, zeker nu ik het over een nieuwe zwangerschap heb.
Het lijkt wel alsof iedereen met zichzelf bezig is en ze zich niet even in mij kunnen verplaatsen.
Dat maakt wel dat ik me af en toe erg eenzaam voel.. ik praat er wel met manlief over maar das toch weer anders dan met 1 van mijn vriendinnen.
Daarom ben ik wel blij dat dit forum er is, dan kun je toch met mensen praten die hetzelfde ( helaas) hebben meegemaakt.
@Dreamglasses Was je voor de mk snel zwanger of heeft dat ook nog even geduurd?
Eenzaam ben ik soms wel, maar dat ligt ook aan mezelf. Ik beschouw het toch wel als een privé-ding van DG-man en mij denk ik... Ik weet overigens zeker dat onze vrienden het beste met ons voor hebben, maar zit ook niet echt te wachten op vragen als 'Hoe gaat het ermee?' of 'En? al Nieuws?'
Na het verwijderen van de mirena (nov '11) raakte ik binnen een maand al zwanger. In de 6e week kwam de mk, 3 dagen na O&N.
Het afgelopen jaar waren we er elke maand mee bezig: niet drinken (alleen soms als ik ongi werd een flesje wijn open) en regelmatig ovi-testen, daar zijn we nu trouwens alweer 3 maanden mee gestopt. Werd er ontzettend moe van en de ovi-testen gaven bij mij niet altijd de goede uitslagen. Omdat we er een jaar lang maandelijks mee bezig zijn, hebben we even een 'pauze' ingelast. Aankomend weekend gaan we weer eens ouderwets naar de kroeg, zomaar midden in de maand als ik op mijn vruchtbaarst ben. Even een maand geen rekening met alles houden, gewoon weer alleen onszelf. We hadden het er afgelopen weekend nog over hoe het er in een jaar tijd insluipt dat je met vrijwel alles rekening houdt: geen wijntje nemen, vrijen op de 'goede' dagen (en niet altijd meer omdat je er zin in hebt), goed eten en zo gezond mogelijk leven, etc .
Over twee weken hebben we vervolgafspraak en krijgen we de 1e uitslagen en vanaf dan zien we weer verder.
We willen nog steeds erg graag een kindje samen, maar we vragen ons ook wel af "ten koste van wat"? Na een jaar proberen raakten we echt een beetje murw van en toen was het besluit voor aankomend weekend snel gemaakt. Ik moest even een drempeltje over, omdat je er zo aan went dat je overal rekening mee houdt (vooral DE-MEEST-GOEDE- DATUM), maar vind het ook weer even heel bevrijdend om er niet mee bezig te zijn...
@nadia: ik kan het me dus helemaal voorstellen hoe je elke maand weer zit te hopen (inmiddels was ik al zo ver dat ik pas mocht testen van mezelf na 4 dagen NOD), maar probeer ook af en toe een beetje los te laten. hoe moeilijk ook.
Vanuit mijn omgeving is er niet altijd begrip, zeker nu ik het over een nieuwe zwangerschap heb.
Het lijkt wel alsof iedereen met zichzelf bezig is en ze zich niet even in mij kunnen verplaatsen.
Dat maakt wel dat ik me af en toe erg eenzaam voel.. ik praat er wel met manlief over maar das toch weer anders dan met 1 van mijn vriendinnen.
Daarom ben ik wel blij dat dit forum er is, dan kun je toch met mensen praten die hetzelfde ( helaas) hebben meegemaakt.
@Dreamglasses Was je voor de mk snel zwanger of heeft dat ook nog even geduurd?
Eenzaam ben ik soms wel, maar dat ligt ook aan mezelf. Ik beschouw het toch wel als een privé-ding van DG-man en mij denk ik... Ik weet overigens zeker dat onze vrienden het beste met ons voor hebben, maar zit ook niet echt te wachten op vragen als 'Hoe gaat het ermee?' of 'En? al Nieuws?'
Na het verwijderen van de mirena (nov '11) raakte ik binnen een maand al zwanger. In de 6e week kwam de mk, 3 dagen na O&N.
Het afgelopen jaar waren we er elke maand mee bezig: niet drinken (alleen soms als ik ongi werd een flesje wijn open) en regelmatig ovi-testen, daar zijn we nu trouwens alweer 3 maanden mee gestopt. Werd er ontzettend moe van en de ovi-testen gaven bij mij niet altijd de goede uitslagen. Omdat we er een jaar lang maandelijks mee bezig zijn, hebben we even een 'pauze' ingelast. Aankomend weekend gaan we weer eens ouderwets naar de kroeg, zomaar midden in de maand als ik op mijn vruchtbaarst ben. Even een maand geen rekening met alles houden, gewoon weer alleen onszelf. We hadden het er afgelopen weekend nog over hoe het er in een jaar tijd insluipt dat je met vrijwel alles rekening houdt: geen wijntje nemen, vrijen op de 'goede' dagen (en niet altijd meer omdat je er zin in hebt), goed eten en zo gezond mogelijk leven, etc .
Over twee weken hebben we vervolgafspraak en krijgen we de 1e uitslagen en vanaf dan zien we weer verder.
We willen nog steeds erg graag een kindje samen, maar we vragen ons ook wel af "ten koste van wat"? Na een jaar proberen raakten we echt een beetje murw van en toen was het besluit voor aankomend weekend snel gemaakt. Ik moest even een drempeltje over, omdat je er zo aan went dat je overal rekening mee houdt (vooral DE-MEEST-GOEDE- DATUM), maar vind het ook weer even heel bevrijdend om er niet mee bezig te zijn...
@nadia: ik kan het me dus helemaal voorstellen hoe je elke maand weer zit te hopen (inmiddels was ik al zo ver dat ik pas mocht testen van mezelf na 4 dagen NOD), maar probeer ook af en toe een beetje los te laten. hoe moeilijk ook.
Only dead fish go with the flow
dinsdag 9 april 2013 om 13:32
dinsdag 9 april 2013 om 13:57
@Dreamglasses Ik herken wel wat je schrijft, er mee bezig zijn op de goeie dagen, geen wijn, gezond eten, en ik temperatuurde ook iedere maand.
Dat was wel iets wat ik meteen tegen manlief zei na de miskraam, geen thermometer meer voor mij!!
Dus we proberen het nu spontaan te laten gebeuren en ik weet dat ik het moet proberen los te laten maar das soms wel lastig
Helemaal als ik richting nod ga ( zoals nu)
Toevallig belde een vriend van mij net op en zei ook dat ik het de tijd moet geven, het is tenslotte nog maar kort geleden (miskraam) en mijn lichaam heeft ook gewoon de tijd nodig om te herstellen.
Wel lekker dat jullie er even samen uitgaan
Wij hebben nog een cadeaukaart liggen voor een nachtje weg dus ik denk dat wij dat binnenkort ook maar eens gaan doen
Dat was wel iets wat ik meteen tegen manlief zei na de miskraam, geen thermometer meer voor mij!!
Dus we proberen het nu spontaan te laten gebeuren en ik weet dat ik het moet proberen los te laten maar das soms wel lastig
Helemaal als ik richting nod ga ( zoals nu)
Toevallig belde een vriend van mij net op en zei ook dat ik het de tijd moet geven, het is tenslotte nog maar kort geleden (miskraam) en mijn lichaam heeft ook gewoon de tijd nodig om te herstellen.
Wel lekker dat jullie er even samen uitgaan
Wij hebben nog een cadeaukaart liggen voor een nachtje weg dus ik denk dat wij dat binnenkort ook maar eens gaan doen
dinsdag 9 april 2013 om 14:18
Helemaal herkenbaar hoor, Nadia. Vooral richting nod. Ik ben al een aantal keren zo blij geweest met mijn pijnlijke boobs. (grinnik) Voor niets bleek dan: werd gewoon ongi.
2 maanden na je MK is ook nog wel pril, maar ik had het ook dan juist extra erg. Omdat ik het gevoel van voor de mk miste - het zwanger zijn - en de trots die daarbij hoort, dat was dan nog heel sterk.
In mijn hoofd gaf ik het wel de tijd (dacht ik), maar wilde eigenlijk het liefst dat ik weer zwanger werd. En daarna gaat de tijd ineens tikken.
Maar zover is het bij jou nog lang niet. Ik weet niet wat je leeftijd is, maar misschien heb je nog best veel tijd? Die gedachte kan ook nog wel eens helpen...?
Lekker een nachtje weg is leuk. Doen en plannen!
2 maanden na je MK is ook nog wel pril, maar ik had het ook dan juist extra erg. Omdat ik het gevoel van voor de mk miste - het zwanger zijn - en de trots die daarbij hoort, dat was dan nog heel sterk.
In mijn hoofd gaf ik het wel de tijd (dacht ik), maar wilde eigenlijk het liefst dat ik weer zwanger werd. En daarna gaat de tijd ineens tikken.
Maar zover is het bij jou nog lang niet. Ik weet niet wat je leeftijd is, maar misschien heb je nog best veel tijd? Die gedachte kan ook nog wel eens helpen...?
Lekker een nachtje weg is leuk. Doen en plannen!
Only dead fish go with the flow
dinsdag 9 april 2013 om 15:03
Ik had weleens gevoelige boobs maar in de maand dat ik zwanger werd waren ze wel heel gevoelig! en s'avonds ook heel zwaar als ik m'n beha afdeed hihi
Maar dat heb ik nu dus niet, wel weer gevoelig maar weer een stuk minder dan gisteren, het zal dus wel loslopen.
En idd, ik wil het liefste weer zwanger zijn, dan voel ik me ook niet steeds zo rot als ik hoor dat er iemand zwanger is of bevallen is.
Ik ben nu 32, word eind van de maand 33 en manlief is 39.
Daar komt nog bij dat er een hersteloperatie tussen zit ( vorig jaar laten herstellen) dus onze kansen zijn wel goed ( bleek na zaadtest) maar minder dan iemand die dat niet heeft gehad.
Snap je wat ik bedoel? hihi
En er is een kans dat het na een jaar alsnog dichtgroeit ( littekenweefsel)
Dus dat maakt me ook onzeker...
Maar we hebben afgesproken dat we het een paar maanden aankijken, mocht het dan niet lukken dan gaan we naar de huisarts en vragen we een nieuwe zaadtest aan.
Maar dat heb ik nu dus niet, wel weer gevoelig maar weer een stuk minder dan gisteren, het zal dus wel loslopen.
En idd, ik wil het liefste weer zwanger zijn, dan voel ik me ook niet steeds zo rot als ik hoor dat er iemand zwanger is of bevallen is.
Ik ben nu 32, word eind van de maand 33 en manlief is 39.
Daar komt nog bij dat er een hersteloperatie tussen zit ( vorig jaar laten herstellen) dus onze kansen zijn wel goed ( bleek na zaadtest) maar minder dan iemand die dat niet heeft gehad.
Snap je wat ik bedoel? hihi
En er is een kans dat het na een jaar alsnog dichtgroeit ( littekenweefsel)
Dus dat maakt me ook onzeker...
Maar we hebben afgesproken dat we het een paar maanden aankijken, mocht het dan niet lukken dan gaan we naar de huisarts en vragen we een nieuwe zaadtest aan.
dinsdag 9 april 2013 om 22:14
Dreamglasses, wat goed dat jullie lekker genieten nu!
Ik let zeker wel op gezond leven maar tijdens/na ongesteldheid echt wel n keer n biertje/wijntje...vind het knap dat je al zo lang goed oplet , verder sport ik wel veel en eet genoeg groenten enzo.
Nadia, n nieuw/extra zaadtestje zou toch wel fijn zijn? Al is t alleen voor t vertrouwen....
Hier ook gevoelige borsten voor NOD, zowel bij ongi als zwanger, alleen werd t bij beide zwangerschappen op 5-6 wkn wel erg heftig (lees: pijnlijk) en zwaar zoals nadia beschrijft, helaas dus voor NOD niets uit af te leiden...
Druppel, al nieuws?
Ik zit nu in 2e echte cyclus na MK, weer t ellenlange wachten op eerste teken van vruchtbaar slijm. En de ovu-testjes toch maar weer besteld, thermometer wacht ik lekker nog ff mee.
Ik let zeker wel op gezond leven maar tijdens/na ongesteldheid echt wel n keer n biertje/wijntje...vind het knap dat je al zo lang goed oplet , verder sport ik wel veel en eet genoeg groenten enzo.
Nadia, n nieuw/extra zaadtestje zou toch wel fijn zijn? Al is t alleen voor t vertrouwen....
Hier ook gevoelige borsten voor NOD, zowel bij ongi als zwanger, alleen werd t bij beide zwangerschappen op 5-6 wkn wel erg heftig (lees: pijnlijk) en zwaar zoals nadia beschrijft, helaas dus voor NOD niets uit af te leiden...
Druppel, al nieuws?
Ik zit nu in 2e echte cyclus na MK, weer t ellenlange wachten op eerste teken van vruchtbaar slijm. En de ovu-testjes toch maar weer besteld, thermometer wacht ik lekker nog ff mee
.
woensdag 10 april 2013 om 06:35
@Jamaz
Een stukje naarboven staat het HSG verslag. Maar de voorlopige uitslag van het hele verhaal is dat zeer waarschijnlijk mijn rechter eileider dicht zit. Over 1,5 week heb ik weer een afspraak met de arts en dan hoor ik hopelijk meer. Verder voel ik me prima, geen klachten, pijn of bloendingen gehad.
Hier nu midden in de loterijweek, dus we maken er het beste van
Een stukje naarboven staat het HSG verslag. Maar de voorlopige uitslag van het hele verhaal is dat zeer waarschijnlijk mijn rechter eileider dicht zit. Over 1,5 week heb ik weer een afspraak met de arts en dan hoor ik hopelijk meer. Verder voel ik me prima, geen klachten, pijn of bloendingen gehad.
Hier nu midden in de loterijweek, dus we maken er het beste van
woensdag 10 april 2013 om 11:03
Ik heb er ook zo'n zin in! We hebben in de afgelopen maanden ook veel te kampen gehad met griepvirussen, waardoor de leuke dingen op de plank bleven liggen. Dus aankomend weekend even verstand op nul!
@nadia: ik begrijp je onzekerheid dan wel idd.. ook al heb je qua leeftijd gelukkig wel tijd. Lijkt me goed om het eerst even aan te kijken idd. Hou je het ook wat minder beladen.
@jamaz: fijn dat je cyclus weer normaal is. Hoop dat je weer een ovulatie kan verwachten.
@druppel: goed om te lezen dat je geen klachten meer hebt van het onderzoek en dat je in jullie loterijweek!
@nadia: ik begrijp je onzekerheid dan wel idd.. ook al heb je qua leeftijd gelukkig wel tijd. Lijkt me goed om het eerst even aan te kijken idd. Hou je het ook wat minder beladen.
@jamaz: fijn dat je cyclus weer normaal is. Hoop dat je weer een ovulatie kan verwachten.
@druppel: goed om te lezen dat je geen klachten meer hebt van het onderzoek en dat je in jullie loterijweek!
Only dead fish go with the flow
woensdag 10 april 2013 om 11:21
@dreamglasses Kan me voorstellen dat je naar het weekend uitkijkt! heerlijk zeg ( word bijna jaloers hihi)
Ik heb het er gisteren nog even met manlief over gehad ( zaadtest) maar hij zei dat de uroloog niet zei dat het na een jaar kon dichtgroeien maar dat er een kans was dat het dicht kon groeien.
Hij heeft dus geen tijd genoemd ( zal ik dus wel ergens op internet hebben gelezen)
De operatie was maart vorig jaar en in december ben ik zwanger geworden. Als er littekenweefsel was ontstaan waarbij het dicht zou gaan groeien dan was dat toch al eerder gebeurd denken jullie niet?
We wachten voorlopig even af, hij is er zelf nog positief over.
Toen hij gesteriliseerd was kwam er bij een lozing alleen doorzichtig 'spul' naar buiten en sinds zijn herstel is dat weer spierwit. ( sorry voor de details hihi)
@jamaz Fijn dat je weer een normale cyclus hebt en nu maar hopen dat het vruchtbare slijm weer snel mag komen
Ik heb het er gisteren nog even met manlief over gehad ( zaadtest) maar hij zei dat de uroloog niet zei dat het na een jaar kon dichtgroeien maar dat er een kans was dat het dicht kon groeien.
Hij heeft dus geen tijd genoemd ( zal ik dus wel ergens op internet hebben gelezen)
De operatie was maart vorig jaar en in december ben ik zwanger geworden. Als er littekenweefsel was ontstaan waarbij het dicht zou gaan groeien dan was dat toch al eerder gebeurd denken jullie niet?
We wachten voorlopig even af, hij is er zelf nog positief over.
Toen hij gesteriliseerd was kwam er bij een lozing alleen doorzichtig 'spul' naar buiten en sinds zijn herstel is dat weer spierwit. ( sorry voor de details hihi)
@jamaz Fijn dat je weer een normale cyclus hebt en nu maar hopen dat het vruchtbare slijm weer snel mag komen
zaterdag 13 april 2013 om 18:47
Nog bedankt dreamglasses, had even niet gekeken, dus late reactie.. Veel plezier iig
Moeilijk dat iedereen om ons heen ineens zwanger is. Afgelopen 2 weken wel 5 meiden! Het lijkt wel of iedereen nu zwanger is behalve ik.. Bah, en dan voel ik me ook nog lullig dat ik eigenlijk niet echt blij ben voor ze. Ik zit echt midden in een babyboom, zucht...
Moeilijk dat iedereen om ons heen ineens zwanger is. Afgelopen 2 weken wel 5 meiden! Het lijkt wel of iedereen nu zwanger is behalve ik.. Bah, en dan voel ik me ook nog lullig dat ik eigenlijk niet echt blij ben voor ze. Ik zit echt midden in een babyboom, zucht...
zaterdag 13 april 2013 om 20:00
Dat is zeker moeilijk tjoek en ik herken het wel, om mij heen word er iemand zwanger of is er iemand bevallen.. ( kennissen/vrienden)
En je wil aan de ene kant blij zijn voor ze maar het gevoel is er niet.. althans dat merk ik dan bij mezelf.
Ik ben vandaag ongesteld geworden, nu dus de 2e keer na de curettage.
Vorige keer was het 35 dagen na curettage, nu 32 dagen na laatste menstruatie.
Hopelijk ga ik weer een beetje richting normale cyclus ( 30 dagen)
Goed weekend verder!
En je wil aan de ene kant blij zijn voor ze maar het gevoel is er niet.. althans dat merk ik dan bij mezelf.
Ik ben vandaag ongesteld geworden, nu dus de 2e keer na de curettage.
Vorige keer was het 35 dagen na curettage, nu 32 dagen na laatste menstruatie.
Hopelijk ga ik weer een beetje richting normale cyclus ( 30 dagen)
Goed weekend verder!
woensdag 17 april 2013 om 09:44
hallo allemaal,
heel heel heel voorzichtig meld ik mij hier....ik heb sinds vorige week woensdag (letterlijk) 10 positieve testen gehad, die ook steeds donkerder worden en nu een cb met indicator die 2-3 weken zegt, dus langzaamaan begin ik te geloven dat ik echt weer zwanger ben..
en eigenlijk voelt het heeeeeeeel goed, veel beter dan de vorige keer, maar ik weet van hier (Jamaz, dacht ik?) dat ook dat niets hoeft te zeggen. Ik heb dus ook geen idee hoe ik de komende 8 weken door moet gaan komen, maar ben wel erg blij!
iedereen heel veel succes en laten we nopen dat we hier niet terug hoeven te komen.
heel heel heel voorzichtig meld ik mij hier....ik heb sinds vorige week woensdag (letterlijk) 10 positieve testen gehad, die ook steeds donkerder worden en nu een cb met indicator die 2-3 weken zegt, dus langzaamaan begin ik te geloven dat ik echt weer zwanger ben..
en eigenlijk voelt het heeeeeeeel goed, veel beter dan de vorige keer, maar ik weet van hier (Jamaz, dacht ik?) dat ook dat niets hoeft te zeggen. Ik heb dus ook geen idee hoe ik de komende 8 weken door moet gaan komen, maar ben wel erg blij!
iedereen heel veel succes en laten we nopen dat we hier niet terug hoeven te komen.
woensdag 17 april 2013 om 11:51
