Zwanger
alle pijlers
ervaring met colposcopie?
woensdag 8 oktober 2014 om 14:53
Heb dit jaar 2 uitstrijkjes laten maken.
De eerste gaf pap 2 aan en de 2e pap3a. Kreeg te horen over een jaar pas weer uitstrijkje laten maken, daar was ik het niet mee eens en nu ben ik doorverwezen naar de gynaecoloog.
Maandag een afspraak voor een colposcopie.
Was benieuwd of iemand hier ervaring mee heeft en hoe dat verder is verlopen?
Ook zijn we bijna 10 mnd geleden gestopt met de pil en proberen zwanger te worden. Tot nu toe helaas nog niet gelukt.
De eerste gaf pap 2 aan en de 2e pap3a. Kreeg te horen over een jaar pas weer uitstrijkje laten maken, daar was ik het niet mee eens en nu ben ik doorverwezen naar de gynaecoloog.
Maandag een afspraak voor een colposcopie.
Was benieuwd of iemand hier ervaring mee heeft en hoe dat verder is verlopen?
Ook zijn we bijna 10 mnd geleden gestopt met de pil en proberen zwanger te worden. Tot nu toe helaas nog niet gelukt.
woensdag 8 oktober 2014 om 16:03
Heb ik ook gehad enkele jaren geleden. Ik weet eigenlijk niet meer wat de oorspronkelijke resultaten waren, maar ik kreeg plots een brief dat er "verdachte cellen" waren gevonden en ik naar het ziekenhuis moest voor een colposcopie.
Eerst werd met azijnzuur gekeken waar het letsel zich bevond. De gynaecoloog kon me toen al informatie geven over de grootte en me enigszins gerust stellen (bij mij ging het over een heel erg klein letsel).
Vervolgens nam ze een biopsie. Dat deed ze door iets in te brengen en te vragen om te hoesten. Door het hoesten spande ik mijn lichaam op en trok ze als het ware een stukje weefsel uit mijn cervix. Aangenaam is het niet, maar het doet ook niet echt pijn.
Al bij al duurde het 10 minuten. Als ik me niet vergis bleek het te gaan over een laaggradige dysplasie, waarbij de gynaecoloog koos voor een "afwachtende houding". Toen moest ik ongeveer om de 6 a 12 maanden opnieuw naar de gynaecoloog gaan voor een uitstrijkje.
Eerst werd met azijnzuur gekeken waar het letsel zich bevond. De gynaecoloog kon me toen al informatie geven over de grootte en me enigszins gerust stellen (bij mij ging het over een heel erg klein letsel).
Vervolgens nam ze een biopsie. Dat deed ze door iets in te brengen en te vragen om te hoesten. Door het hoesten spande ik mijn lichaam op en trok ze als het ware een stukje weefsel uit mijn cervix. Aangenaam is het niet, maar het doet ook niet echt pijn.
Al bij al duurde het 10 minuten. Als ik me niet vergis bleek het te gaan over een laaggradige dysplasie, waarbij de gynaecoloog koos voor een "afwachtende houding". Toen moest ik ongeveer om de 6 a 12 maanden opnieuw naar de gynaecoloog gaan voor een uitstrijkje.
