Zwanger
alle pijlers
Ervaring met Epi-No om uitscheuren te voorkomen
maandag 7 september 2020 om 21:58
Ik las laatst over hoe je uitscheuren/inknippen tijdens bevalling kunt voorkomen. Je kunt jezelf masseren, maar je kunt ook een apparaatje (de Epi-no) kopen, een soort ballonnetje die je inbrengt in je vagina en voorzichtig opblaast, om zo de huid op te rekken En de boel alvast een beetje soepel maken, waardoor je hopelijk geen knip nodig zult hebben. Je kunt het trainen opbouwen door het ballonnetje elke x groter te maken tot wel de omtrek van bijna een babyhoofdje. Je kunt vanaf week 37 hier mee beginnen. Apparaatje kost zo'n €100.
Na je bevalling kun je het gebruiken om je bekkenbodem spieren mee te trainen.
Er is geen wetenschappelijk bewijs dat het daadwerkelijk uitscheuren/inknippen voorkomt, maar de mensen die het apparaatje gebruikt hebben zijn wel overwegend positiever over hun bevalling, omdat het ze waarschijnlijk meer zekerheid gaf.
Heel benieuwd of iemand er ervaring mee heeft of wie dit ook wat zou lijken!
Na je bevalling kun je het gebruiken om je bekkenbodem spieren mee te trainen.
Er is geen wetenschappelijk bewijs dat het daadwerkelijk uitscheuren/inknippen voorkomt, maar de mensen die het apparaatje gebruikt hebben zijn wel overwegend positiever over hun bevalling, omdat het ze waarschijnlijk meer zekerheid gaf.
Heel benieuwd of iemand er ervaring mee heeft of wie dit ook wat zou lijken!
stipjepipje wijzigde dit bericht op 07-09-2020 22:55
47.38% gewijzigd
vrijdag 18 september 2020 om 12:56
Ik vind het altijd wel een beetje lullig als mensen met vlotte bevallingen het hebben over loslaten, je lichaam weet wat het moet doen, en loskomende endorfine. Net of je dan iets verkeerd hebt gedaan als jij net de pech hebt van een moeilijke bevalling.
Ik heb pas bij de tweede ervaren wat een perswee is, en dan nog niet eens een echte want het was niet zo dat ik ze niet kon tegenhouden. Mijn lichaam deed niets automatisch. Desondanks was het kind er zo, terwijl ik bij de eerste echt harder heb geperst, bijna drie uur lang.
Ik heb pas bij de tweede ervaren wat een perswee is, en dan nog niet eens een echte want het was niet zo dat ik ze niet kon tegenhouden. Mijn lichaam deed niets automatisch. Desondanks was het kind er zo, terwijl ik bij de eerste echt harder heb geperst, bijna drie uur lang.
vrijdag 18 september 2020 om 13:09
Ik snap dat wel. Mijn lichaam nam ook niks over. De ontsluiting kwam maar niet, de weeen wel. Uiteindelijk werd het: medisch, ruggenprik, weeenopwekkers, knip en vacuümpomp. In totaal duurde dit 36 uur. Ik heb me best een tijdje rot gevoeld omdat mijn lijf ‘het niet deed’ of dat ik het fout deed (dat zit nog steeds hardnekkig ergens in mij). Maar volgens mij is het idd een kwestie van pech of omstandigheden en ik hoop echt het beste voor nr 2.KamilleT schreef: ↑18-09-2020 12:56Ik vind het altijd wel een beetje lullig als mensen met vlotte bevallingen het hebben over loslaten, je lichaam weet wat het moet doen, en loskomende endorfine. Net of je dan iets verkeerd hebt gedaan als jij net de pech hebt van een moeilijke bevalling.
Ik heb pas bij de tweede ervaren wat een perswee is, en dan nog niet eens een echte want het was niet zo dat ik ze niet kon tegenhouden. Mijn lichaam deed niets automatisch. Desondanks was het kind er zo, terwijl ik bij de eerste echt harder heb geperst, bijna drie uur lang.
En ik denk dat ontspannen, rustig ademen en loslaten helpen. Ik ben nu bijna uitgerekend voor nummer twee en wil wel in het ziekenhuis bevallen (Ivm verhaal hierboven), dat geeft me een veiliger gevoel. Maar heb tijdens de zwangerschap yoga gedaan en wel echt geoefend met rustig ademen. Ik probeer de vervelende scenario’s los te laten. En bereid me mentaal en ook praktisch wel op een ziekenhuisbevalling voor. Nieuwe ronde, nieuwe kans.
vrijdag 18 september 2020 om 14:57
Precies!KamilleT schreef: ↑18-09-2020 12:56Ik vind het altijd wel een beetje lullig als mensen met vlotte bevallingen het hebben over loslaten, je lichaam weet wat het moet doen, en loskomende endorfine. Net of je dan iets verkeerd hebt gedaan als jij net de pech hebt van een moeilijke bevalling.
Ik heb pas bij de tweede ervaren wat een perswee is, en dan nog niet eens een echte want het was niet zo dat ik ze niet kon tegenhouden. Mijn lichaam deed niets automatisch. Desondanks was het kind er zo, terwijl ik bij de eerste echt harder heb geperst, bijna drie uur lang.
Het is fijn dat vrouwen dit denken want dan hebben ze niet de ervaring die wij hebben gehad.
Mijn medische inleiding, niets natuurlijks aan. Ik stond er echt ontspannen in, positieve mindset. Maar als je lijf en kind niet mee werken en je hebt ook nog eens geen persweeen.... dat voelt dan zo als falen.
Fijn dat jouw 2e ervaring beter is!
vrijdag 18 september 2020 om 16:11
Enkel loslaten is makkelijk gezegd. Maar ik denk dat mijn beide bevallingen mogelijk niet waren geëindigd in keizersnedes als ik me meer mentaal had kunnen overgeven aan de bevalling.KamilleT schreef: ↑18-09-2020 12:56Ik vind het altijd wel een beetje lullig als mensen met vlotte bevallingen het hebben over loslaten, je lichaam weet wat het moet doen, en loskomende endorfine. Net of je dan iets verkeerd hebt gedaan als jij net de pech hebt van een moeilijke bevalling.
Ik heb pas bij de tweede ervaren wat een perswee is, en dan nog niet eens een echte want het was niet zo dat ik ze niet kon tegenhouden. Mijn lichaam deed niets automatisch. Desondanks was het kind er zo, terwijl ik bij de eerste echt harder heb geperst, bijna drie uur lang.
Wil niet zeggen dat ik me lullig voel erover. Het was op dat moment voor mij en mijn kinderen de beste keuze. En voor degene die wel een soepele bevalling hadden zonder kleerscheuren ben ik gewoon blij dat ze niet 24+ uur weeen hadden met alsnog keizersnede.
vrijdag 18 september 2020 om 17:21
Ja idd, dat gevoel ken ik. Meer dan ontspannen en positief erin gaan, kan je alleen niet doen. Toch?shadowfaxx schreef: ↑18-09-2020 14:57Precies!
Het is fijn dat vrouwen dit denken want dan hebben ze niet de ervaring die wij hebben gehad.
Mijn medische inleiding, niets natuurlijks aan. Ik stond er echt ontspannen in, positieve mindset. Maar als je lijf en kind niet mee werken en je hebt ook nog eens geen persweeen.... dat voelt dan zo als falen.
Fijn dat jouw 2e ervaring beter is!
vrijdag 18 september 2020 om 17:24
Ik denk dat niet eens. Ik ging er zo onbevangen in de eerste keer, miljoenen vrouwen zijn me voorgegaan en ik kan best wat hebben. Dat viel dus erg tegen allemaal, de pijn was 1000 keer erger dan ik me had voorgesteld. Ik was helemaal van de wereld, niet in paniek of zo, maar er was niets anders meer dan die pijn.Due-scimmie schreef: ↑18-09-2020 16:11Enkel loslaten is makkelijk gezegd. Maar ik denk dat mijn beide bevallingen mogelijk niet waren geëindigd in keizersnedes als ik me meer mentaal had kunnen overgeven aan de bevalling.
Wil niet zeggen dat ik me lullig voel erover. Het was op dat moment voor mij en mijn kinderen de beste keuze. En voor degene die wel een soepele bevalling hadden zonder kleerscheuren ben ik gewoon blij dat ze niet 24+ uur weeen hadden met alsnog keizersnede.
vrijdag 18 september 2020 om 17:58
Ik denk dat mijn niet werkende ruggenprikken wel hebben bijgedragen. Maar weet van mezelf dat ik niet zo goed ben in volledig ontspannen.KamilleT schreef: ↑18-09-2020 17:24Ik denk dat niet eens. Ik ging er zo onbevangen in de eerste keer, miljoenen vrouwen zijn me voorgegaan en ik kan best wat hebben. Dat viel dus erg tegen allemaal, de pijn was 1000 keer erger dan ik me had voorgesteld. Ik was helemaal van de wereld, niet in paniek of zo, maar er was niets anders meer dan die pijn.
vrijdag 18 september 2020 om 20:33
Ik ook. Ik ging echt redelijk ontspannen mijn eerste bevalling in, maar na twaalf uur weeen had ik pas drie centimeter ontsluiting. Nog eens vijftien uur later werd mijn kind, na een ruggen prik en op wekkers mijn kind geboren. Bij de tweede meteen ingeleid. Kennelijk hadden allebei mijn kinderen het prima naar hun zin in mijn buik en hadden ze absoluut geen zin om geboren te worden. Ze wogen allebei rond de vier kilo, dus daar lag het niet aan.KamilleT schreef: ↑18-09-2020 12:56Ik vind het altijd wel een beetje lullig als mensen met vlotte bevallingen het hebben over loslaten, je lichaam weet wat het moet doen, en loskomende endorfine. Net of je dan iets verkeerd hebt gedaan als jij net de pech hebt van een moeilijke bevalling.
Ik heb pas bij de tweede ervaren wat een perswee is, en dan nog niet eens een echte want het was niet zo dat ik ze niet kon tegenhouden. Mijn lichaam deed niets automatisch. Desondanks was het kind er zo, terwijl ik bij de eerste echt harder heb geperst, bijna drie uur lang.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
