Zwanger
alle pijlers
extreme bevallingsangst en keizersnede
zondag 23 oktober 2011 om 19:22
beste mensen,
wie kan mij aub helpen?!!!!
ik heb een extreme angst om te bevallen en ben op zoek naar namen van klinieken en gynaecologen die voor een wenskeizersnede openstaan, zowel in nederland als in het buitenland.
wie kan mij hieraan helpen?
Bespaar je aub de moeite me te vertellen welke nadelen een ks heeft, ik heb alles goed overwogen en ik weet alle voors en tegens. een psycholoog ben ik bij onder behandeling en probeer van mijn angst af te komen. Dit is als alternatief mocht ik er niet vanaf komen.
Ik ben nu dus echt op zoek naar specifieke informatie.
ivm eventuele privacy-gevoelige informatie geef ik hier mijn emailadres:
wantababy00@hotmail.com
dus: wantababy(nulnul)@hotmail...........
alvast bedankt mensen.
wie kan mij aub helpen?!!!!
ik heb een extreme angst om te bevallen en ben op zoek naar namen van klinieken en gynaecologen die voor een wenskeizersnede openstaan, zowel in nederland als in het buitenland.
wie kan mij hieraan helpen?
Bespaar je aub de moeite me te vertellen welke nadelen een ks heeft, ik heb alles goed overwogen en ik weet alle voors en tegens. een psycholoog ben ik bij onder behandeling en probeer van mijn angst af te komen. Dit is als alternatief mocht ik er niet vanaf komen.
Ik ben nu dus echt op zoek naar specifieke informatie.
ivm eventuele privacy-gevoelige informatie geef ik hier mijn emailadres:
wantababy00@hotmail.com
dus: wantababy(nulnul)@hotmail...........
alvast bedankt mensen.
zondag 23 oktober 2011 om 20:34
quote:astrape schreef op 23 oktober 2011 @ 20:32:
[...]
Wat natuurlijk ook helemaal juist is. Zie ook de post van Wen. Maarja, dan hoef je natuurlijk ook niet te roepen dat het belachelijk is en dat iedereen wel een beetje bang is en dat ze zich er maar overheen moet zetten. Want de meesten hier zijn natuurlijk niet zó bang voor bevallen dat ze ervoor bij een psycholoog lopen. Of zou iedereen tegen een anorexiapatient ook roepen dat ze maar gewoon moet gaan eten? En dat een depressief persoon maar gewoon aan leuke dingen moet gaan denken? Er mag toch wel enige respect zijn voor het feit dat TO niet zomaar een beetje bang is zoals wij allemaal, maar dat het kennelijk een psychisch probleem is en dus niet vergelijkbaar met de angst die iedere vrouw voelt?Eens. Ben benieuwd of TO het ook zo ziet.
[...]
Wat natuurlijk ook helemaal juist is. Zie ook de post van Wen. Maarja, dan hoef je natuurlijk ook niet te roepen dat het belachelijk is en dat iedereen wel een beetje bang is en dat ze zich er maar overheen moet zetten. Want de meesten hier zijn natuurlijk niet zó bang voor bevallen dat ze ervoor bij een psycholoog lopen. Of zou iedereen tegen een anorexiapatient ook roepen dat ze maar gewoon moet gaan eten? En dat een depressief persoon maar gewoon aan leuke dingen moet gaan denken? Er mag toch wel enige respect zijn voor het feit dat TO niet zomaar een beetje bang is zoals wij allemaal, maar dat het kennelijk een psychisch probleem is en dus niet vergelijkbaar met de angst die iedere vrouw voelt?Eens. Ben benieuwd of TO het ook zo ziet.
zondag 23 oktober 2011 om 20:35
"ik denk dat je wel degelijk boos bent en mijn wensen niet respecteert, omdat je in je eerste bericht meteen de aanval opent en min of meer zegt dat door mensen zoals ik, jij geen respect krijgt voor je zware keizersnee ervaringen.
vandaar........"
Ik hoef geen respect voor mijn keizersnedes, jij doet het af als niks voorstellend een keizersnede, een easy fix en makkelijke oplossing. En dat is het niet.
En nee ben niet boos, dit is een forum, niet mijn leven. En ik respecteer jou wens, maar ik hoef daar verder niet achter te staan of dat maar normaal te vinden.
vandaar........"
Ik hoef geen respect voor mijn keizersnedes, jij doet het af als niks voorstellend een keizersnede, een easy fix en makkelijke oplossing. En dat is het niet.
En nee ben niet boos, dit is een forum, niet mijn leven. En ik respecteer jou wens, maar ik hoef daar verder niet achter te staan of dat maar normaal te vinden.
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
zondag 23 oktober 2011 om 20:35
quote:astrape schreef op 23 oktober 2011 @ 20:18:
Ik vind het dan ook weer simpel om te zeggen dat TO er maar overheen moet stappen. Als je voor je angst - wat deze dan ook moge zijn- bij een psycholoog loopt, dan ben je waarschijnlijk niet zomaar een beetje "niet zo zeuren, je zet je er maar overheen-bang". Ik snap niet waarom daar zo minachtend over gedaan moet worden.
Eens.
De schoonzus van mijn beste vriend heeft een keizersnede gehad omdat ze extreme bevallings angst had. Zal eens voor je informeren. Is in ieder geval ergens rond Rotterdam.
Ik was overigens ook enorm bang voor bevallen en vond het uiteindelijk allengs meevallen.
Soort kotsen of schijten. Vervelend -en wat pijnlijker- maar gaat verder vanzelf.
Vond zelfs de pijn wel meevallen. In elk geval afgezet tegen de angsten in mijn hoofd dan.
Vond uiteindelijk het zwanger zijn veel zwaarder dan het bevallen.
Ik zou adviseren er gewoon voor te gaan. Als`ie er eenmaal inzit moet hij er tenslotte ook weer uit en kan je niet meer terug.
Zou het niet laten gaan i.v.m. je angst in elk geval. Onnodig en doodzonde..
Succes.
Ik vind het dan ook weer simpel om te zeggen dat TO er maar overheen moet stappen. Als je voor je angst - wat deze dan ook moge zijn- bij een psycholoog loopt, dan ben je waarschijnlijk niet zomaar een beetje "niet zo zeuren, je zet je er maar overheen-bang". Ik snap niet waarom daar zo minachtend over gedaan moet worden.
Eens.
De schoonzus van mijn beste vriend heeft een keizersnede gehad omdat ze extreme bevallings angst had. Zal eens voor je informeren. Is in ieder geval ergens rond Rotterdam.
Ik was overigens ook enorm bang voor bevallen en vond het uiteindelijk allengs meevallen.
Soort kotsen of schijten. Vervelend -en wat pijnlijker- maar gaat verder vanzelf.
Vond zelfs de pijn wel meevallen. In elk geval afgezet tegen de angsten in mijn hoofd dan.
Vond uiteindelijk het zwanger zijn veel zwaarder dan het bevallen.
Ik zou adviseren er gewoon voor te gaan. Als`ie er eenmaal inzit moet hij er tenslotte ook weer uit en kan je niet meer terug.
Zou het niet laten gaan i.v.m. je angst in elk geval. Onnodig en doodzonde..
Succes.
zondag 23 oktober 2011 om 20:38
Maar waar ben je precies bang voor bij een vaginale bevalling wat niet bij een ks is?
Ik heb nu twee keer een ks gehad. Een keer met spoed omdat de kleine er niet uit kon en de tweede keer gepland. Ik ben nu in verwachting van de derde en dit wordt weer een ks en ik kijk er niet bepaald naar uit.
Heb je je goed laten inlichten hoe een ks gaat? Ik weet niet of je deze info al hebt gekregen maar ter info:
-Je krijgt een katheter die er de dagen erna niet uitmag. Dit is tijdens de operatie niet erg, maar daarna erg irritant en pijnlijk.
- Je darmen worden stil gelegd tijdens de operatie, met als gevolg, bij mij tenminste, dat een zuster handmatig een klisma moest inbrengen om te zorgen dat er weer wat ging werken. Toen er weer wat ging werken was dat geen pretje met een diepe buikwond.
- Je spieren worden ook doorgesneden bij de operatie. De eerste twee dagen denk je dat het nooit meer goed komt en dat je nooit meer kan lopen (valt mee hoor, maar oei wat is dat pittig, daarna gaat het snel)
- 6 weken je kleintje niet in bad mogen tillen, maxi cosi niet tillen, als je teveel doet, krijg je het vanzelf om je oren.
- bij mij hebben ze de tweede keer de ruggeprik te hoog geprikt en zonder te zeggen. Ik schrok en zij schoten uit. Als iemand nu nog over dat plekje wrijft, zit ik tegen het plafond. En daar moet over vijf maanden weer een prik in. Niemand kan vinden wat het is.
- Doordat de prik te hoog was gezet, kon ik vier uur na de operatie nog niet bewegen, en dat is eng hoor.
Wees je dus bewust dat een ks niet makkelijker is of minder pijnlijk dat een ks.
Ik heb nu twee keer een ks gehad. Een keer met spoed omdat de kleine er niet uit kon en de tweede keer gepland. Ik ben nu in verwachting van de derde en dit wordt weer een ks en ik kijk er niet bepaald naar uit.
Heb je je goed laten inlichten hoe een ks gaat? Ik weet niet of je deze info al hebt gekregen maar ter info:
-Je krijgt een katheter die er de dagen erna niet uitmag. Dit is tijdens de operatie niet erg, maar daarna erg irritant en pijnlijk.
- Je darmen worden stil gelegd tijdens de operatie, met als gevolg, bij mij tenminste, dat een zuster handmatig een klisma moest inbrengen om te zorgen dat er weer wat ging werken. Toen er weer wat ging werken was dat geen pretje met een diepe buikwond.
- Je spieren worden ook doorgesneden bij de operatie. De eerste twee dagen denk je dat het nooit meer goed komt en dat je nooit meer kan lopen (valt mee hoor, maar oei wat is dat pittig, daarna gaat het snel)
- 6 weken je kleintje niet in bad mogen tillen, maxi cosi niet tillen, als je teveel doet, krijg je het vanzelf om je oren.
- bij mij hebben ze de tweede keer de ruggeprik te hoog geprikt en zonder te zeggen. Ik schrok en zij schoten uit. Als iemand nu nog over dat plekje wrijft, zit ik tegen het plafond. En daar moet over vijf maanden weer een prik in. Niemand kan vinden wat het is.
- Doordat de prik te hoog was gezet, kon ik vier uur na de operatie nog niet bewegen, en dat is eng hoor.
Wees je dus bewust dat een ks niet makkelijker is of minder pijnlijk dat een ks.
zondag 23 oktober 2011 om 20:43
quote:mali30 schreef op 23 oktober 2011 @ 20:35:
Ik hoef geen respect voor mijn keizersnedes, jij doet het af als niks voorstellend een keizersnede, een easy fix en makkelijke oplossing. En dat is het niet.
En nee ben niet boos, dit is een forum, niet mijn leven. En ik respecteer jou wens, maar ik hoef daar verder niet achter te staan of dat maar normaal te vinden.Het zal dan wel aan mij liggen, maar ik zie niets dat ook maar enigszins daarbij in de buurt komt. Ik lees alleen maar dat TO kennelijk zo bang is, dat zij een buikoperatie verkiest boven natuurlijk bevallen. Nergens zie ik dat ze zegt of ook maar suggereert dat het niks voorstelt of een easy fix zou zijn.
Ik hoef geen respect voor mijn keizersnedes, jij doet het af als niks voorstellend een keizersnede, een easy fix en makkelijke oplossing. En dat is het niet.
En nee ben niet boos, dit is een forum, niet mijn leven. En ik respecteer jou wens, maar ik hoef daar verder niet achter te staan of dat maar normaal te vinden.Het zal dan wel aan mij liggen, maar ik zie niets dat ook maar enigszins daarbij in de buurt komt. Ik lees alleen maar dat TO kennelijk zo bang is, dat zij een buikoperatie verkiest boven natuurlijk bevallen. Nergens zie ik dat ze zegt of ook maar suggereert dat het niks voorstelt of een easy fix zou zijn.
zondag 23 oktober 2011 om 20:44
quote:astrape schreef op 23 oktober 2011 @ 20:32:
[...]
Wat natuurlijk ook helemaal juist is. Zie ook de post van Wen. Maarja, dan hoef je natuurlijk ook niet te roepen dat het belachelijk is en dat iedereen wel een beetje bang is en dat ze zich er maar overheen moet zetten. Want de meesten hier zijn natuurlijk niet zó bang voor bevallen dat ze ervoor bij een psycholoog lopen. Of zou iedereen tegen een anorexiapatient ook roepen dat ze maar gewoon moet gaan eten? En dat een depressief persoon maar gewoon aan leuke dingen moet gaan denken? Er mag toch wel enige respect zijn voor het feit dat TO niet zomaar een beetje bang is zoals wij allemaal, maar dat het kennelijk een psychisch probleem is en dus niet vergelijkbaar met de angst die iedere vrouw voelt?
Eens met je reactie. Ik vind dat sommigen ook wel erg kort door de bocht reageren. Als je voor je angst bij een psycholoog loopt, dat is het wel iets meer dan gewoon ´op zien tegen´.
Maar daarnaast vind ik ook dat TO de oplossing wel in de verkeerde hoek zoekt. Ze wil haar angst omzeilen en dat is niet de oplossing denk ik. Kijk liever waar de oorsprong in ligt en kijk of je de angst kunt verminderen. Iets wat ze met haar psycholoog ook aan het doen is mag ik aannemen.
Verder ben ik idd tegen ´vrijwillige keizersnedes zonder medische noodzaak´.
Ik was vorig jaar zwanger van mijn eerste en zag ook enorm op tegen de bevalling. Liefst wilde ik ook een keizersnede. Echter mijn angst was gelukkig niet zo extreem dat ik hiervoor stad en land afgegaan ben. Daarnaast begreep ik na het zoeken van wat info al vrij snel dat een keizersnede ook extra risico´s voor het kind met zich meebrengt. Dat als het niet medisch noodzakelijk is om een keizersnede te doen, een natuurlijke bevalling minder risico´s heeft voor het kind (iets met longen en ademen heb ik begrepen). Toen was ik er al snel uit. Het belang van mijn kindje ging voor alles, ook voor mijn eigen angsten. Ik heb het op een gegeven moment maar gewoon op me af laten komen. Ik heb uiteindelijk gewoon een natuurlijke bevalling gehad. Geen horrorbevalling, wel heel heftig omdat het zó snel ging. En ik wilde pijnstilling (vooraf aangegeven), maar doordat het zo snel ging kon dit niet meer.
Nu ben ik zwanger van de 2e en ik zie nu al op tegen de bevalling. Eigenlijk nog meer, omdat ik het nu een keer meegemaakt heb en weet dat wanneer je denkt dat je niet meer pijn kunt verdragen, het toch nog wat erger kan. Aan de andere kant zal nu weer het belang van mijn kindje absoluut voorop staan. Dus voorlopig doe ik aan struisvogelpolitiek en denk ik nog niet na over de bevalling....
[...]
Wat natuurlijk ook helemaal juist is. Zie ook de post van Wen. Maarja, dan hoef je natuurlijk ook niet te roepen dat het belachelijk is en dat iedereen wel een beetje bang is en dat ze zich er maar overheen moet zetten. Want de meesten hier zijn natuurlijk niet zó bang voor bevallen dat ze ervoor bij een psycholoog lopen. Of zou iedereen tegen een anorexiapatient ook roepen dat ze maar gewoon moet gaan eten? En dat een depressief persoon maar gewoon aan leuke dingen moet gaan denken? Er mag toch wel enige respect zijn voor het feit dat TO niet zomaar een beetje bang is zoals wij allemaal, maar dat het kennelijk een psychisch probleem is en dus niet vergelijkbaar met de angst die iedere vrouw voelt?
Eens met je reactie. Ik vind dat sommigen ook wel erg kort door de bocht reageren. Als je voor je angst bij een psycholoog loopt, dat is het wel iets meer dan gewoon ´op zien tegen´.
Maar daarnaast vind ik ook dat TO de oplossing wel in de verkeerde hoek zoekt. Ze wil haar angst omzeilen en dat is niet de oplossing denk ik. Kijk liever waar de oorsprong in ligt en kijk of je de angst kunt verminderen. Iets wat ze met haar psycholoog ook aan het doen is mag ik aannemen.
Verder ben ik idd tegen ´vrijwillige keizersnedes zonder medische noodzaak´.
Ik was vorig jaar zwanger van mijn eerste en zag ook enorm op tegen de bevalling. Liefst wilde ik ook een keizersnede. Echter mijn angst was gelukkig niet zo extreem dat ik hiervoor stad en land afgegaan ben. Daarnaast begreep ik na het zoeken van wat info al vrij snel dat een keizersnede ook extra risico´s voor het kind met zich meebrengt. Dat als het niet medisch noodzakelijk is om een keizersnede te doen, een natuurlijke bevalling minder risico´s heeft voor het kind (iets met longen en ademen heb ik begrepen). Toen was ik er al snel uit. Het belang van mijn kindje ging voor alles, ook voor mijn eigen angsten. Ik heb het op een gegeven moment maar gewoon op me af laten komen. Ik heb uiteindelijk gewoon een natuurlijke bevalling gehad. Geen horrorbevalling, wel heel heftig omdat het zó snel ging. En ik wilde pijnstilling (vooraf aangegeven), maar doordat het zo snel ging kon dit niet meer.
Nu ben ik zwanger van de 2e en ik zie nu al op tegen de bevalling. Eigenlijk nog meer, omdat ik het nu een keer meegemaakt heb en weet dat wanneer je denkt dat je niet meer pijn kunt verdragen, het toch nog wat erger kan. Aan de andere kant zal nu weer het belang van mijn kindje absoluut voorop staan. Dus voorlopig doe ik aan struisvogelpolitiek en denk ik nog niet na over de bevalling....
zondag 23 oktober 2011 om 20:45
dank je wel FEBRUARI, zou heel fijn zijn.mijn emailadres heb je als het goed is.
Ik krijg al hulp en ik vermeld het nogmaals hier op de site:
ik ben aan het proberen om over mijn angst heen te stappen, maar als dat niet lukt wil ik graag een laatste optie hebben.
MENSEN, ALS IK ME ZOMAAR OVER DE ANGST HEEN KON ZETTEN HAD IK GEEN PSYCH NODIG GEHAD! SIMPEL GEZEGD DAN GEDAAN...LIJKT WEL OF ER HIER GEEN MENSEN ZIJN DIE FOBIEEN HEBBEN...IEDEREEN IS 100% FOBIELOOS EN ALS ER AL IEMAND IS MET EEN FOBIE, NOU JA, ALS IK JULLIE BERICHTEN ZO LEES DAN ZETTEN JULLIE JE ER ZO OVERHEEN...APPLAUS!!!
Ik krijg al hulp en ik vermeld het nogmaals hier op de site:
ik ben aan het proberen om over mijn angst heen te stappen, maar als dat niet lukt wil ik graag een laatste optie hebben.
MENSEN, ALS IK ME ZOMAAR OVER DE ANGST HEEN KON ZETTEN HAD IK GEEN PSYCH NODIG GEHAD! SIMPEL GEZEGD DAN GEDAAN...LIJKT WEL OF ER HIER GEEN MENSEN ZIJN DIE FOBIEEN HEBBEN...IEDEREEN IS 100% FOBIELOOS EN ALS ER AL IEMAND IS MET EEN FOBIE, NOU JA, ALS IK JULLIE BERICHTEN ZO LEES DAN ZETTEN JULLIE JE ER ZO OVERHEEN...APPLAUS!!!
zondag 23 oktober 2011 om 20:50
Wantababy, je krijgt nu precies dezelfde discussie als op je vorige topic. Daar was de discussie eigenlijk min of meer afgerond en nou begin je weer van voren af aan.
Waarom heb je niet gewoon je oude topic omhoog gehaald?
Door je openingspost krijg ik het idee dat je niet veel vertrouwen hebt in de behandeling van de psych. Of wel? Zou jammer zijn als je het geen echte kans geeft...
Waarom heb je niet gewoon je oude topic omhoog gehaald?
Door je openingspost krijg ik het idee dat je niet veel vertrouwen hebt in de behandeling van de psych. Of wel? Zou jammer zijn als je het geen echte kans geeft...
zondag 23 oktober 2011 om 20:53
quote:wantababy schreef op 23 oktober 2011 @ 20:45:
dank je wel FEBRUARI, zou heel fijn zijn.mijn emailadres heb je als het goed is.
Ik krijg al hulp en ik vermeld het nogmaals hier op de site:
ik ben aan het proberen om over mijn angst heen te stappen, maar als dat niet lukt wil ik graag een laatste optie hebben.
MENSEN, ALS IK ME ZOMAAR OVER DE ANGST HEEN KON ZETTEN HAD IK GEEN PSYCH NODIG GEHAD! SIMPEL GEZEGD DAN GEDAAN...LIJKT WEL OF ER HIER GEEN MENSEN ZIJN DIE FOBIEEN HEBBEN...IEDEREEN IS 100% FOBIELOOS EN ALS ER AL IEMAND IS MET EEN FOBIE, NOU JA, ALS IK JULLIE BERICHTEN ZO LEES DAN ZETTEN JULLIE JE ER ZO OVERHEEN...APPLAUS!!!
Lees je nou alleen de negatieve reacties? er zijn best genuanceerdere reacties. Post van DTJ en wen wel gelezen?
En ik zelf vind je angst ook geen kattenpis, alleen vind ik dat een KS niet de oplossing is (tenzij je volledig uitbehandeld bent en de psycholoog er ook niets meer mee kan) . En dan is een tweede discussie punt: als je zo bang bent voor een bevalling dat je een ks overweegt, moet je dan wel aan een kind beginnen...
Dat soort dingen ga je een beetje aan voorbij, jammer.
dank je wel FEBRUARI, zou heel fijn zijn.mijn emailadres heb je als het goed is.
Ik krijg al hulp en ik vermeld het nogmaals hier op de site:
ik ben aan het proberen om over mijn angst heen te stappen, maar als dat niet lukt wil ik graag een laatste optie hebben.
MENSEN, ALS IK ME ZOMAAR OVER DE ANGST HEEN KON ZETTEN HAD IK GEEN PSYCH NODIG GEHAD! SIMPEL GEZEGD DAN GEDAAN...LIJKT WEL OF ER HIER GEEN MENSEN ZIJN DIE FOBIEEN HEBBEN...IEDEREEN IS 100% FOBIELOOS EN ALS ER AL IEMAND IS MET EEN FOBIE, NOU JA, ALS IK JULLIE BERICHTEN ZO LEES DAN ZETTEN JULLIE JE ER ZO OVERHEEN...APPLAUS!!!
Lees je nou alleen de negatieve reacties? er zijn best genuanceerdere reacties. Post van DTJ en wen wel gelezen?
En ik zelf vind je angst ook geen kattenpis, alleen vind ik dat een KS niet de oplossing is (tenzij je volledig uitbehandeld bent en de psycholoog er ook niets meer mee kan) . En dan is een tweede discussie punt: als je zo bang bent voor een bevalling dat je een ks overweegt, moet je dan wel aan een kind beginnen...
Dat soort dingen ga je een beetje aan voorbij, jammer.
zondag 23 oktober 2011 om 20:54
TO, ik heb al twee keer gevraagd aan je waarvoor je bang bent dan, waar het vandaan komt. Je kiest er alleen tot nog toe voor om alleen te reageren op reacties die je niet aanstaan, of die enkeling die je misschien een naam kan mailen, daarnaast: met name in je laatste post schop je aardig om je heen. Doet mij vermoeden dat je voorlopig nog zat werk hebt bij de psych, dus maak dat eerst af en ga dan verder denken over kinderen.
zondag 23 oktober 2011 om 21:04
quote:nessemeisje schreef op 23 oktober 2011 @ 20:48:
Als je niet in het belang van je kindje kan denken, maar alleen in het belang van je fobie, moet je er niet aan beginnen.
Eens, ik snap gewoon niet dat je blijkbaar nu ineens zwanger moet worden terwijl je niet over die angst heen bent. Wacht eerst nou die behandeling eens af en zorg dat je je fobie in de hand hebt.
Iemand zei hier dat to nergens een keizersnee als makkelijk af doet. Maar ik lees het ook als een verwend mens dat een keus denkt te hebben hierin. En ik vind dat die keus er niet is. Een bevalling gaat zoals die gaat, vaginaal of via een keizersnee merk je op dat moment wel. En geloof me, als je eenmaal op het punt van bevallen bent denk ik niet dat je je nog druk maakt om die fobie maar dat je nog maar aan 1 ding denkt : dat kind MOET eruit!! Op welke manier dan ook.
Als je niet in het belang van je kindje kan denken, maar alleen in het belang van je fobie, moet je er niet aan beginnen.
Eens, ik snap gewoon niet dat je blijkbaar nu ineens zwanger moet worden terwijl je niet over die angst heen bent. Wacht eerst nou die behandeling eens af en zorg dat je je fobie in de hand hebt.
Iemand zei hier dat to nergens een keizersnee als makkelijk af doet. Maar ik lees het ook als een verwend mens dat een keus denkt te hebben hierin. En ik vind dat die keus er niet is. Een bevalling gaat zoals die gaat, vaginaal of via een keizersnee merk je op dat moment wel. En geloof me, als je eenmaal op het punt van bevallen bent denk ik niet dat je je nog druk maakt om die fobie maar dat je nog maar aan 1 ding denkt : dat kind MOET eruit!! Op welke manier dan ook.
zondag 23 oktober 2011 om 21:16
Ik heb je eerdere topic en dit topic niet volledig (wel deels) gelezen en ik vermoed dat wat ik zeg, al meerdere keren is gezegd.
Een keizersnede is een zware buikoperatie en die behoeft een zogenaamde 'medische indicatie', ofwel een goede reden om hem te doen. Dit, omdat er -zoals je o.a. via dit topic wel weet- risico's aan kleven voor jou, je ongeboren kind en ook het evt. kindje erna.
Een GOEDE gynaecoloog zal deze ingreep (in Nederland) NIET uitvoeren zonder een geldige reden, omdat hij of zij het beste met jou en je kind voor heeft. Maar ook omdat er hij of zij zonder een dergelijke goede reden tuchtrechtelijk kan worden aangeklaagd. Dat risico gaan zij echt niet zomaar nemen.
De vraag rijst of er in jouw geval misschien wel een geldige reden is, namelijk: zeer zware psychische bezwaren.
De allerbeste oplossing zou zijn als jij - met behulp van de psycholoog- over je fobie heen komt.
Mocht dit echt, echt, echt niet lukken, dan zou een oplossing zijn dat jouw psycholoog, de gynaecoloog en bijvoorbeeld de anesthesist in een overlegsituatie misschien alsnog besluiten tot een keizersnede. Dit moet een goed onderbouwde, goed gedocumenteerde beslissing zijn! Zij zullen alle risico's tegen elkaar afwegen.
Bij zomaar een willekeurige gynaecoloog langsgaan waarvan je weet dat die wel makkelijk keizersnedes doet lijkt me voor jou en voor je gezondheid en dat van je a.s. kind geen goed plan.
Dus: overleg met je huisarts en psycholoog, kijk hoe het vordert met je gesprekken bij de psycholoog (en neem daar dan ook de tijd voor!), en laat evt. daarna een van hen overleggen met een gynaecoloog of in jouw geval zo'n overlegsituatie kan plaatsvinden.
Ik hoop voor je dat je in de toekomst een gezond kindje zal gaan krijgen met zo min mogelijk angst voor jouzelf, succes en sterkte!
Een keizersnede is een zware buikoperatie en die behoeft een zogenaamde 'medische indicatie', ofwel een goede reden om hem te doen. Dit, omdat er -zoals je o.a. via dit topic wel weet- risico's aan kleven voor jou, je ongeboren kind en ook het evt. kindje erna.
Een GOEDE gynaecoloog zal deze ingreep (in Nederland) NIET uitvoeren zonder een geldige reden, omdat hij of zij het beste met jou en je kind voor heeft. Maar ook omdat er hij of zij zonder een dergelijke goede reden tuchtrechtelijk kan worden aangeklaagd. Dat risico gaan zij echt niet zomaar nemen.
De vraag rijst of er in jouw geval misschien wel een geldige reden is, namelijk: zeer zware psychische bezwaren.
De allerbeste oplossing zou zijn als jij - met behulp van de psycholoog- over je fobie heen komt.
Mocht dit echt, echt, echt niet lukken, dan zou een oplossing zijn dat jouw psycholoog, de gynaecoloog en bijvoorbeeld de anesthesist in een overlegsituatie misschien alsnog besluiten tot een keizersnede. Dit moet een goed onderbouwde, goed gedocumenteerde beslissing zijn! Zij zullen alle risico's tegen elkaar afwegen.
Bij zomaar een willekeurige gynaecoloog langsgaan waarvan je weet dat die wel makkelijk keizersnedes doet lijkt me voor jou en voor je gezondheid en dat van je a.s. kind geen goed plan.
Dus: overleg met je huisarts en psycholoog, kijk hoe het vordert met je gesprekken bij de psycholoog (en neem daar dan ook de tijd voor!), en laat evt. daarna een van hen overleggen met een gynaecoloog of in jouw geval zo'n overlegsituatie kan plaatsvinden.
Ik hoop voor je dat je in de toekomst een gezond kindje zal gaan krijgen met zo min mogelijk angst voor jouzelf, succes en sterkte!
zondag 23 oktober 2011 om 21:24
Ik kan to wel begrijpen hoor, was zelf ook erg bang voor de bevalling en had liever voor een ks gekozen. Nu ik bevallen ben deel ik die mening nog steeds, ik denk dat to goed begrijpt dat een ks een lange herstelperiode heeft, maar niet die intense pijn op het moment zelf! To ik weet niet hoe je het voor elkaar kan krijgen kosten zullen voor je rekening Zijn maar wie wett dat een gyn het wil doen veel rondbellen dus. En anders een ruggenprik eisen voor de vagina bevalling, pijn hebben is nutteloos ook tijdens de bevalling!veel succes en waarom oordelen over iemand die het anders wil!
zondag 23 oktober 2011 om 21:25
quote:Lady89 schreef op 23 oktober 2011 @ 21:24:
Ik kan to wel begrijpen hoor, was zelf ook erg bang voor de bevalling en had liever voor een ks gekozen. Nu ik bevallen ben deel ik die mening nog steeds, ik denk dat to goed begrijpt dat een ks een lange herstelperiode heeft, maar niet die intense pijn op het moment zelf! To ik weet niet hoe je het voor elkaar kan krijgen kosten zullen voor je rekening Zijn maar wie wett dat een gyn het wil doen veel rondbellen dus. En anders een ruggenprik eisen voor de vagina bevalling, pijn hebben is nutteloos ook tijdens de bevalling!veel succes en waarom oordelen over iemand die het anders wil!
Pijn hoort bij een bevalling, waarom zo sleutelen aan de natuur.
Toen ik nog in het ziekenhuis werkte , en eens aan de pauze zat, zat ik naast een gynocoloog en een gynocoloog in opleiding.
En die zei tegen zn student"Als een man de pijn van een bevalling zou ondergaan, zouden we die ala minuut aan een morfine pomp leggen, een vrouw kan de pijn hebben"Dat maakte me heel trots, trots om vrouw te zijn.
Ik kan to wel begrijpen hoor, was zelf ook erg bang voor de bevalling en had liever voor een ks gekozen. Nu ik bevallen ben deel ik die mening nog steeds, ik denk dat to goed begrijpt dat een ks een lange herstelperiode heeft, maar niet die intense pijn op het moment zelf! To ik weet niet hoe je het voor elkaar kan krijgen kosten zullen voor je rekening Zijn maar wie wett dat een gyn het wil doen veel rondbellen dus. En anders een ruggenprik eisen voor de vagina bevalling, pijn hebben is nutteloos ook tijdens de bevalling!veel succes en waarom oordelen over iemand die het anders wil!
Pijn hoort bij een bevalling, waarom zo sleutelen aan de natuur.
Toen ik nog in het ziekenhuis werkte , en eens aan de pauze zat, zat ik naast een gynocoloog en een gynocoloog in opleiding.
En die zei tegen zn student"Als een man de pijn van een bevalling zou ondergaan, zouden we die ala minuut aan een morfine pomp leggen, een vrouw kan de pijn hebben"Dat maakte me heel trots, trots om vrouw te zijn.
"The time is always right to do what's right." -Martin Luther King
zondag 23 oktober 2011 om 21:28
quote:vosje78 schreef op 23 oktober 2011 @ 19:54:
Sinds ik heftige complicaties heb gezien (ernstige infectie, weken opnamen op intensive care)van plastische chirurgie, ben ik daar eigenlijk ook tegen. Het is het behandelen van een psychisch (of psychiatrisch) probleem met een operatie. En dat lijkt mij alleen terecht in zeer, zeer uitzonderlijke gevallen, waarbij alle andere behandeling heeft gefaald.Ik ook hoor, en ik ben het er ook mee eens dat het behandelen van het psychische probleem hier het belangrijkste is, maar TO heeft volgens mij in het vorige topic al alle 'doe het niet' berichten gekregen en vraagt daar specifiek niet om. Misschien is het voor haar wel gewoon voldoende om te weten dat er 'opties' zijn, ik weet het niet.
Sinds ik heftige complicaties heb gezien (ernstige infectie, weken opnamen op intensive care)van plastische chirurgie, ben ik daar eigenlijk ook tegen. Het is het behandelen van een psychisch (of psychiatrisch) probleem met een operatie. En dat lijkt mij alleen terecht in zeer, zeer uitzonderlijke gevallen, waarbij alle andere behandeling heeft gefaald.Ik ook hoor, en ik ben het er ook mee eens dat het behandelen van het psychische probleem hier het belangrijkste is, maar TO heeft volgens mij in het vorige topic al alle 'doe het niet' berichten gekregen en vraagt daar specifiek niet om. Misschien is het voor haar wel gewoon voldoende om te weten dat er 'opties' zijn, ik weet het niet.
