Zwanger
alle pijlers
geen roze wolk voel me ellendig
dinsdag 6 maart 2012 om 12:55
hallo,
moet even van me afschrijven. Na jaren twijfelen wel of geen kinderen had ik besloten volgende maand weer nuva ring erin te doen. Als het deze maand gebeurt heeft het zo moeten zijn was mijn gedachte. Voelde heel snel dat het raak was, had gehoopt (hoe naief) dat ik het dan wel leuk zou vinden. Maar voel me ellendig kan alleen maar denken hoe heb ik zo stom kunnen zijn en mijn leven is nu voorbij. Ben zo verdrietig en voel me afschuwelijk. Weet dat er heel veel mensen heel blij zouden zijn met een zwangerschap en bij hun lukt het niet en ik hoop stiekem dat het misgaat...Mijn vriend ziet een kindje wel zitten maar wordt door mijn reactie natuurlijk ook naar beneden getrokken. Zijn er mensen die dit herkennen??
moet even van me afschrijven. Na jaren twijfelen wel of geen kinderen had ik besloten volgende maand weer nuva ring erin te doen. Als het deze maand gebeurt heeft het zo moeten zijn was mijn gedachte. Voelde heel snel dat het raak was, had gehoopt (hoe naief) dat ik het dan wel leuk zou vinden. Maar voel me ellendig kan alleen maar denken hoe heb ik zo stom kunnen zijn en mijn leven is nu voorbij. Ben zo verdrietig en voel me afschuwelijk. Weet dat er heel veel mensen heel blij zouden zijn met een zwangerschap en bij hun lukt het niet en ik hoop stiekem dat het misgaat...Mijn vriend ziet een kindje wel zitten maar wordt door mijn reactie natuurlijk ook naar beneden getrokken. Zijn er mensen die dit herkennen??
dinsdag 6 maart 2012 om 13:23
quote:2reebruineogen schreef op 06 maart 2012 @ 13:17:
Aan jarenlang twijfelen over wel of niet kinderen ga je wennen. En aan de situatie dat je de keuze hebt ook.
Als je dan opeens zwanger blijkt te zijn is die jarenlange toestand van kunnen wentelen in de keuzemogelijkheid opeens voorbij en is de vooruitgeschoven zwangerschap opeens een feit.
Kan het zijn dat je gewoon in paniek bent?geloof dat dit wel een goede omschrijving is....
Aan jarenlang twijfelen over wel of niet kinderen ga je wennen. En aan de situatie dat je de keuze hebt ook.
Als je dan opeens zwanger blijkt te zijn is die jarenlange toestand van kunnen wentelen in de keuzemogelijkheid opeens voorbij en is de vooruitgeschoven zwangerschap opeens een feit.
Kan het zijn dat je gewoon in paniek bent?geloof dat dit wel een goede omschrijving is....
dinsdag 6 maart 2012 om 13:24
quote:elninjoo schreef op 06 maart 2012 @ 13:21:
[...]
Waarom vind je dat laf?
Je hoeft geen martelaar te worden, je hebt vrije keus. En het leven is overrated en 't zal ongetwijfeld alleen maar zwaarder worden in de nabije toekomst, dus of je 'n kind er nu 'n plezier mee doet het op de wereld te zetten...ach whatever....
[...]
Waarom vind je dat laf?
Je hoeft geen martelaar te worden, je hebt vrije keus. En het leven is overrated en 't zal ongetwijfeld alleen maar zwaarder worden in de nabije toekomst, dus of je 'n kind er nu 'n plezier mee doet het op de wereld te zetten...ach whatever....
dinsdag 6 maart 2012 om 13:25
Een kind krijgen is één van de meest ingrijpende dingen in je leven. Dan is het toch ook niet gek dat je daar bijbehorende heftige gevoelens bij krijgt? En ja, dat kunnen ook negatieve gevoelens zijn. Is volgens mij helemaal niet erg en erg normaal. Want ja, er zal ook veel veranderen en dat zijn inderdaad niet altijd leuke dingen, laten we daar eerlijk in zijn.
Als ik jou was zou ik me niet te druk maken en erop vertrouwen dat het goed komt. Tis ook niet voor niets dat een zwangerschap 9 maanden duurt, zo lang heb je echt wel nodig om te wennen aan alles!
Dus wees niet te hard voor jezelf.
En over die roze wolk: zou ik niet te serieus nemen. Mensen hebben in het algemeen gewoon eerder de neiging om tegen een ander te vertellen hoe fantastisch iets is, maar het is veel moeilijker om toe te geven dat het soms ook wel eens niet altijd leuk is, of dat nu gaat om een kind, een baan, je relatie, etc.
Als ik jou was zou ik me niet te druk maken en erop vertrouwen dat het goed komt. Tis ook niet voor niets dat een zwangerschap 9 maanden duurt, zo lang heb je echt wel nodig om te wennen aan alles!
Dus wees niet te hard voor jezelf.
En over die roze wolk: zou ik niet te serieus nemen. Mensen hebben in het algemeen gewoon eerder de neiging om tegen een ander te vertellen hoe fantastisch iets is, maar het is veel moeilijker om toe te geven dat het soms ook wel eens niet altijd leuk is, of dat nu gaat om een kind, een baan, je relatie, etc.
dinsdag 6 maart 2012 om 13:29
quote:Tia.Dalma schreef op 06 maart 2012 @ 13:24:
[...]
ach whatever....
mensen kunnen zich toch bedenken?
Je zou pas eerlijk en onpartijdig zijn als je 'n bewust kindvrije die opeens toch 'n kind wil, adviseert het niet te doen. Maar het mag alleen maar één kant op gaan als het aan de kinderwensers ligt.
Nu kan ze zich gelukkig nog bedenken en maatregelen nemen, als ze 'n paar maanden wacht is het te laat. Lijkt me voor 'n twijfelaar/spijtoptant niet geheel onverstandig om die optie zeker mee te nemen in haar eindbeslissing.
[...]
ach whatever....
mensen kunnen zich toch bedenken?
Je zou pas eerlijk en onpartijdig zijn als je 'n bewust kindvrije die opeens toch 'n kind wil, adviseert het niet te doen. Maar het mag alleen maar één kant op gaan als het aan de kinderwensers ligt.
Nu kan ze zich gelukkig nog bedenken en maatregelen nemen, als ze 'n paar maanden wacht is het te laat. Lijkt me voor 'n twijfelaar/spijtoptant niet geheel onverstandig om die optie zeker mee te nemen in haar eindbeslissing.
dinsdag 6 maart 2012 om 13:31
ik kan me een beetje voorstellen hoe je je misschien voelt alleen had ik het bij mij 3de zwangerschap.
ik had een dochter en een zoon,helemaal happy maar toen zoon 3,5 was begon ik te denken over een derde kindje...man was daar duidelijk in...Nee.
Ik heb dat toen van me afgezet en ben me gaan bedenken dat het toch ook wel prettig was dat de 2 kinderen naar school gingen en ik dus meer tijd voor mezelf zou krijgen.
Maar 1 keer onveilige sex bracht daar verandering in en was in het begin er ook niet blij mee.
Hoopte bijna op een miskraam.
Maar dat gebeurde niet en zoon werd geboren.
En ondanks dat het een huilbaby was en een veschrikkelijk slechte slaper tot 3,5 jaar ben ik dolgelukkig met hem.
dus zou ik het weer doen...Absoluut,dan zonder huilbaby
hou ik net zo veel van hem als van die andere 2 ...echt wel.
Is het leven lastiger nu...nee vind ik niet,drukker dat wel.
dit is mijn verhaal hopenlijk heb je er iets aan
ik had een dochter en een zoon,helemaal happy maar toen zoon 3,5 was begon ik te denken over een derde kindje...man was daar duidelijk in...Nee.
Ik heb dat toen van me afgezet en ben me gaan bedenken dat het toch ook wel prettig was dat de 2 kinderen naar school gingen en ik dus meer tijd voor mezelf zou krijgen.
Maar 1 keer onveilige sex bracht daar verandering in en was in het begin er ook niet blij mee.
Hoopte bijna op een miskraam.
Maar dat gebeurde niet en zoon werd geboren.
En ondanks dat het een huilbaby was en een veschrikkelijk slechte slaper tot 3,5 jaar ben ik dolgelukkig met hem.
dus zou ik het weer doen...Absoluut,dan zonder huilbaby
hou ik net zo veel van hem als van die andere 2 ...echt wel.
Is het leven lastiger nu...nee vind ik niet,drukker dat wel.
dit is mijn verhaal hopenlijk heb je er iets aan
dinsdag 6 maart 2012 om 13:31
mijn vrouw heeft ondanks dat het een bewust keuze was 2 verschrikkelijke zwangerschappen gehad geen moment genoten.1e zwangerschap geen gekke dingen 2e zwangerschap heel veel ziekenhuis en echo;s omdat er steeds hardslag wegviel.e.d. Uiteindelijk 2 weken te vroeg gehaad (bleek navelstreng rond der nek te hebben
Bijde kids zijn nu 7-4 (en enige wat de jongste overgehouden heeft aan die gekke zwangerschap, is een bril) Voor de rest zijn ze bijde kern gezond. en slim genoeg
en moet eerlijk zeggen als vader en ook moeder vonden we het erna vele malen leuker, en genieten nog steeds elke dag.
dat er toevallig in je omgeving wat kinderen met een kleine of grotere afwijking geboren zijn is heftig en niet leuk maar gelukkkig worden de meeste kindejs nog normaal en gezond geboren.
ik wens je een rustige goede zwangerschap toe en heel veel fun erna
En ja je leven veranderd (maar vind het zelf alleen maar leuker en beter geowrden )
Bijde kids zijn nu 7-4 (en enige wat de jongste overgehouden heeft aan die gekke zwangerschap, is een bril) Voor de rest zijn ze bijde kern gezond. en slim genoeg
en moet eerlijk zeggen als vader en ook moeder vonden we het erna vele malen leuker, en genieten nog steeds elke dag.
dat er toevallig in je omgeving wat kinderen met een kleine of grotere afwijking geboren zijn is heftig en niet leuk maar gelukkkig worden de meeste kindejs nog normaal en gezond geboren.
ik wens je een rustige goede zwangerschap toe en heel veel fun erna
En ja je leven veranderd (maar vind het zelf alleen maar leuker en beter geowrden )
dinsdag 6 maart 2012 om 13:32
ben nu een boek aan het lezen over acceptatie,aanvaarding en vetrouwen hebben in het omniversum...doe mijn best.
hoop zo dat op een geven moment de knop omgaat.
alle vrolijke babysites op internet helpen ook niet om me normaler te voelen.. klinkt mischien hele erg gek maar, als ik half zoveel van mijn kindje zou gaan houden als ik nu van onze lieve kattenmeid doe zou ik al blij zijn
hoop zo dat op een geven moment de knop omgaat.
alle vrolijke babysites op internet helpen ook niet om me normaler te voelen.. klinkt mischien hele erg gek maar, als ik half zoveel van mijn kindje zou gaan houden als ik nu van onze lieve kattenmeid doe zou ik al blij zijn
dinsdag 6 maart 2012 om 13:35
quote:kindness schreef op 06 maart 2012 @ 13:17:
dank je wel voor de reacties... de grootste angst is denk ik dat het leven vanaf nu een grote toestand gaat worden... heb ook niet de beste voorbeelden in de direkte omgeving. Kind van mijn zus autisme, broer zijn huwelijk onder druk met twee moeilijke kinderen, vrienden een kindje met hazelip. Als ik zou weten dat het een gezond kindje is zou ik mischien al rustiger zijn
Zou zo graag blij willen zijn, maar het gaat echt niet.
Abortus zie ik niet als de oplossing, zou ook laf zijn heb het zelf veroorzaakt.
Over de bevalling durf ik al helmaal niet te denken, en de missleijkheid is al een paar dagen behoorlijk aanwezig.
Vergeet niet dat bovenstaande situaties ( 'moeilijke kinderen'), uitzonderingen op de regel zijn. In 95 procent van de gevallen is er sprake van een kerngezond kind.
En die misselijkheid: dat gaat over, echt waar. Vertrouw er op dat het goed komt.
Verder ken ik geen vrouw die níet tegen de bevalling op zag, maar ook geen vrouw bij wie het níet gelukt is. Het is nu nog veel te vroeg om erover na te denken, maar als de angst blijft: praat met je verloskundige, en vergeet niet dat we hier in Nederland goede voorzieningen en pijnbestrijding hebben. Wellicht stelt je dat gerust.
dank je wel voor de reacties... de grootste angst is denk ik dat het leven vanaf nu een grote toestand gaat worden... heb ook niet de beste voorbeelden in de direkte omgeving. Kind van mijn zus autisme, broer zijn huwelijk onder druk met twee moeilijke kinderen, vrienden een kindje met hazelip. Als ik zou weten dat het een gezond kindje is zou ik mischien al rustiger zijn
Zou zo graag blij willen zijn, maar het gaat echt niet.
Abortus zie ik niet als de oplossing, zou ook laf zijn heb het zelf veroorzaakt.
Over de bevalling durf ik al helmaal niet te denken, en de missleijkheid is al een paar dagen behoorlijk aanwezig.
Vergeet niet dat bovenstaande situaties ( 'moeilijke kinderen'), uitzonderingen op de regel zijn. In 95 procent van de gevallen is er sprake van een kerngezond kind.
En die misselijkheid: dat gaat over, echt waar. Vertrouw er op dat het goed komt.
Verder ken ik geen vrouw die níet tegen de bevalling op zag, maar ook geen vrouw bij wie het níet gelukt is. Het is nu nog veel te vroeg om erover na te denken, maar als de angst blijft: praat met je verloskundige, en vergeet niet dat we hier in Nederland goede voorzieningen en pijnbestrijding hebben. Wellicht stelt je dat gerust.
dinsdag 6 maart 2012 om 13:35
Ik ben niet zo voor abortus. Toch geen ik Nien in dit geval geen ongelijk.
TO heeft nog steeds de keuze. En dat is wel een keuze uit realiteit en dat je die realiteit beter kunt accepteren. (welke keuze dan ook)
En als je dan voor het kindje kiest, stop dan met deze gedachten patroon. Het is niet gezond. Niet voor jezelf, niet voor het kind en niet voor je relatie. Een beetje angst en twijfel is normaal. Wat je in je OP omschrijft klinkt alsof het zeer ongewenst is.
TO heeft nog steeds de keuze. En dat is wel een keuze uit realiteit en dat je die realiteit beter kunt accepteren. (welke keuze dan ook)
En als je dan voor het kindje kiest, stop dan met deze gedachten patroon. Het is niet gezond. Niet voor jezelf, niet voor het kind en niet voor je relatie. Een beetje angst en twijfel is normaal. Wat je in je OP omschrijft klinkt alsof het zeer ongewenst is.
dinsdag 6 maart 2012 om 13:36
quote:helene31 schreef op 06 maart 2012 @ 13:30:
Ik zie tien keer liever zwangeren (of mensen met een kinderwens) met een gezonde dosis realiteit dan mensen die kirren dat alles zo geweldig en fantastisch is.
Volledig mee eens!
Daardoor krijg je dus van dit soort sitiaties, dat iemand denkt dat het niet normaal is als je je niet permanent 100 procent gelukkig voelt.
Ik zie tien keer liever zwangeren (of mensen met een kinderwens) met een gezonde dosis realiteit dan mensen die kirren dat alles zo geweldig en fantastisch is.
Volledig mee eens!
Daardoor krijg je dus van dit soort sitiaties, dat iemand denkt dat het niet normaal is als je je niet permanent 100 procent gelukkig voelt.
dinsdag 6 maart 2012 om 13:37
quote:elninjoo schreef op 06 maart 2012 @ 13:29:
[...]
mensen kunnen zich toch bedenken?
Je zou pas eerlijk en onpartijdig zijn als je 'n bewust kindvrije die opeens toch 'n kind wil, adviseert het niet te doen.
Dat heb je me dan niet zien doen klaarblijkelijk, maar (in meer algemene zin) adviseer ik dat óók vaak hoor. Verschil is dat ik kijk naar het verhaal van de TO. En daarbij mag je ook in consideratie nemen dat ik in deze wél eigen ervaring meebreng. Ook ik heb eerst niet geweten of ik kinderen wilde, heb er goed samen met Dalman over nagedacht of we een kind in deze wereld wilden brengen, en bewust gekozen voor 'ja', en toen het zover was had ik ook mijn twijfels, angsten, vragen en onzekerheden.
quote:Maar het mag alleen maar één kant op gaan als het aan de kinderwensers ligt. Waar maak jij dat uit op? TO is toch geen bewust kindvrije zoals jij? En wat een denigrerende opmerking over mensen die wel kinderen willen. Op Babybrabbel geef ik je gelijk qua populatie, maar hier loopt echt veel meer aan redelijkheid rond, zeg!quote:Nu kan ze zich gelukkig nog bedenken en maatregelen nemen, als ze 'n paar maanden wacht is het te laat. Lijkt me voor 'n twijfelaar/spijtoptant niet geheel onverstandig om die optie zeker mee te nemen in haar eindbeslissing.Ze kan zich inderdaad bedenken Nien, maar als je haar verhaal leest en niet alleen de OP, dan weet je méér. Jij leest naar mijn mening drie woorden en zet gelijk je eigen langspeelplaat weer op, dát steekt me telkens weer in deze.
[...]
mensen kunnen zich toch bedenken?
Je zou pas eerlijk en onpartijdig zijn als je 'n bewust kindvrije die opeens toch 'n kind wil, adviseert het niet te doen.
Dat heb je me dan niet zien doen klaarblijkelijk, maar (in meer algemene zin) adviseer ik dat óók vaak hoor. Verschil is dat ik kijk naar het verhaal van de TO. En daarbij mag je ook in consideratie nemen dat ik in deze wél eigen ervaring meebreng. Ook ik heb eerst niet geweten of ik kinderen wilde, heb er goed samen met Dalman over nagedacht of we een kind in deze wereld wilden brengen, en bewust gekozen voor 'ja', en toen het zover was had ik ook mijn twijfels, angsten, vragen en onzekerheden.
quote:Maar het mag alleen maar één kant op gaan als het aan de kinderwensers ligt. Waar maak jij dat uit op? TO is toch geen bewust kindvrije zoals jij? En wat een denigrerende opmerking over mensen die wel kinderen willen. Op Babybrabbel geef ik je gelijk qua populatie, maar hier loopt echt veel meer aan redelijkheid rond, zeg!quote:Nu kan ze zich gelukkig nog bedenken en maatregelen nemen, als ze 'n paar maanden wacht is het te laat. Lijkt me voor 'n twijfelaar/spijtoptant niet geheel onverstandig om die optie zeker mee te nemen in haar eindbeslissing.Ze kan zich inderdaad bedenken Nien, maar als je haar verhaal leest en niet alleen de OP, dan weet je méér. Jij leest naar mijn mening drie woorden en zet gelijk je eigen langspeelplaat weer op, dát steekt me telkens weer in deze.
dinsdag 6 maart 2012 om 13:40
Je weet iig zeker dat je het kindje wil houden.
Gun jezelf dan nu even de rust om er niet mee bezig te zijn behalve niet drinken, roken e.d. vitamines/foliumzuur nemen. Maar dat is logisch.
Plan 1 dag rond de zes weken om alvast een afspraak bij een verloskundige te maken en laat het daar even bij.
Je hoeft toch niet blij te zijn nog.
1 op de tien zwangerschappen eindigt idd in een miskraam.
Ik was echt niet blij tot week dertien.
Eerst daar maar eens komen dan dingen gaan regelen.
Dit is mijn tweede en pas na 25 weken begon ik het echt leuk te vinden. Lag puur aan de hormonen.
Gun jezelf dan nu even de rust om er niet mee bezig te zijn behalve niet drinken, roken e.d. vitamines/foliumzuur nemen. Maar dat is logisch.
Plan 1 dag rond de zes weken om alvast een afspraak bij een verloskundige te maken en laat het daar even bij.
Je hoeft toch niet blij te zijn nog.
1 op de tien zwangerschappen eindigt idd in een miskraam.
Ik was echt niet blij tot week dertien.
Eerst daar maar eens komen dan dingen gaan regelen.
Dit is mijn tweede en pas na 25 weken begon ik het echt leuk te vinden. Lag puur aan de hormonen.
dinsdag 6 maart 2012 om 13:42
ik weet niet of zeer ongewenst de juiste omschrijving is, voel me gewoon super ellendig en verdreitig en helemaal niet blij. heb denk ik vooral behoefte om te horen dat het meer mensen zo kan gaan. Ik ben geen abortus tegenstander denk dat iedreen die beslissing zelf moet nemen, maar weet uit mijn omgeving ook dat je een abortus en de psychische gevolgen niet moet onderschatten. Het is gewoon enrom stom gweest te denken dat ik wel blij zou zijn ( zoals je overal leest en hoort) als het zover zou zijn. zou de tijd terug willen draaien maar ja achertaf ...
dinsdag 6 maart 2012 om 13:46
quote:kindness schreef op 06 maart 2012 @ 13:42:
ik weet niet of zeer ongewenst de juiste omschrijving is, voel me gewoon super ellendig en verdreitig en helemaal niet blij. heb denk ik vooral behoefte om te horen dat het meer mensen zo kan gaan. Ik ben geen abortus tegenstander denk dat iedreen die beslissing zelf moet nemen, maar weet uit mijn omgeving ook dat je een abortus en de psychische gevolgen niet moet onderschatten. Het is gewoon enrom stom gweest te denken dat ik wel blij zou zijn ( zoals je overal leest en hoort) als het zover zou zijn. zou de tijd terug willen draaien maar ja achertaf ...De gevolgen van 'n kind houden zijn vele malen groter, dat blijft de verdere rest van je leven bepalen.
ik weet niet of zeer ongewenst de juiste omschrijving is, voel me gewoon super ellendig en verdreitig en helemaal niet blij. heb denk ik vooral behoefte om te horen dat het meer mensen zo kan gaan. Ik ben geen abortus tegenstander denk dat iedreen die beslissing zelf moet nemen, maar weet uit mijn omgeving ook dat je een abortus en de psychische gevolgen niet moet onderschatten. Het is gewoon enrom stom gweest te denken dat ik wel blij zou zijn ( zoals je overal leest en hoort) als het zover zou zijn. zou de tijd terug willen draaien maar ja achertaf ...De gevolgen van 'n kind houden zijn vele malen groter, dat blijft de verdere rest van je leven bepalen.
dinsdag 6 maart 2012 om 13:47
quote:kindness schreef op 06 maart 2012 @ 13:32:
ben nu een boek aan het lezen over acceptatie,aanvaarding en vetrouwen hebben in het omniversum...doe mijn best.
Kindness, heb je buiten dit gebeuren om daar sowieso moeite mee? Speelt er méér bij je? Ik ben geen psycholoog, hooguit van de koude grond, maar realiseer je dat zowel stressvolle situaties als ook gewoon chemisch die zwangerschapshormonen dit soort onbehaaglijke gevoelens die je mogelijk al hebt, heel sterk kunnen uitvergroten.
quote:hoop zo dat op een geven moment de knop omgaat. Hoop ik ook voor je. Je kunt het een handje helpen door het niet op te kroppen maar (zoals je nu hier doet) in je leven je hand uit te steken om hulp. Hoe reageert je partner? Kun je je gevoel kwijt bij een familielid, een vriendin? Ook een verloskundige kan je hier echt mee helpen, mocht je besluiten dat het niet zozeer een kwestie is van de zwangerschap afbreken als wel dealen met je angst en andere gevoelens.quote:alle vrolijke babysites op internet helpen ook niet om me normaler te voelen.. Oh schei uit, die babybrabbel onzin en zo?? Of al die gesponsorde sites? Echt, wat een k..-concept is dat roze wolk gedoe toch!! Tegelijkertijd en nogmaals: in 95% van de gevallen gaat het gewoon GOED, is het kind gezond, de ouders blij, en is minstens driekwart van de tijd het ook erg leuk om met je kind op te trekken en het groter te zien groeien.
Het is dat ik gesteld ben op mijn anonimiteit maar ik zou je zo uitnodigen om in een gewoon, nuchter, normaal gezin als het onze een dag te komen kijken hoe het is om een kind te hebben (en een tweede onderweg, trouwens)
quote:klinkt mischien hele erg gek maar, als ik half zoveel van mijn kindje zou gaan houden als ik nu van onze lieve kattenmeid doe zou ik al blij zijn
Ook ik dacht: hoe moet dat nou dan, ik heb eindelijk stabiliteit in mijn leven, een man waar ik echt op kan vertrouwen, liefde die ineens wél onvoorwaardelijk blijkt, en straks komt er iemand bij. Zijn we dan nog wel dat team samen??
Timanni is inmiddels ruim twee, en hoewel Dalman en ik ook weten hoe het praktisch makkelijk was toen hij er nog niet was, is onze band nog weer sterker geworden, gegroeid, en zijn we nog steeds ook echt partners ipv alleen pa en moe. En Timanni zouden we niet meer weg kunnen en willen wegwensen.
Noem dát dan maar een roze wolk als je wilt. Maar daar bouw je echt zelf samen kei- en keihard aan, die komt niet met een positieve test...
ben nu een boek aan het lezen over acceptatie,aanvaarding en vetrouwen hebben in het omniversum...doe mijn best.
Kindness, heb je buiten dit gebeuren om daar sowieso moeite mee? Speelt er méér bij je? Ik ben geen psycholoog, hooguit van de koude grond, maar realiseer je dat zowel stressvolle situaties als ook gewoon chemisch die zwangerschapshormonen dit soort onbehaaglijke gevoelens die je mogelijk al hebt, heel sterk kunnen uitvergroten.
quote:hoop zo dat op een geven moment de knop omgaat. Hoop ik ook voor je. Je kunt het een handje helpen door het niet op te kroppen maar (zoals je nu hier doet) in je leven je hand uit te steken om hulp. Hoe reageert je partner? Kun je je gevoel kwijt bij een familielid, een vriendin? Ook een verloskundige kan je hier echt mee helpen, mocht je besluiten dat het niet zozeer een kwestie is van de zwangerschap afbreken als wel dealen met je angst en andere gevoelens.quote:alle vrolijke babysites op internet helpen ook niet om me normaler te voelen.. Oh schei uit, die babybrabbel onzin en zo?? Of al die gesponsorde sites? Echt, wat een k..-concept is dat roze wolk gedoe toch!! Tegelijkertijd en nogmaals: in 95% van de gevallen gaat het gewoon GOED, is het kind gezond, de ouders blij, en is minstens driekwart van de tijd het ook erg leuk om met je kind op te trekken en het groter te zien groeien.
Het is dat ik gesteld ben op mijn anonimiteit maar ik zou je zo uitnodigen om in een gewoon, nuchter, normaal gezin als het onze een dag te komen kijken hoe het is om een kind te hebben (en een tweede onderweg, trouwens)
quote:klinkt mischien hele erg gek maar, als ik half zoveel van mijn kindje zou gaan houden als ik nu van onze lieve kattenmeid doe zou ik al blij zijn
Ook ik dacht: hoe moet dat nou dan, ik heb eindelijk stabiliteit in mijn leven, een man waar ik echt op kan vertrouwen, liefde die ineens wél onvoorwaardelijk blijkt, en straks komt er iemand bij. Zijn we dan nog wel dat team samen??
Timanni is inmiddels ruim twee, en hoewel Dalman en ik ook weten hoe het praktisch makkelijk was toen hij er nog niet was, is onze band nog weer sterker geworden, gegroeid, en zijn we nog steeds ook echt partners ipv alleen pa en moe. En Timanni zouden we niet meer weg kunnen en willen wegwensen.
Noem dát dan maar een roze wolk als je wilt. Maar daar bouw je echt zelf samen kei- en keihard aan, die komt niet met een positieve test...
dinsdag 6 maart 2012 om 13:50
quote:kindness schreef op 06 maart 2012 @ 12:55:
Weet dat er heel veel mensen heel blij zouden zijn met een zwangerschap en bij hun lukt het niet en ik hoop stiekem dat het misgaat...
Dus... voel je je schuldig? Ik vind dit altijd zo'n bizarre redenering.
Dan kun je je ook wel schuldig voelen over het feit dat je een dak boven je hoofd hebt, want heel veel mensen zouden dat wel willen maar het lukt hen niet. Of dat je een relatie hebt, want heel veel mensen zouden dat wel willen maar het lukt hen niet. Of dat je een bepaalde opleiding hebt afgerond, want heel veel mensen zouden dat wel willen maar het lukt hen niet. Enzovoort, enzovoort...
Als je ontslag wil nemen bij je werk, voel je je toch ook niet schuldig omdat je weet dat heel veel andere mensen dolgraag jouw baan zouden willen hebben, maar het lukt hen niet?
Weet dat er heel veel mensen heel blij zouden zijn met een zwangerschap en bij hun lukt het niet en ik hoop stiekem dat het misgaat...
Dus... voel je je schuldig? Ik vind dit altijd zo'n bizarre redenering.
Dan kun je je ook wel schuldig voelen over het feit dat je een dak boven je hoofd hebt, want heel veel mensen zouden dat wel willen maar het lukt hen niet. Of dat je een relatie hebt, want heel veel mensen zouden dat wel willen maar het lukt hen niet. Of dat je een bepaalde opleiding hebt afgerond, want heel veel mensen zouden dat wel willen maar het lukt hen niet. Enzovoort, enzovoort...
Als je ontslag wil nemen bij je werk, voel je je toch ook niet schuldig omdat je weet dat heel veel andere mensen dolgraag jouw baan zouden willen hebben, maar het lukt hen niet?
dinsdag 6 maart 2012 om 13:50
Maar besef wel dat je natuurlijk best af en toe mag balen, maar dat het besluiten dit kindje te laten komen heel erg bewust is. Dus dat je allerlei andere gevoelens van balen, tekortkomen, jezelf moeten opofferen etc etc beter kunt laten varen.
Een kind kiest er niet voor om geboren te worden.
Als jij het kindje laat komen, dan is dat volledig je eigen keus.
Ik ben voor een kind laten komen, begrijp me goed. Alleen zie ik te vaak om me heen een soort van 'slachtoffer' houding van vrouwen met kinderen.
Een kind kiest er niet voor om geboren te worden.
Als jij het kindje laat komen, dan is dat volledig je eigen keus.
Ik ben voor een kind laten komen, begrijp me goed. Alleen zie ik te vaak om me heen een soort van 'slachtoffer' houding van vrouwen met kinderen.
dinsdag 6 maart 2012 om 13:51
Het is niet zo gek dat je dacht dat je blij zou zijn.
Bij het woord zwanger zie je altijd alleen maar jubelende mensen,
Ik had ook niet verwacht dat het deze keer zo lang zou duren voordat ik het leuk zou vinden. Bij de eerste vond ik het geweldig vanaf dag 1 en dat was niet eens gepland. Deze wel.
Dit kwam mij dus echt rouw op mn dak vallen..
Daardoor voel je je weer schuldig, want je zou het toch leuk moeten vinden?...en dan kom je in een kringetje.
Laat het maar even los.
Het is lichamelijk en emotioneel onwijs heftig en je moet helemaal niks.
En geloof me, je gaat zoveel meer van jouw kind houden dan van je kat.
Ik zei altijd dat dat mn kindjes waren maar ik zou ze met liefde onder een vrachtwagen gooien als ik moest kiezen tussen hun en mijn zoontje.
Soms komt het meteen.
Soms moet het groeien.
Bij het woord zwanger zie je altijd alleen maar jubelende mensen,
Ik had ook niet verwacht dat het deze keer zo lang zou duren voordat ik het leuk zou vinden. Bij de eerste vond ik het geweldig vanaf dag 1 en dat was niet eens gepland. Deze wel.
Dit kwam mij dus echt rouw op mn dak vallen..
Daardoor voel je je weer schuldig, want je zou het toch leuk moeten vinden?...en dan kom je in een kringetje.
Laat het maar even los.
Het is lichamelijk en emotioneel onwijs heftig en je moet helemaal niks.
En geloof me, je gaat zoveel meer van jouw kind houden dan van je kat.
Ik zei altijd dat dat mn kindjes waren maar ik zou ze met liefde onder een vrachtwagen gooien als ik moest kiezen tussen hun en mijn zoontje.
Soms komt het meteen.
Soms moet het groeien.
dinsdag 6 maart 2012 om 13:52
Voor mij deels herkenbaar.
Bij de eerste helemaal zeker dat ik een kindje wilde en man ook. Toen ik zwanger was (meteen raak...), manlief door dolle heen en ik opeens lichtelijk in paniek en niet door dolle heen, terwijl ik dat wel van mezelf had verwacht. In plaats daarvan nachtenlang piekeren hoe alles straks nou moest etc. Bij 12 weken zwangerschap als bij donderslag deze gevoelens helemaal kwijt en op een grote roze wolk, die nu nog steeds duurt terwijl mijn dochter alweer 3.5 jaar is.
Bij mijn tweede kindje precies hetzelfde. Helemaal klaar voor de tweede maar toen ik zwanger was weer ongelukkig en bang, tot de 12 weken
Bij jou lees ik wel ook nog wat anders, namelijk jarenlang twijfelen en eigenlijk (nog?) niet achter je keuze staan, en verwachten dat dat weg gaat door zwanger te worden, terwijl mijn ervaring is dat een zwangerschap, bevalling en het moederschap je juist jezelf doet tegenkomen....
Bij de eerste helemaal zeker dat ik een kindje wilde en man ook. Toen ik zwanger was (meteen raak...), manlief door dolle heen en ik opeens lichtelijk in paniek en niet door dolle heen, terwijl ik dat wel van mezelf had verwacht. In plaats daarvan nachtenlang piekeren hoe alles straks nou moest etc. Bij 12 weken zwangerschap als bij donderslag deze gevoelens helemaal kwijt en op een grote roze wolk, die nu nog steeds duurt terwijl mijn dochter alweer 3.5 jaar is.
Bij mijn tweede kindje precies hetzelfde. Helemaal klaar voor de tweede maar toen ik zwanger was weer ongelukkig en bang, tot de 12 weken
Bij jou lees ik wel ook nog wat anders, namelijk jarenlang twijfelen en eigenlijk (nog?) niet achter je keuze staan, en verwachten dat dat weg gaat door zwanger te worden, terwijl mijn ervaring is dat een zwangerschap, bevalling en het moederschap je juist jezelf doet tegenkomen....
dinsdag 6 maart 2012 om 13:55
quote:cheerlesscard schreef op 06 maart 2012 @ 13:51:
Het is niet zo gek dat je dacht dat je blij zou zijn.
Bij het woord zwanger zie je altijd alleen maar jubelende mensen,
Ik had ook niet verwacht dat het deze keer zo lang zou duren voordat ik het leuk zou vinden. Bij de eerste vond ik het geweldig vanaf dag 1 en dat was niet eens gepland. Deze wel.
Dit kwam mij dus echt rouw op mn dak vallen..
Daardoor voel je je weer schuldig, want je zou het toch leuk moeten vinden?...en dan kom je in een kringetje.
Laat het maar even los.
Het is lichamelijk en emotioneel onwijs heftig en je moet helemaal niks.
En geloof me, je gaat zoveel meer van jouw kind houden dan van je kat.
Ik zei altijd dat dat mn kindjes waren maar ik zou ze met liefde onder een vrachtwagen gooien als ik moest kiezen tussen hun en mijn zoontje.
Soms komt het meteen.
Soms moet het groeien.dank je wel
Het is niet zo gek dat je dacht dat je blij zou zijn.
Bij het woord zwanger zie je altijd alleen maar jubelende mensen,
Ik had ook niet verwacht dat het deze keer zo lang zou duren voordat ik het leuk zou vinden. Bij de eerste vond ik het geweldig vanaf dag 1 en dat was niet eens gepland. Deze wel.
Dit kwam mij dus echt rouw op mn dak vallen..
Daardoor voel je je weer schuldig, want je zou het toch leuk moeten vinden?...en dan kom je in een kringetje.
Laat het maar even los.
Het is lichamelijk en emotioneel onwijs heftig en je moet helemaal niks.
En geloof me, je gaat zoveel meer van jouw kind houden dan van je kat.
Ik zei altijd dat dat mn kindjes waren maar ik zou ze met liefde onder een vrachtwagen gooien als ik moest kiezen tussen hun en mijn zoontje.
Soms komt het meteen.
Soms moet het groeien.dank je wel
