Zwanger
alle pijlers
gynaecoloog bellen of afspraak morgen afwachten?
dinsdag 31 januari 2012 om 08:48
Dit kan een ietwat onsmakelijk topic zijn op de vroege ochtend maar ik wil toch even een advies/luisterend oor.
Ik ben 25 weken zwanger van een tweeeiige tweeling. Mijn eerste zwangerschap. Alles is als een zonnetje gegaan tot vorige week. Vorige week was ik 'ziek'... Heb de hele week diarree gehad. Zoals wel meer mensen op het moment. Maar sinds vorige week verlies ik ook veel vocht. Geen afscheiding maar echt, helder vocht elke keer met hele golfjes. Ik durfde te zeggen dat het geen urine is omdat het helder is en niet ruikt. Ofja...niet naar urine. Sinds 2 dageb heb ik ook onwijs kramp. Als ik niet beter zou weten zou ik ongesteld moeten worden...
En nu vanochtend is het vocht wat ik verlies opeens roze.
Ik heb morgen een controle afspraak bij de gyn... Maar maak me toch een beetje ongerust. Als ik gewoon een verloskundige zou hebben zou ik waarschijnlijk al gebeld hebben. Maar nu is de drempel heel hoog; moet ik het zkh bellen? En wie dan? Of gewoon mijn afspraak morgen maar even afwachten?
Ik ben 25 weken zwanger van een tweeeiige tweeling. Mijn eerste zwangerschap. Alles is als een zonnetje gegaan tot vorige week. Vorige week was ik 'ziek'... Heb de hele week diarree gehad. Zoals wel meer mensen op het moment. Maar sinds vorige week verlies ik ook veel vocht. Geen afscheiding maar echt, helder vocht elke keer met hele golfjes. Ik durfde te zeggen dat het geen urine is omdat het helder is en niet ruikt. Ofja...niet naar urine. Sinds 2 dageb heb ik ook onwijs kramp. Als ik niet beter zou weten zou ik ongesteld moeten worden...
En nu vanochtend is het vocht wat ik verlies opeens roze.
Ik heb morgen een controle afspraak bij de gyn... Maar maak me toch een beetje ongerust. Als ik gewoon een verloskundige zou hebben zou ik waarschijnlijk al gebeld hebben. Maar nu is de drempel heel hoog; moet ik het zkh bellen? En wie dan? Of gewoon mijn afspraak morgen maar even afwachten?
donderdag 2 februari 2012 om 19:14
wist ik eigenlijk ook niet, dat er van een tweeling al 1 kindje geboren kan worden en de ander nog blijft zitten. Dan kan het dus zo zijn dat je tweelingzus/ -broer 10 weken jonger/ouder is dan jij. Dat is wel apart. Het is in ieder geval te hopen voor TO dat haar 2e kindje nog zo lang blijft zitten. Of is dat sowieso niet mogelijk?
donderdag 2 februari 2012 om 19:29
Ook ik heb al vrij snel na de openng van dit topic hier gelezen en steeds teruggekeerd omdat het verhaal van TO me niet losliet.
Ik kan er vanalles van vinden en waarschijnlijk vindt TO er zelf ook vanalles van maar het feit blijft dat Lola is geboren en buikbaby nog even in de buik blijft....
Laten we gewoon met z'n allen duimen dat Lola een sterk meiske is, dat haar broertje nog lekker even in de buik blijft en dat TO zich goed door de hele situatie heenslaat.
Haar blog inmiddels gevonden en wacht met smart op het vervolg want TO schrijft bijzonder leuk!
Oh ja, TO mocht je hier lezen: van harte gefeliciteerd met je dochtertje en veel sterkte de komende tijd!
Ik kan er vanalles van vinden en waarschijnlijk vindt TO er zelf ook vanalles van maar het feit blijft dat Lola is geboren en buikbaby nog even in de buik blijft....
Laten we gewoon met z'n allen duimen dat Lola een sterk meiske is, dat haar broertje nog lekker even in de buik blijft en dat TO zich goed door de hele situatie heenslaat.
Haar blog inmiddels gevonden en wacht met smart op het vervolg want TO schrijft bijzonder leuk!
Oh ja, TO mocht je hier lezen: van harte gefeliciteerd met je dochtertje en veel sterkte de komende tijd!
donderdag 2 februari 2012 om 19:32
Tja... is naief/dom/leek zijn een schande?
Snap er ook geen hout van waarom TO niet eerder aan de bel heeft getrokken.. Alleen ik heb wat medische kennis. Maar men moet hier niet net doen alsof TO met voorbedachte rade heeft gehandeld. Het is al triest en zorgelijk genoeg dat het zo gelopen is.
Laten we hopen dat het goedkomt met Lola en de andere kleine. Lijkt me veel gepaster dan dit gebakkelei waar werkelijk waar niemand wat aan heeft.
Snap er ook geen hout van waarom TO niet eerder aan de bel heeft getrokken.. Alleen ik heb wat medische kennis. Maar men moet hier niet net doen alsof TO met voorbedachte rade heeft gehandeld. Het is al triest en zorgelijk genoeg dat het zo gelopen is.
Laten we hopen dat het goedkomt met Lola en de andere kleine. Lijkt me veel gepaster dan dit gebakkelei waar werkelijk waar niemand wat aan heeft.
donderdag 2 februari 2012 om 19:37
Lieve TO, gefeliciteerd met de geboorte van je dochtertje en veel sterkte met alles wat nog komen gaat de komende weken. Hopelijk is het een sterk meisje dat iedereen versteld zal doen staan! En duimen-duimen-duimen dat het andere kindje nog een poosje binnenboord blijft tot zijn/haar lijfje wat meer klaar is om ook geboren te worden.
- - - -
Al die veroordelingen hier, brrrr. Denken jullie nou echt dat TO zichzelf niet voor de kop slaat dat ze het niet een week eerder al herkend heeft?!?! TO was ziek vorige week. Daarnaast lees je in elk zwangerschapsboek dat je meer afscheiding hebt tijdens de zwangerschap, behoorlijk veel meer. Haar lichaam heeft geen voor haar duidelijke alarmsignalen gegeven totdat de combi roze vochtverlies plus krampen er was, toen is er bij haar een lampje gaan branden en heeft ze hier haar vraag gedropt. Zo op een rijtje was het voor ons helemaal helder (en voor sommigen reden tot nare reacties) maar tot op dat moment in haar lichaam niet, anders had ze wel eerder ingegrepen. Natuurlijk, ze had ook direct naar het ziekenhuis kunnen gaan ipv op een forum te vragen, maar het is de vraag of die paar uur nog veel verschil hadden gemaakt. De symptomen in de dagen ervoor zijn nu, achteraf, heel goed verklaarbaar maar op het moment zelf waren ze voor TO niet herkenbaar genoeg. Buikkramp is niet zo gek als je net buikgriep hebt gehad en veel afscheiding kan bij zwangerschap horen. De alarmbellen gingen pas af toen de 'afscheiding' roze was geworden. Misschien zit TO zelf wel met een enorm rotgevoel omdat haar lichaam haar gigantisch in de steek heeft gelaten en geen duidelijke alarmsignalen heeft gegeven (want nogmaals: zo achteraf is duidelijk dat er iets heel erg mis was maar gedurende die dagen voelde dat voor haar kennelijk niet zo dus is haar lichaam niet duidelijk genoeg geweest!). Het is zo makkelijk om van een afstandje te oordelen en te roepen dat je het anders zou doen. Wat wil je daar nou mee bereiken? TO een schuldgevoel aanpraten? Jezelf beter voelen? Bah wat zijn er toch nare mensen.
- - - -
Al die veroordelingen hier, brrrr. Denken jullie nou echt dat TO zichzelf niet voor de kop slaat dat ze het niet een week eerder al herkend heeft?!?! TO was ziek vorige week. Daarnaast lees je in elk zwangerschapsboek dat je meer afscheiding hebt tijdens de zwangerschap, behoorlijk veel meer. Haar lichaam heeft geen voor haar duidelijke alarmsignalen gegeven totdat de combi roze vochtverlies plus krampen er was, toen is er bij haar een lampje gaan branden en heeft ze hier haar vraag gedropt. Zo op een rijtje was het voor ons helemaal helder (en voor sommigen reden tot nare reacties) maar tot op dat moment in haar lichaam niet, anders had ze wel eerder ingegrepen. Natuurlijk, ze had ook direct naar het ziekenhuis kunnen gaan ipv op een forum te vragen, maar het is de vraag of die paar uur nog veel verschil hadden gemaakt. De symptomen in de dagen ervoor zijn nu, achteraf, heel goed verklaarbaar maar op het moment zelf waren ze voor TO niet herkenbaar genoeg. Buikkramp is niet zo gek als je net buikgriep hebt gehad en veel afscheiding kan bij zwangerschap horen. De alarmbellen gingen pas af toen de 'afscheiding' roze was geworden. Misschien zit TO zelf wel met een enorm rotgevoel omdat haar lichaam haar gigantisch in de steek heeft gelaten en geen duidelijke alarmsignalen heeft gegeven (want nogmaals: zo achteraf is duidelijk dat er iets heel erg mis was maar gedurende die dagen voelde dat voor haar kennelijk niet zo dus is haar lichaam niet duidelijk genoeg geweest!). Het is zo makkelijk om van een afstandje te oordelen en te roepen dat je het anders zou doen. Wat wil je daar nou mee bereiken? TO een schuldgevoel aanpraten? Jezelf beter voelen? Bah wat zijn er toch nare mensen.
donderdag 2 februari 2012 om 20:04
quote:calvijn1 schreef op 02 februari 2012 @ 14:46:
[...]
Dat heb ik in mijn eerste post al gedaan.
Ik vind to een ontzettende stomme koe die onverantwoord met haar ongeboren kindjes in om gegaan.Is dat nou nodig? Je vind jezelf zeker heel wat, want bij jou gaat altijd alles goed zeker...? Fijn voor jou.
[...]
Dat heb ik in mijn eerste post al gedaan.
Ik vind to een ontzettende stomme koe die onverantwoord met haar ongeboren kindjes in om gegaan.Is dat nou nodig? Je vind jezelf zeker heel wat, want bij jou gaat altijd alles goed zeker...? Fijn voor jou.
donderdag 2 februari 2012 om 20:09
TO gefeliciteerd met jullie dochter! Ik hoop dat het allemaal goed met haar mag komen en dat jullie zoontje nog een hele poos in je buik mag blijven zitten. Sterkte in deze situatie...
Verder wil ik reageren op iedereen die vind dat TO een "domme koe" enz. is.
Ga pas oordelen over een situatie en het handelen van iemand als je zelf weet hoe het voelt, of als je er zelf in een zelfde soort situatie hebt gestaan!
Volgens sommigen van jullie ben ik net zo'n "domme koe". Ook ik was iemand die symptomen, die achteraf heel erg fout waren, niet duidelijk genoeg heb aangevoeld. Daarnaast liet ik me leiden door "ervaringsdeskundige" en 1 verloskundige die aangaf dat ik me niet te druk hoefde te maken, dat minder beweging erbij hoort, dat je je hele zwangerschap heel misselijk kan zijn, dat ik 1 van de zwangere was die "pech" had met vroeg vocht vasthouden, ik liet me gerust stellen terwijl mijn bloeddruk fors ging stijgen. Mijn ongerustheid zou erbij horen, heeft elke zwangere last van.
Toen ik de verloskundige trof die mij wel serieus nam was het te laat... Mijn eerste kindje is overleden na 32 weken zwangerschap. Het was een kerngezond jongentje. Mijn lichaam deed niet wat het hoorde te doen.
Natuurlijk weet ik niet hoe het was gegaan als hij wel rond die periode levend was geboren, misschien had hij er wel wat aan over gehouden. Dat is iets wat niemand mij met zekerheid kan vertellen.
Achteraf, en zeker na nog 3 relatief gezonde zwangerschappen kon/kan ik mijzelf wel voor mijn hoofd slaan. Ik had misschien beter gewoon naar het ziekenhuis kunnen gaan, de kans was dan volgens het ziekenhuis groot geweest dat het anders was verlopen. Ik had misschien nog meer moeten aandringen op vervolg onderzoek. Misschien had ik wel gewoon elke dag de verloskundige moeten bellen en werd ik dan wel serieus genomen.
Helaas heb ik dat alles niet gedaan... Ik ben dan misschien niet TO, maar woorden als "domme koe" en andere woorden in die strekking doen zelfs mij pijn. Misschien is het goed om na te denken voordat je wat op een forum gooit. Tenzij je er natuurlijk op uit bent om andere pijn te doen, dan zijn jullie op deze manier heel goed bezig.
Verder wil ik reageren op iedereen die vind dat TO een "domme koe" enz. is.
Ga pas oordelen over een situatie en het handelen van iemand als je zelf weet hoe het voelt, of als je er zelf in een zelfde soort situatie hebt gestaan!
Volgens sommigen van jullie ben ik net zo'n "domme koe". Ook ik was iemand die symptomen, die achteraf heel erg fout waren, niet duidelijk genoeg heb aangevoeld. Daarnaast liet ik me leiden door "ervaringsdeskundige" en 1 verloskundige die aangaf dat ik me niet te druk hoefde te maken, dat minder beweging erbij hoort, dat je je hele zwangerschap heel misselijk kan zijn, dat ik 1 van de zwangere was die "pech" had met vroeg vocht vasthouden, ik liet me gerust stellen terwijl mijn bloeddruk fors ging stijgen. Mijn ongerustheid zou erbij horen, heeft elke zwangere last van.
Toen ik de verloskundige trof die mij wel serieus nam was het te laat... Mijn eerste kindje is overleden na 32 weken zwangerschap. Het was een kerngezond jongentje. Mijn lichaam deed niet wat het hoorde te doen.
Natuurlijk weet ik niet hoe het was gegaan als hij wel rond die periode levend was geboren, misschien had hij er wel wat aan over gehouden. Dat is iets wat niemand mij met zekerheid kan vertellen.
Achteraf, en zeker na nog 3 relatief gezonde zwangerschappen kon/kan ik mijzelf wel voor mijn hoofd slaan. Ik had misschien beter gewoon naar het ziekenhuis kunnen gaan, de kans was dan volgens het ziekenhuis groot geweest dat het anders was verlopen. Ik had misschien nog meer moeten aandringen op vervolg onderzoek. Misschien had ik wel gewoon elke dag de verloskundige moeten bellen en werd ik dan wel serieus genomen.
Helaas heb ik dat alles niet gedaan... Ik ben dan misschien niet TO, maar woorden als "domme koe" en andere woorden in die strekking doen zelfs mij pijn. Misschien is het goed om na te denken voordat je wat op een forum gooit. Tenzij je er natuurlijk op uit bent om andere pijn te doen, dan zijn jullie op deze manier heel goed bezig.
donderdag 2 februari 2012 om 20:17
calvijn kan je svp je mond houden, heb je het zelf meegemaakt?
Ik verloor vocht hele kleine beetjes. Net te veel om geen inlegkruisjes te gebruiken ,net te weinig om te bedenken dat het niet goed zou zijn. Toen ik een enorm zeurderige buikpijn kreeg toch VK gebeld. Advies rustig aan doen geen lichamelijk zwaar werk. zo gezegt zo gedaan. Vochtverlies hield op na een dag (lees vruchtwater was op) en ik smaandags weer aan t werk toen verloor ik bloed zoals in een menstruatie toen wist ik foute boel maar dacht ook t zal we meevallen. Naief? ja misschien wel Dom? misschien ook. Whatever ik ben en TO waarschijnlijk ook iemand die pas met 42 graden zegt dat ze ziek is. Bij de vk was t snel duidelijk geen vruchtwater dus gebroken vliezen. Wat ALS de vk die ik belde me gelijk had laten komen. Dan had ik 3 dagen eerder geweten wat de stand van zaken was en 3 dagen eerder plat gelegen in de hoop dat mijn kindje die ooooooooooooo zo gewenst was,zou overleven. Had het uitgemaakt nee. GEEN BAL dus laten we hier ons bekommeren om TO en haar babys
Ik verloor vocht hele kleine beetjes. Net te veel om geen inlegkruisjes te gebruiken ,net te weinig om te bedenken dat het niet goed zou zijn. Toen ik een enorm zeurderige buikpijn kreeg toch VK gebeld. Advies rustig aan doen geen lichamelijk zwaar werk. zo gezegt zo gedaan. Vochtverlies hield op na een dag (lees vruchtwater was op) en ik smaandags weer aan t werk toen verloor ik bloed zoals in een menstruatie toen wist ik foute boel maar dacht ook t zal we meevallen. Naief? ja misschien wel Dom? misschien ook. Whatever ik ben en TO waarschijnlijk ook iemand die pas met 42 graden zegt dat ze ziek is. Bij de vk was t snel duidelijk geen vruchtwater dus gebroken vliezen. Wat ALS de vk die ik belde me gelijk had laten komen. Dan had ik 3 dagen eerder geweten wat de stand van zaken was en 3 dagen eerder plat gelegen in de hoop dat mijn kindje die ooooooooooooo zo gewenst was,zou overleven. Had het uitgemaakt nee. GEEN BAL dus laten we hier ons bekommeren om TO en haar babys
donderdag 2 februari 2012 om 20:34
donderdag 2 februari 2012 om 20:52
Heftig hoe er hier gereageerd wordt. Dit topic raakt mij ook en raakt me niet los. Op twitter staat: 'zwanger van 2 nakomelingen' Correct me if i'm wrong maar dat houdt toch in dat ze al eerder kindje(s) heeft gekregen? Ik zou toch wel hyper alert zijn bij dit soort signalen (na 2 kindjes). Maar het is makkelijk oordelen langs de zijlijn. Ik hoop dat alles goed gaat met TO en haar kindjes.
donderdag 2 februari 2012 om 21:06
Hoi allen,
@ merell; het is haar 1e zwangerscap. Staat bovenin in haar vraag.
@ dames die hier behoorlijk beledigend zijn; echt niet gepast om zo te reageren.
@ mama's die al veel verdriet hebben meegemaakt: heel veel respect voor jullie.
Ik heb zelf geen kindjes verloren, maar heb een aantal weken met weeen en ontsluiting rondgelopen. In het zkh waren ze er ook niet blij mee; kindjes horen echt pas na 37 wkn te komen. Hoe langer bij mama, hoe beter. Sterkte to!
Het kan ook helemaal goed komen, mijn zwager van 31 was ook in de 6e mnd geboren en is ook kerngezond. Alleen nog steeds een vechtertje!
@ merell; het is haar 1e zwangerscap. Staat bovenin in haar vraag.
@ dames die hier behoorlijk beledigend zijn; echt niet gepast om zo te reageren.
@ mama's die al veel verdriet hebben meegemaakt: heel veel respect voor jullie.
Ik heb zelf geen kindjes verloren, maar heb een aantal weken met weeen en ontsluiting rondgelopen. In het zkh waren ze er ook niet blij mee; kindjes horen echt pas na 37 wkn te komen. Hoe langer bij mama, hoe beter. Sterkte to!
Het kan ook helemaal goed komen, mijn zwager van 31 was ook in de 6e mnd geboren en is ook kerngezond. Alleen nog steeds een vechtertje!
donderdag 2 februari 2012 om 21:08
donderdag 2 februari 2012 om 21:13
Lieve Fener en Lady Bug, wat zal dit verhaal en sommige reacties jullie ook raken. Ik zit hier al met rillingen achter de laptop, terwijl mijn kinderen er 'gewoon' nog zijn. Tuurlijk denk je geregeld: had ik maar... Daar ben je geen forummer voor nodig die je een domme koe vindt, terwijl jezelf plat in het ziekenhuis ligt en je pasgeboren baby op de NICU ligt.
Verhalen zoals die van jullie maakten mij altijd bewust dat ik mijn handjes mocht dichtknijpen met kinderen die het wél gered hebben. Ondanks de zorgen en angsten soms. Ondanks dat hun ontwikkeling en groei niet volgens de gemiddelde lijn liep (en dat is tegenwoordig wat hoor pfff) En omdat ik me hier zo bewust van was, kwam ik soms ook te nuchter en laconiek over (we leven nog)
Verhalen zoals die van jullie maakten mij altijd bewust dat ik mijn handjes mocht dichtknijpen met kinderen die het wél gered hebben. Ondanks de zorgen en angsten soms. Ondanks dat hun ontwikkeling en groei niet volgens de gemiddelde lijn liep (en dat is tegenwoordig wat hoor pfff) En omdat ik me hier zo bewust van was, kwam ik soms ook te nuchter en laconiek over (we leven nog)
donderdag 2 februari 2012 om 21:50
Lees tot mijn schrik dat er in elk geval al 1 kindje geboren is. Ik hoop zo dat alles goed blijft gaan met Lola, want 25 weken is erg vroeg. Zoals ik al eerder meldde is mijn eerste kindje bij 24 weken geboren en daarna helaas overleden. Kindjes zijn nog zo onrijp bij zo'n vroeggeboorte, er kan helaas nog zoveel gebeuren en ook inderdaad als de kindjes wat ouder zijn. Ik heb intussen ook wat googlewerk verricht, en vind ook dat er laconiek gereageerd wordt, maar goed...is het niet zo dat je op social media alleen maar de leuke kant van je leven neerplempt? Misschien maken ze zich wel erge zorgen. Dat hoop ik tenminste, want dit is natuurlijk ook een zorgelijke situatie.
In elk geval hoop ik dat het kleine broertje nog een tijd blijft zitten, zodat daar minder zorgen om hoeft te zijn. En ik hoop dat het met dit kleine meisje goed mag blijven gaan.
TO; sterkte de komende tijd!
In elk geval hoop ik dat het kleine broertje nog een tijd blijft zitten, zodat daar minder zorgen om hoeft te zijn. En ik hoop dat het met dit kleine meisje goed mag blijven gaan.
TO; sterkte de komende tijd!
