Zwanger
alle pijlers
gynaecoloog bellen of afspraak morgen afwachten?
dinsdag 31 januari 2012 om 08:48
Dit kan een ietwat onsmakelijk topic zijn op de vroege ochtend maar ik wil toch even een advies/luisterend oor.
Ik ben 25 weken zwanger van een tweeeiige tweeling. Mijn eerste zwangerschap. Alles is als een zonnetje gegaan tot vorige week. Vorige week was ik 'ziek'... Heb de hele week diarree gehad. Zoals wel meer mensen op het moment. Maar sinds vorige week verlies ik ook veel vocht. Geen afscheiding maar echt, helder vocht elke keer met hele golfjes. Ik durfde te zeggen dat het geen urine is omdat het helder is en niet ruikt. Ofja...niet naar urine. Sinds 2 dageb heb ik ook onwijs kramp. Als ik niet beter zou weten zou ik ongesteld moeten worden...
En nu vanochtend is het vocht wat ik verlies opeens roze.
Ik heb morgen een controle afspraak bij de gyn... Maar maak me toch een beetje ongerust. Als ik gewoon een verloskundige zou hebben zou ik waarschijnlijk al gebeld hebben. Maar nu is de drempel heel hoog; moet ik het zkh bellen? En wie dan? Of gewoon mijn afspraak morgen maar even afwachten?
Ik ben 25 weken zwanger van een tweeeiige tweeling. Mijn eerste zwangerschap. Alles is als een zonnetje gegaan tot vorige week. Vorige week was ik 'ziek'... Heb de hele week diarree gehad. Zoals wel meer mensen op het moment. Maar sinds vorige week verlies ik ook veel vocht. Geen afscheiding maar echt, helder vocht elke keer met hele golfjes. Ik durfde te zeggen dat het geen urine is omdat het helder is en niet ruikt. Ofja...niet naar urine. Sinds 2 dageb heb ik ook onwijs kramp. Als ik niet beter zou weten zou ik ongesteld moeten worden...
En nu vanochtend is het vocht wat ik verlies opeens roze.
Ik heb morgen een controle afspraak bij de gyn... Maar maak me toch een beetje ongerust. Als ik gewoon een verloskundige zou hebben zou ik waarschijnlijk al gebeld hebben. Maar nu is de drempel heel hoog; moet ik het zkh bellen? En wie dan? Of gewoon mijn afspraak morgen maar even afwachten?
vrijdag 3 februari 2012 om 09:00
Waarom denken mensen te kunnen bepalen hoe een ander met angst, zorgen en verdriet om dient te gaan?
Teetje, gefeliciteerd met jullie mooie meisje, hoop dat ze het gaat redden en dat haar broertje of zusje het nog even volhoudt in je buik om een betere start te krijgen
Teetje, gefeliciteerd met jullie mooie meisje, hoop dat ze het gaat redden en dat haar broertje of zusje het nog even volhoudt in je buik om een betere start te krijgen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 3 februari 2012 om 09:02
De wereld wordt niet leuker als je er zwaarder over denkt.
Ik vind de blog van TO heel mooi. Dat doet er niets toe want het verandert niets aan TO haar situatie maar ik vind het wel.
Die vliezen waren al gebroken. Daar draagt het wel of niet bezoeken van een arts niets aan bij.
TO wat een bijzondere dagen moeten dit voor jou en je vriend zijn. Ik wens jouw dochter en zoon een gezond leven toe. Gelukkig worden, dat leren ze zeker van jou!
Ik vind de blog van TO heel mooi. Dat doet er niets toe want het verandert niets aan TO haar situatie maar ik vind het wel.
Die vliezen waren al gebroken. Daar draagt het wel of niet bezoeken van een arts niets aan bij.
TO wat een bijzondere dagen moeten dit voor jou en je vriend zijn. Ik wens jouw dochter en zoon een gezond leven toe. Gelukkig worden, dat leren ze zeker van jou!
vrijdag 3 februari 2012 om 09:05
Allereerst veel sterkte voor de TO en haar gezinnetje!
Wel vind ik het enigszins discutabel dat hier bepaalde discussies worden gevoerd over het handelen van TO, terwijl zij in het ziekenhuis ligt (en zich dus niet kan "verdedigen") en haar eerste kindje vecht voor haar leventje...
Laten we niet te veel oordelen, maar vooral hopen op een positieve afloop!
Wel vind ik het enigszins discutabel dat hier bepaalde discussies worden gevoerd over het handelen van TO, terwijl zij in het ziekenhuis ligt (en zich dus niet kan "verdedigen") en haar eerste kindje vecht voor haar leventje...
Laten we niet te veel oordelen, maar vooral hopen op een positieve afloop!
vrijdag 3 februari 2012 om 09:09
Ik vind de blog ook heel mooi,en als je haar laatste verslag leest weet ze wel degelijk alle scenario's . Zwartgallig denken, hoe verdrietig je ook bent ,veranderd ook niets aan de situatie.
Laat ze dan alsjeblieft positief zijn zodat ze,mocht het toch mis gaan, deze dgen wel optimaal (voor zover dat kan) van haar meisje kan genieten en haar ventje zolang mogelijk vast proberen te houden in haar buik.
TO mooie foto!
Dus even door de twitterberichten heen lezen! (naar het blog dus.
Laat ze dan alsjeblieft positief zijn zodat ze,mocht het toch mis gaan, deze dgen wel optimaal (voor zover dat kan) van haar meisje kan genieten en haar ventje zolang mogelijk vast proberen te houden in haar buik.
TO mooie foto!
Dus even door de twitterberichten heen lezen! (naar het blog dus.
Puck
vrijdag 3 februari 2012 om 09:24
quote:toffifee schreef op 02 februari 2012 @ 23:05:
Oh he! Wie kan even een potje nagellak naar TO brengen? Dat houdt haar namelijk heel erg bezig, dat ze die niet bij de hand heeft. Mijn God, wat een leeghoofd. Ik had wel andere dingen om aan te denken.
Ik ga iig haar Twitter niet meer lezen, verbaas mij oprecht over hoe zij dit allemaal beleefd en het irriteert mij. Ik zou serieus bijna denken dat dit een trol is, maar dat kan niet aan alle reacties op haar Twitter te zien.
Ga dan nu de blogs van gisteren maar even lezen. Dat nuanceert een hoop.
Vergis je niet, 24 uur duurt heeeeeeeeeel lang als je niets, maar dan ook niets mag om het kind in je buik de beste start mogelijk te geven. Ik zou dan ook echt wel aan de gang gaan met mijn nagels. Je moet wat.
Oh he! Wie kan even een potje nagellak naar TO brengen? Dat houdt haar namelijk heel erg bezig, dat ze die niet bij de hand heeft. Mijn God, wat een leeghoofd. Ik had wel andere dingen om aan te denken.
Ik ga iig haar Twitter niet meer lezen, verbaas mij oprecht over hoe zij dit allemaal beleefd en het irriteert mij. Ik zou serieus bijna denken dat dit een trol is, maar dat kan niet aan alle reacties op haar Twitter te zien.
Ga dan nu de blogs van gisteren maar even lezen. Dat nuanceert een hoop.
Vergis je niet, 24 uur duurt heeeeeeeeeel lang als je niets, maar dan ook niets mag om het kind in je buik de beste start mogelijk te geven. Ik zou dan ook echt wel aan de gang gaan met mijn nagels. Je moet wat.
vrijdag 3 februari 2012 om 09:30
Wat en vreselijke reacties geven mensen zeg!
Alsof een tweet om je misschien jezelf op te beuren in deze situatie je minder van je kinderen laat houden dan iemand die zwartgallig is!
Iedereen is anders hoor, ik ben ook niet zo om mijn hele twitter of wat dan ook vol te posten met auw pijntje hier, oh weer kotsen, weer ziekenhuis o.i.d.
Terwijl andere dat wel doen.
Het is juist de kracht om niet weg te zakken in alle ellende waar je niets aan kan veranderen, je kindjes hebben daar ook niets aan en jij zelf ook niet al liggend in het ziekenhuis.
Wbt het niet eerder naar de gynaecoloog te zijn gegaan, ja hey daar is wat voor te zeggen.
Maar met je eerste kind is alles onzeker en weet je ook niet goed wat te doen.
Ik zelf verlies veel afscheiding, is normaal wordt er gezegd.
Maakt me onzeker net als TO, maar als ze ineens zouden zeggen je bent aan het bevallen zou ik me ook dood schrikken en het niet verwacht hebben.
Laten we er met zijn alle vanuit gaan dat To het beste voor heeft in de situatie en haar wat kracht sturen.
Laten we wel wezen niemand zit er op te wachten dat 1 of beide van je kinderen overlijdt!
Alsof een tweet om je misschien jezelf op te beuren in deze situatie je minder van je kinderen laat houden dan iemand die zwartgallig is!
Iedereen is anders hoor, ik ben ook niet zo om mijn hele twitter of wat dan ook vol te posten met auw pijntje hier, oh weer kotsen, weer ziekenhuis o.i.d.
Terwijl andere dat wel doen.
Het is juist de kracht om niet weg te zakken in alle ellende waar je niets aan kan veranderen, je kindjes hebben daar ook niets aan en jij zelf ook niet al liggend in het ziekenhuis.
Wbt het niet eerder naar de gynaecoloog te zijn gegaan, ja hey daar is wat voor te zeggen.
Maar met je eerste kind is alles onzeker en weet je ook niet goed wat te doen.
Ik zelf verlies veel afscheiding, is normaal wordt er gezegd.
Maakt me onzeker net als TO, maar als ze ineens zouden zeggen je bent aan het bevallen zou ik me ook dood schrikken en het niet verwacht hebben.
Laten we er met zijn alle vanuit gaan dat To het beste voor heeft in de situatie en haar wat kracht sturen.
Laten we wel wezen niemand zit er op te wachten dat 1 of beide van je kinderen overlijdt!
vrijdag 3 februari 2012 om 10:00
Ik verloor ook golfjes vocht, tijdens mijn zwangerschap, was afscheiding werd gezegd door de vk. Was het ook. Was overigens helder, niet zoals je tijdens je cyclus hebt oid. Zo rond de 38 weken kraag ik zulke rugpijn dat ik dacht het mss begonnen was: bleek ischias door het indalen. Als ik lees hoe het bij haar begon, durf ik niet te zeggen dat ik meteen aar het zknhs was gegaan hoor.
Ik ken overigens in mijn naaste omgeving meer mensen die in een moeilijke situatie op een zo luchtig mogelijke manier reageren, juist om zichzelf sterk te houden. Als een soort 'mojo'. Dus mij is het niet vreemd en het zegt mij ook niets over de innerlijke wereld van iemand. Alsof we daar ook recht op hebben. Die tweets zijn de persoonlijke uitlaatklep van TO, daar is ze niemand iets mee verschuldigd hoor.
Ik ken overigens in mijn naaste omgeving meer mensen die in een moeilijke situatie op een zo luchtig mogelijke manier reageren, juist om zichzelf sterk te houden. Als een soort 'mojo'. Dus mij is het niet vreemd en het zegt mij ook niets over de innerlijke wereld van iemand. Alsof we daar ook recht op hebben. Die tweets zijn de persoonlijke uitlaatklep van TO, daar is ze niemand iets mee verschuldigd hoor.
Computer says nooooo
vrijdag 3 februari 2012 om 10:16
Wat een ongelooflijk harde reacties worden hier neergezet! Ik begrijp niet hoe mensen op basis van tweets/blogs een oordeel durven te vellen over hoe TO zich voelt. En weet er iemand überhaupt wat de gepaste reactie van TO zou moeten zijn in deze situatie? Moet ze zich verplicht ellendig, schuldig, doodongerust voelen om te voldoen aan de verwachtingen?
Dit topic grijpt me enorm aan. Gister was het precies een jaar geleden dat onze tweeling bijna 3 maanden te vroeg ter wereld kwam. Als ik nu mijn mailtjes en sms'jes uit die tijd teruglees dan was onze reactie niet heel veel anders dan de reactie van TO. Terwijl iedereen om ons heen zich doodongerust maakte over de kleintjes waren wij ontzettend positief. Voor mijn gevoel waren alle doemscenario's die door de artsen werden geschetst niet van toepassing op onze kleintjes. Ik heb me in die periode zelfs wel eens schuldig gevoeld dat ik niet in zak en as zat. Dat we vrolijk waren en grapjes zaten te maken. Dat we moesten lachen om mensen die niet wisten of ze ons wel moesten feliciteren met hun geboorte. Naïef? Jazeker, we waren ontzettend naïef!
Achteraf durf ik te zeggen dat die naïviteit en positiviteit ons copingsmechanisme was. Doordat we negatieve gevoelens niet toelieten hadden we ruimte om er voor onze kindjes te zijn op het moment dat ze dit het hardste nodig hadden. Pas maanden na hun geboorte kwam de klap en realiseerde ik me wat er allemaal mis had kunnen gaan. Maakt dit ons slechte ouders? Ik geloof er niets van. Er bestaat geen vastgesteld scenario voor de gevoelens die je in zo'n situatie zou moeten hebben. Of je nu huilend naast de couveuse zit of je druk maakt om nagellak: voor elke ouder verloopt dit proces op andere wijze waarbij er naar mijn idee geen sprake is van goed of fout.
TO, gefeliciteerd met je mooie meisje!. Ik blijf je blog volgen en hoop dat je mannetje nog een tijdje blijft zitten.
Dit topic grijpt me enorm aan. Gister was het precies een jaar geleden dat onze tweeling bijna 3 maanden te vroeg ter wereld kwam. Als ik nu mijn mailtjes en sms'jes uit die tijd teruglees dan was onze reactie niet heel veel anders dan de reactie van TO. Terwijl iedereen om ons heen zich doodongerust maakte over de kleintjes waren wij ontzettend positief. Voor mijn gevoel waren alle doemscenario's die door de artsen werden geschetst niet van toepassing op onze kleintjes. Ik heb me in die periode zelfs wel eens schuldig gevoeld dat ik niet in zak en as zat. Dat we vrolijk waren en grapjes zaten te maken. Dat we moesten lachen om mensen die niet wisten of ze ons wel moesten feliciteren met hun geboorte. Naïef? Jazeker, we waren ontzettend naïef!
Achteraf durf ik te zeggen dat die naïviteit en positiviteit ons copingsmechanisme was. Doordat we negatieve gevoelens niet toelieten hadden we ruimte om er voor onze kindjes te zijn op het moment dat ze dit het hardste nodig hadden. Pas maanden na hun geboorte kwam de klap en realiseerde ik me wat er allemaal mis had kunnen gaan. Maakt dit ons slechte ouders? Ik geloof er niets van. Er bestaat geen vastgesteld scenario voor de gevoelens die je in zo'n situatie zou moeten hebben. Of je nu huilend naast de couveuse zit of je druk maakt om nagellak: voor elke ouder verloopt dit proces op andere wijze waarbij er naar mijn idee geen sprake is van goed of fout.
TO, gefeliciteerd met je mooie meisje!. Ik blijf je blog volgen en hoop dat je mannetje nog een tijdje blijft zitten.
vrijdag 3 februari 2012 om 10:34
quote:pietjebello schreef op 03 februari 2012 @ 08:32:
Ik vroeg mij overigens alleen af of het eerste kindjes waren, op twitter staat nakomelingen en hierboven in de OP staat eerste zwangerschap?
Het woord nakomeling betekent kind of afstammeling. Dus waarom zou dat geen eerste zwangerschap kunnen zijn?
Jij verwart het waarschijnlijk met het woord nakomer(tje).
Ik vroeg mij overigens alleen af of het eerste kindjes waren, op twitter staat nakomelingen en hierboven in de OP staat eerste zwangerschap?
Het woord nakomeling betekent kind of afstammeling. Dus waarom zou dat geen eerste zwangerschap kunnen zijn?
Jij verwart het waarschijnlijk met het woord nakomer(tje).
vrijdag 3 februari 2012 om 11:00
quote:toffifee schreef op 03 februari 2012 @ 10:38:
Oke. misschien verwarde ik het teveel met mijn eigen gevoelens toentertijd. Dat zij positief is, is alleen maar goed. Dat deed ik ook. Ik schreef alleen maar de positieve dingen op die de arts noemde tijdens de kritieke periodes. Struisvogelpolitiek, maar het helpt je er wel door heen omdat je niet anders kunt.
Ik heb haar blog gelezen. Kun je daar ook op reageren eventueel? En hoe dan?
Snap ik ook wel weer hoor, maar je weet ook dat ze je echt wel uitgebreid vertellen wat er mis is en mis kan gaan. Op zo'n NICU doen ze niet aan roze wolken.
Zou ook wel een reactie willen achterlaten, maar heb geen zin om me ergens aan te melden. Ben iets meer op m'n privacy gesteld dan teetje.
Oke. misschien verwarde ik het teveel met mijn eigen gevoelens toentertijd. Dat zij positief is, is alleen maar goed. Dat deed ik ook. Ik schreef alleen maar de positieve dingen op die de arts noemde tijdens de kritieke periodes. Struisvogelpolitiek, maar het helpt je er wel door heen omdat je niet anders kunt.
Ik heb haar blog gelezen. Kun je daar ook op reageren eventueel? En hoe dan?
Snap ik ook wel weer hoor, maar je weet ook dat ze je echt wel uitgebreid vertellen wat er mis is en mis kan gaan. Op zo'n NICU doen ze niet aan roze wolken.
Zou ook wel een reactie willen achterlaten, maar heb geen zin om me ergens aan te melden. Ben iets meer op m'n privacy gesteld dan teetje.
vrijdag 3 februari 2012 om 11:44
Jeetje zeg, heb maar tot p20 gelezen, maar mag iedereen aub zelf weten hoe ze met hun ellende omgaan?? Of zijn er ergens regels waar staat geschreven hoe verdrietig je precies moet zijn, en vooral ook, hoe je dat dan moet uiten?
Zo, dat moest ik even kwijt.
Net even de blog bekeken, die foto, wat ontzettend klein... Sterkte met jullie vechtertje TO!
Zo, dat moest ik even kwijt.
Net even de blog bekeken, die foto, wat ontzettend klein... Sterkte met jullie vechtertje TO!
vrijdag 3 februari 2012 om 11:51
