Zwanger
alle pijlers
hellup, mijn zwangerschap gaat zo snel!
vrijdag 30 november 2012 om 21:34
Ik wil ook mijn eigen 'hellup' topic over zwangerschap. Om even van me af te praten. Ik heb niemand in mijn omgeving met kinderen of een actuele kinderwens, op de zwangerschapsyoga zegt niemand iets tegen elkaar en mijn vrienden zien mij dus als een vreemde zwangere diersoort
Ik lees overal dat vrouwen verlangen naar het einde van hun zwangerschap, ze niet kunnen wachten tot ze hun kind hebben, het allemaal lang duurt, etc. Nou, ik heb het gevoel dat ik een maand zwanger ben. Alleen ben ik al 28 weken.
We hebben nog geen naam, geen kinderkamer, ik heb nog geen idee waar ik ga bevallen, geen idee van fles of borstvoeding, eigenlijk kan ik me er nog steeds geen voorstelling van maken dat er een mens in mijn buik zit. Het gaat zo verdomd snel allemaal!
Mijn zwangerschap verloopt prima, alleen ik ervaar best wat stress. Er moet nog zoveel gebeuren, die hormonen doen hun werk wel, de nesteldrang is aanwezig. Maar het hele 'straks-heb-ik-een-baby-gebeuren' blijft wat abstract. Ik voel me lichamelijk wel zwanger, maar ik zie stiekum best op tegen het hebben van een baby. Krijg ik spijt? Ik lees overal alleen maar 'oh het is zo zwaar in het begin' verhalen en die schrikken me af. Zodanig dat ik eigenlijk een beetje opzie tegen het moment dat mijn kind geboren gaat worden en vanaf dan alles anders zal zijn...kan ik het wel aan? Waarom begin ik hier aan als het zo loeizwaar is?
Nou ja, dit dus, even van me afschrijven, ik hoop dat iemand iets zinnigs ( of aardigs) tegen me te zeggen heeft
Ik lees overal dat vrouwen verlangen naar het einde van hun zwangerschap, ze niet kunnen wachten tot ze hun kind hebben, het allemaal lang duurt, etc. Nou, ik heb het gevoel dat ik een maand zwanger ben. Alleen ben ik al 28 weken.
We hebben nog geen naam, geen kinderkamer, ik heb nog geen idee waar ik ga bevallen, geen idee van fles of borstvoeding, eigenlijk kan ik me er nog steeds geen voorstelling van maken dat er een mens in mijn buik zit. Het gaat zo verdomd snel allemaal!
Mijn zwangerschap verloopt prima, alleen ik ervaar best wat stress. Er moet nog zoveel gebeuren, die hormonen doen hun werk wel, de nesteldrang is aanwezig. Maar het hele 'straks-heb-ik-een-baby-gebeuren' blijft wat abstract. Ik voel me lichamelijk wel zwanger, maar ik zie stiekum best op tegen het hebben van een baby. Krijg ik spijt? Ik lees overal alleen maar 'oh het is zo zwaar in het begin' verhalen en die schrikken me af. Zodanig dat ik eigenlijk een beetje opzie tegen het moment dat mijn kind geboren gaat worden en vanaf dan alles anders zal zijn...kan ik het wel aan? Waarom begin ik hier aan als het zo loeizwaar is?
Nou ja, dit dus, even van me afschrijven, ik hoop dat iemand iets zinnigs ( of aardigs) tegen me te zeggen heeft
vrijdag 30 november 2012 om 21:42
Gelukkig wel babyspullen in huis, maar...
Maar het hele 'straks-heb-ik-een-baby-gebeuren' blijft wat abstract. Ik voel me lichamelijk wel zwanger, maar ik zie stiekum best op tegen het hebben van een baby. Krijg ik spijt? Ik lees overal alleen maar 'oh het is zo zwaar in het begin' verhalen en die schrikken me af. Zodanig dat ik eigenlijk een beetje opzie tegen het moment dat mijn kind geboren gaat worden en vanaf dan alles anders zal zijn...kan ik het wel aan? Waarom begin ik hier aan als het zo loeizwaar is?
raast ook door mijn hoofd, vooral na een paar nachten weinig slaap. Ik ben 37 weken en 2 dagen zwanger en heb plankenkoorts/koudwatervrees. Ik probeer me maar vast te houden aan de kinderwens die ik had en de dagen dat ik niet kan wachten tot ik mijn dochter in de armen heb. Verder geen tips, wel herkenning en een
Maar het hele 'straks-heb-ik-een-baby-gebeuren' blijft wat abstract. Ik voel me lichamelijk wel zwanger, maar ik zie stiekum best op tegen het hebben van een baby. Krijg ik spijt? Ik lees overal alleen maar 'oh het is zo zwaar in het begin' verhalen en die schrikken me af. Zodanig dat ik eigenlijk een beetje opzie tegen het moment dat mijn kind geboren gaat worden en vanaf dan alles anders zal zijn...kan ik het wel aan? Waarom begin ik hier aan als het zo loeizwaar is?
raast ook door mijn hoofd, vooral na een paar nachten weinig slaap. Ik ben 37 weken en 2 dagen zwanger en heb plankenkoorts/koudwatervrees. Ik probeer me maar vast te houden aan de kinderwens die ik had en de dagen dat ik niet kan wachten tot ik mijn dochter in de armen heb. Verder geen tips, wel herkenning en een
This is not kosher!
vrijdag 30 november 2012 om 21:44
wat mij hielp om het concreter te maken was de 20-wekenecho waarbij we het geslacht te weten kwamen en daarna bij 25 weken een pretecho (3D). Hierdoor werd het echt 'onze dochter'.
babykamer hebben wij de eerste weken helemaal niet gebruikt, dochter sliep bij ons op de kamer in een wieg en was overdag vaak beneden in de kinderwagenbak.
stress, onzekerheid en twijfels horen er gewoon bij - komt heus goed allemaal. Voordeel van het niet hebben van verwachtingen/plannen etc. is dat je ook geen plannen moet bijstellen omdat de realiteit anders is. Go with the flow
Komt goed!
babykamer hebben wij de eerste weken helemaal niet gebruikt, dochter sliep bij ons op de kamer in een wieg en was overdag vaak beneden in de kinderwagenbak.
stress, onzekerheid en twijfels horen er gewoon bij - komt heus goed allemaal. Voordeel van het niet hebben van verwachtingen/plannen etc. is dat je ook geen plannen moet bijstellen omdat de realiteit anders is. Go with the flow
Komt goed!
vrijdag 30 november 2012 om 21:45
Tuurlijk kan ook jij het aan, je rolt vanzelf wel in je moederrol.
Je kunt ook een lijstje maken met alles wat je nog nodig hebt voor je baby en je daar vast op oriënteren? Zo groei je misschien langzaam in het idee dat je moeder gaat worden van een prachtig kindje.
Nou ja en natuurlijk is het zwaar in het begin omdat je moet wennen aan de kraamverzorgsters over de vloer, de visite, je nieuwe rol als mama, gebroken nachten maar (cliché) het is het allemaal waard
Je kunt ook een lijstje maken met alles wat je nog nodig hebt voor je baby en je daar vast op oriënteren? Zo groei je misschien langzaam in het idee dat je moeder gaat worden van een prachtig kindje.
Nou ja en natuurlijk is het zwaar in het begin omdat je moet wennen aan de kraamverzorgsters over de vloer, de visite, je nieuwe rol als mama, gebroken nachten maar (cliché) het is het allemaal waard
Iedereen vlamt op zijn eigen moment.
vrijdag 30 november 2012 om 21:48
Vanaf het moment dat je kind er is verander je in zo'n moeder die zegt dat t begin zwaar is. EN die zegt (en meent) dat het dat allemaal waard is! Omdat je de mooiste en liefste baby van de wereld hebt gekregen! Geen zorgen voor morgen, je kan toch niet meer terug ... Nee serieus, bevallen doet pijn, slaapgebrek is vervelend, maar het is tijdelijk en, het lijkt bij een ander erger dan wanneer je er zelf midden in zit.
Als ik kapot moe weer mn bed uit moest met mn keizersnedewond om m'n huilbaby te troosten, en ik zat daar op z'n kamertje terwijl hij langzaam in slaap viel aan mn borst, dan stroomde mn hart vol met liefde en geluk als ik dan naar die zachte roze wangetjes keek en dat kleine handje... zwijmel zwijmel... Nou ja dat is dus hoe ik erop terug kijk, en alles wat zwaar was aan een huilbaby etc valt daarbij in t niet.
Als ik kapot moe weer mn bed uit moest met mn keizersnedewond om m'n huilbaby te troosten, en ik zat daar op z'n kamertje terwijl hij langzaam in slaap viel aan mn borst, dan stroomde mn hart vol met liefde en geluk als ik dan naar die zachte roze wangetjes keek en dat kleine handje... zwijmel zwijmel... Nou ja dat is dus hoe ik erop terug kijk, en alles wat zwaar was aan een huilbaby etc valt daarbij in t niet.
vrijdag 30 november 2012 om 21:49
vrijdag 30 november 2012 om 21:50
vrijdag 30 november 2012 om 21:51
Beng:Ik heb om die reden dus ook alle echo's gedaan die je maar kon doen
We weten ook al wat het wordt. Het helpt inderdaad wel. Ik stelde me altijd voor dat als ik zwanger zou zijn dat ik me dan echt zou voorbereiden op de baby, ik heb een boek gekocht om alle echo foto's in te doen en leuke tekeningen in te maken, er is pas 1 pagina gevuld...en ik heb tijd genoeg! Ik wilde buikfoto's maken, een dagboekje bijhouden...niet gedaan.
Dat soort dingen. Het lijkt wel alsof ik mijn zwangerschap niet heel bewust beleef ofzo, ik ben nog steeds iedere dag verbaast over mijn bolle buik. Hoe die daar nu ineens zo snel is gekomen.
We weten ook al wat het wordt. Het helpt inderdaad wel. Ik stelde me altijd voor dat als ik zwanger zou zijn dat ik me dan echt zou voorbereiden op de baby, ik heb een boek gekocht om alle echo foto's in te doen en leuke tekeningen in te maken, er is pas 1 pagina gevuld...en ik heb tijd genoeg! Ik wilde buikfoto's maken, een dagboekje bijhouden...niet gedaan.
Dat soort dingen. Het lijkt wel alsof ik mijn zwangerschap niet heel bewust beleef ofzo, ik ben nog steeds iedere dag verbaast over mijn bolle buik. Hoe die daar nu ineens zo snel is gekomen.
vrijdag 30 november 2012 om 21:53
Ik had rond jouw zwangerschapsduur zo ongeveer 2 rompertjes en een setje slofjes. Met 34 weken gingen wij verhuizen, met een week of 36/37 stond ik met een enorme toeter uit te zoeken waar in godsnaam al die ongedefinieerde lapjes voor waren die ik cadeau had gekregen, met 37 weken was de kinderkamer klaar en het heeft tot 40 weken geduurd voordat we de tweede naam voor een jongetje hadden gekozen. Ik was het ook volstrekt nog niet zat en ging er volledig vanuit dat het nog een week zou duren toen ik met 41 weken ging bevallen. Iets wat ik gepland had thuis te doen en uiteindelijk eindigde met man die mij in een rolstoel naar het ziekenhuis kachelde door de sneeuw om 3 uur 'snachts.
Helemaal goed gekomen hoor, bij de een duurt het gewoon wat langer dan bij de ander.
Helemaal goed gekomen hoor, bij de een duurt het gewoon wat langer dan bij de ander.
vrijdag 30 november 2012 om 21:58
quote:DeKenau schreef op 30 november 2012 @ 21:34:
[..]
Maar het hele 'straks-heb-ik-een-baby-gebeuren' blijft wat abstract. Ik voel me lichamelijk wel zwanger, maar ik zie stiekum best op tegen het hebben van een baby. Krijg ik spijt? Ik lees overal alleen maar 'oh het is zo zwaar in het begin' verhalen en die schrikken me af. Zodanig dat ik eigenlijk een beetje opzie tegen het moment dat mijn kind geboren gaat worden en vanaf dan alles anders zal zijn...kan ik het wel aan? Waarom begin ik hier aan als het zo loeizwaar is?
Als die baby er eenmaal is, gaat het allemaal alleen nog maar sneller, dus het goede nieuws is: mocht het tegenvallen, dan is je kind voor je het weet al geen baby meer.
[..]
Maar het hele 'straks-heb-ik-een-baby-gebeuren' blijft wat abstract. Ik voel me lichamelijk wel zwanger, maar ik zie stiekum best op tegen het hebben van een baby. Krijg ik spijt? Ik lees overal alleen maar 'oh het is zo zwaar in het begin' verhalen en die schrikken me af. Zodanig dat ik eigenlijk een beetje opzie tegen het moment dat mijn kind geboren gaat worden en vanaf dan alles anders zal zijn...kan ik het wel aan? Waarom begin ik hier aan als het zo loeizwaar is?
Als die baby er eenmaal is, gaat het allemaal alleen nog maar sneller, dus het goede nieuws is: mocht het tegenvallen, dan is je kind voor je het weet al geen baby meer.
vrijdag 30 november 2012 om 23:19
Zo'n dagboek bijhouden is mij beide keren ook niet gelukt. En ik kan nu al niet meer onthouden wanneer de oudste is gaan lopen of wanneer hij tanden kreeg. En hij is pas 2 jaar. Ik ben niet zo opschrijverig. Wel echo's gehad inderdaad en we wisten dan ook het geslacht.
Babykamer hadden we bij de eerste wat beter op orde dan bij de tweede. Ik had nog niet echt alles gewassen bij de tweede en ineens kwam hij al met 36 weken. Hoewel je inderdaad eigenlijk niets nodig hebt in het begin zou ik in jouw geval toch eens gaan kijken wat je leuke meubeltjes vindt. Als je echt iets nieuws wilt uit een grote babyzaak dan kan het een paar maand duren voor het bezorgd wordt. Maar bij Ikea bijvoorbeeld kan je het meteen meenemen. Of via MP heb je het ook zo in huis. Ik vond het wel leuk, babykamer inrichten. De 2e keer heb ik veel meer alleen beslist. Mijn man was al lang blij dat hij niet wéér hoefde te behangen .
Over de kraamtijd en de eerste weken: wat was dat een magische tijd! Ik had een supertoffe kraamhulp. Man man wat heb ik gelachen! En toen ze weg was lag alle was schoon in de kast. Heb er nog een foto van gemaakt want dat gebeurt ons zelf nooit (NOOIT!). De kast puilde gewoon uit. Ze was echt een droom van een kraamvrouw. Glazen met fruitsalade en verse sapjes, borden vol met plakjes brood met verschillend beleg, augurkje, tomaatjes etc. 's nachts zetten we thee bij de nachtvoeding en mijn man hielp dan. De borstvoeding ging niet van een leien dakje dus hij deed de voeding via een spuitje in het mondje en ik kolfde. Ondertussen dronken we thee en aten 's nachts stiekem koekjes. Om het vol te houden gingen we om acht uur naar bed, haha! En dat kleine kindje lag zo mooi in zijn wiegje of op onze arm. Hele dagen zaten we met hem en hij sliep zo fijn op de arm
Borst- of flesvoeding? Ik zou zeggen: probeer de borst en als het niet lukt de fles.
Misschien nog leuk om foto's van je buik te laten maken als je niet zo schrijverig bent? Heb ik nooit laten doen maar ik had bloot ook helemaal geen mooie buik. Met kleren aan ging het nog wel maar vond het niet fotograaf-waardig
Babykamer hadden we bij de eerste wat beter op orde dan bij de tweede. Ik had nog niet echt alles gewassen bij de tweede en ineens kwam hij al met 36 weken. Hoewel je inderdaad eigenlijk niets nodig hebt in het begin zou ik in jouw geval toch eens gaan kijken wat je leuke meubeltjes vindt. Als je echt iets nieuws wilt uit een grote babyzaak dan kan het een paar maand duren voor het bezorgd wordt. Maar bij Ikea bijvoorbeeld kan je het meteen meenemen. Of via MP heb je het ook zo in huis. Ik vond het wel leuk, babykamer inrichten. De 2e keer heb ik veel meer alleen beslist. Mijn man was al lang blij dat hij niet wéér hoefde te behangen .
Over de kraamtijd en de eerste weken: wat was dat een magische tijd! Ik had een supertoffe kraamhulp. Man man wat heb ik gelachen! En toen ze weg was lag alle was schoon in de kast. Heb er nog een foto van gemaakt want dat gebeurt ons zelf nooit (NOOIT!). De kast puilde gewoon uit. Ze was echt een droom van een kraamvrouw. Glazen met fruitsalade en verse sapjes, borden vol met plakjes brood met verschillend beleg, augurkje, tomaatjes etc. 's nachts zetten we thee bij de nachtvoeding en mijn man hielp dan. De borstvoeding ging niet van een leien dakje dus hij deed de voeding via een spuitje in het mondje en ik kolfde. Ondertussen dronken we thee en aten 's nachts stiekem koekjes. Om het vol te houden gingen we om acht uur naar bed, haha! En dat kleine kindje lag zo mooi in zijn wiegje of op onze arm. Hele dagen zaten we met hem en hij sliep zo fijn op de arm
Borst- of flesvoeding? Ik zou zeggen: probeer de borst en als het niet lukt de fles.
Misschien nog leuk om foto's van je buik te laten maken als je niet zo schrijverig bent? Heb ik nooit laten doen maar ik had bloot ook helemaal geen mooie buik. Met kleren aan ging het nog wel maar vond het niet fotograaf-waardig
vrijdag 30 november 2012 om 23:21
Kinderkamer heeft in (dure) babywinkel vaak levertijd. Ikealedikantje met weglaatbare zijkant is heel lang te gebruiken. (Zoon klom met anderhalf al uit bed). Voordeel is dat een baby aan je bed geschoven kan worden, scheelt lopen 's nachts( fles of borst).
Laat je door de kraam voorlichten over trucs; bij fles: thermos heet water en fles koud. Poeder in bakjes voor gedoseerd. Mengen op je kamer/ later onderweg en de fles is klaar zonder magnetron. Dat soort dingen.
De tweede is net een maand oud. Ik had weinig in mt 50/56, excuus was verkrijgbaarheid: in de zomer alleen korte mouwen te koop. Is snel bij gekocht als je in verlof bent. En anders door partner mocht je te laat zijn. Drie setjes is voor mij absoluut minimum, in zowel 50 als 56. Hele kast vol nergens voor nodig, ze zijn er zo uit. We hebben nu wel meer dan drie! Was van tevoren minimum. Mensen vinden het trouwens ook erg leuk om te geven. Alhoewel ik nog bijzonder weinig bezoek gehad heb - botste met siesta en vroege bedtijd. Vriendinnen wisselen; van energiek tot wat minder energie na bevalling.
Ik heb van de eerste geleerd braaf naar mijn lijf te luisteren en rust te pakken als dat moet. Dan herstel ik sneller.
Ik ben blij met de voorraden in diepvries en kelder en ons repertoire aan makkelijk te maken maaltijden, stamppotten en ovenschotels. Die je bij voorkeur ook met 1 hand kan eten.
En het is veel makkelijker geworden om mijn kind te horen huilen. Niet lang! Maar ik raak nu niet meer bezweet van een huilend kind. Ze gaat nl niet meteen stuk( en blijkt soms al zelf een oplossing te hebben). Typ ik met kind op de arm. Net als grootste deel Vd dag.
O, en kinderen hebben geen agenda. Ze huilen om het raadspelletje te starten: "er is iets niet goed, jij mag het zoeken". Gelukkig is er in het begin weinig keus: vieze luier, honger, alleen, moe, koud, warm.
Ik vind het steeds leuker worden! Mijn moeder hield ook geen dagboek bij trouwens, ik heb het niet gemist.
Meeste hulp had ik van deze zin: als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Dochter is klaar met drinken. Welterusten!
Laat je door de kraam voorlichten over trucs; bij fles: thermos heet water en fles koud. Poeder in bakjes voor gedoseerd. Mengen op je kamer/ later onderweg en de fles is klaar zonder magnetron. Dat soort dingen.
De tweede is net een maand oud. Ik had weinig in mt 50/56, excuus was verkrijgbaarheid: in de zomer alleen korte mouwen te koop. Is snel bij gekocht als je in verlof bent. En anders door partner mocht je te laat zijn. Drie setjes is voor mij absoluut minimum, in zowel 50 als 56. Hele kast vol nergens voor nodig, ze zijn er zo uit. We hebben nu wel meer dan drie! Was van tevoren minimum. Mensen vinden het trouwens ook erg leuk om te geven. Alhoewel ik nog bijzonder weinig bezoek gehad heb - botste met siesta en vroege bedtijd. Vriendinnen wisselen; van energiek tot wat minder energie na bevalling.
Ik heb van de eerste geleerd braaf naar mijn lijf te luisteren en rust te pakken als dat moet. Dan herstel ik sneller.
Ik ben blij met de voorraden in diepvries en kelder en ons repertoire aan makkelijk te maken maaltijden, stamppotten en ovenschotels. Die je bij voorkeur ook met 1 hand kan eten.
En het is veel makkelijker geworden om mijn kind te horen huilen. Niet lang! Maar ik raak nu niet meer bezweet van een huilend kind. Ze gaat nl niet meteen stuk( en blijkt soms al zelf een oplossing te hebben). Typ ik met kind op de arm. Net als grootste deel Vd dag.
O, en kinderen hebben geen agenda. Ze huilen om het raadspelletje te starten: "er is iets niet goed, jij mag het zoeken". Gelukkig is er in het begin weinig keus: vieze luier, honger, alleen, moe, koud, warm.
Ik vind het steeds leuker worden! Mijn moeder hield ook geen dagboek bij trouwens, ik heb het niet gemist.
Meeste hulp had ik van deze zin: als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Dochter is klaar met drinken. Welterusten!
zaterdag 1 december 2012 om 09:56
Humm moet eerlijk bekennen dat bij mij de echte nesteldrang pas rond de 30 weken kwam. Had alleen spullen in huis liggen die toevallig in de aanbieding waren. Dacht altijd dat doe ik tijdens mijn verlof. Jammer dat mijn verlof maar 1 dag heeft geduurd, want toen kwam hij al .
We hadden 1 geluk en dat was dat hij 6 daagjes in het ziekenhuis heeft gelegen en ik na 2 al ontslagen kon worden. Ik kon wel langer blijven, maar koos ervoor om naar huis te gaan om de boel in orde te maken. Gelukkig hadden mijn ouders al de commode en wieg (die ik op die ene verlofdag had gekocht) in elkaar gezet. Wat betreft naam, die van ons stond tot het laatste moment dat hij werd aangegeven bekend als "baby achternaam".
Enige waar ik een beetje van baalde was dat ik mij onvoldoende had ingelezen hoe en wat na de geboorte. Ik had mij enorm in verdiept over de zwangerschap, maar daarna helemaal niets. Toen zoon er was, ben ik als een gek informatie gaan verzamelen over de behoeftes van een kind. Dat had achteraf beter gekund, maar goed ik wist toen ook niet gericht naar info te zoeken. Ik had een prematuur kind en dan vind je sneller info. Vraag mij af of dat ook had gekund bij een op tijd geboren kind zonder te weten waar je moest beginnen. Wat ik fijne boeken vond was Baby van Desmond Morris (tip die ik hier had gelezen) en kinderbrein van John Medina. Verder heel veel gehad aan prematurensites en fora als dragen en voeden en viva.
We hadden 1 geluk en dat was dat hij 6 daagjes in het ziekenhuis heeft gelegen en ik na 2 al ontslagen kon worden. Ik kon wel langer blijven, maar koos ervoor om naar huis te gaan om de boel in orde te maken. Gelukkig hadden mijn ouders al de commode en wieg (die ik op die ene verlofdag had gekocht) in elkaar gezet. Wat betreft naam, die van ons stond tot het laatste moment dat hij werd aangegeven bekend als "baby achternaam".
Enige waar ik een beetje van baalde was dat ik mij onvoldoende had ingelezen hoe en wat na de geboorte. Ik had mij enorm in verdiept over de zwangerschap, maar daarna helemaal niets. Toen zoon er was, ben ik als een gek informatie gaan verzamelen over de behoeftes van een kind. Dat had achteraf beter gekund, maar goed ik wist toen ook niet gericht naar info te zoeken. Ik had een prematuur kind en dan vind je sneller info. Vraag mij af of dat ook had gekund bij een op tijd geboren kind zonder te weten waar je moest beginnen. Wat ik fijne boeken vond was Baby van Desmond Morris (tip die ik hier had gelezen) en kinderbrein van John Medina. Verder heel veel gehad aan prematurensites en fora als dragen en voeden en viva.
zaterdag 1 december 2012 om 14:48
Heel herkenbaar
Bij m'n eerste zwangerschap had ik het kamertje en babyuitzet enzo pas in m'n verlof geregeld. Dat kan makkelijk, ik had mijn meubeltjes enzo bij ikea vandaan, dus ook geen gedoe met levertijden. En de eerste 3 maanden sliep mijn dochter bij ons op de kamer, dus heb ik het babykamertje ook bijna niet gebruikt.
He, ik werkte toen nog fulltime en in het weekend moest ik bijslapen, dsu had daar ook geen tijd voor hoor
Naam hadden we gevonden de week voordat ik met verlof ging. De naam kwam spontaan bij ons op !
Waar je wilt gaan bevallen, daar zal ik wel even naar gaan kijken nu. heb het erover met je verloskundige, misschien moet je wel op intake gesprek bij het ziekenhuis ? (Ik woon niet in NL, dus weet niet hoe dat gaat??)
Voorderest kon ik me ook helemaal geen voorstelling maken hoe het zou zijn met een baby. Ik had het maar een beetje "verdrongen" allemaal en toen de baby er eenmaal was, kwam het vanzelf. In het begin krijg je trouwens ook veel hulp en "baby-les" van de kraamhulp he, vergeet dat niet. En je gaat ook wel redelijk vaak naar t consultatiebureau enzo, om je baby te wegen en daar kan je ook met al je vragen terecht. En natuurlijk is er ook altijd de huisarts/ziekenhuis nog, voor vragen en spoed. Dus je staat er niet alleen voor, als je het even niet meer weet !
En zwaar... Ja dat is het best wel, maar als je er middenin zit, dan merk je het minder, zo heb ik ervaren. Je gaat erin mee eigenlijk (want: je hebt geen keuze). Erg belangrijk is om zoveel mogelijk te rusten als je baby slaapt. Huishouden enzo is van minder belang !
Succes en maak je niet druk, het komt allemaal goed !! (Ik ben nu 26 weken zwanger van nr. 2 en heb ook nog niks gedaan, zelfs nog geen naam haha. Maar ben nu wel relaxter want heb nu wat ervaring hihi)
Bij m'n eerste zwangerschap had ik het kamertje en babyuitzet enzo pas in m'n verlof geregeld. Dat kan makkelijk, ik had mijn meubeltjes enzo bij ikea vandaan, dus ook geen gedoe met levertijden. En de eerste 3 maanden sliep mijn dochter bij ons op de kamer, dus heb ik het babykamertje ook bijna niet gebruikt.
He, ik werkte toen nog fulltime en in het weekend moest ik bijslapen, dsu had daar ook geen tijd voor hoor
Naam hadden we gevonden de week voordat ik met verlof ging. De naam kwam spontaan bij ons op !
Waar je wilt gaan bevallen, daar zal ik wel even naar gaan kijken nu. heb het erover met je verloskundige, misschien moet je wel op intake gesprek bij het ziekenhuis ? (Ik woon niet in NL, dus weet niet hoe dat gaat??)
Voorderest kon ik me ook helemaal geen voorstelling maken hoe het zou zijn met een baby. Ik had het maar een beetje "verdrongen" allemaal en toen de baby er eenmaal was, kwam het vanzelf. In het begin krijg je trouwens ook veel hulp en "baby-les" van de kraamhulp he, vergeet dat niet. En je gaat ook wel redelijk vaak naar t consultatiebureau enzo, om je baby te wegen en daar kan je ook met al je vragen terecht. En natuurlijk is er ook altijd de huisarts/ziekenhuis nog, voor vragen en spoed. Dus je staat er niet alleen voor, als je het even niet meer weet !
En zwaar... Ja dat is het best wel, maar als je er middenin zit, dan merk je het minder, zo heb ik ervaren. Je gaat erin mee eigenlijk (want: je hebt geen keuze). Erg belangrijk is om zoveel mogelijk te rusten als je baby slaapt. Huishouden enzo is van minder belang !
Succes en maak je niet druk, het komt allemaal goed !! (Ik ben nu 26 weken zwanger van nr. 2 en heb ook nog niks gedaan, zelfs nog geen naam haha. Maar ben nu wel relaxter want heb nu wat ervaring hihi)
zaterdag 1 december 2012 om 21:33
Ik vond het ook allemaal heel abstract. En ik vond het heerlijk om zwanger te zijn. Tot ik was bevallen, toen was ik zoooo blij dat ik niet meer zwanger was.
En die eerste weken? Tsja... Het is een soort van overleven, maar ik zat heel erg in mijn eigen bubbel waarbij ik niet veel van de buitenwereld meekreeg. Ik vond het prachtig. Tot mijn zoontje 7 weken oud was en het ineens allemaal een stuk makkelijker werd. Toen keek ik terug en vond ik toch dat die eerste weken best wel zwaar waren geweest.
Oh ja, en die voorraden in de vriezer wat Madderijn zegt: Doen!
Mijn moeder heeft een tijdje extra gekookt en ingevroren. Hierdoor hoefden we de eerste twee weken (zaten de eerste week in het kraamhotel) niet te koken. Ja... Eten in de oven schuiven. En dat was op dat moment ook wel genoeg.
En die eerste weken? Tsja... Het is een soort van overleven, maar ik zat heel erg in mijn eigen bubbel waarbij ik niet veel van de buitenwereld meekreeg. Ik vond het prachtig. Tot mijn zoontje 7 weken oud was en het ineens allemaal een stuk makkelijker werd. Toen keek ik terug en vond ik toch dat die eerste weken best wel zwaar waren geweest.
Oh ja, en die voorraden in de vriezer wat Madderijn zegt: Doen!
Mijn moeder heeft een tijdje extra gekookt en ingevroren. Hierdoor hoefden we de eerste twee weken (zaten de eerste week in het kraamhotel) niet te koken. Ja... Eten in de oven schuiven. En dat was op dat moment ook wel genoeg.
zondag 2 december 2012 om 09:41
Bij mij begon het vannacht ook ineens te kriebelen.
Heb nog geen kleertjes gewassen, kamertje moet nog worden afgemaakt. Laatste dingetjes, maar toch.
Bekleding van de maxi cosi is gister gewassen, die moet er nog om voordat we überhaupt kind meekrijgen naar huis mocht ik nu bevallen.
Heb in principe tijd zat, oudste dochter kwam met ruim 41 weken, maar ik kan ook zomaar nu bevallen, met ruim 36 weken. Daar heb ik tot vannacht eigenlijk niet bij stil gestaan.
Komt denk ik omdat ik na de Sinterklaas gisteravond ineens wat vervelende harde buiken kreeg en daardoor het besef ineens kwam dat het ook eerder kan komen dan over 5 weken..
Heb nog geen kleertjes gewassen, kamertje moet nog worden afgemaakt. Laatste dingetjes, maar toch.
Bekleding van de maxi cosi is gister gewassen, die moet er nog om voordat we überhaupt kind meekrijgen naar huis mocht ik nu bevallen.
Heb in principe tijd zat, oudste dochter kwam met ruim 41 weken, maar ik kan ook zomaar nu bevallen, met ruim 36 weken. Daar heb ik tot vannacht eigenlijk niet bij stil gestaan.
Komt denk ik omdat ik na de Sinterklaas gisteravond ineens wat vervelende harde buiken kreeg en daardoor het besef ineens kwam dat het ook eerder kan komen dan over 5 weken..
