Zwanger
alle pijlers
Help ik ben zwanger wat moet ik nu??
maandag 8 april 2013 om 17:59
Ik ben er vandaag achter gekomen dat ik zwanger ben. Ik was er al zooo bang voor maar nu blijkt het echt zo te zijn. Ik ben gek op kinderen en zou ook zeker kinderen willen, maar nu moet ik er niet aan denken. Ik ben er helemaal nog niet klaar voor!
Ik ben zelf 24 en heb een tijdje een beetje een rommeltje van mijn leven gemaakt. Ik heb mijn opleiding verpest waardoor ik ermee moest stoppen, ik heb een tijdje geen baan gehad, had zwaar overgewicht, had geen relatie en ik zat dus de hele dag thuis een beetje zielig te zijn. Inmiddels ben ik heel goed op weg om mijn leventje weer op te pakken. Ik ben 35 kilo afgevallen, lekker aan het sporten, oude hobby's opgepakt en nieuwe hobby's erbij. Verder bezig met wat sollicitaties en daarnaast samen met mijn vader een nieuw bedrijfje begonnen. Ik heb sinds ruim 2 maanden een relatie met een ontzettend leuke vriend van 32 jaar, die mij af en toe dat laatste zetje geeft die ik soms zo nodig heb. Het voelt goed tussen ons, maar omdat ik al zeker 5 jaar geen relatie heb gehad en eigenlijk nog nooit een echte serieuze relatie heb gehad voelt het voor mij nog wat onwennig. Ik vind het overigens wel heel leuk, maar het moet niet te snel gaan. Mijn vriend heeft al wel meerdere lange relaties achter de rug en ziet onze relatie helemaal zitten en zou het liefste morgen samen gaan wonen en trouwen, want hij is daar inmiddels wel aan toe. Ik wil het rustig aan doen, wat volgens mij niet meer dan normaal is, maar vooral omdat er de laatste tijd zo veel veranderd in mijn leven heb ik daar veel behoefte aan en dat accepteert hij ook.
Nu heb ik net een zwangerschapstest gedaan en blijk ik zwanger te zijn! Terwijl ik gewoon de pil slik, maar ik heb wel een griepje gehad dus waarschijnlijk heeft de pil toen zijn werk niet goed gedaan..
Ik zie het totaal niet zitten om nu al kinderen te krijgen. Ik wil nog zo veel dingen doen voordat ik kinderen krijg! Ik ben goed op weg om mijn leven op een rijtje te zetten, maar ik ben voor mijn gevoel nog lang niet klaar. Mijn spaargeld is op, ik woon tijdelijk weer bij mijn vader in, kortom ik heb totaal geen goede basis voor een kind.
Ik vind het vreselijk dat ik mezelf er op betrap, maar ik merk aan mezelf dat ik het liefste abortus zou plegen. Het zou het allemaal wel oplossen. Ik voel me heel erg ongelukkig bij deze zwangerschap, en dat terwijl ik al een kinderwens heb zolang ik me kan herinneren.
Ik weet heus wel dat het best mogelijk is om de zwangerschap door te zetten. Ik heb in principe een goede leeftijd om moeder te worden. Mijn vriend heeft wel een fulltime inkomen, ook al is het niet zo hoog, als we een beetje zuinig aan doen is het heus wel te doen.
Ik heb al een paar keer tegen mezelf gezegd kom op joh het is allemaal best te doen. Zo'n kindje is geweldig! Je kunt niet zo makkelijk denken van oeps foutje, naja ik kan toch gewoon abortus doen dan ben ik er van af.. Als je het onveilig doet, ongeacht of je aan de pil bent of niet, moet je nou eenmaal de risico's dragen. Er zijn zo veel mensen die er alles voor over hebben om zwanger te worden. Maar het helpt allemaal niet. Ik wil mijn leven nu niet omgooien voor een kind. Ik wordt er depri van.
Het nare eraan vind ik dat mijn vriend tegen abortus is. Of in ieder geval, hij is er niet tegen, maar voor hem is het geen optie. Dat komt natuurlijk omdat hij wel toe is aan kinderen. Hij is immers al 32 en heeft meerdere lange relaties gehad waarin ook een kindje wel welkom was. Daarnaast merk ik aan hem dat als ik begin over het weghalen van de baby dat hij denkt dat ik het niet wil omdat ik niet een kind met hem samen wil. Maar dat is het niet. Ook al vind ik 2 maanden relatie VEEL te kort om aan kinderen te beginnen, het zou voor mij niet een reden zijn om het kindje weg te halen. Met hem zou ik het wel zien zitten, hij zou een topvader zijn. Nee, het is puur omdat ik er zelf niet aan toe ben.
Ik lees op internet eigenlijk alleen maar verhalen over dat de man het kind niet wil en min of meer dwingt tot abortus, maar andersom zie ik nergens.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?
Ik ben zelf 24 en heb een tijdje een beetje een rommeltje van mijn leven gemaakt. Ik heb mijn opleiding verpest waardoor ik ermee moest stoppen, ik heb een tijdje geen baan gehad, had zwaar overgewicht, had geen relatie en ik zat dus de hele dag thuis een beetje zielig te zijn. Inmiddels ben ik heel goed op weg om mijn leventje weer op te pakken. Ik ben 35 kilo afgevallen, lekker aan het sporten, oude hobby's opgepakt en nieuwe hobby's erbij. Verder bezig met wat sollicitaties en daarnaast samen met mijn vader een nieuw bedrijfje begonnen. Ik heb sinds ruim 2 maanden een relatie met een ontzettend leuke vriend van 32 jaar, die mij af en toe dat laatste zetje geeft die ik soms zo nodig heb. Het voelt goed tussen ons, maar omdat ik al zeker 5 jaar geen relatie heb gehad en eigenlijk nog nooit een echte serieuze relatie heb gehad voelt het voor mij nog wat onwennig. Ik vind het overigens wel heel leuk, maar het moet niet te snel gaan. Mijn vriend heeft al wel meerdere lange relaties achter de rug en ziet onze relatie helemaal zitten en zou het liefste morgen samen gaan wonen en trouwen, want hij is daar inmiddels wel aan toe. Ik wil het rustig aan doen, wat volgens mij niet meer dan normaal is, maar vooral omdat er de laatste tijd zo veel veranderd in mijn leven heb ik daar veel behoefte aan en dat accepteert hij ook.
Nu heb ik net een zwangerschapstest gedaan en blijk ik zwanger te zijn! Terwijl ik gewoon de pil slik, maar ik heb wel een griepje gehad dus waarschijnlijk heeft de pil toen zijn werk niet goed gedaan..
Ik zie het totaal niet zitten om nu al kinderen te krijgen. Ik wil nog zo veel dingen doen voordat ik kinderen krijg! Ik ben goed op weg om mijn leven op een rijtje te zetten, maar ik ben voor mijn gevoel nog lang niet klaar. Mijn spaargeld is op, ik woon tijdelijk weer bij mijn vader in, kortom ik heb totaal geen goede basis voor een kind.
Ik vind het vreselijk dat ik mezelf er op betrap, maar ik merk aan mezelf dat ik het liefste abortus zou plegen. Het zou het allemaal wel oplossen. Ik voel me heel erg ongelukkig bij deze zwangerschap, en dat terwijl ik al een kinderwens heb zolang ik me kan herinneren.
Ik weet heus wel dat het best mogelijk is om de zwangerschap door te zetten. Ik heb in principe een goede leeftijd om moeder te worden. Mijn vriend heeft wel een fulltime inkomen, ook al is het niet zo hoog, als we een beetje zuinig aan doen is het heus wel te doen.
Ik heb al een paar keer tegen mezelf gezegd kom op joh het is allemaal best te doen. Zo'n kindje is geweldig! Je kunt niet zo makkelijk denken van oeps foutje, naja ik kan toch gewoon abortus doen dan ben ik er van af.. Als je het onveilig doet, ongeacht of je aan de pil bent of niet, moet je nou eenmaal de risico's dragen. Er zijn zo veel mensen die er alles voor over hebben om zwanger te worden. Maar het helpt allemaal niet. Ik wil mijn leven nu niet omgooien voor een kind. Ik wordt er depri van.
Het nare eraan vind ik dat mijn vriend tegen abortus is. Of in ieder geval, hij is er niet tegen, maar voor hem is het geen optie. Dat komt natuurlijk omdat hij wel toe is aan kinderen. Hij is immers al 32 en heeft meerdere lange relaties gehad waarin ook een kindje wel welkom was. Daarnaast merk ik aan hem dat als ik begin over het weghalen van de baby dat hij denkt dat ik het niet wil omdat ik niet een kind met hem samen wil. Maar dat is het niet. Ook al vind ik 2 maanden relatie VEEL te kort om aan kinderen te beginnen, het zou voor mij niet een reden zijn om het kindje weg te halen. Met hem zou ik het wel zien zitten, hij zou een topvader zijn. Nee, het is puur omdat ik er zelf niet aan toe ben.
Ik lees op internet eigenlijk alleen maar verhalen over dat de man het kind niet wil en min of meer dwingt tot abortus, maar andersom zie ik nergens.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?
maandag 8 april 2013 om 18:01
maandag 8 april 2013 om 18:04
ik zou samen met je vriend contact zoeken met het FIOM. Die zijn hierin gespecialiseerd en je kunt hier een gesprek hebben met iemand die precies weet hoe dat gaat.
Ik zou het gesprek samen aangaan zodat jullie hier goed over blijven communiceren.
sterkte gewenst! Hopelijk kom je tot de voor jou beste beslissing.
Ik zou het gesprek samen aangaan zodat jullie hier goed over blijven communiceren.
sterkte gewenst! Hopelijk kom je tot de voor jou beste beslissing.
maandag 8 april 2013 om 18:07
Ik heb vanmiddag de test gedaan en mijn vriend weet de uitslag. Maar de afgelopen dagen hebben we het er over gehad omdat ik overtijd was. Ik ben nu ongeveer 5 dagen overtijd. Nog niet zo lang dus.
Ik heb zeker nagedacht over of ik er spijt van krijg en dan vooral over het feit dat ik misschien wel nooit meer kinderen kan krijgen. Dat lijkt me vreselijk. Maar ondanks dat voel ik nog steeds hetzelfde en dat is dat ik dit niet zie zitten....
Maar het blijft moeilijk
Ik heb zeker nagedacht over of ik er spijt van krijg en dan vooral over het feit dat ik misschien wel nooit meer kinderen kan krijgen. Dat lijkt me vreselijk. Maar ondanks dat voel ik nog steeds hetzelfde en dat is dat ik dit niet zie zitten....
Maar het blijft moeilijk
maandag 8 april 2013 om 18:08
Je hebt vandaag een test gedaan, en al wel gesproken met vriend over abortus? 'Als ik begin over weg halen' schrijf je. Hoe vaak ben je er dan vandaag over begonnen?
Maar goed, lastige situatie. Ik vind dat je als vrouw de uiteindelijke keuze maakt. Ik zou wel alles met vriend overleggen en voors en tegens afwegen. Maar als jullie niet tot een gezamenlijke oplossing komen, ben jij degene die bepaalt.
Maar goed, lastige situatie. Ik vind dat je als vrouw de uiteindelijke keuze maakt. Ik zou wel alles met vriend overleggen en voors en tegens afwegen. Maar als jullie niet tot een gezamenlijke oplossing komen, ben jij degene die bepaalt.
maandag 8 april 2013 om 18:09
Je bent nog op tijd voor een overtijdbehandeling. Voelt dat voor jou en je vriend misschien anders dan een abortus?
Ik zou nu beginnen met een afspraak maken bij de huisarts en daar gaan praten. Gewoon ook aangeven dat dit niet gepland was en dat je het nu niet weet. Ik denk dat de huisarts je door kan verwijzen naar instanties die je kunnen helpen/ondersteunen bij deze beslissing.
Ik zou nu beginnen met een afspraak maken bij de huisarts en daar gaan praten. Gewoon ook aangeven dat dit niet gepland was en dat je het nu niet weet. Ik denk dat de huisarts je door kan verwijzen naar instanties die je kunnen helpen/ondersteunen bij deze beslissing.
Zeg maar Spijker.
maandag 8 april 2013 om 18:10
Als je niet wil, dan moet je 't niet doen. Kan je vriend op z'n kop gaan staan, maar jij moet 't willen en je bent er nog niet aan toe.
Zou het gewoon laten doen, je weet in elk geval dat je zwanger kunt worden (en nog veel te makkelijk ook voor 't goed zijn) dus als je later wel 'n keer 'n kind wil, kun je er altijd dan voor gaan.
Zou het gewoon laten doen, je weet in elk geval dat je zwanger kunt worden (en nog veel te makkelijk ook voor 't goed zijn) dus als je later wel 'n keer 'n kind wil, kun je er altijd dan voor gaan.
maandag 8 april 2013 om 18:12
Moeilijk...
De uiteindelijke keuze ligt absoluut bij jou, dat staat voor mij als een paal boven water, maar ik kan me het standpunt van je vriend ook voorstellen en ik kan me voorstellen dat dat voor jou ook weer heel erg moeilijk is.
Stel dat jullie besluiten om het kind te houden, zouden jullie de zorg dan zo kunnen verdelen dat jij nog steeds de ruimte hebt om je leven nog verder op een rijtje te zetten?
Complimenten trouwens, dat je al zo'n eind op weg bent om je leven op te pakken en zoveel bent afgevallen.
Ik hoop dat je hieruit kunt komen met jezelf en met je vriend.
De uiteindelijke keuze ligt absoluut bij jou, dat staat voor mij als een paal boven water, maar ik kan me het standpunt van je vriend ook voorstellen en ik kan me voorstellen dat dat voor jou ook weer heel erg moeilijk is.
Stel dat jullie besluiten om het kind te houden, zouden jullie de zorg dan zo kunnen verdelen dat jij nog steeds de ruimte hebt om je leven nog verder op een rijtje te zetten?
Complimenten trouwens, dat je al zo'n eind op weg bent om je leven op te pakken en zoveel bent afgevallen.
Ik hoop dat je hieruit kunt komen met jezelf en met je vriend.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 8 april 2013 om 18:13
maandag 8 april 2013 om 18:29
Moeilijke situatie hoor. Niemand kan je echt advies geven ben ik bang, jij alleen kan die keuze maken. Enig idee hoe lang je zwanger bent? Is er iemand in je omgeving die je kan ondersteunen, ook als je voor een abortus kiest? Want welke keus je ook maakt, je zult iemand in je omgeving nodig hebben om je te ondersteunen. Als je voor abortus zou kiezen, kun je dit dan geheim houden voor je vriend?
maandag 8 april 2013 om 18:35
Gewoon laten komen dat kind.
Je hebt nog bijna 9 maanden om aan het idee te wennen!
Je bent oud genoeg en ook geld hoeft geen probleem te zijn lees ik.
Misschien dat je huidige relatie wel uit gaat en krijg je nooit meer een relatie met iemand met wie je wel een kind zou willen..dan heb je spijt als je nu abortus pleegt
Je hebt nog bijna 9 maanden om aan het idee te wennen!
Je bent oud genoeg en ook geld hoeft geen probleem te zijn lees ik.
Misschien dat je huidige relatie wel uit gaat en krijg je nooit meer een relatie met iemand met wie je wel een kind zou willen..dan heb je spijt als je nu abortus pleegt
maandag 8 april 2013 om 18:40
Neem gewoon je verantwoordelijkheid. Moet je kindje het leven laten 'omdat jij nog zoveel wilt doen'?
En de meeste, zo niet alle dingen kun je ook nog gewoon met kind doen of als je kind het huis uit is.
En wees heel blij met je vriend dat hij zijn verantwoordelijkheid wil nemen! Je hebt ook nog eens een kinderwens en je bent 24. Ik zie het probleem niet zo eerlijk gezegd!
En het is ook zijn kind, dus ik zou het gemeen vinden om het weg te laten halen als hij dit niet wil. Geef je baby dan aan hem op en ga daarna ieder je eigen weg.
En de meeste, zo niet alle dingen kun je ook nog gewoon met kind doen of als je kind het huis uit is.
En wees heel blij met je vriend dat hij zijn verantwoordelijkheid wil nemen! Je hebt ook nog eens een kinderwens en je bent 24. Ik zie het probleem niet zo eerlijk gezegd!
En het is ook zijn kind, dus ik zou het gemeen vinden om het weg te laten halen als hij dit niet wil. Geef je baby dan aan hem op en ga daarna ieder je eigen weg.
maandag 8 april 2013 om 18:48
quote:vivaas schreef op 08 april 2013 @ 18:40:
Ik zie het probleem niet zo eerlijk gezegd!
Geef je baby dan aan hem op en ga daarna ieder je eigen weg.Ze wil geen kind
Ook niet zwanger zijn, baren. Ze wil het niet. Hoe moeilijk is dat te begrijpen?
TO, ik snap dat je in een heel lastige situatie zit. Ik zou, samen met het FIOM, met je vriend gaan praten. En ook alleen met je vriend. Leg hem uit dat je écht geen kind wilt. Hoe zielig is het voor het kind om ongewenst ter wereld te komen?
Ik zie het probleem niet zo eerlijk gezegd!
Geef je baby dan aan hem op en ga daarna ieder je eigen weg.Ze wil geen kind
Ook niet zwanger zijn, baren. Ze wil het niet. Hoe moeilijk is dat te begrijpen?
TO, ik snap dat je in een heel lastige situatie zit. Ik zou, samen met het FIOM, met je vriend gaan praten. En ook alleen met je vriend. Leg hem uit dat je écht geen kind wilt. Hoe zielig is het voor het kind om ongewenst ter wereld te komen?
maandag 8 april 2013 om 18:54
[quote]Supersoulfighter schreef op 08 april 2013 @ 18:48:
[...]
Ze wil geen kind
Ook niet zwanger zijn, baren. Ze wil het niet. Hoe moeilijk is dat te begrijpen?
TO, ik snap dat je in een heel lastige situatie zit. Ik zou, samen met het FIOM, met je vriend gaan praten. En ook alleen met je vriend. Leg hem uit dat je écht geen kind wilt. Hoe zielig is het voor het kind om ongewenst ter wereld te komen?[/quote]
Volgens mij is bijna 9 maanden lang genoeg om aan het idee van een kind krijgen te wennen.
Bovendien je houdt toch altijd rekening met een zwangerschap als je sex hebt?Je zal de eerste niet zijn bij wie het condoom, pil, spiraaltje niet werkte..
[...]
Ze wil geen kind
Ook niet zwanger zijn, baren. Ze wil het niet. Hoe moeilijk is dat te begrijpen?
TO, ik snap dat je in een heel lastige situatie zit. Ik zou, samen met het FIOM, met je vriend gaan praten. En ook alleen met je vriend. Leg hem uit dat je écht geen kind wilt. Hoe zielig is het voor het kind om ongewenst ter wereld te komen?[/quote]
Volgens mij is bijna 9 maanden lang genoeg om aan het idee van een kind krijgen te wennen.
Bovendien je houdt toch altijd rekening met een zwangerschap als je sex hebt?Je zal de eerste niet zijn bij wie het condoom, pil, spiraaltje niet werkte..
maandag 8 april 2013 om 18:58
