Zwanger
alle pijlers
Help ik ben zwanger wat moet ik nu??
maandag 8 april 2013 om 17:59
Ik ben er vandaag achter gekomen dat ik zwanger ben. Ik was er al zooo bang voor maar nu blijkt het echt zo te zijn. Ik ben gek op kinderen en zou ook zeker kinderen willen, maar nu moet ik er niet aan denken. Ik ben er helemaal nog niet klaar voor!
Ik ben zelf 24 en heb een tijdje een beetje een rommeltje van mijn leven gemaakt. Ik heb mijn opleiding verpest waardoor ik ermee moest stoppen, ik heb een tijdje geen baan gehad, had zwaar overgewicht, had geen relatie en ik zat dus de hele dag thuis een beetje zielig te zijn. Inmiddels ben ik heel goed op weg om mijn leventje weer op te pakken. Ik ben 35 kilo afgevallen, lekker aan het sporten, oude hobby's opgepakt en nieuwe hobby's erbij. Verder bezig met wat sollicitaties en daarnaast samen met mijn vader een nieuw bedrijfje begonnen. Ik heb sinds ruim 2 maanden een relatie met een ontzettend leuke vriend van 32 jaar, die mij af en toe dat laatste zetje geeft die ik soms zo nodig heb. Het voelt goed tussen ons, maar omdat ik al zeker 5 jaar geen relatie heb gehad en eigenlijk nog nooit een echte serieuze relatie heb gehad voelt het voor mij nog wat onwennig. Ik vind het overigens wel heel leuk, maar het moet niet te snel gaan. Mijn vriend heeft al wel meerdere lange relaties achter de rug en ziet onze relatie helemaal zitten en zou het liefste morgen samen gaan wonen en trouwen, want hij is daar inmiddels wel aan toe. Ik wil het rustig aan doen, wat volgens mij niet meer dan normaal is, maar vooral omdat er de laatste tijd zo veel veranderd in mijn leven heb ik daar veel behoefte aan en dat accepteert hij ook.
Nu heb ik net een zwangerschapstest gedaan en blijk ik zwanger te zijn! Terwijl ik gewoon de pil slik, maar ik heb wel een griepje gehad dus waarschijnlijk heeft de pil toen zijn werk niet goed gedaan..
Ik zie het totaal niet zitten om nu al kinderen te krijgen. Ik wil nog zo veel dingen doen voordat ik kinderen krijg! Ik ben goed op weg om mijn leven op een rijtje te zetten, maar ik ben voor mijn gevoel nog lang niet klaar. Mijn spaargeld is op, ik woon tijdelijk weer bij mijn vader in, kortom ik heb totaal geen goede basis voor een kind.
Ik vind het vreselijk dat ik mezelf er op betrap, maar ik merk aan mezelf dat ik het liefste abortus zou plegen. Het zou het allemaal wel oplossen. Ik voel me heel erg ongelukkig bij deze zwangerschap, en dat terwijl ik al een kinderwens heb zolang ik me kan herinneren.
Ik weet heus wel dat het best mogelijk is om de zwangerschap door te zetten. Ik heb in principe een goede leeftijd om moeder te worden. Mijn vriend heeft wel een fulltime inkomen, ook al is het niet zo hoog, als we een beetje zuinig aan doen is het heus wel te doen.
Ik heb al een paar keer tegen mezelf gezegd kom op joh het is allemaal best te doen. Zo'n kindje is geweldig! Je kunt niet zo makkelijk denken van oeps foutje, naja ik kan toch gewoon abortus doen dan ben ik er van af.. Als je het onveilig doet, ongeacht of je aan de pil bent of niet, moet je nou eenmaal de risico's dragen. Er zijn zo veel mensen die er alles voor over hebben om zwanger te worden. Maar het helpt allemaal niet. Ik wil mijn leven nu niet omgooien voor een kind. Ik wordt er depri van.
Het nare eraan vind ik dat mijn vriend tegen abortus is. Of in ieder geval, hij is er niet tegen, maar voor hem is het geen optie. Dat komt natuurlijk omdat hij wel toe is aan kinderen. Hij is immers al 32 en heeft meerdere lange relaties gehad waarin ook een kindje wel welkom was. Daarnaast merk ik aan hem dat als ik begin over het weghalen van de baby dat hij denkt dat ik het niet wil omdat ik niet een kind met hem samen wil. Maar dat is het niet. Ook al vind ik 2 maanden relatie VEEL te kort om aan kinderen te beginnen, het zou voor mij niet een reden zijn om het kindje weg te halen. Met hem zou ik het wel zien zitten, hij zou een topvader zijn. Nee, het is puur omdat ik er zelf niet aan toe ben.
Ik lees op internet eigenlijk alleen maar verhalen over dat de man het kind niet wil en min of meer dwingt tot abortus, maar andersom zie ik nergens.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?
Ik ben zelf 24 en heb een tijdje een beetje een rommeltje van mijn leven gemaakt. Ik heb mijn opleiding verpest waardoor ik ermee moest stoppen, ik heb een tijdje geen baan gehad, had zwaar overgewicht, had geen relatie en ik zat dus de hele dag thuis een beetje zielig te zijn. Inmiddels ben ik heel goed op weg om mijn leventje weer op te pakken. Ik ben 35 kilo afgevallen, lekker aan het sporten, oude hobby's opgepakt en nieuwe hobby's erbij. Verder bezig met wat sollicitaties en daarnaast samen met mijn vader een nieuw bedrijfje begonnen. Ik heb sinds ruim 2 maanden een relatie met een ontzettend leuke vriend van 32 jaar, die mij af en toe dat laatste zetje geeft die ik soms zo nodig heb. Het voelt goed tussen ons, maar omdat ik al zeker 5 jaar geen relatie heb gehad en eigenlijk nog nooit een echte serieuze relatie heb gehad voelt het voor mij nog wat onwennig. Ik vind het overigens wel heel leuk, maar het moet niet te snel gaan. Mijn vriend heeft al wel meerdere lange relaties achter de rug en ziet onze relatie helemaal zitten en zou het liefste morgen samen gaan wonen en trouwen, want hij is daar inmiddels wel aan toe. Ik wil het rustig aan doen, wat volgens mij niet meer dan normaal is, maar vooral omdat er de laatste tijd zo veel veranderd in mijn leven heb ik daar veel behoefte aan en dat accepteert hij ook.
Nu heb ik net een zwangerschapstest gedaan en blijk ik zwanger te zijn! Terwijl ik gewoon de pil slik, maar ik heb wel een griepje gehad dus waarschijnlijk heeft de pil toen zijn werk niet goed gedaan..
Ik zie het totaal niet zitten om nu al kinderen te krijgen. Ik wil nog zo veel dingen doen voordat ik kinderen krijg! Ik ben goed op weg om mijn leven op een rijtje te zetten, maar ik ben voor mijn gevoel nog lang niet klaar. Mijn spaargeld is op, ik woon tijdelijk weer bij mijn vader in, kortom ik heb totaal geen goede basis voor een kind.
Ik vind het vreselijk dat ik mezelf er op betrap, maar ik merk aan mezelf dat ik het liefste abortus zou plegen. Het zou het allemaal wel oplossen. Ik voel me heel erg ongelukkig bij deze zwangerschap, en dat terwijl ik al een kinderwens heb zolang ik me kan herinneren.
Ik weet heus wel dat het best mogelijk is om de zwangerschap door te zetten. Ik heb in principe een goede leeftijd om moeder te worden. Mijn vriend heeft wel een fulltime inkomen, ook al is het niet zo hoog, als we een beetje zuinig aan doen is het heus wel te doen.
Ik heb al een paar keer tegen mezelf gezegd kom op joh het is allemaal best te doen. Zo'n kindje is geweldig! Je kunt niet zo makkelijk denken van oeps foutje, naja ik kan toch gewoon abortus doen dan ben ik er van af.. Als je het onveilig doet, ongeacht of je aan de pil bent of niet, moet je nou eenmaal de risico's dragen. Er zijn zo veel mensen die er alles voor over hebben om zwanger te worden. Maar het helpt allemaal niet. Ik wil mijn leven nu niet omgooien voor een kind. Ik wordt er depri van.
Het nare eraan vind ik dat mijn vriend tegen abortus is. Of in ieder geval, hij is er niet tegen, maar voor hem is het geen optie. Dat komt natuurlijk omdat hij wel toe is aan kinderen. Hij is immers al 32 en heeft meerdere lange relaties gehad waarin ook een kindje wel welkom was. Daarnaast merk ik aan hem dat als ik begin over het weghalen van de baby dat hij denkt dat ik het niet wil omdat ik niet een kind met hem samen wil. Maar dat is het niet. Ook al vind ik 2 maanden relatie VEEL te kort om aan kinderen te beginnen, het zou voor mij niet een reden zijn om het kindje weg te halen. Met hem zou ik het wel zien zitten, hij zou een topvader zijn. Nee, het is puur omdat ik er zelf niet aan toe ben.
Ik lees op internet eigenlijk alleen maar verhalen over dat de man het kind niet wil en min of meer dwingt tot abortus, maar andersom zie ik nergens.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?
maandag 8 april 2013 om 19:44
quote:waarbij schreef op 08 april 2013 @ 19:39:
[...]
Het leegzuigen is niet waar ik persoonlijk moeite mee heb. Het op TO's gevoel werken terwijl ze overduidelik in een rotsituatie zit, door het zogenaamde arme babietje te benoemen. Bullshit vind ik dat. Het is geen arme zielige baby die veilig in mammies schoot schuilt, het is een zwangerschap die op dit moment niet gewenst is door TO en daar heeft ze het verdomde moeilijk mee.
Waarom zou je dan in vredesnaam gaan praten vanuit de arme zielige baby? Ik vind dat vilein.Omdat we een andere mening hebben over wat leven is en wanneer leven begint. Daar mag ik namelijk een andere mening over hebben. Ik ga geen advies geven of meeleven vanuit jouw mening, zou jij ook niet doen.
[...]
Het leegzuigen is niet waar ik persoonlijk moeite mee heb. Het op TO's gevoel werken terwijl ze overduidelik in een rotsituatie zit, door het zogenaamde arme babietje te benoemen. Bullshit vind ik dat. Het is geen arme zielige baby die veilig in mammies schoot schuilt, het is een zwangerschap die op dit moment niet gewenst is door TO en daar heeft ze het verdomde moeilijk mee.
Waarom zou je dan in vredesnaam gaan praten vanuit de arme zielige baby? Ik vind dat vilein.Omdat we een andere mening hebben over wat leven is en wanneer leven begint. Daar mag ik namelijk een andere mening over hebben. Ik ga geen advies geven of meeleven vanuit jouw mening, zou jij ook niet doen.
maandag 8 april 2013 om 19:44
maandag 8 april 2013 om 19:44
quote:vivaas schreef op 08 april 2013 @ 19:42:
[...]
Jij hebt juist een gebrek aan empathisch vermogen aan het leventje wat groeit in de buik van TO.
Jammer en erg triest dat je dat niet ziet.Het is geen arme zielige baby. Het is een ongewenste zwangerschap. Die kan uitgroeien tot een arme zielige en ongewenste baby.
Jammer dat jij niet begrijpt wat dat met een kind doet. Ongewenst zijn.
[...]
Jij hebt juist een gebrek aan empathisch vermogen aan het leventje wat groeit in de buik van TO.
Jammer en erg triest dat je dat niet ziet.Het is geen arme zielige baby. Het is een ongewenste zwangerschap. Die kan uitgroeien tot een arme zielige en ongewenste baby.
Jammer dat jij niet begrijpt wat dat met een kind doet. Ongewenst zijn.
maandag 8 april 2013 om 19:45
quote:draaiorgel schreef op 08 april 2013 @ 19:39:
Het mag best genoemd worden viola31, maar deze toevoeging is onnodig. 'waar je eigen kindje die weerloos in je buik aan het groeien is, de plek waar hij/zij het veiligst zou moeten zijn'
Je zegt niet gewoon hoe het is, je haalt er zaken bij vanuit een vooringenomen standpunt.
Was niet mijn post!
Verder heb jij toch ook een standpunt?
Het mag best genoemd worden viola31, maar deze toevoeging is onnodig. 'waar je eigen kindje die weerloos in je buik aan het groeien is, de plek waar hij/zij het veiligst zou moeten zijn'
Je zegt niet gewoon hoe het is, je haalt er zaken bij vanuit een vooringenomen standpunt.
Was niet mijn post!
Verder heb jij toch ook een standpunt?
maandag 8 april 2013 om 19:46
quote:viola31 schreef op 08 april 2013 @ 19:44:
[...]
Omdat we een andere mening hebben over wat leven is en wanneer leven begint. Daar mag ik namelijk een andere mening over hebben. Ik ga geen advies geven of meeleven vanuit jouw mening, zou jij ook niet doen.Onzin, jij weet niet wat ik leven vind en wat ik niet leven vind. Ik weet dat TO geen kind wil. Dan ga ik dus niet preken vanuit de visie van het ongeboren kind. Dat vind ik smakeloos en op haar gevoel werken.
[...]
Omdat we een andere mening hebben over wat leven is en wanneer leven begint. Daar mag ik namelijk een andere mening over hebben. Ik ga geen advies geven of meeleven vanuit jouw mening, zou jij ook niet doen.Onzin, jij weet niet wat ik leven vind en wat ik niet leven vind. Ik weet dat TO geen kind wil. Dan ga ik dus niet preken vanuit de visie van het ongeboren kind. Dat vind ik smakeloos en op haar gevoel werken.
maandag 8 april 2013 om 19:47
quote:viola31 schreef op 08 april 2013 @ 19:44:
[...]
Omdat we een andere mening hebben over wat leven is en wanneer leven begint. Daar mag ik namelijk een andere mening over hebben. Ik ga geen advies geven of meeleven vanuit jouw mening, zou jij ook niet doen.Ja, daar mag jij een andere mening over hebben. En dan heb jij het geluk dat niemand jou probeert te overtuigen dat je een abortus moet nemen. Probeer dan omgekeerd ook dat respect op te brengen.
[...]
Omdat we een andere mening hebben over wat leven is en wanneer leven begint. Daar mag ik namelijk een andere mening over hebben. Ik ga geen advies geven of meeleven vanuit jouw mening, zou jij ook niet doen.Ja, daar mag jij een andere mening over hebben. En dan heb jij het geluk dat niemand jou probeert te overtuigen dat je een abortus moet nemen. Probeer dan omgekeerd ook dat respect op te brengen.
Dit is mijn uitspraak en daar moet u het mee doen.
maandag 8 april 2013 om 19:53
Ik blijf het ongelofelijk vinden hoe dit soort topics toch altijd één kant op moeten gaan. Als je meteen roept dat abortus inderdaad een goed idee is dan mag je blijven. Als je zegt: goh, denk er nog eens over na. Je bent toch al een grote meid en neem je verantwoordelijkheid. Dan wordt je afgeschoten, want dat mag niet.
En ja, ik praat wel vanuit het ongeboren leven. Ik blijf het namelijk ongehoord vinden dat gezonde volwassen vrouwen die vrijwillig seks hebben en de risico's kennen van hun AC een abortus laten plegen.
TO, ik zal hier verder niet meer schrijven. Het is niet mijn bedoeling te kwetsen en wil je sterkte wensen met je moeilijke besluit. Besef je wel dat je die keuze niet nu hoeft te maken. Neem je/jullie tijd daarvoor. Het gaat namelijk om iets wat je leven zal veranderen, ongeacht de keuze die je maakt.
En ja, ik praat wel vanuit het ongeboren leven. Ik blijf het namelijk ongehoord vinden dat gezonde volwassen vrouwen die vrijwillig seks hebben en de risico's kennen van hun AC een abortus laten plegen.
TO, ik zal hier verder niet meer schrijven. Het is niet mijn bedoeling te kwetsen en wil je sterkte wensen met je moeilijke besluit. Besef je wel dat je die keuze niet nu hoeft te maken. Neem je/jullie tijd daarvoor. Het gaat namelijk om iets wat je leven zal veranderen, ongeacht de keuze die je maakt.
maandag 8 april 2013 om 19:55
quote:viola31 schreef op 08 april 2013 @ 19:53:
Ik blijf het ongelofelijk vinden hoe dit soort topics toch altijd één kant op moeten gaan. Als je meteen roept dat abortus inderdaad een goed idee is dan mag je blijven. Als je zegt: goh, denk er nog eens over na. Je bent toch al een grote meid en neem je verantwoordelijkheid. Dan wordt je afgeschoten, want dat mag niet.
En ja, ik praat wel vanuit het ongeboren leven. Ik blijf het namelijk ongehoord vinden dat gezonde volwassen vrouwen die vrijwillig seks hebben en de risico's kennen van hun AC een abortus laten plegen.
TO, ik zal hier verder niet meer schrijven. Het is niet mijn bedoeling te kwetsen en wil je sterkte wensen met je moeilijke besluit. Besef je wel dat je die keuze niet nu hoeft te maken. Neem je/jullie tijd daarvoor. Het gaat namelijk om iets wat je leven zal veranderen, ongeacht de keuze die je maakt. Ik ga toch ook niet in topics van dames die blij zwanger zijn roepen hoe dom ik het vind dat ze meewerken aan de overbevolking, en dat kinderen zo vreselijk vervelend en stom zijn etc???
Ik blijf het ongelofelijk vinden hoe dit soort topics toch altijd één kant op moeten gaan. Als je meteen roept dat abortus inderdaad een goed idee is dan mag je blijven. Als je zegt: goh, denk er nog eens over na. Je bent toch al een grote meid en neem je verantwoordelijkheid. Dan wordt je afgeschoten, want dat mag niet.
En ja, ik praat wel vanuit het ongeboren leven. Ik blijf het namelijk ongehoord vinden dat gezonde volwassen vrouwen die vrijwillig seks hebben en de risico's kennen van hun AC een abortus laten plegen.
TO, ik zal hier verder niet meer schrijven. Het is niet mijn bedoeling te kwetsen en wil je sterkte wensen met je moeilijke besluit. Besef je wel dat je die keuze niet nu hoeft te maken. Neem je/jullie tijd daarvoor. Het gaat namelijk om iets wat je leven zal veranderen, ongeacht de keuze die je maakt. Ik ga toch ook niet in topics van dames die blij zwanger zijn roepen hoe dom ik het vind dat ze meewerken aan de overbevolking, en dat kinderen zo vreselijk vervelend en stom zijn etc???
maandag 8 april 2013 om 20:19
quote:tezziejj schreef op 08 april 2013 @ 17:59:
Terwijl ik gewoon de pil slik, maar ik heb wel een griepje gehad dus waarschijnlijk heeft de pil toen zijn werk niet goed gedaan.
Ik weet dat mijn volgende opmerking niks helpt met het oplossen van je probleem, maar het moet me even van het hart.
Als je echt nu geen kinderen wil, waarom dan zo onzorgvuldig met de pil? Je weet schijnbaar dat de pil niet goed kan werken als je griep hebt. Waarom niet extra maatregelen nemen als je weet dat de pil minder kan werken?
Ik heb nooit kinderen gewild en was ontzettend strikt met mijn anticonceptie. Het liefst trok ik nog een vuilniszak over mijn hoofd als ik maar een idee had dat de pil niet goed kon werken.
Heel veel sterkte met het maken van je keuze. Laat het nog een paar dagen bezinken.
Terwijl ik gewoon de pil slik, maar ik heb wel een griepje gehad dus waarschijnlijk heeft de pil toen zijn werk niet goed gedaan.
Ik weet dat mijn volgende opmerking niks helpt met het oplossen van je probleem, maar het moet me even van het hart.
Als je echt nu geen kinderen wil, waarom dan zo onzorgvuldig met de pil? Je weet schijnbaar dat de pil niet goed kan werken als je griep hebt. Waarom niet extra maatregelen nemen als je weet dat de pil minder kan werken?
Ik heb nooit kinderen gewild en was ontzettend strikt met mijn anticonceptie. Het liefst trok ik nog een vuilniszak over mijn hoofd als ik maar een idee had dat de pil niet goed kon werken.
Heel veel sterkte met het maken van je keuze. Laat het nog een paar dagen bezinken.
maandag 8 april 2013 om 20:43
maandag 8 april 2013 om 20:58
maandag 8 april 2013 om 21:36
TO, ik wil je absoluut niet een abortus afraden. Het is jouw keus.
Maar je vroeg om ervaringen en ik heb er eentje.
Een vriendin van mij werd op haar 25ste ongepland zwanger van haar vriend die ze toen 3 maanden kende. Dat was uiteraard heel erg schrikken, maar uiteindelijk is besloten het kind te houden. Het was niet altijd prettig om na 3 maanden relatie al bezig te zijn met zaken als verhuizen, babykamer op orde maken en de zwangerschapshormonen van moeder in plaats van alleen maar heel erg verliefd te zijn. Maar uiteindelijk waren ze dolgelukkig met hun baby en hebben vrij snel daarna zelfs bewust gekozen voor een tweede. Dit is nu vijf jaar geleden en ze zijn nog steeds samen en zelfs onlangs getrouwd.
Sommige zaken zijn wat minder rooskleurig. Carrière van moeder die wat moeilijk op gang komt, daardoor minder geld en daardoor nog wonen in een niet ideaal huis in een minder ideale buurt. Ook zijn er in het begin van de relatie wat spanningen geweest (toen de baby er was) door vader die aanvankelijk wat moeite had met de vrijheid die hij moest inleveren.
Zo kan het dus ook, wil niet zeggen dat het altijd zo gaat.
Maar je vroeg om ervaringen en ik heb er eentje.
Een vriendin van mij werd op haar 25ste ongepland zwanger van haar vriend die ze toen 3 maanden kende. Dat was uiteraard heel erg schrikken, maar uiteindelijk is besloten het kind te houden. Het was niet altijd prettig om na 3 maanden relatie al bezig te zijn met zaken als verhuizen, babykamer op orde maken en de zwangerschapshormonen van moeder in plaats van alleen maar heel erg verliefd te zijn. Maar uiteindelijk waren ze dolgelukkig met hun baby en hebben vrij snel daarna zelfs bewust gekozen voor een tweede. Dit is nu vijf jaar geleden en ze zijn nog steeds samen en zelfs onlangs getrouwd.
Sommige zaken zijn wat minder rooskleurig. Carrière van moeder die wat moeilijk op gang komt, daardoor minder geld en daardoor nog wonen in een niet ideaal huis in een minder ideale buurt. Ook zijn er in het begin van de relatie wat spanningen geweest (toen de baby er was) door vader die aanvankelijk wat moeite had met de vrijheid die hij moest inleveren.
Zo kan het dus ook, wil niet zeggen dat het altijd zo gaat.
vrijdag 12 april 2013 om 16:41
Iedereen heel erg bedankt voor jullie reacties. Ook de reacties van mensen die anti-abortus zijn hebben mij geholpen. Iedereens mening is welkom en ik zet mijn verhaal niet op het forum omdat ik alleen maar positieve reacties wil. Sterker nog, het viel me eigenlijk heel erg mee hoe lief iedereen reageerde. Ik ben zelf niet anti-abortus, maar ik vind het wel een heftige en eigenlijk een erg makkelijke beslissing, ook al is het heel zwaar. Ondanks dat wilde ik zelf heel graag een abortus. Ik heb het daar met mijn vriend over gehad en hij bleek meer tegen abortus te zijn dan ik had gedacht. Hij vind dat je de consequenties moet dragen wat ik absoluut met hem eens ben en aangezien hij wel toe is aan kinderen ziet hij geen reden om het weg te laten halen. Daarnaast vind hij het moord. Dat ik niet lekker in mijn vel zit begrijpt hij denk ik niet. Hij zegt dat ik nog 9 maanden heb om alles op een rijtje te krijgen. Hij vergeet dat ik die 9 maanden zwanger ben en tijdens een zwangerschap met hele andere dingen bezig ben.
Nu is er gisteren iets raars gebeurd wat mij heel erg heeft opgelucht. Ik ben namelijk ongesteld geworden. Ik weet niet wat er gebeurd is, maar het is echt zo. Ik heb maandag een test gedaan die positief was (wel heel licht, maar toch). Donderdachtochtend ben ik echter toch ongesteld geworden, ruim een week overtijd. Voor de zekerheid nog een test gedaan (geen idee of dat zin heeft tijdens je menstruatie, maar ik had er toch nog een in huis want had er in een keer twee gekocht) en inderdaad, die was overduidelijk negatief. Of ik nu een miskraam heb gekregen of dat er iets raars was met de eerste test, ik heb geen idee maar het ziet er naar uit dat ik dus niet zwanger ben. Mijn menstruatie is wel iets anders dan anders. Het bloedverlies is ietwat minder dan normaal (ik ben altijd heel heftig ongesteld) maar de pijn is vele malen erger. Het voelt wel echt als menstruatiepijn, maar gisteren kroop ik over de grond van de pijn. Maar omdat ik wat stress heb gehad en op een vrij extreme manier heel veel ben afgevallen (cambridge dieet) geef ik dat maar de schuld. Mijn gewichtsconsulente zei ook dat ze al zo verbaasd was dat ik altijd zo regelmatig menstrueerde tijdens het dieet omdat dat vaak wat verstoord wordt. Voor maandag heb ik een afspraak met de dokter en dan zal ik het met hem bespreken.
Ik was heel opgelucht dat ik ongesteld ben geworden, mijn vriend was heel erg teleurgesteld. Hij zag het al helemaal zitten om een kindje te krijgen. Ik begrijp hem wel hoor, maar heb toch moeite met zijn reactie. Ik vraag me af wat er gebeurd was als ik toch abortus had gedaan. Wat als ik de komende paar jaar nog geen kinderen wil? Heeft hij dat geduld wel? Ik voel me daar wel een beetje rot over. Maar gelukkig kan ik goed met hem praten dus we gaan het daar vast nog vaak over hebben.
Voortaan hou ik heel goed in de gaten wanneer er een moment is dat de pil eventueel wat minder betrouwbaar is. Dan pakken we gewoon de condooms erbij.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties. Alleen het opschrijven van mijn verhaal luchtte me al erg op en jullie reacties gaven mij ook wat meer zekerheid
Nu is er gisteren iets raars gebeurd wat mij heel erg heeft opgelucht. Ik ben namelijk ongesteld geworden. Ik weet niet wat er gebeurd is, maar het is echt zo. Ik heb maandag een test gedaan die positief was (wel heel licht, maar toch). Donderdachtochtend ben ik echter toch ongesteld geworden, ruim een week overtijd. Voor de zekerheid nog een test gedaan (geen idee of dat zin heeft tijdens je menstruatie, maar ik had er toch nog een in huis want had er in een keer twee gekocht) en inderdaad, die was overduidelijk negatief. Of ik nu een miskraam heb gekregen of dat er iets raars was met de eerste test, ik heb geen idee maar het ziet er naar uit dat ik dus niet zwanger ben. Mijn menstruatie is wel iets anders dan anders. Het bloedverlies is ietwat minder dan normaal (ik ben altijd heel heftig ongesteld) maar de pijn is vele malen erger. Het voelt wel echt als menstruatiepijn, maar gisteren kroop ik over de grond van de pijn. Maar omdat ik wat stress heb gehad en op een vrij extreme manier heel veel ben afgevallen (cambridge dieet) geef ik dat maar de schuld. Mijn gewichtsconsulente zei ook dat ze al zo verbaasd was dat ik altijd zo regelmatig menstrueerde tijdens het dieet omdat dat vaak wat verstoord wordt. Voor maandag heb ik een afspraak met de dokter en dan zal ik het met hem bespreken.
Ik was heel opgelucht dat ik ongesteld ben geworden, mijn vriend was heel erg teleurgesteld. Hij zag het al helemaal zitten om een kindje te krijgen. Ik begrijp hem wel hoor, maar heb toch moeite met zijn reactie. Ik vraag me af wat er gebeurd was als ik toch abortus had gedaan. Wat als ik de komende paar jaar nog geen kinderen wil? Heeft hij dat geduld wel? Ik voel me daar wel een beetje rot over. Maar gelukkig kan ik goed met hem praten dus we gaan het daar vast nog vaak over hebben.
Voortaan hou ik heel goed in de gaten wanneer er een moment is dat de pil eventueel wat minder betrouwbaar is. Dan pakken we gewoon de condooms erbij.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties. Alleen het opschrijven van mijn verhaal luchtte me al erg op en jullie reacties gaven mij ook wat meer zekerheid
vrijdag 12 april 2013 om 16:46
quote:viola31 schreef op 08 april 2013 @ 19:53:
Ik blijf het ongelofelijk vinden hoe dit soort topics toch altijd één kant op moeten gaan. Als je meteen roept dat abortus inderdaad een goed idee is dan mag je blijven. Als je zegt: goh, denk er nog eens over na. Je bent toch al een grote meid en neem je verantwoordelijkheid. Dan wordt je afgeschoten, want dat mag niet. Je verantwoordelijkheid nemen is in mijn ogen dus abortus laten doen als je geen kind wil.
Ik blijf het ongelofelijk vinden hoe dit soort topics toch altijd één kant op moeten gaan. Als je meteen roept dat abortus inderdaad een goed idee is dan mag je blijven. Als je zegt: goh, denk er nog eens over na. Je bent toch al een grote meid en neem je verantwoordelijkheid. Dan wordt je afgeschoten, want dat mag niet. Je verantwoordelijkheid nemen is in mijn ogen dus abortus laten doen als je geen kind wil.
vrijdag 12 april 2013 om 16:49
Wat fijn tezziej! Een hele opluchting. Wat er gebeurd is zul je nooit weten maar voor nu lijkt dit me wel de ideale uitkomst.
Ik hoop wel dat je vriend zich wat beter in jou en de hele situatie kan gaan verplaatsen. Net 2 maanden een relatie is in geen enkele situatie een slim moment om aan een zwangerschap te gaan denken, en al helemaal niet als je 24 bent en nog alle tijd van de wereld daarvoor hebt!
Ik hoop wel dat je vriend zich wat beter in jou en de hele situatie kan gaan verplaatsen. Net 2 maanden een relatie is in geen enkele situatie een slim moment om aan een zwangerschap te gaan denken, en al helemaal niet als je 24 bent en nog alle tijd van de wereld daarvoor hebt!
zaterdag 13 april 2013 om 14:10
Wat fijn dat je ongesteld bent geworden en negatief hebt getest. Dat lijkt me inderdaad een hele opluchting. Ben blij voor je.
Wel heel jammer dat je vriend geen begrip kon opbrengen voor jouw gevoel en situatie. Daar zou ik me wel zorgen over maken als ik jou was. Abortus is moord en dat soort uitspraken, daar heeft hij je totaal niet mee geholpen. Vraag jezelf goed af wat je van hem kunt verwachten in situaties waarbij jij steun van hem nodig hebt. Het lijkt er nu op of hij heel erg aan zichzelf denkt en weinig tot geen rekening houdt met jouw gevoel.
Wel heel jammer dat je vriend geen begrip kon opbrengen voor jouw gevoel en situatie. Daar zou ik me wel zorgen over maken als ik jou was. Abortus is moord en dat soort uitspraken, daar heeft hij je totaal niet mee geholpen. Vraag jezelf goed af wat je van hem kunt verwachten in situaties waarbij jij steun van hem nodig hebt. Het lijkt er nu op of hij heel erg aan zichzelf denkt en weinig tot geen rekening houdt met jouw gevoel.
zaterdag 13 april 2013 om 14:16
Je vriend klinkt niet als een lot uit de loterij. Weet je zeker dat je met hem door wil?
Fijn dat je ongesteld bent geworden. Omdat je wel positief hebt getest, is het misschien toch verstandig om contact op te nemen met je huisarts. Ik weet niet hoe het zit bij zo'n prille zwangerschap, maar ik geloof dat ze graag controleren of alles 'weg' is.
Fijn dat je ongesteld bent geworden. Omdat je wel positief hebt getest, is het misschien toch verstandig om contact op te nemen met je huisarts. Ik weet niet hoe het zit bij zo'n prille zwangerschap, maar ik geloof dat ze graag controleren of alles 'weg' is.
zaterdag 13 april 2013 om 15:51
quote:lizzy75 schreef op 13 april 2013 @ 14:10:
Wat fijn dat je ongesteld bent geworden en negatief hebt getest. Dat lijkt me inderdaad een hele opluchting. Ben blij voor je.
Wel heel jammer dat je vriend geen begrip kon opbrengen voor jouw gevoel en situatie. Daar zou ik me wel zorgen over maken als ik jou was. Abortus is moord en dat soort uitspraken, daar heeft hij je totaal niet mee geholpen. Vraag jezelf goed af wat je van hem kunt verwachten in situaties waarbij jij steun van hem nodig hebt. Het lijkt er nu op of hij heel erg aan zichzelf denkt en weinig tot geen rekening houdt met jouw gevoel.Ik ben hier helemaal mee eens. Dat zijn nogal manipulatieve uitspraken van je vriend! En zijn houding naar jou toe vind ik ook niet zo... 2 maanden is echt heel kort, je kent elkaar dan nog niet door en door. Een kind krijgen is veel beter wanneer jullie al een paar jaar bij elkaar zijn en jouw leven wat stabieler is geworden, hij zou heus wel kunnen wachten (op je 35e/36e/37e kun je nog steeds een goede vader worden). En waarom zou jij nog niet eerst zelf van het leven willen genieten (reizen, uitgaan, spontane uitjes) voordat je kinderen krijgt?
Wat fijn dat je ongesteld bent geworden en negatief hebt getest. Dat lijkt me inderdaad een hele opluchting. Ben blij voor je.
Wel heel jammer dat je vriend geen begrip kon opbrengen voor jouw gevoel en situatie. Daar zou ik me wel zorgen over maken als ik jou was. Abortus is moord en dat soort uitspraken, daar heeft hij je totaal niet mee geholpen. Vraag jezelf goed af wat je van hem kunt verwachten in situaties waarbij jij steun van hem nodig hebt. Het lijkt er nu op of hij heel erg aan zichzelf denkt en weinig tot geen rekening houdt met jouw gevoel.Ik ben hier helemaal mee eens. Dat zijn nogal manipulatieve uitspraken van je vriend! En zijn houding naar jou toe vind ik ook niet zo... 2 maanden is echt heel kort, je kent elkaar dan nog niet door en door. Een kind krijgen is veel beter wanneer jullie al een paar jaar bij elkaar zijn en jouw leven wat stabieler is geworden, hij zou heus wel kunnen wachten (op je 35e/36e/37e kun je nog steeds een goede vader worden). En waarom zou jij nog niet eerst zelf van het leven willen genieten (reizen, uitgaan, spontane uitjes) voordat je kinderen krijgt?
