Zwanger
alle pijlers
Help! Toch een curretage?
vrijdag 26 augustus 2022 om 10:48
Hallo,
Onlangs een missed abortion gehad met bijna 7 weken. 1.5 week afgewacht en helaas er kwam niks. Met medicatie gestart. Bijna 2 weken bloed verlies gehad, weinig kramp, wel vruchtzakje verloren.
Bleef moe en buikpijn houden. Gisteren echo gehad bij echoscopist. Helaas er zit nog zwangerschap weefsel in mijn baarmoeder.. Dit zal eruit moeten. Ik krijg nog te horen wanneer ik bij gynaecoloog terecht kan. Die zal opnieuw kijken en beoordelen wat te doen.
Nu heb ik gewoon lichamelijk veel last hiervan en ook mentaal. Dus ik neig naar een curretage. Echter vind ik dat vanwege nog een zwangerschap wens erg eng... (bepaalde risico's)
Ik weet dat de gynaecoloog een oordeeld moet vormen wat te doen.
Maar ben toch benieuwd of er vrouwen zijn die positieve verhalen kunnen vertellen... Het zij over de curretage... Een tweede gift van medicatie? Of dat er alsnog vanzelf alles uit kwam bijvoorbeeld met de volgende menstruatie?
Ik vind het allemaal zo intensief. Hoor graag wat opbeurende woorden dank.
Onlangs een missed abortion gehad met bijna 7 weken. 1.5 week afgewacht en helaas er kwam niks. Met medicatie gestart. Bijna 2 weken bloed verlies gehad, weinig kramp, wel vruchtzakje verloren.
Bleef moe en buikpijn houden. Gisteren echo gehad bij echoscopist. Helaas er zit nog zwangerschap weefsel in mijn baarmoeder.. Dit zal eruit moeten. Ik krijg nog te horen wanneer ik bij gynaecoloog terecht kan. Die zal opnieuw kijken en beoordelen wat te doen.
Nu heb ik gewoon lichamelijk veel last hiervan en ook mentaal. Dus ik neig naar een curretage. Echter vind ik dat vanwege nog een zwangerschap wens erg eng... (bepaalde risico's)
Ik weet dat de gynaecoloog een oordeeld moet vormen wat te doen.
Maar ben toch benieuwd of er vrouwen zijn die positieve verhalen kunnen vertellen... Het zij over de curretage... Een tweede gift van medicatie? Of dat er alsnog vanzelf alles uit kwam bijvoorbeeld met de volgende menstruatie?
Ik vind het allemaal zo intensief. Hoor graag wat opbeurende woorden dank.
vrijdag 26 augustus 2022 om 11:02
Bij mijn eerste miskraam gecurreteerd, was al aan het bloeden, maar gingen op verre vliegvakantie. Een dag moe en niet zo fijn, daarna prima.
Menstruatie meteen netjes en regelmatig op gang. Binnen een jaar weer zwanger (ik was 37 bij de eerste miskraam). Dat ging overigens weer mis, miskraam kwam spontaan. Daarna binnen 6 maanden zwanger en dat ging gelukkig wel goed.
De kans op verklevingen is er wel, maar echt klein, heb ik begrepen.
Menstruatie meteen netjes en regelmatig op gang. Binnen een jaar weer zwanger (ik was 37 bij de eerste miskraam). Dat ging overigens weer mis, miskraam kwam spontaan. Daarna binnen 6 maanden zwanger en dat ging gelukkig wel goed.
De kans op verklevingen is er wel, maar echt klein, heb ik begrepen.
vrijdag 26 augustus 2022 om 11:04
heel veel sterkte!
Wat enorm klote. Alsof een missed abortion niet erg genoeg is als het er ‘natuurlijk’ uitkomt. Logisch dat je baalt.
Ik heb zelf geen curretage gehad. Maar na mijn miskraam heb ik me erg vastgehouden aan de statistische kans dat het (weer) mis zou gaan. Die is gewoon klein. Bij curretage lijkt dat ook zo te zijn, ik vind iig het volgende:
“Na een curettage krijgen ongeveer 7 van de 100 vrouwen een vroeggeboorte vergeleken met 5 van de 100 vrouwen die geen curettage hebben gehad.”
Dat is dus echt maar een klein verschil in risico he, dus maak dat niet groter in je hoofd! Bovendien doe je niet voor niets een curretage, maar lijkt het voor jou nu de enige (logische) weg om dit af te sluiten. Het is niet zo dat je vrijwillig voor dat (kleine) risico kiest. Probeer te vertrouwen op het advies van de deskundigen.
En nogmaals veel sterkte!
Wat enorm klote. Alsof een missed abortion niet erg genoeg is als het er ‘natuurlijk’ uitkomt. Logisch dat je baalt.
Ik heb zelf geen curretage gehad. Maar na mijn miskraam heb ik me erg vastgehouden aan de statistische kans dat het (weer) mis zou gaan. Die is gewoon klein. Bij curretage lijkt dat ook zo te zijn, ik vind iig het volgende:
“Na een curettage krijgen ongeveer 7 van de 100 vrouwen een vroeggeboorte vergeleken met 5 van de 100 vrouwen die geen curettage hebben gehad.”
Dat is dus echt maar een klein verschil in risico he, dus maak dat niet groter in je hoofd! Bovendien doe je niet voor niets een curretage, maar lijkt het voor jou nu de enige (logische) weg om dit af te sluiten. Het is niet zo dat je vrijwillig voor dat (kleine) risico kiest. Probeer te vertrouwen op het advies van de deskundigen.
En nogmaals veel sterkte!
vrijdag 26 augustus 2022 om 11:11
Hoi To.
Bij mijn tweede zwangerschap heb ik ook een missed abortion gehad. Na de echo die dit constateerde, bloedde ik drie weken en had heel veel pijn. Soms kon ik niet overeind blijven staan. Elke week een echo en na drie weken zat alles er nog. Toen heb ik om een curettage gevraagd. Ik heb nog een dochter van toen 9 en wilde voor haar vooral dat het klaar was.
Ik vond het heel erg meevallen. Alleen de narcose is niet iets dat ik elke maand zou willen
Drie maanden later was ik opnieuw zwanger en deze zwangerschap is goed verlopen.
Succes met hetgeen je besluit.
Bij mijn tweede zwangerschap heb ik ook een missed abortion gehad. Na de echo die dit constateerde, bloedde ik drie weken en had heel veel pijn. Soms kon ik niet overeind blijven staan. Elke week een echo en na drie weken zat alles er nog. Toen heb ik om een curettage gevraagd. Ik heb nog een dochter van toen 9 en wilde voor haar vooral dat het klaar was.
Ik vond het heel erg meevallen. Alleen de narcose is niet iets dat ik elke maand zou willen
Drie maanden later was ik opnieuw zwanger en deze zwangerschap is goed verlopen.
Succes met hetgeen je besluit.
vrijdag 26 augustus 2022 om 11:11
He wat een rotbericht, ik heb een paar jaar geleden een miskraam met een soortgelijk verloop gehad en dit was voor mij echt de mokerslag.
Heb je enig idee hoeveel weefsel er nog is? Bij mij bleek het uiteindelijk vrij weinig te zijn en was het beleid gewoon afwachten, een week of zes later was het inderdaad opgelost gelukkig! Behalve vermoeidheid had ik overigens geen fysieke klachten of bloedverlies meer.
Hopelijk kan je snel terecht bij de gynaecoloog en heeft die een keer goed nieuws voor je .
Heb je enig idee hoeveel weefsel er nog is? Bij mij bleek het uiteindelijk vrij weinig te zijn en was het beleid gewoon afwachten, een week of zes later was het inderdaad opgelost gelukkig! Behalve vermoeidheid had ik overigens geen fysieke klachten of bloedverlies meer.
Hopelijk kan je snel terecht bij de gynaecoloog en heeft die een keer goed nieuws voor je .
vrijdag 26 augustus 2022 om 11:36
vrijdag 26 augustus 2022 om 11:46
Wat een kak nieuws! Heb dit zelf ook meegemaakt vorig jaar. Een enorme rollercoaster aan emoties.
Kwam er bij bijna 12 weken achter dat het hartje 3 weken daarvoor al was gestopt. Toen dezelfde week pillen genomen. Wat bij mij dus gigantisch mis ging (ambu en 1,5 liter bloed kwijt). Echter bleef ik daarna nog wel 6 weken bloeden en bleek er toen nog een stuk restweefsel te zitten (had de gynaecoloog een week na de pillen even over het hoofd gezien en mijn baarmoeder schoon verklaard). Weer de pillen was natuurlijk geen optie. Ik was ook ontzettend bang voor eventueel verklevingen, helemaal omdat zwanger worden bij ons sowieso al niet makkelijk gaat. Gelukkig is de curretage prima verlopen. Wat was ik opgelucht dat na 10 weken na het slechte nieuws alles er eindelijk uit was. Vrij vlot daarna weer een regelmatige menstruatie, dus ga er van uit dat het allemaal prima zit daarbinnen.
Nog niet zwanger helaas, maar dat heeft hier een andere oorzaak.
Kwam er bij bijna 12 weken achter dat het hartje 3 weken daarvoor al was gestopt. Toen dezelfde week pillen genomen. Wat bij mij dus gigantisch mis ging (ambu en 1,5 liter bloed kwijt). Echter bleef ik daarna nog wel 6 weken bloeden en bleek er toen nog een stuk restweefsel te zitten (had de gynaecoloog een week na de pillen even over het hoofd gezien en mijn baarmoeder schoon verklaard). Weer de pillen was natuurlijk geen optie. Ik was ook ontzettend bang voor eventueel verklevingen, helemaal omdat zwanger worden bij ons sowieso al niet makkelijk gaat. Gelukkig is de curretage prima verlopen. Wat was ik opgelucht dat na 10 weken na het slechte nieuws alles er eindelijk uit was. Vrij vlot daarna weer een regelmatige menstruatie, dus ga er van uit dat het allemaal prima zit daarbinnen.
Nog niet zwanger helaas, maar dat heeft hier een andere oorzaak.
vrijdag 26 augustus 2022 om 12:16
Herkenbaar.. Heb een dochter van 5 en ik ben door al dit gedoe ook niet de fitte en blije moeder voor haar. Speelt dus ook mee dat ik dit achter de rug wil hebben. Wat fijn dat de zwangerschap hierna goed verlopen is!A-ha schreef: ↑26-08-2022 11:11Hoi To.
Bij mijn tweede zwangerschap heb ik ook een missed abortion gehad. Na de echo die dit constateerde, bloedde ik drie weken en had heel veel pijn. Soms kon ik niet overeind blijven staan. Elke week een echo en na drie weken zat alles er nog. Toen heb ik om een curettage gevraagd. Ik heb nog een dochter van toen 9 en wilde voor haar vooral dat het klaar was.
Ik vond het heel erg meevallen. Alleen de narcose is niet iets dat ik elke maand zou willen
Drie maanden later was ik opnieuw zwanger en deze zwangerschap is goed verlopen.
Succes met hetgeen je besluit.
vrijdag 26 augustus 2022 om 12:18
Ja, ik was gisteren ook goed van streek dat het nog niet klaar is.__appelbloesem__ schreef: ↑26-08-2022 11:11He wat een rotbericht, ik heb een paar jaar geleden een miskraam met een soortgelijk verloop gehad en dit was voor mij echt de mokerslag.
Heb je enig idee hoeveel weefsel er nog is? Bij mij bleek het uiteindelijk vrij weinig te zijn en was het beleid gewoon afwachten, een week of zes later was het inderdaad opgelost gelukkig! Behalve vermoeidheid had ik overigens geen fysieke klachten of bloedverlies meer.
Hopelijk kan je snel terecht bij de gynaecoloog en heeft die een keer goed nieuws voor je .
Nee ik weet helaas nog niet het hoe en wat verder en wat de gynaecoloog ervan zegt...
Bij jou kwam een week of 6 later alsnog het eruit lees ik, had je dan 6 weken lang boekingen? Of kwam je menstruatie na 6 weken op gang en kwam het mee?
vrijdag 26 augustus 2022 om 14:44
Dikke knuffel! Ik zat aan het einde van mijn vruchtbaarheid, vervroegd de menopauze in, dus ik had geen tijd om af te wachten bij mijn missed abortion. Curretage was prima, heel lieve en meelevende mensen. Beetje krampen erna maar dat was het.
Na drie weken weer eisprong en dat eitje is nu 2,5 jaar oud!
Verklevingen kan, maar het kan ook dat het de eerstvolgende keer juist beter “pakt” vertelde de fertiliteitsarts.
Heel veel sterkte!
Na drie weken weer eisprong en dat eitje is nu 2,5 jaar oud!
Verklevingen kan, maar het kan ook dat het de eerstvolgende keer juist beter “pakt” vertelde de fertiliteitsarts.
Heel veel sterkte!
vrijdag 26 augustus 2022 om 15:03
Nee, ik moest een menstruatie afwachten en heb daarna nog een controle-echo gehad, toen bleek alles weg. Ik heb geen bloedingen tussendoor gehad, en mijn menstruatie was ook gewoon normaal (gek genoeg, ik heb altijd een lichte menstruatie, dus het was voor mijn gevoel gewoon verdwenen).Babs87 schreef: ↑26-08-2022 12:18Ja, ik was gisteren ook goed van streek dat het nog niet klaar is.
Nee ik weet helaas nog niet het hoe en wat verder en wat de gynaecoloog ervan zegt...
Bij jou kwam een week of 6 later alsnog het eruit lees ik, had je dan 6 weken lang boekingen? Of kwam je menstruatie na 6 weken op gang en kwam het mee?
vrijdag 26 augustus 2022 om 15:40
Dat begrijp ik heel goed. Wat een mooi nieuws dat je meteen erna zwanger mocht zijn! Mag ik vragen hoe oud je was gezien de overgang?Naatje2000 schreef: ↑26-08-2022 14:44Dikke knuffel! Ik zat aan het einde van mijn vruchtbaarheid, vervroegd de menopauze in, dus ik had geen tijd om af te wachten bij mijn missed abortion. Curretage was prima, heel lieve en meelevende mensen. Beetje krampen erna maar dat was het.
Na drie weken weer eisprong en dat eitje is nu 2,5 jaar oud!
Verklevingen kan, maar het kan ook dat het de eerstvolgende keer juist beter “pakt” vertelde de fertiliteitsarts.
Heel veel sterkte!
vrijdag 26 augustus 2022 om 15:42
Ergens hoop ik dat het rest weefsel bij mij ook dusdanig is dat gynaecoloog zegt wacht een menstruatie af en dan zal dit meekomen...__appelbloesem__ schreef: ↑26-08-2022 15:03Nee, ik moest een menstruatie afwachten en heb daarna nog een controle-echo gehad, toen bleek alles weg. Ik heb geen bloedingen tussendoor gehad, en mijn menstruatie was ook gewoon normaal (gek genoeg, ik heb altijd een lichte menstruatie, dus het was voor mijn gevoel gewoon verdwenen).
Mijn menstruaties waren voorheen ook altijd vrij mild. En op de pillen reageerde ik dus ook mild. Wel 2 weken bloed maar niets extreems of veel pijn.
Bedankt voor je reactie
vrijdag 26 augustus 2022 om 15:59
Wat een rot nieuws.
Ik heb twee jaar geleden een curettage gehad na een missed abortion bij 11 weken (met 9 weken gestopt). Medicatie gehad en bij de nacontrole bleek ik nog restweefsel te hebben. Heb op advies van de gynaecoloog gewacht op de menstruatie. Maar die kwam maar niet.
Na 2 weken blijvend bloedverlies weer een controle gehad bij een andere gynaecoloog. Bleek ik nog best veel restweefsel te hebben, daarvoor heb ik nog een keer medicatie gebruikt. Dit heeft een beetje geholpen maar nog steeds restweefsel bleek bij controle. Er zat wel een eitje op springen dus dat nog eens afgewacht, want ik durfde echt geen curettage wegens de risico's. Maar helaas. Uiteindelijk 12! weken na de miskraam een curettage gehad. Op de ochtend van de operatie bleek ik koorts te hebben en mocht het officieel niet doorgaan. Maar de gynaecoloog was bang dat het restweefsel was gaan ontsteken en heeft het toch weggehaald. Na weer eens een controle zagen ze iets raars en moest ik met spoed een mri-scan. Bleek er een perforatie in de baarmoeder te zitten en waren ze bang dat er een stukje darm naar binnen was gekomen. Tijdens de curettage hebben ze niks gemerkt, geen extra bloedverlies gehad en ook geen pijn. Was uiteindelijk alleen een perforatie en mocht daardoor nog eens 6 weken niet zwanger worden. Van miskraam tot groen licht duurde 5 maanden. Ondertussen 2 keer goed ongesteld geweest en daardoor ook geen risico's op verklevingen meer (wat was ik daar bang voor).
5 Maanden later weer zwanger, miskraam met 5 weken. En ook weer restweefsel, maar nu een stuk kleiner. Dat is wel met de menstruatie meegekomen. Wel aangedrongen op een controle en toen was ik schoon.
5 Maanden later weer zwanger en nu ligt er een 6 weken oud dochtertje op mijn borst te snurken.
Het komt hopelijk allemaal goed, zorg dat je controles krijgt zodat je er niet te lang mee loopt.
Risico's na een curettage zijn klein, maar ik snap heel goed dat je er bang voor bent.
Heel veel sterkte
Ik heb twee jaar geleden een curettage gehad na een missed abortion bij 11 weken (met 9 weken gestopt). Medicatie gehad en bij de nacontrole bleek ik nog restweefsel te hebben. Heb op advies van de gynaecoloog gewacht op de menstruatie. Maar die kwam maar niet.
Na 2 weken blijvend bloedverlies weer een controle gehad bij een andere gynaecoloog. Bleek ik nog best veel restweefsel te hebben, daarvoor heb ik nog een keer medicatie gebruikt. Dit heeft een beetje geholpen maar nog steeds restweefsel bleek bij controle. Er zat wel een eitje op springen dus dat nog eens afgewacht, want ik durfde echt geen curettage wegens de risico's. Maar helaas. Uiteindelijk 12! weken na de miskraam een curettage gehad. Op de ochtend van de operatie bleek ik koorts te hebben en mocht het officieel niet doorgaan. Maar de gynaecoloog was bang dat het restweefsel was gaan ontsteken en heeft het toch weggehaald. Na weer eens een controle zagen ze iets raars en moest ik met spoed een mri-scan. Bleek er een perforatie in de baarmoeder te zitten en waren ze bang dat er een stukje darm naar binnen was gekomen. Tijdens de curettage hebben ze niks gemerkt, geen extra bloedverlies gehad en ook geen pijn. Was uiteindelijk alleen een perforatie en mocht daardoor nog eens 6 weken niet zwanger worden. Van miskraam tot groen licht duurde 5 maanden. Ondertussen 2 keer goed ongesteld geweest en daardoor ook geen risico's op verklevingen meer (wat was ik daar bang voor).
5 Maanden later weer zwanger, miskraam met 5 weken. En ook weer restweefsel, maar nu een stuk kleiner. Dat is wel met de menstruatie meegekomen. Wel aangedrongen op een controle en toen was ik schoon.
5 Maanden later weer zwanger en nu ligt er een 6 weken oud dochtertje op mijn borst te snurken.
Het komt hopelijk allemaal goed, zorg dat je controles krijgt zodat je er niet te lang mee loopt.
Risico's na een curettage zijn klein, maar ik snap heel goed dat je er bang voor bent.
Heel veel sterkte
vrijdag 26 augustus 2022 om 22:24
Hè wat naar! Ik herken het , had ook echt last van zowel fysiek als mentaal
Fysiek blijf je in de hormonen en mentaal stopt het niet ofzo, dat gevoel.
Had het in je topic over cytotec ook geschreven, maar ik kan me voorstellen dat je niet alles registreert momenteel. Mijn ervaring; Na 2 rondes cytotec leek het weg, na enorme menstruatie waarbij ik maar bleef bloeden en ik me lichamelijk zwanger bleef voelen, wist ik zeker dat niet alles weg was. Dit bleek inderdaad zo te zijn.
Ik wilde geen curettage, m'n gynaecoloog raadde toen de cleartrue techniek aan, mag als onder 15mm is. ze knippen als soort pacman en water als het ware in je baarmoeder 'het restant' weg. Je bent gewoon bij, wel in operatiekamer. Vond het wel interessant en ook wel pijnlijk op momenten. Nadien 1-2 dagen normaal gevloeid en de dag zelf beetje beurs. Menstruatie afgewacht, daarna geen menstruatie gehad want zwanger...en die kleine is hier alweer 2 jaar.
Sterkte TO
Fysiek blijf je in de hormonen en mentaal stopt het niet ofzo, dat gevoel.
Had het in je topic over cytotec ook geschreven, maar ik kan me voorstellen dat je niet alles registreert momenteel. Mijn ervaring; Na 2 rondes cytotec leek het weg, na enorme menstruatie waarbij ik maar bleef bloeden en ik me lichamelijk zwanger bleef voelen, wist ik zeker dat niet alles weg was. Dit bleek inderdaad zo te zijn.
Ik wilde geen curettage, m'n gynaecoloog raadde toen de cleartrue techniek aan, mag als onder 15mm is. ze knippen als soort pacman en water als het ware in je baarmoeder 'het restant' weg. Je bent gewoon bij, wel in operatiekamer. Vond het wel interessant en ook wel pijnlijk op momenten. Nadien 1-2 dagen normaal gevloeid en de dag zelf beetje beurs. Menstruatie afgewacht, daarna geen menstruatie gehad want zwanger...en die kleine is hier alweer 2 jaar.
Sterkte TO
zaterdag 27 augustus 2022 om 08:51
OH nee dat heb ik niet geregistreerd vrees ik! Fijn dat je de moeite neemt om hier ook te reageren.OkkiePetite schreef: ↑26-08-2022 22:24Hè wat naar! Ik herken het , had ook echt last van zowel fysiek als mentaal
Fysiek blijf je in de hormonen en mentaal stopt het niet ofzo, dat gevoel.
Had het in je topic over cytotec ook geschreven, maar ik kan me voorstellen dat je niet alles registreert momenteel. Mijn ervaring; Na 2 rondes cytotec leek het weg, na enorme menstruatie waarbij ik maar bleef bloeden en ik me lichamelijk zwanger bleef voelen, wist ik zeker dat niet alles weg was. Dit bleek inderdaad zo te zijn.
Ik wilde geen curettage, m'n gynaecoloog raadde toen de cleartrue techniek aan, mag als onder 15mm is. ze knippen als soort pacman en water als het ware in je baarmoeder 'het restant' weg. Je bent gewoon bij, wel in operatiekamer. Vond het wel interessant en ook wel pijnlijk op momenten. Nadien 1-2 dagen normaal gevloeid en de dag zelf beetje beurs. Menstruatie afgewacht, daarna geen menstruatie gehad want zwanger...en die kleine is hier alweer 2 jaar.
Sterkte TO
Goed dat je dit zegt. Ik zal dit aankaarten bij de gynaecoloog als optie?
Is dit een techniek waar minder risico's aan verbonden zijn?
Dan is dat wel het overwegen waard voor mij. Ik wil alleen niet bij zijn... Ik vind een uitstrijkje al naar.. Laat staan dat ze zo een behandeling doen terwijl ik alles meekrijgt.. Haha.
Baal wel dat ik nog niets gehoord heb van ziekenhuis.
Iemand ervaring met als de gynaecoloog eenmaal beslist dat je curretage of wat ook moet binnen hoeveel tijd dat gepland word?
zaterdag 27 augustus 2022 om 14:05
geen probleem! Je kunt altijd aankaarten, het was paar jaar geleden vrij nieuw om in te zetten als alternatief. Minder risico's want ze zijn heel gericht aan het weghalen en bij curettage wordt er minder gekeken waardoor kans op verklevingen enz groter is.
En ik weet ook niet of ze doen zonder dat je bij bent, maar altijd vragen waard natuurlijk.
Bij mij zat een maand tussen de afspraak met gyn en de behandeling....
En ik weet ook niet of ze doen zonder dat je bij bent, maar altijd vragen waard natuurlijk.
Bij mij zat een maand tussen de afspraak met gyn en de behandeling....
zaterdag 27 augustus 2022 om 18:11
Ik bleek ook niet schoon na de echo de 17e. Ik kreeg echter de 19e weer een eisprong. Deze voel ik namelijk altijd en deze keer deed hij enorm zeer net zoals na de vorige keer met de buitenbaarmoederlijke. Dus ik hoop over een dag of 2/3 ongesteld te worden(heb een lf van 12 dagen) en dat alles er dan mee uit komt. En dan heb ik 6 september weer een echo staan want de gyn zei ook gewoon afwachten gezien de risico’s van een curettage. Je hebt 19% kans op het syndroom van asherman. En zwanger worden ging deze keer al niet zo snel(al 2 jaar bezig en nog niks) dus ik wil dat risico zeker niet nemen.
zaterdag 27 augustus 2022 om 22:13
Oei, allereerst voor jou ook heel naar dat je miskraam hebt gehad dus zo onlangs.. Maar je mocht van de gynaecoloog dus nog verder afwachten? Weet niet hoe dat werkt met infectie gevaar en hoe lang je mag rondlopen met zwangerschap weefsel in je baarmoeder?JustMeDaan schreef: ↑27-08-2022 18:11Ik bleek ook niet schoon na de echo de 17e. Ik kreeg echter de 19e weer een eisprong. Deze voel ik namelijk altijd en deze keer deed hij enorm zeer net zoals na de vorige keer met de buitenbaarmoederlijke. Dus ik hoop over een dag of 2/3 ongesteld te worden(heb een lf van 12 dagen) en dat alles er dan mee uit komt. En dan heb ik 6 september weer een echo staan want de gyn zei ook gewoon afwachten gezien de risico’s van een curettage. Je hebt 19% kans op het syndroom van asherman. En zwanger worden ging deze keer al niet zo snel(al 2 jaar bezig en nog niks) dus ik wil dat risico zeker niet nemen.
Ben erg benieuwd of je menstruatie gaat komen en alles dan schoon is.
Laat me maar weten als je wilt.
Snap heel goed dat je wilt wachten in jou geval hoor.
Ik moet me nog laten nakijken en adviseren door gynaecoloog...
Overigens zag de echoscopist bij mij ook dat er een eicel aan rijpen of aant ontwikkelen was in m'n eierstok. Ik snapte het al niet, dacht dat dit niet kon als je nog hcg en zwangerschap weefsel in je hebt... Maar blijkbaar wel. Bij jou ook dus.
Dan zou misschien over 2 weken mijn menstruatie al kunnen komen.
Jemig 19 procent kans op ashedman syndroom... Pff zoveel...wist ik niet.
Dacht 2 op 100.
zondag 28 augustus 2022 om 12:39
Nee 1 op de 5 dus ongeveer als ik dat goed zeg. Dat is echt veel. Zo lang je geen buikpijn en koorts enz krijg mag je gewoon afwachten. Ik zit dus bij de volgende echo op 5 weken na de miskraam. En als je hcg laag genoeg is dan krijg je weer een eisprong inderdaad. Al kun je dan nog wel positief testen want die slaan al aan op 10-25.
In februari dit jaar had ik dat ook na mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik stond toen nog op een hcg van 60 ongeveer. Dus wel laag al maar nog niet weg.
In februari dit jaar had ik dat ook na mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik stond toen nog op een hcg van 60 ongeveer. Dus wel laag al maar nog niet weg.
zondag 28 augustus 2022 om 15:45
Hoi Babs,
Wat een rot periode waar je nu inzit! Vorig jaar rond deze tijd zat ik precies in dezelfde situatie waar jij nu in zit. Ook herken ik die angst die je hebt voor een curettage volledig.
Zal mijn verhaal delen, misschien heb je er wat aan! De eerste missed abortion die ik helaas kreeg, zat tussen mijn eerste en tweede kind in.
Bij de echo kregen we toen te horen dat is er achterstand was (ik zou acht weken zwanger zijn maar de echo gaf net zes weken aan.) Het hartje is klopte wel langzaam, maar is een week later zagen we op de echo dat het hartje gestopt was met kloppen. Ik wilde het op een natuurlijke manier afwachten. Drie volle weken gingen voorbij, en nog niets. Het was mentaal slopend voor mij. Ik had ook nog een dreumes die mijn aandacht vroeg. Dat ik het niet kon afsluiten vond ik ook moeilijk. Toen ik zover was dat ik het met medicijnen wilde proberen op te wekken, begon ik toch uit mezelf te bloeden en flinke krampen te krijgen. Gelukkig was mijn man toen ook thuis en waren we samen. Ik vond het zó verdrietig, maar was ook zo opgelucht toen ik later op de echo schoon bleek.
Een paar maanden later durfde ik weer te gaan voor een zwangerschap, en dat werd een goede zwangerschap Ook daarna mocht ik weer een goede zwangerschap meemaken.
Tussen mijn derde en vierde kindje kreeg ik helaas weer een missed abortion.
We hadden al een goede echo gehad bij acht weken, dus totaal niet zien aankomen dat op de dertien-weken echo het hartje gestopt was met kloppen. Weer zó verdrietig! En het eerste wat ik dacht was: “niet weer dat proces!”
Ik koos nu ook voor afwachten, met drie kleine kinderen om me heen was dat mentaal ook weer heel pittig. Maar ik hield weken vol, want een curettage wilde ik echt niet. Gezien de kans op verklevingen en het feit dat ik mezelf dan later kwalijk zou kunnen nemen dat ik niet gewoon afgewacht had.. (Achteraf denk ik, wat heb ik mezelf gekweld, het is al moeilijk genoeg en dan leg je jezelf nog zo’n enorme druk op).
Maar goed, na drie weken wachten was er nog niets veranderd. En ik had ook nog drie kleintjes die mijn aandacht verdienden. Dus toch een gesprek bij het ziekenhuis gepland, en ik nam mezelf voor dat ik de keuze overliet aan de gynaecoloog. Die was er toen vrij zeker van dat het te lang duurde voor een natuurlijke afloop. Al zou het uiteindelijk uit zichzelf komen, was er kans dat ik alsnog gecuretteerd zou moeten worden, omdat er dan grotere kans was dat er restweefsel achter bleef, omdat mijn lichaam het kennelijk zo vasthield.
Hij raadde dan ook echt een curettage aan. Ik kreeg er toen ineens ook meer rust bij, toen dit eenmaal besloten was. Het was goed zo. Ik had gedaan wat ik kon, zo lang mogelijk gewacht, en kon niet meer het uiterste van mezelf blijven vragen. De curettage hadden we later die week gepland. Wat heb ik er tegenop gezien! En wat was ik opgelucht toen het voorbij was. Ik kon het eindelijk afsluiten en verwerken. Daarna werd ik ongeveer een maand later ongesteld. De angst dat ik verklevingen zou hebben door de curettage is nog wel door me heengegaan. Maar de menstruaties waren niet minder of korter (daaraan kun je anders eventueel asherman herkennen)
Toen ik het weer aandurfde, hadden we al snel een positieve zwangerschaptest! En gelukkig gaat het tot nu toe weer goed. Ik ben nu 33 weken zwanger van ons vierde kindje
Een heel verhaal zo, maar hopelijk haal je er wat bemoediging uit!
Sterkte, het is echt een nare tijd waar je doorheen moet. Ik weet het ook nog zo goed! Dikke knuffel
Wat een rot periode waar je nu inzit! Vorig jaar rond deze tijd zat ik precies in dezelfde situatie waar jij nu in zit. Ook herken ik die angst die je hebt voor een curettage volledig.
Zal mijn verhaal delen, misschien heb je er wat aan! De eerste missed abortion die ik helaas kreeg, zat tussen mijn eerste en tweede kind in.
Bij de echo kregen we toen te horen dat is er achterstand was (ik zou acht weken zwanger zijn maar de echo gaf net zes weken aan.) Het hartje is klopte wel langzaam, maar is een week later zagen we op de echo dat het hartje gestopt was met kloppen. Ik wilde het op een natuurlijke manier afwachten. Drie volle weken gingen voorbij, en nog niets. Het was mentaal slopend voor mij. Ik had ook nog een dreumes die mijn aandacht vroeg. Dat ik het niet kon afsluiten vond ik ook moeilijk. Toen ik zover was dat ik het met medicijnen wilde proberen op te wekken, begon ik toch uit mezelf te bloeden en flinke krampen te krijgen. Gelukkig was mijn man toen ook thuis en waren we samen. Ik vond het zó verdrietig, maar was ook zo opgelucht toen ik later op de echo schoon bleek.
Een paar maanden later durfde ik weer te gaan voor een zwangerschap, en dat werd een goede zwangerschap Ook daarna mocht ik weer een goede zwangerschap meemaken.
Tussen mijn derde en vierde kindje kreeg ik helaas weer een missed abortion.
We hadden al een goede echo gehad bij acht weken, dus totaal niet zien aankomen dat op de dertien-weken echo het hartje gestopt was met kloppen. Weer zó verdrietig! En het eerste wat ik dacht was: “niet weer dat proces!”
Ik koos nu ook voor afwachten, met drie kleine kinderen om me heen was dat mentaal ook weer heel pittig. Maar ik hield weken vol, want een curettage wilde ik echt niet. Gezien de kans op verklevingen en het feit dat ik mezelf dan later kwalijk zou kunnen nemen dat ik niet gewoon afgewacht had.. (Achteraf denk ik, wat heb ik mezelf gekweld, het is al moeilijk genoeg en dan leg je jezelf nog zo’n enorme druk op).
Maar goed, na drie weken wachten was er nog niets veranderd. En ik had ook nog drie kleintjes die mijn aandacht verdienden. Dus toch een gesprek bij het ziekenhuis gepland, en ik nam mezelf voor dat ik de keuze overliet aan de gynaecoloog. Die was er toen vrij zeker van dat het te lang duurde voor een natuurlijke afloop. Al zou het uiteindelijk uit zichzelf komen, was er kans dat ik alsnog gecuretteerd zou moeten worden, omdat er dan grotere kans was dat er restweefsel achter bleef, omdat mijn lichaam het kennelijk zo vasthield.
Hij raadde dan ook echt een curettage aan. Ik kreeg er toen ineens ook meer rust bij, toen dit eenmaal besloten was. Het was goed zo. Ik had gedaan wat ik kon, zo lang mogelijk gewacht, en kon niet meer het uiterste van mezelf blijven vragen. De curettage hadden we later die week gepland. Wat heb ik er tegenop gezien! En wat was ik opgelucht toen het voorbij was. Ik kon het eindelijk afsluiten en verwerken. Daarna werd ik ongeveer een maand later ongesteld. De angst dat ik verklevingen zou hebben door de curettage is nog wel door me heengegaan. Maar de menstruaties waren niet minder of korter (daaraan kun je anders eventueel asherman herkennen)
Toen ik het weer aandurfde, hadden we al snel een positieve zwangerschaptest! En gelukkig gaat het tot nu toe weer goed. Ik ben nu 33 weken zwanger van ons vierde kindje
Een heel verhaal zo, maar hopelijk haal je er wat bemoediging uit!
Sterkte, het is echt een nare tijd waar je doorheen moet. Ik weet het ook nog zo goed! Dikke knuffel
mamavan4_ wijzigde dit bericht op 28-08-2022 15:48
0.87% gewijzigd
maandag 29 augustus 2022 om 07:49
Bedankt voor je reactie!mamavan4_ schreef: ↑28-08-2022 15:45Hoi Babs,
Wat een rot periode waar je nu inzit! Vorig jaar rond deze tijd zat ik precies in dezelfde situatie waar jij nu in zit. Ook herken ik die angst die je hebt voor een curettage volledig.
Zal mijn verhaal delen, misschien heb je er wat aan! De eerste missed abortion die ik helaas kreeg, zat tussen mijn eerste en tweede kind in.
Bij de echo kregen we toen te horen dat is er achterstand was (ik zou acht weken zwanger zijn maar de echo gaf net zes weken aan.) Het hartje is klopte wel langzaam, maar is een week later zagen we op de echo dat het hartje gestopt was met kloppen. Ik wilde het op een natuurlijke manier afwachten. Drie volle weken gingen voorbij, en nog niets. Het was mentaal slopend voor mij. Ik had ook nog een dreumes die mijn aandacht vroeg. Dat ik het niet kon afsluiten vond ik ook moeilijk. Toen ik zover was dat ik het met medicijnen wilde proberen op te wekken, begon ik toch uit mezelf te bloeden en flinke krampen te krijgen. Gelukkig was mijn man toen ook thuis en waren we samen. Ik vond het zó verdrietig, maar was ook zo opgelucht toen ik later op de echo schoon bleek.
Een paar maanden later durfde ik weer te gaan voor een zwangerschap, en dat werd een goede zwangerschap Ook daarna mocht ik weer een goede zwangerschap meemaken.
Tussen mijn derde en vierde kindje kreeg ik helaas weer een missed abortion.
We hadden al een goede echo gehad bij acht weken, dus totaal niet zien aankomen dat op de dertien-weken echo het hartje gestopt was met kloppen. Weer zó verdrietig! En het eerste wat ik dacht was: “niet weer dat proces!”
Ik koos nu ook voor afwachten, met drie kleine kinderen om me heen was dat mentaal ook weer heel pittig. Maar ik hield weken vol, want een curettage wilde ik echt niet. Gezien de kans op verklevingen en het feit dat ik mezelf dan later kwalijk zou kunnen nemen dat ik niet gewoon afgewacht had.. (Achteraf denk ik, wat heb ik mezelf gekweld, het is al moeilijk genoeg en dan leg je jezelf nog zo’n enorme druk op).
Maar goed, na drie weken wachten was er nog niets veranderd. En ik had ook nog drie kleintjes die mijn aandacht verdienden. Dus toch een gesprek bij het ziekenhuis gepland, en ik nam mezelf voor dat ik de keuze overliet aan de gynaecoloog. Die was er toen vrij zeker van dat het te lang duurde voor een natuurlijke afloop. Al zou het uiteindelijk uit zichzelf komen, was er kans dat ik alsnog gecuretteerd zou moeten worden, omdat er dan grotere kans was dat er restweefsel achter bleef, omdat mijn lichaam het kennelijk zo vasthield.
Hij raadde dan ook echt een curettage aan. Ik kreeg er toen ineens ook meer rust bij, toen dit eenmaal besloten was. Het was goed zo. Ik had gedaan wat ik kon, zo lang mogelijk gewacht, en kon niet meer het uiterste van mezelf blijven vragen. De curettage hadden we later die week gepland. Wat heb ik er tegenop gezien! En wat was ik opgelucht toen het voorbij was. Ik kon het eindelijk afsluiten en verwerken. Daarna werd ik ongeveer een maand later ongesteld. De angst dat ik verklevingen zou hebben door de curettage is nog wel door me heengegaan. Maar de menstruaties waren niet minder of korter (daaraan kun je anders eventueel asherman herkennen)
Toen ik het weer aandurfde, hadden we al snel een positieve zwangerschaptest! En gelukkig gaat het tot nu toe weer goed. Ik ben nu 33 weken zwanger van ons vierde kindje
Een heel verhaal zo, maar hopelijk haal je er wat bemoediging uit!
Sterkte, het is echt een nare tijd waar je doorheen moet. Ik weet het ook nog zo goed! Dikke knuffel
Ik sta er nu ook zo in zoals je beschrijft bij je tweede miskraam. Ik laat het nu gewoon beoordelen door de gynaecoloog en als die zegt curretage dan doe ik dat. Ben ook al lang genoeg in de weer met afwachten en medicijnen..
Wat ik wel vreemd vind.. Ik heb bijna een week na de medicatie geen bloed verlies meer gehad en sinds vanochtend ineens weer aardig veel helderrood bloed verlies. Is dit nu al een menstruatie? Of komt alsnog het rest weefsel er nu uit, kan dat een week na stoppen medicatie?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in