Zwanger
alle pijlers
ik voel me schuldig tegen over mijn baby
vrijdag 15 juni 2012 om 17:32
Ik voel me zo schuldig, tegenover de baby, dat ik mij verdietig voel.
Ik heb in een korte tijd zoveel dingen achter elkaar meegemaakt.
Ik voel me schuldig, dat ik mij stres en verdrietig voel, want dit doe ik mijn kindje ook aan.
Ik ben bang dat ik straks hierdoor een ongezond kind op de wereld breng, die hier niet om gevraagd heeft
Ik heb in een korte tijd zoveel dingen achter elkaar meegemaakt.
Ik voel me schuldig, dat ik mij stres en verdrietig voel, want dit doe ik mijn kindje ook aan.
Ik ben bang dat ik straks hierdoor een ongezond kind op de wereld breng, die hier niet om gevraagd heeft
vrijdag 15 juni 2012 om 17:41
vrijdag 15 juni 2012 om 17:42
vrijdag 15 juni 2012 om 17:42
quote:lieberon schreef op 15 juni 2012 @ 17:34:
Misschien dat ik zo dat de crisesdienst bel, want het gaat echt niet meer. Ik kan niet meer
Heeft dit te maken met die buurvrouw? Voel je je daarom schuldig?
Bel eerst eens een telefonische hulpdienst zoals Kaatje al zei, misschien kunnen zij je al verder helpen.
Misschien dat ik zo dat de crisesdienst bel, want het gaat echt niet meer. Ik kan niet meer
Heeft dit te maken met die buurvrouw? Voel je je daarom schuldig?
Bel eerst eens een telefonische hulpdienst zoals Kaatje al zei, misschien kunnen zij je al verder helpen.
vrijdag 15 juni 2012 om 17:45
O, was dat jouw topic. Spreek alsjeblieft iemand aan, desnoods je wél aardige buurvrouw. Er zijn meer mensen die je willen helpen dan jij denkt. Je moet ze alleen wel een seintje geven dat je hulp nodig hebt. En het lijkt me dat je nu wel op het punt zit dat je dat gewoon moet doen.
Niet alleen doortobben hoor!
Niet alleen doortobben hoor!
vrijdag 15 juni 2012 om 17:48
quote:Pompadoer schreef op 15 juni 2012 @ 17:45:
O, was dat jouw topic. Spreek alsjeblieft iemand aan, desnoods je wél aardige buurvrouw. Er zijn meer mensen die je willen helpen dan jij denkt. Je moet ze alleen wel een seintje geven dat je hulp nodig hebt. En het lijkt me dat je nu wel op het punt zit dat je dat gewoon moet doen.
Niet alleen doortobben hoor!Eens, niet alleen doormodderen.
O, was dat jouw topic. Spreek alsjeblieft iemand aan, desnoods je wél aardige buurvrouw. Er zijn meer mensen die je willen helpen dan jij denkt. Je moet ze alleen wel een seintje geven dat je hulp nodig hebt. En het lijkt me dat je nu wel op het punt zit dat je dat gewoon moet doen.
Niet alleen doortobben hoor!Eens, niet alleen doormodderen.
vrijdag 15 juni 2012 om 17:49
Ik wordt zowat gek van mijn emoties. In 1maand tijd, ben ik 2x bedreigd en 1 keer ben ik er bijna ingeluisd met frauderen en dat waren mensen die ik in het begin vertouwde.
Ik doe blijkbaar iets verkeerds maar wat weet ik niet.
Ik vind het leven niet meer leuk en nu ik zwanger ben voel ik me alleen maar rotter tegen over de baby. Wat kan ik het kindje in dit soort situaties bieden. Alleen maar stres
Ik doe blijkbaar iets verkeerds maar wat weet ik niet.
Ik vind het leven niet meer leuk en nu ik zwanger ben voel ik me alleen maar rotter tegen over de baby. Wat kan ik het kindje in dit soort situaties bieden. Alleen maar stres
vrijdag 15 juni 2012 om 17:52
Kun je niet even weg uit je huis? Al is het maar een weekendje logeren bij je ouders of een vriendin? Ik denk dat het je goed zou doen om weg te zijn van die gestoorde buurvrouw.
Je ziet nu onoverkomelijke bergen terwijl het in werkelijkheid heuveltjes zijn. Praat alsjeblieft met iemand om alles weer in perspectief te krijgen en om jezelf niet overal de schuld van te geven. Heb je niet ook nog een zoontje? Is die nu bij je?
Hoort er een papa bij het kind in je buik, kan die je helpen?
Je ziet nu onoverkomelijke bergen terwijl het in werkelijkheid heuveltjes zijn. Praat alsjeblieft met iemand om alles weer in perspectief te krijgen en om jezelf niet overal de schuld van te geven. Heb je niet ook nog een zoontje? Is die nu bij je?
Hoort er een papa bij het kind in je buik, kan die je helpen?
vrijdag 15 juni 2012 om 17:54
Probeer voor zover je kan te relativeren. Er is een hoop op je afgekomen in korte tijd. Een veel grotere tijd in je leven ben je waarschijnlijk niet benadeeld. Je ziet een zwarte kant van het leven, maar poog de goede kant te zien. Het is nu zwaar, maar ook dit gaat voorbij. Voel je niet schuldig tov je kindje in je buik. Schuldgevoel is een zinloze emotie. Voel je slechts verantwoordelijk voor jou en je baby en richt je op de mensen die er wel voor je zijn. Sterkte!
zaterdag 16 juni 2012 om 15:46
quote:lieberon schreef op 15 juni 2012 @ 20:49:
Ik heb wel vriendinnen en die steunen mij ook wel. Alleen, ik wil ze niet al teveel lastig vallen
Als het echt goede vriendinnen zijn is het geen lastigvallen hoor. Dan zullen ze er juist nu voor je willen zijn.
Heb je een beetje kunnen slapen vannacht?
Ik heb wel vriendinnen en die steunen mij ook wel. Alleen, ik wil ze niet al teveel lastig vallen
Als het echt goede vriendinnen zijn is het geen lastigvallen hoor. Dan zullen ze er juist nu voor je willen zijn.
Heb je een beetje kunnen slapen vannacht?
zaterdag 16 juni 2012 om 16:27
Ik voel me stukken gelukkig beter dan gisteren. Ik ben vandaag vroeg met een vriendin gaan afspreken. We hebben samen lekker gekookt en gegeten.
Ik kan niet zeggen, dat ik mij niet meer rottig voel, maar ik denk dat de tijd alle wonden zal helen.
De arts en jullie hebben mij gelukkig wel gerust kunnen stellen betreft de baby. Ik hoop dat mijn kindje gezond te wereld komt, zonder dat hij last heeft van mijn psygische klachten en paniekaanvallen.
Gisteren, zat ik midden in een paniek aanval, waardoor ik huilde tot het hyperventileren aan toe.
Ik kon dingen niet meer helder inzien. Ik merk wel dat ik de afgelopen 2 dagen, tegen 4:00 uur wakker wordt van nachtmeries en mij ineens heel angstig voel.
Ik probeer nu te kijken naar wat voor een leuk kind ik rond heb lopen. Ik krijg regelmatig complimenten dat mijn zoontje opgevoed is. Ik heb een leuk huisje, waar ik op dit moment niet prettig woon, maar toch heeft het ook weer zn posetieve kant. Ik ben alleenstaande moeder, maar daar zit ik niet zo mee. Wat ik erg vind is, dat ik mijn best probeer te doen om het allemaal zo goed mogelijk voor mij en mijn kindjes te regelen en dan zijn er mensen van buiten af die op 1 of andere manier een negatieve invloed op mij hebben.
De vader van mijn ongeboren kindje, die hier laatst voor de deur stond, met de mededeling, dat hij mij gemist heeft en dat ik een belangrijk persoon voor hem ben, met de vraag of ik de relatie een kans wilde geven en vervolgens grapte hij tussen de neus en lippen door, dat hij zin had om mij messteken te bezorgen.
De buurvrouw die ik in het begin vertrouwde ineens uit het niets in een dronken bui tegen mij is uitgevallen en mij wilde aanrijdem met haar scootmobiel. Volgens haar dochter moet ik allemaal niet persoonlijk opnemen, omdat haar moeder psygisch niet in orde is.
En een paar weken terug deed een vrouw (maatschappelijkwerkster)zich heel behulpzaam voor om mijn administratie op een rijtje te zetten en vervolgens, bood zij mij aan om een huis op mijn naam te kopen. Ik moest van haar een rekening openen, waar haar vriend geld op zou storten om bij de bank aan te tonen, dat ik aanmerking kon komen voor een lening. En zij zou dan een bouwdepo voor mij regelen zodat ik mijn schulden kon afbetalen. Ik hoefde volgens haar niet meer om te kijken naar mijn administratie, want zij zou alles vooe mij regelen. Uiteindelijk zou het eindigen op een fraude zaak. Waar ik en mijn kindjes door in de problemen zouden raken.
Er is voor mij in een korte tijd te veel gebeurd. Als ik dit allemaal opnoem, kan ik alleen maar bidden, dat er mooie tijden tegemoet zullen komen.
Ik kan niet zeggen, dat ik mij niet meer rottig voel, maar ik denk dat de tijd alle wonden zal helen.
De arts en jullie hebben mij gelukkig wel gerust kunnen stellen betreft de baby. Ik hoop dat mijn kindje gezond te wereld komt, zonder dat hij last heeft van mijn psygische klachten en paniekaanvallen.
Gisteren, zat ik midden in een paniek aanval, waardoor ik huilde tot het hyperventileren aan toe.
Ik kon dingen niet meer helder inzien. Ik merk wel dat ik de afgelopen 2 dagen, tegen 4:00 uur wakker wordt van nachtmeries en mij ineens heel angstig voel.
Ik probeer nu te kijken naar wat voor een leuk kind ik rond heb lopen. Ik krijg regelmatig complimenten dat mijn zoontje opgevoed is. Ik heb een leuk huisje, waar ik op dit moment niet prettig woon, maar toch heeft het ook weer zn posetieve kant. Ik ben alleenstaande moeder, maar daar zit ik niet zo mee. Wat ik erg vind is, dat ik mijn best probeer te doen om het allemaal zo goed mogelijk voor mij en mijn kindjes te regelen en dan zijn er mensen van buiten af die op 1 of andere manier een negatieve invloed op mij hebben.
De vader van mijn ongeboren kindje, die hier laatst voor de deur stond, met de mededeling, dat hij mij gemist heeft en dat ik een belangrijk persoon voor hem ben, met de vraag of ik de relatie een kans wilde geven en vervolgens grapte hij tussen de neus en lippen door, dat hij zin had om mij messteken te bezorgen.
De buurvrouw die ik in het begin vertrouwde ineens uit het niets in een dronken bui tegen mij is uitgevallen en mij wilde aanrijdem met haar scootmobiel. Volgens haar dochter moet ik allemaal niet persoonlijk opnemen, omdat haar moeder psygisch niet in orde is.
En een paar weken terug deed een vrouw (maatschappelijkwerkster)zich heel behulpzaam voor om mijn administratie op een rijtje te zetten en vervolgens, bood zij mij aan om een huis op mijn naam te kopen. Ik moest van haar een rekening openen, waar haar vriend geld op zou storten om bij de bank aan te tonen, dat ik aanmerking kon komen voor een lening. En zij zou dan een bouwdepo voor mij regelen zodat ik mijn schulden kon afbetalen. Ik hoefde volgens haar niet meer om te kijken naar mijn administratie, want zij zou alles vooe mij regelen. Uiteindelijk zou het eindigen op een fraude zaak. Waar ik en mijn kindjes door in de problemen zouden raken.
Er is voor mij in een korte tijd te veel gebeurd. Als ik dit allemaal opnoem, kan ik alleen maar bidden, dat er mooie tijden tegemoet zullen komen.
