Zwanger
alle pijlers
Juli Jarretel ladies
vrijdag 16 maart 2012 om 12:05
En miekje??? Heeft hij JA gezegd... of moeten we chocola komen eten?
Verrekte koppijn van de kiespijn en omdat ik maar een beetje koppig ben wil ik nog geen paracetamol, want anders ga ik er aan wennen en omdat ik niets sterkers mag wil ik het zo lang mogelijk uitstellen. En ik heb eigenlijk ook geen zin om weer naar de tandarts te gaan..... Stom zeker, eigenwijs, ja check, ga ik luisteren naar goed advies, nee denk het niet.
Ga ik in mijn eentje hier zitten huilen en zielig doen, ja dat denk ik wel.
Verrekte koppijn van de kiespijn en omdat ik maar een beetje koppig ben wil ik nog geen paracetamol, want anders ga ik er aan wennen en omdat ik niets sterkers mag wil ik het zo lang mogelijk uitstellen. En ik heb eigenlijk ook geen zin om weer naar de tandarts te gaan..... Stom zeker, eigenwijs, ja check, ga ik luisteren naar goed advies, nee denk het niet.
Ga ik in mijn eentje hier zitten huilen en zielig doen, ja dat denk ik wel.
zondag 18 maart 2012 om 13:05
Even snel: Zoë moet zo eten.
lieve berichtjes van jullie allemaal. Ben blij met jullie lieve dames.
Zoë en ik zijn mega goed bezig. Thuis gaat het ook super tot nu toe.
Ik voel me weer een beetje mezelf nu ik thuis ben. Heerlijk.
Morgen wordt het mooi weer als het goed is, de wandelwagen staat klaar! Ga ik lekker even naar buiten, maar ik mag niet zo ver. De kraamhulp is heel streng. haha. Wel op een goede manier. Ze is heel lief gelukkig en heb veel aan haar.
Later vandaag? hopelijk mijn uitgebreide verhaal. Nu ga ik Zoë voeden!!
lieve berichtjes van jullie allemaal. Ben blij met jullie lieve dames.
Zoë en ik zijn mega goed bezig. Thuis gaat het ook super tot nu toe.
Ik voel me weer een beetje mezelf nu ik thuis ben. Heerlijk.
Morgen wordt het mooi weer als het goed is, de wandelwagen staat klaar! Ga ik lekker even naar buiten, maar ik mag niet zo ver. De kraamhulp is heel streng. haha. Wel op een goede manier. Ze is heel lief gelukkig en heb veel aan haar.
Later vandaag? hopelijk mijn uitgebreide verhaal. Nu ga ik Zoë voeden!!
zondag 18 maart 2012 om 14:56
klaar!
Wat een tijd kost dat een kind verzorgen haha. Je bent echt druk hoor.
Goed, de dag van de bevalling:
Het is maandag. Ik heb met een vriendin afgesproken om daar 's morgens heen te gaan en daar tussen de middag te eten. Zij heeft een dochter van bijna 2. Mijn eerste afspraakje overdag!! Zo kan ik vast wennen aan het moederschap, dan kan ik hopelijk ook lekker af en toe bij een vriendin, familie koffie drinken. Gezellig.
Eerst lekker thee gehad, lekker gekeuveld. Daarna even wandelen, ze heeft ook een hond. Dus lekker de hond uitlaten. Haar dochter in de buggy. Erg lekker.
Lekker warme broodjes uit de oven. Dochter naar bed, ik naar huis. Even langs de supermarkt gereden. Door naar mijn moeder, even nog geknutseld. Tegen 1600 uur naar huis, ik was moe. Even rusten voor ik met het eten begon. Eten gemaakt. Toen samen met Tim naar een inloopavond bij het Zotel in het ziekenhuis Hengelo. Omdat ik graag in het ziekenhuis wou bevallen en niet thuis, betekende dat, dat we in het Zotel moesten gaan bevallen aangezien ik geen medische indicatie had. Nog niet, wie weet na de afspraak met de gyn. wel omdat ze nog steeds in stuit lag.
Was fijn om daar even geweest te zijn, mooie kamers. Erg ruim, met een bed voor papa. Mocht ik evt. 's nachts of net voor de nacht bevallen.
Daarna naar huis. Pfff, beetje last van de buik wel. Ik ga zo lekker naar bed zei ik tegen Tim. Eenmaal thuis (19.30 uur) een kruik warm gemaakt en gelijk naar bed gegaan. Tim ging om 20.00 uur weg, volleybaltraining. Of ik nog wat nodig had? Nee hoor, ik lig wel lekker. Ben moe, dus zal zo wel in slaap vallen.
Om 20.30 uur schiet ik overeind, wat een pijnscheut ineens. Jeetje. Schrok ervan. Maar ik kon dus niet meer liggen, de pijn was te erg. Zitten? Lukt ook niet. Uit bed dan maar. Staan is ook niet prettig. Lopen? ook niet. De pijn gaat niet weg. Ben wat aan het zuchten om de pijn weg te zuchten. Lukt niet zo goed. Ik ben over het traphekje gaan hangen, ook toen ging de pijn niet weg.
Ik gauw Tim een bericht gestuurd. Of hij geen bier wou gaan drinken, zodat hij nog auto kon gaan rijden mocht dat nodig zijn. Ik had geen idee dat ik weeen had hoor, maar was bang dat ik ziek was/werd of zo. Weer in bed gestapt, proberen te liggen. Gauw maar weer uit bed. Op dat moment dacht ik, laat ik gaan douchen, lekker warm. Tim sms-te ook al of ik niet beter onder de douche kon gaan staan. Zo gezegd zo gedaan. Eenmaal onder de douche kreeg ik na een tijdje pas in de gaten dat ik weeen had. De pijn kwam en ging, kwam en ging, kwam en ging, in rap tempo. Toen raakte ik in paniek en dat heb ik Tim ook bericht. Tim besloot gelukkig op dat moment om met spoed naar huis te gaan. Hij berichte mij dat ik het ziekenhuis moest bellen.
21.30 uur was Tim thuis, ik was met pijn en moeite onder de douche uit gekomen, het lukte me niet goed om me af te drogen, bellen ook niet, dus Tim heeft toen het ziekenhuis gebeld. Op dat moment zat ik op de wc. Diarree, zie je wel dacht ik, buikgriepje of zo.
We moesten gelijk naar het ziekenhuis komen, tas ingepakt met spullen voor mij en voor de baby. Tas was ingepakt, en ik rende (nou ja, wat je rennen noemt) naar de douche, naar de wc, want ik moest overgeven. Wc niet gehaald, de wasbak wel gelukkig. Alles kwam eruit. Gatver.
Gauw naar het ziekenhuis, in de auto was ik redelijk rustig, geen pijn. Heel vreemd. In het ziekenhuis moest ik gelijk aan de apparaten, voor mijn hartslag en voor dei van Zoë. Ook werd gekeken of ik harde buiken/weeen had. We leggen je even 3 kwartier aan de apparaten zei de verpleegster nog. Ik vroeg me al af of ik dat vol ging houden. Veel pijn en dan 3 kwartier stil in bed blijven liggen. Pfff. Eerst moest ik nog plassen. Ze wouden de urine onderzoeken. Ik lag aan de apparaten. Moest overgeven, gelukkig stond er een prullenbak in de buurt. Ik heb nog geen half uur aan de apparaten gelegen. De verpleegster kwam tussendoor kijken en schrok. Zij ging de verloskundige in het ziekenhuis bellen. Die kwam direct. Zij heeft daaronder gevoeld, en schrok ook een beetje. Ik had al 2 cm ontsluiting en alles was slap en week, oftewel het was begonnen!!!
Zij heeft de gyn. gebeld. Die woonde dicht bij dus zij was er ook met een paar minuten.
De gyn. overlegde nog met ons wat we wouden doen, of natuurlijke bevalling, of keizersnee??? Keizersnee dus, ik vond het idee van een natuurlijke stuitbevalling eng, Tim en ik hadden het er al over gehad en we vonden beiden dat het een keizersnee moest worden. Ok, zie ze dan gaan we je ook gelijk helpen. De ok wordt nu klaargemaakt.
Ik ben naar de verlos afdeling gereden. Daar kreeg ik een ziekenhuis hemd aan. Ondertussen waren mijn ouders er ook. Tim had ze bericht. Ik heb ze even gezien en ben toen al gelijk naar de ok gebracht.
Tim mocht een ok pak aan en mocht lekker bij me blijven. De prik ging goed. Het duurde wel heel lang voordat de verdoving werkte.
Tim bleef heel fijn bij mijn hoofd staan en streelde mijn wangen, ik vond het allemaal heel doodeng. Een van de ok assistenten heeft foto's gemaakt. Je voelt geen pijn, maar je voelt wel dat ze dingen aan het doen zijn, soms had ik het idee dat ik van tafel getrokken werd. En toen na veel gedoe, getrek enz. was ze er!!! Ze lieten haar even zien over het doek. Toen werd ze weggehaald en Tim mocht naar haar toe. Ze deden alle tests en ondertussen schreeuwde ze een keer. Wat fijn om dat te horen!!!
Ondertussen lag ik daar maar. Wat een rare belevenis, duf omdat ik met zelf niet goed voelde, raar omdat ik zojuist mijn baby had gezien. Angstig omdat ze me aan het dichtnaaien waren en ik lag daar alleen zonder Tim. Trots omdat Tim bij zijn dochter was en alles mee kreeg.
Om 22.00 uur waren we dus in het ziekenhuis en om 00.16 uur is mijn meisje geboren!!
Hoe snel is dat gegaan!
Zoë werd naar de kinderafdeling gebracht, Tim ging met haar mee, ik moest nog dichtgenaaid worden. Ondertussen voelde ik me misselijk worden, een verpleegster of assistente of zo was net op tijd met een bakje. Weer overgegeven, alleen maar gal, want ik was wel leeg op dat moment.
Toen ze klaar waren en ze met op een ander bed wouden leggen kwamen ze er nog achter dat ik gepoept had, naja, diarree dus weer, de hele tafel lag onder. Ze hebben me op de ok nog grondig schoongemaakt. Oepsie.
Ik werd naar de kinderafdeling gereden, naar Zoë. Tim was bij haar samen met een verpleegster. Ze heeft Zoë gelijk bij me gelegd en bij mijn borst gelegd, en wat een wonder om te zien, ze ging op zoek naar een tepel! Ze deed een poging om te drinken. Wauw wat bijzonder is dat.
Mijn ouders en Tim zijn moeder en haar man kwamen ook even kijken. Zoë werd naar de couveuse gebracht en ik naar de verloskamer. Iedereen ging gelukkig vrij snel weer weg. Tim heeft nog even bij mij gebleven, even samen genieten van het bijzonder moment.
Om 3 uur of zo is Tim weg gegaan. Ik ben in diepe slaap gevallen. Een paar uur later in de morgen werd ik naar de kraamafdeling gebracht, ik kreeg een kamer voor mij alleen omdat ik ziek was. Had ook hoge koorts.
Om 7 uur was ik wakker en mocht ik Tim gaan bellen, we mochten om 8 uur naar haar toe en proberen haar borstvoeding te geven. Tim was er dus ook weer om 8 uur en ik ging met bed en al naar haar toe. Weer aangelegd, en weer deed ze een goede poging tot drinken. Heerlijk om je meisje vast te houden.
Wat opviel was dat ze heel veel haar had. En blond haar ook al. Haar reflexen enz. waren bijzonder goed voor een baby van ruim 4 weken te vroeg.
Ze lag in de couveuse, met slangetjes en een sonde. Beetje raar om te zien, maar goed.
In de loop van de dag mochten de slangetjes al weg. Alleen de sonde had ze nodig, omdat ze nog niet zelf kon drinken. Die kracht en energie had ze niet.
Donderdag: mijn koorts was weg, ik heb ook niet meer overgegeven. Diarree heb ik nog wel. Met mij gaat het heel goed, ik mag eigenlijk naar huis vandaag. Zoë nog niet. Ze mocht wel uit de couveuse. Fijn want dan mogen we dus samen naar een kamer. Ze hebben in Hengelo 2 kamers speciaal voor moeder en kind. Heerlijk. Dus vrijdags zijn we daar naar toe gebracht. Daar hebben we dus een week doorgebracht samen.
Heel fijn. Want we hadden alle hulp daar. Ik werd geholpen met haar aanleggen en kolven enz. Zoë kreeg wanneer nodig sonde voeding. Mijn melk kreeg zij dan via de sonde.
Gelukkig ging het kolven super, ik had meer dan genoeg melk. En elke dag ging het een stukje beter. Op gegeven moment hebben we een tepelhoedje geprobeerd. Toen kon mijn meisje dus wel zelf ineens drinken!! Jeej. Wat een overwinning, in het begin kon ze niet genoeg drinken en dronk ze eerst bij mij uit de borst en werd ze bijgevoed door de sonde. Ook sloeg ze wel eens voedingen over. Was ze zo diep in slaap dat ze niet wakker te krijgen was. Dus dan kreeg ze de volledige voeding via de sonde.
Elke dag deed ze het een beetje beter. En elke dag dronk ze meer bij mij en hoefde ze minder via de sonde. Tot ze op gegeven moment alleen nog maar bij mij dronk. We hebben het 2 dagen aangekeken, want ze moest wel aankomen natuurlijk. En dat deed ze. Dus mochten we afgelopen vrijdag naar huis.
Heerlijk.
Ik was het wel zat hoor om daar te zijn. Wou naar huis, naar mijn eigen spullen en douche. En naar Tim. Ik wou weer bij hem in bed liggen. En eten en drinken wat ik wou en wanneer ik wou.
En Zoë deed het zo goed.
Vrijdagmorgen hoorden we het definitief, we mochten naar huis. Tim gebeld. Hij zou me om 11 uur ophalen. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest denk ik. Samen met ons hele gezinnetje naar huis.
Uiteindelijk waren we om 12.30 uur thuis. De kraamhulp was er om 13.00 uur. Leuke dame. Net iets jonger dan ik, zelf geen kinderen maar wel net zwanger. Het leek wel of ze 50 is, ze weet heel veel. Ik vind haar heel fijn.
Ze komt tot en met morgen 4 uur per dag. Gisteren vandaag en morgen kom ze 's morgens. Ondanks alle hulp in het ziekenhuis heb ik van haar ook nog heel veel geleerd.
Eenmaal thuis bleef het gelukkig goed gaan. Zoë is heel rustig. Ze slaapt en drinkt goed.
Zoë roept ...
Wat een tijd kost dat een kind verzorgen haha. Je bent echt druk hoor.
Goed, de dag van de bevalling:
Het is maandag. Ik heb met een vriendin afgesproken om daar 's morgens heen te gaan en daar tussen de middag te eten. Zij heeft een dochter van bijna 2. Mijn eerste afspraakje overdag!! Zo kan ik vast wennen aan het moederschap, dan kan ik hopelijk ook lekker af en toe bij een vriendin, familie koffie drinken. Gezellig.
Eerst lekker thee gehad, lekker gekeuveld. Daarna even wandelen, ze heeft ook een hond. Dus lekker de hond uitlaten. Haar dochter in de buggy. Erg lekker.
Lekker warme broodjes uit de oven. Dochter naar bed, ik naar huis. Even langs de supermarkt gereden. Door naar mijn moeder, even nog geknutseld. Tegen 1600 uur naar huis, ik was moe. Even rusten voor ik met het eten begon. Eten gemaakt. Toen samen met Tim naar een inloopavond bij het Zotel in het ziekenhuis Hengelo. Omdat ik graag in het ziekenhuis wou bevallen en niet thuis, betekende dat, dat we in het Zotel moesten gaan bevallen aangezien ik geen medische indicatie had. Nog niet, wie weet na de afspraak met de gyn. wel omdat ze nog steeds in stuit lag.
Was fijn om daar even geweest te zijn, mooie kamers. Erg ruim, met een bed voor papa. Mocht ik evt. 's nachts of net voor de nacht bevallen.
Daarna naar huis. Pfff, beetje last van de buik wel. Ik ga zo lekker naar bed zei ik tegen Tim. Eenmaal thuis (19.30 uur) een kruik warm gemaakt en gelijk naar bed gegaan. Tim ging om 20.00 uur weg, volleybaltraining. Of ik nog wat nodig had? Nee hoor, ik lig wel lekker. Ben moe, dus zal zo wel in slaap vallen.
Om 20.30 uur schiet ik overeind, wat een pijnscheut ineens. Jeetje. Schrok ervan. Maar ik kon dus niet meer liggen, de pijn was te erg. Zitten? Lukt ook niet. Uit bed dan maar. Staan is ook niet prettig. Lopen? ook niet. De pijn gaat niet weg. Ben wat aan het zuchten om de pijn weg te zuchten. Lukt niet zo goed. Ik ben over het traphekje gaan hangen, ook toen ging de pijn niet weg.
Ik gauw Tim een bericht gestuurd. Of hij geen bier wou gaan drinken, zodat hij nog auto kon gaan rijden mocht dat nodig zijn. Ik had geen idee dat ik weeen had hoor, maar was bang dat ik ziek was/werd of zo. Weer in bed gestapt, proberen te liggen. Gauw maar weer uit bed. Op dat moment dacht ik, laat ik gaan douchen, lekker warm. Tim sms-te ook al of ik niet beter onder de douche kon gaan staan. Zo gezegd zo gedaan. Eenmaal onder de douche kreeg ik na een tijdje pas in de gaten dat ik weeen had. De pijn kwam en ging, kwam en ging, kwam en ging, in rap tempo. Toen raakte ik in paniek en dat heb ik Tim ook bericht. Tim besloot gelukkig op dat moment om met spoed naar huis te gaan. Hij berichte mij dat ik het ziekenhuis moest bellen.
21.30 uur was Tim thuis, ik was met pijn en moeite onder de douche uit gekomen, het lukte me niet goed om me af te drogen, bellen ook niet, dus Tim heeft toen het ziekenhuis gebeld. Op dat moment zat ik op de wc. Diarree, zie je wel dacht ik, buikgriepje of zo.
We moesten gelijk naar het ziekenhuis komen, tas ingepakt met spullen voor mij en voor de baby. Tas was ingepakt, en ik rende (nou ja, wat je rennen noemt) naar de douche, naar de wc, want ik moest overgeven. Wc niet gehaald, de wasbak wel gelukkig. Alles kwam eruit. Gatver.
Gauw naar het ziekenhuis, in de auto was ik redelijk rustig, geen pijn. Heel vreemd. In het ziekenhuis moest ik gelijk aan de apparaten, voor mijn hartslag en voor dei van Zoë. Ook werd gekeken of ik harde buiken/weeen had. We leggen je even 3 kwartier aan de apparaten zei de verpleegster nog. Ik vroeg me al af of ik dat vol ging houden. Veel pijn en dan 3 kwartier stil in bed blijven liggen. Pfff. Eerst moest ik nog plassen. Ze wouden de urine onderzoeken. Ik lag aan de apparaten. Moest overgeven, gelukkig stond er een prullenbak in de buurt. Ik heb nog geen half uur aan de apparaten gelegen. De verpleegster kwam tussendoor kijken en schrok. Zij ging de verloskundige in het ziekenhuis bellen. Die kwam direct. Zij heeft daaronder gevoeld, en schrok ook een beetje. Ik had al 2 cm ontsluiting en alles was slap en week, oftewel het was begonnen!!!
Zij heeft de gyn. gebeld. Die woonde dicht bij dus zij was er ook met een paar minuten.
De gyn. overlegde nog met ons wat we wouden doen, of natuurlijke bevalling, of keizersnee??? Keizersnee dus, ik vond het idee van een natuurlijke stuitbevalling eng, Tim en ik hadden het er al over gehad en we vonden beiden dat het een keizersnee moest worden. Ok, zie ze dan gaan we je ook gelijk helpen. De ok wordt nu klaargemaakt.
Ik ben naar de verlos afdeling gereden. Daar kreeg ik een ziekenhuis hemd aan. Ondertussen waren mijn ouders er ook. Tim had ze bericht. Ik heb ze even gezien en ben toen al gelijk naar de ok gebracht.
Tim mocht een ok pak aan en mocht lekker bij me blijven. De prik ging goed. Het duurde wel heel lang voordat de verdoving werkte.
Tim bleef heel fijn bij mijn hoofd staan en streelde mijn wangen, ik vond het allemaal heel doodeng. Een van de ok assistenten heeft foto's gemaakt. Je voelt geen pijn, maar je voelt wel dat ze dingen aan het doen zijn, soms had ik het idee dat ik van tafel getrokken werd. En toen na veel gedoe, getrek enz. was ze er!!! Ze lieten haar even zien over het doek. Toen werd ze weggehaald en Tim mocht naar haar toe. Ze deden alle tests en ondertussen schreeuwde ze een keer. Wat fijn om dat te horen!!!
Ondertussen lag ik daar maar. Wat een rare belevenis, duf omdat ik met zelf niet goed voelde, raar omdat ik zojuist mijn baby had gezien. Angstig omdat ze me aan het dichtnaaien waren en ik lag daar alleen zonder Tim. Trots omdat Tim bij zijn dochter was en alles mee kreeg.
Om 22.00 uur waren we dus in het ziekenhuis en om 00.16 uur is mijn meisje geboren!!
Hoe snel is dat gegaan!
Zoë werd naar de kinderafdeling gebracht, Tim ging met haar mee, ik moest nog dichtgenaaid worden. Ondertussen voelde ik me misselijk worden, een verpleegster of assistente of zo was net op tijd met een bakje. Weer overgegeven, alleen maar gal, want ik was wel leeg op dat moment.
Toen ze klaar waren en ze met op een ander bed wouden leggen kwamen ze er nog achter dat ik gepoept had, naja, diarree dus weer, de hele tafel lag onder. Ze hebben me op de ok nog grondig schoongemaakt. Oepsie.
Ik werd naar de kinderafdeling gereden, naar Zoë. Tim was bij haar samen met een verpleegster. Ze heeft Zoë gelijk bij me gelegd en bij mijn borst gelegd, en wat een wonder om te zien, ze ging op zoek naar een tepel! Ze deed een poging om te drinken. Wauw wat bijzonder is dat.
Mijn ouders en Tim zijn moeder en haar man kwamen ook even kijken. Zoë werd naar de couveuse gebracht en ik naar de verloskamer. Iedereen ging gelukkig vrij snel weer weg. Tim heeft nog even bij mij gebleven, even samen genieten van het bijzonder moment.
Om 3 uur of zo is Tim weg gegaan. Ik ben in diepe slaap gevallen. Een paar uur later in de morgen werd ik naar de kraamafdeling gebracht, ik kreeg een kamer voor mij alleen omdat ik ziek was. Had ook hoge koorts.
Om 7 uur was ik wakker en mocht ik Tim gaan bellen, we mochten om 8 uur naar haar toe en proberen haar borstvoeding te geven. Tim was er dus ook weer om 8 uur en ik ging met bed en al naar haar toe. Weer aangelegd, en weer deed ze een goede poging tot drinken. Heerlijk om je meisje vast te houden.
Wat opviel was dat ze heel veel haar had. En blond haar ook al. Haar reflexen enz. waren bijzonder goed voor een baby van ruim 4 weken te vroeg.
Ze lag in de couveuse, met slangetjes en een sonde. Beetje raar om te zien, maar goed.
In de loop van de dag mochten de slangetjes al weg. Alleen de sonde had ze nodig, omdat ze nog niet zelf kon drinken. Die kracht en energie had ze niet.
Donderdag: mijn koorts was weg, ik heb ook niet meer overgegeven. Diarree heb ik nog wel. Met mij gaat het heel goed, ik mag eigenlijk naar huis vandaag. Zoë nog niet. Ze mocht wel uit de couveuse. Fijn want dan mogen we dus samen naar een kamer. Ze hebben in Hengelo 2 kamers speciaal voor moeder en kind. Heerlijk. Dus vrijdags zijn we daar naar toe gebracht. Daar hebben we dus een week doorgebracht samen.
Heel fijn. Want we hadden alle hulp daar. Ik werd geholpen met haar aanleggen en kolven enz. Zoë kreeg wanneer nodig sonde voeding. Mijn melk kreeg zij dan via de sonde.
Gelukkig ging het kolven super, ik had meer dan genoeg melk. En elke dag ging het een stukje beter. Op gegeven moment hebben we een tepelhoedje geprobeerd. Toen kon mijn meisje dus wel zelf ineens drinken!! Jeej. Wat een overwinning, in het begin kon ze niet genoeg drinken en dronk ze eerst bij mij uit de borst en werd ze bijgevoed door de sonde. Ook sloeg ze wel eens voedingen over. Was ze zo diep in slaap dat ze niet wakker te krijgen was. Dus dan kreeg ze de volledige voeding via de sonde.
Elke dag deed ze het een beetje beter. En elke dag dronk ze meer bij mij en hoefde ze minder via de sonde. Tot ze op gegeven moment alleen nog maar bij mij dronk. We hebben het 2 dagen aangekeken, want ze moest wel aankomen natuurlijk. En dat deed ze. Dus mochten we afgelopen vrijdag naar huis.
Heerlijk.
Ik was het wel zat hoor om daar te zijn. Wou naar huis, naar mijn eigen spullen en douche. En naar Tim. Ik wou weer bij hem in bed liggen. En eten en drinken wat ik wou en wanneer ik wou.
En Zoë deed het zo goed.
Vrijdagmorgen hoorden we het definitief, we mochten naar huis. Tim gebeld. Hij zou me om 11 uur ophalen. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest denk ik. Samen met ons hele gezinnetje naar huis.
Uiteindelijk waren we om 12.30 uur thuis. De kraamhulp was er om 13.00 uur. Leuke dame. Net iets jonger dan ik, zelf geen kinderen maar wel net zwanger. Het leek wel of ze 50 is, ze weet heel veel. Ik vind haar heel fijn.
Ze komt tot en met morgen 4 uur per dag. Gisteren vandaag en morgen kom ze 's morgens. Ondanks alle hulp in het ziekenhuis heb ik van haar ook nog heel veel geleerd.
Eenmaal thuis bleef het gelukkig goed gaan. Zoë is heel rustig. Ze slaapt en drinkt goed.
Zoë roept ...
zondag 18 maart 2012 om 20:13
Wow wat een verhaal..... niet de bevallings volgens het boekje, maar gelukkig is alles goed gegaan.
Heb gelijk een dubbel gevoel voor mijn bevalling.
Het "zie je wel alles komt hoe dan ook goed"
En aan de andere kant "wat moet je jezelf bloot geven, letterlijk" opeens zie ik daar een beetje tegen op.
Wat goed dat ze zo veel helpen met de voeding ed. En dan ook nog een aantal uur kraamzorg
Heb je veel last van het litteken of valt het wel mee?
Zo gaaf dat je nu gewoon mama bent. Slaaf van je dochter. Zij roept, jullie komen. Hoop dat je morgen een stukje kunt lopen met de wagen. xx
Heb gelijk een dubbel gevoel voor mijn bevalling.
Het "zie je wel alles komt hoe dan ook goed"
En aan de andere kant "wat moet je jezelf bloot geven, letterlijk" opeens zie ik daar een beetje tegen op.
Wat goed dat ze zo veel helpen met de voeding ed. En dan ook nog een aantal uur kraamzorg
Heb je veel last van het litteken of valt het wel mee?
Zo gaaf dat je nu gewoon mama bent. Slaaf van je dochter. Zij roept, jullie komen. Hoop dat je morgen een stukje kunt lopen met de wagen. xx
zondag 18 maart 2012 om 21:23
Jeetje wat bijzonder om jou verhaal zo te lezen!
Echt hoe het allemaal gegaan is en zo snel!
ben blij te horen dat het goed gaat met jullie, Zoe is echt een schatje (wat ik op de fotos kan zien ) echt supergaaf!
Geniet er lekker van ik kan niet wachten (ben nog maar op 13,5 week grrr)
Het kan voor mij niet snel genoeg gaan!
Echt hoe het allemaal gegaan is en zo snel!
ben blij te horen dat het goed gaat met jullie, Zoe is echt een schatje (wat ik op de fotos kan zien
) echt supergaaf!Geniet er lekker van
ik kan niet wachten (ben nog maar op 13,5 week grrr)Het kan voor mij niet snel genoeg gaan!
maandag 19 maart 2012 om 08:13
Bijzonder hoor Naijobi, hoe snel het allemaal kan gaan. Ik kon die ochtend m'n ogen niet geloven..haha. Lijkt me heerlijk dat jullie nu eindelijk met z'n 3tjes thuis zijn Zoë doet 't ook goed zo te lezen! Fijn! Hoe gaat het met jou? Nog veel last van de keizersnede? Zo bijzonder dat je nu "gewoon" moeder bent. Een paar maanden geleden begonnen we net..
Fijne dag vandaag! Werk ze voor iedereen die moet werken..
Fijne dag vandaag! Werk ze voor iedereen die moet werken..
maandag 19 maart 2012 om 08:24
Leuk om je verhaal te lezen Naijobi!
Inderdaad heel bijzonder dat je nu gewoon echt een dochtertje hebt! Gelukkig is alles best wel nog vlot gegaan. En snel! Hoe het zo plots kan beginnen, raar hé.
Je kan echt uit je verhaal opmaken dat je heel erg van het mama zijn geniet
Hoe gaat het verder met de keizersnede?
Fijn dat de borstvoeding ook goed lukt! Dat is toch altijd afwachten.
Hoe gaat het met Tim, een fiere papa?
@Lela, dat van dat blootgeven, daar zie ik ook wel wat tegenop.
Maar ik geloof graag dat je daar op het moment van de bevalling niet meer aan denkt. Dan wil je enkel nog dat ze snel geboren worden denk ik.
Inderdaad heel bijzonder dat je nu gewoon echt een dochtertje hebt! Gelukkig is alles best wel nog vlot gegaan. En snel! Hoe het zo plots kan beginnen, raar hé.
Je kan echt uit je verhaal opmaken dat je heel erg van het mama zijn geniet
Hoe gaat het verder met de keizersnede?
Fijn dat de borstvoeding ook goed lukt! Dat is toch altijd afwachten.
Hoe gaat het met Tim, een fiere papa?
@Lela, dat van dat blootgeven, daar zie ik ook wel wat tegenop.
Maar ik geloof graag dat je daar op het moment van de bevalling niet meer aan denkt. Dan wil je enkel nog dat ze snel geboren worden denk ik.
maandag 19 maart 2012 om 10:38
@ naijobi Wat een mooi verhaal. Ik vind het zo fijn voor je dat je nu lekker je dochtertje in je handen kunt houden!
Ik heb eindelijk weer even tijd om een update te plaatsen..
ben zaterdag jarig geweest, 28 geworden En daardoor een beetje druk geweest..
Maar wat betreft het huwelijksaanzoek... hahaha.
Eerst even het volgende... ik eennogal inpulsief persoon, dat inhoudt dat wanneer ik iets in mijn hoofd heb, het ook meteen moet gebeuren hahaha. Soms leidt dat tot hele genante situaties. Zo ook het aanzoek hahaha
Zo dacht ik dat het wel slim zou zijn om hem eerst even te pijlen voordat ik het hoge woord eruit gooi en vroeg hem heel subtiel wat hij ervan vond om al eerder te gaan trouwen, dan dat we in ons hoofd hadden. Nou hier antwoordde hij vrij resoluut op 'Hier hebben we het toch al over gehad...' Nou daar ging mijn idee.... Ik klapte natuurlijk meteen helemaal dicht en de waterval kwam al snel nadat ik het antwoord had gekregen... Dus ik helemaal uitleggen wat ik van plan was... In tranen natuurlijk... blegh! Arno heeft ook wel gelijk natuurlijk, we hebben gezegd te willen trouwen nadat we kinderen hebben... Hier hebben we allebei mee ingestemd ( een tijdje geleden) en hij zei dat ik het gewoon bespreekbaar had moeten maken...
Nu maken we steeds grapje en noemt hij me 'doosje' van het doosje dat ik hem wilde geven met het briefje erin... Nou en toen kwam 's avonds ook nog 'Komt een vrouw bij de dokter' op de tv. Dus de waterval bleef maar komen.....
Arno haalt mij altijd weer even van de roze wolk af waar ik op zweef... Ik ben iemand van de 'eerst doen en dan denken' manier en hij is dat precies andersom. En soms heb ik even de wijze woorden nodig die zeggen dat het allemaal wel goed komt. Maar dat ik wel realistisch moet zijn.
Het huwelijks-idee was ook een ingeving die ineens in mij opkwam. Want als ik toch nog niet zwanger ben, kunnen we net zo goed eerst gaan trouwen.
Nou ja, kan me voorstellen dat het een wat warrig verhaal is... hahaha En dat was het ook allemaal....
We zijn weer lekker aan het genieten van de vruchtbare periode en hopen dat het nu wél raak is en snel kunnen gaat trouwen
En zo leefden ze nog lang en gelukkig... hahaha...
Ik heb eindelijk weer even tijd om een update te plaatsen..
ben zaterdag jarig geweest, 28 geworden En daardoor een beetje druk geweest..
Maar wat betreft het huwelijksaanzoek... hahaha.
Eerst even het volgende... ik eennogal inpulsief persoon, dat inhoudt dat wanneer ik iets in mijn hoofd heb, het ook meteen moet gebeuren hahaha. Soms leidt dat tot hele genante situaties. Zo ook het aanzoek hahaha
Zo dacht ik dat het wel slim zou zijn om hem eerst even te pijlen voordat ik het hoge woord eruit gooi en vroeg hem heel subtiel wat hij ervan vond om al eerder te gaan trouwen, dan dat we in ons hoofd hadden. Nou hier antwoordde hij vrij resoluut op 'Hier hebben we het toch al over gehad...' Nou daar ging mijn idee.... Ik klapte natuurlijk meteen helemaal dicht en de waterval kwam al snel nadat ik het antwoord had gekregen... Dus ik helemaal uitleggen wat ik van plan was... In tranen natuurlijk... blegh! Arno heeft ook wel gelijk natuurlijk, we hebben gezegd te willen trouwen nadat we kinderen hebben... Hier hebben we allebei mee ingestemd ( een tijdje geleden) en hij zei dat ik het gewoon bespreekbaar had moeten maken...
Nu maken we steeds grapje en noemt hij me 'doosje' van het doosje dat ik hem wilde geven met het briefje erin... Nou en toen kwam 's avonds ook nog 'Komt een vrouw bij de dokter' op de tv. Dus de waterval bleef maar komen.....
Arno haalt mij altijd weer even van de roze wolk af waar ik op zweef... Ik ben iemand van de 'eerst doen en dan denken' manier en hij is dat precies andersom. En soms heb ik even de wijze woorden nodig die zeggen dat het allemaal wel goed komt. Maar dat ik wel realistisch moet zijn.
Het huwelijks-idee was ook een ingeving die ineens in mij opkwam. Want als ik toch nog niet zwanger ben, kunnen we net zo goed eerst gaan trouwen.
Nou ja, kan me voorstellen dat het een wat warrig verhaal is... hahaha En dat was het ook allemaal....
We zijn weer lekker aan het genieten van de vruchtbare periode en hopen dat het nu wél raak is en snel kunnen gaat trouwen
En zo leefden ze nog lang en gelukkig... hahaha...
maandag 19 maart 2012 om 11:00
Ben ik weer..
Trouwens ben dus net ongesteld geweest en ging net naar het toilet had enorm veel slijm... Kan het me niet voorstellen dat mijn ei nu al geweest zou zijn.. heb ook helemaal geen pijn oid.. maar wel een beetje vreemd... Want afgelopen maand was mijn linkerzij aan de beurt en dan zu het mijn rechter aan de beurt moeten zijn... Anders toch maar even naar de HA....
Misschien heb ik een hele snelle eiproductie ofzo hahaha jeetje lijk wel een broedkip zo!
Trouwens ben dus net ongesteld geweest en ging net naar het toilet had enorm veel slijm... Kan het me niet voorstellen dat mijn ei nu al geweest zou zijn.. heb ook helemaal geen pijn oid.. maar wel een beetje vreemd... Want afgelopen maand was mijn linkerzij aan de beurt en dan zu het mijn rechter aan de beurt moeten zijn... Anders toch maar even naar de HA....
Misschien heb ik een hele snelle eiproductie ofzo hahaha jeetje lijk wel een broedkip zo!
maandag 19 maart 2012 om 11:26
Ohh Najobi!! Wat een mooi en bijzonder verhaal, ik zat hier echt met tranen achter mijn pc.. Wauww wat een ervaring en wat moet dat mooi zijn..
Miekje, nog ff wachten
hahah impulsief is erg herkenbaar en ook '' als iets in je hoofd zit moet het gebeuren''. Heel grappig om te lezen, maar hoe voel jij jezelf er onder? Kan je er wel achter staan om eerst te richten op een kindje en daarna een huwelijk? Klinkt het realistische ook logisch en fijn voor je?
En uhmm nieuwe bijnaam: broedkip in n doosje?
Hier gaat het redelijk. Ik heb ineens weer erg last van mn hormomen. Ik voel me heel t weekend met periodes huilerig, vrolijk, chago en '' alles MOET af ''. Ik kan me nu ook totaal niet focussen op mn werk en wil gewoon eigenlijk alleen maar slapen, kroelen met mn vriend en janken ofzo.. Heb ook ineens weer spijt van mn gezeik dit weekend (dat heb ik namelijk ook nog gedaan tussendoor mn vrolijke buien). En ben dan ineens zo bang dat we uit elkaar groeien (wat dus gewoon echt nergens op gebasseerd is, want mn vriend is super lief en we zijn ook echt nog meer gehecht en close met elkaar tijdens de hele zwangerschap). Mn vriend is zo begripvol en lief, maar zelfs dat maakt niet dat mn hormonen kalmeren.
Soms denk ik '' het wordt me teveel''. Presteren op het werk, mn hormonen, dingen regelen (weet niet eens wat eigenlijk), zwanger zijn, verwachtingen.... Kortom.. Bah.
Miekje, nog ff wachten
hahah impulsief is erg herkenbaar en ook '' als iets in je hoofd zit moet het gebeuren''. Heel grappig om te lezen, maar hoe voel jij jezelf er onder? Kan je er wel achter staan om eerst te richten op een kindje en daarna een huwelijk? Klinkt het realistische ook logisch en fijn voor je?En uhmm nieuwe bijnaam: broedkip in n doosje?
Hier gaat het redelijk. Ik heb ineens weer erg last van mn hormomen. Ik voel me heel t weekend met periodes huilerig, vrolijk, chago en '' alles MOET af ''. Ik kan me nu ook totaal niet focussen op mn werk en wil gewoon eigenlijk alleen maar slapen, kroelen met mn vriend en janken ofzo.. Heb ook ineens weer spijt van mn gezeik dit weekend (dat heb ik namelijk ook nog gedaan tussendoor mn vrolijke buien). En ben dan ineens zo bang dat we uit elkaar groeien (wat dus gewoon echt nergens op gebasseerd is, want mn vriend is super lief en we zijn ook echt nog meer gehecht en close met elkaar tijdens de hele zwangerschap). Mn vriend is zo begripvol en lief, maar zelfs dat maakt niet dat mn hormonen kalmeren.
Soms denk ik '' het wordt me teveel''. Presteren op het werk, mn hormonen, dingen regelen (weet niet eens wat eigenlijk), zwanger zijn, verwachtingen.... Kortom.. Bah.
maandag 19 maart 2012 om 12:09
Nou Lil dat klinkt inderdaad lekker als hormonen.
Heel herkenbaar. Ik denk ook dat de kids hier zo tussen 6 en 7 een huil/ zeik uurtje krijgen want daar heb ik nu ook iedere dag last van. Precies als manlief thuis komt. (gezellig hoor)
Miekje... kan mij de watervallen goed voorstellen. Heb je helemaal iets leuks bedacht en dan reageert hij anders dan je had verwacht wat dan gewoon tegenvalt. Hij had ook gewoon ja kunnen zeggen met als voetnoot nadat je de moeder van mijn kinderen bent. Dan heb je gewoon een hele lange verloving. Ook niets mis mee toch. Broeikip in een doosje van me
Seks het er straks maar lekker van je af.
Kel ik denk dat het ook op het moment zelf anders zal zijn (hoop ik) maar ik zie het al helemaal voor mij. Ik smerig en vies en dan kijkt je vent je verlieft aan omdat je zijn kind heeft gebaard. Toch wel een beetje een raar idee.... liefde maakt blind.
Heel herkenbaar. Ik denk ook dat de kids hier zo tussen 6 en 7 een huil/ zeik uurtje krijgen want daar heb ik nu ook iedere dag last van. Precies als manlief thuis komt. (gezellig hoor)
Miekje... kan mij de watervallen goed voorstellen. Heb je helemaal iets leuks bedacht en dan reageert hij anders dan je had verwacht wat dan gewoon tegenvalt. Hij had ook gewoon ja kunnen zeggen met als voetnoot nadat je de moeder van mijn kinderen bent. Dan heb je gewoon een hele lange verloving. Ook niets mis mee toch. Broeikip in een doosje van me
Seks het er straks maar lekker van je af.
Kel ik denk dat het ook op het moment zelf anders zal zijn (hoop ik) maar ik zie het al helemaal voor mij. Ik smerig en vies en dan kijkt je vent je verlieft aan omdat je zijn kind heeft gebaard. Toch wel een beetje een raar idee.... liefde maakt blind.
maandag 19 maart 2012 om 12:27
Miekje, eindelijk bericht..we zaten met spanning te wachten! Impulsief zijn is hier ook erg herkenbaar. Heeft soms zo z'n voordelen, maar ook z'n nadelen. Ben je erg teleurgesteld nu hij heeft aangegeven echt te willen wachten tot na de geboorte van jullie kindje? Ik kan me namelijk voorstellen dat je graag iets wil hebben waar je je op kan focussen nu het niet zo gaat zoals gehoopt. Of is dat 't niet? Dikke !
Wat betreft naar de HA gaan, hoeveel maanden ben je nu bezig? Zijn jullie in Juli '11 direct van start gegaan? Ik ken een stel die na 13 maanden proberen spontaan zwanger zijn geworden, het kan dus wel! Als je het niet vertrouwd zou ik wel op korte termijn naar de HA gaan. Deze zal je waarschijnlijk doorsturen naar de Gyn. Het duurt vaak ook weer even (2-3 weken) voordat je bij de Gyn terecht kan, dus voordat je meer weet ben je vaak wel weer een paar weken verder. Ik weet niet of dat in elke regio zo is, maar hier bij 2 ziekenhuizen in ieder geval wel!
Lil, hele hele dikke voor jou! Die rot hormonen ook..
Wat betreft naar de HA gaan, hoeveel maanden ben je nu bezig? Zijn jullie in Juli '11 direct van start gegaan? Ik ken een stel die na 13 maanden proberen spontaan zwanger zijn geworden, het kan dus wel! Als je het niet vertrouwd zou ik wel op korte termijn naar de HA gaan. Deze zal je waarschijnlijk doorsturen naar de Gyn. Het duurt vaak ook weer even (2-3 weken) voordat je bij de Gyn terecht kan, dus voordat je meer weet ben je vaak wel weer een paar weken verder. Ik weet niet of dat in elke regio zo is, maar hier bij 2 ziekenhuizen in ieder geval wel!
Lil, hele hele dikke voor jou! Die rot hormonen ook..
maandag 19 maart 2012 om 13:27
oe hormonen!! Heb ik ook last van, zijn wel anders nu.
Idd ik ben een mama, een hele trotse. En het gaat zo goed! Ik ben superblij.
Miekje wat een verhaal, was niet zo leuk kan ik me voorstellen. Maar idd je staat wel weer effe met beide benen op de grond, maar ja dat wil je niet altijd he?
Komt wel goed Lilly! Je hebt helaas ups en downs met een zwangerschap.
Ik heb erg weinig last van de wond. Ik heb dan ook 11 dagen in het ziekenhuis doorgebracht en daar kon ik natuurlijk ook niks doen en werd alles voor me gedaan. Dus heb daar veel rust gehad, erg fijn! Dat was dan weer het grote voordeel.
De kraamhulp was er vanmorgen voor het laatst. Jammer. Was een leuke meid en ik heb echt nog veel aan haar gehad.
Het leven is echt anders ineens. Heel gek. Maar niet erg.
Zoë is een heel makkelijke baby (tot nu toe) Huilt alleen als ze honger heeft of erg last heeft van een krampje. Verder slaapt ze nog wel heel veel. 1x per dag, meestal 's avonds heeft ze een knuffeluurtje met mij of met papa. Dan slaapt ze wel, maar ligt ze lekker bij mij of bij Tim.
Ze heeft nog geen vaste tijden qua voeden. Daar is ze nog te jong voor. Ze meld zich soms na 2 uur al weer en soms pas na 4 uur.
Nu wacht ik tot ze wakker is, kan elk moment zijn. Dan ga ik voeden en dan lekker naar buiten! Even wandelen. Maar ik mag maar een heel klein stukje. Maar goed, dan ben ik iig even buiten geweest.
Papa Tim is echt een trotse papa en houdt er heel erg van om lekker met haar te knuffelen. Heerlijk om te zien.
Hij is ook heel makkelijk met alles, ook bij hem lijkt alles wel vanzelf te gaan, aankleden, badderen enz. Super!
Ook is hij een goede steun en hulp voor mij. Hij doet alles thuis en houdt goed in de gaten dat ik niet te veel doe. Heb ik echt wat aan.
Wat ook erg fijn is dat hij me helpt met voeden. Dan haalt hij haar uit bed en kan ik vast klaar gaan zitten en geeft hij haar aan mij. Vaak is ze nog net iets te moe om ineens alles te drinken, dus gaat ze even aan de borst, dan wordt ze wat moe. Dan gaan we haar verschonen en leggen we haar daarna gauw weer aan de borst. Maar dat verschonen doet Tim dan, zodag ik lekker kan blijven zitten/liggen. Super is dat. En hij doet dat gewoon uit zichzelf!
Een superpapa, had ik niet verwacht. Dat hij zo knuffelig is enz. Erg leuk.
Nou mijn meisje roept!
Idd ik ben een mama, een hele trotse. En het gaat zo goed! Ik ben superblij.
Miekje wat een verhaal, was niet zo leuk kan ik me voorstellen. Maar idd je staat wel weer effe met beide benen op de grond, maar ja dat wil je niet altijd he?
Komt wel goed Lilly! Je hebt helaas ups en downs met een zwangerschap.
Ik heb erg weinig last van de wond. Ik heb dan ook 11 dagen in het ziekenhuis doorgebracht en daar kon ik natuurlijk ook niks doen en werd alles voor me gedaan. Dus heb daar veel rust gehad, erg fijn! Dat was dan weer het grote voordeel.
De kraamhulp was er vanmorgen voor het laatst. Jammer. Was een leuke meid en ik heb echt nog veel aan haar gehad.
Het leven is echt anders ineens. Heel gek. Maar niet erg.
Zoë is een heel makkelijke baby (tot nu toe) Huilt alleen als ze honger heeft of erg last heeft van een krampje. Verder slaapt ze nog wel heel veel. 1x per dag, meestal 's avonds heeft ze een knuffeluurtje met mij of met papa. Dan slaapt ze wel, maar ligt ze lekker bij mij of bij Tim.
Ze heeft nog geen vaste tijden qua voeden. Daar is ze nog te jong voor. Ze meld zich soms na 2 uur al weer en soms pas na 4 uur.
Nu wacht ik tot ze wakker is, kan elk moment zijn. Dan ga ik voeden en dan lekker naar buiten! Even wandelen. Maar ik mag maar een heel klein stukje. Maar goed, dan ben ik iig even buiten geweest.
Papa Tim is echt een trotse papa en houdt er heel erg van om lekker met haar te knuffelen. Heerlijk om te zien.
Hij is ook heel makkelijk met alles, ook bij hem lijkt alles wel vanzelf te gaan, aankleden, badderen enz. Super!
Ook is hij een goede steun en hulp voor mij. Hij doet alles thuis en houdt goed in de gaten dat ik niet te veel doe. Heb ik echt wat aan.
Wat ook erg fijn is dat hij me helpt met voeden. Dan haalt hij haar uit bed en kan ik vast klaar gaan zitten en geeft hij haar aan mij. Vaak is ze nog net iets te moe om ineens alles te drinken, dus gaat ze even aan de borst, dan wordt ze wat moe. Dan gaan we haar verschonen en leggen we haar daarna gauw weer aan de borst. Maar dat verschonen doet Tim dan, zodag ik lekker kan blijven zitten/liggen. Super is dat. En hij doet dat gewoon uit zichzelf!
Een superpapa, had ik niet verwacht. Dat hij zo knuffelig is enz. Erg leuk.
Nou mijn meisje roept!
maandag 19 maart 2012 om 14:55
hahahahah inderdaad lela! Zo is het maar net.. Mn hormonen moeten maar eens naar MIJ luisteren ipv ik naar die hormonen
Ik ga mezelf ook verplichten om meer te relaxen. Want dat doe ik ook veel te weinig.
Najobi, heeerlijk om zo te lezen! Ik ben ook benieuwd, hoe voelt het mama zijn? En hoe is het met de papa?
Klopt het trouwens -> dat naar elkaar toegroeien wordt dat nog meer dan in de zwangerschap, of is dat nog te kort om daarover iets te zeggen? De kraamtranen al gehad?
Ik ga mezelf ook verplichten om meer te relaxen. Want dat doe ik ook veel te weinig.
Najobi, heeerlijk om zo te lezen! Ik ben ook benieuwd, hoe voelt het mama zijn? En hoe is het met de papa?
Klopt het trouwens -> dat naar elkaar toegroeien wordt dat nog meer dan in de zwangerschap, of is dat nog te kort om daarover iets te zeggen? De kraamtranen al gehad?
maandag 19 maart 2012 om 15:48
@lilly hahaha broedkip in een doosje... leuk! Ik voel me er prima onder hoor... soms moet ik weer even op m'n plek gezet worden en daar is Arno de perfecte persoon voor... Hoop natuurlijk wel dat het niet nog járen gaat duren!
@olmpie Nee hoor ben niet teleurgesteld, maar idd het was even iets anders om naar uit te kijken... Maar ja straks ben ik zwanger en dan moet alles heel snel reregeld worden en dat vind ik ook niet zo leuk... Komt allemaal wel goed.
Bovendien maken we er nu steeds grapjes over.
Ik heb altijd gezegd dat ik pas ná 12 maanden naar de HA ga... even kijken of ik dat ga volhouden.. hihi
Die stomme hormonen ook.... hoef je trouwens niet eens zwanger voor te zijn hoor... ik heb soms ook van die momenten waar ik achteraf weer spijt van heb. En dan denk ik waar heb ik me in vredesnaam druk over gemaakt... Knuffel voor jou meid! Komt allemaal goed
@olmpie Nee hoor ben niet teleurgesteld, maar idd het was even iets anders om naar uit te kijken... Maar ja straks ben ik zwanger en dan moet alles heel snel reregeld worden en dat vind ik ook niet zo leuk... Komt allemaal wel goed.
Bovendien maken we er nu steeds grapjes over.
Ik heb altijd gezegd dat ik pas ná 12 maanden naar de HA ga... even kijken of ik dat ga volhouden.. hihi
Die stomme hormonen ook.... hoef je trouwens niet eens zwanger voor te zijn hoor... ik heb soms ook van die momenten waar ik achteraf weer spijt van heb. En dan denk ik waar heb ik me in vredesnaam druk over gemaakt... Knuffel voor jou meid! Komt allemaal goed
maandag 19 maart 2012 om 21:31
precies dat wat Lies zegt, het geluk druipt er van af. En ik voel me ook intens gelukkig.
En ja ook intens verbonden met Tim. Nog meer dan tijdens de zwangerschap idd, er is nu echt iets tastbaars waar WIJ voor moeten zorgen en wat ons voor altijd zal verbinden.
Voel ik me anders???
weet het niet zo goed, voel me zoals hierboven staat intens gelukkig. Voel me wel echt een mama. Een mama die verliefd is op haar baby en met alle liefde van de hele wereld voor haar zorgt. En alles voor haar over heeft.
Maar dat gaat ook allemaal vanzelfsprekend. Ik ben er voor gemaakt lijkt het wel. (zullen vast vele momenten komen dat ik er anders over denk haha, maar nu nog niet)
En ja zo mogelijk hou ik nog meer van Tim. Hij heeft me dit prachtige geschenk gegeven. Dit kadotje. En hij is ook nog eens erg betrokken en leeft erg mee en doet vreselijk zijn best om er voor mij en ons te zijn.
Nou ... moet er om janken haha.
kraamtranen zijn er idd geweest, maar dat was meer verdriet omdat ik in het ziekenhuis lag en niet thuis kon zijn.
1 avond heb ik alleen maar gehuild omdat ik graag naar huis wou en omdat ik wou dat het met Zoë goed zou gaan.
Gelukkig is ze heel sterk en loopt ze overal op voor. Dus na die avond heb ik me niet meer echt zorgen gemaakt.
Je bent heel druk met een baby, je leeft van voeding naar voeding. En hebt eigenlijk nergens tijd voor, maar het kan je niks schelen. Je doet het met alle liefde.
Denk er eigenlijk niet eens over na. Het interesseert me ook echt niet. Feestjes, verjaardagen, weet ik veel wat. Niet zo aardig misschien maar ik moet er voor Zoë zijn en daar heb ik even mijn handen vol aan, voor de rest is niemand meer belangrijk, dat komt straks wel weer.
En ja ook intens verbonden met Tim. Nog meer dan tijdens de zwangerschap idd, er is nu echt iets tastbaars waar WIJ voor moeten zorgen en wat ons voor altijd zal verbinden.
Voel ik me anders???
weet het niet zo goed, voel me zoals hierboven staat intens gelukkig. Voel me wel echt een mama. Een mama die verliefd is op haar baby en met alle liefde van de hele wereld voor haar zorgt. En alles voor haar over heeft.
Maar dat gaat ook allemaal vanzelfsprekend. Ik ben er voor gemaakt lijkt het wel. (zullen vast vele momenten komen dat ik er anders over denk haha, maar nu nog niet)
En ja zo mogelijk hou ik nog meer van Tim. Hij heeft me dit prachtige geschenk gegeven. Dit kadotje. En hij is ook nog eens erg betrokken en leeft erg mee en doet vreselijk zijn best om er voor mij en ons te zijn.
Nou ... moet er om janken haha.
kraamtranen zijn er idd geweest, maar dat was meer verdriet omdat ik in het ziekenhuis lag en niet thuis kon zijn.
1 avond heb ik alleen maar gehuild omdat ik graag naar huis wou en omdat ik wou dat het met Zoë goed zou gaan.
Gelukkig is ze heel sterk en loopt ze overal op voor. Dus na die avond heb ik me niet meer echt zorgen gemaakt.
Je bent heel druk met een baby, je leeft van voeding naar voeding. En hebt eigenlijk nergens tijd voor, maar het kan je niks schelen. Je doet het met alle liefde.
Denk er eigenlijk niet eens over na. Het interesseert me ook echt niet. Feestjes, verjaardagen, weet ik veel wat. Niet zo aardig misschien maar ik moet er voor Zoë zijn en daar heb ik even mijn handen vol aan, voor de rest is niemand meer belangrijk, dat komt straks wel weer.
dinsdag 20 maart 2012 om 10:42
Sinds 2 dagen maak ik mij opeens zorgen....
Het is een beetje raar en het komt waarschijnlijk gewoon omdat ik tijd te veel heb, maar ik heb opeens het idee dat het TTS terug is. Spieren in mijn rug trekken, net als toen met 20 weken een week voor de ingreep, maar mijn buik groeit niet extreem hard en ik kom ook niet extra aan, maar dat was toen ook niet.
Ook de spieren in mijn buik voelen af en toe raar. Trekkerig, zeurderig. Ik voel mij ook echt een walvis. Omdraaien in bed is echt een ramp en ik ben de hele dag opzoek naar de juiste positie en als ik die vind moet ik na 5 minuten weer veranderen want dan krijg ik kramp of spierpijn in mijn billen of benen of rug. Morgen weer controle.
Meer voor het afwijkende bloedstroompje ( verleden week zagen ze een verschil in een bloedstroom wat eventueel kan wijze op bloedarmoede bij 1 van de kinderen, maar daar maakte hij zich niet zo een zorgen om. Het kon zijn dat hij net even actief was geweest waardoor de meting anders was) maar toch maak ik mij een beetje zorgen.
Vooral omdat ik nooit klachten heb gehad en toen was het ook mis. Ik heb gewoon te veel denktijd.....
Het is een beetje raar en het komt waarschijnlijk gewoon omdat ik tijd te veel heb, maar ik heb opeens het idee dat het TTS terug is. Spieren in mijn rug trekken, net als toen met 20 weken een week voor de ingreep, maar mijn buik groeit niet extreem hard en ik kom ook niet extra aan, maar dat was toen ook niet.
Ook de spieren in mijn buik voelen af en toe raar. Trekkerig, zeurderig. Ik voel mij ook echt een walvis. Omdraaien in bed is echt een ramp en ik ben de hele dag opzoek naar de juiste positie en als ik die vind moet ik na 5 minuten weer veranderen want dan krijg ik kramp of spierpijn in mijn billen of benen of rug. Morgen weer controle.
Meer voor het afwijkende bloedstroompje ( verleden week zagen ze een verschil in een bloedstroom wat eventueel kan wijze op bloedarmoede bij 1 van de kinderen, maar daar maakte hij zich niet zo een zorgen om. Het kon zijn dat hij net even actief was geweest waardoor de meting anders was) maar toch maak ik mij een beetje zorgen.
Vooral omdat ik nooit klachten heb gehad en toen was het ook mis. Ik heb gewoon te veel denktijd.....
