Zwanger
alle pijlers
Kind in je uppie? deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 10:42
Hoi Sterre,
Drie van mijn eitjes zijn niet ingevroren, maar meteen bevrucht en liggen nu nog lekker in de incubator. Werd vanmorgen gebeld dat het erg goed gaat en morgen plaatsen ze er één terug. Die andere twee bevruchte eitjes gaan ze invriezen en er liggen al twee onbevruchte eitjes in de vriezer.
Dusssss.... morgen gaat het gebeuren!!! Dan ong. twee weken in spanning, maar ook niet die hectiek van steeds naar GG moeten (want die weg er naar toe ken ik inmiddels wel...).
Drie van mijn eitjes zijn niet ingevroren, maar meteen bevrucht en liggen nu nog lekker in de incubator. Werd vanmorgen gebeld dat het erg goed gaat en morgen plaatsen ze er één terug. Die andere twee bevruchte eitjes gaan ze invriezen en er liggen al twee onbevruchte eitjes in de vriezer.
Dusssss.... morgen gaat het gebeuren!!! Dan ong. twee weken in spanning, maar ook niet die hectiek van steeds naar GG moeten (want die weg er naar toe ken ik inmiddels wel...).
dinsdag 31 januari 2012 om 16:40
Veel plezier!!!
woensdag 1 februari 2012 om 13:07
Hier ok hoor. Ik heb er de eerste keer 5 cycli over gedaan om zwanger te worden. (Wat relatief snel is). Dit is pas poging twee van de tweede ronde, dus ik heb geen illusies.
Wat ik alleen soms moeilijk vind, is dat als ik er nu weer 5 cycli over doe, ik dan op de uitgerekende datum van mijn eerste zwangerschap nog niet weet of ik zwanger ben. En de kans is natuurlijk groot dat het nog langer duurt. En mijn grootste angst is dat dit het was.... Dat er uberhaupt geen tweede keer komt. Maar daar probeer ik dan maar niet te veel aan te denken.
Hoe zit dat bij jou? Heb jij dit soort overpijnzingen wel eens?
Wat ik alleen soms moeilijk vind, is dat als ik er nu weer 5 cycli over doe, ik dan op de uitgerekende datum van mijn eerste zwangerschap nog niet weet of ik zwanger ben. En de kans is natuurlijk groot dat het nog langer duurt. En mijn grootste angst is dat dit het was.... Dat er uberhaupt geen tweede keer komt. Maar daar probeer ik dan maar niet te veel aan te denken.
Hoe zit dat bij jou? Heb jij dit soort overpijnzingen wel eens?
woensdag 1 februari 2012 om 13:48
Hi Yezka, ik was erg emotioneel in december. Dat was de maand dat ik uitgerekend was. Ik weet nog hoe ik in maart dacht, yes niet meer alleen met Kerst. Ik had gehoopt dan in ieder geval zwanger te zijn. Maar door mijn 2de miskraam in september was ik dat dus niet. Ik ben ervan overtuigd dat ik weer zwanger zal worden en met ondersteuning, het zal blijven. Ik was de eerste keer in 4x zwanger en de tweede keer ook. Maar ik heb een nu erkend probleem (wat er meerdere keren voor zorgde dat ik die cyclus niet zwanger werd) wat hopelijk opgelost is/wordt. Ik hoop heel erg deze keer zwanger te zijn en anders ben ik ervan overtuigd dat als we de medicatie veranderen het de volgende keer zal zijn.
Heb je zwangerschapsverschijnselen? Ik kreeg dat bij de 2 zwangeschappen op ongeveer dag 10 dus ik heb nog een aantal dagen te gaan.
Heb je zwangerschapsverschijnselen? Ik kreeg dat bij de 2 zwangeschappen op ongeveer dag 10 dus ik heb nog een aantal dagen te gaan.
woensdag 1 februari 2012 om 20:22
Tammy, ik begrijp je gevoel over december. Ik had voor kerst de magische 20 wekengrens voorbij moeten zijn. Wel knap dat je zo positief en zelfverzekerd blijft!
Ik heb nog geen zwangerschapsverschijnselen of PMS. Toen ik zwanger was, dacht ik dat ik PMS had (gespannen borsten, lage buikpijn en erg moe). Ik heb toen getest omdat mijn basaaltemperatuur zo hoog bleef... Stomverbaasd over dat tweede streepje. Ik wacht het maar af. Als zondag mijn temperatuur nog hoog is, mag ik testen. Anders niet. Dus dan zijn jullie de eerste die het weten (nou ja, na het telefoontje aan mijn ouders dan hè).
Ik heb nog geen zwangerschapsverschijnselen of PMS. Toen ik zwanger was, dacht ik dat ik PMS had (gespannen borsten, lage buikpijn en erg moe). Ik heb toen getest omdat mijn basaaltemperatuur zo hoog bleef... Stomverbaasd over dat tweede streepje. Ik wacht het maar af. Als zondag mijn temperatuur nog hoog is, mag ik testen. Anders niet. Dus dan zijn jullie de eerste die het weten (nou ja, na het telefoontje aan mijn ouders dan hè).
donderdag 2 februari 2012 om 17:59
donderdag 2 februari 2012 om 23:16
Ik voelde me prima, maar gevoelsmatig zat t me niet lekker, en terecht bleek wel. T zou morgen 8 weken zijn. Maar wat jij al eerder zei SW je lijf neemt je echt in de maling, had en heb nog steeds waanzinnig zere borsten . Zal blij zijn als het allemaal achter de rug is. Uithuilen en opnieuw beginnen is t motto nu, geef de moed niet op dat heb ik wel van jullie geleerd!! Bedankt voor de lieve woorden.
@emmetje: hoe is t jou vergaan gisteren? misschien heb ik je wel gezien..
@emmetje: hoe is t jou vergaan gisteren? misschien heb ik je wel gezien..
vrijdag 3 februari 2012 om 00:06
Amphere, ik lees net je laatste blog en wilde je even een digitale knuffel geven. Ik kan me voorstellen dat het lastig is om de moed erin te houden, maar zoals je zelf al schreef: zolang niet bewezen is dat het niet kan lukken, kan het gewoon nog lukken hoor!
Wat betreft mijzelf: ik heb dus over een week een afspraak in Utrecht, maar ik zie er eigenlijk een beetje tegenop. Misschien dat ik het wel afzeg, ik ben nu weer zo veel minder overtuigd van deze manier van moederschap, in ieder geval op dit moment in mijn leven. Ik denk dat het komt omdat ik eigenlijk ook eerst qua werk en woning wat stabieler wil zijn. Er dat ik daarmee de tijdsplanning een stuk vooruit schuif. Dat voelt eigenlijk niet vervelend, ook dat ik denk: „toch nog een tijdje mezelf de kans geven een leuke man tegen het lijf te lopen”.
Zou ik ook naar het UMC kunnen gaan en dan zeggen dat ik nog niet direct wil beginnen? Of zal ik die hele afspraak gewoon een (half) jaar uitstellen?
Wat betreft mijzelf: ik heb dus over een week een afspraak in Utrecht, maar ik zie er eigenlijk een beetje tegenop. Misschien dat ik het wel afzeg, ik ben nu weer zo veel minder overtuigd van deze manier van moederschap, in ieder geval op dit moment in mijn leven. Ik denk dat het komt omdat ik eigenlijk ook eerst qua werk en woning wat stabieler wil zijn. Er dat ik daarmee de tijdsplanning een stuk vooruit schuif. Dat voelt eigenlijk niet vervelend, ook dat ik denk: „toch nog een tijdje mezelf de kans geven een leuke man tegen het lijf te lopen”.
Zou ik ook naar het UMC kunnen gaan en dan zeggen dat ik nog niet direct wil beginnen? Of zal ik die hele afspraak gewoon een (half) jaar uitstellen?
vrijdag 3 februari 2012 om 00:21
He Eligansje,
Natuurlijk kan je gewoon dat gesprek ingaan en aangeven dat je nog niet direct wilt beginnen. Gebruik je het gesprek gewoon om helder te krijgen wat ze je in het UMC eventueel kunnen bieden, ze zullen echt wel begrijpen dat je hier niet zomaar instapt.
Misschien dat het gesprek je juist verder helpt in wat je op dit moment wilt, wat dat ook is. Je echt niet druk maken om dat gesprek zelf, je hebt niks te presteren of te bewijzen en je kan nergens toe gedwongen worden of van uitgesloten worden.
Mirthe
Natuurlijk kan je gewoon dat gesprek ingaan en aangeven dat je nog niet direct wilt beginnen. Gebruik je het gesprek gewoon om helder te krijgen wat ze je in het UMC eventueel kunnen bieden, ze zullen echt wel begrijpen dat je hier niet zomaar instapt.
Misschien dat het gesprek je juist verder helpt in wat je op dit moment wilt, wat dat ook is. Je echt niet druk maken om dat gesprek zelf, je hebt niks te presteren of te bewijzen en je kan nergens toe gedwongen worden of van uitgesloten worden.
Mirthe
vrijdag 3 februari 2012 om 07:58
vrijdag 3 februari 2012 om 11:45
Hoi Eligansje,
Bij GG kan dat wel, dus ik neem aan ook bij het UMC.
Ik heb me ruim anderhalf jaar geleden gemeld bij GG. Samen met de psycholoog alle mogelijkheden besproken en ook samen besloten om de behandelingen ruim een jaar uit te stellen. Ik heb wel alvast alle tests enzo gedaan.
Dus toen het in mijn leven 'pastte', kon ik gelijk beginnen.
Ik heb mezelf zo ook een jaar extra gegeven om iemand tegen te komen, en ben er steeds meer van overtuigd geraakt dat ik het liever alleen doe.
Bij GG kan dat wel, dus ik neem aan ook bij het UMC.
Ik heb me ruim anderhalf jaar geleden gemeld bij GG. Samen met de psycholoog alle mogelijkheden besproken en ook samen besloten om de behandelingen ruim een jaar uit te stellen. Ik heb wel alvast alle tests enzo gedaan.
Dus toen het in mijn leven 'pastte', kon ik gelijk beginnen.
Ik heb mezelf zo ook een jaar extra gegeven om iemand tegen te komen, en ben er steeds meer van overtuigd geraakt dat ik het liever alleen doe.
vrijdag 3 februari 2012 om 23:08
@ BezigeBij: Ik voel echt enorm met je mee, we hebben precies hetzelfde meegemaakt, het is echt klote, om het maar even ronduit grof te zeggen. De 2 weken na de miskraam (ik heb 'm na mijn echo opgewekt met pillen) ben ik door een diep dal gegaan. Ik miste vooral dat heerlijke, verslavende geluksgevoel wat mijn zwangerschap me blijkbaar gaf. Maar dat diepe dal en het gemis slijt... Hoe cliche dat ook klinkt. En zodra je weer ongesteld bent, lijkt het alsof de lucht weer opklaart en je weer klaar met voor een nieuwe ronde. Maar ik voel met je mee...
