Zwanger
alle pijlers
Man op reis rond de uitgerekende datum
vrijdag 10 februari 2012 om 05:55
Ben 33 weken zwanger van onze vierde en m'n man vertelde tijdens het avondeten dat hij waarschijnlijk op reis moet rond de uitgerekende datum. Blech! En ik weet dat het bij z'n werk hoort en ik weet dat hij z'n uiterste best zal doen om alles zo snel mogelijk te regelen zodat hij zo snel mogelijk naar huis kan komen maar ik ben er toch helemaal overstuur van. Zullen de hormonen wel zijn maar moest er van huilen.
Morgen ga ik aan een vriendin vragen of ze bij de bevalling wil zijn als m'n man niet op tijd terug is. Maar dat geeft dan ook weer andere problemen want het plan was dat zij op 2 van m'n 3 kinderen zou passen en de derde gaat naar een andere vriendin. Die andere vriendin kan desnoods de hele kudde opvangen maar ze heeft zelf ook 3 kinderen dus dat wordt dan slaapzakken op de grond.
Ugh! Vind het gewoon zo vreselijk irritant! Wil het liefst dat hij de komende weken gewoon hier kan blijven zodat hij binnen 2 uur thuis kan zijn maar ja, zal je net zien dat er nu ineens van alles ver weg gepland wordt. Niet gaan is geen optie helaas, een vrouw die elk moment kan bevallen is geen reden om af te zeggen. Tijdens m'n vorige zwangerschap hadden we geluk dat z'n baas kon regelen dat iemand anders de verre reizen overnam maar dit is iets wat niet kan worden afgeschoven i.v.m. security clearance.
Nou ja, duimen dat de baby braaf wacht tot m'n man weer thuis is.
Morgen ga ik aan een vriendin vragen of ze bij de bevalling wil zijn als m'n man niet op tijd terug is. Maar dat geeft dan ook weer andere problemen want het plan was dat zij op 2 van m'n 3 kinderen zou passen en de derde gaat naar een andere vriendin. Die andere vriendin kan desnoods de hele kudde opvangen maar ze heeft zelf ook 3 kinderen dus dat wordt dan slaapzakken op de grond.
Ugh! Vind het gewoon zo vreselijk irritant! Wil het liefst dat hij de komende weken gewoon hier kan blijven zodat hij binnen 2 uur thuis kan zijn maar ja, zal je net zien dat er nu ineens van alles ver weg gepland wordt. Niet gaan is geen optie helaas, een vrouw die elk moment kan bevallen is geen reden om af te zeggen. Tijdens m'n vorige zwangerschap hadden we geluk dat z'n baas kon regelen dat iemand anders de verre reizen overnam maar dit is iets wat niet kan worden afgeschoven i.v.m. security clearance.
Nou ja, duimen dat de baby braaf wacht tot m'n man weer thuis is.
vrijdag 10 februari 2012 om 09:43
@ailien, ben het helemaal met je eens hoor. Dat zou hier ook niet gebeuren. Maliman zou ontslag nemen, stande pe. Vind het tragisch als je als man kiest voor je werk en je vrouw alleen laat bevallen. En snap al helemaal niet waarom je als man je werk een goed argument vind om niet bij de geboorte van JOU kind te zijn. Je kan het nooit meer terug draaien.
Never look down on anybody, unless you're helping them Up.
vrijdag 10 februari 2012 om 09:46
vrijdag 10 februari 2012 om 09:47
quote:ailien schreef op 10 februari 2012 @ 09:28:
Ik zou dat dus écht niet trekken he?! Het is al erg genoeg dat je als vrouw die bevalling alleen moet doen en dat hij er dan niet eens bij is? Nee, voor mij zou er geen excuus zijn. Werk al helemaal niet. Je hebt sámen gekozen voor een kind, dan steun je elkaar en ga je het sámen doen, helemaal met de bevalling moét de man er gewoon bij zijn. Anders liggen je prioriteiten echt verkeerd.Er zijn natuurlijk banen waarvoor je op gezette tijden weken/maanden weg bent. En dat weet je van te voren.
Ik zou dat dus écht niet trekken he?! Het is al erg genoeg dat je als vrouw die bevalling alleen moet doen en dat hij er dan niet eens bij is? Nee, voor mij zou er geen excuus zijn. Werk al helemaal niet. Je hebt sámen gekozen voor een kind, dan steun je elkaar en ga je het sámen doen, helemaal met de bevalling moét de man er gewoon bij zijn. Anders liggen je prioriteiten echt verkeerd.Er zijn natuurlijk banen waarvoor je op gezette tijden weken/maanden weg bent. En dat weet je van te voren.
vrijdag 10 februari 2012 om 09:54
Hoeveel vrouwen zijn er al bevallen terwijl hun mannen werden uitgezonden?.
Het is nu eenmaal niet altijd te plannen.
Ik weet niet wat het beroep is van de man van TO.
Het is nu eenmaal niet altijd te plannen.
Ik weet niet wat het beroep is van de man van TO.
There's nothing fair in this world, there's nothing sure in this world, there is nothing pure, so you better look for something left in this world.
vrijdag 10 februari 2012 om 10:03
quote:mali30 schreef op 10 februari 2012 @ 09:47:
Laat ik het zo zeggen Suze een baan is vervangbaar, de geboorte van je kind niet.
Ik weet niet hoe het bij TO is, maar banen liggen niet voor het oprapen hoor op het moment.
Vervelend TO, kan me voorstellen dat dat moeilijk is voor je. Je man zal toch zijn uiterste best doen om te regelen er bij te kunnen zijn? Zit hij heel ver weg, als het eenmaal zover is?
Laat ik het zo zeggen Suze een baan is vervangbaar, de geboorte van je kind niet.
Ik weet niet hoe het bij TO is, maar banen liggen niet voor het oprapen hoor op het moment.
Vervelend TO, kan me voorstellen dat dat moeilijk is voor je. Je man zal toch zijn uiterste best doen om te regelen er bij te kunnen zijn? Zit hij heel ver weg, als het eenmaal zover is?
vrijdag 10 februari 2012 om 10:33
Tja soms is het gewoon zo, hoe rot dat ook is, het is ook niet de schuld van de man van TO. Mijn man moet af en toe naar het buitenland voor zijn werk. En dat is niet bijkomstig, maar echt een kerntaak. Hij heeft ook geen vervanger voor die taken.
Dus als ik zwanger wordt, is het altijd mogelijk dat hij even in het buitenland zit tijdens de bevalling of kraamperiode.
Zou ik dat rot vinden? Absoluut. Ik zou hem ook vragen dit proberen aan te passen. Maar je kan niet alles voorzien. Voor hetzelfde geld beval je drie weken te vroeg, en is je planning niets waard. Ontslag nemen gaat me toch te ver. Hoogstens kan je vragen dat je man voor de toekomst kijkt naar een andere functie, die beter te combineren is met je gezin.
Dus als ik zwanger wordt, is het altijd mogelijk dat hij even in het buitenland zit tijdens de bevalling of kraamperiode.
Zou ik dat rot vinden? Absoluut. Ik zou hem ook vragen dit proberen aan te passen. Maar je kan niet alles voorzien. Voor hetzelfde geld beval je drie weken te vroeg, en is je planning niets waard. Ontslag nemen gaat me toch te ver. Hoogstens kan je vragen dat je man voor de toekomst kijkt naar een andere functie, die beter te combineren is met je gezin.
vrijdag 10 februari 2012 om 10:35
Bij de geboorte van mijn laatste was man er ook niet. Jongste kwam een paar weken te vroeg en door sneeuwval zat hij vast in het buitenland. Het was jammer en hij vond het vreselijk maar er was niks aan te doen. Kon op dat moment ook echt niet anders omdat hij echt voor werk daarheen moest (was ook een once in a lifetime ding).
Maar een drama heb ik er nooit om gemaakt.
Maar een drama heb ik er nooit om gemaakt.
vrijdag 10 februari 2012 om 10:37
Hier zit ik een beetje in hetzelfde schuitje. Ik heb een vriend die 4/5 dagen per week in het buitenland zit. En laat ik nu net 36 weken in verwachting zijn van een tweeling. Sowieso geen peil op te trekken wanneer ze zich aandienen. Toch ben ik er van overtuigd dat hij er bij is. De vorige ronde is het ook goed gekomen, en dat zal dit keer niet anders zijn. Als hij in het buitenland zit, pakt hij de eerste de beste vlucht terug naar Nederland, mocht het zover zijn. Ik heb me voorgenomen de boel tot die tijd lekker op te houden Ik ga ergens ook van de slechte theorie uit dat ik toch in een bepaald soort spanning zit als hij er niet is. Dat schijnt ook niet wee-bevorderend zijn.
Voor de rest; een goed plan klaar hebben liggen. Sterkte!
Voor de rest; een goed plan klaar hebben liggen. Sterkte!
vrijdag 10 februari 2012 om 10:38
quote:Oriane schreef op 10 februari 2012 @ 10:36:
Door die sneeuw heeft hij nog dagen vastgezeten. Uiteindelijk was telg al een week voor hij voor 't eerst zijn pa zag.Ach, dat vind ik wel sneu voor jullie. Was het wel een mooi moment toen hij er wel was en hij zijn kind voor het eerst zag? Ik kan me zo voorstellen dat er dan wel wat spanning naar boven komt.
Door die sneeuw heeft hij nog dagen vastgezeten. Uiteindelijk was telg al een week voor hij voor 't eerst zijn pa zag.Ach, dat vind ik wel sneu voor jullie. Was het wel een mooi moment toen hij er wel was en hij zijn kind voor het eerst zag? Ik kan me zo voorstellen dat er dan wel wat spanning naar boven komt.
vrijdag 10 februari 2012 om 10:40
Dat was wel heel bizar. Ik was al lang weer thuis (voor mijn gevoel). Voor hem was het vreemder. Hij gaat weg en heeft een zwangere vrouw thuis en komt terug en er is een nieuw kindje in huis wat al helemaal 'uitgeplooid' was. We hadden wel foto's gestuurd en een filmpje maar dat is toch heel anders. Hij heeft hem die eerste avond ook niet meer losgelaten
Ik heb toen de weeën op gang kwamen mijn zusje gebeld en die is er dus de hele tijd bijgebleven. Het was wel vreemd maar het ging allemaal zo ontzettend snel dat ik niet echt tijd had om er echt bij stil te staan. Telg was er binnen 3 uur.
Ik heb toen de weeën op gang kwamen mijn zusje gebeld en die is er dus de hele tijd bijgebleven. Het was wel vreemd maar het ging allemaal zo ontzettend snel dat ik niet echt tijd had om er echt bij stil te staan. Telg was er binnen 3 uur.
vrijdag 10 februari 2012 om 10:46
Daar ben ik ook nog niet helemaal over uit. Wie zou ik er bij willen hebben zolang vriend er nog niet is? Eigenlijk helemaal niemand! Ik heb geen zussen, alleen broers. En die laatste zou ik er dan net even niet bij bij willen hebben. Mijn moeder is de grootste zenuwpees die er is, en niet bepaald iemand die ik op dat moment zou kunnen gebruiken. Geldt ook voor mijn vader trouwens. Schoonmoeder past al op dochtertje. Misschien een vriendin, maar ook dat weet ik niet zeker.
Kortom: vriend is er gewoon bij. Ander scenario is gewoon niet mogelijk
Kortom: vriend is er gewoon bij. Ander scenario is gewoon niet mogelijk
vrijdag 10 februari 2012 om 10:47
Vooraf dacht ik; Joh, ga maar lekker, want de vorige drie kwamen ook allemaal twee weken te laat en moesten ingeleid worden. Hij had dus een hele ruime marge. Maar ja, die is snel weg als de laatste besluit een snelle jelle te zijn en er een bult sneeuw naar beneden komt . Ik denk dat als dit nog een keer zou gebeuren (hypothetisch, want ik ben veel te oud, dat was ik al bij de laatste feitelijk) ik het anders zou doen en het niet fijn zou vinden als hij weg zou gaan.
vrijdag 10 februari 2012 om 10:47
quote:beetjegek schreef op 10 februari 2012 @ 09:46:
Wat stelt het leven nog voor als je zelfs bij een bevalling niet meer aanwezig mag zijn ivm werk? en een sterfgeval dan? mag hij dan ook niet komen of daarbij te zijn wanneer hij moet werken, of de bruiloft van zijn dochter? dan maar een bijstandsuitkering zeg sjonge..
Nou nou, wat een drama, stelt je leven niks meer voor als je een bevalling mist? Tuurlijk doe je er alles aan om er bij te zijn. Maar het leven gaat niet altijd zoals je het plant. Ook al neem je ruim vrij, zal je zien dat een baby een week daarvoor wordt geboren.
Soms gebeuren dingen gewoon, ook al doe je je best om het anders te plannen. Beetje relativeren kan geen kwaad.
Wat stelt het leven nog voor als je zelfs bij een bevalling niet meer aanwezig mag zijn ivm werk? en een sterfgeval dan? mag hij dan ook niet komen of daarbij te zijn wanneer hij moet werken, of de bruiloft van zijn dochter? dan maar een bijstandsuitkering zeg sjonge..
Nou nou, wat een drama, stelt je leven niks meer voor als je een bevalling mist? Tuurlijk doe je er alles aan om er bij te zijn. Maar het leven gaat niet altijd zoals je het plant. Ook al neem je ruim vrij, zal je zien dat een baby een week daarvoor wordt geboren.
Soms gebeuren dingen gewoon, ook al doe je je best om het anders te plannen. Beetje relativeren kan geen kwaad.
vrijdag 10 februari 2012 om 10:57
Ach ja zo heeft iedereen zijn prioriteiten. Het is alleen dat wanneer je mensen spreekt op hun sterfbed, dat ze nooit zeggen: had ik maar meer gewerkt, maar wel: had ik mijn kind maar geboren zien worden, had ik maar meer tijd besteedt aan de mensen van wie ik hou! Echt hoor, je kan mij niet vertellen dat een baan zó belangrijk kan zijn dat je geen andere keuze hebt. Je hebt áltijd een keuze. Als vrouw ben je immers ook genoodzaakt je werkzaamheden voor een bevalling aan de kant te zetten, als man vind ik dat je nét zo genoodzaakt ben om erbij te zijn. Je doet het samen, je laat je vrouw dat niet alleen doen, erbij zijn is wel het mínste wat je tijdens de bevalling kan doen als man!! Kom op zeg, ze mogen blij zijn dat ze er zelf niet voor staan en dan ook nog weg blijven, omdat ze o zo belangrijk zijn op hun werk? Nee, dat gaat er bij mij niet in.
vrijdag 10 februari 2012 om 11:09
vrijdag 10 februari 2012 om 11:37
Fairy, en dat 'alles eraan doen om erbij te zijn', daar ben ik het mee eens, alleen je opvatting van wat dat 'alles' is, verschilt nogal, merk ik aan dit topic! Natuurlijk kán het anders lopen, sneeuwstormen, een heel vroege geboorte, je kan niks zeker plannen, maar drukte op het werk vind ik niet passen onder excuses om er niet bij te zijn. Daarvoor is een geboorte naar mijn mening toch nét even te belangrijk en vooral ook: je hoort er dan te zijn om je vrouw te steunen/helpen met van alles. Zij doet immers het écht zware werk op dat moment!
vrijdag 10 februari 2012 om 12:11
Eens met ailien.
Bij mij op het werk gaat een deel van het personeel ook regelmatig ver weg. Dat hoort bij de functie. Hiervoor worden geen uitzonderingen gemaakt. Het kan zomaar zijn dat je een week van te voren hoort dat je een week naar frankrijk gaat. Er zijn ooit twee uitzonderingen gemaakt (zonder gezeur van het bedrijf) de eerste keer bij een sterfgeval en de tweede keer bij de geboorte van een kind. Die laatse collega was ook zogenaamd onvervangbaar, maar toen kon het dus wel. En terecht. Bovendien bereik je als bedrijg hier veel meer mee dan met zo'n starre houding.
Bij mij op het werk gaat een deel van het personeel ook regelmatig ver weg. Dat hoort bij de functie. Hiervoor worden geen uitzonderingen gemaakt. Het kan zomaar zijn dat je een week van te voren hoort dat je een week naar frankrijk gaat. Er zijn ooit twee uitzonderingen gemaakt (zonder gezeur van het bedrijf) de eerste keer bij een sterfgeval en de tweede keer bij de geboorte van een kind. Die laatse collega was ook zogenaamd onvervangbaar, maar toen kon het dus wel. En terecht. Bovendien bereik je als bedrijg hier veel meer mee dan met zo'n starre houding.
