Zwanger
alle pijlers
Man wil wél een 2e kind, maar kan geen groen licht geven.
vrijdag 1 oktober 2021 om 07:01
Hoi allemaal.
In 2017 ben ik hier ook actief geweest toen man en ik zwanger wilde worden van onze eerste. Inmiddels is onze dochter in Juni 3 jaar geworden en zijn we een gelukkig gezin. Ik wilde al wel weer voor een tweede gaan toen onze dochter 1 jaar werd, maar mijn man was hier absoluut nog niet aan toe. Maar, langzaamaan ging hij er ook positiever tegenover staan! Als we er over spraken hield hij me wel aan het lijntje, maar toen kon ik dat nog geestelijk aan. Een half jaar geleden ben ik onverwachts zwanger geraakt en dit is heel vroeg mis gegaan, en sindsdien is het bij mij zo dat iedere vezel in mijn lijf een tweede wil. Man en ik doen namelijk aan periodieke onthouding, dus we zijn ons bewust dat het op een gegeven moment een keer raak is. Sinds de miskraam probeer ik er eigenlijk (met tussenpozen van 2 maanden steeds) met hem over te praten en hem te laten blijken dat ik echt heel erg graag wil. Hij zegt dat hij ook echt de wens voor een tweede heeft, maar om praktische redenen niet wil (logeerkamer opgeven die we sinds we hier wonen 2x gebruikt hebben!?) En sparen voor de kinderen (hij wil voor de 2e ook zo veel kunnen sparen als wat we nu voor onze dochter doen, maar dat is fijn, maar kan best wat minder en dan heeft ze nog zat) dit zijn zijn hoofd issues. En dan denk ik aaaahhh man hoe kun je dit nou als reden gebruiken. (note: man heeft licht autisme en is erggg perfectionistisch van aard) ik kom gewoon na ieder gesprek niet verder...
Hebben jullie tips om hem zijn zorgen weg te nemen? Ik weet het echt niet meer... En de woorden dat hij echt wel een 2e wil maakt het ook alleen maar erger want ik kan hem wel door elkaar schudden van: Lief! Maak je niet zo druk, YOLO... alles komt goed...
In 2017 ben ik hier ook actief geweest toen man en ik zwanger wilde worden van onze eerste. Inmiddels is onze dochter in Juni 3 jaar geworden en zijn we een gelukkig gezin. Ik wilde al wel weer voor een tweede gaan toen onze dochter 1 jaar werd, maar mijn man was hier absoluut nog niet aan toe. Maar, langzaamaan ging hij er ook positiever tegenover staan! Als we er over spraken hield hij me wel aan het lijntje, maar toen kon ik dat nog geestelijk aan. Een half jaar geleden ben ik onverwachts zwanger geraakt en dit is heel vroeg mis gegaan, en sindsdien is het bij mij zo dat iedere vezel in mijn lijf een tweede wil. Man en ik doen namelijk aan periodieke onthouding, dus we zijn ons bewust dat het op een gegeven moment een keer raak is. Sinds de miskraam probeer ik er eigenlijk (met tussenpozen van 2 maanden steeds) met hem over te praten en hem te laten blijken dat ik echt heel erg graag wil. Hij zegt dat hij ook echt de wens voor een tweede heeft, maar om praktische redenen niet wil (logeerkamer opgeven die we sinds we hier wonen 2x gebruikt hebben!?) En sparen voor de kinderen (hij wil voor de 2e ook zo veel kunnen sparen als wat we nu voor onze dochter doen, maar dat is fijn, maar kan best wat minder en dan heeft ze nog zat) dit zijn zijn hoofd issues. En dan denk ik aaaahhh man hoe kun je dit nou als reden gebruiken. (note: man heeft licht autisme en is erggg perfectionistisch van aard) ik kom gewoon na ieder gesprek niet verder...
Hebben jullie tips om hem zijn zorgen weg te nemen? Ik weet het echt niet meer... En de woorden dat hij echt wel een 2e wil maakt het ook alleen maar erger want ik kan hem wel door elkaar schudden van: Lief! Maak je niet zo druk, YOLO... alles komt goed...
vrijdag 1 oktober 2021 om 07:17
En dan nu een inhoudelijke reactie op je vraag…….
Jullie willen beiden een tweede kind, alleen ben jij verder in dat proces. Toch zullen jullie beiden evenzeer achter de komst van een tweede kind moeten staan.
Ik begrijp denk ik die hormonale toestanden met kriebels en moeten en doorslaan hierin gewoon niet of te weinig. Ik lees het vaker en kan daar zelf niets mee.
Ben zelf ook moeder, en ik begrijp dat er een kinderwens kan zijn. Maar daarin zo enorm doorslaan zoals ik op dit forum wel eens lees is voor mij een ver van mijn bed show. Nu, maar ook jaren geleden.
Kan het overigens zo zijn dat je partner geschrokken is van de miskraam en hij nu niet durft? De angst, het verdriet, het besef dat het ook mis kan gaan?
Jullie willen beiden een tweede kind, alleen ben jij verder in dat proces. Toch zullen jullie beiden evenzeer achter de komst van een tweede kind moeten staan.
Ik begrijp denk ik die hormonale toestanden met kriebels en moeten en doorslaan hierin gewoon niet of te weinig. Ik lees het vaker en kan daar zelf niets mee.
Ben zelf ook moeder, en ik begrijp dat er een kinderwens kan zijn. Maar daarin zo enorm doorslaan zoals ik op dit forum wel eens lees is voor mij een ver van mijn bed show. Nu, maar ook jaren geleden.
Kan het overigens zo zijn dat je partner geschrokken is van de miskraam en hij nu niet durft? De angst, het verdriet, het besef dat het ook mis kan gaan?
vrijdag 1 oktober 2021 om 07:25
Waarom is het een misplaatste reactie?? Omdat het jou niet aanstaat? En dus het volgende bericht ook maar negeren?SimpeleZiel schreef: ↑01-10-2021 07:23Negeer die misplaatste reactie van Troetel maar.
TO zou het kunnen dat je iets te veel in de redenatiestand gaat staan om je man te overtuigen? Ipv met hem te bespreken wat het met JOU doet en wat JIJ graag wil?
Het is een vraag die mijns inziens niet helemaal uit de lucht komt vallen. Was het eerste wat me te binnen schoot.
Net zoiets als mensen die denken dat je van stofzuigen met de walkman op kinderen krijgt. (Gezegde van vroeger, de walkman bestaat al niet meer).
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 01-10-2021 07:27
16.74% gewijzigd
vrijdag 1 oktober 2021 om 07:27
vrijdag 1 oktober 2021 om 07:33
Misschien omdat je volgende bericht bijna net zo onaardig over komt? Prima dat jij die intense wens voor een kind niet kent en kunt begrijpen, maar als je het dan niet begrijpt, reageer dan ook niet op zo’n topic. Het voegt namelijk niks toe voor TO.Ttroeteltje schreef: ↑01-10-2021 07:25Waarom is het een misplaatste reactie?? Omdat het jou niet aanstaat? En dus het volgende bericht ook maar negeren?
vrijdag 1 oktober 2021 om 07:36
Hier ben ik ook een beetje bang voor TO. Sowieso de 2 punten die hij als bezwaar ziet, gaan nooit binnen korte tijd opgelost worden, en al helemaal niet tegelijkertijd. Verhuizen/groter gaan wonen kost veel geld, dus dan is je spaargeld weer op.
Het klinkt alsof hij smoezen aan het verzinnen om het zo lang mogelijk uit te stellen.
Vraag aan hem hoe hij het voor zich ziet om zijn doelen te behalen en dan binnen een voor jouw acceptabele termijn voor een tweede te gaan. Misschien kun je dan meer duidelijkheid krijgen van waar het probleem voor hem zit.
washetmaarwat wijzigde dit bericht op 01-10-2021 07:44
17.84% gewijzigd
vrijdag 1 oktober 2021 om 07:41
Iemand geeft aan een sterke wens te voelen voor een kindje, na een miskraam, en jij noemt dat enorm doorslaan. Omdat jij dat toevallig niet zo voelde. Dat vind ik misplaatst.Ttroeteltje schreef: ↑01-10-2021 07:25Waarom is het een misplaatste reactie?? Omdat het jou niet aanstaat? En dus het volgende bericht ook maar negeren?
Je denigrerende opmerkingen over hoe iemand zwanger raakt zijn inderdaad ook ongepast. Goed opgemerkt!
vrijdag 1 oktober 2021 om 07:46
Ik denk dat mijn tweede bericht voldoende toe kan voegen. Dus nee, ik zie niet in waarom ik zou moeten wegblijven.WasHetMaarWat schreef: ↑01-10-2021 07:33Misschien omdat je volgende bericht bijna net zo onaardig over komt? Prima dat jij die intense wens voor een kind niet kent en kunt begrijpen, maar als je het dan niet begrijpt, reageer dan ook niet op zo’n topic. Het voegt namelijk niks toe voor TO.
Bovendien is het op dit forum niet verplicht enkel sociaal wenselijke antwoorden te geven.
Ik vind het gepis over een bericht overigens veel irritanter en nietszeggender, want dat geeft TO nog minder input tav haar vraagstelling. Dus ik ga nu on topic.
vrijdag 1 oktober 2021 om 07:56
Ik neem terug dat je volledige bericht niets toevoegt, want je geeft idd ook gedeeltelijk wel een inhoudelijke reactie, maar het deel waar ik over gevallen ben was naar mijn idee wel onnodig onaardig.Ttroeteltje schreef: ↑01-10-2021 07:46Ik denk dat mijn tweede bericht voldoende toe kan voegen. Dus nee, ik zie niet in waarom ik zou moeten wegblijven.
Bovendien is het op dit forum niet verplicht enkel sociaal wenselijke antwoorden te geven.
Ik vind het gepis over een bericht overigens veel irritanter en nietszeggender, want dat geeft TO nog minder input tav haar vraagstelling. Dus ik ga nu on topic.
Sociaal wenselijk reageren is zeker niet verplicht, en het kan soms heel nuttig zijn om niet sociaal wenselijk te reageren, maar lullig reageren omdat je iets niet begrijpt is ook niet nodig.
Jij kunt die niet inhoudelijke reactie irritant vinden, maar ik kan me zo voorstellen dat het voor TO niet heel onprettig is om te lezen dat anderen zo’n lullige reactie ook niet nodig vinden. En daarmee zijn het dus voor TO geen irritante en nietszeggende reacties.
vrijdag 1 oktober 2021 om 08:00
Bedankt allemaal voor de reacties.
Ik durf bijna zeker te zeggen dat als hij echt niet wilde de zin 'maar ik wil wel een tweede kind, maar...' niet had uitgesproken. Dan had hij alleen zijn argumenten om het niet te doen benoemd.
En het klopt misschien wel dat ik de laatste maanden wat meer druk op hem zet. Door er geregeld over te beginnen. Maar er zijn inderdaad een hoop factoren waardoor ik het moeilijk naast me neer kan leggen
- de miskraam
- het feit dat het elke maand raak kán zijn doordat we periodiek onthouden.
- schoonzus die zwanger is en waar ik haar bijna dagelijks over spreek.
Maar los laten en hem meer tijd geven is na 2 jaar die wens wel erg moeilijk aan het worden...
De tip om het voor hem visueel te maken is wel een goede tip.
Ik durf bijna zeker te zeggen dat als hij echt niet wilde de zin 'maar ik wil wel een tweede kind, maar...' niet had uitgesproken. Dan had hij alleen zijn argumenten om het niet te doen benoemd.
En het klopt misschien wel dat ik de laatste maanden wat meer druk op hem zet. Door er geregeld over te beginnen. Maar er zijn inderdaad een hoop factoren waardoor ik het moeilijk naast me neer kan leggen
- de miskraam
- het feit dat het elke maand raak kán zijn doordat we periodiek onthouden.
- schoonzus die zwanger is en waar ik haar bijna dagelijks over spreek.
Maar los laten en hem meer tijd geven is na 2 jaar die wens wel erg moeilijk aan het worden...
De tip om het voor hem visueel te maken is wel een goede tip.
vrijdag 1 oktober 2021 om 08:19
Ja, sorry dat ik er weer over begin, maar mijn eerste bericht had dus ook een onderliggende reden….en die reden was beslist niet eens zozeer geënt op onzin.
Jullie hebben sex, gebruiken geen anticonceptie, jij wil een kind en hij (nog) niet.
Het is vergelijkbaar met een spelletje poker in mijn ogen. Je man moet toch ook inzien dat de kans er in zit dat er een zwangerschap voort komt uit jullie keuzes. En wat dan?
Als hij geen kind wil moet hij of geen sex hebben of veilige sex. Andere smaken zijn er niet. Wanneer hij zegt geen tweede kind te willen en wel sex heeft vind ik dat tegenstrijdig (en eigenlijk ook dom).
Jullie hebben sex, gebruiken geen anticonceptie, jij wil een kind en hij (nog) niet.
Het is vergelijkbaar met een spelletje poker in mijn ogen. Je man moet toch ook inzien dat de kans er in zit dat er een zwangerschap voort komt uit jullie keuzes. En wat dan?
Als hij geen kind wil moet hij of geen sex hebben of veilige sex. Andere smaken zijn er niet. Wanneer hij zegt geen tweede kind te willen en wel sex heeft vind ik dat tegenstrijdig (en eigenlijk ook dom).
vrijdag 1 oktober 2021 om 08:46
Ik vind het helaas er ook op lijken dat jouw man geen tweede kind wil. Heel jouw bericht lijkt op mijn situatie van een tijdje geleden alleen dan ging het bij ons om een derde kind.
Mijn man gaf ook steeds praktische, in mijn ogen flauwekul want gemakkelijk op te lossen, redenen aan. Na doorvragen bleek dat hij het echt niet zag zitten om voor een derde kind te gaan. Heel verdrietig en jammer voor mij.
Mijn man gaf ook steeds praktische, in mijn ogen flauwekul want gemakkelijk op te lossen, redenen aan. Na doorvragen bleek dat hij het echt niet zag zitten om voor een derde kind te gaan. Heel verdrietig en jammer voor mij.
vrijdag 1 oktober 2021 om 09:09
Klopt, is ook helemaal waar! Dat frustreert mij dus ook. Hij speelt in die zin met mijn gevoelens. Als ik dit aangeef gaat het 1 maand goed, en daarna begint het weer opnieuw wat betreft risico's nemen.Ttroeteltje schreef: ↑01-10-2021 08:19Ja, sorry dat ik er weer over begin, maar mijn eerste bericht had dus ook een onderliggende reden….en die reden was beslist niet eens zozeer geënt op onzin.
Jullie hebben sex, gebruiken geen anticonceptie, jij wil een kind en hij (nog) niet.
Het is vergelijkbaar met een spelletje poker in mijn ogen. Je man moet toch ook inzien dat de kans er in zit dat er een zwangerschap voort komt uit jullie keuzes. En wat dan?
Als hij geen kind wil moet hij of geen sex hebben of veilige sex. Andere smaken zijn er niet. Wanneer hij zegt geen tweede kind te willen en wel sex heeft vind ik dat tegenstrijdig (en eigenlijk ook dom).
Als hij het echt niet wil zou hij dit ook niet zo moeten willen...
vrijdag 1 oktober 2021 om 09:10
