Man wil wél een 2e kind, maar kan geen groen licht geven.

01-10-2021 07:01 59 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal.

In 2017 ben ik hier ook actief geweest toen man en ik zwanger wilde worden van onze eerste. Inmiddels is onze dochter in Juni 3 jaar geworden en zijn we een gelukkig gezin. Ik wilde al wel weer voor een tweede gaan toen onze dochter 1 jaar werd, maar mijn man was hier absoluut nog niet aan toe. Maar, langzaamaan ging hij er ook positiever tegenover staan! Als we er over spraken hield hij me wel aan het lijntje, maar toen kon ik dat nog geestelijk aan. Een half jaar geleden ben ik onverwachts zwanger geraakt en dit is heel vroeg mis gegaan, en sindsdien is het bij mij zo dat iedere vezel in mijn lijf een tweede wil. Man en ik doen namelijk aan periodieke onthouding, dus we zijn ons bewust dat het op een gegeven moment een keer raak is. Sinds de miskraam probeer ik er eigenlijk (met tussenpozen van 2 maanden steeds) met hem over te praten en hem te laten blijken dat ik echt heel erg graag wil. Hij zegt dat hij ook echt de wens voor een tweede heeft, maar om praktische redenen niet wil (logeerkamer opgeven die we sinds we hier wonen 2x gebruikt hebben!?) En sparen voor de kinderen (hij wil voor de 2e ook zo veel kunnen sparen als wat we nu voor onze dochter doen, maar dat is fijn, maar kan best wat minder en dan heeft ze nog zat) dit zijn zijn hoofd issues. En dan denk ik aaaahhh man hoe kun je dit nou als reden gebruiken. (note: man heeft licht autisme en is erggg perfectionistisch van aard) ik kom gewoon na ieder gesprek niet verder...

Hebben jullie tips om hem zijn zorgen weg te nemen? Ik weet het echt niet meer... En de woorden dat hij echt wel een 2e wil maakt het ook alleen maar erger want ik kan hem wel door elkaar schudden van: Lief! Maak je niet zo druk, YOLO... alles komt goed...
Ik ga ervan uit dat de diagnose is gesteld door specialisten op dat gebied.
Tuurlijk bestaan er verschillende gradaties. Dat staat niet ter discussie.
Alle reacties Link kopieren
aardbei35 schreef:
01-10-2021 11:37
Dat wordt door de buitenwereld, de neurotypische buitenwereld, zo omschreven, maar een autistisch persoon heeft het gewoon moeilijk met prikkelverwerking en de wijze van informatie verwerken is wezenlijk anders dan de neurotypische medemens dat bijv. doet. Een autist die bijv. verbaal heel sterk is wordt, onterecht, door de buitenwereld nogal eens voor "lichte vorm van autisme" aangezien. Hoe ernstig het voor de persoon zelf is, daar kan geen meetlat langs.
en niet elke autist heeft het even zwaar met prikkelverwerking, er zijn autisten,die absoluut niet zelfstandig kunnen functioneren, of alleen met begeleiding
dat heeft mijn dochter echt niet
Alle reacties Link kopieren
Ttroeteltje schreef:
01-10-2021 11:41
Ik ga ervan uit dat de diagnose is gesteld door specialisten op dat gebied.
Tuurlijk bestaan er verschillende gradaties. Dat staat niet ter discussie.
nou ja blijkbaar wel :)
lilalinda wijzigde dit bericht op 01-10-2021 11:46
0.19% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Kan het niet zo zijn dat je man gewoon niet meer zo goed durft, na je miskraam, maar dat hij dit niet goed onder woorden kan brengen en het daarom op praktische bezwaren gooit?
lilalinda schreef:
01-10-2021 11:42
nou jam blijkbaar wel :)
Je hebt gelijk. Blijkbaar staat dat juist wel ter discussie.
Alle reacties Link kopieren
Ttroeteltje schreef:
01-10-2021 11:41
Ik ga ervan uit dat de diagnose is gesteld door specialisten op dat gebied.
Tuurlijk bestaan er verschillende gradaties. Dat staat niet ter discussie.
lizzy75 wijzigde dit bericht op 17-10-2021 22:11
20.28% gewijzigd
Lizzy75 schreef:
01-10-2021 16:27
Onze dochter heeft in haar diagnose (behandeldossier) staan: lichte vorm van autisme.
Er zijn echt wel gradaties.
Dat zeg ik toch ook?
Alle reacties Link kopieren
Dan bedoelen we hetzelfde. :)
K0koro schreef:
01-10-2021 09:21
Wil hij wel maar durft hij de keuze niet te maken dus is de periodieke onthouding een tussenweg? Ik snap daar echt niets van. Maar goed, misschien ligt dat aan mij. Ik heb ook de houding "we zien wel of het komt" nooit begrepen: Of ik wil een kind of ik wil geen kind. Voor beiden doe ik mijn best.

Veel succes en sterkte TO. Niet leuk deze situatie.
Ik begrijp die houding dus wel goed. Voor sommige mensen voelt het juist niet goed om heel actief te gaan proberen doordat een kind nooit 100% goed uitkomt en er altijd redenen zijn om te wachten. Dat betekent niet of iemand wel of geen goeie ouder is, maar dat het kan zijn dat loslaten en laten overkomen beter is dan actief plannen. Door anticonceptie kan je nu namelijk tot oneindig uitstellen, in tegenstelling tot vroeger.
Wij hebben dat met de eerste en de tweede allebei gedaan en voor ons allebei was dit een stuk beter dan actief plannen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven