Zwanger
alle pijlers
miskraam.. en nu afwachten
vrijdag 20 mei 2011 om 21:08
Helaas hebben we vorige week bij de 2e echo te horen gekregen dat er geen hartje te zien was. Het vruchtje was gestopt met groeien met 10 weken. De klap kwam hard aan. Nu na een tijdje kan ik het wel accepteren en een plekje geven.
Alleen nu... afwachten op een natuurlijke miskraam of een curettage? Ik heb de eerste dagen zoiets gehad van, we zien het wel. Nu duurt het langer en langer. Iedereen vraagt aan me of ik al een beslissing heb genomen. Niet dus. Ik ben ook gewoon weer gaan werken. Ben echt nog niet mezelf maar de afleiding doet me goed. Een miskraam via de natuurlijke weg zie ik ook niet zitten maar een curettage? Pfoe ik dat zie ik helemaal niet zitten. Het is gewoon een waardeloze keuze.
Vandaag best een vrolijke dag gehad, lekker thuis met onze dochter. Heb het gewoon fijn gehad en soms... soms vergat ik het even. En dan ineens dacht ik: Oh het moet er nog uit.
Mijn vriend moet het nodige regelen op zijn werk als hij een dag vrij moet nemen als we voor een curettage naar het ziekenhuis ga. Die begint nu ook al. Weet ik het al? Moeten we niet gewoon een afspraak maken. Niet dwingend hoor maar ik voel toch gedwongen tot een keuze.
Wie kan me helpen. Misschien iemand goeie raad die me over de streep trekt. Misschien goeie inzichten? Ervaringsdeskundigen?
Alleen nu... afwachten op een natuurlijke miskraam of een curettage? Ik heb de eerste dagen zoiets gehad van, we zien het wel. Nu duurt het langer en langer. Iedereen vraagt aan me of ik al een beslissing heb genomen. Niet dus. Ik ben ook gewoon weer gaan werken. Ben echt nog niet mezelf maar de afleiding doet me goed. Een miskraam via de natuurlijke weg zie ik ook niet zitten maar een curettage? Pfoe ik dat zie ik helemaal niet zitten. Het is gewoon een waardeloze keuze.
Vandaag best een vrolijke dag gehad, lekker thuis met onze dochter. Heb het gewoon fijn gehad en soms... soms vergat ik het even. En dan ineens dacht ik: Oh het moet er nog uit.
Mijn vriend moet het nodige regelen op zijn werk als hij een dag vrij moet nemen als we voor een curettage naar het ziekenhuis ga. Die begint nu ook al. Weet ik het al? Moeten we niet gewoon een afspraak maken. Niet dwingend hoor maar ik voel toch gedwongen tot een keuze.
Wie kan me helpen. Misschien iemand goeie raad die me over de streep trekt. Misschien goeie inzichten? Ervaringsdeskundigen?
vrijdag 20 mei 2011 om 21:17
he, wat verdrietig!
Heb bij mijn eerste zwangerschap ook met 10 weken te horen gekregen dat de vrucht niet meer leefde. Koppig nog 2 weken afgewacht maar t kwam niet. Toen toch voor een curettage gegaan en dat is me allemaal reuze mee gevallen. Weetje, je leven staat toch soort van "on hold" totdat het vanzelf los komt zeg maar.... Ik kon na de curettage weer verder. Met verwerken en met leven. De tweede keer dat het mis ging kwam het wel vanzelf (en werd het een maand later alsnog ene curettage omdat er weefsel was blijven zitten) en ik heb dat als erg pijnlijk ervaren. Voelde als de bevalling van mijn dochter.
Als de afweging curettage/ spontane miskraam is, dan zou ik voor de eerste gaan, zeker ook omdat de narcose eigenlijk niets voorsteld en je vrij snel weer naar huis kunt.
Sterkte in ieder geval!
Heb bij mijn eerste zwangerschap ook met 10 weken te horen gekregen dat de vrucht niet meer leefde. Koppig nog 2 weken afgewacht maar t kwam niet. Toen toch voor een curettage gegaan en dat is me allemaal reuze mee gevallen. Weetje, je leven staat toch soort van "on hold" totdat het vanzelf los komt zeg maar.... Ik kon na de curettage weer verder. Met verwerken en met leven. De tweede keer dat het mis ging kwam het wel vanzelf (en werd het een maand later alsnog ene curettage omdat er weefsel was blijven zitten) en ik heb dat als erg pijnlijk ervaren. Voelde als de bevalling van mijn dochter.
Als de afweging curettage/ spontane miskraam is, dan zou ik voor de eerste gaan, zeker ook omdat de narcose eigenlijk niets voorsteld en je vrij snel weer naar huis kunt.
Sterkte in ieder geval!
vrijdag 20 mei 2011 om 21:19
Ik heb het zelfde gehad en bij mij kwam het een paar dagen spontaan op gang. Ik weet niet wat beter of niet beter is. Mocht je het willen afwachten, dan moet je wel actief bezig blijven. Ik ben veel gaan fietsen.
Ik weet wel gemakkelijker gedaan dan gezegd want je hebt eigenlijk nergens geen zin in.
Heel veel sterkte..
Ik weet wel gemakkelijker gedaan dan gezegd want je hebt eigenlijk nergens geen zin in.
Heel veel sterkte..
vrijdag 20 mei 2011 om 21:22
Toen ik verleden jaar bij 12 weken te horen kreeg dat het vruchtje al met 7 weken gestopt was heb ik gevraagd om zo snel mogelijk een curettage te krijgen. Ik wilde zo snel mogelijk dat alles "weer normaal" was.
Was voor mij de eerste keer dat ik onder narcose ging en de hele ingreep is mij zo mee gevallen. En ik wist ook zeker dat het helemaal schoon was.
Sterkte met je beslissing.
Was voor mij de eerste keer dat ik onder narcose ging en de hele ingreep is mij zo mee gevallen. En ik wist ook zeker dat het helemaal schoon was.
Sterkte met je beslissing.
vrijdag 20 mei 2011 om 21:24
Wat ontzettend verdrietig! Heb het ook meegemaakt, ook met 10 weken zwangerschap. Bij 11 weken hebben ze het vruchtje weggehaald. Pff... heel naar vond ik dat. Als de afweging curettage/ spontane miskraam is, dan zou ook ik (net als bijtje) voor de eerste gaan, zeker ook omdat de narcose eigenlijk niets voorstelt en je vrij snel weer naar huis kunt. Tuurlijk, daarna kan je ook niet gelijk door en moet je alles toch verwerken en op een rijtje zetten. Maar ermee rondlopen en wachten op een miskraam vond ik erger.
vrijdag 20 mei 2011 om 21:25
Wat rot voor je!
Ik heb 2 miskramen gehad. Een spontane en een curettage. Het één is niet fijn dan het ander. Het is gewoon anders. Hoelang zou je zelf nog af willen wachten? Heb je zelf een soort 'termijn' in gedachten?
Mijn spontane miskraam was heftiger dan een menstruatie, maar veel minder heftig (lichamelijk) dan een bevalling. Emotioneel vond ik het moment van het verliezen van het vruchtje wel heel heftig. Sowieso is het bij een spontane miskraam ook heel fijn om iemand bij je te hebben, zodat je niet alleen thuis bent.
De tweede keer heb ik een curettage gehad. Zag er enorm tegenop, maar viel me heel erg mee. Wel een heel raar gevoel om met lege buik wakker te worden, terwijl je van het verlies niets gemerkt hebt.
Er is nog een optie: tabletten die een miskraam opwekken. Maar ik heb daar van 2 vriendinnen en van mijn gyn heel vervelende verhalen over gehoord. Het levert veel heftigere krampen (zeg maar rustig weeën) op en bij ongeveer 40% van de miskramen door tabletten blijkt het niet volledig te zijn en moet je alsnog gecuretteerd worden.
Sterkte met beslissen! Als jij geen haast hebt, laat je dan niet opjutten door je omgeving. Jouw lijf, jouw zwangerschap, jouw miskraam, jouw beslissing.
Ik heb 2 miskramen gehad. Een spontane en een curettage. Het één is niet fijn dan het ander. Het is gewoon anders. Hoelang zou je zelf nog af willen wachten? Heb je zelf een soort 'termijn' in gedachten?
Mijn spontane miskraam was heftiger dan een menstruatie, maar veel minder heftig (lichamelijk) dan een bevalling. Emotioneel vond ik het moment van het verliezen van het vruchtje wel heel heftig. Sowieso is het bij een spontane miskraam ook heel fijn om iemand bij je te hebben, zodat je niet alleen thuis bent.
De tweede keer heb ik een curettage gehad. Zag er enorm tegenop, maar viel me heel erg mee. Wel een heel raar gevoel om met lege buik wakker te worden, terwijl je van het verlies niets gemerkt hebt.
Er is nog een optie: tabletten die een miskraam opwekken. Maar ik heb daar van 2 vriendinnen en van mijn gyn heel vervelende verhalen over gehoord. Het levert veel heftigere krampen (zeg maar rustig weeën) op en bij ongeveer 40% van de miskramen door tabletten blijkt het niet volledig te zijn en moet je alsnog gecuretteerd worden.
Sterkte met beslissen! Als jij geen haast hebt, laat je dan niet opjutten door je omgeving. Jouw lijf, jouw zwangerschap, jouw miskraam, jouw beslissing.
vrijdag 20 mei 2011 om 21:32
quote:Lieveleen schreef op 20 mei 2011 @ 21:29:
Na zo'n curettage, hoe voel je je dan? Rare vraag maar wanneer kan je weer werken? Hoe is die dag zelf, voel je je na de ingreep slecht? Heb je pijn?
ik heb afgelopen maand een curettage gehad en het is mij alles meegevallen.
psychisch is het natuurlijk voor elk persoon heel verschillend.
Fysiek vond ik het goed te doen. ik kreeg narcose.
Heb twee dagen na de curettage nog een beetje beurs gevoel rond mn baarmoeder gehad. nog een week gevloeid en toen was t klaar.
Na zo'n curettage, hoe voel je je dan? Rare vraag maar wanneer kan je weer werken? Hoe is die dag zelf, voel je je na de ingreep slecht? Heb je pijn?
ik heb afgelopen maand een curettage gehad en het is mij alles meegevallen.
psychisch is het natuurlijk voor elk persoon heel verschillend.
Fysiek vond ik het goed te doen. ik kreeg narcose.
Heb twee dagen na de curettage nog een beetje beurs gevoel rond mn baarmoeder gehad. nog een week gevloeid en toen was t klaar.
vrijdag 20 mei 2011 om 21:33
Ik heb geen echte pijn gehad na de curettage. Wel een aantal dagen een gevoelige buik. Ik heb nog één dag gevloeid, maar dat verschilt per persoon, denk ik. De dag erna zou ik wel vrij houden, omdat je je nog wat zweverig kunt voelen van de narcose. Ik heb die nacht enorm vast geslapen. En lekker. Ik heb nog nooit zo lekker geslapen als toen op dat restje narcose.
vrijdag 20 mei 2011 om 21:37
vrijdag 20 mei 2011 om 21:41
Ik ben begin dit jaar ook gecureerd nadat ik een onvolledige miskraam met een nabloeding heb gehad. De curretage viel me echt 100% mee. Ik ben plaatselijk verdoofd en heb een shot morfine gehad. De verdoving zette ze toen ik het shot kreeg dus ik heb er niet zo heel veel van meegekregen. Met een kwartiertje was het klaar.
Wat ik fijn vond was dat het nu echt schoon was. En ik lag in zo'n fijn ziekenhuis.
Ik heb nog een week gevloeid en toen was het klaar. Nergens last van gehad.
Heel veel sterkte met het maken van een beslissing.
Wat ik fijn vond was dat het nu echt schoon was. En ik lag in zo'n fijn ziekenhuis.
Ik heb nog een week gevloeid en toen was het klaar. Nergens last van gehad.
Heel veel sterkte met het maken van een beslissing.
vrijdag 20 mei 2011 om 21:42
Lieveleen als t me nog eens gebeurt ga ik echt zsm voor de curettage!!
Ze hebben bij mij afgewacht tot het natuurlijk op gang kwam heb bijna drie weken flink bloedverlies gehad en twee weken flinke buikpijn. voelde me slap lusteloos, kon niet voor mn dochter zorgen , slechts beetje lafjes bankhangen ...
De vrucht zelf ben ik verloren en heb ik begraven onder een mooie boom, maar de placenta en andere rommel bleven hardnekkig zitten
Ze hebben bij mij afgewacht tot het natuurlijk op gang kwam heb bijna drie weken flink bloedverlies gehad en twee weken flinke buikpijn. voelde me slap lusteloos, kon niet voor mn dochter zorgen , slechts beetje lafjes bankhangen ...
De vrucht zelf ben ik verloren en heb ik begraven onder een mooie boom, maar de placenta en andere rommel bleven hardnekkig zitten
vrijdag 20 mei 2011 om 21:48
Zoals de anderen hier ook al zeggen: een curettage valt reuze mee. Ik heb er twee gehad, omdat het twee keer mis ging. De eerste keer was ik doodsbang, maar dat bleek onterecht. De tweede keer ging ik relaxed het ziekenhuis in en ook weer uit.
Ik zou niet twijfelen en het laten inplannen. Zeker omdat je gewoon niet weet wanneer de natuurlijke miskraam komt en of die volledig is (soms is alsnog een curettage nodig).
Sterkte.
Ik zou niet twijfelen en het laten inplannen. Zeker omdat je gewoon niet weet wanneer de natuurlijke miskraam komt en of die volledig is (soms is alsnog een curettage nodig).
Sterkte.
vrijdag 20 mei 2011 om 21:56
Lieveleen,wat enorm vervelend voor je.
Helaas ik heb ook een miskraam gehad, die niet vanzelf wegging.(en nog wat complicaties maar daar hebben we het even niet over)
Eerst medicijnen om het op te wekken, was echt heel heftig. Daarna toch nog curretage gehad.
Die medicijnen zou ik nooit meer nemen. Omdat het onnatuurlijk snel ging.(hopelijk nooit meer nodig)
Sterkte in de komende tijd.
Helaas ik heb ook een miskraam gehad, die niet vanzelf wegging.(en nog wat complicaties maar daar hebben we het even niet over)
Eerst medicijnen om het op te wekken, was echt heel heftig. Daarna toch nog curretage gehad.
Die medicijnen zou ik nooit meer nemen. Omdat het onnatuurlijk snel ging.(hopelijk nooit meer nodig)
Sterkte in de komende tijd.
vrijdag 20 mei 2011 om 22:09
Ik heb helaas drie miskramen gehad. De eerste twee zijn vanzelf gegaan en de laatste was een tweeling waarvan het kleinste vruchtje vanzelf had losgelaten en de andere werd ik van gecurreteerd. De curretage is me enorm meegevallen.
Ik werd onder narcose gebracht en toen ik bijkwam was ik vrij rustig. ik had wel wat buikpijn, vergelijkbaar met een zeurende menstruatiepijn vond ik. Omdat ik fysiek zwaar werk doe ben ik een week thuisgebleven.
Ik zou ook voor een curretage gaan. Ik heb vrij veel pijn gehad bij de andere miskramen, dat ging niet weg met een ibruprofennetje.
Veel sterkte.
Ik werd onder narcose gebracht en toen ik bijkwam was ik vrij rustig. ik had wel wat buikpijn, vergelijkbaar met een zeurende menstruatiepijn vond ik. Omdat ik fysiek zwaar werk doe ben ik een week thuisgebleven.
Ik zou ook voor een curretage gaan. Ik heb vrij veel pijn gehad bij de andere miskramen, dat ging niet weg met een ibruprofennetje.
Veel sterkte.
vrijdag 20 mei 2011 om 22:18
Curettage valt inderdaad mee -de dag van de curettage is een rotdag die maar vooral zo snel mogelijk voorbij moet gaan, dat wel- maar ik ben na de curettage toch nog wel een poosje een beetje ongerust gebleven dat ik net in die zeldzame groep zou vallen die er complicaties aan overhield. Om die reden zou voor mij afwachten de voorkeur hebben.
vrijdag 20 mei 2011 om 23:05
Ik heb eerst de tabletten gehad, dat viel me gezien de verhalen daarover best mee. Ik wilde het niet afwachten, ik had van begin af aan al het gevoel dat het niet goed zat, dus toen met bijna 10 weken bleek dat dat klopte, moest het er uit ook. Tabletten zorgden voor menstruatieachtige krampen, en verlies van het vruchtje. Ergens toch mooi dat ik dat nog heb gezien. Omdat niet alles weg was moest ik alleen een paar dagen later alsnog een curretage, maar ook dat viel mee. Een dag erna nog suffig, beetje beurs, drie dagen gevloeid en dat was het. Ik mocht trouwens ook afwachten of de rest alsnog vanzelf kwam, maar daar had ik geen vertrouwen in. Vruchtje was nog voor de 6 weken al gestopt met ontwikkelen, en was ook niet vanzelf gekomen tenslotte.
Ik vond het fijn om er vanaf te zijn, het moet toch, en daarna kun je weer verder tenminste.
Sterkte voor jou in ieder geval!
Ik vond het fijn om er vanaf te zijn, het moet toch, en daarna kun je weer verder tenminste.
Sterkte voor jou in ieder geval!
vrijdag 20 mei 2011 om 23:32
Allereerst iedereen sterkte !!
Ik heb ook 3 miskramen gehad. De 1e x kwam het eruit met pilletjes. De volgende 2 keren is het er met die pilletjes niet uitgekomen (ik had trouwens 3x geen enkele last of pijn van die pillen). Dus heb ik 2x een curretage gehad. Beide keren met een ruggeprik. Je voelt dan een rotgevoel in je onderbuik als ze bezig zijn maar het duurt maar 10 of 15 min. Daarna gewoon wachten tot de ruggeprik was uitgewerkt en daarna had ik nog 3 of 4 dagen lichte bloeding, verder geen pijn alleen beetje rugpijn.
(Je man hoeft niet de hele dag vrij te nemen voor jouw curretage hoor, als je narcose krijgt dan moet ie wachten tot je wakker bent en als je ruggeprik krijgt duurt het zeker 4 of 5 uur voordat je weer helemaal gevoel hebt in je benen en je weg mag. Mijn man bracht mij gewoon in de ochtend en ging weer werken, tegen de tijd dat mijn ruggeprik was uitgewerkt was hij klaar met werken en kwam ie naar het ziekenhuis). Sja je ligt wel ff alleen dan maar ja.....boekje erbij
Ik heb ook 3 miskramen gehad. De 1e x kwam het eruit met pilletjes. De volgende 2 keren is het er met die pilletjes niet uitgekomen (ik had trouwens 3x geen enkele last of pijn van die pillen). Dus heb ik 2x een curretage gehad. Beide keren met een ruggeprik. Je voelt dan een rotgevoel in je onderbuik als ze bezig zijn maar het duurt maar 10 of 15 min. Daarna gewoon wachten tot de ruggeprik was uitgewerkt en daarna had ik nog 3 of 4 dagen lichte bloeding, verder geen pijn alleen beetje rugpijn.
(Je man hoeft niet de hele dag vrij te nemen voor jouw curretage hoor, als je narcose krijgt dan moet ie wachten tot je wakker bent en als je ruggeprik krijgt duurt het zeker 4 of 5 uur voordat je weer helemaal gevoel hebt in je benen en je weg mag. Mijn man bracht mij gewoon in de ochtend en ging weer werken, tegen de tijd dat mijn ruggeprik was uitgewerkt was hij klaar met werken en kwam ie naar het ziekenhuis). Sja je ligt wel ff alleen dan maar ja.....boekje erbij
zaterdag 21 mei 2011 om 13:38
Heb er eens een nachtje over geslapen en inmiddels contact gehad met de vk. Maandag gaan ze bellen voor een afspraak met de gyn. Die gaat me waarsch nog voor de keuze stellen of ik ook pillen wil of meteen curettage. Pillen wil ik niet dus dan hoop ik ook maar dat die curettage snel kan plaats vinden... Heb nu de beslissing genomen. Sta er helemaal achter...
zaterdag 21 mei 2011 om 21:25
quote:Miffy schreef op 20 mei 2011 @ 22:18:
ik ben na de curettage toch nog wel een poosje een beetje ongerust gebleven dat ik net in die zeldzame groep zou vallen die er complicaties aan overhield. .Dat had ik ook. Daarom heb ik diezelfde week nog gevraagd of de gyn kon kijken of alles er goed uitzag (soort van übersnelle nacontrole dus). Dat deed ie en dat gaf een hoop rust!
ik ben na de curettage toch nog wel een poosje een beetje ongerust gebleven dat ik net in die zeldzame groep zou vallen die er complicaties aan overhield. .Dat had ik ook. Daarom heb ik diezelfde week nog gevraagd of de gyn kon kijken of alles er goed uitzag (soort van übersnelle nacontrole dus). Dat deed ie en dat gaf een hoop rust!
