Zwanger
alle pijlers
Miskraam
donderdag 24 januari 2013 om 08:43
Hallo allemaal,
2 jaar geleden was ik vrij actief hier op het forum. Nu sinds een weekje weer terug. Nog nooit een topic aangemaakt over een 'probleem'.
Maar nu wil ik toch mijn ei even kwijt.
Dinsdag nacht heb ik een miskraam gehad.
En ik voel me gewoon verschrikkelijk, samen met mijn vriend heb ik er wel over kunnen praten. Maar verder kan ik het niemand vertellen. Niet dat ik het aan de grote klok wil hangen. Maar het moet toch even van me af.
Ik kan het wel aan een vriendin vertellen, maar verder is het iets wat tussen onze muren blijft.
Het zat nog niet in de planning om zwanger te worden. Maar als het gebeurde zou het altijd meer dan welkom zijn geweest. Over een klein jaartje wilde we eigenlijk gaan beginnen om
een kindje te krijgen.
Het was zo meer dan welkom, en had zoiets van oke blijkbaar is het ons nu al gegund. Je kunt niet echt plannen. Maar wel besluiten wanneer je er samen echt werk gaat maken. En dan hopen dat je een kindje mag krijgen.
Mijn vriend vind het ook erg maar komt niet echt verder door te zeggen: " Het was toch nog niet echt wat".
Hij zegt het om te troosten maar dat is niet echt wat ik wil horen.
Op een 1 of andere manier voel ik me een waardeloze vrouw. Ik ben niet de enige die het overkomt dat weet ik.
Maar toch voel ik me ellendig
.
En m'n gedachten staan niet echt stil, maar
het voelt ook zo beangstigend voor straks.
2 jaar geleden was ik vrij actief hier op het forum. Nu sinds een weekje weer terug. Nog nooit een topic aangemaakt over een 'probleem'.
Maar nu wil ik toch mijn ei even kwijt.
Dinsdag nacht heb ik een miskraam gehad.
En ik voel me gewoon verschrikkelijk, samen met mijn vriend heb ik er wel over kunnen praten. Maar verder kan ik het niemand vertellen. Niet dat ik het aan de grote klok wil hangen. Maar het moet toch even van me af.
Ik kan het wel aan een vriendin vertellen, maar verder is het iets wat tussen onze muren blijft.
Het zat nog niet in de planning om zwanger te worden. Maar als het gebeurde zou het altijd meer dan welkom zijn geweest. Over een klein jaartje wilde we eigenlijk gaan beginnen om
een kindje te krijgen.
Het was zo meer dan welkom, en had zoiets van oke blijkbaar is het ons nu al gegund. Je kunt niet echt plannen. Maar wel besluiten wanneer je er samen echt werk gaat maken. En dan hopen dat je een kindje mag krijgen.
Mijn vriend vind het ook erg maar komt niet echt verder door te zeggen: " Het was toch nog niet echt wat".
Hij zegt het om te troosten maar dat is niet echt wat ik wil horen.
Op een 1 of andere manier voel ik me een waardeloze vrouw. Ik ben niet de enige die het overkomt dat weet ik.
Maar toch voel ik me ellendig
. En m'n gedachten staan niet echt stil, maar
het voelt ook zo beangstigend voor straks.
donderdag 24 januari 2013 om 08:49
Een miskraam is een heftig iets, het wordt vaak een beetje afgedaan als iets kleins/onzinnigs maar dat is het niet!
Sommige mensen stappen er wel vrij makkelijk overheen. Zes jaar geleden heb ik ook een miskraam gehad. Ik heb het daar heel moeilijk mee gehad. Het ergste ging er pas af toen ik onze oudste in mijn handen had. Ik hoop dat dit jullie ook ooit gegund is.
Nog iedere week denk ik er wel een keertje aan....
Ik wens je heel veel sterkte en (als ik eerlijk ben) zou ik toch maar 'vertrouwelingen' zoeken om zo nu en dan je hart te kunnen luchten.
Sommige mensen stappen er wel vrij makkelijk overheen. Zes jaar geleden heb ik ook een miskraam gehad. Ik heb het daar heel moeilijk mee gehad. Het ergste ging er pas af toen ik onze oudste in mijn handen had. Ik hoop dat dit jullie ook ooit gegund is.
Nog iedere week denk ik er wel een keertje aan....
Ik wens je heel veel sterkte en (als ik eerlijk ben) zou ik toch maar 'vertrouwelingen' zoeken om zo nu en dan je hart te kunnen luchten.
donderdag 24 januari 2013 om 09:06
Lieve Derpina, ik heb in oktober een miskraam gehad. Ik was er vrij nuchter onder, maar toch deed het meer pijn (lichamelijk en emotioneel) dan ik had verwacht. Ik ben 1,5 week heel verdrietig geweest, daarna ging het wel weer. Maar ik had al 2 gezonde kinderen, dat is toch anders en iedereen verwerkt het anders. Neem de tijd en gun het jezelf om te rouwen. Bij een zwangerschap heb je al snel bepaalde gedachten, verwachtingen en wensen en die moet je nu ineens allemaal weer bijstellen en uitstellen. Het kan je onzeker maken en vergeet de hormonen niet die nog wel in je lichaam zitten, die maken het ook nog extra heftig.
Willen jullie er nu wel weer gelijk voor gaan of wachten jullie toch nog een jaartje zoals eigenlijk gepland. Ik kan me beiden voorstellen.
Als je wilt kun je meeschrijven op het topic 'Er weer voor gaan na een miskraam.' Ook als je er niet gelijk weer voor wilt gaan. Daar schrijven allemaaal vrouwen die een miskraam hebben gehad.
Sterkte, een hele dikke knuffel. Probeer maar een beetje lief voor jezelf te zijn.
Willen jullie er nu wel weer gelijk voor gaan of wachten jullie toch nog een jaartje zoals eigenlijk gepland. Ik kan me beiden voorstellen.
Als je wilt kun je meeschrijven op het topic 'Er weer voor gaan na een miskraam.' Ook als je er niet gelijk weer voor wilt gaan. Daar schrijven allemaaal vrouwen die een miskraam hebben gehad.
Sterkte, een hele dikke knuffel. Probeer maar een beetje lief voor jezelf te zijn.
donderdag 24 januari 2013 om 09:06
Wil je er meer over vertellen, dan kan dat, het fijne van een forum!
Gek is dat, het was niet gepland, maar zodra het komt aanvaard je het en omarm je de komst van je kindje in wording. De datum is al berekend, je went aan het idee. En dan gaat het mis.
Ik herken het gevoel, ik was maar twee weken overtijd. Wat kunnen twee weken veel uitmaken. Ik kende mijn man nog maar kort.
Na de teleurstelling-gemengd-met-opluchting bleef bij mij de blijdschap (en niet het verdriet); deze man wil ik, en het werkt in ieder geval goed genoeg om een zwangerschap te beginnen. En ik ben er bijna klaar voor.
Toen zijn we gaan trouwen, en hebben kinderen gekregen. Het speelde vier jaar geleden, rond deze tijd. We hebben het er soms nog over, dat het zo goed is.
Ik voelde me achteraf best een overdreven tante, maar je kunt niet 'een beetje zwanger' zijn, ik was het. Ik heb wel meer slagen om de arm gehouden bij de zwangerschappen later, het moet allemaal wel blijven zitten nog.
donderdag 24 januari 2013 om 09:06
Ach liefje. Het is niet niks wat je is overkomen. En van je vriend klinkt het als onvermogen. Je geliefde verdrietig te zien maakt soms dat we niet zeggen wat de ander wil horen.
Zorg goed voor jezelf. Blijf in de buurt van dierbaren. En lees erover hier op het forum. Er zijn genoeg vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt. Probeer het voor jezelf, op een manier die bij jou past, een plaats te geven in je/jullie leven. Kies mooie muziek uit, pak een drankje, steek wat kaarsen aan en mijmer over wat de toekomst jullie nog gaat brengen. Het komt goed.
Het heeft niet zo mogen zijn. Dat betekent niet dat het niets is.
Sterkte, ook voor je vriend...
Zorg goed voor jezelf. Blijf in de buurt van dierbaren. En lees erover hier op het forum. Er zijn genoeg vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt. Probeer het voor jezelf, op een manier die bij jou past, een plaats te geven in je/jullie leven. Kies mooie muziek uit, pak een drankje, steek wat kaarsen aan en mijmer over wat de toekomst jullie nog gaat brengen. Het komt goed.
Het heeft niet zo mogen zijn. Dat betekent niet dat het niets is.
Sterkte, ook voor je vriend...
donderdag 24 januari 2013 om 09:15
Derpina, het is verschrikkelijk om een miskraam te hebben. En je moet daar ook jouw tijd voor nemen. Niemand kan je zeggen hoe moeilijk 't voor jou is, dat mag je zelf bepalen.
Maar voel je zeker geen waardeloze vrouw, neem jezelf niets kwalijk.
Ik heb ook een miskraam gehad, bij 8 weken. Vreselijk verdrietig was ik ervan.
Ik was erg snel daarna weer zwanger, wat ik nooit verwacht had.
De natuur is niet te regelen.
Natuurlijk is 't niet niets, 't is iets heel speciaals.
Maar voel je zeker geen waardeloze vrouw, neem jezelf niets kwalijk.
Ik heb ook een miskraam gehad, bij 8 weken. Vreselijk verdrietig was ik ervan.
Ik was erg snel daarna weer zwanger, wat ik nooit verwacht had.
De natuur is niet te regelen.
Natuurlijk is 't niet niets, 't is iets heel speciaals.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
donderdag 24 januari 2013 om 09:17
-zomerzonnenstraal
Ik denk dat het niet uit hoeft te maken dat je
al 2 kindjes hebt. Je kunt je er misschien meer bij voorstellen dat kan het naar mijn idee nog pijnlijker maken. Ik weet nog niet hoe het is
om een baby te voelen trappelen in de buik.
Jij ook sterkte dat is nog niet zo lang geleden
Nee, nu wil ik er nog even niet voor gaan. Ik wil eerst even de rust in mezelf vinden. En het is nu nog wel heel vers natuurlijk. Dus misschien over een paar weken denk ik er anders over.
Maar ik denk dat we gewoon over een klein jaartje er voor gaan. En hopen dat we een mooi gezond kindje mogen krijgen .
Ik worstel ook een beetje met mijn gevoel
omdat ik in de kinderopvang werk. Dus gisteren zat ik al weer met de baby's om me heen.
En zo'n lachje maakte aan 1 kant ook veel goed. Maar aan de andere kant deed het ook pijn.
Vandaag maar even 'ziek' thuis.
Ik denk dat het niet uit hoeft te maken dat je
al 2 kindjes hebt. Je kunt je er misschien meer bij voorstellen dat kan het naar mijn idee nog pijnlijker maken. Ik weet nog niet hoe het is
om een baby te voelen trappelen in de buik.
Jij ook sterkte dat is nog niet zo lang geleden
Nee, nu wil ik er nog even niet voor gaan. Ik wil eerst even de rust in mezelf vinden. En het is nu nog wel heel vers natuurlijk. Dus misschien over een paar weken denk ik er anders over.
Maar ik denk dat we gewoon over een klein jaartje er voor gaan. En hopen dat we een mooi gezond kindje mogen krijgen .
Ik worstel ook een beetje met mijn gevoel
omdat ik in de kinderopvang werk. Dus gisteren zat ik al weer met de baby's om me heen.
En zo'n lachje maakte aan 1 kant ook veel goed. Maar aan de andere kant deed het ook pijn.
Vandaag maar even 'ziek' thuis.
donderdag 24 januari 2013 om 09:21
-Madderijn.
Fijn dat je het gevoel kreeg dat je zeker wist dat hij de man zou worden van je kinderen. .
Dat gevoel had ik al bij mijn vriend en inderdaad dat gevoel is nu nog sterker. Hoewel hij er nu een beetje knullig mee om gaat.
Maar dat neem ik hem niet kwalijk hoor, ik weet dat hij het moeilijk vind mij verdrietig te zien.
Maar volgens mij heeft hij me nog nooit zo verdrietig gezien.
Fijn dat je het gevoel kreeg dat je zeker wist dat hij de man zou worden van je kinderen. .
Dat gevoel had ik al bij mijn vriend en inderdaad dat gevoel is nu nog sterker. Hoewel hij er nu een beetje knullig mee om gaat.
Maar dat neem ik hem niet kwalijk hoor, ik weet dat hij het moeilijk vind mij verdrietig te zien.
Maar volgens mij heeft hij me nog nooit zo verdrietig gezien.
donderdag 24 januari 2013 om 09:28
-missmicky
Inderdaad, vorige week heb ik alle zwangerschapstopics nog uitgebreid gelezen. En was ook van plan te gaan schrijven. Daar de vorderingen etc. Hoewel ik wel de 'miskraam' topics een beetje heb ontweken. Want ik
wist natuurlijk dat het nog 'pril' was.
En nu had ik zoiets van hier kan ik wel even mijn ei kwijt. En verwachtte eigenlijk stiekem wel
een beetje warme,begripvolle reacties. En die krijg ik. En dat voelt wel goed.
-Gatti
Vond je het fijn om weer snel zwanger te zijn?
Kan het me nu namelijk niet echt voorstellen.
En inderdaad de natuur is niet te regelen. Daarom had ik misschien zo sterk het gevoel dat het ons nu al gegund was. En dan gaat het mis dan snap je het even niet meer.
Ik zit gewoon met verwarde gevoelens.
Inderdaad, vorige week heb ik alle zwangerschapstopics nog uitgebreid gelezen. En was ook van plan te gaan schrijven. Daar de vorderingen etc. Hoewel ik wel de 'miskraam' topics een beetje heb ontweken. Want ik
wist natuurlijk dat het nog 'pril' was.
En nu had ik zoiets van hier kan ik wel even mijn ei kwijt. En verwachtte eigenlijk stiekem wel
een beetje warme,begripvolle reacties. En die krijg ik. En dat voelt wel goed.
-Gatti
Vond je het fijn om weer snel zwanger te zijn?
Kan het me nu namelijk niet echt voorstellen.
En inderdaad de natuur is niet te regelen. Daarom had ik misschien zo sterk het gevoel dat het ons nu al gegund was. En dan gaat het mis dan snap je het even niet meer.
Ik zit gewoon met verwarde gevoelens.
donderdag 24 januari 2013 om 09:36
sterkte derpina
ik heb ook een miskraam gehad voor mijn huidige zwangerschap. Ik deed heel nuchter, haalde bjiv. een lekker biertje zo van; nu kan het wel weer, maar eerlijk is dat ik tot de door mijzelf uitgerekende datum toch een soort steekje heb gevoeld.
Ik heb het wel gedeeld met man/vriendinnen/moeder , maar ja, niemand weet echt wat hij moet zeggen omdat ik zelf ook niet wist wat ik wilde horen. 'f fijnste was gewoon tegen man aanzitten op de bank een een filmpje over wat anders kijken.
Nu ben ik zwanger van de derde en voor mijn gevoel blijft het toch de vierde, ook al was die miskraam best pril ( 8 weken ) .
ik heb ook een miskraam gehad voor mijn huidige zwangerschap. Ik deed heel nuchter, haalde bjiv. een lekker biertje zo van; nu kan het wel weer, maar eerlijk is dat ik tot de door mijzelf uitgerekende datum toch een soort steekje heb gevoeld.
Ik heb het wel gedeeld met man/vriendinnen/moeder , maar ja, niemand weet echt wat hij moet zeggen omdat ik zelf ook niet wist wat ik wilde horen. 'f fijnste was gewoon tegen man aanzitten op de bank een een filmpje over wat anders kijken.
Nu ben ik zwanger van de derde en voor mijn gevoel blijft het toch de vierde, ook al was die miskraam best pril ( 8 weken ) .
donderdag 24 januari 2013 om 09:42
-absor
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Mijn gevoel
zegt nu ook dat het straks als ik weer zwanger mag worden dat het ons tweede kindje is.
Mijn vriend is echt lief voor me hoor alleen hij weet natuurlijk ook niet wat hij moet zeggen. En dat neem ik hem ook niet kwalijk.
Vind het lief van jullie dat jullie allemaal
zo lief en begripvol reageren!
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Mijn gevoel
zegt nu ook dat het straks als ik weer zwanger mag worden dat het ons tweede kindje is.
Mijn vriend is echt lief voor me hoor alleen hij weet natuurlijk ook niet wat hij moet zeggen. En dat neem ik hem ook niet kwalijk.
Vind het lief van jullie dat jullie allemaal
zo lief en begripvol reageren!
donderdag 24 januari 2013 om 09:46
Een miskraam is verdrietig, je gaat er van uit dat er een kindje komt, je denkt er over, hebt misschien als iets gekocht of naar kleertjes gekeken.
Je denkt over hoe de toekomst er met dit kindje uit gaat zien, en dan is dat ineens allemaal van de baan.
Ik heb, toen mijn eerste zwangerschap mis liep, veel steun gehad uit mijn omgeving.
Ik was al wat langer zwanger (18 weken) en de omgeving was op de hoogte, lichamelijk heb ik toen wat problemen gehad (2x curretage, veel bloedverlies) waardoor ik ook een tijdje niet heb kunnen werken.
Daardoor heb ik tijd gehad om verdrietig te zijn, ik kreeg veel kaartjes en dat deed goed.
Toen ik er lichamelijk weer bovenop was heb ik alle kaartjes en de echofoto in mijn zwangerschapsdagboekje geplakt, ik heb ook steeds in dat boekje geschreven over hoe ik me voelde en hoe alles verliep.
Het inplakken van de kaartjes en het doorlezen daarvan was voor mij bijna een soort ritueel, daarna heb ik het boekje in de kast gelegd en het symbolisch afgesloten.
Het is nu 15 jaar geleden, heel soms kijk ik in het boekje, heb het nu al wel 2 jaar niet in handen gehad, maar het is er.
Gun jezelf je verdriet, des te sneller kan je het een plekje geven en weer naar de toekomst kijken.
En als je er behoefte aan hebt dan kan een soort ritueel het voor jezelf helpen om het af te sluiten. Hoeft niets ingewikkelds te zijn, voor mij was het kaartjes inplakken en het boekje opbergen.
Sterkte!
Je denkt over hoe de toekomst er met dit kindje uit gaat zien, en dan is dat ineens allemaal van de baan.
Ik heb, toen mijn eerste zwangerschap mis liep, veel steun gehad uit mijn omgeving.
Ik was al wat langer zwanger (18 weken) en de omgeving was op de hoogte, lichamelijk heb ik toen wat problemen gehad (2x curretage, veel bloedverlies) waardoor ik ook een tijdje niet heb kunnen werken.
Daardoor heb ik tijd gehad om verdrietig te zijn, ik kreeg veel kaartjes en dat deed goed.
Toen ik er lichamelijk weer bovenop was heb ik alle kaartjes en de echofoto in mijn zwangerschapsdagboekje geplakt, ik heb ook steeds in dat boekje geschreven over hoe ik me voelde en hoe alles verliep.
Het inplakken van de kaartjes en het doorlezen daarvan was voor mij bijna een soort ritueel, daarna heb ik het boekje in de kast gelegd en het symbolisch afgesloten.
Het is nu 15 jaar geleden, heel soms kijk ik in het boekje, heb het nu al wel 2 jaar niet in handen gehad, maar het is er.
Gun jezelf je verdriet, des te sneller kan je het een plekje geven en weer naar de toekomst kijken.
En als je er behoefte aan hebt dan kan een soort ritueel het voor jezelf helpen om het af te sluiten. Hoeft niets ingewikkelds te zijn, voor mij was het kaartjes inplakken en het boekje opbergen.
Sterkte!
donderdag 24 januari 2013 om 09:56
Een miskraam heeft gewoon een hoop impact, hoe nuchter je ook bent in het dagelijks leven. Ik heb zelf twee keer een missed abortion en daarvoor curettages gehad. Daarna een dochter gekregen... Maar toch denk ik er ook nog wel aan, zo nu en dan. Afgelopen week bijvoorbeeld weer, 18 januari was mijn allereerste uitgerekende datum. Ik stond er toch even bij stil: 'als het goed was gegaan had ik nu een kleuter van vijf gehad.'
Mijn tip: geef het de tijd. Zoek steun bij vriendinnen (je zal je verbazen hoeveel het voorkomt).
Mijn tip: geef het de tijd. Zoek steun bij vriendinnen (je zal je verbazen hoeveel het voorkomt).
donderdag 24 januari 2013 om 10:23
Een miskraam is zeker niet zomaar iets! Het is jou of jullie kindje wat helaas niet tot een '' echt '' kindje mocht groeien. En iedereen verwerkt dat anders en dat mag ook.
En inderdaad met bovenstaanders eens; praat er over! bijna iedere vrouw maakt het éens of vaker mee hoor! niks om je voor te schamen, het is juist heel erg dat het je overkomt. En ze zullen het ook begrijpen hoor.
En iedereen verwerkt dat anders en dat mag ook.En inderdaad met bovenstaanders eens; praat er over! bijna iedere vrouw maakt het éens of vaker mee hoor! niks om je voor te schamen, het is juist heel erg dat het je overkomt. En ze zullen het ook begrijpen hoor.
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
