Zwanger
alle pijlers
Miskraam
woensdag 2 september 2020 om 23:59
Gister een miskraam gehad en dat doet uiteraard pijn. Het was mijn 1e zwangerschap, ik heb nog geen kinderen.
Ik merk dat ik onzeker en verdrietig ben en dat ik behoefte heb aan verhalen van vrouwen die dit ook hebben meegemaakt of die al verder in het proces van verwerken zitten.
Allereerst de miskraam zelf. Het was een missed abortion bij 9+3 weken waarbij de vrucht niet verder is gegroeid dan 6-6+5 weken. Heb de miskraam moeten opwekken met tabletten.
Toen ik die had ingenomen begon er helder bloedverlies binnen een uur, na enkele uren verloor ik een groot “ding” met een vlies eromheen, dus ik denk dat dat de vrucht was. Kort daarna nog een flink stolsel.
Maar dat was t dus dan. Een uur of 6 helder bloedverlies (maar niet extreem), daarna deze 2 dingen en verder niets meer behalve wat bloed. Geeneens meerdere stolsels of wat. Nadat ik t kwijt was trok de buikpijn meteen weg en het bloedverlies ook. Alles bij elkaar een stuk of 4 maandverbanden. Mijn menstruatie is erger
Het bloeden is eigenlijk al helemaal gestopt, nog geen 24 uur gehad. Een 2e lading tabletten ingenomen, er gebeurde niets (meer). Nu 48 uur na start lijkt t alsof er niets is gebeurd.
Is dit normaal voor een miskraam? Maar 2 stolsels (wel met vliezen) en verder niks? Bloedverlies binnen 24 uur voorbij?
Ik ben benieuwd hoe dit bij andere dames was. En tevens ook de vraag: hoelang na je miskraam werd je weer ongesteld en wanneer werd je weer zwanger
Ik merk dat ik onzeker en verdrietig ben en dat ik behoefte heb aan verhalen van vrouwen die dit ook hebben meegemaakt of die al verder in het proces van verwerken zitten.
Allereerst de miskraam zelf. Het was een missed abortion bij 9+3 weken waarbij de vrucht niet verder is gegroeid dan 6-6+5 weken. Heb de miskraam moeten opwekken met tabletten.
Toen ik die had ingenomen begon er helder bloedverlies binnen een uur, na enkele uren verloor ik een groot “ding” met een vlies eromheen, dus ik denk dat dat de vrucht was. Kort daarna nog een flink stolsel.
Maar dat was t dus dan. Een uur of 6 helder bloedverlies (maar niet extreem), daarna deze 2 dingen en verder niets meer behalve wat bloed. Geeneens meerdere stolsels of wat. Nadat ik t kwijt was trok de buikpijn meteen weg en het bloedverlies ook. Alles bij elkaar een stuk of 4 maandverbanden. Mijn menstruatie is erger
Het bloeden is eigenlijk al helemaal gestopt, nog geen 24 uur gehad. Een 2e lading tabletten ingenomen, er gebeurde niets (meer). Nu 48 uur na start lijkt t alsof er niets is gebeurd.
Is dit normaal voor een miskraam? Maar 2 stolsels (wel met vliezen) en verder niks? Bloedverlies binnen 24 uur voorbij?
Ik ben benieuwd hoe dit bij andere dames was. En tevens ook de vraag: hoelang na je miskraam werd je weer ongesteld en wanneer werd je weer zwanger
vrijdag 4 september 2020 om 08:49
vrijdag 4 september 2020 om 09:07
Bij mijn eerste miskraam was ik 39, ik was toen 6 weken zwanger middels IVF. Deze zwangerschap voelde direct niet goed. Al snel last van krampen en bloedverlies. Hoe naar het ook was, bij mij overheerste ook het gevoel dat ik dus wel zwanger kon worden. Tweede zwangerschap, ook met IVF, ging helemaal goed en zit nu naast mij. Inmiddels ben ik 41 en heb ik 4 weken geleden een missed abortion gehad. Vanaf het begin van de zwangerschap was ik erg angstig voor een miskraam gezien mijn leeftijd. Deze zwangerschap was trouwens spontaan. Bij 6 weken een kloppend hartje en bij 8.2 was het gestopt. Wel steeds nog zwangerschapsklachten. Na een week heb ik voor pillen gekozen. Het kwam vrij snel op gang met veel krampen en rug weeën. Na het verlies van het vrucht zakje was de pijn ook direct weg. Ik heb nog een kleine week iets gevloeid en toen was het over. Inmiddels zit ik op mijn menstruatie te wachten (of niet). Wij zouden heel graag nog een kindje willen. Het medische circuit gaan we niet meer in.en hopen dus op nog een wonder. Mocht het toch zo zijn dan zal er altijd weer angst zijn. Na een miskraam ben je niet meer onbezorgd zwanger.
Ik hoop dat je het goed kan verwerken en snel een kindje mag verwelkomen.
Ik hoop dat je het goed kan verwerken en snel een kindje mag verwelkomen.
vrijdag 4 september 2020 om 13:15
Ook hier ervaring. Dat het bloedverlies helemaal is gestopt is een goed teken, dan is de kans vrij groot dat de miskraam compleet is. Dat je niet heel veel bloed hebt verloren, kan goed passen bij de termijn waarop het vruchtje is gestopt met groeien. Je kunt altijd een verloskundige bellen voor overleg, ook als je nog niet ingeschreven was.
Ik wil wel nog meegeven dat het inderdaad goed is om je niet door angst te laten leiden, maar dat dit niet betekent dat je geen pauze zou kunnen nemen. Bij mij was er steeds (twee miskramen gehad) een lichamelijke oorzaak waardoor ik niet direct opnieuw zwanger kon worden, maar achteraf heb ik wel het idee dat het goed was om wat tijd te hebben om te verwerken wat er gebeurd is. Doe vooral wat goed voelt!
Ik wil wel nog meegeven dat het inderdaad goed is om je niet door angst te laten leiden, maar dat dit niet betekent dat je geen pauze zou kunnen nemen. Bij mij was er steeds (twee miskramen gehad) een lichamelijke oorzaak waardoor ik niet direct opnieuw zwanger kon worden, maar achteraf heb ik wel het idee dat het goed was om wat tijd te hebben om te verwerken wat er gebeurd is. Doe vooral wat goed voelt!
vrijdag 4 september 2020 om 14:47
Ik ben TO wel niet, maar ik vind dat ik niet kan zeggen dat ik pas 33 ben. In november word ik 34. Het heeft voor de miskraam een jaar geduurd voordat ik zwanger was. Nu een lange nasleep. Als ik na de eerste menstruatie (die ik na 8 weken dus nog niet heb gehad) schoon ben kunnen we verder. Als dat niet zo is krijg ik een curretage. Dan zit ik al dicht bij november. En je weet niet hoe lang het dan weer gaat duren. Als het weer een jaar duurt, dan speelt die leeftijd opeens wel flink mee. En dat baart mij op dit moment ook zorgen.Miek_ schreef: ↑03-09-2020 19:13TO ik zou mij nog niet te druk maken over je leeftijd, je bent pas 33. Mijn gynaecoloog gaf aan dat leeftijd pas vanaf 35 jaar echt pas een rol gaat spelen. Ik was 34 bij mijn eerste zwangerschap die goed verliep en 36 bij de miskramen.
Bloedverlies hoeft trouwens niet zoveel te zeggen bij een zwangerschap (tenzij er flinke stolsels bij zitten). Ik heb bij alle 4 mijn zwangerschappen bloed verloren en maar 1x kwam het uit mijn baarmoeder was het ene miskraam. Alle andere keren kwam het niet daar vandaan en was het niet het vruchtje. Sterker nog bij mijn eerste zwangerschap heb ik 9 maanden lang gebloed. Dit schijnt redelijk vaak voor te komen, bij 1 op de 5 zwangerschappen.
vrijdag 4 september 2020 om 19:49
Ik snap je echt helemaal. Als ik jou was zou ik gewoon over 6 maanden met de huisarts gaan praten als t nog niet is gelukt. Ik weet niet of daar dan ook meteen consequenties aan verbonden worden, ik heb begrepen dat ze tegenwoordig wat minder star zijn met hoelang je het moet proberen, maar dat ze gewoon berekenen hoeveel kans jij spontaan hebt. Als die kans minder groot is dan de kans bij een vruchtbaarheidsbehandeling sturen ze je door. Althans, volgens de laatste NHG richtlijnen. Je kan dan in ieder geval erover praten en wat inventarisatie doen.
Toch hebben zwembad84 en Miek ook gelijk. Ik moet me er inderdaad op focussen dat er niets anders opzit dan het gewoon nog eens te proberen en in dat proces moet ik mezelf ook niet gek maken. Zeker in mijn situatie moet ik dat gewoon doen en niet zeuren.
Ik was heel snel zwanger (3 maanden na stoppen met de pil al een positieve test), dus een gynaecoloog zou me toch weer naar huis sturen als ik met mijn zorgen en angsten kom. Toch is het geduld hebben en in dat geval is het ook geen kwestie van "pas 33". Voor je het weet ben je 35 en ouder.
Zelfs in mijn geval --> als je zo snel zwanger bent als je kunt hopen. Binnen 3 maanden na stoppen pil. Met miskraam + nasleep erbij is het straks al 6 maanden na stoppen pil voor je weer een poging kan wagen en waarbij je dus nog niet (blijvend) zwanger bent. Kan zo een jaar worden. En dus al helemaal als het niet meteen lukt. Over dat gedeelde pieker ik soms.
Ik had het wel met een boel vriendinnen gedeeld en ineens kwam er een verborgen club van miskramen tevoorschijn van meiden in mijn omgeving die het ook hebben gehad. Ik heb nu wel veel steun aan mijn vriendinnen gehad. Allemaal zijn 33+ en hebben na hun miskraam toch een gezond kindje gekregen. Bizar dat we daar bijna nooit over hebben gesproken. 1 van mn vriendinnen vertelde dat haar zus net bevallen was van haar 1e kindje (op haar 36e), waarbij ze voor dit kind maar liefst 7 (!) miskramen heeft gehad.
Ook 1 van mijn vriendinnen kreeg op haar 38e hup een kind, per ongeluk. Dat vind ik nu ook moeilijk om te zien, maar geeft toch hoop
Andijviestamppot en Cakejes, ik hoop ontzettend dat het jullie binnenkort gegund is.
Hier is het 3 dagen rustig geweest, maar vandaag heb ik toch weer buikpijn en is het bloedverlies weer begonnen. Ik weet dus niet of alles al weg is.
vrijdag 4 september 2020 om 20:56
Jeetje wat een herkenning in dit topic.
@Elisa: Ja ik herken wat je zegt. Soms wil ik het er ff niet over hebben. Omdat het ook soort van gek is dat iedereen weet dat je voor een kindje bezig bent. Zeker op werk. En wil niet dat ze bij elke boertje denken Oh zou het weer raak zijn? En soms wil ik dat iedereen het weet zodat ze me extreem zielig vinden zodat ik het zelf beter kan relativeren. Maar als ze lichtjes reageren voel ik de drang om alles tot in detail uit te leggen dat het wel heel heftig was. En mannen weten zich al geen houding te geven als er een tampon uit je tas valt dus laat staan een miskraam.
Laatst maakte een collega een opmerking dat ik zoveel pukkels heb en wilde ik uitschreeuwen dat dat de stomme hormonen zijn! Maar zij is verder niet echt iemand om dit mee te delen, dus dan zeg je niets.
En herken ook het leeftijdsding. Ben net 35 en eigenlijk vroeger gedacht dan al klaar te zijn of in ieder geval zwanger.
En ook het tijdsverlies gevoel. Dit jaar voelt echt als een verloren jaar. Stomme corona maar ook zwanger zijn, ontzwangeren, zwanger zijn, ontzwangeren. 10 andere aankondigingen waarvan 3 ondertussen al bevallen zijn. Bloedtesten. Ovulatietesten. Zwangerschapstesten. 8 echo's waarvan 5 inwendig. 10 pakken maandverband en 8 doosjes aleve.
Veel gebeurd maar niets opgeschoten. Vandaag eisprong voor opnieuw ronde 1. En wat als er toch wat uit bloedtesten komt? Wil ik dan dat deze ronde benut wordt?
Ik was nooit naief dat een 2e kind ook in 1x zou lukken of zelfs in 1x goed zou gaan, maar deze had ik toch ook niet zien aankomen.
Misschien dat ik dit later weer weghaal want ben aan het ratellen merk ik. :p
Kortom: herkenning alom
@Elisa: Ja ik herken wat je zegt. Soms wil ik het er ff niet over hebben. Omdat het ook soort van gek is dat iedereen weet dat je voor een kindje bezig bent. Zeker op werk. En wil niet dat ze bij elke boertje denken Oh zou het weer raak zijn? En soms wil ik dat iedereen het weet zodat ze me extreem zielig vinden zodat ik het zelf beter kan relativeren. Maar als ze lichtjes reageren voel ik de drang om alles tot in detail uit te leggen dat het wel heel heftig was. En mannen weten zich al geen houding te geven als er een tampon uit je tas valt dus laat staan een miskraam.
Laatst maakte een collega een opmerking dat ik zoveel pukkels heb en wilde ik uitschreeuwen dat dat de stomme hormonen zijn! Maar zij is verder niet echt iemand om dit mee te delen, dus dan zeg je niets.
En herken ook het leeftijdsding. Ben net 35 en eigenlijk vroeger gedacht dan al klaar te zijn of in ieder geval zwanger.
En ook het tijdsverlies gevoel. Dit jaar voelt echt als een verloren jaar. Stomme corona maar ook zwanger zijn, ontzwangeren, zwanger zijn, ontzwangeren. 10 andere aankondigingen waarvan 3 ondertussen al bevallen zijn. Bloedtesten. Ovulatietesten. Zwangerschapstesten. 8 echo's waarvan 5 inwendig. 10 pakken maandverband en 8 doosjes aleve.
Veel gebeurd maar niets opgeschoten. Vandaag eisprong voor opnieuw ronde 1. En wat als er toch wat uit bloedtesten komt? Wil ik dan dat deze ronde benut wordt?
Ik was nooit naief dat een 2e kind ook in 1x zou lukken of zelfs in 1x goed zou gaan, maar deze had ik toch ook niet zien aankomen.
Misschien dat ik dit later weer weghaal want ben aan het ratellen merk ik. :p
Kortom: herkenning alom
..
vrijdag 4 september 2020 om 21:55
Ik weet wel dat tijd ook dingen gewoon verandert. Na mijn eerste miskraam wilde ik zsm weer zwanger zijn. Ik keek er als een berg tegenop dat ik misschien weer 5 maanden moesten wachten. Inmiddels ben ik bijna 2 jaar verder. Als er iets is in het leven wat je niet met wilskracht kunt bereiken en niet kunt sturen of controleren, dan geldt dat voor het krijgen van een kind. Dat accepteren zorgt wel voor een zekere vorm van rust. Voor jezelf is het het beste om niet teveel te stressen en je leven leuk te maken, lief zijn voor jezelf.
zwembad84 wijzigde dit bericht op 05-09-2020 08:50
34.00% gewijzigd
vrijdag 4 september 2020 om 22:00
Dit is heel herkenbaarWindgong12 schreef: ↑04-09-2020 20:56
@Elisa: Ja ik herken wat je zegt. Soms wil ik het er ff niet over hebben. Omdat het ook soort van gek is dat iedereen weet dat je voor een kindje bezig bent. Zeker op werk. En wil niet dat ze bij elke boertje denken Oh zou het weer raak zijn? En soms wil ik dat iedereen het weet zodat ze me extreem zielig vinden zodat ik het zelf beter kan relativeren. Maar als ze lichtjes reageren voel ik de drang om alles tot in detail uit te leggen dat het wel heel heftig was. En mannen weten zich al geen houding te geven als er een tampon uit je tas valt dus laat staan een miskraam.
vrijdag 4 september 2020 om 22:26
Wat verdrietig zeg 
Ik heb drie keer een missed abortion gehad en nu toch trotse moeder van een dochter van 8 maanden.
Ik heb ook twee keer medicatie gehad. Ik verloor wel meer en langer bloed en stolsels. Maar heb ook gehad dat het een dag of twee stopte en toen weer begon. Het is dus slim om hierop voorbereid te zijn.
De laatste keer bleek mijn baarmoeder niet goed schoon na meerdere keren medicatie en moest ik alsnog een curettage. Krijg je nog nacontrole? Anders zou ik hier wel om vragen.
Ik vond de miskramen erg heftig en verdrietig. Wat mij hielp was er met anderen over praten. Wij hebben iedere zwangerschap meteen gedeeld met onze familie en ga goede vrienden. Dat was heel fijn want die hebben ons heel erg gesteund. Ook als ik weer opnieuw zwanger was en we, naast super blij, ook heel onzeker en bang waren.
Ik was trouwens iedere keer na ca twee maanden al weer zwanger dus dat was een geluk. Je cyclus kan wel de eerste ronde wel wat langer duren. Maar in principe ben je meteen weer vruchtbaar.
Verder: geef jezelf fysiek en mentaal de tijd dit te verwerken. Neem je rust als dat nodig is. Het is ook niet gek om je even ziek te melden van werk en andere verplichtingen in deze situatie. Zorg goed voor jezelf en je lijf want hopelijk mag daar heel snel alsnog een lief kindje in groeien. Veel sterkte!
Ik heb drie keer een missed abortion gehad en nu toch trotse moeder van een dochter van 8 maanden.
Ik heb ook twee keer medicatie gehad. Ik verloor wel meer en langer bloed en stolsels. Maar heb ook gehad dat het een dag of twee stopte en toen weer begon. Het is dus slim om hierop voorbereid te zijn.
De laatste keer bleek mijn baarmoeder niet goed schoon na meerdere keren medicatie en moest ik alsnog een curettage. Krijg je nog nacontrole? Anders zou ik hier wel om vragen.
Ik vond de miskramen erg heftig en verdrietig. Wat mij hielp was er met anderen over praten. Wij hebben iedere zwangerschap meteen gedeeld met onze familie en ga goede vrienden. Dat was heel fijn want die hebben ons heel erg gesteund. Ook als ik weer opnieuw zwanger was en we, naast super blij, ook heel onzeker en bang waren.
Ik was trouwens iedere keer na ca twee maanden al weer zwanger dus dat was een geluk. Je cyclus kan wel de eerste ronde wel wat langer duren. Maar in principe ben je meteen weer vruchtbaar.
Verder: geef jezelf fysiek en mentaal de tijd dit te verwerken. Neem je rust als dat nodig is. Het is ook niet gek om je even ziek te melden van werk en andere verplichtingen in deze situatie. Zorg goed voor jezelf en je lijf want hopelijk mag daar heel snel alsnog een lief kindje in groeien. Veel sterkte!
vrijdag 4 september 2020 om 22:34
Geen ervaring met missed abortion, bij mij kwam het iedere keer zelf op gang. Bij mijn 1e een week gebloed, 2e bleef ik tot wel 6 weken lang bloeden en 3e ook een week gebloed. Bij de 1e en 3e voelde ik me zoals bij mijn menstruatie maar mijn 2e miskraam was echt heftig. Heb mijn vingers blauw gebeten van de pijn wat zeker wel een uur heeft geduurd waarna ik dus 6 weken lang heb gebloed. Stolsels vielen me wel mee maar ik ben ook wel wat gewend met mijn menstruatie.
1e dag van bloedverlies kon ik rekenen als eerste dag menstruatie en werd dus ongeveer 26/27 dagen later weer ongesteld.
Dus jouw ervaring is voor mij niet herkenbaar. Heel veel sterkte en een dikke knuffel!
1e dag van bloedverlies kon ik rekenen als eerste dag menstruatie en werd dus ongeveer 26/27 dagen later weer ongesteld.
Dus jouw ervaring is voor mij niet herkenbaar. Heel veel sterkte en een dikke knuffel!
zaterdag 5 september 2020 om 00:12
Te vroeg gejuicht hier. Vanavond ineens weer hevig bloedverlies met stolsels gekregen en enorme buikpijn. Ik trek t net met paracetamol, diclofenac en een hete kruik. Ik zou maandag sowieso een controle echo hebben, dus dat wacht ik even af.... en ondertussen is t afzien.paardenbloemetjes schreef: ↑04-09-2020 13:15Ook hier ervaring. Dat het bloedverlies helemaal is gestopt is een goed teken, dan is de kans vrij groot dat de miskraam compleet is. Dat je niet heel veel bloed hebt verloren, kan goed passen bij de termijn waarop het vruchtje is gestopt met groeien. Je kunt altijd een verloskundige bellen voor overleg, ook als je nog niet ingeschreven was.
Wel een tegenvaller. Na de laatste tabletten afgelopen dinsdag was alle pijn weg en heb ik tot vandaag maar een paar drupjes bruinverlies gehad. Bizar dat er dagen later dan nog ineens weer vanalles uitkomt
En ach, lieve windgong, ook een heel dikke knuffel voor jou. Je hebt een boel meegemaakt
zaterdag 5 september 2020 om 00:22
Tweede zwangerschap miskraam hier.
het leek wel of "iedereen" in mijn omgeving een miskraam gehad had.
al die verhalen ,goed bedoeld en vooral het "er was iets niet goed met het vruchtje , de natuur deed zijn werk" kon ik niet meer horen . Al was dat eigenlijk wel zo natuurlijk. Ik had bloed verloren en daarop kreeg ik een echo en curretage, al was dat volgens ons niet meer nodig ik verloor een grote "prop" op het toilet in het ziekenhuis ,verpleegster keek en spoelde door . ..Ik was daar ook best geschokt over de gynaecoloog vond het ook slecht maar ja het was gebeurd.
Voelde me zwaar klote in de weken daarna ,kreeg ook weinig begrip .
Ook al zijn er zoveel mensen die het ook meegemaakt hebben en gaat het bij een volgende zwangerschap meestal wel goed , je voelt je enorm rot.
Ik moest 1x menstrueren en daarna kreeg ik groen licht van de gynaecoloog.
Ik was toen direct zwanger en heb de hele zwangerschap in angst gezeten dat het weer mis zou gaan . ( Het ging goed )
Sterkte
het leek wel of "iedereen" in mijn omgeving een miskraam gehad had.
al die verhalen ,goed bedoeld en vooral het "er was iets niet goed met het vruchtje , de natuur deed zijn werk" kon ik niet meer horen . Al was dat eigenlijk wel zo natuurlijk. Ik had bloed verloren en daarop kreeg ik een echo en curretage, al was dat volgens ons niet meer nodig ik verloor een grote "prop" op het toilet in het ziekenhuis ,verpleegster keek en spoelde door . ..Ik was daar ook best geschokt over de gynaecoloog vond het ook slecht maar ja het was gebeurd.
Voelde me zwaar klote in de weken daarna ,kreeg ook weinig begrip .
Ook al zijn er zoveel mensen die het ook meegemaakt hebben en gaat het bij een volgende zwangerschap meestal wel goed , je voelt je enorm rot.
Ik moest 1x menstrueren en daarna kreeg ik groen licht van de gynaecoloog.
Ik was toen direct zwanger en heb de hele zwangerschap in angst gezeten dat het weer mis zou gaan . ( Het ging goed )
Sterkte
ivm sluiten EHV /vloggers topic, verkast naar nieuw forum
zaterdag 5 september 2020 om 00:25
-April- schreef: ↑05-09-2020 00:12Te vroeg gejuicht hier. Vanavond ineens weer hevig bloedverlies met stolsels gekregen en enorme buikpijn. Ik trek t net met paracetamol, diclofenac en een hete kruik. Ik zou maandag sowieso een controle echo hebben, dus dat wacht ik even af.... en ondertussen is t afzien.
Wel een tegenvaller. Na de laatste tabletten afgelopen dinsdag was alle pijn weg en heb ik tot vandaag maar een paar drupjes bruinverlies gehad. Bizar dat er dagen later dan nog ineens weer vanalles uitkomt
En ach, lieve windgong, ook een heel dikke knuffel voor jou. Je hebt een boel meegemaakt
Onze berichten hebben elkaar gekruist. ja , je kunt wel een tijdje bloed verliezen nog ,
ivm sluiten EHV /vloggers topic, verkast naar nieuw forum
zondag 6 september 2020 om 12:34
Het gaat beter, ik ben fysiek en mentaal aan het bijkomen. Ik merk dat ik psychisch een optater heb gehad, vandaag was ik aan het huilen omdat ik de afstandsbediening van de tv kwijt was. Ik vond dat ik dat niet ook nog erbij kon hebben.MadameCurie schreef: ↑05-09-2020 07:09Hoe is het nu april?
Als je nog steeds zoveel pijn hebt zou ik het ziekenhuis of je verloskundige even bellen!
Ik heb namelijk een heel nare dag na mijn vorige bericht gehad. Ik ben enorm veel bloed verloren en heb vreselijk pijn gehad. Ik was gewaarschuwd door de gynaecoloog dat ik veel bloed kon verliezen omdat ik 2 vleesbomen in mijn baarmoeder blijk te hebben, maar hier was ik toch niet op voorbereid. Ik had namelijk bij mezelf gedacht: hoe erg kan t nou worden met een vroege miskraam.
Maar wat er dus is gebeurd is dat die buikpijn erger en erger werd. In de loop van de nacht veranderde de pijn van een soort continu menstruatiepijn naar pijn in aanvallen, op de klok af elke 10 minuten. Die aanvallen waren nog veel erger, als ze er waren kon ik niet stilliggen van de pijn en heb ik de hand van mijn vriend helemaal fijngeknepen. En niet alleen in mijn buik, maar ook in mijn rug en benen. Ik heb de hele nacht niet geslapen. Na elke 2 of 3 van zulke aanvallen kwamen er gigantische stolsels naar buiten, zo groot als mijn hele hand.
Overlegd met het ziekenhuis omdat ik ook duizelig werd van het bloedverlies, advies was paracetamol en een kruik op mijn buik en terugbellen als t niet binnen 2 uur beter ging.
Alsof ik die kruik en paracetamol niet al gedaan had. Ik heb toen het heft in eigen handen genomen en heb de pijn bestreden met tramadol (ik ben arts en heb zelf de medicatie geregeld. Overigens niet dat ik superveel afweet van gynaecologie, dat is niet mijn specialisme).
Uiteindelijk werd t minder en nu heb ik alleen nog helderrood verlies. Maar vind t allang best dat die pijn weg is.
Ik begon wel te accepteren dat dit nu eenmaal gebeurd is, je verliest je vruchtje en het is niet anders. Maar dat ik dan dit eroverheen krijg terwijl ik dacht dat t voorbij was heeft me wel geraakt. Zoveel pijn (lichamelijk)
Nu daarvan bijkomen.
maandag 7 september 2020 om 08:11
Wat een narigheid, ik kan mij goed voorstellen dat je dit erg zwaar valt Klinkt alsof je een soort weeën gehad hebt? Dat je een miskraam krijgt is gewoon al heel verdrietig, al die bijkomende ellende zou eigenlijk gewoon niet moeten .
Had je vandaag een echo? Ik hoop op goed nieuws!
Hier heb ik het idee snel ongesteld te worden. Dat zou een hele opluchting zijn, precies vier weken na m'n miskraam. Ik denk niet ooit zo uitgekeken te hebben naar mijn menstruatie... Daarna opnieuw een echo om te kijken of al het restweefsel nu wel weg is.
Klinkt alsof je een soort weeën gehad hebt? Dat je een miskraam krijgt is gewoon al heel verdrietig, al die bijkomende ellende zou eigenlijk gewoon niet moeten . Had je vandaag een echo? Ik hoop op goed nieuws!
Hier heb ik het idee snel ongesteld te worden. Dat zou een hele opluchting zijn, precies vier weken na m'n miskraam. Ik denk niet ooit zo uitgekeken te hebben naar mijn menstruatie... Daarna opnieuw een echo om te kijken of al het restweefsel nu wel weg is.
maandag 7 september 2020 om 10:51
Hoi meiden,
Hier 2 kinderen zonder miskramen, in ronde 6 en 8 raak. Daarna in ronde 10 een vroege miskraam en nu ongesteld na ronde 18. “Gelukkig” is het snel misgegaan, de testen liepen al gauw niet meer op en 1,5 week nadat ik eigenlijk ongesteld moest worden kwam het eruit net als een normale menstruatie. Meteen weer regelmatig maar tot op heden helaas niet opnieuw zwanger geraakt... ik ben inmiddels 36 dus hier is het duidelijk een leeftijd-dingetje aangezien het steeds een aantal rondes langer duurt. Rond de uitgerekende datum ben ik even verdrietig geweest maar verder probeer ik het los te laten, ik hoop dat het nog eens mag lukken maar ben ook al gezegend met 2 gezonde kinderen
Hier 2 kinderen zonder miskramen, in ronde 6 en 8 raak. Daarna in ronde 10 een vroege miskraam en nu ongesteld na ronde 18. “Gelukkig” is het snel misgegaan, de testen liepen al gauw niet meer op en 1,5 week nadat ik eigenlijk ongesteld moest worden kwam het eruit net als een normale menstruatie. Meteen weer regelmatig maar tot op heden helaas niet opnieuw zwanger geraakt... ik ben inmiddels 36 dus hier is het duidelijk een leeftijd-dingetje aangezien het steeds een aantal rondes langer duurt. Rond de uitgerekende datum ben ik even verdrietig geweest maar verder probeer ik het los te laten, ik hoop dat het nog eens mag lukken maar ben ook al gezegend met 2 gezonde kinderen
~ It takes a rad mama to be a father too ~
donderdag 10 september 2020 om 21:53
Ik heb inderdaad 4 dagen terug een echo gehad, mijn baarmoeder was nog niet helemaal schoon. Er zat een klein restje weefsel in wat vanzelf lost moest komen volgens de gynaecoloog. Ze had helemaal opgemeten hoe groot het was, later heb ik een stuk van die grootte verloren. Dus ik hoop schoon te zijn, ik heb eind sept nog een controle echo. Maar mijn zwangerschapstest is nog knallend positief (1.5 week na miskraam) dus het is allemaal lastig en mijn geduld wordt op de proef gesteld.MadameCurie schreef: ↑07-09-2020 08:11Wat een narigheid, ik kan mij goed voorstellen dat je dit erg zwaar valt
Had je vandaag een echo? Ik hoop op goed nieuws!
Hier heb ik het idee snel ongesteld te worden. Dat zou een hele opluchting zijn, precies vier weken na m'n miskraam. Ik denk niet ooit zo uitgekeken te hebben naar mijn menstruatie... Daarna opnieuw een echo om te kijken of al het restweefsel nu wel weg is.
MadameCurie ben jij inmiddels ongesteld geworden?
BAM1984 Inderdaad wat een geluk dat je al 2 kindjes hebt. Ik zou al blij zijn als ik er 1 heb. Heb daar met name verdriet over, ik zou kalmer zijn als ik al een kindje had. Ik hoor echter ook van veel mensen dat de wens voor nog een kindje enorm groot kan zijn, dus ik hoop toch van harte dat je alsnog nog eentje gegund is.
zondag 13 september 2020 om 07:10
Mijn ervaring.
Miskraam met 15 weken (dus daarom nog net voor de grens van stil geboren)
Spontaan gekomen, want ik wilde geen tabletten oid.
Compleet kindje, 2 dagen later werd placenta geboren, veel bloed verlies beide keren, daarna 43 dagen bloed verlies, volgende menstruatie na 43 dagen. Daarna tussen de 27 en 34 dagen. 1,5 jaar later nog niet zwanger.
Miskraam met 15 weken (dus daarom nog net voor de grens van stil geboren)
Spontaan gekomen, want ik wilde geen tabletten oid.
Compleet kindje, 2 dagen later werd placenta geboren, veel bloed verlies beide keren, daarna 43 dagen bloed verlies, volgende menstruatie na 43 dagen. Daarna tussen de 27 en 34 dagen. 1,5 jaar later nog niet zwanger.
zondag 13 september 2020 om 08:46
mamarjan schreef: ↑13-09-2020 07:10Mijn ervaring.
Miskraam met 15 weken (dus daarom nog net voor de grens van stil geboren)
Spontaan gekomen, want ik wilde geen tabletten oid.
Compleet kindje, 2 dagen later werd placenta geboren, veel bloed verlies beide keren, daarna 43 dagen bloed verlies, volgende menstruatie na 43 dagen. Daarna tussen de 27 en 34 dagen. 1,5 jaar later nog niet zwanger.
zondag 13 september 2020 om 08:56
Vreselijk! Dikke knuffel!!mamarjan schreef: ↑13-09-2020 07:10Mijn ervaring.
Miskraam met 15 weken (dus daarom nog net voor de grens van stil geboren)
Spontaan gekomen, want ik wilde geen tabletten oid.
Compleet kindje, 2 dagen later werd placenta geboren, veel bloed verlies beide keren, daarna 43 dagen bloed verlies, volgende menstruatie na 43 dagen. Daarna tussen de 27 en 34 dagen. 1,5 jaar later nog niet zwanger.
