Zwanger
alle pijlers
mornigafterpil slikken ja of nee ??
dinsdag 13 mei 2014 om 00:45
Ik ben in de war...moet ik het lot tarten ja of nee?
Inmiddels ben ik 40 jaar en slik al sinds 10 jaar geen pil meer ivm met kinderwens (of eigenlijk gezinswens) Helaas wil het mij met relaties niet lukken en bij mijn laatste breuk 2 jaar geleden hoopte ik nog dat ik nog wel een goede man voor mij met kinderwens zou treffen waarmee het krijgen van kinderen op de valreep nog wel zou lukken. Helaas is dit niet gebeurd en en begon ik al aan opgeven te denken gezien mijn leeftijd. Ik heb hier veel verdriet van zeker nu vriendinnen om mij heen dit geluk stuk voor stuk wel hebben gevonden. Al begrijp ik ook dat kinderen niet zaligmakend zijn en zie wat mijn vrijheden nu zijn blijft de wens toch zeuren.
Nu moet ik na het scheuren van een condoom in een kortstondige lustaffaire de morningafter pil gaan slikken dat heb ik beloofd.
maar ik weet niet of ik daar goed aan doe gezien bovenstaand verhaal.
Zoals ik al zei ik ben vreselijk in de war.....
Kan ik het mezelf vergeven als ik het doe...het is misschien mijn enige kans...kan ik het wel aan om in mijn eentje een kleintje te baren en op te voeden....financieel zou het heel krap worden zusje woont op minimaal 3 kwartier rijden bij mij vandaan ouders op 2,5 uur. Kan ik mijn baan wel houden in deze omstandigheid...dat is al dikke paniek.....Dan hoe ga ik dit mijn kind ooit vertellen...moet ik de vader waarvan ik weet dat hij hier niet op zit te wachten inlichten (alleen omdat het kind er recht op heeft)....ga ik met een zwangere buik nog wel een leuke man vinden....en met een kleintje daarlijk kom ik helemaal de deur niet meer uit....kan ik het het aan om mijn vrijheid op te geven blijf ik dan nog steeds goed voor het kind....alles alleen doen zonder man waar ik op terug kan vallen......hoe reageerd mijn omgeving...kan ik dat er wel bij hebben als dat niet zo positief is...enz enz....
Inmiddels ben ik 40 jaar en slik al sinds 10 jaar geen pil meer ivm met kinderwens (of eigenlijk gezinswens) Helaas wil het mij met relaties niet lukken en bij mijn laatste breuk 2 jaar geleden hoopte ik nog dat ik nog wel een goede man voor mij met kinderwens zou treffen waarmee het krijgen van kinderen op de valreep nog wel zou lukken. Helaas is dit niet gebeurd en en begon ik al aan opgeven te denken gezien mijn leeftijd. Ik heb hier veel verdriet van zeker nu vriendinnen om mij heen dit geluk stuk voor stuk wel hebben gevonden. Al begrijp ik ook dat kinderen niet zaligmakend zijn en zie wat mijn vrijheden nu zijn blijft de wens toch zeuren.
Nu moet ik na het scheuren van een condoom in een kortstondige lustaffaire de morningafter pil gaan slikken dat heb ik beloofd.
maar ik weet niet of ik daar goed aan doe gezien bovenstaand verhaal.
Zoals ik al zei ik ben vreselijk in de war.....
Kan ik het mezelf vergeven als ik het doe...het is misschien mijn enige kans...kan ik het wel aan om in mijn eentje een kleintje te baren en op te voeden....financieel zou het heel krap worden zusje woont op minimaal 3 kwartier rijden bij mij vandaan ouders op 2,5 uur. Kan ik mijn baan wel houden in deze omstandigheid...dat is al dikke paniek.....Dan hoe ga ik dit mijn kind ooit vertellen...moet ik de vader waarvan ik weet dat hij hier niet op zit te wachten inlichten (alleen omdat het kind er recht op heeft)....ga ik met een zwangere buik nog wel een leuke man vinden....en met een kleintje daarlijk kom ik helemaal de deur niet meer uit....kan ik het het aan om mijn vrijheid op te geven blijf ik dan nog steeds goed voor het kind....alles alleen doen zonder man waar ik op terug kan vallen......hoe reageerd mijn omgeving...kan ik dat er wel bij hebben als dat niet zo positief is...enz enz....
