Zwanger
alle pijlers
Na een jaar nog niet zwanger. Wat is de volgende stap?
woensdag 23 januari 2013 om 12:20
Hallo,
Al een tijdje lees ik mee op dit forum. Nu heb ik zelf een probleem waarvan ik benieuwd ben naar ervaringen van anderen die dit ook hebben meegemaakt.
Mijn vriend en ik zijn nu 13 maanden bezig om een kindje te krijgen. Helaas tevergeefs. Wij hebben nu de stap genomen om naar de huisarts te gaan. Ik ben erg benieuwd wat er nu gaat gebeuren. Welke onderzoeken gaan we bijvoorbeeld krijgen. Zijn er hier mensen die het zelfde hebben meegemaakt en mij wat kunnen vertellen over wat er nu gaat gebeuren? Ik ben ook erg benieuwd of jullie wel zwanger zijn geworden.
Misschien uiteindelijk wel op de natuurlijk weg of via de medische weg?
Ik weet dat 13 maanden nog niet zo heel lang is maar toch maak ik me soms zorgen of we wel kinderen kunnen krijgen.
Ik zelf als kind 4 jaar lang elke maand een hormooninjectie gehad omdat ik te snel groeide. Mijn hypofyse was van slag. ( pubertas praecox ) Ik ben weleens bang dat dat nog steeds meespeelt. Ook valt het me op dat de periode tussen mijn ovulatie en menstruatie maar 10 dagen is.
Ik vertel dit om ook een beetje een beeld te vormen van mijn situatie.
Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen!
Hartelijk dank.
Al een tijdje lees ik mee op dit forum. Nu heb ik zelf een probleem waarvan ik benieuwd ben naar ervaringen van anderen die dit ook hebben meegemaakt.
Mijn vriend en ik zijn nu 13 maanden bezig om een kindje te krijgen. Helaas tevergeefs. Wij hebben nu de stap genomen om naar de huisarts te gaan. Ik ben erg benieuwd wat er nu gaat gebeuren. Welke onderzoeken gaan we bijvoorbeeld krijgen. Zijn er hier mensen die het zelfde hebben meegemaakt en mij wat kunnen vertellen over wat er nu gaat gebeuren? Ik ben ook erg benieuwd of jullie wel zwanger zijn geworden.
Misschien uiteindelijk wel op de natuurlijk weg of via de medische weg?
Ik weet dat 13 maanden nog niet zo heel lang is maar toch maak ik me soms zorgen of we wel kinderen kunnen krijgen.
Ik zelf als kind 4 jaar lang elke maand een hormooninjectie gehad omdat ik te snel groeide. Mijn hypofyse was van slag. ( pubertas praecox ) Ik ben weleens bang dat dat nog steeds meespeelt. Ook valt het me op dat de periode tussen mijn ovulatie en menstruatie maar 10 dagen is.
Ik vertel dit om ook een beetje een beeld te vormen van mijn situatie.
Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen!
Hartelijk dank.
woensdag 23 januari 2013 om 17:47
Zo nu nog even wat verder gelezen. Josefientje, PCOS is volgens mijn Gyn een verzameling van fertiliteitproblemen, net zoals COPD een verzameling van longproblemen is. Er zit dus enorm veel verschil in tussen de ene en de andere vorm.
Ik reageerde heel erg op mijn insuline, daar kwamen we achter toen ik moest afvallen. Ik kreeg een koolhydraat arm/suikervrij dieet via een speciale fertiliteitsdietist, en op die manier kreeg ik zo min mogelijk suikers binnen (koolhydraten veranderen in je lichaam in suikers). Toen merkte ik al dat m'n 2e fase langer werd, volgens mij ongeveer 12 dagen.
Eerst kreeg ik Clomid, vreselijk spul, veranderde me in een hysterische emo. Het sloeg wel aan, maar na 6 cycli was ik nog steeds niet zwanger, en werden er een hoop onderzoeken gedaan waar niks uit kwam, en daarna kreeg ik metformine.
Dat is eigenlijk een middel bij type 2 suikerziekte, en het is nogal bijzonder dat mijn gyn dit voorschreef als medicijn op zich, vaak word het in combinatie met Clomid gegeven. Om die reden geloofde ik er helemaal niks van dat er iets zou doen, en ik was het allemaal spuugzat, dus ik heb het maar geaccepteerd, onder het mom van: ik werk wel mee, hoe sneller dit klaar is hoe sneller ik richting behandelingen ga die wel werken. De 2e maand was ik al zwanger.
Dit is in een notendop hoe het bij mij is verlopen, en ik hoop dat je er wat aan hebt. Houd moed, want er is tegenwoordig zo veel dat ze kunnen doen om je kinderwens in vervulling te laten gaan, alleen soms kost het gewoon tijd.
Heel veel sterkte!
Ik reageerde heel erg op mijn insuline, daar kwamen we achter toen ik moest afvallen. Ik kreeg een koolhydraat arm/suikervrij dieet via een speciale fertiliteitsdietist, en op die manier kreeg ik zo min mogelijk suikers binnen (koolhydraten veranderen in je lichaam in suikers). Toen merkte ik al dat m'n 2e fase langer werd, volgens mij ongeveer 12 dagen.
Eerst kreeg ik Clomid, vreselijk spul, veranderde me in een hysterische emo. Het sloeg wel aan, maar na 6 cycli was ik nog steeds niet zwanger, en werden er een hoop onderzoeken gedaan waar niks uit kwam, en daarna kreeg ik metformine.
Dat is eigenlijk een middel bij type 2 suikerziekte, en het is nogal bijzonder dat mijn gyn dit voorschreef als medicijn op zich, vaak word het in combinatie met Clomid gegeven. Om die reden geloofde ik er helemaal niks van dat er iets zou doen, en ik was het allemaal spuugzat, dus ik heb het maar geaccepteerd, onder het mom van: ik werk wel mee, hoe sneller dit klaar is hoe sneller ik richting behandelingen ga die wel werken. De 2e maand was ik al zwanger.
Dit is in een notendop hoe het bij mij is verlopen, en ik hoop dat je er wat aan hebt. Houd moed, want er is tegenwoordig zo veel dat ze kunnen doen om je kinderwens in vervulling te laten gaan, alleen soms kost het gewoon tijd.
Heel veel sterkte!
woensdag 23 januari 2013 om 19:02
Ik probeer zeker moed te houden! Tegenwoordig kunnen ze gelukkig veel doen. Al zakt de moed soms wel in je schoenen als je leest dat 80% binnen een jaar zwanger raak en 3 % uiteindelijk ongewenst kinderloos blijft. Hopelijk zitten wij nu bij de overige 17%.
Het is inderdaad in het nieuws geweest dat groeiremmers voor onvruchtbaarheid kunnen zorgen. Ik schrok me kapot toen ik dat hoorde!!
Destijds heb ik decapeptyl gehad om mijn hypofyse probleem te regelen. Ik begreep dat dat medicijn ook wordt gebruikt voor bijvoorbeeld IVF behandelingen. Ik hoop daarom dat het al met al niet voor problemen hoeft te zorgen. Maar toch wil ik het onderzocht hebben omdat ik er niet helemaal gerust over ben.
En wie weet is er toch nog wat met mijn hypofyse aan de hand. Ik heb dat al wel eens eerder gevraagd aan de huisarts of dat een belemmering voor zwangerschap kan zijn maar dan is het altijd te ingewikkeld en weet hij het niet. Wordt zo moe van dat soort antwoorden.
Gelukkig lees ik bij veel van jullie dat zwanger worden uiteindelijk toch is gelukt!
Het is inderdaad in het nieuws geweest dat groeiremmers voor onvruchtbaarheid kunnen zorgen. Ik schrok me kapot toen ik dat hoorde!!
Destijds heb ik decapeptyl gehad om mijn hypofyse probleem te regelen. Ik begreep dat dat medicijn ook wordt gebruikt voor bijvoorbeeld IVF behandelingen. Ik hoop daarom dat het al met al niet voor problemen hoeft te zorgen. Maar toch wil ik het onderzocht hebben omdat ik er niet helemaal gerust over ben.
En wie weet is er toch nog wat met mijn hypofyse aan de hand. Ik heb dat al wel eens eerder gevraagd aan de huisarts of dat een belemmering voor zwangerschap kan zijn maar dan is het altijd te ingewikkeld en weet hij het niet. Wordt zo moe van dat soort antwoorden.
Gelukkig lees ik bij veel van jullie dat zwanger worden uiteindelijk toch is gelukt!
woensdag 23 januari 2013 om 19:03
Voordat je zwanger wil worden ga eerst je lichaam een halfjaar lang detoxificeren is ontgiften in overtollige Lipiden vet op natuurbasis laten afvloeien. Vele jonge vrouwen die een tijd lang aan de PIL zijn geweest hebben veelal klachten bij het zwanger worden wegens Amyline Eiwit Infectie. Ook giftoxines spelen een grote rol bij toekomstige zwangerschap problematiek. zie epn-epm.nl
woensdag 23 januari 2013 om 19:06
quote:aylapaelja schreef op 23 januari 2013 @ 14:24:
Voor mij hetzelfde verhaal als Sugarmiss, maar ik heb ook nog een hsg gehad.
Nu zitten we voor de 2e maal in het orienterende onderzoek, vanmiddag hebben we uitslaggesprek. Morgen hoop ik niet ongesteld te worden, maar de voortekenen zeggen anders....Hoe is je gesprek vanmiddag gegaan?
Voor mij hetzelfde verhaal als Sugarmiss, maar ik heb ook nog een hsg gehad.
Nu zitten we voor de 2e maal in het orienterende onderzoek, vanmiddag hebben we uitslaggesprek. Morgen hoop ik niet ongesteld te worden, maar de voortekenen zeggen anders....Hoe is je gesprek vanmiddag gegaan?
woensdag 23 januari 2013 om 22:29
quote:josefientje1987 schreef op 23 januari 2013 @ 19:06:
[...]
Hoe is je gesprek vanmiddag gegaan?
Lief dat je er naar vraagt!
Overwegend goed! We zijn beiden helemaal in orde. Het enige wat niet perfect was, was de samenlevingstest. Dus die moeten we opnieuw doen, en als die weer niet goed genoeg is dan gaan we die ronde al gelijk insemineren (om dus de baarmoedermond te bypassen).
Onze vruchtbaarheid is in % hoger dan gemiddeld (dus op die parameters waar we op gecheckt zijn). Op mijn vraag waarom het dan voor de 2e keer zo lang duurt voor er een zwangerschap is, vertelde de arts dat het zeer waarschijnlijk komt door het volgende:
iedere vrouw heeft een periode waarin het slijm van de baarmoedermond optimaal is voor sperma (oa pH, kleverigheid en nog wat dingetjes), dus rond de eisprong. Echter, aangezien we allemaal verschillend zijn, is ook deze periode bij iedere vrouw verschillend. Het kan varieren van 4 dgn tot 4 uur optimaal slijm. Zeer waarschijnlijk is mijn periode kort(er).
Verder lees ik in de eerdere reacties dat het vaak lang duurt voordat men bij een ziekenhuis terecht kan, of dat de onderzoeken errug lang duren (ik las ergens anderhalf jaar, met maar 6 of 8 bezoeken).
Ik heb bij beide orienterende onderzoeken (dus bij eerste zwangerschap en nu) maximaal 3 maanden gelopen om cyclus in beeld te krijgen, bloedwaardes te checken, samenlevingstest te doen. Daarna kregen we dus dat beleidsgesprek. En vanaf daar wordt er besloten welk traject er gevolgd gaat worden. En dat begint dan dus ook meteen. Ik schrik ervan dat het voor andere mensen soms allemaal zo lang moet duren, terwijl er dus ziekenhuizen zijn die (let wel, in mijn ogen!) een stuk voortvarender zijn.
Voor wie er wat aan heeft: Ik heb goede ervaringen (gehoord) met het Elisabeth ziekenhuis in Tilburg en met het Jeroen Bosch ziekenhuis in Den Bosch.
[...]
Hoe is je gesprek vanmiddag gegaan?
Lief dat je er naar vraagt!
Overwegend goed! We zijn beiden helemaal in orde. Het enige wat niet perfect was, was de samenlevingstest. Dus die moeten we opnieuw doen, en als die weer niet goed genoeg is dan gaan we die ronde al gelijk insemineren (om dus de baarmoedermond te bypassen).
Onze vruchtbaarheid is in % hoger dan gemiddeld (dus op die parameters waar we op gecheckt zijn). Op mijn vraag waarom het dan voor de 2e keer zo lang duurt voor er een zwangerschap is, vertelde de arts dat het zeer waarschijnlijk komt door het volgende:
iedere vrouw heeft een periode waarin het slijm van de baarmoedermond optimaal is voor sperma (oa pH, kleverigheid en nog wat dingetjes), dus rond de eisprong. Echter, aangezien we allemaal verschillend zijn, is ook deze periode bij iedere vrouw verschillend. Het kan varieren van 4 dgn tot 4 uur optimaal slijm. Zeer waarschijnlijk is mijn periode kort(er).
Verder lees ik in de eerdere reacties dat het vaak lang duurt voordat men bij een ziekenhuis terecht kan, of dat de onderzoeken errug lang duren (ik las ergens anderhalf jaar, met maar 6 of 8 bezoeken).
Ik heb bij beide orienterende onderzoeken (dus bij eerste zwangerschap en nu) maximaal 3 maanden gelopen om cyclus in beeld te krijgen, bloedwaardes te checken, samenlevingstest te doen. Daarna kregen we dus dat beleidsgesprek. En vanaf daar wordt er besloten welk traject er gevolgd gaat worden. En dat begint dan dus ook meteen. Ik schrik ervan dat het voor andere mensen soms allemaal zo lang moet duren, terwijl er dus ziekenhuizen zijn die (let wel, in mijn ogen!) een stuk voortvarender zijn.
Voor wie er wat aan heeft: Ik heb goede ervaringen (gehoord) met het Elisabeth ziekenhuis in Tilburg en met het Jeroen Bosch ziekenhuis in Den Bosch.
maandag 28 januari 2013 om 17:59
Hi TO,
Niet dat je er veel aan hebt, maar je zit niet in je uppie in dit schuitje. Ook mijn man en ik zijn al iets langer dan een jaar bezig om een kindje te verwekken, tot op heden tevergeefs. Ik was al sterk geminderd met roken, maar ga binnenkort beginnen met medicatie om er helemaal vanaf te komen. Daarna terug naar de huisarts om verder over onze kinderwens te praten. Ben ook nerveus en vraag me af wat we kunnen verwachten, dus zal je topic in de gaten houden.
(Ik schreef/schrijf ook mee op een ander topic, maar even wat minder actief omdat ook mijn man medisch gezien in de lappenmand zit.)
Niet dat je er veel aan hebt, maar je zit niet in je uppie in dit schuitje. Ook mijn man en ik zijn al iets langer dan een jaar bezig om een kindje te verwekken, tot op heden tevergeefs. Ik was al sterk geminderd met roken, maar ga binnenkort beginnen met medicatie om er helemaal vanaf te komen. Daarna terug naar de huisarts om verder over onze kinderwens te praten. Ben ook nerveus en vraag me af wat we kunnen verwachten, dus zal je topic in de gaten houden.
(Ik schreef/schrijf ook mee op een ander topic, maar even wat minder actief omdat ook mijn man medisch gezien in de lappenmand zit.)
