Zwanger
alle pijlers
Niet weten dat je zwanger bent, is dat mogelijk?
woensdag 11 januari 2012 om 13:50
Hallo,
Ik keek van de week naar het programma '' I didn't know I was pregnant''. Daarin werden verhalen verteld over vrouwen die dus niet wisten dat ze zwanger waren omdat ze helemaal geen zwangerschapssymptomen hadden. Zo waren ze bijvoorbeeld zelfs nog regelmatig (en op tijd) ongesteld.. maar ik vraag me af of zoiets mogelijk is? Zelf heb ik daar zo mijn twijfels over (want ja het is toch wel televisie hé).
Er was ook een vrouw die een negatief zwangerschapstest had maar uiteindelijk toch zwanger bleek te zijn! Dat is toch best vreemd of niet?
Ik keek van de week naar het programma '' I didn't know I was pregnant''. Daarin werden verhalen verteld over vrouwen die dus niet wisten dat ze zwanger waren omdat ze helemaal geen zwangerschapssymptomen hadden. Zo waren ze bijvoorbeeld zelfs nog regelmatig (en op tijd) ongesteld.. maar ik vraag me af of zoiets mogelijk is? Zelf heb ik daar zo mijn twijfels over (want ja het is toch wel televisie hé).
Er was ook een vrouw die een negatief zwangerschapstest had maar uiteindelijk toch zwanger bleek te zijn! Dat is toch best vreemd of niet?
woensdag 11 januari 2012 om 15:50
Unscientifique, als je iemand ziet met een baby en je hebt haar een week vantevoren nog gezien zonder enige sporen van een z'schap dan is je eerste vraag van wie dat kind is. Heel lullig, ben ik wel met je eens. En mijn vriendin zei dan, van mij, maar dat gelooft in eerste instantie niemand. Want niemand gelooft dat een z'schap ongemerkt voorbij kan gaan. En eerlijk gezegd was ik ook teveel in shock om haar direct te feliciteren. Dat kwam pas na een paar minuten en dan komt het erg geforceerd over. Bovendien was mijn vriendin zelf ook een paar weken behoorlijk in shock. Ze vreesde voor het leven haar zoon van 12 en kreeg ondertussen onverwacht een kind. Gelukkig is haar zoon van 12 ook weer gezond geworden.
Als het niet mijn vriendin was geweest, had ik zo'n verhaal nooit geloofd.
Als het niet mijn vriendin was geweest, had ik zo'n verhaal nooit geloofd.
woensdag 11 januari 2012 om 16:06
quote:unscientifique schreef op 11 januari 2012 @ 15:13:
[...]
Nou ja zeg. Wat een domme reacties.
Je feliciteert iemand toch gewoon. Ze heeft het al moeilijk genoeg, gaan mensen nog zo idioot doen.Ik vind het eerder raar dat je dat als pijnlijk zou ervaren. Ik vind het nogal logisch. Als je het zelf niet wist, het dus niemand verteld hebt en het was ook niet te zien. En opeens loop je met een baby rond dan verwacht toch niemand dat het JOUW baby is?
[...]
Nou ja zeg. Wat een domme reacties.
Je feliciteert iemand toch gewoon. Ze heeft het al moeilijk genoeg, gaan mensen nog zo idioot doen.Ik vind het eerder raar dat je dat als pijnlijk zou ervaren. Ik vind het nogal logisch. Als je het zelf niet wist, het dus niemand verteld hebt en het was ook niet te zien. En opeens loop je met een baby rond dan verwacht toch niemand dat het JOUW baby is?
woensdag 11 januari 2012 om 16:06
woensdag 11 januari 2012 om 17:09
In mijn omgeving ook gebeurd, vrouw kwam er achter bij 22 weken zwangerschap. Was haar 3e kindje. Herkende niets van de symptomen van de vorige keer, ook dat wat ze de eerste 2 zwangerschappen moést eten wilde ze nu niet. Gaf nog bv van kind 2, menstrueerde, rond de 40 dus weet haar klachten aan de beginnende overgang..
woensdag 11 januari 2012 om 17:44
quote:Yamuna schreef op 11 januari 2012 @ 14:23:
@starshine, misschien niet heel chic.
maar gezien de situatie, een aan uit aan uit aan uit toch maar weer aan relatie,
Bij het terug rekenen waren ze een periode van 4a5 maanden uit elkaar. (het zou natuurlijk kunnen zijn dat ze elkaar wel regelmatig gezien hebben, daar ben ik allemaal niet bij natuurlijk)
Geen idee hebben dat je zwanger bent, terwijl ze duidelijk een "6mnd buik" had.
En dan het verschil van uiterlijk van de kindjes daarbij opgeteld ...
Ik kán het natuurlijk helemaal mis hebben ... maar ik vind zelf mn verdenking niet geheel onterecht.
Ze zijn onlangs weer uit elkaar gegaan , want hij twijfelt/ twijfelde of hij de vader is ...
maar ik zag ze laatst weer lopen als een happy family , dus inmiddels weer bij elkaar vermoed ik.
jaaa okay, dat zei je er ook niet bij hè
Nou ja, ze zullen het samen wel opgelost hebben als ze toch weer bij elkaar zijn.
@starshine, misschien niet heel chic.
maar gezien de situatie, een aan uit aan uit aan uit toch maar weer aan relatie,
Bij het terug rekenen waren ze een periode van 4a5 maanden uit elkaar. (het zou natuurlijk kunnen zijn dat ze elkaar wel regelmatig gezien hebben, daar ben ik allemaal niet bij natuurlijk)
Geen idee hebben dat je zwanger bent, terwijl ze duidelijk een "6mnd buik" had.
En dan het verschil van uiterlijk van de kindjes daarbij opgeteld ...
Ik kán het natuurlijk helemaal mis hebben ... maar ik vind zelf mn verdenking niet geheel onterecht.
Ze zijn onlangs weer uit elkaar gegaan , want hij twijfelt/ twijfelde of hij de vader is ...
maar ik zag ze laatst weer lopen als een happy family , dus inmiddels weer bij elkaar vermoed ik.
jaaa okay, dat zei je er ook niet bij hè
Nou ja, ze zullen het samen wel opgelost hebben als ze toch weer bij elkaar zijn.
woensdag 11 januari 2012 om 18:34
woensdag 11 januari 2012 om 18:37
kan me er niks bij voorstellen. Als je elke ochtend (en middag en avond 
) boven de wc hangt, 16 weken lang.. en je krijgt een (errug) dikke buik, dan zegt dat genoeg lijkt mij.
Ik ken alleen maar vrouwen die echt een dikke buik hadden bij hun zwangerschap, dus lijkt me sterk dat je dat niet ziet. Zeker bij jezelf, je móet toch gewoon dikker worden? En op den duur voel je je kind schoppen enzo..
) boven de wc hangt, 16 weken lang.. en je krijgt een (errug) dikke buik, dan zegt dat genoeg lijkt mij.Ik ken alleen maar vrouwen die echt een dikke buik hadden bij hun zwangerschap, dus lijkt me sterk dat je dat niet ziet. Zeker bij jezelf, je móet toch gewoon dikker worden? En op den duur voel je je kind schoppen enzo..
woensdag 11 januari 2012 om 18:42
quote:tulpje21 schreef op 11 januari 2012 @ 18:37:
kan me er niks bij voorstellen. Als je elke ochtend (en middag en avond) boven de wc hangt, 16 weken lang.. en je krijgt een (errug) dikke buik, dan zegt dat genoeg lijkt mij.
Ik ken alleen maar vrouwen die echt een dikke buik hadden bij hun zwangerschap, dus lijkt me sterk dat je dat niet ziet. Zeker bij jezelf, je móet toch gewoon dikker worden? En op den duur voel je je kind schoppen enzo..Als het kindje achter de placenta ligt hoef je geen schopjes te voelen, dan kan het net voelen of je darmen een beetje ploppen.
kan me er niks bij voorstellen. Als je elke ochtend (en middag en avond
) boven de wc hangt, 16 weken lang.. en je krijgt een (errug) dikke buik, dan zegt dat genoeg lijkt mij.Ik ken alleen maar vrouwen die echt een dikke buik hadden bij hun zwangerschap, dus lijkt me sterk dat je dat niet ziet. Zeker bij jezelf, je móet toch gewoon dikker worden? En op den duur voel je je kind schoppen enzo..Als het kindje achter de placenta ligt hoef je geen schopjes te voelen, dan kan het net voelen of je darmen een beetje ploppen.
woensdag 11 januari 2012 om 19:02
en lang niet iedereen heeft last van ochtendmisselijkheid.
Ik wist het beide keren meteen. Was hondsmoe, had pijnlijke borsten en had enorme honger. Maar ja dan nog....je ziet ook vrouwen voorbij komen die eerder zwanger zijn geweest en toen wel alle symptomen hadden en deze keer niet.
Brrrr, ik wordt er ook bang van, maar kijk toch steeds weer.
Ik wist het beide keren meteen. Was hondsmoe, had pijnlijke borsten en had enorme honger. Maar ja dan nog....je ziet ook vrouwen voorbij komen die eerder zwanger zijn geweest en toen wel alle symptomen hadden en deze keer niet.
Brrrr, ik wordt er ook bang van, maar kijk toch steeds weer.
woensdag 11 januari 2012 om 19:08
quote:tulpje21 schreef op 11 januari 2012 @ 18:37:
kan me er niks bij voorstellen. Als je elke ochtend (en middag en avond) boven de wc hangt, 16 weken lang.. en je krijgt een (errug) dikke buik, dan zegt dat genoeg lijkt mij.
Ik ken alleen maar vrouwen die echt een dikke buik hadden bij hun zwangerschap, dus lijkt me sterk dat je dat niet ziet. Zeker bij jezelf, je móet toch gewoon dikker worden? En op den duur voel je je kind schoppen enzo..Degene die ik ken waar dit verhaal op van toepassing is was wel wat dikker geworden, maar haar vriend ook. Dus ze dachten dat ze gewoon lekker aan het eten waren. Toen ze echter wist dat ze zwanger was werd haar buik ook ineens aanzienlijk dikker (echt in 2 weken).
kan me er niks bij voorstellen. Als je elke ochtend (en middag en avond
) boven de wc hangt, 16 weken lang.. en je krijgt een (errug) dikke buik, dan zegt dat genoeg lijkt mij.Ik ken alleen maar vrouwen die echt een dikke buik hadden bij hun zwangerschap, dus lijkt me sterk dat je dat niet ziet. Zeker bij jezelf, je móet toch gewoon dikker worden? En op den duur voel je je kind schoppen enzo..Degene die ik ken waar dit verhaal op van toepassing is was wel wat dikker geworden, maar haar vriend ook. Dus ze dachten dat ze gewoon lekker aan het eten waren. Toen ze echter wist dat ze zwanger was werd haar buik ook ineens aanzienlijk dikker (echt in 2 weken).
woensdag 11 januari 2012 om 19:10
Ik ben zo iemand die altijd geroepen heeft dat het niet kan, zwanger zijn en er niks van merken. Ik kon het me echt niet voorstellen.
Totdat ik na weken van maag en darmkrampen naar de huisarts ging en er werd vastgesteld dat ik 22weken zwanger was...
Tsjaad, gewoon de pil (al 20 jaar) geslikt, want helemaal geen kinderwens, ongesteld geweest, niet moe, ziek zwak of misselijk. Helemaal niks te zien of te merken. Ik sportte wel elke dag en was niet te zwaar, gewoon normaal postuur.
Vanaf het moment dat ik het wist, voelde ik de baby schoppen en zag je dat er een buikje zat. Wel een heel beschaafd klein buikje.
Ik ben in totaal 10kg aangekomen waarvan 4 in de laatste maand, dus je kunt je voorstellen dat er met 5maanden nog niks te zien was.
De schok was erg groot, namelijk totaal geen kinderwens, wel getrouwd en een goede baan, dus de omstandigheden waren prima, maar mentaal was het zwaar om hier aan te wennen.
Inmiddels is ons kind een half jaar oud en ik vind het fantastisch en ik ben heel blij dat ik dit mag meemaken.
Dus voor ons is het een mooi cadeau op mijn veertigste een gezond kind te krijgen.
Maar het blijft heel apart dat je zo lang zwanger kan zijn zonder dat te weten.
Nadat we in onze kring bekend maakten dat ik dus onverwachts en allang zwanger bleek te zijn, hoorde ik van veel meer mensen dat ze iets soortgelijks hadden meegemaakt.
Dus ik zal niet meer zeggen dat het onmogelijk is.
Totdat ik na weken van maag en darmkrampen naar de huisarts ging en er werd vastgesteld dat ik 22weken zwanger was...
Tsjaad, gewoon de pil (al 20 jaar) geslikt, want helemaal geen kinderwens, ongesteld geweest, niet moe, ziek zwak of misselijk. Helemaal niks te zien of te merken. Ik sportte wel elke dag en was niet te zwaar, gewoon normaal postuur.
Vanaf het moment dat ik het wist, voelde ik de baby schoppen en zag je dat er een buikje zat. Wel een heel beschaafd klein buikje.
Ik ben in totaal 10kg aangekomen waarvan 4 in de laatste maand, dus je kunt je voorstellen dat er met 5maanden nog niks te zien was.
De schok was erg groot, namelijk totaal geen kinderwens, wel getrouwd en een goede baan, dus de omstandigheden waren prima, maar mentaal was het zwaar om hier aan te wennen.
Inmiddels is ons kind een half jaar oud en ik vind het fantastisch en ik ben heel blij dat ik dit mag meemaken.
Dus voor ons is het een mooi cadeau op mijn veertigste een gezond kind te krijgen.
Maar het blijft heel apart dat je zo lang zwanger kan zijn zonder dat te weten.
Nadat we in onze kring bekend maakten dat ik dus onverwachts en allang zwanger bleek te zijn, hoorde ik van veel meer mensen dat ze iets soortgelijks hadden meegemaakt.
Dus ik zal niet meer zeggen dat het onmogelijk is.
woensdag 11 januari 2012 om 19:11
quote:bolhoedje schreef op 11 januari 2012 @ 19:04:
Hoe vaak komt dit voor vraag ik me ineens af?
geen idee...ik denk toch niet heel vaak, al lijtk het door zo'n tv serie ineens heel veel.
Die vrouwen weten het ook pas als de bevalling al ingezet is. Dat vrouwen het pas na een paar maanden merken hoor ik wel vaker.
Ik heb 1 meisje gekend die ongepland zwanger was geworden op haar 17de. Voor haar omgeving was het een hele schok, want ze vertelde het pas aan haar ouders toen ze met weeën naar het ziekenhuis moest. Ze wist het zelf dondersgoed.
Hoe vaak komt dit voor vraag ik me ineens af?
geen idee...ik denk toch niet heel vaak, al lijtk het door zo'n tv serie ineens heel veel.
Die vrouwen weten het ook pas als de bevalling al ingezet is. Dat vrouwen het pas na een paar maanden merken hoor ik wel vaker.
Ik heb 1 meisje gekend die ongepland zwanger was geworden op haar 17de. Voor haar omgeving was het een hele schok, want ze vertelde het pas aan haar ouders toen ze met weeën naar het ziekenhuis moest. Ze wist het zelf dondersgoed.
woensdag 11 januari 2012 om 19:17
quote:Ruza schreef op 11 januari 2012 @ 16:06:
[...]
Ik vind het eerder raar dat je dat als pijnlijk zou ervaren. Ik vind het nogal logisch. Als je het zelf niet wist, het dus niemand verteld hebt en het was ook niet te zien. En opeens loop je met een baby rond dan verwacht toch niemand dat het JOUW baby is?
Ik zou het niet als pijnlijk ervaren, mij zou het namelijk niet overkomen. Zoals ik al eerder schreef kan ik me er in eerste instantie niets, maar dan ook niets van voorstellen dat je er niks van merkt.
Maar dan nog, waarom zou je iemand niet feliciteren? Zeg dan gewoon niks ipv domme/kwetsende reactie te geven. Wat heeft iemand daar nou aan.
Ik zou wel twijfelen aan het verhaal maar ik zal het niet in me harses halen om er iets raars over te zeggen.
[...]
Ik vind het eerder raar dat je dat als pijnlijk zou ervaren. Ik vind het nogal logisch. Als je het zelf niet wist, het dus niemand verteld hebt en het was ook niet te zien. En opeens loop je met een baby rond dan verwacht toch niemand dat het JOUW baby is?
Ik zou het niet als pijnlijk ervaren, mij zou het namelijk niet overkomen. Zoals ik al eerder schreef kan ik me er in eerste instantie niets, maar dan ook niets van voorstellen dat je er niks van merkt.
Maar dan nog, waarom zou je iemand niet feliciteren? Zeg dan gewoon niks ipv domme/kwetsende reactie te geven. Wat heeft iemand daar nou aan.
Ik zou wel twijfelen aan het verhaal maar ik zal het niet in me harses halen om er iets raars over te zeggen.
woensdag 11 januari 2012 om 19:26
quote:Starshine schreef op 11 januari 2012 @ 19:11:
[...]
geen idee...ik denk toch niet heel vaak, al lijtk het door zo'n tv serie ineens heel veel.
Die vrouwen weten het ook pas als de bevalling al ingezet is. Dat vrouwen het pas na een paar maanden merken hoor ik wel vaker.
Ik heb 1 meisje gekend die ongepland zwanger was geworden op haar 17de. Voor haar omgeving was het een hele schok, want ze vertelde het pas aan haar ouders toen ze met weeën naar het ziekenhuis moest. Ze wist het zelf dondersgoed.
Ja ok het lijkt idd ineens heel erg veel (door dit topic ook). Maar ik dacht zelf eerst misschien iets van 1% van alle zwangerschappen dat je geen symptomen hebt, ongesteld blijft worden etc. Nu heb ik het idee dat het percentage wel wat hoger ligt..(maarja of het zo is?)
Dat vrouwen misschien in de eerste maand niet doorhebben dat ze zwanger zijn kan ik me nog wel voorstellen.. maarja na 5 maanden ofzo lijkt me echt heel apart als je dat niet door hebt..
In dat programma waren ook vrouwen die ineens enorme pijn hadden in hun buik (eigenlijk weeën, maar dit wisten ze dan niet), gebracht werden naar het ziekenhuis en ter plekke te horen kregen dat ze zwanger waren en dat ze moesten bevallen..
Dat lijkt me toch zo eng. Dan kan je je echt niet mentaal voorbereiden op zoiets.
[...]
geen idee...ik denk toch niet heel vaak, al lijtk het door zo'n tv serie ineens heel veel.
Die vrouwen weten het ook pas als de bevalling al ingezet is. Dat vrouwen het pas na een paar maanden merken hoor ik wel vaker.
Ik heb 1 meisje gekend die ongepland zwanger was geworden op haar 17de. Voor haar omgeving was het een hele schok, want ze vertelde het pas aan haar ouders toen ze met weeën naar het ziekenhuis moest. Ze wist het zelf dondersgoed.
Ja ok het lijkt idd ineens heel erg veel (door dit topic ook). Maar ik dacht zelf eerst misschien iets van 1% van alle zwangerschappen dat je geen symptomen hebt, ongesteld blijft worden etc. Nu heb ik het idee dat het percentage wel wat hoger ligt..(maarja of het zo is?)
Dat vrouwen misschien in de eerste maand niet doorhebben dat ze zwanger zijn kan ik me nog wel voorstellen.. maarja na 5 maanden ofzo lijkt me echt heel apart als je dat niet door hebt..
In dat programma waren ook vrouwen die ineens enorme pijn hadden in hun buik (eigenlijk weeën, maar dit wisten ze dan niet), gebracht werden naar het ziekenhuis en ter plekke te horen kregen dat ze zwanger waren en dat ze moesten bevallen..
Dat lijkt me toch zo eng. Dan kan je je echt niet mentaal voorbereiden op zoiets.
woensdag 11 januari 2012 om 19:33
quote:airwave schreef op 11 januari 2012 @ 19:17:
[...]
Ik zou het niet als pijnlijk ervaren, mij zou het namelijk niet overkomen. Zoals ik al eerder schreef kan ik me er in eerste instantie niets, maar dan ook niets van voorstellen dat je er niks van merkt.
Maar dan nog, waarom zou je iemand niet feliciteren? Zeg dan gewoon niks ipv domme/kwetsende reactie te geven. Wat heeft iemand daar nou aan.
Ik zou wel twijfelen aan het verhaal maar ik zal het niet in me harses halen om er iets raars over te zeggen.Omdat het geen domme of kwetsende reacties zijn!!! Zeg nou zelf, als jij je kennis Truus 2 weken geleden bij de supermarkt hebt gezien, slank en wel en ze zegt ook niet tegen je dat ze een kindje verwacht. En je ziet haar morgen met een baby rondlopen. Je gaat mij echt, echt, echt niet vertellen dat je dan denkt 'he, die baby is van haar!' nee, dan denk je gewoon dat ze aan het oppassen is!
[...]
Ik zou het niet als pijnlijk ervaren, mij zou het namelijk niet overkomen. Zoals ik al eerder schreef kan ik me er in eerste instantie niets, maar dan ook niets van voorstellen dat je er niks van merkt.
Maar dan nog, waarom zou je iemand niet feliciteren? Zeg dan gewoon niks ipv domme/kwetsende reactie te geven. Wat heeft iemand daar nou aan.
Ik zou wel twijfelen aan het verhaal maar ik zal het niet in me harses halen om er iets raars over te zeggen.Omdat het geen domme of kwetsende reacties zijn!!! Zeg nou zelf, als jij je kennis Truus 2 weken geleden bij de supermarkt hebt gezien, slank en wel en ze zegt ook niet tegen je dat ze een kindje verwacht. En je ziet haar morgen met een baby rondlopen. Je gaat mij echt, echt, echt niet vertellen dat je dan denkt 'he, die baby is van haar!' nee, dan denk je gewoon dat ze aan het oppassen is!
woensdag 11 januari 2012 om 19:34
quote:bolhoedje schreef op 11 januari 2012 @ 19:26:
[...]
Ja ok het lijkt idd ineens heel erg veel (door dit topic ook). Maar ik dacht zelf eerst misschien iets van 1% van alle zwangerschappen dat je geen symptomen hebt, ongesteld blijft worden etc. Nu heb ik het idee dat het percentage wel wat hoger ligt..(maarja of het zo is?)
Dat vrouwen misschien in de eerste maand niet doorhebben dat ze zwanger zijn kan ik me nog wel voorstellen.. maarja na 5 maanden ofzo lijkt me echt heel apart als je dat niet door hebt..
In dat programma waren ook vrouwen die ineens enorme pijn hadden in hun buik (eigenlijk weeën, maar dit wisten ze dan niet), gebracht werden naar het ziekenhuis en ter plekke te horen kregen dat ze zwanger waren en dat ze moesten bevallen..
Dat lijkt me toch zo eng. Dan kan je je echt niet mentaal voorbereiden op zoiets.
Denk dat het echt wel minder dan 1% is hoor!!
Erachter komen met 22 weken vind ik ook heel wat anders dan erachter komen als de bevalling al begonnen is.
[...]
Ja ok het lijkt idd ineens heel erg veel (door dit topic ook). Maar ik dacht zelf eerst misschien iets van 1% van alle zwangerschappen dat je geen symptomen hebt, ongesteld blijft worden etc. Nu heb ik het idee dat het percentage wel wat hoger ligt..(maarja of het zo is?)
Dat vrouwen misschien in de eerste maand niet doorhebben dat ze zwanger zijn kan ik me nog wel voorstellen.. maarja na 5 maanden ofzo lijkt me echt heel apart als je dat niet door hebt..
In dat programma waren ook vrouwen die ineens enorme pijn hadden in hun buik (eigenlijk weeën, maar dit wisten ze dan niet), gebracht werden naar het ziekenhuis en ter plekke te horen kregen dat ze zwanger waren en dat ze moesten bevallen..
Dat lijkt me toch zo eng. Dan kan je je echt niet mentaal voorbereiden op zoiets.
Denk dat het echt wel minder dan 1% is hoor!!
Erachter komen met 22 weken vind ik ook heel wat anders dan erachter komen als de bevalling al begonnen is.
woensdag 11 januari 2012 om 19:38
quote:Ruza schreef op 11 januari 2012 @ 19:33:
[...]
Omdat het geen domme of kwetsende reacties zijn!!! Zeg nou zelf, als jij je kennis Truus 2 weken geleden bij de supermarkt hebt gezien, slank en wel en ze zegt ook niet tegen je dat ze een kindje verwacht. En je ziet haar morgen met een baby rondlopen. Je gaat mij echt, echt, echt niet vertellen dat je dan denkt 'he, die baby is van haar!' nee, dan denk je gewoon dat ze aan het oppassen is!Er zit een verschil tussen iets denken en het daadwerkelijk zeggen. Ik zou er persoonlijk niets van zeggen.
[...]
Omdat het geen domme of kwetsende reacties zijn!!! Zeg nou zelf, als jij je kennis Truus 2 weken geleden bij de supermarkt hebt gezien, slank en wel en ze zegt ook niet tegen je dat ze een kindje verwacht. En je ziet haar morgen met een baby rondlopen. Je gaat mij echt, echt, echt niet vertellen dat je dan denkt 'he, die baby is van haar!' nee, dan denk je gewoon dat ze aan het oppassen is!Er zit een verschil tussen iets denken en het daadwerkelijk zeggen. Ik zou er persoonlijk niets van zeggen.
woensdag 11 januari 2012 om 19:59
Waarvan zeggen? Als je ineens je vriendin of kennis ziet met een baby, dan verwacht je toch niet dat het haar eigen kind is?
Mijn eigen verhaal:
Ik was opgehouden met borstvoeding en wachtte tot mijn menstruatie terug zou komen. Ineens lag ik 's nachts te draaien in bed, kon geen lekkere slaaphouding vinden, totdat ik op een gegeven moment wél lekker lag en door mijn hoofd schoot dat ik tijdens mijn z'schappen altijd zo lag. Toen viel het kwartje dus. Dat was eind juli en 3 dec is mijn 3e dochter geboren.
Mijn eigen verhaal:
Ik was opgehouden met borstvoeding en wachtte tot mijn menstruatie terug zou komen. Ineens lag ik 's nachts te draaien in bed, kon geen lekkere slaaphouding vinden, totdat ik op een gegeven moment wél lekker lag en door mijn hoofd schoot dat ik tijdens mijn z'schappen altijd zo lag. Toen viel het kwartje dus. Dat was eind juli en 3 dec is mijn 3e dochter geboren.
woensdag 11 januari 2012 om 20:06
