Oh jee, de bevalling...

24-08-2012 09:33 43 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben momenteel hoogzwanger van nr.3.

Al 2 keer vrij succesvol bevallen, zonder complicaties, gewoon thuis.



Bij de eerste bevalling was ik vol vertrouwen in de oerkracht van een bevallende vrouw. Ging ook prima, tot de persweeën de regie overnamen. Zoon was er na een paar keer persen, maar ik was even overdonderd van het natuurgeweld dat me overkwam.



Bij bevalling 2 had ik weer vertrouwen in die oerkracht, ik kon de ontsluitingsweeën goed aan. Toch wist ik nu meer wat er zou komen en had ik wel wat angst voor het natuurgeweld wat me nog te wachten stond.



Nu staat bevalling 3 op het programma en ik mis ineens dat stoere oergevoel van 'Ik kan het wel'. Ik herken mezelf niet, ik lijk het vertrouwen in mn kunnen kwijt te zijn.

Door mijn bekkeninstabiliteit heb ik al aardig wat pijn down there, zal dat de angst groter maken?



Mijn gezond verstand zegt dat ik die angsten aan de kant moet zetten; ik kan best bevallen. Sterker nog, ik heb het al 2 keer prima gedaan. Maar waarom nu die onzekerheid?



Willen jullie me met alle clichés en mooie ervaringen aanpraten dat het allemaal wel goed komt? Misschien ga ik het zelf ook wel geloven...
Alle reacties Link kopieren
Hier bevallen van de eerste onlangs. Ook heel bang vantevoren. Na twee uur inmense weeenstormeen ruggenprik en kan het iedereen aanraden. Wat een zaligheid.Geen pijn meer gevoeld, alleen de druk van de weeen. Ook tijdens het persen geen centje pijn. Hierdoor kon ik me goed concentreren en luisteren naar wat de arts en verloskundige zeiden. Ik kijk echt met een supergoed gevoel terug op mijn bevalling . Succes!
Alle reacties Link kopieren
....
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar hoor! Hier ook zwanger van nummer 3. Bij de eerste kwam ik er pas achter dat ik aan het bevallen was toen ik persdrang en 10 cm had want ik was in de volle overtuiging dat ik oefenweeen had dus die zouden zo wel ophouden... Bij de tweede wist ik dat de bevalling begonnen was door gebroken vliezen en had ik tijd om te beseffen dat het echt ging gebeuren. Dat in combinatie met fikse rugweeen vond ik het echt niet leuk. Achteraf was die 4 uur best te doen. Nu ben ik 36 weken zwanger en zie ik er als een berg tegenop. Behoorlijke bekkeninstabiliteit en met name bang voor rug weeën. Had bedacht om naar ziekenhuis te gaan omdat ik vond dat ik wel pijnstilling " verdient" heb maar vk denkt dat het te snel zal gaan om naar ziekenhuis te komen. Ivm met laagliggende placenta wordt het misschien alsnog ziekenhuis maar dat hoor ik dinsdag. Ik probeer mezelf maar voor te houden dat ik het twee keer goed gedaan heb en dat ik er gewoon even doorheen moet maar ben wel bang dat het heftig gaat zijn. We gaan het zien. Het moet er toch uit! Ik hoop alleen dat het zonder al te veel kleerscheuren gebeurt...

Twitters, je kan het!
1e bevalling was geen pretje; werd niet (goed) begeleid en was in paniek. Toen we de 2e keer naar het ziekenhuis reden voelde ik mij totaal machteloos. Oplossing; communiceren! De verloskundige pakte het geweldig aan. Ik was aan het huilen maar ondanks de weeen ging ze rustig met mij zitten praten, vroeg waar ik bang voor was en wat ik wilde. Langzaam kreeg ik zelfvertrouwen en ik voelde mij gesteund. Tussen de weeen door snoerde ik mensen de mond die mijn concentratie verstoorde. Jij bent aan het bevallen; jij bent de baas!

Toen ik eenmaal aan de bak moest had ik de kracht om ervoor te vechten en achteraf was het een enorme kick. Een slechte bevallings ervaring kan best een aanslag op je zelfvertrouwen zijn in de periode daarna. Achteraf vraag ik mij af waarom ik mij zo schaamde voor de angst en wanhoop die ik had gevoeld. Door het aan te pakken was het nu een hele andere ervaring- je moet het geluk te hebben de juiste persoon te treffen.. succes hoor; je kunt het!!!
Alle reacties Link kopieren
Ik was voor bevalling nummer 3 ook zo zenuwachtig en was vooral bang voor de pijn. Dit ook ondanks twee prima bevallingen. Ik kon er niet van slapen zo erg was het. Maar toen het eenmaal zo ver was vond ik toch de oerkracht weer EN ik heb een ruggenprik gevraagd had echt zoiets van, nr 3 doen we dus even zonder pijn. En het was heeeeerlijk, zou het iedereen aanraden!
Alle reacties Link kopieren
quote:Lisbeth_Salander schreef op 24 augustus 2012 @ 14:33:

Hier bevallen van de eerste onlangs. Ook heel bang vantevoren. Na twee uur inmense weeenstormeen ruggenprik en kan het iedereen aanraden. Wat een zaligheid.Geen pijn meer gevoeld, alleen de druk van de weeen. Ook tijdens het persen geen centje pijn. Hierdoor kon ik me goed concentreren en luisteren naar wat de arts en verloskundige zeiden. Ik kijk echt met een supergoed gevoel terug op mijn bevalling . Succes!



Wat ben ik blij om dit te lezen! Ik ben nu 34 weken zwanger van de tweede en wil deze keer ook absoluut een ruggenprik.

Alleen blijven sommige mensen maar roepen dat dit ook niet alles is en dat je op deze manier de persweeen niet kan voelen, niet weet waar je naartoe perst etc. Dit zijn overigens allemaal mensen die of nog nooit bevallen zijn, of een hele makkelijke bevalling gehad hebben.



Vanwege mijn eerste dramabevalling loop ik sowieso bij de gyn. en moet ik in het ziekenhuis bevallen, en de gyn. zegt eigenlijk hetzelfde als jij. Heerlijk die klinische nuchterheid die ze in het ziekenhuis hebben.

Daar komt bij dat ik de eerste keer zo ontzettend veel pijn had dat ik helemaal geen persdrang voelde. ik voelde alleen maar pijn pijn pijn. Ook niet zo gek want dochter blokkeerde volledig de uitgang.



Ik ben dus ook bang voor de bevalling. De eerste keer wist ik nog niet wat me te wachten stond, nu wel. En no way dat ik het nog eens op die `mooie puur natuur manier` ga doen.
Alle reacties Link kopieren
De eerste keer (toen ik nog van niks wist) dacht ik alleen maar; kom maar op, dat gaat me prima lukken. Was ook zo, was een prima bevalling.

Ik kreeg ons kind in de armen en zei dat ik het zonder problemen morgen weer wilde doen.



Toen raakte ik de tweede keer in verwachting. Na het euforische gevoel en totale blijdschap kwam binnen 5 minuten de paniek. Holy fuck, ik moet weer bevallen!

Toen ik erachter kwam dat het er twee zouden zijn raakte ik helemaal over mijn toeren.



Het is gelukkig helemaal goed verlopen en uiteraard is het het allemaal waard geweest.

En sinds die tijd ben ik fan van de ruggenprik. Heel erg fan zelfs.



Ik denk ook dat het komt dat we steeds beter weten wat het is en we steeds meer te verliezen hebben (mocht het niet goed gaan -gelukkig extreem zeldzaam).

Bevallen blijft toch erg spannend
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
Alle reacties Link kopieren
quote:Suy schreef op 26 augustus 2012 @ 19:46:

[...]





Wat ben ik blij om dit te lezen! Ik ben nu 34 weken zwanger van de tweede en wil deze keer ook absoluut een ruggenprik.

Alleen blijven sommige mensen maar roepen dat dit ook niet alles is en dat je op deze manier de persweeen niet kan voelen, niet weet waar je naartoe perst etc. Dit zijn overigens allemaal mensen die of nog nooit bevallen zijn, of een hele makkelijke bevalling gehad hebben.









Joh, ga voor die ruggenprik. Het is een zaligheid om geen pijn te voelen. Bij de 2e keer heb ik gewacht tot 5 cm (en beginnende persweeen) terwijl alle gynaecologen en verloskundigen van het zh me op mijn hart drukten me vooral niet groot te houden en gewoon op tijd om die prik te vragen.



Wist precies wanneer ik mee kon persen en hoe ik moest persen. Ook geen complicaties gehad (ook de kinderen niet) alleen een beurse rug.



Ik ben dus fan
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
Alle reacties Link kopieren
quote:saaaaar81 schreef op 26 augustus 2012 @ 20:04:

[...]





Joh, ga voor die ruggenprik. Het is een zaligheid om geen pijn te voelen. Bij de 2e keer heb ik gewacht tot 5 cm (en beginnende persweeen) terwijl alle gynaecologen en verloskundigen van het zh me op mijn hart drukten me vooral niet groot te houden en gewoon op tijd om die prik te vragen.



Wist precies wanneer ik mee kon persen en hoe ik moest persen. Ook geen complicaties gehad (ook de kinderen niet) alleen een beurse rug.



Ik ben dus fan Nu weet ik het helemaal zeker!
Alle reacties Link kopieren
Mooi zo!



Vind het altijd compleet absurd dat mensen een mening over andermans pijnbeleving bij bevallingen hebben.

Wil iemand het zonder pijnbestrijding doen, prima.

Maar niet met het vingertje zwaaien wanneer iemand voor een andere optie kiest.



Zo, ik heb gezegd
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu 37,5 week zwanger en bij mij wisselen de gedachten/gevoelens over de bevalling. Het ene moment vol zelfvertrouwen, het andere moment banggg

Eigenlijk ben ik blij dat het de eerste is, en ik niet weet wat me te wachten stat, en het dus maar over me heen moet laten komen.

Ik ga zeker wel een ruggeprik nemen als ik dat zo voel, voor mij hoeft dat 'puur natuur' ook niet zo hoor, ik zie de meerwaarde van zoveel pijn lijden gewoon niet in
Alle reacties Link kopieren
Ik heb de indruk dat je je na de bevalling ook energieker en beter voelt. Is dit zo?

Zoveel pijn lijden is toch een enorme aanslag. Zowel geestelijk als lichamelijk.

Iets simpels als een kies trekken wordt al verdoofd dus waarom een bevalling, wat 100x zo pijnlijk is niet?
Alle reacties Link kopieren
quote:Suy schreef op 26 augustus 2012 @ 20:30:

Ik heb de indruk dat je je na de bevalling ook energieker en beter voelt. Is dit zo?

Zoveel pijn lijden is toch een enorme aanslag. Zowel geestelijk als lichamelijk.

Iets simpels als een kies trekken wordt al verdoofd dus waarom een bevalling, wat 100x zo pijnlijk is niet?





Adrenaline

Ik had een liter bloed verloren bij de tweede keer en toch voelde ik me sterk als een beer, alsof ik een heel bos bomen uit de grond kon trekken.

Ja, totdat ik uiteindelijk eens op wilde staan omdat ik moest plassen
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
Alle reacties Link kopieren
Ik heb alleen maar mijn enige en helse bevalling als vergelijkingsmateriaal en toen wist ik van voren niet meer dat ik van achteren leefde zeg maar. Adrenalinevoorraad was geloof ik op;-)

Wat dat betreft moet het deze keer bijna wel beter gaan, erger dan de eerste keer kan eigenlijk gewoon niet.

Maar blijf het toch spannend en eng vinden.....
Alle reacties Link kopieren




Helpt het als ik je zeg dat de ruggenprik bij mij echt direct hielp?

"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
Alle reacties Link kopieren
Hier ook hoogzwanger van de eerste en geen ideeee wat me te wachten staat! Zie er ook als een berg tegenop! Maar er is nog nooit een kindje blijven zitten toch?

Komt goed!!!

Liefs...
Alle reacties Link kopieren
quote:saaaaar81 schreef op 26 augustus 2012 @ 20:56:





Helpt het als ik je zeg dat de ruggenprik bij mij echt direct hielp?

Ja, je posts over de voordelen ervan helpen sowieso!
Alle reacties Link kopieren
Ruggenprik wil ik niet. Ik ben nog banger voor het zetten van dir prik, dan voor de bevalling. Bovendien wil ik graag thuis bevallen.



Gister heb ik een enorme huilbui gehad bij vriend. Omdat ik al maanden last heb van bekkeninstabiliteit, is mijn lichaam nu zo verzwakt dat ik daarom angst hebt om de bevalling niet aan te kunnen. Mirgen naar de vk, ik leg mijn angsten eens voor.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven