Zwanger
alle pijlers
Oktober 2012: the games have started! (deel 2)
donderdag 4 oktober 2012 om 11:30
Om te zorgen dat onze tabel bovenaan staat en om iedereen een plekje te geven in de tabel starten we met een nieuw topic.
Iedereen die voornemens is (of al begonnen is) vanaf oktober 2012 te proberen zwanger te worden is hier welkom. Intussen hebben we een ledenstop ingevoerd zodat we de verhalen kunnen blijven volgen.
tabelloos vanwege achterstand en confronterendheid.
Iedereen die voornemens is (of al begonnen is) vanaf oktober 2012 te proberen zwanger te worden is hier welkom. Intussen hebben we een ledenstop ingevoerd zodat we de verhalen kunnen blijven volgen.
tabelloos vanwege achterstand en confronterendheid.
maandag 19 augustus 2013 om 22:15
wauw vriesje, je wilde het huis al uit?? ongeloofelijk! Ik ben blij voor je dat je geen keizersnede hebt gehad en blij voor N dat je geen vacuumpomp hebt gehad. Super dat het toch gelukt is. Verder hebben we deze topicbevallingen allemaal een ruggeprik gekregen valt me op. Fijn zijn die!
Kissy: heel veel sterkte morgen!!
Liefdevol: wat rot dat je je eenzamer gaat voelen. Mannen en vrouwen zijn toch zo verschillend. En wij met onze hormonen.. die hebben mannen niet. Ik kan niet echt de juiste woorden vinden maar ik hoop dat jullie elkaar weer vinden en begrijpen... sterkte
Kissy: heel veel sterkte morgen!!
Liefdevol: wat rot dat je je eenzamer gaat voelen. Mannen en vrouwen zijn toch zo verschillend. En wij met onze hormonen.. die hebben mannen niet. Ik kan niet echt de juiste woorden vinden maar ik hoop dat jullie elkaar weer vinden en begrijpen... sterkte
maandag 19 augustus 2013 om 23:03
@ vriesje, leuk om jouw update te lezen! En wat klink je positief, wat fijn om een keer een positief bevallingsverhaal te horen ook al was het toch nog eventjes spannend. Fijn dat alles goed is met de kleine man! Eerst babyjongen van dit forum of niet?
@ liefdevol, je zegt dat je je steeds eenzamer voelt en dat je niets aan vriendinnen hebt. Heb je ze het wel verteld en zitten zij nog in een andere levensfase of hoe komt het dat je evenniets aan vriendinnen hebt.
Ik heb het wel mijn betere vriendinnen verteld dat we bezig zijn maar heb ook gezegd dat ze het vanzelf wel horen wanneer het gelukt is. Ze zien me regelmatig een wijntje wegdrinken dus denk dat ze wel begrijpen dat het niet zo wil lukken...Maar ben eigenlijk wel blij dat ze niet iedere maand vragen of het gelukt is want ik merk dat ik het niet zo'n leuk gespreksonderwerp vind en het dan toch liever voor me hou. Vriend hier is ook veel nuchterder.
Ik ga voor je duimen meis!! Het is iig een goed teken dat je nog geen spotting of iets dergelijks hebt gehad dus er is hoop!
@ kissy hoe gaat het met jou? en je vriend?
@ liefdevol, je zegt dat je je steeds eenzamer voelt en dat je niets aan vriendinnen hebt. Heb je ze het wel verteld en zitten zij nog in een andere levensfase of hoe komt het dat je evenniets aan vriendinnen hebt.
Ik heb het wel mijn betere vriendinnen verteld dat we bezig zijn maar heb ook gezegd dat ze het vanzelf wel horen wanneer het gelukt is. Ze zien me regelmatig een wijntje wegdrinken dus denk dat ze wel begrijpen dat het niet zo wil lukken...Maar ben eigenlijk wel blij dat ze niet iedere maand vragen of het gelukt is want ik merk dat ik het niet zo'n leuk gespreksonderwerp vind en het dan toch liever voor me hou. Vriend hier is ook veel nuchterder.
Ik ga voor je duimen meis!! Het is iig een goed teken dat je nog geen spotting of iets dergelijks hebt gehad dus er is hoop!
@ kissy hoe gaat het met jou? en je vriend?
dinsdag 20 augustus 2013 om 07:11
Eetstokje, ze zijn allemaal op de hoogte dat het niet wil lukken en we hulp krijgen van ziekenhuis maar inderdaad door groot verschil in levensfase merk ik dat ze niet begrijpen wat een impact het op me heeft. Hoef er ook niet per se steeds met ze over te praten om dezelfde reden als jij maar verder dan goh wat vervelend voor je is het nooit gekomen dus zal mijn teleurstellingen en verdriet toch zelf moeten verwerken, wat me af en toe toch wel zwaar valt. Soms wil je gewoon dat iemand je begrijpt en echt met je meeleeft, zeker de mensen die dichtbij je zouden moeten staan.
Maar goed, het is niet anders. Zal het er mee moeten doen .
Ben benieuwd wat er vandaag gebeurt, hopelijk heb ik snel duidelijkheid!
Sorry voor de ego update..
Maar goed, het is niet anders. Zal het er mee moeten doen .
Ben benieuwd wat er vandaag gebeurt, hopelijk heb ik snel duidelijkheid!
Sorry voor de ego update..
dinsdag 20 augustus 2013 om 13:03
He kissy,
Ik leef met je mee en denk zo nu en dan aan je!
Waarschijnlijk kan je een extra kast aanschaffen voor alle 'sterkte' ...
Zorg je goed voor jezelf? Ik heb geen idee hoe het voelt wat je doormaakt maar weet wel dat als je iets ingrijpende overkomt, je echt aan jezelf moet blijven denken.
Ga naar een schoonheidsspecialiste of kapper, huur een lekkere film, ga met je vriendinnen borrelen of ga als alles achter de rug is een dagje welness doen... Soms kan je er zo van opknappen om even lekker aan jezelf te denken en jezelf te verwennen!
Nogmaals, ik weet niet wat jij nu doormaakt maar je ellendig, eenzaam en verdrietig voelen ken ik wel... En ik weet echt dat het helpt als je jezelf verwend. Cijfer jezelf niet weg, doe niet te sterk of te stoer, geef er even aan toe en zorg dat je weer wat oplaadt!
Liefs..
Ik leef met je mee en denk zo nu en dan aan je!
Waarschijnlijk kan je een extra kast aanschaffen voor alle 'sterkte' ...
Zorg je goed voor jezelf? Ik heb geen idee hoe het voelt wat je doormaakt maar weet wel dat als je iets ingrijpende overkomt, je echt aan jezelf moet blijven denken.
Ga naar een schoonheidsspecialiste of kapper, huur een lekkere film, ga met je vriendinnen borrelen of ga als alles achter de rug is een dagje welness doen... Soms kan je er zo van opknappen om even lekker aan jezelf te denken en jezelf te verwennen!
Nogmaals, ik weet niet wat jij nu doormaakt maar je ellendig, eenzaam en verdrietig voelen ken ik wel... En ik weet echt dat het helpt als je jezelf verwend. Cijfer jezelf niet weg, doe niet te sterk of te stoer, geef er even aan toe en zorg dat je weer wat oplaadt!
Liefs..
dinsdag 20 augustus 2013 om 17:44
Hey allemaal,
Vandaag bij de gyn geweest. Het ging allemaal een beetje knullig en vervelend, althans het begint al zo dat je in een wachtkamer zit met allemaal blije vrouwen met bolle buiken. Op zich logisch bij een gynaecoloog, maar toch wel heel erg confronterend. Er kwam ook een mevrouw met haar man naast mij zitten en die was volgens mij, zo te zien, bijna uitgerekend. En ze waren allemaal aan het lachen en over de baby aan het praten en ik trok dat echt even niet en wilde er bijna iets van zeggen (gelukkig niet gedaan). Mijn moeder was meegegaan dit keer omdat man het vandaag niet redde. Dus ik zei wel, iets te hard, tegen haar dat ze daar eigenlijk wat op zouden moeten verzinnen (dat je in zo'n situatie niet met zwangere in de wachtkamer zit). Ik weet dat dat niet kan, maar op zo'n moment is het soms fijn even lekker te kunnen klagen. A fijn, ik werd toen geroepen door een mevrouw die zei mijn bloeddruk op te willen meten. Ik zei ok, prima, maar hoezo? Oh dat doen we hier altijd als een gynaecoloog je zwangerschap begeleid. Ik zo uhh, ik kom hier omdat het mis is. Ohh sorry dat wist ik niet blablabla. Ik denk had dan even in mijn dossier gekeken ofzo....... zucht........... dus wij weer terug naar de wachtkamer (ergens anders gaan zitten, niet naast de zwangere mevrouw ). Je zou denken dat deze mevrouw de gyn wel ingelicht heeft over haar 'blunder' en dat dus niet nog een keer gebeurd, maar nee...
De gyn (weer een andere dan ik ook gehad heb) stelde zich voor en vroeg vervolgens; 'wat kan ik voor je betekenen'? Grrrr had dan gvd even in je computer gekeken waarvoor ik kwam... Normaal zou ik zo nooit denken en ben ik hartstikke geduldig, maar ik trok het echt even niet (zullen de hormonen en emoties wel zijn). Dus ik was een beetje geïrriteerd ook al heb ik dat volgens mij niet echt laten merken. Toen ik vervolgens mijn verhaal deed, keek hij ondertussen in de computer. Oh je hebt vorige week nog een echo gehad.. wacht dan moet ik die kunnen opzoeken. Oh maar om dan nu vijf dagen later weer een echo te doen is wel een beetje vroeg. Laten we over twee weken een nieuwe afspraak maken.. uhhh nee dacht het niet hoor. Ik wil er vanaf en wil dat u nu toch een echo maakt. Há de aanhouder wint, de echo kwam er en hij vroeg me wat ik wilde. Dus ik gaf aan een curettage. Papiertje meegekregen en naar het opnamebureau om een afspraak te maken. Ik verwachtte zelf dat het eind van de week nog wel zou kunnen, dat was namelijk de vorige keer ook zo en dat had die mevrouw van de echo ook gezegd vorige week. Dat ze dit soort dingen meestal op de vrijdagen plannen. Hmm het kan pas op z'n vroegst maandag. Baalde ik weer van, maar goed ik heb me er maar bij neergelegd. Ik weet nu dat er een afspraak staat en dat geeft enigszins ook wel ergens rust. Ik heb nog gevraagd naar de mogelijkheden voor onderzoek, maar dat willen ze pas bespreken bij de nacontrole. Vond ik op zich ook wel prima eigenlijk want man was er dit keer ook niet bij (alle andere keren wel hoor).
En vervolgens kwam ik op kantoor en was het een grote chaos (niet vervelend hoor) en moest ik snel snel wat dingen regelen en ben ik de hele middag in rap tempo bezig geweest en ga ik nu zo lekker naar huis.
Oh en lemonpie (allereerst bedankt!!); heb toevallig vrijdag van man een bon gehad voor een gezichtsbehandeling bij de schoonheidsspecialiste. Dus dat gaat wel goedkomen. Alleen nog even kijken wanneer.
Voel me nu op zich wel oke. Het is zo vreemd dat het zo kan wisselen van het ene op het andere moment..
Vandaag bij de gyn geweest. Het ging allemaal een beetje knullig en vervelend, althans het begint al zo dat je in een wachtkamer zit met allemaal blije vrouwen met bolle buiken. Op zich logisch bij een gynaecoloog, maar toch wel heel erg confronterend. Er kwam ook een mevrouw met haar man naast mij zitten en die was volgens mij, zo te zien, bijna uitgerekend. En ze waren allemaal aan het lachen en over de baby aan het praten en ik trok dat echt even niet en wilde er bijna iets van zeggen (gelukkig niet gedaan). Mijn moeder was meegegaan dit keer omdat man het vandaag niet redde. Dus ik zei wel, iets te hard, tegen haar dat ze daar eigenlijk wat op zouden moeten verzinnen (dat je in zo'n situatie niet met zwangere in de wachtkamer zit). Ik weet dat dat niet kan, maar op zo'n moment is het soms fijn even lekker te kunnen klagen. A fijn, ik werd toen geroepen door een mevrouw die zei mijn bloeddruk op te willen meten. Ik zei ok, prima, maar hoezo? Oh dat doen we hier altijd als een gynaecoloog je zwangerschap begeleid. Ik zo uhh, ik kom hier omdat het mis is. Ohh sorry dat wist ik niet blablabla. Ik denk had dan even in mijn dossier gekeken ofzo....... zucht........... dus wij weer terug naar de wachtkamer (ergens anders gaan zitten, niet naast de zwangere mevrouw ). Je zou denken dat deze mevrouw de gyn wel ingelicht heeft over haar 'blunder' en dat dus niet nog een keer gebeurd, maar nee...
De gyn (weer een andere dan ik ook gehad heb) stelde zich voor en vroeg vervolgens; 'wat kan ik voor je betekenen'? Grrrr had dan gvd even in je computer gekeken waarvoor ik kwam... Normaal zou ik zo nooit denken en ben ik hartstikke geduldig, maar ik trok het echt even niet (zullen de hormonen en emoties wel zijn). Dus ik was een beetje geïrriteerd ook al heb ik dat volgens mij niet echt laten merken. Toen ik vervolgens mijn verhaal deed, keek hij ondertussen in de computer. Oh je hebt vorige week nog een echo gehad.. wacht dan moet ik die kunnen opzoeken. Oh maar om dan nu vijf dagen later weer een echo te doen is wel een beetje vroeg. Laten we over twee weken een nieuwe afspraak maken.. uhhh nee dacht het niet hoor. Ik wil er vanaf en wil dat u nu toch een echo maakt. Há de aanhouder wint, de echo kwam er en hij vroeg me wat ik wilde. Dus ik gaf aan een curettage. Papiertje meegekregen en naar het opnamebureau om een afspraak te maken. Ik verwachtte zelf dat het eind van de week nog wel zou kunnen, dat was namelijk de vorige keer ook zo en dat had die mevrouw van de echo ook gezegd vorige week. Dat ze dit soort dingen meestal op de vrijdagen plannen. Hmm het kan pas op z'n vroegst maandag. Baalde ik weer van, maar goed ik heb me er maar bij neergelegd. Ik weet nu dat er een afspraak staat en dat geeft enigszins ook wel ergens rust. Ik heb nog gevraagd naar de mogelijkheden voor onderzoek, maar dat willen ze pas bespreken bij de nacontrole. Vond ik op zich ook wel prima eigenlijk want man was er dit keer ook niet bij (alle andere keren wel hoor).
En vervolgens kwam ik op kantoor en was het een grote chaos (niet vervelend hoor) en moest ik snel snel wat dingen regelen en ben ik de hele middag in rap tempo bezig geweest en ga ik nu zo lekker naar huis.
Oh en lemonpie (allereerst bedankt!!); heb toevallig vrijdag van man een bon gehad voor een gezichtsbehandeling bij de schoonheidsspecialiste. Dus dat gaat wel goedkomen. Alleen nog even kijken wanneer.
Voel me nu op zich wel oke. Het is zo vreemd dat het zo kan wisselen van het ene op het andere moment..
dinsdag 20 augustus 2013 om 17:45
kissy, meid we begrijpen het allemaal als je even geen energie en zin hebt om te reageren.
Je hebt voor de tweede keer een flinke klap te verduren en dat hakt er natuurlijk in.. het is verschrikkelijk dat dit zelfs voor de tweede keer moest gebeuren en dat je hier ontzettend shit onder voelt is heel erg te begrijpen.
Kissy ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt ,hele dikke knuffel!!
Je hebt voor de tweede keer een flinke klap te verduren en dat hakt er natuurlijk in.. het is verschrikkelijk dat dit zelfs voor de tweede keer moest gebeuren en dat je hier ontzettend shit onder voelt is heel erg te begrijpen.
Kissy ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt ,hele dikke knuffel!!
dinsdag 20 augustus 2013 om 17:49
Thnx eetstokje! Het stomme is; het ene moment gaat het erg goed en kan ik het allemaal wel aan. Maar gisteren trok ik het echt even niet om op het forum uitgebreid te lezen.
Echt hoe zeer ik het Vriesje (ik noem jou nu even als voorbeeld omdat je net bevallen bent
) ook gun, ik kon het gisteren gewoon even niet aan het te lezen. Maar dat wisselt ook met de dag, of zelfs paar uur...
Echt hoe zeer ik het Vriesje (ik noem jou nu even als voorbeeld omdat je net bevallen bent
) ook gun, ik kon het gisteren gewoon even niet aan het te lezen. Maar dat wisselt ook met de dag, of zelfs paar uur...
dinsdag 20 augustus 2013 om 18:22
pfff kissy wat enorm stom, vooral dat de gyn aan je vroeg wat hij voor je kon doen.. pfff.
Die assistente van de bloeddruk had hoogstwaarschijnlijk geen inzicht in jouw dossier.
Ik weet dat ze in mijn ziekenhuis op de poli gyn 'zwangerenspreekuren' houden, waarschijnlijk zat je er daarom tussen. Je valt voor hun nu nog in dat hokje denk ik.
Goed dat je je poot stijf hebt gehouden!
ga maar gauw een behandeling boeken bij de schoonheidsspecialiste!
Die assistente van de bloeddruk had hoogstwaarschijnlijk geen inzicht in jouw dossier.
Ik weet dat ze in mijn ziekenhuis op de poli gyn 'zwangerenspreekuren' houden, waarschijnlijk zat je er daarom tussen. Je valt voor hun nu nog in dat hokje denk ik.
Goed dat je je poot stijf hebt gehouden!
ga maar gauw een behandeling boeken bij de schoonheidsspecialiste!
dinsdag 20 augustus 2013 om 20:13
@Vriesje; wat een geweldig nieuws dat je zoontje geboren is. En wat klink je heerlijk positief over de bevalling.
@Kissy; meid, ik leef met je mee wat een rot nieuws en ook nog lang moeten wachten voordat je gecuretteerd kunt worden. Wat idioot is het hè, als ze niet eens je dossier lezen voordat ze je te woord staan bij zo'n arts. Ik heb soms echt het idee dat je voor veel mensen maar een nummer bent. En dan hoeven ze nog niet eens het hele dossier meteen te weten, maar de essentie zou wel fijn zijn. Ik trek dat ook niet hoor, en zeker niet dit soort situaties.
@Liefdevol; Ik snap je vriendinnen op zich wel, het is moeilijk je voor te stellen hoe iemand zich voelt in deze situatie, zeker als je zelf nog niet met kinderen bezig bent. Heeft je menstruatie nog doorgezet?
@eetstokje; Kun jij je verhaal wel bij je partner kwijt? En hoe voel je je ondertussen onder het hele gedoe?
Ego; Ben een beetje afwezig geweest omdat ik me nog steeds wat down voelde. Ben echt ineens sneller vermoeid en die laatste werkdagen vielen me erg zwaar. Ben nu officieel op vakantie maar al twee dagen achter elkaar toch op kantoor geweest om dingen uit te leggen en te helpen.
Gisteren had ik ook weer een prikdag, dus de hele dag heen en weer naar het ziekenhuis om suikercontrole te doen. Tussendoor ook nog een afspraak bij de verloskundige gehad en die wil graag dat ik een groeiecho ga laten doen want mijn baarmoeder / buik groeit naar haar zin niet hard genoeg.
Als er inderdaad groeiachterstand is dan kan dat door best vervelende dingen komen dus wil nu graag weten of er inderdaad een achterstand is. Kan helaas pas volgende week dinsdag terecht, dus ben nu een beetje zenuwachtig.
Gisteravond ook met vriend naar de zwangerschapscursus geweest (drukke dag dus) en die was gelukkig wel informatief.
@Kissy; meid, ik leef met je mee wat een rot nieuws en ook nog lang moeten wachten voordat je gecuretteerd kunt worden. Wat idioot is het hè, als ze niet eens je dossier lezen voordat ze je te woord staan bij zo'n arts. Ik heb soms echt het idee dat je voor veel mensen maar een nummer bent. En dan hoeven ze nog niet eens het hele dossier meteen te weten, maar de essentie zou wel fijn zijn. Ik trek dat ook niet hoor, en zeker niet dit soort situaties.
@Liefdevol; Ik snap je vriendinnen op zich wel, het is moeilijk je voor te stellen hoe iemand zich voelt in deze situatie, zeker als je zelf nog niet met kinderen bezig bent. Heeft je menstruatie nog doorgezet?
@eetstokje; Kun jij je verhaal wel bij je partner kwijt? En hoe voel je je ondertussen onder het hele gedoe?
Ego; Ben een beetje afwezig geweest omdat ik me nog steeds wat down voelde. Ben echt ineens sneller vermoeid en die laatste werkdagen vielen me erg zwaar. Ben nu officieel op vakantie maar al twee dagen achter elkaar toch op kantoor geweest om dingen uit te leggen en te helpen.
Gisteren had ik ook weer een prikdag, dus de hele dag heen en weer naar het ziekenhuis om suikercontrole te doen. Tussendoor ook nog een afspraak bij de verloskundige gehad en die wil graag dat ik een groeiecho ga laten doen want mijn baarmoeder / buik groeit naar haar zin niet hard genoeg.
Als er inderdaad groeiachterstand is dan kan dat door best vervelende dingen komen dus wil nu graag weten of er inderdaad een achterstand is. Kan helaas pas volgende week dinsdag terecht, dus ben nu een beetje zenuwachtig.
Gisteravond ook met vriend naar de zwangerschapscursus geweest (drukke dag dus) en die was gelukkig wel informatief.
woensdag 21 augustus 2013 om 17:58
woensdag 21 augustus 2013 om 22:24
helemaal rot voor kissy.. Nog even volhouden voordat je ervanaf bent.. sterkte!
Hier gaat het best goed, snakselbaby had gisteren nog wel veel kramp maar vandaag gaat het beter. Hoe blij je kunt zijn met een poepluier, mijn leven is erg simpel momenteel. Dat is best fijn, niet veel grote dingen waar ik me druk om maak.
Verder best veel visite, ik vind dat erg leuk. Lekker bijkletsen en ze nemen allemaal cadeautjes mee! De meeste cadeautjes vind ik erg leuk.
Hier gaat het best goed, snakselbaby had gisteren nog wel veel kramp maar vandaag gaat het beter. Hoe blij je kunt zijn met een poepluier, mijn leven is erg simpel momenteel. Dat is best fijn, niet veel grote dingen waar ik me druk om maak.
Verder best veel visite, ik vind dat erg leuk. Lekker bijkletsen en ze nemen allemaal cadeautjes mee! De meeste cadeautjes vind ik erg leuk.
donderdag 22 augustus 2013 om 17:39
HSG scan was helemaal fout...eileiders zijn helemaal dicht, allebei........
heb even gehuild op de behandelkamer toen ik hoorde. Daarna nog naar de arts gegaan en zoveel mogelijk vragen gesteld, dus moet het zo nog allemaal vertalen naar mijn vriend.
Het afgelopen jaar was dus echt helemaal voor nop geweest.....zit je dan met goed zaad en een regelmatige cyclus en eisprong, e uiteindelijk heb je nog niks want ze kunnen elkaar niet bereiken...wat een ontzettende kutzooi zeg!!!!
heb even gehuild op de behandelkamer toen ik hoorde. Daarna nog naar de arts gegaan en zoveel mogelijk vragen gesteld, dus moet het zo nog allemaal vertalen naar mijn vriend.
Het afgelopen jaar was dus echt helemaal voor nop geweest.....zit je dan met goed zaad en een regelmatige cyclus en eisprong, e uiteindelijk heb je nog niks want ze kunnen elkaar niet bereiken...wat een ontzettende kutzooi zeg!!!!
donderdag 22 augustus 2013 om 18:16
Oh nee, Eetstokje, wat ongelofelijk klote. Ik hoopte dat je 'normale' pech had, maar hier kon je echt helemaal niks mee. Je vriend kon er niet bij zijn? Was er wel iemand bij je toen je het nieuws kreeg? Zoiets verwacht je natuurlijk ook niet als je zo mooi regelmatig bent als jij. Er is wel iets aan te doen?
Dikke knuffel voor jou en huil vanavond maar fijn uit bij je vriend.
Dikke knuffel voor jou en huil vanavond maar fijn uit bij je vriend.
vrijdag 23 augustus 2013 om 09:09
dziez eetstok... wat klote.. Ik ben ook erg benieuwd wat nu de opties zijn, hopelijk kunnen ze er wat aan doen.
Wat goed dat jullie naar de dokter zijn gegaan anders blijf je proberen op niets af.. Maar ook een grote domper dit.
Hoe reageerde je vriend? En hoe gaat het nu met je?
hiesje: hopelijk gaat het met jou goed en is de vakantie nu echt begonnen. Jullie gingen ook weg toch?
Kissy: hoe is het bij jou?
En liefdevol: morgen begint weer een nieuwe ronde voor jullie? Zet m op meid!
Wat goed dat jullie naar de dokter zijn gegaan anders blijf je proberen op niets af.. Maar ook een grote domper dit.
Hoe reageerde je vriend? En hoe gaat het nu met je?
hiesje: hopelijk gaat het met jou goed en is de vakantie nu echt begonnen. Jullie gingen ook weg toch?
Kissy: hoe is het bij jou?
En liefdevol: morgen begint weer een nieuwe ronde voor jullie? Zet m op meid!
vrijdag 23 augustus 2013 om 09:40
@ Snaksel; het gaat met ups en downs. Ik voel me zo eenzaam. Het is ook net of niemand er meer aan denkt. Bijna niemand in mijn omgeving vraagt oprecht hoe het gaat. Ik denk dat ze het gewoon vergeten en ik heb zelf ook helemaal geen zin er echt constant over te beginnen. Heb woensdagavond lekker bij een vriendin op de bank een filmpje gekeken met chocola en verder andere goede vriendinnen, die hebben niet eens meer gevraagd hoe het gaat (wel gewoon contact). En ok, zij zijn totaal niet bezig met het krijgen van kinderen, maar het doet best wel pijn. Vorige keer kreeg ik ook best veel kaartjes e.d. of een bloemetje. Nu heb ik twee kaartjes gehad. Eigenlijk van mensen waarvan ik het niet eens direct verwachte. Ik wil helemaal niet verwend of egoïstisch overkomen, maar het lijkt gewoon of niemand het echt begrijpt. En op sommige momenten wil ik het er ook liever niet over hebben.
Gisteren zou ik bijvoorbeeld met twee vriendinnen afspreken. Maar ik voelde me echt rot en ik was zo moe en misselijk. Dus ik gaf aan dat ik me niet echt ok voelde dus liever niet mee ging. Ze hebben helemaal niet gevraagd hoe en wat verder, maar gewoon oke, zullen we dan volgende week wat afspreken. Ik weet ook dat ik misschien zelf duidelijkere signalen af moet geven, maar kom op hey, zie je het dan niet..
sorry voor de ego post..
Gisteren zou ik bijvoorbeeld met twee vriendinnen afspreken. Maar ik voelde me echt rot en ik was zo moe en misselijk. Dus ik gaf aan dat ik me niet echt ok voelde dus liever niet mee ging. Ze hebben helemaal niet gevraagd hoe en wat verder, maar gewoon oke, zullen we dan volgende week wat afspreken. Ik weet ook dat ik misschien zelf duidelijkere signalen af moet geven, maar kom op hey, zie je het dan niet..
sorry voor de ego post..
vrijdag 23 augustus 2013 om 10:17
@eetstokje, wat naar zeg... Hoe komt het, weet je dat ook? En hoe nu verder?
@kissy, het is ook moeilijk te begrijpen voor mensen die het zelf niet hebben meegemaakt... ze zeggen altijd, je eigen ingegroeide teennagel is pijnlijker dan de gebroken arm van de buurman en zo is het maar net; mensen hebben vooral oog voor hun eigen sores. Heb je mensen bij wie je wel terecht kunt, je ouders of andere vriendinnen?
Ik ben ook zwaar teleurgesteld in mijn kennissen in de afgelopen periode, maar er zijn twee mensen die het wél begrijpen en bij wie ik alles kwijt kan. Dat is erg fijn, dus dan zoek ik die meer op. Is dat voor jou ook een optie?
@kissy, het is ook moeilijk te begrijpen voor mensen die het zelf niet hebben meegemaakt... ze zeggen altijd, je eigen ingegroeide teennagel is pijnlijker dan de gebroken arm van de buurman en zo is het maar net; mensen hebben vooral oog voor hun eigen sores. Heb je mensen bij wie je wel terecht kunt, je ouders of andere vriendinnen?
Ik ben ook zwaar teleurgesteld in mijn kennissen in de afgelopen periode, maar er zijn twee mensen die het wél begrijpen en bij wie ik alles kwijt kan. Dat is erg fijn, dus dan zoek ik die meer op. Is dat voor jou ook een optie?
vrijdag 23 augustus 2013 om 14:03
@Kissy, zijn mensen niet ook gewoon bang om te reageren? Misschien denken ze wel dat jij het er niet over wil hebben. (zout in de wond enzo) Ik hoop dat je je snel beter voelt.
@Snaksel, ik ga niet weg. We moeten nog teveel doen en de financieen laten het ook niet toe. daardoor pak ik ook te weinig rust, maar komt wel goed.
@Snaksel, ik ga niet weg. We moeten nog teveel doen en de financieen laten het ook niet toe. daardoor pak ik ook te weinig rust, maar komt wel goed.
zaterdag 24 augustus 2013 om 08:45
jee kissy, wat een verdrietige situatie dat je vriendinnen jouw verdriet niet oppakken met de signalen die je afgeeft. Ik snap hoe dat voelt. Misschien fijn om niet te schromen je verdriet wat meer te delen, ze hebben misschien geen idee?
Eetstokje, ik denk ook aan jou, hoe gaat het?
Hiesje, ik hoop dat je snel met je beentjes omhoog gaat zitten en rustig aan doet.
Fijn weekend allemaal!
Eetstokje, ik denk ook aan jou, hoe gaat het?
Hiesje, ik hoop dat je snel met je beentjes omhoog gaat zitten en rustig aan doet.
Fijn weekend allemaal!
zaterdag 24 augustus 2013 om 16:56
He kissy, wat rot dat je je zo voelt..hopelijk voel je je snel weer wat beter . Hoe gaat het met jouw vriend? Begrijpt hij jou wel beter dan jouw vriendinnen?
Misschien idd uitspreken naar jouw vriendinnen waar je behoefte aan hebt, of hoe je je op dit moment echt voelt. Er zijn genoeg mensen die dit een heel moeilijk onderwerp vinden om er over te praten.Sterkte ermee meid!!
@ hiesje, je hebt vakantie!!! Laat het los hihi
@ hier. Ik verwacht de hekkensluiter te worden op dit topic... Pff voelt echt nog steeds als een nare droom waarvan ik nog wakker moet worden. maandag krijg ik de uitslag van het bloed te horen en verder moet ik sowieso geopereerd worden ivm niet doorgankelijke eileiders.
Het liefste word ik z.s.m. geopereerd dus ik ga maandag vragen of ze me z.s.m willen inplannen...en nu hopen dat ze het ook doen en dat er geen wachttijden zijn..
Ik was donderdag trouwens alleen naar de HSG gegaan omdat ik dacht ' eventjes' naar het ziekenhuis te gaan dus de klap kwam best hard aan. Vond de meneer die het uitvoerde ook niet echt aardig, hij stelde me helemaal niet op mijn gemak. Ook is het echt pijnlijk, helemaal omdat mijn eileiders dicht zaten en de vloeistof dus een enorme druk zette. Als je eileiders open zijn schijnt het trouwens minder pijn te doen.
Vanmorgen ook naar het zhuis gemoeten om bij te houden hoe groot de folikkel is (hoe noemen ze dat?), woensdag weer terug komen en het eitje lag qua grote gewoon op schema.Ik woon in een stad van een kleine 50.000 inwoners en er is maar 1 zhuis....was al bang dat ik bekenden tegen zou komen...en ja hoor 2 bekenden tegengekomen vanmorgen!! Vond het zo ongemakkelijk....voor mijn gevoel zat er een stickertje op mijn hoofd van : ' verminderd of misschien zelfs niet vruchtbaar..'
Ik ben bang dat er straks praat van komt en dat straks onbekenden het eerder weten dan mijn familie dat we de mmm ingaan. Of dat mensen denken dat we zwanger zijn terwijl dat helemaal niet zo is.
Kunnen ze niet gewoon 2 aparte spreekuren maken voor zwangeren en niet zwangeren..? Ook allemaal die rottige boekjes met die overdreven vrolijke gelukkige moeders op zo'n folder....
maar anyways..Het liefste vertel ik het nog steeds niet aan mijn ouders en schoonouders...ik wil niet dat ze zich zorgen maken en ik wil dat het een leuke verrassing is als we vertellen dat we zwanger zijn.....maarja misschien duurt dat nog wel 1,5 jaar?
Vinden jullie dat ik het mijn ouders moet vertellen als ik geopereerd word...? Ik vind zelf eigenlijk van wel maar ik wil ze nog steeds zo graag verrassen met het leuke nieuws in de toekomst hopelijk....
ik schrok wel van wat verhalen die ik gelezen heb op internet, maar hopelijk kan ik maandag meteen een afspraak maken om langs te komen in het ziekenhuis. Ben liever nog gisteren geopereerd dan morgen zodat we meer duidelijkheid hebben.
...Stel ze komen er tijdens de operatie achter dat mijn eileiders echt helemaal verkleefd zijn en niet meer te redden zijn, dan kan het zijn dat ze die moeten verwijderen en dat we gelijk het ivf-traject in gaan. Ik denk dan wel in doemscenario's maar ik zou dat verschrikkelijk vinden. Alleen het woord IVF al en dan het idee dat mijn eileides misschien verwijderd moeten worden.
Ik hoop zo dat ze de eileiders tijdens een operatie weer kunnen ' redden' zeg maar...en we op de natuurlijke weg zwanger kunnen worden.
Wat ik me wel realiseer is dat mijn vriend en ik ' geluk' hebben dat we er nu al achter komen. Ik lees soms verhalen van mensen die al 2,5 jaar bezig zijn en er dan pas achter komen dat de eileiders verkleefd zijn / niet doorgankelijk zijn. Maargoed wat is geluk....ik hoopte vorig jaar kerstmis al te kunnen zeggen dat ik zwanger was, en nu lukt dat dit jaar misschien niet eens...
..ben aan het denken om (ook) misschien ook mee te schrijven op een ander topic waar meiden ook moeite hebben met zwanger worden.
Wil julllie namelijk niet remmen met jullie verhalen!!
Misschien idd uitspreken naar jouw vriendinnen waar je behoefte aan hebt, of hoe je je op dit moment echt voelt. Er zijn genoeg mensen die dit een heel moeilijk onderwerp vinden om er over te praten.Sterkte ermee meid!!
@ hiesje, je hebt vakantie!!! Laat het los hihi
@ hier. Ik verwacht de hekkensluiter te worden op dit topic... Pff voelt echt nog steeds als een nare droom waarvan ik nog wakker moet worden. maandag krijg ik de uitslag van het bloed te horen en verder moet ik sowieso geopereerd worden ivm niet doorgankelijke eileiders.
Het liefste word ik z.s.m. geopereerd dus ik ga maandag vragen of ze me z.s.m willen inplannen...en nu hopen dat ze het ook doen en dat er geen wachttijden zijn..
Ik was donderdag trouwens alleen naar de HSG gegaan omdat ik dacht ' eventjes' naar het ziekenhuis te gaan dus de klap kwam best hard aan. Vond de meneer die het uitvoerde ook niet echt aardig, hij stelde me helemaal niet op mijn gemak. Ook is het echt pijnlijk, helemaal omdat mijn eileiders dicht zaten en de vloeistof dus een enorme druk zette. Als je eileiders open zijn schijnt het trouwens minder pijn te doen.
Vanmorgen ook naar het zhuis gemoeten om bij te houden hoe groot de folikkel is (hoe noemen ze dat?), woensdag weer terug komen en het eitje lag qua grote gewoon op schema.Ik woon in een stad van een kleine 50.000 inwoners en er is maar 1 zhuis....was al bang dat ik bekenden tegen zou komen...en ja hoor 2 bekenden tegengekomen vanmorgen!! Vond het zo ongemakkelijk....voor mijn gevoel zat er een stickertje op mijn hoofd van : ' verminderd of misschien zelfs niet vruchtbaar..'
Ik ben bang dat er straks praat van komt en dat straks onbekenden het eerder weten dan mijn familie dat we de mmm ingaan. Of dat mensen denken dat we zwanger zijn terwijl dat helemaal niet zo is.
Kunnen ze niet gewoon 2 aparte spreekuren maken voor zwangeren en niet zwangeren..? Ook allemaal die rottige boekjes met die overdreven vrolijke gelukkige moeders op zo'n folder....
maar anyways..Het liefste vertel ik het nog steeds niet aan mijn ouders en schoonouders...ik wil niet dat ze zich zorgen maken en ik wil dat het een leuke verrassing is als we vertellen dat we zwanger zijn.....maarja misschien duurt dat nog wel 1,5 jaar?
Vinden jullie dat ik het mijn ouders moet vertellen als ik geopereerd word...? Ik vind zelf eigenlijk van wel maar ik wil ze nog steeds zo graag verrassen met het leuke nieuws in de toekomst hopelijk....
ik schrok wel van wat verhalen die ik gelezen heb op internet, maar hopelijk kan ik maandag meteen een afspraak maken om langs te komen in het ziekenhuis. Ben liever nog gisteren geopereerd dan morgen zodat we meer duidelijkheid hebben.
...Stel ze komen er tijdens de operatie achter dat mijn eileiders echt helemaal verkleefd zijn en niet meer te redden zijn, dan kan het zijn dat ze die moeten verwijderen en dat we gelijk het ivf-traject in gaan. Ik denk dan wel in doemscenario's maar ik zou dat verschrikkelijk vinden. Alleen het woord IVF al en dan het idee dat mijn eileides misschien verwijderd moeten worden.
Ik hoop zo dat ze de eileiders tijdens een operatie weer kunnen ' redden' zeg maar...en we op de natuurlijke weg zwanger kunnen worden.
Wat ik me wel realiseer is dat mijn vriend en ik ' geluk' hebben dat we er nu al achter komen. Ik lees soms verhalen van mensen die al 2,5 jaar bezig zijn en er dan pas achter komen dat de eileiders verkleefd zijn / niet doorgankelijk zijn. Maargoed wat is geluk....ik hoopte vorig jaar kerstmis al te kunnen zeggen dat ik zwanger was, en nu lukt dat dit jaar misschien niet eens...
..ben aan het denken om (ook) misschien ook mee te schrijven op een ander topic waar meiden ook moeite hebben met zwanger worden.
Wil julllie namelijk niet remmen met jullie verhalen!!
