Zwanger
alle pijlers
OMG ik krijg straks een baby!!!!
dinsdag 17 mei 2011 om 14:49
Daar zit ik dan... 37 weken en een paar dagen zwanger.
Alles is in huis, de vluchttas staat gepakt, lijstjes netjes afgewerkt, boekjes gelezen, bed staat op klossen.
En dan dringt het ineens door tijdens het douchen vanmorgen..
IK KRIJG EEN BABY! HOLY FUCK! IK! KRIJG! EEN! BABY!
Ik heb spontaan hartkloppingen, mn nagels zijn plotseling afgekloven en ik laat alles uit mn handen vallen.
Totale paniek in de tent, wordt ik nou gek of zitten er meer zwangere nageklloze zenuwpezen achter de pc..?
Alles is in huis, de vluchttas staat gepakt, lijstjes netjes afgewerkt, boekjes gelezen, bed staat op klossen.
En dan dringt het ineens door tijdens het douchen vanmorgen..
IK KRIJG EEN BABY! HOLY FUCK! IK! KRIJG! EEN! BABY!
Ik heb spontaan hartkloppingen, mn nagels zijn plotseling afgekloven en ik laat alles uit mn handen vallen.
Totale paniek in de tent, wordt ik nou gek of zitten er meer zwangere nageklloze zenuwpezen achter de pc..?
dinsdag 17 mei 2011 om 15:07
quote:Tama schreef op 17 mei 2011 @ 14:57:
hahaha bij mij viel het kwartje na de bevalling, toen de verloskundige en de kraamhulp weggingen (12.00 uur) en de volgende kraamhulp pas de volgende ochtend zou komen. HOEZO? dacht ik, en wat moet ik dan met het kind doen tot die tijd???IEKSSS! Weggingen? Volgende ochtend pas?? ai-ai-aaaai!
hahaha bij mij viel het kwartje na de bevalling, toen de verloskundige en de kraamhulp weggingen (12.00 uur) en de volgende kraamhulp pas de volgende ochtend zou komen. HOEZO? dacht ik, en wat moet ik dan met het kind doen tot die tijd???IEKSSS! Weggingen? Volgende ochtend pas?? ai-ai-aaaai!
dinsdag 17 mei 2011 om 15:09
Tijdens de zwangerschap blijft het kind in je buik toch een enigzins abstract iets, tenminste zo heb ik het ervaren. Zelfs bij de tweede was dat niet veel anders, hoewel ik inmiddels meer praktische ervaring had, vond ik het toch nog lastig voor te stellen dat er een echt kind uit zou komen. Toen ik een maand voor mijn bevalling bij mijn broer op kraamvisite was en ik zijn hele kleine kindje zag kon ik me niet voorstellen dat mijn eerste nog kleiner was en dat de tweede ook weer ongeveer zo klein zou zijn. Pas toen mijn kinderen er waren, waren ze 'echt'.
dinsdag 17 mei 2011 om 15:09
quote:flint schreef op 17 mei 2011 @ 15:06:
[...]
O, herkenbaar, dat had ik bij de eerste ook! Wist bij god niet wat ik met dat kleintje moest doen, was doodsbang dat ik hem 'kapot' zou maken bij het aan- en uitkleden. Is allemaal goed gekomen, hij doet het nog .precies, die van mij doet het ook nog... gelukkig maar
[...]
O, herkenbaar, dat had ik bij de eerste ook! Wist bij god niet wat ik met dat kleintje moest doen, was doodsbang dat ik hem 'kapot' zou maken bij het aan- en uitkleden. Is allemaal goed gekomen, hij doet het nog .precies, die van mij doet het ook nog... gelukkig maar
dinsdag 17 mei 2011 om 15:11
Ik stond de eerste morgen in het ziekenhuis onder de douche en hoorde ergens een baby huilen, reageerde daar helemaal niet op eerst ... en toen ineens BOEM!
SHIT, dat kan die van mij wel zijn.... hellup.....
Na mijn kind werd ineens mijn moedergevoel geboren... ieder huiltje voelde ik haast echt, ergens in mijn lijf... onzichbare draadjes naar mijn kind...
En dat worden er alsmaar meer.....
Meid, het komt helemaal goed hoor..
Oke, het is een aardverschuiving van jewelste.,.. dat wel.. maar leuk dat het is!
SHIT, dat kan die van mij wel zijn.... hellup.....
Na mijn kind werd ineens mijn moedergevoel geboren... ieder huiltje voelde ik haast echt, ergens in mijn lijf... onzichbare draadjes naar mijn kind...
En dat worden er alsmaar meer.....
Meid, het komt helemaal goed hoor..
Oke, het is een aardverschuiving van jewelste.,.. dat wel.. maar leuk dat het is!
dinsdag 17 mei 2011 om 15:12
dinsdag 17 mei 2011 om 15:12
Luna, ik herken het helemaal.
Mijn verlof is vandaag begonnen, ben nu 34 weken zwanger, en ik schiet ook in de stress van het idee dat ik over max. 8 weken moeder ben geworden van een kleintje.
Het voelt zo vreemd, want het is echt niet zo dat ik het niet meer wil, maar opeens kijk ik er enorm tegen op.
Vooral tegen de bevalling, ondanks dat ik weet dat het iedereen lukt en mij dus ook en dat er echt nooit eentje blijft zitten (zoals iedereen zegt...)
Heel veel herkenning dus.....
Succes!
Mijn verlof is vandaag begonnen, ben nu 34 weken zwanger, en ik schiet ook in de stress van het idee dat ik over max. 8 weken moeder ben geworden van een kleintje.
Het voelt zo vreemd, want het is echt niet zo dat ik het niet meer wil, maar opeens kijk ik er enorm tegen op.
Vooral tegen de bevalling, ondanks dat ik weet dat het iedereen lukt en mij dus ook en dat er echt nooit eentje blijft zitten (zoals iedereen zegt...)
Heel veel herkenning dus.....
Succes!
dinsdag 17 mei 2011 om 15:13
dinsdag 17 mei 2011 om 15:16
Ik was ook zenuwachtig hoor, kon amper geloven dat ik straks echt moeder zou zijn. Hoe zou dat voelen? Zou ik het wel kunnen en goed doen?
Tuurlijk wel, ik geniet zo van hem, kan wel huilen nu ik de woorden zoek om uit te drukken hoeveel ik van hem hou en hoe gelukkig ik ben dat hij er is , en het goed maakt, en kan lachen en spelen, en nou nu ga ik echt bijna huilen.
gefeliciteerd TO en succes met de laatste loodjes
Tuurlijk wel, ik geniet zo van hem, kan wel huilen nu ik de woorden zoek om uit te drukken hoeveel ik van hem hou en hoe gelukkig ik ben dat hij er is , en het goed maakt, en kan lachen en spelen, en nou nu ga ik echt bijna huilen.
gefeliciteerd TO en succes met de laatste loodjes
dinsdag 17 mei 2011 om 15:17
quote:noodles schreef op 17 mei 2011 @ 15:12:
wat een lieve OP!
Ja je krijgt een baby, een heerlijke, mooie, lieve, zachte baby.
waar je straks verwonderd en vol liefde naar zult staren als hij/zij in zijn bedje ligt. Die op jou en je man/vriend zal lijken.
baby's zijn geweldig (en die van mij natuurlijk al helemaal ) wat schattig
wat een lieve OP!
Ja je krijgt een baby, een heerlijke, mooie, lieve, zachte baby.
waar je straks verwonderd en vol liefde naar zult staren als hij/zij in zijn bedje ligt. Die op jou en je man/vriend zal lijken.
baby's zijn geweldig (en die van mij natuurlijk al helemaal ) wat schattig
dinsdag 17 mei 2011 om 15:20
quote:Bregje32 schreef op 17 mei 2011 @ 15:12:
Luna, ik herken het helemaal.
Mijn verlof is vandaag begonnen, ben nu 34 weken zwanger, en ik schiet ook in de stress van het idee dat ik over max. 8 weken moeder ben geworden van een kleintje.
Het voelt zo vreemd, want het is echt niet zo dat ik het niet meer wil, maar opeens kijk ik er enorm tegen op.
Vooral tegen de bevalling, ondanks dat ik weet dat het iedereen lukt en mij dus ook en dat er echt nooit eentje blijft zitten (zoals iedereen zegt...)
Heel veel herkenning dus.....
Succes!jij ook succes!
Luna, ik herken het helemaal.
Mijn verlof is vandaag begonnen, ben nu 34 weken zwanger, en ik schiet ook in de stress van het idee dat ik over max. 8 weken moeder ben geworden van een kleintje.
Het voelt zo vreemd, want het is echt niet zo dat ik het niet meer wil, maar opeens kijk ik er enorm tegen op.
Vooral tegen de bevalling, ondanks dat ik weet dat het iedereen lukt en mij dus ook en dat er echt nooit eentje blijft zitten (zoals iedereen zegt...)
Heel veel herkenning dus.....
Succes!jij ook succes!
dinsdag 17 mei 2011 om 15:24
Het mooiste moment dat ik me herinner is: ik ben om 3.30 bevallen in het ziekenhuis, mocht een uur later naar huis. Zo lagen we dus opeens met zijn drietjes in ons grote bed te kijken hoe het buiten licht werd................ Zo speciaal Het was bijna een inbreuk toen om 9 uur de kraamhulp aanbelde. Want die constateerde een dijk van een poepbroek bij ons meisje en papa mocht meteen aan de slag met een badje
Echt, als de kleine er is verandert je leven, maar je went heel snel!
Succes!
Echt, als de kleine er is verandert je leven, maar je went heel snel!
Succes!
dinsdag 17 mei 2011 om 15:25
quote:luna30v schreef op 17 mei 2011 @ 15:07:
[...]
IEKSSS! Weggingen? Volgende ochtend pas?? ai-ai-aaaai!
Hahaha, ik weet die eerste nacht nog wel met mijn eerste zoon, hij is nu 4 jaar. Huilen dat hij die nacht deed, hij huilde aan 1 stuk door. En wij waren zo bang. Want nu zou het altijd zo zijn; nooit meer slapen en alleen maar zorgen maken. Wat een opluchting toen het eindelijk weer licht werd.
En nu? Nu ben ik zwanger van mijn derde kind en ik ben zo benieuwd of deze van diezelfde mooie ogen heeft als zijn broers en vader, of hij de ondeugd en grappen in zich heeft...
Pfff, nog 5 maanden wachten.
Geniet nog even van alles, over een korte tijd ben je mama! Iets om voor altijd trots op te zijn!
[...]
IEKSSS! Weggingen? Volgende ochtend pas?? ai-ai-aaaai!
Hahaha, ik weet die eerste nacht nog wel met mijn eerste zoon, hij is nu 4 jaar. Huilen dat hij die nacht deed, hij huilde aan 1 stuk door. En wij waren zo bang. Want nu zou het altijd zo zijn; nooit meer slapen en alleen maar zorgen maken. Wat een opluchting toen het eindelijk weer licht werd.
En nu? Nu ben ik zwanger van mijn derde kind en ik ben zo benieuwd of deze van diezelfde mooie ogen heeft als zijn broers en vader, of hij de ondeugd en grappen in zich heeft...
Pfff, nog 5 maanden wachten.
Geniet nog even van alles, over een korte tijd ben je mama! Iets om voor altijd trots op te zijn!
dinsdag 17 mei 2011 om 16:18
Ik ben 30 weken zwanger, en af en toe begint het ook door te dringen dat alle drukte die we aan het maken zijn (huis op orde, babyspullen aanschaffen, naam bedenken, etc) is omdat we straks ook echt, daadwerkelijk, heus, een kind hebben.
Het grootste deel van de tijd kan ik die gedachte nog niet helemaal aan!
Gek hè??
Het grootste deel van de tijd kan ik die gedachte nog niet helemaal aan!
Gek hè??
