ongepland zwanger....

06-04-2014 17:05 162 berichten
Alle reacties Link kopieren
Gisteren een test gedaan, omdat ik het toch niet helemaal vertrouwde...

Zwanger.... is het antwoord.

Ongepland, nog niet gewenst, geen relatie. En wat nu?!

Ik zie alleen nog maar beren op de weg. Ik ben hier gewoon ongeschikt voor.

Hoe leuk kinderen (van een ander) ook kunnen zijn ik kan mij er niks bij voorstellen.



Ik moest het even van mij afschrijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 10 april 2014 @ 22:08:

Als het kind geboren wordt dan wordt het juist de dupe van de fout van TO. Ze zit te hopen op 'n miskraam, dan kun je dus beter ballen hebben en het zelf weg laten halen dan het kind ongewenst op de wereld te zetten. Je kunt beter spijt hebben van 'n abortus dan van 'n kind. Met 'n kind heb je wel levenslang, na 'n abortus kun je weer met 'n schone lei verder met je leven.Met alle respect; je begrijpt het niet...jij bent vol overgave kinderloos maar niet iedereen is dat. Ik las mijn oude topic en ook ik hoopte in al mijn wanhoop op een miskraam en tegelijk ook niet. Ik ben zo godvergeten blij en dankbaar dat mijn dochter geboren is. Ik ben dolblij met jouw "levenslang"...!!!
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
Alle reacties Link kopieren
Een kind is nooit een fout. Je hebt t niet over een kledingstuk of een tv.



Misschien moet je je iets meer inleven in TO voordat je een beslissing door haar strot probeert te duwen of haar een schuldgevoel aan praat over een beslissing die ze neemt.

Het lijkt wel of je er een persoonlijk belang bij hebt.



als TO besluit t kindje te houden dan zal er genoeg liefde en ruimte zijn voor een kind ongeacht of meneer ex t wel of niet ziet zitten.

En als je er goed over nadenkt en inleeft kan je de reactie over de miskraam wel begrijpen. Ik denk dat bijna iedereen dat in het begin zal hebben in zon situatie, dat wil niet zeggen dat er per definitie een slecht nest is. Ik zou je antwoorden nog is terug lezen en je eigen afvragen wat het maakt dat je zo verbitterd reageert op iets wat een ander aan gaat
Alle reacties Link kopieren
Voor diegene die nog steeds zeuren over een abortus en diegene die denken dat het nodig is om lullig te doen probeer het nu eens van haar kant te bekijken.



Het is duidelijk dat ze geschrokken is van haar situatie en dat even kwijt moest.

Daar komen natuurlijk gevoelens bij kijken en soms denk, zeg en schrijf je dingen die op dat moment door je hoofd gaan omdat alles even een chaos is.(Maar die kunnen voor anderen vreemd over komen.)



Als ik het voor mezelf een beetje samen moet vatten kom ik tot de conclusie dat ze waarschijnlijk onlangs een beslissing hebben gemaakt om te stoppen met de relatie.

Een relatie stopt niet zomaar daar is een rede voor en die is nog maar vers.



Dan kom je erachter dat je ineens zwanger blijkt van hem.

Dan gaat er zoveel door je hoofd en dan is het logisch dat het kind op dit moment niet past, want je wil als je het over een ideaalplaatje hebt gewoon samen voor je kind zorgen (volgens mij bedoeld ze dat met haar opmerking het komt niet uit), maar dat zit er door de breuk nu niet in. (zegt niks over wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren)

Maar haar reactie is best logisch zeker omdat het vers is.

Als ze de tijd heeft om het te laten bezinken komt alles vanzelf op zijn plaats.



Beste To, volgens mij weet je diep van binnen wel wat je eigenlijk zou willen als ik je berichten zo lees.

Alleen is dit inderdaad niet zoals je het voor ogen had.

Dat maakt het waarschijnlijk ook zo moeilijk om voor jezelf de knoop door te hakken.

De onzekerheid van de toekomst om nog maar te zwijgen over je gesprek met je ex.

Maar volg je gevoel en neem die hobbels en pak die beren aan en je zal zien dat je er snel vrede mee zal hebben, wat je beslissing ook mag zijn.

De eerste stap zal moeilijk zijn maar hoe sneller je hem neemt hoe eerder je hier rust in zal vinden.



Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Sterkte met je beslissing wat die ook mag zijn.
quote:felice71 schreef op 10 april 2014 @ 22:19:

[...]





Met alle respect; je begrijpt het niet...jij bent vol overgave kinderloos maar niet iedereen is dat. Ik las mijn oude topic en ook ik hoopte in al mijn wanhoop op een miskraam en tegelijk ook niet. Ik ben zo godvergeten blij en dankbaar dat mijn dochter geboren is. Ik ben dolblij met jouw "levenslang"...!!!Ik ken vrouwen die al kinderen hebben (gezin compleet) die 'n abortus hebben laten doen en die daar totaal geen trauma over hebben zoals het in de media (voornamelijk het vivaforum) aan vrouwen wordt aangepraat. Sterker nog, in de praktijk ken ik uberhaupt niemand die spijt heeft van een abortus en daar verdriet over heeft, de blijheid van de behouden vrijheid is wat overheerst. Het is nog helemaal niks. Die eicel/spermacel was anders gewoon door de plee gespoeld. Nu zitten ze toevallig aan elkaar geklonterd, maar het is evenmin niks en hoeft ook niets te worden. Een kind kan TO altijd nog nemen als ze er wél bewust aan toe is.
Elninjoo, ik betwijfel of iemand met spijt van een abortus daar ooit met jou over zou praten, gezien je weinig empathische aard. Jouw ervaringen met verdriet van anderen lijken me daarmee structureel onrepresentatief voor de werkelijkheid. Het lijkt me weinig zinvol om daar generieke conclusies aan te verbinden.
Heb 't idee dat ze tegen mij juist openhartiger zijn over het gemak van de abortus, omdat ze (door de media) denken dat veel vrouwen een abortus nog steeds veroordelen. Dat 'het stelde niks voor' zeggen blijkbaar not done is, terwijl ze het wel zo hebben ervaren.
Ik kan me voorstellen dat je dat denkt, het is ook best moeilijk om oorzaak en gevolg te onderscheiden.
Alle reacties Link kopieren
Plus dat het toch afhankelijk is van je leeftijd. Denk ik hoor (geen ervaring mee). Ken wel iemand die op haar 16 de voor abortus heeft gekozen en daar heel opgelucht over was en inmiddels nu ouder is en kinderen heeft gekregen toen ze er wel klaar voor was. Als je 34 bent dan maak je andere keuzes.

Dus we gaan het nu niet over abortus en schuldig voelen of niet.

TO is nu het nieuws aan het verwerken. Als ze het kindje eenmaal vasthoudt zal ze zeer waarschijnlijk dolblij zijn. Het is immers niet dat het kind een stuk van haar jeugd kost.

En nogmaals ze WIL geen abortus dus waar hebben we het over.



Succes iig
Alle reacties Link kopieren
quote:bab123 schreef op 10 april 2014 @ 22:00:

Ben ik nu de 1 van de weinige die schrikt van alle abortus adviezen? Ondanks dat TO aangeeft dit niet te willen, word haar zelfs een schuldgevoel aangepraat als ze het niet zou doen?



Een kind hoeft nooit de dupe te zijn 'fouten' van ouders . Ook al gebruik je voorbehoedsmiddelen dan weet je dat je niet 100% beschermd bent..



Ook al is het van je ex.. het is ook voor de helft van jezelf..





Ook al groeit het kind op in een gebroken gezin wil niet zeggen dat het kind per definitie een slecht huis krijgt.. dat ligt toch echt aan jezelf...



Ik denk dat het altijd beangstigend is als je net zwanger bent, of je nu gepland of ongepland bent, het is een hele verantwoordelijkheid..



Sterkte met je beslissing en de verdere situatieVolledig met je eens!
Alle reacties Link kopieren
quote:felice71 schreef op 10 april 2014 @ 18:43:

ik weet het echt even niet meer..........



Ook hier zet ik even de link naar mijn topic van vier jaar geleden, misschien kan je er wat mee...



edit: zit het weer even te lezen, snap weer helemaal hoe je je voelt!



Dank je wel voor je verhaal! Het voelt fijn te lezen dat het geen rare gedachten zijn en dat mensen in ongeveer dezelfde situatie die zelfde gedachten als eerste zo ervaren.

Ik lees verder dat je bevallen bent van een prachtige dochter en daar heel gelukkig mee bent! Geniet ervan!
quote:fabjetan schreef op 11 april 2014 @ 08:59:



En nogmaals ze WIL geen abortus dus waar hebben we het over.

Ze wil ook geen kind aangezien ze op 'n miskraam hoopt, dus beetje lullig als ze het toch laat komen en 't gokje maar neemt. Spijt hebben van 'n kind bestaat ook, dus waarom zou ze die gok nemen?
Alle reacties Link kopieren
quote:SuzanneSuus schreef op 10 april 2014 @ 22:15:

Ben je nu in je eentje aan het nadenken?

Ik hoop van niet.



Vrienden, ex, Fiom...



Ze kunnen allemaal helpen bij de zaken helder te krijgen.



Ik heb hele lieve dierbare vrienden om mij heen met wie ik heel goed kan praten en op geen enkele manier veroordelend zijn over welke keuze ik ook zou maken. En dat praat erg prettig om zo de zaken te kunnen structureren in mijn hoofd.

Mijn ex ga ik proberen dit weekend te bellen. Zoals Piet het eerder ook aangaf hij heeft ook verwerkingstijd nodig en hij en ik zullen ook moeten praten.
Alle reacties Link kopieren
@iedereen die mijn gedachtes wel begrijpen en wel mijn verhaal snappen. Ik negeer elninjo en wat zij zegt raakt me eigenlijk helemaal niet. Het is hooguit haar kromme denkwijze. En iedereen heeft recht op zijn/haar mening. Wat mij betreft mogen jullie dat ook doen. Scheelt een hoop verwondering :-)



Ik weet wat ik denk en voel. En dat dat niet raar is. Ik beslis welke keuze ik maak en welke gevolgen er voor mij vanaf hangen. En als elninjo daar een andere mening in heeft dan is dat zo.

.

Ik quote niet iedereen die hier wat zegt. Ik vind het fijn dat jullie meeleven en mij snappen. En ik lees ook alle reacties. Maar meestal met het beantwoorden met 1 reactie heb ik vele van jullie reacties wel daarmee kunnen beantwoorden.
Alle reacties Link kopieren
quote:Pantax schreef op 11 april 2014 @ 06:29:

Elninjoo, ik betwijfel of iemand met spijt van een abortus daar ooit met jou over zou praten, gezien je weinig empathische aard. Jouw ervaringen met verdriet van anderen lijken me daarmee structureel onrepresentatief voor de werkelijkheid. Het lijkt me weinig zinvol om daar generieke conclusies aan te verbinden.Fijn, mijn gedachten waren al uitgetypt.
Alle reacties Link kopieren
quote:pietje1204 schreef op 10 april 2014 @ 21:16:

Lieve TO, ik kan mij wel voorstellen dat je ergens hoopt dat de natuur het regelt. Van een abortus zou je spijt kunnen krijgen. Ook al is het volgens sommige mensen nu nog geen kindje, het is een leven wat zich in jou aan het ontwikkelen is.



Een abortus gebeurt omdat er iets in de aanleg niet goed gaat en je lichaam het vruchtje/kindje afstoot. Dat is bij een ongeplande zwangerschap misschien net iets makkelijker te accepteren (wat niet hoeft te betekenen dat het niet moeilijk is).



Ik zou je echt aanraden zsm je ex in te lichten en hem daarna even de tijd geven om na te denken. Vergeet niet dat jij inmiddels al een paar dagen weet dat je zwanger bent, hij weet van niks. Dit zal rauw op zijn dak komen.



Geef jezelf en hem de tijd om na te denken. De uiteindelijke beslissing zal (hoe moeilijk voor hem) bij jou liggen.



Sterkte, want het is en blijft gewoon heel erg moeilijk.



ik pik jou er ook nog even uit omdat ik je reacties en adviezen kan waarderen al het hele topic.

Ik wil hem dit weekend bellen. Want idd wat je zegt hij heeft ook nog tijd om na te denken nodig. En die zal ik hem ook moeten geven.

Hier is geen kant en klare oplossing voor.
Alle reacties Link kopieren
quote:mamalieffie schreef op 10 april 2014 @ 23:33:

Voor diegene die nog steeds zeuren over een abortus en diegene die denken dat het nodig is om lullig te doen probeer het nu eens van haar kant te bekijken.



Het is duidelijk dat ze geschrokken is van haar situatie en dat even kwijt moest.

Daar komen natuurlijk gevoelens bij kijken en soms denk, zeg en schrijf je dingen die op dat moment door je hoofd gaan omdat alles even een chaos is.(Maar die kunnen voor anderen vreemd over komen.)



Als ik het voor mezelf een beetje samen moet vatten kom ik tot de conclusie dat ze waarschijnlijk onlangs een beslissing hebben gemaakt om te stoppen met de relatie.

Een relatie stopt niet zomaar daar is een rede voor en die is nog maar vers.



Dan kom je erachter dat je ineens zwanger blijkt van hem.

Dan gaat er zoveel door je hoofd en dan is het logisch dat het kind op dit moment niet past, want je wil als je het over een ideaalplaatje hebt gewoon samen voor je kind zorgen (volgens mij bedoeld ze dat met haar opmerking het komt niet uit), maar dat zit er door de breuk nu niet in. (zegt niks over wat er in de toekomst zou kunnen gebeuren)

Maar haar reactie is best logisch zeker omdat het vers is.

Als ze de tijd heeft om het te laten bezinken komt alles vanzelf op zijn plaats.



Beste To, volgens mij weet je diep van binnen wel wat je eigenlijk zou willen als ik je berichten zo lees.

Alleen is dit inderdaad niet zoals je het voor ogen had.

Dat maakt het waarschijnlijk ook zo moeilijk om voor jezelf de knoop door te hakken.

De onzekerheid van de toekomst om nog maar te zwijgen over je gesprek met je ex.

Maar volg je gevoel en neem die hobbels en pak die beren aan en je zal zien dat je er snel vrede mee zal hebben, wat je beslissing ook mag zijn.

De eerste stap zal moeilijk zijn maar hoe sneller je hem neemt hoe eerder je hier rust in zal vinden.



Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Sterkte met je beslissing wat die ook mag zijn.je vat het idd goed samen! Dank je wel.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

'

Doe wat je zelf denkt dat het beste is jij bent degene die met je beslissing moet leven. Als je kiest voor abortus is dat je goed recht houdt wel rekening met het feit dat dit emotioneel een zware nasleep kan hebben. Dus doe het alleen als je er echt van overtuigd bent dat dit de beste oplossing is. Maar doe het niet omdat je denkt dat het de makkelijkste oplossing is. Dan zou je spijt kunnen krijgen. Ook al is de situatie misschien niet zoals je gehoopt had en je wil gevoelsmatig je kindje laten komen. Dan zou ik in jouw positie ervoor gaan. Verder wil ik ondanks je verwarring feliciteren met je zwangerschap wat je keuze ook mogen zijn. Ik ben er van overtuigd dat je diep van binnen weet wat voor jouw de beste keuze is. Heel veel sterkte en probeer er ongeacht je beslissing een beetje van tegenieten. Een zwangerschap is een mijlpaal in je leven dat in mijn inziens gevierd moet worden ondanks het feit of het gepland is of niet of wat je keuze is wat betreft de abortus of niet.



heel veel sterkte
Lieve Toektoek,



Hoe gaat het met je? Ben je zelf inmiddels al een beetje gewend aan het idee?



Alle reacties Link kopieren
quote:pietje1204 schreef op 13 april 2014 @ 21:00:

Lieve Toektoek,



Hoe gaat het met je? Ben je zelf inmiddels al een beetje gewend aan het idee?







Dankjewel Pietje voor je reactie. Alle belangrijke mensen zijn op de hoogte. Dus ook mijn ex. En nu kan misschien wel het echte proces van nadenken beginnen?!

Gewend? Nee! Helemaal niet eigenlijk. Ik word aardig heen en weer geslingerd door gedachtes en gevoelens.

Mijn ex en ik zullen binnenkort heel goed moeten gaan praten. Maar ik wil hem in deze ook even ruimte geven om na te denken en bij te komen van het nieuws. Het is natuurlijk niet zomaar iets wat je binnen 5 min verwerkt hebt. Ik hoop dat we volgende week samen eens een goed gesprek kunnen hebben. En dan kan ik denk ik pas ook voor mijzelf nadenken wat ik zou willen. Wil/kan ik dit alleen of toch niet.

Het blijft lastig en het hakt er misschien nu juist pas in... :'(
Alle reacties Link kopieren
Hi toektoek, een tot nu toe meelezer hier. Allereerst vind ik dat je het goed doet! Ik ben wel benieuwd, hoe was de eerste reactie van je ex?
Alle reacties Link kopieren
Heel erg geschrokken. Heb em ook even gelaten. Heb hem zijn vragen laten stellen wat ie op dat moment had.

En verder hebben we af en toe contact maar mag hij van mij nu ook even de tijd nemen om na te denken en even wat research te doen waarvan hij denkt dat het voor hem goed kan zijn. En dan zullen we binnenkort wel een stevig gesprek moeten voeren.
Viel het mee om het hem te vertellen? Zijn eerste reactie klinkt nog niet verkeerd, menig man zou echt gaan flippen en verwijten maken volgens mij.



Goed dat je hem nu even laat gaan. Geeft jouzelf ook even de tijd om alles te verwerken, hier zag je tenslotte heel erg tegenop en deze hobbel is nu genomen.



Ik hoop dat je goed kunt praten met mensen uit je omgeving en dat jij en je ex binnenkort ook goed kunnen praten.
Alle reacties Link kopieren
Ik vond het heel moeilijk, maar heb het er maar gewoon uitgegooid.

En toen moest ik janken... Maar het was goed zo. Nu idd maar even alles op zn beloop laten.



Op de een of andere manier kan ik nu pas alle opties goed de revue laten passeren.

Ik kan gelukkig altijd mijn hart luchten bij de mensen uit mijn omgeving die niet veroordelend zijn en geen druk uitoefenen. En dat geeft iig rust. Uiteindelijk moet ik beslissen en moeten mijn ex en ik praten voordat er beslissingen genomen kunnen worden.
Wat fijn dat je er zo goed over kunt praten met mensen die dichtbij je staan.



Ik hoop dat je nu een stukje rust gevonden hebt om heel goed na te denken. En dat jullie er daarna goed samen over kunnen praten.



Sterkte
Hoe gaat het nu met je TO?



Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven