Zwanger
alle pijlers
Over ovulatietesten en temperaturen
woensdag 23 november 2011 om 14:54
Ik open dit topic, omdat ik merk dat er op vragen over temperaturen of ovulatietesten vaak op dezelfde manier gereageerd wordt. 'Laat het los', 'Heb gewoon seks en hou je er niet teveel mee bezig', 'Als je er teveel mee bezig bent dan lukt het niet'.
Volgens mij kan de TO vaak niets met zulke opmerkingen. Ze vraagt om een antwoord op haar vraag, maar krijgt eigenlijk te horen dat ze iets verkeerd doet. Iedereen heeft het recht op zijn eigen mening, maar ik vind dat wel erg kort door de bocht.
We kunnen tegenwoordig bijna alles sturen, behalve ons eigen lichaam. Je kunt alleen maar afwachten wanneer je zwanger wordt. Voor veel vrouwen blijkt dat ook geen vanzelfsprekendheid, ze kunnen bijvoorbeeld niet zwanger worden, krijgen een of meerdere miskramen en andere narigheid. Gelukkig komt hier de moderne wetenschap om de hoek kijken. Veel van deze vrouwen kunnen nu geholpen worden, maar ook voor vrouwen die wellicht geen problemen met hun vruchtbaarheid hebben kan de wetenschap handig zijn.
Je lichaam is deels een mysterie, maar door temperaturen, ovulatietesten en andere methodes kun je meer te weten komen over je cyclus. Ik vind dit erg handig. Ik ben ontzettend nieuwsgierig en vind het erg leerzaam om te weten te komen hoe mijn lichaam werkt. Het schept een klein beetje duidelijkheid in een situatie waar je verder weinig invloed op hebt.
Voor alle vrouwen die dit niet 'nodig hebben' en het teveel moeite vinden, of het gewoon niet ontspannen vinden: Good for you! Er zijn alleen ook vrouwen die de extra wetenschap prettig vinden, het nodig hebben om kans te maken op een zwangerschap, nieuwsgierig zijn of om een andere reden methodes gebruiken om hun eisprong te ontdekken. Zo zou ik het niet, niet kunnen doen. Dát zou bij mij voor meer onzekerheid zorgen.
Voor iedereen die methodes gebruikt om te ontdekken wanneer ze het meest vruchtbaar is is dit topic. Stel elkaar vooral je vragen en deel ervaringen!
Volgens mij kan de TO vaak niets met zulke opmerkingen. Ze vraagt om een antwoord op haar vraag, maar krijgt eigenlijk te horen dat ze iets verkeerd doet. Iedereen heeft het recht op zijn eigen mening, maar ik vind dat wel erg kort door de bocht.
We kunnen tegenwoordig bijna alles sturen, behalve ons eigen lichaam. Je kunt alleen maar afwachten wanneer je zwanger wordt. Voor veel vrouwen blijkt dat ook geen vanzelfsprekendheid, ze kunnen bijvoorbeeld niet zwanger worden, krijgen een of meerdere miskramen en andere narigheid. Gelukkig komt hier de moderne wetenschap om de hoek kijken. Veel van deze vrouwen kunnen nu geholpen worden, maar ook voor vrouwen die wellicht geen problemen met hun vruchtbaarheid hebben kan de wetenschap handig zijn.
Je lichaam is deels een mysterie, maar door temperaturen, ovulatietesten en andere methodes kun je meer te weten komen over je cyclus. Ik vind dit erg handig. Ik ben ontzettend nieuwsgierig en vind het erg leerzaam om te weten te komen hoe mijn lichaam werkt. Het schept een klein beetje duidelijkheid in een situatie waar je verder weinig invloed op hebt.
Voor alle vrouwen die dit niet 'nodig hebben' en het teveel moeite vinden, of het gewoon niet ontspannen vinden: Good for you! Er zijn alleen ook vrouwen die de extra wetenschap prettig vinden, het nodig hebben om kans te maken op een zwangerschap, nieuwsgierig zijn of om een andere reden methodes gebruiken om hun eisprong te ontdekken. Zo zou ik het niet, niet kunnen doen. Dát zou bij mij voor meer onzekerheid zorgen.
Voor iedereen die methodes gebruikt om te ontdekken wanneer ze het meest vruchtbaar is is dit topic. Stel elkaar vooral je vragen en deel ervaringen!
woensdag 21 december 2011 om 13:20
@Yeska: laten we het hopen. Mijn vriend heeft trouwens ook last van zijn rug, ik blijf het een flutsmoes vinden
Jij veel succes vanavond, hopen dat je je temperatuurstijging verkeerd geinterpreteerd hebt. Wel lekker dat het net voor de kerstvakantie is. Dan heb je de stress over zijn vakantie ook niet.
Jij veel succes vanavond, hopen dat je je temperatuurstijging verkeerd geinterpreteerd hebt. Wel lekker dat het net voor de kerstvakantie is. Dan heb je de stress over zijn vakantie ook niet.
woensdag 21 december 2011 om 16:55
woensdag 21 december 2011 om 17:07
Ik val ook even binnen in dit topic. Ik lees dat hier een paar vrouwen net als ik ook een miskraam hebben gehad. Hoe hebben jullie het vanaf de miskraam aangepakt? Eerst zwangerschapstesten doen totdat ze weer negatief zijn en dan beginnen met ovulatietesten? En hebben jullie dag 1 van de miskraam geteld als dag 1 van de cyclus?
woensdag 21 december 2011 om 19:58
Hoi Lena. Ik ben gaan temperaturen vanaf de ochtend na de curettage. Toen mijn temperatuur weer begon te dalen, heb ik om de paar dagen een zwangerschapstest gedaan tot deze negatief was. Vanaf dat moment ben ik begonnen met dagelijks ovulatietesten doen. Hierdoor kon ik zien dat ik 21 dagen na mijn curettage alweer een ovulatie had.
Hoe lang geleden was jouw miskraam?
Hoe lang geleden was jouw miskraam?
donderdag 22 december 2011 om 09:41
Oh Lena, wat vers nog allemaal! Hoe is je miskraam verlopen en hoe gaat het nu met je?
Ik was zeker blij dat mijn cyclus zich zo snel herstelde. Helaas bleek ik wel verklevingen te hebben overgehouden aan de curettage. Maar die zijn 3 weken geleden verwijderd en gisteren heb ik eindelijk weer een inseminatie gehad (3 maanden na mijn miskraam). Dus er is een kansje op een heel goed begin van het nieuwe jaar.
Ik was zeker blij dat mijn cyclus zich zo snel herstelde. Helaas bleek ik wel verklevingen te hebben overgehouden aan de curettage. Maar die zijn 3 weken geleden verwijderd en gisteren heb ik eindelijk weer een inseminatie gehad (3 maanden na mijn miskraam). Dus er is een kansje op een heel goed begin van het nieuwe jaar.
donderdag 22 december 2011 om 11:10
Even een update hier: ben gisteren ongesteld geworden. In mijn geval dus goed nieuws. Vandaag dus bloedprikken en volgende week naar de gyn voor een echo van mijn folikels.
@playing... : hoe is het bij jou?
@yezla (? Iphone dus kan niet truglezen hoe je nick precies is): wat spannend weer voor je! Hopelijk goed nieuws voor jou over 14 daagjes!
@playing... : hoe is het bij jou?
@yezla (? Iphone dus kan niet truglezen hoe je nick precies is): wat spannend weer voor je! Hopelijk goed nieuws voor jou over 14 daagjes!
donderdag 22 december 2011 om 11:44
@ Lena: Wat naar zeg. Er schrijven hier zoals je ziet heel wat meiden die hetzelfde hebben meegemaakt. Denk ik je behalve aan de toekomst en weer zwanger worden ook aan je verwerking? Je hebt een droom, een toekomstig kindje verloren, dus het is heel natuurlijk om hier verdriet om te hebben. Misschien overbodig hoor, maar ik heb zelf ervaren dat ik er te snel overheen wilde zijn, dus vandaar.
@ Yezka: Ik duim voor je, sowieso wordt 2012 ons jaar heb ik besloten.
Ik kan natuurlijk loepen, maar misschien wil je iets over jezelf vertellen? Dat je insemineert maak me nieuwsgierig naar je situatie, als je het kwijt wilt natuurlijk.
@ Kleintje: Fijn! Goed nieuws! Je moet elk stukje goede nieuws vastpakken denk ik dan, zo blijft de lastige situatie waarin je zit te behappen. Met mij gaat het best okay. Ondanks mijn steeds korter luteale fase heb ik deze cyclus toch weer hoop, die wordt gevoed door kleine dingetjes, zoals de plekjes rond mijn tepels die prominenter zijn en een tweede piek in mijn temperatuur in de luteale fase. Na de miskraam had ik die vaak niet meer, maar nu had ik naast 36.8 gister ineens weer een 37.0 te pakken. Morgen is voor mij cruciaal, dat is dag 29. Dus ik wordt óf weer veel te vroeg ongesteld (DPO 8) of niet.. ik zou al blij zijn met een normale luteale fase, dus zondag of later ongesteld, maar heb dus ook een klein beetje hoop op een tweede streepje..
@ Yezka: Ik duim voor je, sowieso wordt 2012 ons jaar heb ik besloten.
Ik kan natuurlijk loepen, maar misschien wil je iets over jezelf vertellen? Dat je insemineert maak me nieuwsgierig naar je situatie, als je het kwijt wilt natuurlijk.@ Kleintje: Fijn! Goed nieuws! Je moet elk stukje goede nieuws vastpakken denk ik dan, zo blijft de lastige situatie waarin je zit te behappen. Met mij gaat het best okay. Ondanks mijn steeds korter luteale fase heb ik deze cyclus toch weer hoop, die wordt gevoed door kleine dingetjes, zoals de plekjes rond mijn tepels die prominenter zijn en een tweede piek in mijn temperatuur in de luteale fase. Na de miskraam had ik die vaak niet meer, maar nu had ik naast 36.8 gister ineens weer een 37.0 te pakken. Morgen is voor mij cruciaal, dat is dag 29. Dus ik wordt óf weer veel te vroeg ongesteld (DPO 8) of niet.. ik zou al blij zijn met een normale luteale fase, dus zondag of later ongesteld, maar heb dus ook een klein beetje hoop op een tweede streepje..
donderdag 22 december 2011 om 12:42
Ja hoor, wil best iets vertellen. Ik ben 38 jaar en al iets van 5 jaar single. Een jaar of vier geleden heb ik besloten (op aanraden van vriendinnen) om alleen zwanger te worden. Na een aantal mislukte pogingen kreeg ik een ernstig ongeluk. Na een lange revalidatie/herstelperiode ben ik in april weer begonnen met een nieuwe donor. Deze donor heb ik gevonden op internet. We hebben een standaard donorcontract en ik heb een kopie van zijn paspoort (voor iedereen die zich nu zorgen gaat maken). Hij komt bij mij thuis als ik een positieve LH-test heb en doneert in een potje. Dan gaat hij weg en breng ik het zelf in dmv een injectiespuitje. (Zonder naald, uiteraard. Voor wie zich nu pas echt zorgen gaat maken). In augustus testte ik positief. Ik kon bijna niet geloven dat het na al die jaren toch een keer raak was! Vier weken later had ik mijn eerste echo en bleek de embrio geen hartslagje te hebben. Het moet toen ongeveer een dag dood geweest zijn. Dit werd een paar dagen later bevestigd door de gyn. Ik heb het ongeveer een week de tijd gegeven om uit zichzelf los te komen, maar toen vond ik het mooi geweest. Ik heb 4 behandelingen met Misoprostol-tebletjes gehad en daarna zijn er nog 5 staafjes in mijn cervix geplaatst om de miskraam op te wekken. Dit hielp allemaal niet. (Wel heel veel pijn, geen resultaat). Ik wilde liever geen curettage, omdat ik bang was dat ik verklevingen zou krijgen (1% kans is in mijn geval veel). Maar op dag 8 is er toch gekozen voor een curettage, omdat ondertussen de kans op een infectie begon toe te nemen.
Na 35 dagen kreeg in ongelofelijke menstruatiekrampen (dacht een paar keer dat ik flauw zou vallen), maar geen bloed... Drie weken geleden is er een hysteroscopie gedaan (met een camera in de baarmoeder kijken) waarbij de zo gevreesde verklevingen werden gevonden en verwijderd. Gelukkig werd ik een week later gewoon ongesteld!
En nu dus mijn derde ovulatie, maar de eerste waar ik weer gebruik van kon maken!
Na 35 dagen kreeg in ongelofelijke menstruatiekrampen (dacht een paar keer dat ik flauw zou vallen), maar geen bloed... Drie weken geleden is er een hysteroscopie gedaan (met een camera in de baarmoeder kijken) waarbij de zo gevreesde verklevingen werden gevonden en verwijderd. Gelukkig werd ik een week later gewoon ongesteld!
En nu dus mijn derde ovulatie, maar de eerste waar ik weer gebruik van kon maken!
donderdag 22 december 2011 om 13:27
@Yeska: Wat een verhaal zeg. Wat verdrietig dat je dat zware ongeluk hebt gehad. Nou maar hopen dat het raak is deze maand.
@Lena81: Ik heb met zes weken een miskraam gehad. Heb de eerste dag van de miskraam maar als menstruatie gerekend. Vijf dagen erna had ik een negatieve zwangerschapstest (ik had van die online dingen gekocht, veel testen is anders aan de dure kant). Dag 21 (ongeveer) had ik een eisprong. Twee weken later mijn menstruatie.
Ik heb van die hele miskraam eigenlijk niet zoveel last gehad. Behalve dat mijn eisprong deze maand ook later dan verwacht was.
@Lena81: Ik heb met zes weken een miskraam gehad. Heb de eerste dag van de miskraam maar als menstruatie gerekend. Vijf dagen erna had ik een negatieve zwangerschapstest (ik had van die online dingen gekocht, veel testen is anders aan de dure kant). Dag 21 (ongeveer) had ik een eisprong. Twee weken later mijn menstruatie.
Ik heb van die hele miskraam eigenlijk niet zoveel last gehad. Behalve dat mijn eisprong deze maand ook later dan verwacht was.
donderdag 22 december 2011 om 14:27
@Yeska, heftig verhaal inderdaad! Ik gun het je zo dat het nu weer raak is! Ik heb al wat over mezelf vertelt, maar zal het nog even samenvatten (voor wat hoort wat). Ik ben 29 en sinds dit jaar getrouwd. Mijn man was er eindelijk ook klaar voor en in feb begonnen we met proberen. In juni was het raak en ik was super blij. Met 9 weken wat bloedverlies, maar toen was er een kloppend hartje te zien. Met 11 weken bleek het vruchtje echter vlak daarna overleden. Er kwam niets op gang, dus een curettage in augustus, Vlot ongesteld daarna, maar nu werd mijn luteale fase steeds korter.. Hopelik niet morgen ongesteld!
donderdag 22 december 2011 om 14:57
quote:PlayingTheAngel schreef op 22 december 2011 @ 11:44:
@ Lena: Wat naar zeg. Er schrijven hier zoals je ziet heel wat meiden die hetzelfde hebben meegemaakt. Denk ik je behalve aan de toekomst en weer zwanger worden ook aan je verwerking? Je hebt een droom, een toekomstig kindje verloren, dus het is heel natuurlijk om hier verdriet om te hebben. Misschien overbodig hoor, maar ik heb zelf ervaren dat ik er te snel overheen wilde zijn, dus vandaar.Ik merk zelf ook dat ik zo snel mogelijk wil verder wil en erg bezig ben met een nieuwe zwangerschap. Voor mij is dat ook een deel van het verwerkingsproces, denk ik. Een nieuwe zwangerschap zou voor mij het verdriet toch wel een stuk 'goedmaken' hoe raar dat ook klinkt misschien.
@ Lena: Wat naar zeg. Er schrijven hier zoals je ziet heel wat meiden die hetzelfde hebben meegemaakt. Denk ik je behalve aan de toekomst en weer zwanger worden ook aan je verwerking? Je hebt een droom, een toekomstig kindje verloren, dus het is heel natuurlijk om hier verdriet om te hebben. Misschien overbodig hoor, maar ik heb zelf ervaren dat ik er te snel overheen wilde zijn, dus vandaar.Ik merk zelf ook dat ik zo snel mogelijk wil verder wil en erg bezig ben met een nieuwe zwangerschap. Voor mij is dat ook een deel van het verwerkingsproces, denk ik. Een nieuwe zwangerschap zou voor mij het verdriet toch wel een stuk 'goedmaken' hoe raar dat ook klinkt misschien.
donderdag 22 december 2011 om 15:03
@ Yeska Jeetje zeg jij hebt ook al heel wat ellende door moeten maken. Ik verbaas me echt over alle verhalen die ik overal lees en hoor over vrouwen die zwanger willen worden. Toen ik net zwanger ging proberen te worden, had ik echt geen idee dat er zoveel mis kan gaan en zeker ook niet dat het zoveel voorkomt. Ik hoop voor je dat het deze keer raak is! Is het dan zo met een donor, dat hij maar 1x per ovulatie 'langs komt'? Want normaal gesproken doe je het gewoon zo vaak mogelijk rondom een eisprong om de kansen te vergroten (tenminste zo doen wij het )
donderdag 22 december 2011 om 15:07
@playing...: natuurlijk gaan we er van uit dat die tweede streep er met kerst komt! Maar zo niet en je lutele fase is dit keer ook zo kort zou ik aktie ondernemen. Ik heb eens gehoord (en weet dus niet zeker of het klopt) dat een bevrucht eitje met een te korte lutele fase de kans niet krijgt om in te nestelen en doordat er nog geen innesteling is geweest je dus ongesteld wordt en het bevruchte eitje dus zijn eindbestemming niet bereikt. Sonde natuurlijk!
donderdag 22 december 2011 om 15:14
donderdag 22 december 2011 om 15:46
@Lena: Ja dat vind ik ook heel moeilijk. De gyn zei al dat ik voor een vroege echo mag komen als ik weer zwanger ben, maar dat zegt dus erg weinig. Aan de andere kant denk ik dat ik ook niet kan wachten tot 11/12 weken. Ik weet dus nog niet of ik daar wel of niet gebruik van zal maken.
@Kleintje ea. Ik heb me voorgenomen om na deze cyclus met de gyn te bellen, als de luteale fase zo kort blijft. Wat jullie zeggen is allemaal waar, onder de 10 dagen krijgt het eitje eigenlijk geen tijd om in te nestelen voordat de menstruatie begint. Volgens mij kån het wel, maar is de kans gewoon veel kleiner. Het eitje moet haast maken zeg maar Met hormonen is dat idd goed op te lossen. Toen ik zwanger werd was het meestal 11 dagen, 2 maanden geleden 10, vorige maand 9... ik wacht het dus nog heel even af. Zo zie je overigens maar wel weer waar temperaturen goed voor is. Dan hoef je geen jaar te proberen terwijl het eigenlijk al geen nut heeft.
@Kleintje ea. Ik heb me voorgenomen om na deze cyclus met de gyn te bellen, als de luteale fase zo kort blijft. Wat jullie zeggen is allemaal waar, onder de 10 dagen krijgt het eitje eigenlijk geen tijd om in te nestelen voordat de menstruatie begint. Volgens mij kån het wel, maar is de kans gewoon veel kleiner. Het eitje moet haast maken zeg maar Met hormonen is dat idd goed op te lossen. Toen ik zwanger werd was het meestal 11 dagen, 2 maanden geleden 10, vorige maand 9... ik wacht het dus nog heel even af. Zo zie je overigens maar wel weer waar temperaturen goed voor is. Dan hoef je geen jaar te proberen terwijl het eigenlijk al geen nut heeft.
donderdag 22 december 2011 om 17:03
quote:Lena81 schreef op 22 december 2011 @ 15:03:
@ Yeska Jeetje zeg jij hebt ook al heel wat ellende door moeten maken.
Ja, en dan heb ik voor het gemak voorstadium baarmoederhalskanker met tig ingrepen aan mijn cervix maar even uit het verhaal gelaten. Maar zo blijkt maar weer dat ik veel meer aankan dan ik zelf had gedacht.
Ik verbaas me echt over alle verhalen die ik overal lees en hoor over vrouwen die zwanger willen worden. Toen ik net zwanger ging proberen te worden, had ik echt geen idee dat er zoveel mis kan gaan en zeker ook niet dat het zoveel voorkomt. Ik hoop voor je dat het deze keer raak is! Is het dan zo met een donor, dat hij maar 1x per ovulatie 'langs komt'? Want normaal gesproken doe je het gewoon zo vaak mogelijk rondom een eisprong om de kansen te vergroten (tenminste zo doen wij het )Ja, hij komt één soms twee keer per cyclus langs. Daarom moet ik echt goed mikken en is het geen doen zonder LH-test. Dus ik ben zeer dankbaar dat die dingen bestaan!
@ Yeska Jeetje zeg jij hebt ook al heel wat ellende door moeten maken.
Ja, en dan heb ik voor het gemak voorstadium baarmoederhalskanker met tig ingrepen aan mijn cervix maar even uit het verhaal gelaten. Maar zo blijkt maar weer dat ik veel meer aankan dan ik zelf had gedacht.
Ik verbaas me echt over alle verhalen die ik overal lees en hoor over vrouwen die zwanger willen worden. Toen ik net zwanger ging proberen te worden, had ik echt geen idee dat er zoveel mis kan gaan en zeker ook niet dat het zoveel voorkomt. Ik hoop voor je dat het deze keer raak is! Is het dan zo met een donor, dat hij maar 1x per ovulatie 'langs komt'? Want normaal gesproken doe je het gewoon zo vaak mogelijk rondom een eisprong om de kansen te vergroten (tenminste zo doen wij het )Ja, hij komt één soms twee keer per cyclus langs. Daarom moet ik echt goed mikken en is het geen doen zonder LH-test. Dus ik ben zeer dankbaar dat die dingen bestaan!
donderdag 22 december 2011 om 17:06
Ik merk zelf ook dat ik zo snel mogelijk wil verder wil en erg bezig ben met een nieuwe zwangerschap. Voor mij is dat ook een deel van het verwerkingsproces, denk ik. Een nieuwe zwangerschap zou voor mij het verdriet toch wel een stuk 'goedmaken' hoe raar dat ook klinkt misschien.[/quote]
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt! En ik vind het onbegrijpelijk dat er mensen zijn die dat niet snappen. Ik word zo moe van het goedbedoelde advies: Waarom wacht je niet gewoon een paar maandjes? Geef je lichaam wat tijd om te herstellen...
Doe normaal, denk ik dan. Als mijn lichaam tijd nodig zou hebben om te herstellen, dan zou ik niet ovuleren! Zo zit de natuur namelijk in elkaar.
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt! En ik vind het onbegrijpelijk dat er mensen zijn die dat niet snappen. Ik word zo moe van het goedbedoelde advies: Waarom wacht je niet gewoon een paar maandjes? Geef je lichaam wat tijd om te herstellen...
Doe normaal, denk ik dan. Als mijn lichaam tijd nodig zou hebben om te herstellen, dan zou ik niet ovuleren! Zo zit de natuur namelijk in elkaar.
donderdag 22 december 2011 om 17:52
quote:
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt! En ik vind het onbegrijpelijk dat er mensen zijn die dat niet snappen. Ik word zo moe van het goedbedoelde advies: Waarom wacht je niet gewoon een paar maandjes? Geef je lichaam wat tijd om te herstellen...
Doe normaal, denk ik dan. Als mijn lichaam tijd nodig zou hebben om te herstellen, dan zou ik niet ovuleren! Zo zit de natuur namelijk in elkaar.
Tegen mij wordt dat ook gezegd. Eigenlijk voornamelijk door mensen die zelf niet bezig zijn met zwanger worden. Die denken, die paar maanden, wat maakt het uit, waarom zo'n haast. Pas toen ik zelf begon met proberen zwanger te worden merkte ik dat iedere week dan ineens gaat tellen. Hoewel dat ook voor iedere vrouw weer anders zal zijn.
Sowieso maken mensen de meest vreemde opmerkingen als het over zwangerschap gaat. Wij kregen bv. ook van bijna iedereen die we het al verteld hadden de vraag of het wel de bedoeling was geweest. Zelfs de huisarts!!! Terwijl ik met mijn 26 jaar toch echt geen tienermoeder meer ben
Ik begrijp heel goed wat je bedoelt! En ik vind het onbegrijpelijk dat er mensen zijn die dat niet snappen. Ik word zo moe van het goedbedoelde advies: Waarom wacht je niet gewoon een paar maandjes? Geef je lichaam wat tijd om te herstellen...
Doe normaal, denk ik dan. Als mijn lichaam tijd nodig zou hebben om te herstellen, dan zou ik niet ovuleren! Zo zit de natuur namelijk in elkaar.
Tegen mij wordt dat ook gezegd. Eigenlijk voornamelijk door mensen die zelf niet bezig zijn met zwanger worden. Die denken, die paar maanden, wat maakt het uit, waarom zo'n haast. Pas toen ik zelf begon met proberen zwanger te worden merkte ik dat iedere week dan ineens gaat tellen. Hoewel dat ook voor iedere vrouw weer anders zal zijn.
Sowieso maken mensen de meest vreemde opmerkingen als het over zwangerschap gaat. Wij kregen bv. ook van bijna iedereen die we het al verteld hadden de vraag of het wel de bedoeling was geweest. Zelfs de huisarts!!! Terwijl ik met mijn 26 jaar toch echt geen tienermoeder meer ben
donderdag 22 december 2011 om 17:59
@ yezka Ook al baarmoederhalskanker gehad! Pff...Jij hebt ook niet veel geluk gehad tot nu toe, en dat is dan nog zwak uitgedrukt.
Van die donor van jou slaat mijn fantasie wel enigszins op hol, haha! Is het een leuke vent? Of is dat totaal irrelevant? En wat beweegt zo'n man om donor te willen zijn? Gaat hij ook een rol spelen in het leven van je kindje of is dat niet aan de orde? Als je geen antwoord op deze vragen wil geven snap ik dat wel hoor.
Wel leuk dat je het heft in eigen handen hebt genomen en besloten hebt een kind alleen te gaan opvoeden. Het lijkt me wel spannend om zwanger te worden van een donor. Ik weet niet in hoeverre je hem kent natuurlijk, maar als je "gewoon" zwanger wordt van je eigen man dan weet je wat voor vlees je in de kuip hebt zeg maar, qua genen, bij een donor is dat toch afwachten (niet in negatieve zin bedoeld trouwens want iedereen heeft natuurlijk positieve en negatieve in zijn genen zitten).
Van die donor van jou slaat mijn fantasie wel enigszins op hol, haha! Is het een leuke vent? Of is dat totaal irrelevant? En wat beweegt zo'n man om donor te willen zijn? Gaat hij ook een rol spelen in het leven van je kindje of is dat niet aan de orde? Als je geen antwoord op deze vragen wil geven snap ik dat wel hoor.
Wel leuk dat je het heft in eigen handen hebt genomen en besloten hebt een kind alleen te gaan opvoeden. Het lijkt me wel spannend om zwanger te worden van een donor. Ik weet niet in hoeverre je hem kent natuurlijk, maar als je "gewoon" zwanger wordt van je eigen man dan weet je wat voor vlees je in de kuip hebt zeg maar, qua genen, bij een donor is dat toch afwachten (niet in negatieve zin bedoeld trouwens want iedereen heeft natuurlijk positieve en negatieve in zijn genen zitten).
donderdag 22 december 2011 om 18:16
Ja, een 'onbekende donor' is wel een beetje een gokje. Maar hij had al eerder iemand zwanger gemaakt via een kliniek en daar heb ik de papieren van mogen inzien, dus hij heeft genetisch niets geks. En hij heeft een stel lippen die ik ieder kind gun... Dus daar moest ik het maar een beetje mee doen. hahahaha! We kennen elkaar verder nauwelijks. Drinken nooit iets samen als hij langskomt en praten alleen over hiervoor relevante zaken. Anders zou er een band tussen ons ontstaan en zou een rechter hem, als hij er om vraagt, toch bezoekrecht kunnen geven. Ook al staat in het contract dat dat niet kan. Andersom kan ik dan allimentatie van hem vragen. En daar zit hij natuurlijk ook niet op te wachten.
donderdag 22 december 2011 om 18:38
Ah ok, nou dat zou mij ook wel geruststellen dat hij ook al iemand anders heeft zwanger gemaakt via een kliniek. Geen gemakkelijke situatie lijkt me, ik zou heel erg de neiging hebben om een band op te gaan bouwen idd. Maar goed, het is in principe straks jouw kind en ergens zou ik ook niet echt zitten wachten op bemoeienis van een ander dan. Wel lekker dat je dan alles zelf kunt beslissen. Geen ruzies over namen enzo .
Gebeurt zoiets eigenlijk op vrijwillige basis? Sorry voor al mijn vragen hoor maar ik had toevallig laatst nog een artikel gelezen over spermadonoren en ik ben nogal nieuwsgierig aangelegd
Gebeurt zoiets eigenlijk op vrijwillige basis? Sorry voor al mijn vragen hoor maar ik had toevallig laatst nog een artikel gelezen over spermadonoren en ik ben nogal nieuwsgierig aangelegd
